Fascynacja. Oskar Blajer. Tom 3

Oskar jest sławny. Jego powieści okazały się bestsellerami, a na ich podstawie powstał serial, który cieszy się nie mniejszym zainteresowaniem. Mężczyzna jednak nadal mieszka na swoim odludziu, skrywając wielką tajemnicę. Wszystko idzie po jego myśli, jednak do czasu.

Autorka, która gra główną rolę w serialu zostaje brutalnie zamordowana, a inne dziewczyny znikają. Na dodatek pojawia się „sobowtór” jego ukochanej Luizy i nawet ma tak samo na imię. Morderca działa podobnie, a wręcz identycznie jak bohater jednej z książek Oskara. Rozpoczyna się śledztwo i to nie tylko to prowadzone przez policję. Co odkryje Oskar? Co tak naprawdę się dzieje? Kto za tym wszystkim stoi?

Pierwszy tom mnie zachwycił, a drugi okazał się jeszcze lepszy. Co myślę o trzecim? Zdecydowanie rewelacyjne zakończenie serii. Książkę czytałam z wielkim zainteresowaniem, nie będąc w stanie oderwać się na dłuższą chwilę. Historia ciekawa, nieprzewidywalna, mroczna, drastyczna, z bardzo szybką akcją.

Oskar stał się bohaterem o niejednej twarzy. Z jednej strony nie potrafiłam mu nie współczuć, z drugiej na pewno nie należał do ludzi dobrych. To bohater, który zaskakuje i to niejednokrotnie.

Moim zdaniem książka pt.: „Fascynacja” jest świetnym zakończeniem genialnej serii. W ogromną przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Myślałam, że Obsesja była nieźle odjechana, ale to co przeczytałam w Fascynacji przechodzi ludzkie pojęcie 😀 Finał drugiej części “przygód” Oskara Blajera już przygotował nas na to, że w kolejnym tomie będzie się działo. Nie wiem jednak, czy ktokolwiek był w stanie przewidzieć to, co wydarzyło się w Fascynacji.

Ja niezmiennie jestem zakochana w pierwszej części, czyli Inspiracji. Do Obsesji podchodziłam jak pies do jeża, bo bardzo nie chciałam, aby dobre wrażenie po pierwszej części prysło jak bańka mydlana. Fascynacji już się tak nie bałam, a wręcz muszę przyznać, że byłam jej ciekawa. Bardziej spektakularnego finału chyba Oskar nie mógł sobie wyśnić (a sny ma przednie).

O ile Inspiracja jest po prostu bardzo dobrym thrillerem, a Obsesja balansuje na granicy szaleństwa, tak Fascynacja to już totalny odlot i obłęd. Na niektóre wątki patrzyłam trochę z przymróżeniem oka, bo momentami wydawało mi się, że autora trochę poniosło. Nie zmienia to jednak faktu, że jestem pełna podziwu dla wyobraźni oraz, trzeba przyznać, znakomitego warsztatu pisarskiego Adriana Bednarka. Autor nawet gdy pisze rzeczy niestworzone, robi to w taki sposób, że strach nawet oczami przewrócić, aby nie uronić ani sekundy z fabuły, ani jednej literki tekstu.

Oskar Blajer wciąż mieszka w chatce z dala od miasta. Nie narzeka na brak sławy i finansów. Właśnie trwają prace nad ekranizacją jego książek - przygód pani detektyw Lidii Ostrowiec. Prace na planie przerywa nagła śmierć Doroty, aktorki wcielającej się w postać głównej bohaterki. Celebrytka została zamordowana we własnym domu w identyczny sposób, w jaki mordował bohater jednej z książek Oskara. Wygląda na to, że fikcyjny Lalkarz dorobił się naśladowcy. Jakby tego było mało, po jednym ze spotkań autorskich, Oskar poznaje piękną blondynkę, do złudzenia przypominającą mu Luizę.

Tego, co dzieje się dalej nie będę zdradzać, żeby Wam nie zepsuć przyjemności poznawania tej historii 🔥

Co się stanie stanie, gdy szaleństwo przejmie kontrolę nad Twoim życiem?

Oskar dzięki swoim bestsellerom stał się sławny i bogaty. Mimo to, nadal mieszka w niewielkim domku, z dala od ludzi, gdzie w podziemiu ukrywa obiekt swojej obsesji.

Gdy główna bohaterka serialu nagrywanego na podstawie jego powieści zostaje w okrutny sposób zamordowana, Oskar zgadza się pomóc policji w wytypowaniu potencjalnego mordercy. Między czasie, na drodze mężczyzny staje kobieta łudząco podobna do Luizy, a nawet przedstawia się jej imieniem. Oskar nie ma zamiaru nikomu mówić o poznanej kobiecie, tym bardziej, że ofiar morderstw przybywa, a każda z nich w jakiś sposób powiązana jest z autorem.

Blajer rozpoczyna swoje własne śledztwo mające na celu złapanie mordercy. Prawda może okazać się bardziej skomplikowana niż sądził.

Oskar jest bohaterem który budzi zarówno fascynację jak i niepokój. Oczywiste jest, że powinien znajdować się w zakładzie zamkniętym, tym bardziej po tym co wydarzyło się w trzecim tomie. Autor przedstawia nam obraz chorego psychicznie człowieka, który nawet w prawdziwym świecie potrafi znaleźć swoich sprzymierzeńców. W jego życiu nadchodzi moment by dokonać wyboru w którym ze światów chce żyć. Z prawdziwymi ludźmi, czy z własną obsesją.

Jak i w poprzednich częściach, tak i tu, podczas czytania rozważałam wszelkie możliwe zakończenia, co w rezultacie mijało się z obrazem wymyślonym przez autora. W "Fascynacji" wytypowanie mordercy było dla mnie praktycznie oczywiste, ale nie powinno mnie dziwić to, że prawda była całkiem inna.

Książki o Blajerze są najlepszymi thrillerami psychologicznymi jakie dane mi było czytać. Pod wrażeniem jestem głównie tego, w jaki sposób został wykreowany Oskar. Już od pierwszej części ma na swoim sumieniu kilka ofiar, a mimo to nadal nie jestem pewna, czy bardziej mu współczuć, czy go nienawidzić. Żeby aż tak namieszać czytelnikowi w głowie, trzeba mieć naprawdę ogromny talent. Co tu dużo mówić. Są to lektury obowiązkowe dla każdego fana thrillerów. I nie tylko!

Seria czy jednotomówka? Pewnie z milion razy słyszeliście to pytanie i tak jak ja, większość z Was woli, gdy historia zostaje zamknięta w jednej książce, ale… Są też takie historie, które mogły by trwać w nieskończoność i dla mnie taki jest właśnie cykl o Oskarze Blajerze.

Nie mam pojęcia jak to się dzieje, że podobają nam się książki, których bohaterów nigdy nie chcielibyśmy spotkać w rzeczywistości. Im większy psychopata, tym bardziej zapada nam w pamięć, a trylogia o Oskarze sprawia, że chce się jeszcze więcej i więcej.

Czy jest możliwość przeczytania na jednym wdechu książki, która ma prawie pięćset stron? Tak! Ja to przeżyłam przy tej trylogii, a przynajmniej tak mi się wydaje, ponieważ tak naprawdę zamknęłam się na kilka godzin w swoim świecie i żadne inne bodźce do mnie nie docierały.

