Rodzinny interes. Bezimienny. Tom 4

Jest to czwarty tom serii. Ja poprzednich nie czytałam i przyznam, że momentami mi to doskwierało.

Międzyzdroje jest opustoszałe po sezonie turystycznym. Tematem jest zaginiony mężczyzna, którego próbuje odnaleźć Bezimienny. Kiedy stara się rozwikłać tę sprawę, napotyka inną, która nie daje mu spokoju. Pojawia się tajemniczy ojciec Barabasz i uwięziona młoda dziewczyna. O co chodzi? Aaaa no i jeszcze wątek pendrive'a wartego pięćset milionów dolarów...

✨

Historia jest wielowątkowa jak można się domyśleć. Zwykle w takich sytuacjach nie powstaje dobry kryminał bo pojawia się zbyt dużo różnych spraw, okoliczności czy postaci a czytelnik się gubi. Tym razem jednak było inaczej. Pozytywnie zaskoczyło mnie to, jak skrupulatnie autor wszystko poukładał by złożyło się w jedną całość.

Czytając pojawiały się w mojej głowie co rusz to nowe pytania. Odpowiedzi brakowało. Czytałam i czytałam pełna napięcia i ciekawości. Pan Wojciech jak zwykle stanął na wysokości zadania i stworzył historię, od której trudno się oderwać.

Co mnie ucieszyło to fakt, że nie ma niepotrzebnego zagłębiania się w poszczególnych bohaterów. Nie ma lania wody i zbędnych opisów ich prywaty. Bardzo tego nie lubię a wręcz mnie to irytuje. Wolę konkrety i finał. To właśnie otrzymałam w tej książce.

Autor postanowił wplątać nieco współczesności jaką są patoinfluencerzy oraz ich wątpliwe sposoby zarabiania na życie. Dziś ich nie brakuje i nie zabrakło ich również w najnowszej książce autora.

Mimo, że miałam czasami problem z połapaniem się co i jak to uważam, że jest to bardzo dobry kryminał. Dużo emocji i nieprzewidywalnych scen. Ja jestem na tak!

"Rodzinny interes" Wojciech Chmielarz.

Wolin, czas mocno poza sezonem. Tam Bezimienny szuka zaginionego przed pięcioma laty Jacka. W hotelu przypadkiem przysłuchuje się pewnej dziwnej rozmowie i tak poznaje Wikta. Chłopaka, który w coś się wplątał.

Sis trafia do "ośrodka odwykowego" prowadzonego przez Baltazara. Miejsce tak naprawdę okazuje się siedzibą sekty. Dziewczyna jest głodzona, pilnowana przez bransoletkę i Kradzieja. A miejsca dodatkowo strzegą psy. Sis jednak nie należy do słabych. Dokładnie zaplanowała ucieczkę!

To czwarty tom serii o Bezimiennym. Wcześniejszych części nie miałam jeszcze okazji czytać. Nie wpłynęło to mocno na odbiór książki, choć wiem że znając treść "Rodzinnego interesu" inaczej spojrzę na treść, gdy będę nadrabiać poprzednie tomy.

To co od razu rzuca się w oczy to fakt, że ta seria gatunkowo odbiega od innych książek autora. Jest mocno sensacyjna. Akcja goni akcję i naprawdę dużo się dzieje. Na wielu płaszczyznach. Wątki są sprytnie poprowadzone i dobrze przemyślane. Sporo tu krwi, przemocy, brutalności. Ludźmi kieruje chciwość, żądza pieniądza, chęć posiadania. Autor serwuje nam zagmatwaną opowieść, w której nikt nie jest bezpieczny. A czytelnikowi ciężko opuścić atmosferę mroku. Fabularnie jest świetnie. Miałam jednak poczucie, że warsztatowo to nie Chmielarz. Zwłaszcza po znakomitym thrillerze Zbędni.

Niemniej jednak z chęcią wrócę do tej serii i poznam wcześniejsze przygody Bezimiennego.

