Królowa Charlotta. Opowieść ze świata Bridgertonów

Książka całkowicie przeniosła mnie do świata "Bridgertonów". Autor wręcz wyczarował bardzo barwny portret Królowej Charlotty. Można mocno zanurzyć się w jej życiu i we wszystkich wydarzeniach, które toczyły się w tamtym społeczeństwie. Bardzo wciągająca fabuła. Jest mnóstwo skandali, politycznych intryg i romansów, które trzymają  w napięciu i zapewniają rozrywkę na najwyższym poziomie. Polecam tę książkę zarówno fanom "Bridgertonów", jak i wszystkim, którzy pragną zanurzyć się w barwnym świecie dworu królewskiego.

Co najpierw? Serial, czy książka? U mnie tym razem pierwszy był serial. Ostatnio obejrzałam pierwszy sezon tej produkcji i postanowiłam bliżej zapoznać się z tą historią. Mój wybór padł na „Królową Charlottę”, niedawną premierę od wydawnictwa @zysk……

Tytułowa bohaterka jest niemiecką księżniczką, która poznaje swojego męża, króla angielskiego Jerzego III, w dniu ich ślubu. Charlotta wprawdzie jest piękna i inteligentna, ale też pełna energii, uparta, ma własne zdanie, którego nie boi się manifestować i bronić. A nie tego oczekuje od niej dwór brytyjski. Jerzy natomiast skrywa inny, bardzo problematyczny sekret…

Historia ta bardzo mi się spodobała. Ukazuje ona mądrą, inteligentną bohaterkę, która potrafi walczyć o swoje. Uczy, że prawdziwe uczucie może naprawdę zdziałać wiele. Jest to historia trudnej miłości, nie takiej różowej, usłanej różami, ale pełnej przeszkód i wymagającej poświęceń. Pokazuje też, że życie z osobą chorą psychicznie nie jest łatwe, zwłaszcza w czasach, gdy o tej sferze medycyny nie wiedziano wiele. Równocześnie jednak jest to powieść pełna ciepła, uczucia i wiary w lepsze jutro. Do tego mamy jeszcze świetnie ukazane życie dworskie, pełne intryg, manipulacji i nieczystych zagrań.

Książka ta pisana jest wprawdzie przez dwie autorki, ale zupełnie tego nie czuć w trakcie czytania. Do tego styl pisania jest całkiem przyjemny i lekki. Przez powieść się dosłownie płynie. Może czasami dialogi były trochę zbyt infantylne, ale nie wpływa to na odbiór całości. Autorką należy się duży plus za podejmowanie ważnych tematów, takich jak rola kobiet w społeczeństwie, walka o swoje, feminizm, choroba psychiczna ukochanej osoby. Bardzo też podobało mi się to, że nie mamy tu tylko perspektywy królowej, ale pojawia się też od Jerzego. Na dodatek poznajemy również historię Agaty Danbury oraz nieodłącznego Brimsleya.

Książkę tę możemy bez problem czytać, nie znając poprzednich pozycji z serii, więc polecam ją każdemu, kto chce bliżej zapoznać się z historią tej wyjątkowej królowej.

Królowa Charlotta jest to książka przed Bridgertonow. I jest to najpiękniejsza opowieść jaką czytałam ze wzruszeniem. Jest to przepiękny romans i historia która zapiera w dech w piersiach. Również oglądałam film ze wzruszeniem, cudowni bohaterowie w których poczujesz sympatię od pierwszej strony. Jestem mega zachwycona i cieszę się, że mogłam ją przeczytać.

Zmuszona do wyjścia za mąż Charlotta Mecklenburg-Strelitz opuszcza ojczyznę i wyrusza na uroczystość zaślubin z jakże przystojnym królem Jerzym III. Choć sam pomysł nie spodobał jej się, co jawnie pokazuje stara się podejść do tego jak najbardziej odpowiedzialnie. W całej zaistniałej sytuacji okaże się, iż jej upartość będzie miała pozytywny wpływ na relację z królem, który skrywa wiele sekretów. Jak będzie wyglądać Małżeństwo Charlotty i Jerzego III? Co ukrywa król przed swoją małżonką?