Uwielbiam książki, w których mogę wejść do głów bohaterów. Autor nie boi się odważnych, mocnych i brutalnych scen. „Fascynacja” jest mistrzowskim zakończeniem całej serii i szczerze powiedziawszy żałuję, że to już koniec. Każdy rozdział był perfekcyjnie przemyślany i dopracowany.

W pewnym momencie dostaliśmy taki obrót wydarzeń, że pełna szoku i niedowierzania kręciłam głową i pomyślałam - „ Bednarek, tym razem przeszłeś samego siebie!”

Brawa, ogromne i owacje na stojąco! Ja jestem zachwycona tą trylogią i zaraz po odłożeniu pragnęłam zacząć czytać ją na nowo. Jeżeli nie znacie jeszcze twórczości autora, to ta seria będzie idealnym początkiem by dołączyć do fanów twórczości pisarza.

Ach, cóż to była za powieść! Tak wiele chciałabym Wam opowiedzieć o tej powieści, a tu jednak placek, bo jeśli wyskoczę z jakimś faktem za dużo, to zwyczajnie zrobię spoiler, a przecież nie o to chodzi! Muszę przyznać, że widać jak Autor oddał serce tej książce, tej historii, która chwilami mroziła krew w żyłach.

Oskar nadal mieszka na odludziu, mimo faktu, iż jego powieści i serial na ich podstawie osiągnęły ogromny sukces. Wszystko nabiera jednak tempa, gdy zaczynają ginąć młode kobiety, a morderca wzoruje się na bohaterze z jego książek. „Fascynacja” jest idealnie poprowadzoną historią, która idealnie zamyka serię o Oskarze Blajerze. Myślę, że lepszego endu nie mogliśmy sobie wymarzyć. Powieść jest chwilami mroczna, może nawet czarna. Idealnie dopasowane tempo i nastój, który głównie opiera się na nie wiadomych i nie pokoju.

Intrygom nie ma końca, a my dajemy się owinąć niczym ukochanemu dziecku. Myślę, że jeśli zabieramy się za czytanie tej właśnie pozycji to już jak mamy czas, żeby nie musieć odkładać jej w połowie. Autor nie opuścił ani na chwili gardy i czaruje nas słowem do granic możliwości. Kolejny doskonały plan, kolejna świetnie napisana książka, kolejna historia, o której można podyskutować z innymi. Całościowo fabuła wydaje się lekka i prosta, ale to tylko wodzenie za nasze nosy. Pan Adrian niełatwą fabułę i dochodzenie, którego podejmuje się Oskar.

Jestem (jak na pewno zdążyliście już zauważyć) zachwycona! Zawsze obawiam się „modnych” nazwisk pisarzy, bo jednak nie każdy – według mnie – umie mnie zainteresować. A jednak pan Bednarek robi to niemalże na pstryknięcie palcami. Emocji nie brakuje, intryg, zagmatwaniem, a co za tym idzie, naszej ciekawości jak potoczy się ta sprawa. Ta seria jest idealna dla każdego fana kryminału, a może i thrillera psychologicznego. To, jak możemy poznawać Oskara co rusz na nowo, jest nie powtarzalne, mimo że nie szczególnie zmienił się poprzez trzy tomy cyklu. Wszystko to okraszone jest lekkim piórem Autora, które wciąga, porywa i nie puszcza, aż do ostatniego słowa!

"FASCYNACJA" ADRIAN BEDNAREK

Wydawnictwo Novae Res #novaeres #wydawnictwonovaeres #zaczytani

Jestem pod dużym wrażeniem, to był efekt WOW! Psychika głównego bohatera dopracowana do ostatniego szczegółu. Jego myśli, poczynania, doznania - wszystko to sprawia, że czuje się jakbym trafiła do wnętrza głównego bohatera, a wierzcie mi nie działa szablonowo, to totalny wariat, a jego umysł... to skarbnica wiedzy i szaleństwa. Czy finałowa część odkryje kim naprawdę jest Oskar? Czy jego druga twarz zostanie odsłoniona? Czy zdoła okiełznać swoje drugie gorsze oblicze, a bestia, która w nim siedzi zostanie uśpiona?

Książki Oskara sprzedają się niczym świeże bułeczki i zyskują bardzo wielką popularność nic więc dziwnego, że pisarzowi proponują ekranizację jego dzieł, Blajer cieszy się popularnością do momentu gdy po kolie giną gwiazdy serialu, oraz kobiety związane z życiem osobistym Oskara. Policja chce poznać prawdę czy mają do czynienia z naśladowcą, wielbicielem drastycznych scen ukazanych w książce i filmie, czy psychopatą, który chce odegrać się na pisarzu? Nowy śledczy podejrzewa Oskara, ale ten ma bardzo dobre alibi, oraz tak potrafi manipulować, że wszystkie tropy, które prowadzą do jego osoby są mylnie interpretowane. Blajer chce sam wytropić mordercę.

Finał... to nie mieści mi się w głowie, to jest totalnie odjechane, szalone i dalej zastanawiam się nad zakończeniem. Charakterystyka, zachowania pod wpływem czasu, presji otoczenia i warunków życia to wszystko ma swój cel i otoczkę, jest pokazany syndrom Sztokholmski, działanie schizofremika, rozdwojenie jaźni, stany lękowe - tak więc mówię Wam w tej lekturze nie ma miejsca na nudę. Niektóre sceny są drastyczne, inne trzymają w napięciu, ale wierzcie mi warto przeczytać całą trylogię, bo zaskakuje, a te 450 stron, które mogą początkowo niektórych odstraszyć mijają w trymiga, bo jak zaczniesz to nie potrafisz się już oderwać od książki, bo musisz poznać zakończenie - polecam gorąco na pewno się nie zawiedziesz!!!

„Fascynacja” to trzecie już spotkanie z Oskarem Blajerem, bohaterem, który wiele w swoim życiu przeszedł. Każdy, kto sięgnął po dwie wcześniejsze części, dobrze wie, że Adrian Bednarek nie szczędził mu traumatycznych doświadczeń. A każdy, kto uwielbia kryminały i thrillery z ubolewaniem żegna się z Blajerem.

Nie ukrywam, że jego historia na zawsze pozostanie w mej pamięci. Bo nie sposób o niej zapomnieć, wyprzeć z umysłu tego co autor zaserwował bohaterowi trylogii. Począwszy od „Inspiracji” poprzez „Obsesję” aż do „Fascynacji” Adrian Bednarek przygotował nam ostrą jazdę bez trzymanki. Każda część z Blajerem to mocne połączenie kryminału i thrillera.

Oskar pomimo sławy jaką przyniosła mu twórczość pisarska, prowadzi niepozorne życie. Nadal mieszka w skromnej chatce na odludziu. Nie potrafi poradzić sobie z największą tajemnicą swojego życia. Niestety jego życie komplikuje się jeszcze bardziej, gdy dochodzi do morderstwa aktorki, grającej główną rolę w serialu opartym na bestsellerowych powieściach Blajera. Na domiar złego morderstwo to nie jest jedyne. Dochodzi do kolejnych, inspirowanych jego powieściami.