Współpraca reklamowa

W "Rodzinnym interesie" Bezimienny przenosi się nad zimowe morze. Wędrując po Międzyzdrojach i Wyspie Wolin stara się odnaleźć zaginionego przed pięciu laty chłopaka, ale zastój w poszukiwaniach coraz bardziej skłania go do poddania się. W międzyczasie przez przypadkowe spotkanie wplątuje się w zniknięcie innego mężczyzny i tajemniczą sprawę przetrzymywania młodej dziewczyny przez podejrzane zgromadzenie religijne...

Jak zawsze autor jest w formie i przeszedł samego siebie w kolejnym tomie o uwielbianym przeze mnie Bezimiennym. Akcja porywa od samego początku, zgrabnie kontynuując wątek otwarty w poprzedniej części. Początkowo pozornie spokojne, acz dość bezskuteczne poszukiwania naszego bohatera, szybko przeradzają się w prawdziwą jazdę bez trzymanki, gdy przez zbiegi okoliczności, ale i wrodzoną ciekawość oraz kodeks honorowy, wikła się on w aferę o międzynarodowym zasięgu. Obserwowanie różnych grup umoczonych w pozornie odmiennych intrygach, ale spajających się niciami powiązań w niezwykle zaskakujący spokój, sięgający często i kilkudziesięciu lat wstecz. Pan Chmielarz z wyjątkową dokładnością tka nić wzajemnych korelacji, a ich odkrywanie wzbudza emocje do ostatnich stron.

Obserwowanie przemyśleń, analiz i dokonań Bezimiennego jest czystą frajdą. Jego chłodny, opanowany umysł, surowa inteligencja, umiejętność błyskawicznego myślenia taktycznego i upór oraz determinacja sprawiają, że jest niezwykle przyciągającym bohaterem, a jednocześnie owianym tak wielką aurą tajemnicy. Choć i tu autor zostawia furtkę do kolejnego tomu, który może dotknąć wyjątkowo osobiście tę postać, a wiec i jest szansa, że w końcu dowiemy się o nim czegoś większego. Pan Wojciech to umie zaostrzyć apetyt😁

Świetnie napisane sceny walki i pościgów, wyraziste postacie poboczne z różnorodnymi usposobieniami, wartka, dynamiczna akcja, w której nie brakuje pościgów, polowań na wrogów i ucieczek. Jeśli lubicie lekkie pióro i nietypową sensację, która potrafi wzbudzić nie tylko adrenalinę, ale i duże zadziwienie, to jest to książka dla Was. Gorąco polecam i czekam niecierpliwie na więcej🔥

Kolejne świetne spotkanie z anonimowym bohaterem. W Prostej sprawie, 1. tomie serii, Chmielarzowi udało się wprowadzić coś nowego, innego, postać anonimową będąca pełnokrwistym, ba wiodącym bohaterem książki. Z każdą książką ta postać jest ciekawsza.

Inna sprawa, czy tego bohatera polubimy. Jest specyficzny, niczym maszyna bez uczuć. Wzbudza najrozmaitsze uczucia w czytelniku. Jeżeli autorowi o to chodziło, żeby poruszyć, zaintrygować, zaciekawić, może w kilku momentach zadziałać na nie, to mu się to udało. Anonimowy nikogo nie pozostawi obojętnym. 2. i 3. tom serii były bardzo dobre. Byłam ciekawa, jaki będzie [Adres usunięty] jego przygód.

Tym razem Wojciech Chmielarz powraca z powieścią, która wciąga czytelników w mroczny świat zagadek i rodzinnych sekretów. Jest to naprawdę dobra, emocjonująca historia, która nie tylko trzyma w napięciu, ale także zmusza do refleksji nad relacjami międzyludzkimi, a także nad tymi w naszej rodzinie. W trakcie lektury wielu z nas na dłuższą chwilę się zaduma i będzie myśleć o skrywanych w szafie trupach.