W ostatnim czasie trafiam na wiele cudownych historii, jednak żadna z nich, nie przebiła mojego dotychczasowego ulubieńca, którym niezmiennie od dwóch lat jest “Niewidzialne życie Addie LaRue” autorstwa Ve. Schwab. I o ile uważałam, że wiele przeczytanych historii miało szansę na przebicie jej, nie spodziewałam się, że ostatecznie będzie to ‘Królowa Charlotta”, która całkowicie odbiega od książek, jakie czytam na co dzień. Po sięgnięcie po książkę skusił mnie serial, który obejrzałam w jeden dzień, nie mogąc się oderwać. Nie muszę chyba mówić, że moje serce najbardziej skradła scena z wyznaniem miłości Jerzego. Wracając jednak do tematu, o ile opinia o serialu mogła być przypadkowa, co do książki nie byłam już taka pewna, w wielu przypadkach któraś z wersji jest gorsza, jednak nie tutaj. Po zakochaniu w serialowej adaptacji przyszła pora na zakochanie w wersji papierowej, która tym samym rozgościła się na tyle w moim sercu, że zrzuciła z podium wyżej wspomnianą książkę.

Całość recenzji [Adres usunięty]

Julia Quinn oraz Shonda Rhimes połączyły siły, by dalej cieszyć czytelników smaczkami ze świata Bridgertonów. Nowa powieść utrzymana w charakterystycznym klimacie oraz z odniesieniami do ulubionej, cenionej rodziny zabiera nas na królewski dwór, by ponownie sięgnąć po całą masę przeróżnych intryg oraz sercowych zawirowań.

Mam ogromną słabość do Bridgertonów, więc wszystko co dotyczy się tej rodziny lub chociaż wydaje się zbliżone konkretnymi cechami - biorę w ciemno. Podobnie jest z twórczością Juli Quinn, która już lata temu przekonała mnie do romansów historycznych napisanych w sposób lekkim, uroczy i bardzo humorystyczny. Styl autorki odgrywa w tym wszystkim kluczową rolę, bowiem ma talent do barwnych opisów i wiarygodnych kreacji postaci a wszystko to zamknięte w emocjonalnej scenerii, która mocno wpływa na wyobraźnię.

Przenosimy się do roku 1761, kiedy to aranżowane małżeństwa były niczym niezwykłym. Tak poznali się król Jerzy III i tytułowa Charlotta, niemiecka księżniczka. Wielka Brytania nie była zadowolona z jej ciętego języka oraz działania wbrew wszelkim zaleceniom, ponieważ królewska małżonka miała być uległa i przestrzegać etykiety. A jednak jak się szybko okazało duży temperament przemówił na jej korzyść, szczególnie gdy król zaczął odkrywać swoje sekrety. Charlotta wzięła więc sprawy w swoje ręce i udowodniła, że tylko bystry umysł jest w stanie pokonać wszelkie przeciwności.

Fabuła była urocza, słodka i miejscami wręcz naiwna, ale w sposób bardzo pozytywny i na pewno nie przytłaczający. Nie ma bowiem w tej książce nic nudnego czy odpychającego, ponieważ króluje tu miłość od pierwszego wejrzenia i walka o swoje uczucie pomimo pojawiających się trudności. Autorki doskonale wiedziały jak podsycić atmosferę, stworzyć klimat czy zbudować napięcie, serwując kilka ciekawych fabularnych zwrotów, które smacznie połączyły się z prywatnym, codziennym życiem wszystkich pojawiających się postaci.

"Królowa Charlotta" to pełna uroku i pozytywnej energii powieść o miłości, która pojawia się nagle, ale ma swoje konkretne uzasadnienie. Julia Quinn i Shonda Rhimes piszą o tym, że o swoje wybory warto walczyć do samego końca a tajemnice wydają się przerażające tylko w naszej głowie. To idealna propozycja na leniwe popołudnie, która przywołuje na twarzy szczery uśmiech i pokazuje całą kwintesencję gatunku w dobrym stylu i z emocjami, które otulają nas niczym ulubiony kocyk.

Julia Quinn znana autorka powieści dla kobiet, osadzonych gdzieś w pierwszej połowie XIX wieku oraz Shonda Rhimes, znana producentka filmowa – zwarły szyki i dzięki wspólnemu wysiłkowi, wypuściły na rynek i powieść i serial, który wcale nie jest tak cukierkowy jakby mogło się wydawać.

Rzecz dzieje się na kilkanaście lat przed narodzinami pierwszego z rodu Bridgertonów. Do Wielkiej Brytanii przybywa Charlotta – niemiecka księżniczka, która ma wyjść za mąż za angielskiego monarchę Jerzego III. Szybko okazuje się, że dziewczyna nie poddaje się konwenansom, ma własne zdanie, czupurny charakter, a król, pomimo początkowych oporów, zaczyna ją darzyć szaleńczą miłością.