Czy zatem Oskar jest głównym podejrzanym? A może to dzieło psychopatycznego miłośnika jego twórczości?

Blajer postanawia na własną rękę dorwać seryjnego mordercę? Czy zdoła? A może jednak sam znajdzie się na jego celowniku? Dodatkowo poznaje ON Luizę, tajemniczą blondynkę, która przypomina mu zmarłą ukochaną.

Adrian Bednarek doskonale zakończył tę trylogię – zaskakująco, mocno – tak jak potrafi najlepiej. A trzeba przyznać, że każda jego książka to mistrzowsko poprowadzona kryminalna intryga. Jeśli jeszcze nie sięgnęliście po trylogię z Oskarem Blajerem, to warto nadrobić te zaległości. Zwłaszcza, że niebawem pojawi się kolejna książka Adriana Bednarka pt. „Dziedzictwo zbrodni”.

„Inspiracja”, „Obsesja”, „Fascynacja” to książki, które śmiało umieszczam na półce Najlepszych Interesujących Książek.

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Novae Res [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Mimo popularności i sławy Oskar nie jest szczęśliwy. Nawet serial kręcony na podstwie jego powieści nie daje mu radości. Na dodatek ktoś zabija aktorkę grającą główną rolę w tym właśnie serialu... I wtedy na scenę wkracza ona... Tak podobna do jego miłości a na dodatek przedstawia się jako Luiza...

Z ogromną przykrością donoszę, że to ostatnia część serii. Czy chce czy nie muszę się rozstać z Oskarem.

Miałam wrażenie, że tyle już się zadziało iż trudno mnie będzie zaskoczyć...ale jednak. Ta seria od początku do końca jest nieprzewidywalna. Tylko jedno jest pewne, Oskar kocha Luize nad życie.

Całość rewelacyjnie napisana, akcja nie traci tempa a wydarzenia i szokuja i bawią. Pomysłowość głównego bohatera nie zna granic.

Podoba mi się budowanie bazy psychologicznej, dzięki temu mogłam poczuć to co Oskar, a przynajmniej zbliżyć się do tych odczuć.

Podsumowując, jak dla mnie genialna seria ze świetnym bohaterem. Wciągająca w swój świat inspiracji, obsesji i fascynacji. Nie pozwalająca czytelnikowi na zaczerpnięcie oddechu i tą z serii nieodkladalnych.

Ja już wiem, że muszę przeczytać wszystkie pozostałe książki Autora.

Zastanawiam się jak i co napisać, bo odnoszę wrażenie, że żadne słowa nie oddadzą stanu mojego ducha, i tego jak uwielbiam tę serię. Przepadłam w niej już od pierwszych stron "Inspiracji" a zakończenie "Fascynacji" sprawia, że trudno przyjąć do wiadomości, że to ostatni tom.

Na trzecią, ostatnią część historii Oskara przyszło czekać nam dziewięć miesięcy, ale gwarantuję, było warto!

W opinii o drugim tomie (recenzje znajdziecie poniżej) pisałam, że Oskar jedzie po przysłowiowej bandzie, ale numer, jaki odstawia w tej części, powalił mnie na przysłowiowe łopatki. W tym momencie napiszę tylko, że wielkie brawa należą się także postaci Magdaleny Ostrowskiej i jej intrydze, która sprawiła, że Oskar stał się jeszcze bardziej niebezpieczny, niż był do tej pory, (także a może) przede wszystkim dla siebie.

Nie będę Wam pisać, co się podziało, bo dużo zdradza już sam opis, ale wierzcie mi na słowo... poprzednie części to przysłowiowy pikuś przy tym co się odwala w finałowym tomie.

Jest jeszcze mroczniej i brutalnie niż poprzednio, atmosfera jest niesamowicie gęsta. Trup ściele się gęsto, krew leje się litrami, a tajemnice, które zostały skryte w piwnicy małego domku, przerażą nawet najbardziej twardego czytelnika. Jest wszystko to, co uwielbiam w tego typu książkach i naprawdę bardzo żałuję, że to już koniec...

Akcja toczy się szybko, zaskakuje i mrozi krew w żyłach w najmniej spodziewanych momentach.

Fabuła jest przemyślana w każdym najmniejszym szczególe. Bohaterowie wypracowani perfekcyjnie, każdy z nich wnosi swoją "cegiełkę" do historii, i bez niego nie byłoby już to samo. Doskonale opisuje ich psychikę, emocje i uwypukla motywy, które nimi kierują.

Autor genialnie buduje napięcie, zapewnia czytelnikowi ogrom emocji, serwuje istny rollercoaster i nie waha się, by dołożyć jeszcze więcej brutalności, wulgarności i innych skrajności.

Wszystkie trzy części czyta się niesamowicie, wszystkie są genialne, ale dla mnie zdecydowanie najlepsza jest właśnie "Fascynacja". Odkrywa wszystkie mroczne karty ludzkiej psychiki, przeraża, momentami wzbudza obrzydzenie, ale i niesamowitą ciekawość jeśli chce się zobaczyć, co siedzi w głowie takich popaprańców pokroju Oskara.

Czy polecam?

Zdecydowanie tak. Tak jak wspomniałam, to najlepsza i najmocniejsza historia, jaką przeczytacie w tym roku lub nawet z tych, które czytaliście do tej pory. Ja jestem zachwycona!

POLECAM...

Od początku do końca byłam ciekawa, co takiego Oskar sobie wymyślił i w ogóle jak skończy się jego historia. Ani przez chwilę się nie nudziłam. Autor zadbał o to, żeby nie było czasu na nudę, naprawdę. Zaskoczył mnie nie jeden raz. W dodatku nie spodziewałam się takiego zakończenia, jakie zaserwował nam Autor. Ogólnie nie spodziewałam się tego, że pokieruje Oskarem w tę stronę.

W "Fascynacji" autora poniosło! Oskar Blajer jest jeszcze bardziej demoniczny, a dodatkowo znajduje kolejną Luizę, która jest wierną kopią ukochanej, jednak jest od niej dużo bardziej bezwzględna, prawie że równa Oskarowi. Wyobrażacie sobie, co może zrobić, tak dobrana para?

Styl i sposób opisywania historii Oskara nie zmienił się na przestrzeni tych trzech tomów, dlatego całość jest spójna, dobrze się czyta, a ilość stron nie przeraża (cała trylogia to grubaski). Przez "Fascynację" jak i przez dwie poprzednie po prostu się płynie z prądem wydarzeń, choć nie powiem, żebym chwilami nie chciałam szybciej. Autor uczynił ze swojego bohatera człowieka pozbawionego jakiegokolwiek kręgosłupa moralnego, a do tego bezczelnie wierzącego w swoją nieomylność. Oskar nie ma problemu, żeby przyznać się przed Luizą, że jest wielokrotnym mordercą, jednak nigdy nie znaleziono na niego dowodów. Nie każdemu czytelnikowi taka postać "podpasuje". Ja z Oskarem i jego chorym umysłem nie mam kompletnie problemu, choć przyznam, że niekiedy jego zbyt duża pewność siebie (czytaj bezczelność) względem śledczych, przeszkadza. Z drugiej strony, gdyby nagle autor go "ugrzecznił" straciłby zupełnie na wiarygodności.