Fabuła koncentruje się wokół tajemnicy, która dotyka nie tylko głównych bohaterów, ale i ich bliskich. Jednak jest jeszcze jeden wątek. Chodzi o Bezimiennego, o którym mimo, iż jest to 4. tom serii, nic nie wiemy. Chmielarz ponownie z iście mistrzowską precyzją buduje atmosferę niepewności i napięcia, wprowadza różne tropy wodzi nas na manowce, wprowadza w niezwykle zagmatwany świat rodzinnych relacji, waśni i zależności. Autor z powodzeniem łączy wątki kryminalne z psychologicznymi oraz obyczajowymi. W ten sposób ukazuje, jak wielki wpływ na teraźniejszość ma przeszłość i traumy sprzed x czasu. To jest coś, co wielu z nas lekceważy. Śmiało można powiedzieć, iż przeszłość determinuje terażniejszość i przyszłość.

Bohaterowie to niezwykle ciekawe postaci, świetnie nakreślone. Chmielarz doskonale oddaje ich charaktery, prezentuje emocje, motywacje i bardzo mocno skrywane lęki. Sprawia to, że czytelnik w wielu postaciach odnajdzie swoje lęki, traumy, grzechy i marzenia. Każdy z bohaterów ma swoje tajemnice, a odkrywanie ich sprawia, że historia staje się jeszcze bardziej intrygująca.

Tak, jak napisałam, akcja jest i to bardzo porządna. Jest też doskonale prowadzona, do końca manipulująca czytelnikiem intryga. Widać, iż Wojciech Chmielarz z każdą kolejną książką pisze lepiej, sprawniej manipuluje czytelnikiem, gra na jego ciekawości i aż do końca nie odsłania kto, jak, dlaczego i jakim cudem, chociaż są liczne podpowiedzi z jego strony.

Tych podpowiedzi jest sporo podobnie jak wątków. Wielowątkowość to taki znak rozpoznawczy Chmielarza. Jak zawsze, krok po kroku cała historia układa się w zaskakujący finał.

Istotne jest także samo sedno, jakby przesłanie. Pisarz zmusza nas do zastanowienia się nad tym, co naprawdę wiemy o naszych bliskich i o nas samych, o naszym wnętrzu. Otwartym pytaniem pozostaje, jak wiele jesteśmy w stanie zrobić, aby chronić tych, których kochamy. Są osoby dla których każdy z nas zrobiłby wszystko. Czy naprawdę wszystko? Jestem przekonana, iż to pytanie zada sobie każdy czytelnik Rodzinnego interesu. Gorąco zachęcam do lektury. Warto. Wojciech Chmielarz ponownie udowodnił, że jest jednym z najlepszych autorów w swoim gatunku.

Znasz książki Wojciecha Chmielarza? Może oglądałeś(-aś) serial Prosta sprawa, który jest ekranizacją pierwszego tomu z serii o Bezimiennym? 💬

„Rodzinny interes” to już czwarty tom tej serii, i muszę przyznać, że po zamknięciu książki w mojej głowie odbijało się jedno pytanie – „Co tu się wydarzyło?!”. A wydarzyło się naprawdę wiele.

Autor zafundował nam mnóstwo wątków i ogrom postaci. Z jednej strony może to przytłaczać, ale ja osobiście podeszłam do tematu z pełnym zaufaniem do autora i wiedziałam, że kto jak kto, ale Chmielarz wszystko ładnie pospina. I oczywiście tak się stało.

Sama intryga? Genialna, choć duży wpływ ma na nią zwykły... przypadek. Przez to całość może wydawać się mało realistyczna, wręcz nieprawdopodobna, czego fani książek sensacyjnych często nie lubią. Jednak przyznam szczerze, że mi to kompletnie nie przeszkadza, a ostatnie wydarzenia w moim życiu pokazują, że to, co może wydawać się nieprawdopodobne, faktycznie się zdarza, więc może nie nam oceniać owo prawdopodobieństwo. Najważniejsze jest to, że wszystko zostało bardzo dobrze przemyślane i dopięte na ostatni guzik. Cała historia trzyma się kupy, tworząc naprawdę genialną powieść, która utrzymuje napięcie do ostatniej strony i sprawia, że trudno się od niej oderwać.