Wydawać by się mogło, że to kolejna cukierkowa, miłosna opowieść, ale szybko okazuje się, że współpraca obu pań przyniosła powieść niebanalną i urzekającą. Ukazała stosunek mężczyzn do kobiet, wskazała na problemy targające każdą monarchią, wszechobecny patriarchat i wręcz służalczą zależność kobiet od mężczyzn. To daje czytelniczkom pewne poczucie dyskomfortu i może szoku, ale taki zdaje się był kierunek obrany przez autorki i ten zabieg wyszedł im nad wyraz udanie.

Dużo tu też mowy o powinnościach królowej, obdarzaniu mocarstwa kolejnymi potomkami i zabezpieczeniu dzięki temu państwa. To jednak schodzi na dalszy plan w obliczu innego poruszanego w powieści tematu, czyli choroby psychicznej. Oczywiście, w historii Europy i Świata, zdarzali się tzw. szaleni monarchowie, ale zawsze, królewscy doradcy starali się ukryć ten fakt i z "drugiego rzędu" zarządzali krajem. Tutaj rzecz ma się podobnie, choć, jeśli chodzi o władzę, to właśnie Charlotta stara się ją przejąć i być dobrą, choć nie przebierającą w słowach władczynią.

To bardzo udany duet i ciekawa historia, niosąca nadzieję, że może niebawem doczekamy się kolejnej opowieści, utkanej w równie barwny sposób.

„Miłość, jest wtedy, gdy dajesz człowiekowi wolność wyboru,

A on wybiera Ciebie … Każdego dnia”.

Po tym jak pożegnaliśmy ostatni tom serii Bridgertonowie Pani Julii Quinn w fantastycznym wznowieni, są tacy, którzy tęsknią za atmosferą londyńskiej socjety oraz jej skandalikami. Na szczęście Autorka wraz z Panią Shondą Rhimes wyszła nam naprzeciw ukazaną się właśnie pozycją Królowa Charlotta.

Zanim pojawili się Bridgertonowie, młoda dziewczyna mająca zupełnie inne plany na życie musi poślubić króla Jerzego III, który skrywa nie jedną tajemnicę. Anglia XVIII wieku niemiecka księżniczka Charlotta po kilku minutowym spotkaniu z królem zostaje jego żoną. Z uwagi na to, że to dama, która stanowczo wyprzedza inteligencją oraz sposobem bycia swoją epokę nie do końca przypada do gustu członkom brytyjskiego dworu. Zacofanie, strach, zasady, plotki nie tylko niszczą pojęcie młodej królowej o monarchii, ale także nie przynoszą szczęścia w jej świeżym małżeństwie. Mimo oporu na dworze charakter Charlotty przydaje jej się w relacjach z Jerzym, a także w powolnym tworzeniu szczęśliwego małżeństwa. Nowa rola księżniczki zmusza ją nie tylko do rządzenia i walki o siebie, ale także do zwycięstwa nad sekretami króla, które mogą wstrząsnąć monarchią.

Królowa Charlotta to opowieść o monarchii, jaką mamy okazję poznać w Bridgertonach. Królowa, która zmieniła dzieje i doprowadziła dwór do świetności. Pozycja ta, to także powieść o miłości, zdradzie, nienawiści, głęboko skrywanych tajemnicach, oraz wybaczanych błędach. Postanowiłam nie oglądać serialu na Netflix, dopóki nie przeczytam książki i nie żałuję. Ekranizacja w ogóle nie oddaje treści tej powieści.

Książki Pani Quinn zajmują miejsce na moich półkach i są jak dotąd, jedynymi romansami, jakie zachowałam. Królowa Charlotta nie odbiega stylem pisania od innych publikacji Autorki, tutaj także spotykamy soczyste ploteczki Lady Whistledown, które w zabawny sposób komentują wydarzenia. Subtelna, elegancka, wyśmienicie waniliowa powieść zabierze Was po raz kolejny na dwór królewski, który wkracza w nową erę nowoczesnej jak na tamte lata monarchii.