Jak wypada zakończenie trylogii? Ciężko mówić o końcu, bo historia przy finiszu może zacząć pisać się na nowo. Zastanawiałam się, co jeszcze nowego można wymyślić, kiedy w grę wchodzi właściwie jedno - obsesyjna fascynacją ukochaną, która nie żyje i wyszukiwanie jej sobowtórów. Jednak można i autor znalazł kolejną furtkę, za którą czeka nas, czytelników, historia pełna zwrotów akcji i wymykająca się rutynie. Polecam.

Niesamowita, intrygująca i psychicznie porypana - tymi trzeba określeniami nazwałabym "Fascynację" Adriana Bednarka, czyli zwieńczenie trylogii o Oskarze Blajerze. W zeszłym roku miałam przyjemność poznać pierwsze dwa tomy: "Inspirację" oraz "Obsesję", po których czułam wyłącznie nieprzemożoną ochotę poznania zakończenia jednej z najbardziej pokręconych serii.

Zaznaczę, że recenzja "Fascynacji" może zawierać spojlery do poprzednich części, dlatego, drogi czytelniku, jeśli lektura jeszcze przed tobą, leć szybciutko do księgarni, kup i nadrób zaległości. :)

Nie spodziewałam się, że to możliwe, ale Oskar po wydarzeniach z "Obsesji" zbzikował jeszcze mocniej. Mimo że więzioną w piwnicy Effie przestał wreszcie traktować i widzieć jak Luzię, co z kolei niezbyt opłaciło się dziewczynie, to niemal co noc budził się zlany potem przez dręczące koszmary. Dodatkowo Oskara dopadła blokada twórcza - na szczęście w zanadrzu miał napisaną niegdyś powieść Lalkarz, która przyniosła jeszcze więcej zysków i zdecydowanie powiększyła grono fanów pisarza. Aha, i powołała do życia nowego seryjnego mordercę.

W mieście pojawił się kolejny psychopata, który nie dość, że wzorował się na działaniach Lalkarza, to nadprogramowo na swoje ofiary wybierał wyłącznie kobiety w nieokreślony sposób powiązane właśnie z Blajerem. Przykładowo pierwsza na odstrzał poszła odtwórczyni głównej roli w serialu o Lidii Ostrowiec będącej bohaterką najpopularniejszej serii kryminalnej napisanej przez Oskara. Taka sytuacja z pewnością sprzyja zadawaniu pytań, wtrącaniu się detektywów w życie i zdecydowanie zwiększa zyski.

Na drodze Oskara stanęła również kobieta, która swoim zachowaniem i wyglądem do złudzenia przypominała Luzię, przez co nasz główny bohater popada w jeszcze większą (i groźniejszą) paranoję. Teraz już nie tylko próbuje schwytać Lalkarza, ale również najlepszą - według niego - wersję Luizy. Ale co się wtedy stanie z Effie? Czyżby kolejna kopia miałaby wylądować w bagnie?

"Fascynacja" Adriana Bednarka jest doskonałym zwieńczeniem szalonej, psychicznie pokręconej i naprawdę obłąkanej historii. Nie istnieje szansa, że po sięgnięciu dacie radę oderwać się od dynamicznej oraz wypełnionej zwrotami akcji książki, co z jednej strony było oszałamiające, lecz z drugiej odrobinę męczące. Niestety, w pewnym momencie poczułam lekki przesyt dotyczący psychopatów i faktu, że zamiast normalnego rozwiązania danej sytuacji bądź nawet wątku, wyobrażałam sobie najdziwniejsze opcje z możliwych. Za dużo kombinowania. Na szczęście to niewygodne uczucie szybko minęło, a ja na powrót wkręciłam się w oryginalną fabułę niemal pozbawioną schematów typowych kryminałom o seryjnych mordercach.

Wielowątkowość, a przede wszystkim postawienie na obnażenie chorej psychiki głównego bohatera to dwie główne zalety powieści. Oskar był doskonale wykreowaną postacią, ponieważ w trakcie trwania całej trylogii przeszedł horrendalną wręcz zmianę osobowości - uwielbiam, kiedy wraz z przeżytymi wydarzeniami bohater ewoluuje, by lepiej przystosować się do aktualnej sytuacji.

W trzeciej części również nie zabrakło bestialskich, wypełnionych krwią, brudem i seksem scen, co dla jednych nie będzie problemem, a drugim może się nie spodobać, dlatego uprzedzam. "Fascynacja" należy do cięższych lektur raczej na chłodne wieczory niż upalne dni, bo podczas czytania odczuwa się gęsty, przytłaczający klimat.

"Fascynację," jak i całą trylogię o Oskarze Blajerze, oczywiście polecam bez wahania, szczególnie jeśli uwielbiacie nurzać się w ciężkich, brutalnych klimatach z morderstwami na czele. Książka nie tylko skupia się na wątku kryminalnym, ale przede wszystkim na psychice głównego bohatera, który pod wpływem traumatycznych wydarzeń i niewyleczonych chorób popada w psychozę, a swoje rozumowanie zmienia o sto osiemdziesiąt stopni. "Fascynacja" to fascynująca opowieść o tragicznej miłości, szaleństwie oraz tym, że w każdym człowieku drzemie seryjny morderca.

Autor tej serii ma ogromny talent do kreowania tak charakternych bohaterów. Książka jest napisana w przemyślany sposób. Oskar zostaje zdominowany przez Luizę, co zakłóca mu prowadzenie swojego śledztwa w związku z grasującym nowym lalkarzem. Takie historie to są zdecydowanie moje klimaty! :)

Jedna noc z Oskarem wywróciła mi w głowie. Ja wiedziałam, że to będzie dobre, ale że aż tak? Tym razem spotykamy Oskara, który dalej pisze a jego kariera rozwija się. Jego życie zaczyna się komplikować, gdy seryjny morderca zabija kolejne dziewczyny, w sposób łudząco podobny do bohatera jednej z jego powieści. Gdy policjanci zaczynają deptać Blajerowi po piętach, ten przypadkowo w czasie zakupów spotyka dziewczynę łudząco podobną do jego zmarłej ukochanej. Czy Oskar postanowi ją mieć tylko dla siebie i kim jest tajemniczy morderca? Tego dowiecie się czytając Fascynację.

Zastanawiam się co napisać, bo mam wrażenie, że żadne słowa nie oddadzą tego jak uwielbiam Pana Adriana Bednarka za stworzenie serii z Oskarem. Przepadłam już od pierwszych stron serii, a Fascynacja jest jej świetnym domknięciem. Ogólnie jestem czytelnikiem, który lubi historie zamknięte w jednej książce, ale tutaj każda następna trzyma poziom poprzedniej, za co wielki szacunek do autora. Postać Oskara Blajera jest znakomicie zbudowana, widać że autor miał konkretny pomysł i konsekwentnie go realizował. Każda postać w książce wniosła do niej coś bez czego ta historia nie byłaby już taka sama. Kandydatki na ukochaną Oskara wywoływały we mnie skrajnie różne emocje, a to coś, z czym lubię się spotykać w książkach. Powiem Wam nawet, że w pewnym momencie książki było mi żal głównego bohatera. Jego alter ego i wejście do jego głowy to znakomite studium przypadku. Tajemnice, zwroty akcji, zmiany tempa i piękne zakończenie świetnego i oryginalnego pomysłu to coś na co możecie liczyć. Podsumowując jeśli miałabym Wam polecić jedną godna uwagi serię to zdecydowanie była by to seria z Oskarem Blajerem. No i oczywiście 5/5. A może nawet 6/5 ? ☺

To już koniec … Rozstajemy się z Bednarkiem … Mam nadzieję, że tylko na chwilę, bo po cichu liczę na kolejne fascynujące historie. Fascynacja kończy trylogię o Oskarze Blajerze. Ten cykl mieć warto na swoich półkach, takie wisienki zawsze upiększają naszą biblioteczkę.

Oskar Blajer kontynuuje karierę pisarską. Pomimo, iż jego powieści są bestsellerami i przynoszą mu ogromne dochody, ON nadal mieszka w małym domku za miastem. Dlaczego? To skrywana skrzętnie tajemnica trzyma go w tym miejscu. Po śmierci ukochanej Luizy nie może sobie ułożyć życia, nie może się pogodzić z tym, że jej już nie ma u jego boku. I życie być może toczyłoby się spokojnie, gdyby nie morderstwo aktorki grającej główną rolę w filmie opartym na jego powieści. To nie przysparza mu chwały, a nawet wprowadza pewien niepokój. Oczywiście sprawca był perfekcjonistą i nie zostawił żadnych śladów. Ale mord przypomina żywcem wyjętą scenę z jego powieści. Czyżby pojawił się naśladowca słynnego Lalkarza? Przypadkiem Oskar poznaje młodą dziewczyną identyczną jak jego ukochana Luiza. Już sam nie wie, czy to jawa czy sen. Nawet na imię ma Luiza. Zaczynają się spotykać, ale pewne kwestie nie dają mu spokoju. Skąd ona się nagle przy nim zjawiła, przecież nie może to być dziełem aż takiego przypadku. A dodatkowo fakt, że jest bardzo tajemnicza i powoli dozuje informacje o sobie. Widać, że skrywa tajemnice, ale jakie? Któż to może wiedzieć? Sprawca nie marnuje czasu i wkrótce pojawiają się kolejne ofiary. Co je łączy? Wszystkie brały udział w castingu do serialu opartego na powieści Oskara. Komisarz Pecyna uważa, że kluczem do rozwiązania zagadek śmierci młodych kobiet jest pisarz i prosi go o pomoc. Jednak Oskar sam prowadzi na własną rękę małe dochodzenie, też pewne rzeczy nie dają mu spokoju. Oskar też nie może ostatecznie poradzić sobie z samym sobą. Jego alter ego nie daje mu spokoju, targa nim, rozdwojenie jaźni obłędnie nim włada. Już stracimy poczucie realizmu, sama nie wiem, kiedy mężczyzna jest sobą, a kiedy przemawia jego ustami Luiza. Będąc w innym wcieleniu zachowuje się nieracjonalnie, popełnia wielkie błędy, za które być może wkrótce przyjdzie mu zapłacić bardzo wysoką cenę. Jego zauroczenie byłą dziewczyną ma tak ogromne rozmiary i pcha go do tak niecnych czynów, że zaczynam się bać …

Fascynacja urzeka od pierwszej strony, nie tylko znakomitym pomysłem na fabułę, ale też doskonałym jego wykonaniem. Bednarek ma niesamowicie lekkie pióro i przemawiające do czytelnika, chociaż tematyka jego powieści to ciężki kaliber, mnóstwo brutalności autor nam prezentuje. Nie każdy może z łatwością przełknąć tę powieść, uważam, że to lektura dla osób wytrawnych i o mocnych nerwach, nie bojących się widoku krwi czy zmasakrowanych zwłok. Pojawiają się również sceny seksu, dzikiego i mocnego, niewiele mającego wspólnego z pięknym i namiętnym aktem seksualnym, raczej służą wyładowaniu frustracji czy pozbyciu się napięcia. Ta historia jest bardzo nieprzewidywalna i nie sposób układać sobie w głowie zakończenie powieści, szkoda czasu na przewidywania. One w przypadku Bednarka nie mają racji bytu. Element zaskoczenia celnie nas trafia w każdej chwili, niekończące się zmiany tempa i zwroty akcji nie pozwalają ani na chwilkę uspokoić kołatające od pierwsze strony serce. Nie sposób nie wspomnieć o bohaterach Fascynacji. W moim odczuciu to ludzie z pokręconą przeszłością, mający problemy z prawem, otoczeniem i własną tożsamością. Każdy z nich, na swój sposób, próbuje się rozprawić z jątrzącymi się ranami i traumami przeszłości, próbuje udowodnić swoją wartość. Czy każdy pokona drzemiącego w nim demona? Czy demon pokona jego?

Jednym słowem, Adrian Bednarek, to nazwisko, którego nie można nie znać i którego nie ma potrzeba reklamować. Żeby napisać dobry thriller potrzeba czegoś więcej niż tylko dobrego pomysłu na fabułę, konieczny jest jeszcze talent. A ten Adrian Bednarek niewątpliwie posiada.

Czy jest wśród Was ktoś, kto jeszcze nie czytał żadnej książki autora ? Jeżeli tak to musicie to koniecznie zmienić😈

Oskar Blajer odniósł sukces wydając powieści o Lidii Ostrowiec, na podstawie których został nakręcony serial, który okazał się hitem. Zaczynają się jednak problemy. Ktoś brutalnie morduje aktorkę grającą główną rolę w serialu. Kilka dni później Oskar poznaje dziewczynę, która do złudzenia przypomina jego ukochaną, mało tego, ma na imię Luiza. Oskar zaczyna snuć wizję o wspólnym życiu. Tymczasem giną kolejne kobiety a sposób działania mordercy przypomina bohatera jednej z powieści Blajera. Gdy policja rozpoczyna śledztwo a w okół Oskara robi się gorąco, Blajer postanawia sam znaleźć mordercę.

"Fascynacja" to już niestety ostatnia część przygód psychopatycznego Oskara😔 Autor jak zawsze nie zawodzi, książka porwała mnie od pierwszych stron i trzymała w napięciu do samego końca. Czasami zastanawiam się co autor ma w głowie, że potrafi tak świetnie wykreować postać psychopaty i wymyśleć tak pokręcone i wciągające historie. Czytając jego książki z każdą stroną chce się więcej i więcej i najlepiej jakby nigdy się nie kończyły. I chociaż Kuba Sobański pozostanie moim ulubieńcem, to z jednej strony smutno mi jest, że to już koniec trylogii o Oskarze, ale myślę, że autor zakończył ją w odpowiednim momencie.

Trylogia to absolutnie "must read" dla wszystkich fanów pokręconych historii o psychopatach. Autor stworzył coś, co wciąga nas już od pierwszych stron, nie pozwala odetchnąć nawet na chwilę, szokuje i przede wszystkim wywołuje ogrom emocji. Polecam 😈

Dziękuję @wydawnictwo_novaeres za możliwość przeczytania książki ❤

"Fascynacja" zamyka cykl o Oskarze Blajerze. Każda z części to dla mnie czyste szaleństwo, nie tylko w kontekście tego wszystkiego, co wymyślił autor, ale przede wszystkim głównego bohatera. Jego postać jest tak pokręcona i popaprana, że czasem trudno to ogarnąć. Niezwykle fascynujące było obserwowanie tego, jak zminiała się jego osobowość, życie i otoczenie. Jego psychika to jedna wielka zagadka. Tu nic nie jest pewne, czytelnik nie wie, co jest prawdą, a co fikcją.