Pozycja ta nie jest wulgarna, jeśli szukacie wyuzdanego seksu, przelewającej się erotyki, brutalnej miłości, będziecie zawiedzeni. Pani Quinn jest ikoną delikatności, a jej książki przedstawiają miłość w sposób, w jaki powinna być ona pokazana w subtelnym romansie i za to ją uwielbiam. Z wielką chęcią wracam do klasyki gatunku, ostatnio uznałam, że robię się za stara np. na Panią Wolf. Coraz częściej szukam Pisarzy, którzy miłość traktują jako piękne uczucie i nie wpychają w swe pozycje otoczki brutalności, wulgarności i zwierzęcego seksu. Wszystkie książki Pani Quinn polecam bez dwóch zdań, ponieważ mają to czego niestety brakuje na rynku wydawniczym zwłaszcza wśród polskich romansów mianowicie klasę.

Królowa Charlotta dla żony, matki i córki… Wielki powrót do świata bali, etykiety, oraz pędzącej przez wiek XVIII socjety.

„Królowa Charlotta. Opowieść ze świata Bridgertonów” to kolejna książka autorstwa Julii Quinn tym razem napisana w duecie z Shondą Rhimes. Wydarzenia w niej zawarte rozgrywały się sporo przed wkroczeniem na salony rodziny, dzięki której pokochaliśmy twórczość autorki. Julia Quinn to autorka z list bestsellerów New York Timesa, obala mit mówiący o tym, że inteligentne kobiety nie czytają, doskonale zdajemy sobie sprawę, jak wielka i krzywdząca to bujda. Jest też absolwentką Harvardu i Radcliffe College, jej książki zostały przetłumaczone aż na trzydzieści dwa języki. Mieszka z rodziną na północno-zachodnim Pacyfiku. Chciałam dowiedzieć się o niej czegoś więcej i jednocześnie podzielić się tym z Wami. Lubicie romanse historyczne? Muszę przyznać, że mnie zawsze intrygowała postać królowej, to silna kobieta, cieszę się, że doczekała się swojej historii.

Główną bohaterką książki autorstwa Julii Quinn i Shondy Rhimes pod tytułem „Królowa Charlotta. Opowieść ze świata Bridgertonów” jest pochodząca z Niemiec księżniczka Charlotte Mecklenburg-Strelitzpo. Kobieta przybywa do Anglii, gdzie ma się dobyć jej ślub z Jerzym III, nie jest z tego powodu zadowolona, czuje się wykorzystana przez własną rodzinę. Nie ułatwia sprawy fakt, że nigdy nie widziała Jerzego, jak mogła, więc stać się jego żoną? Nie czuje się zbyt dobrze, kolor jej skóry odbiega od tamtejszej arystokracji, czuje, że jest na ustach wszystkich. Czy jest stworzona do tego, aby stać się królową? To silna i zdecydowana kobieta, ja nie wyobrażałam sobie kogoś innego na jej miejscu, ona sama musiała to dostrzec. Sekrety króla nie mogły opuścić pałacu, a Charlotta wziąć bardzo wiele na swoje barki. Jak się potoczyła ta historia? Czy Jerzy III okazał się być ujmującym człowiekiem?

„Królowa Charlotta. Opowieść ze świata Bridgertonów” zaskoczyła mnie niezwykle realistycznym przedstawieniem choroby psychicznej, ukazanie jak ogromna może być presja i wymaganie doskonałości. Pojawiła się miłość, nie zawsze doskonała, ale silna i wytrwała, godna pozazdroszczenia. Czasami mimo tego, że czyjś umysł nie pracuje do końca tak, jak powinien i spowija go mgła, to nie potrafi zapomnieć ukochanej osoby, tak samo jak ona mocno przy nim trwa. Miłość jest rzeczywistością, gdy świat wydaje się fikcją. Uważam, że autorki wykonały kawał świetnej roboty, mamy tutaj fascynującą fabułę, która wraz z jej rozwojem jest w stanie zauroczyć każdego czytelnika. To opowieść, która rani duszę i czasami jest trudna poprzez tamtejsze metody „leczenia”. „Królowa Charlotta. Opowieść ze świata Bridgertonów” to historia, która jest pełna prawdziwej miłości i odnajdywania szczęścia, gdy otacza cię ciemność. Sposób, w jaki Charlotta troszczyła się o Jerzego, jest naprawdę głęboki, piękny i wyjątkowy. Wzruszające jest to, że jest jedyną, którą rozpoznał po tych wszystkich latach, a to dowodzi, że ta para była dla siebie stworzona.