"W ciągu swojego trzydziestodwuletniego życia całkiem przypadkowo dorobiłem się statusu seryjnego mordercy."

Bohaterowie drugiego planu to również interesujące jednostki. Żadna z nich nie jest idealna, każda ma coś za uszami. Autor miał naprawdę fajny pomysł na to, by czytelnik czuł dyskomfort obcowania z tak niepokojącymi postaciami.

Historia prowokuje do szukania odpowiedzi na pytanie o to, jak bardzo można kochać. Czy miłość jest silniejsza niż śmierć? Ogólnie miłość przedstawiona jest tu w specyficzny sposób, z różnymi jej obliczami.

"Świeżo poznana dziewczyna wyglądała jak żywa kopia mojej ukochanej. Najchętniej poszedłbym teraz za nią, śledził ją, wyczekał na odpowiedni moment, wsadził do bagażnika i zawiózł do siebie. Nawet nie musiałbym zmieniać jej imienia."

Szaleństwo, obłęd, obsesja, po prostu czyste wariactwo - autor ukazuje tę najgorszą stronę człowieka, a ja nie mogę wyjść z podziwu jak bardzo się mi to podobało, jak wciągnęłam się w psychopatyczny i socjopatyczny świat Oskara.

"Była przerażona. Zastanawiała się, czy zagłodzi ją na śmierć, znów zacznie torturować, czy może wymyślił coś jeszcze gorszego. Dotąd, nie licząc krótkich okresów głodówki, doby w ciemności, czy dwóch dni, które musiała spędzić przywiązana do łóżka za obgryzanie paznokci, traktował ja łagodnie i subtelnie. Kary miały temperować, nie krzywdzić. Po waterboardingu zobaczyła prawdziwą bestię drzemiącą w Oskarze Blajerze."

Adrian Bednarek nie hamuje się w tworzeniu brutalnych wątków. Dla bardziej wrażliwych czytelników sceny przemocy mogą być zbyt mocne. Bez wątpienia każda z części dostarcza innych przemyśleń, emocji i wrażeń.

"Fascynacja" to powieść, która i przeraża, i fascynuje, obnażając mroczne zakamarki ludzkiego umysłu. Czy jest szansa, że Oskar się opamięta? A może ma już tak spaczone spojrzenie na rzeczywistość i pojęcie miłości, że nie będzie to możliwe? Sprawdźcie koniecznie, bo warto!

Hej, haj, helloł! 🖐🏻😃

Seria, czy jednotomówki? 🤔

U mnie to różnie 😜 jak jest seria dobra to może się ciągnąć w nieskończoność, ale jak to flaki z olejem, to lepiej, żeby był to jeden tom 😅 Ale czasem zdarza się również tak, że z jednotomówki mogłaby powstać jakaś świetna seria, bo ma po prostu potencjał 😉 Chcę tutaj nawiązać do bardzo dobrego cyklu spod pióra @adrian_bednarek_autor, którą koniecznie musicie poznać, jeśli jeszcze jej nie znacie! 😜 Będę namawiać każdego do sięgnięcia po całą serię 😁 A teraz zapraszam Was poniżej na recenzję książki "Fascynacja"!

⭐RECENZJA⭐

🤯

Sztos!

Petarda!

Papka z mózgu gwarantowana!

Myślę, że na tych trzech określeniach mogłabym zakończyć tę recenzję! 😜

Jak ja uwielbiam, gdy autor potrafi "porwać" mnie od pierwszej strony i do ostatniej nie "puścić"! Jestem pod ogromnym wrażeniem tej historii, jak całego cyklu. "Fascynacja" to zwieńczenie bardzo dobrej trylogii o Oskarze Blajerze. @adrian_bednarek_autor zrobił kawał dobrej roboty! Od samego początku zostałam wchłonięta w tę z pozoru normalną fabułę, aż tu nagle "bum" i się dzieje! Normalnie niedowierzam! 🙈🙊 To było tak popaprane, że aż mega dobre! 😁😁😁 Spodziewałam się wszystkiego, ale że fabuła pójdzie w tym kierunku, w którym poszła, to nie. Pisarz stworzył dobrze wykreowaną postać głównego bohatera, a co za tym idzie? Wszystko! Dzięki tej postaci i jego zachowaniom chce się wiedzieć więcej i więcej. Ja osobiście nie mogłam oderwać się od tej powieści. Musiałam wiedzieć jak to wszystko się potoczy, w jakim kierunku to pójdzie, co się wydarzy! Popapraniec głównego bohatera jest rozbrajające 🙈🙊 On jest tak dobrze wykreowany, wszystkie detale jego postaci są dopracowane, że można poczuć jego realizm. Troszkę mnie przerażało to, co wyprawiał momentami i to, co się okazywało, bo tego się nie spodziewałam. Jeśli chodzi o całość fabuły, to autor wszystko zescalił i stonował, tak że ta historia ma ręce i nogi. Nie ma przesytów ani pod względem opisów, ani dialogów, tak naprawdę nie doszukałam się nic złego w tej powieści. Pióro, styl, język pisarza jest świetne! Uwielbiam je po prostu! 😁 W tym miejscu chciałam Wam polecić tę lekturę, jak i całą trylogię! 😁 Nie zawiedziecie się! 😁 Papka z mózgu gwarantowana! 😁

🤯

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwo_novaeres 🖤

🤯

„Fascynacja” Adrian Bednarek

To już niestety ostatnia część trylogii o Oskarze Blajerze. Jeżeli nie czytaliście poprzednich tomów, to musicie zacząć od początku, gdyż wszystkie wydarzenia tu zawarte są ze sobą ścisłe powiązane. Sięgając po nie bądźcie jednak przygotowani na mocne wrażenia. Ta książka to obłęd w czystej postaci!

💢

Seria książek z Lidią Ostrowiec przyniosła Oskarowi sławę i niezłą kasę. Sprzedaż praw autorskich do ekranizacji, dodatkowo ją jeszcze podniosły. Chociaż pieniędzy mu nie brakuje, mieszka w skromnej chatce na odludziu. Tutaj może bezgranicznie oddawać się swej obsesyjnej tęsknocie za zmarłą kilka lat temu dziewczyną, do której jego miłość była tak wielka, że pchnęła go w objęcia szaleństwa. Wszystko zaczyna się komplikować w momencie, gdy zostaje zamordowana Dorota Gajda, odtwórczyni roli Lidii Ostrowiec. Blajer zostaje wmanewrowany w śledztwo. Policjanci podejrzewają, że za zabójstwem stoi ktoś z grona fanów pisarza. Kilka dni później Blajer podczas zakupów spotyka tajemniczą blondynkę, która jest niczym kopia jego zmarłej ukochanej. Jakby tego było mało imię również ma identyczne. Dla Oskara było to, jak rażenie piorunem. Ujrzał w niej kolejne wcielenie jego Luizy. Obsesyjnie opętany miłością, która nie minęła nawet po śmierci dziewczyny, postanowił, że nowej Luizy już nie wypuści z rąk. Tymczasem giną kolejne dziewczyny powiązane z osobą Blajera. Wszystkie brały udział w castingu do roli Lidii Ostrowiec. Zabójca upodobał sobie sposób mordowania Lalkarza, opisanego w jednej z książek Oskara. Wszystkie swe ofiary pozostawia oszpecone w taki sam sposób. Policja coraz bardziej zacieśnia krąg podejrzanych. Oskar musi nieźle kombinować aby trzymać ich z dała od swej wiejskiej chaty i tajemnicy, jaką skrywa w piwnicy. Aby to osiągnąć zaczyna prowadzić swoje własne śledztwo aby wytropić Lalkarza. Co odkryje? Do czego to doprowadzi?

Po przeczytaniu całej trylogii, śmiało mogę powiedzieć, że Adrian Bednarek porządnie namiesza czytelnikom w głowie. Dostaniecie tu typowy przykład rozdwojenia osobowości. Taki klasyczny dr. Jekyll i mr. Hyde.

Od książki wprost nie można się oderwać! Czytelnik niczym poddany hipnozie, pochłania kolejne strony, jedną po drugiej i nie może przestać. Narracja w pierwszej osobie z perspektywy Oskara dodatkowo uwydatnia mroczne oblicze głównego bohatera. Przenikając do jego pokręconego umysłu podsycanego narkotykami, mamy wrażenie, że wybraliśmy się w podróż z szaleńcem tak nieobliczalnym, że każdy jego krok przeraża coraz bardziej. Aż ciarki przechodzą po plecach . ,,Fascynacja” to doskonały thriller z mrożącymi krew w żyłach opisami. Całość jest tak porażająco realna, że po lekturze zastanawiałam się czy to była tylko fikcja literacka. Adrian Bednarek po raz kolejny udowodnił, że jest mistrzem tego gatunku, a jego wyobraźnia nie ma granic.

Ocena 9,5/10

Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem, chyba byłaby to nieprzewidywalność. Niezbadane są ścieżki seryjnego mordercy. Jak w poprzednich częściach, tak również w Fascynacji gęsto ściele się trup. Giną kolejne młode kobiety, tym razem występujące w filmie powstałym na podstawie twórczości Blajera. On sam poznaje kolejną Luizę, łudząco podobną do jego pierwszej miłości. Wszystkie wątki niepokojąco się splatają, czytelnik jest zaskakiwany na każdym kroku.

Adrian Bednarek to autor, który dość szybko zyskał popularność. W mojej opinii jak najbardziej sobie na nią zasłużył. Jego powieści są naprawdę emocjonujące i mocne ujawniając talent pisarza. Dlatego też z chęcią po nie sięgam i nie mogłem sobie odpuścić trzeciego tomu o Oskarze Blajerze. Jak zwykle się nie zawiodłem, a fabuła książki pochłonęła mnie całkowicie.

Podoba mi się sposób, w jaki autor tworzy napięcie, a sama historia wciąga i nie można się od niej oderwać aż do finału. "Fascynacja" jest doskonałą kontynuacją serii i jest powieścią tak samo udaną, jak poprzednie. Polecam ją wszystkim osobom, które chcą poczuć dreszczyk emocji i gustują w takich klimatach.

“Fascynacja” to obraz ludzkiego szaleństwa, które dawno wymknęło się spod kontroli. Obłędu i wariacji przybierających tak skrajną postać, że ciężko sobie wyobrazić, by ktoś mógł po prostu to wymyślić. Bednarek zaskoczył mnie tym, w jaki sposób poprowadził losy Oskara Blajera. Już w poprzednich częściach udowodnił, że jego wyobraźnia działa na najwyższych obrotach, ale tym razem przeszedł samego siebie.

Ostatnia część kryminalnej trylogii stanowi zwieńczenie zadziwiających losów zadziwiającego bohatera. Blajer to mężczyzna, który wiele przeszedł. Spotkania z psychopatami, śmierć matki i morderstwo ukochanej doprowadziły do tego, że sam zaczął kierować się najgorszymi instynktami, poznał smak zemsty, okrucieństwo śmierci, skończył z krwią na rękach. Ale w książce w żadnym razie nie przeszkadzały mi jego psychopatyczne skłonności. Nie zadziwiało i nie przerażało mnie, jak łatwo więził, porywał czy zabijał. Największe wrażenie zrobiła na mnie jego obsesja na punkcie ukochanej kobiety.

Bednarek niesamowicie wcielił się w postać rozstrojonego i szalonego mężczyzny. Nie mogę wyjść z podziwu, jak jego pomysły przełożyły się na życie głównego bohatera. Akcja powieści ma niezwykły przebieg. Dziwny, pokręcony, wariacki. Ale w tym szaleństwie jest metoda. Ta niepoczytalność i gorączka wciągają niczym bagno. Działają na zmysły, pobudzają ciekawość, zapadają w pamięć. Ale też budzą refleksje, przywołują pytania. Jak głęboka może być miłość? Czy może zostać z nami na zawsze? Czy ma siłę, by pokonać śmierć?

Uwielbiam krwawe, mroczne i poplątane historie. Odwołujące się do tego, co w człowieku najpodlejsze. Pokazujące ludzi z najgorszej strony. Nieprzewidywalne, obłędne, patologiczne. „Fascynacja” jest tak zadziwiająca, że do tej pory nie mogę uwierzyć w to, co rozegrało się na kartkach książki. Bednarek naprawdę mnie zaskoczył, wspaniale dopasowując tę opowieść do moich dziwnych upodobań. Jego szaleństwo stało się moim. Miałam niebywałą okazję stać się częścią tej niepokojącej i wywołujące dreszcze historii, która na żadnym etapie nie okazała się nudna czy męcząca.

W tej powieści autor przeszedł sam siebie. Tchnął w kartki książki mrok w odurzającej postaci. Podczas lektury czułam, że ta historia mną zawładnęła i omamiła mnie, oferując dokładnie to, na co czekałam. Bednarek pokazał, że polskie kryminały też mogą być wspaniałe. Będę niecierpliwie wypatrywać kolejnych książek jego autorstwa.

‘’Fascynacja’’ to jedna z bardziej wciągających powieści, jakie przeczytałem w ciągu ostatniego roku. Jest tu wszystko, czego potrzeba w dobrej powieści sensacyjnej: ciekawa fabuła, niespodziewane zwroty akcji oraz interesujący bohaterowie. Z zainteresowaniem śledziłem losy Oskara Blajera próbującego rozwikłać sprawcę kolejnych zbrodni. Jedynym minusem ‘’Fascynacji” są miejscami nieco zbyt dynamiczne dialogi, co sprawia, że trudno nadążyć za opowiadaną historią. Wada ta nie wpływa jednak na całokształt historii.

Powieść oceniam na 5/5 - polecam ją każdemu, kto szuka mocnej, trzymającej krew w żyłach historii.

Zawsze lubiłam historie rodem z krainy dreszczowców, ze zbrodnią w tle. Tego typu powieści fascynowały, odkąd pamiętam... taka jest też ‘’Fascynacja’’ - w tym przypadku tytuł nie jest przypadkowy ;). Zalety ‘’Fascynacji’’ są następujące:

+ ciekawa, oryginalna fabuła,

+ klimat, klimat i jeszcze raz klimat, który sprawia, że z zainteresowaniem chłonęłam każdą kolejną stronę,

- czasem zbyt toporne dialogi,

- powieść jest moim zdaniem zbyt krótka.. ale może to oznacza, że powstanie kolejna część (a to byłby już wielki plus J ).

Podsumowując, daję ocenę 5/5. Jest to historia dla ludzi o mocnych nerwach - to idealna lektura na letnie wieczory.

‘’Fascynacja’’ to porządna, męska literatura, która wprowadza w akcję już od pierwszej strony. Bardzo polubiłem postać głównego bohatera - Oskar Blejer to twardy charakter i człowiek z krwi i kości. Polecam powieść każdemu, kto ma silne nerwy i lubi mocne historie. ‘’Fascynacja” jako powieść sensacyjna jest powieścią kompletną - dobre dialogi, mocna historia i tajemnice do rozwiązania. Historia zasługuje na ocenę 9 na 10 możliwych. Do najwyższej noty brakuje jedynie lepszych opisów świata przedstawionego i miejsca na dojrzałą refleksję. Całość jest jednak solidną powieścią godnie reprezentującą swój gatunek.

Mocna rzecz. Tak mogę krótko podsumować tę powieść. Adrian Bednarek dał się poznać jako dobry autor mrożących krew w żyłach kryminałów i thrillerów. Po raz kolejny udowodnił, że pomysłów mu nie brakuje i potrafi zabrać człowieka nie tylko w różne ciemne zakamarki, lecz także i do umysłu głównego bohatera targanego przez strach i mroczne myśli.

Ta powieść jest doskonałym przykładem, czym powinna cechować się literatura tego typu. Jest przerażająca historia, barwne opisy i brutalność. Wszystko to ukazuje brudny i mroczny świat przestępców oraz ludzi o wątpliwej moralności i spaczonej psychice. Lektura dla osób o stalowych nerwach.

Fascynacja wbiła mnie w fotel. Dosłownie i w przenośni. Gdy skończyłem czytać to przez chwilę siedziałem w milczeniu i zastanawiałem się czy to na pewno tylko fikcja literacka? Czy człowiek jest zdolny wymyślić coś takiego? Przecież tylko los może być tak przewrotny... Od powieści nie można się odczepić nawet na chwilę. Tropienie mordercy z głównym bohaterem stało się moim wyzwaniem, lub jak kto woli uzależnieniem. Z drugiej strony jest to opowieść o trudach życia z traumą. Pokazuje, że nie jest ani proste ani przyjemne. Opowieść trudna ale jednocześnie dająca satysfakcję po zakończeniu lektury. POLECAM i czekam na kolejne tomy.

Co biorę do ręki kolejną książkę o Oskarze Blajerze, to tym bardziej jestem przerażona. Adrian Bednarek serwuje nam coraz lepszą historię, która prowadzi nas przez mroczne tajemnice ludzkiego umysłu. I to niejednego. Tak, bohater główny to Oskar, który znany jest już z poprzednich części, ale pojawia się tu też kilka innych postaci, które sprawiają, że całość jest jeszcze bardziej mroczna. Po przeczytaniu pierwszej części tego cyklu polubiłam Bednarka, a każda kolejna książka jest dowodem na to, że obdarzyłam go dobrym zaufaniem. Jeżeli ktoś nie boi się strachu, to ta książka jest właśnie dla niego.

I po raz kolejny Oskar Blajer powrócił w moje ręce. Tom trzeci jego historii, który podoba mi się i polecam innym osobom, zafascynowanym twórczością pana Bednarka. Widać, że w trzecim tomie akcja nie zwalnia, a historia staje się przez to jeszcze bardziej skomplikowana. Czasem może nie mogłem nadążyć za pewnymi wątkami, ale jak dla mnie nie jest to żadna ujma. Całość napisana jest na bardzo wysokim poziomie i za to cenię twórczość Bednarka. Seria jest naprawdę dobra. Chociaż, jeżeli ktoś chce wiedzieć o czym ona opowiada, to musi zacząć od początku, dzięki czemu będzie mógł wszystko zrozumieć.

Adrian Bednarek jest jednym z najciekawszych twórców kryminałów współczesnej Polski. Tworzy złożone i niejednoznaczne postacie, które za każdym razem mnie intrygują i sprawiają, że na nowo zastanawiam się nad istotą człowieczeństwa. I tym razem historia przedstawiona przez autora była naprawdę przerażającą podróżą po najciemniejszych zakamarkach ludzkiej psychiki. Trudno było mi być spokojną, gdy czytałam, co spotkało bohatera i jego żonę. Bednarek nie boi się opisywać trudnych i makabrycznych sytuacji - choć znałam jego poprzednie książki, na takie wydarzenia nie byłam gotowa. Taka lektura nie zostawi nikogo obojętnym, więc jeśli lubicie mroczne kryminały z wciągającą fabułą i odważnymi dylematami moralnymi, to "Fascynacja" jest zdecydowanie dla Was!

"Fascynacja" to kontynuacja przygód Oskara Blajera. Trzeci tom zagościł w moich rękach i jak zawsze w takich przypadkach - książka bardzo mi się podoba. Ma ona swoje niedociągnięcia, ale uznaje, że są one aż tak nieistotne, aby o nich długo mówić. Wolę powiedzieć o tym, co jak zwykle mnie ujęło. Adrian Bednarek pozwala nam dosłownie zajrzeć do głowy głównego bohatera, a tam jak zwykle dużo się dzieje i nie ma czasu na nudę. Chyba na tej podstawie mogę powiedzieć, że jest to wciągający thriller psychologiczny, gdzie mamy do czynienia z mrocznymi tajemnicami do wyjaśnienia. Książka zasługuje na brawa.

Pamiętam, że na początku pierwszego tomu myślałem, iż główny bohater, to taki grzeczny chłopaczek, a tu się okazuje coś zupełnie innego. Już po zakończeniu pierwszego tomu wiedziałem, że będę musiał dotrwać do tomu 2, a potem 3. I oto jestem już na końcu części trzeciej. Powiem tak: w pewnych momentach można się naprawdę przerazić. Gdybym ja był uczestnikiem takiej historii, to nie wiem co bym zrobił. Na szczęście nie jestem. I tak polecam tą książkę do przeczytania, ponieważ jest fascynująca i zapewnia wszystkim czytelnikom ogrom emocji. Osoby o słabszych nerwach chyba powinny jednak odpuścić sobie czytanie.

"Fascynacja" trzyma w napięciu do ostatnich stron książki. Tajemnicze morderstwa i mroczni bohaterowie sprawiają, że ciarki z pleców nie schodzą. Makabryczne opisy pojawiające się w lekturze wywoływały momentami mdłości, jednak nie potrafiłam oderwać się od historii. Tak samo jak bohater za wszelką cenę nie chciał zdradzić swojej tajemnicy, tak ja jako czytelnik chciałam ja za wszelką cenę poznać. Autor w thrillerze stworzył portrety osób, które śnią się Nam po nocach. Jak sam tytuł wskazuje fascynująca książka, przy której nie sposób uspokoić myśli i nerwów. Polecam szczególnie miłośnikom kryminałów.