Bohaterowie są z krwi i kości, nie brakuje im wyrazistości, każdy jest świetnie dopracowany. Osobiście jestem usatysfakcjonowana tym, że Bezimienny wcale się nie zmienia i pozostaje dość tajemniczą postacią, o której tak naprawdę prawie nic nie wiemy. Jedyne, co można o nim powiedzieć na pewno, to fakt, że ma dobre serce – tylko z problemami radzi sobie po swojemu, czyli najczęściej pięściami.

W tym tomie mocno zaintrygowała mnie postać Heleny, która była niczym mitologiczna Helena: pełna seksapilu, tajemniczości i zdolna omamić mężczyzn. Nie wiem, czy dobór imienia to zbieg okoliczności, czy zamierzony zabieg, ale wyszło to naprawdę świetnie!

Muszę też wspomnieć o młodej dziewczynie Sis, która jest idealnym odzwierciedleniem tego, co myślą i czują młodzi ludzie w dzisiejszych czasach. To na jej przykładzie Chmielarz świetnie ukazuje, jaką moc ma Internet i jak młodzi ludzie podchodzą do życia w mediach społecznościowych. Nie ma Cię w sieci? Nie istniejesz. W sieci możesz kreować się na kogo tylko chcesz, a poza nią być zupełnie kimś innym, tak jak właśnie Sis, która jest mocno pogubioną młodą kobietą.

Tak naprawdę każdy bohater coś sobą reprezentuje i ukazuje czytelnikowi różnorakie wartości, skłaniając go do przemyśleń i pokazując współczesny świat takim, jaki on jest.

„Rodzinny interes” to udana powieść autora, i nie mogę się doczekać kolejnego tomu. Smuci mnie jedynie fakt, że odnoszę wrażenie, jakby wszystko zmierzało ku finałowi. Czy naprawdę seria o Bezimiennym zakończy się na pięciu tomach? Oby nie! Zachęcam Cię do lektury „Rodzinnego interesu” i przede wszystkim do zapoznania się z całą serią!

To było moje ostatnie podejście do Bezimiennego. Nadal to samo - mordobicia, strzelaniny. Samotny sheriff znikąd, fachowiec od wszystkiego, nie zważając na prawo i straty (kto by się przejmował paroma trupami kiedy "bohater" załatwia sprawę?!) wplątuje się w kolejną dziwaczną, bezsensowną awanturę. Naraża siebie i innych, demoluje wszystko dokoła - całkiem nie wiadomo dlaczego, dla "przygody", dreszczyku? Z głupoty?

Nudne to i bez sensu, przypomina amerykańskich, plastikowych "bohaterów" kina CDD (całkiem do d...). Już na początku wiadomo jak się skończy, tylko nie wiadomo kogo tym razem "bezimienny" poświęci w "walce" o nic.

Zatem z bezimiennymi koniec, a czy z Autorem też - to się okaże. Mam na półce Zbędnych. Przeczytam i okaże się, czy nie wymażę z zażenowaniem nazwiska W. Chmielarza z listy moich ulubionych pisarzy. Szkoda - a było tak dobrze...

"Rodzinny interes" to dopiero moja trzecia książka Wojciecha Chmielarza. Tym razem autor przeniósł mnie na malowniczą wyspę Wolin. Tam w głębi Wolińskiego Parku Narodowego znajduje się pewien ośrodek w którym przetrzmywana jest uwięziona dziewczyna. Ośrodkiem zarządza okrutny typ, ojciec Barabasz.

W tym samym czasie na wyspie przebywa Bezimienny, który poszukuje zaginionego pięć lat temu chłopaka.

Drogi tych dwojga przecinają się a wszysko nabiera tempa.

Cała akcja dzieje się po sezonie, kiedy okolice są opustoszałe a okrutne morderstwa nie zostaną odkryte aż do kolejnego sezonu.

Wielowątkowa, zagadkowa opowieść, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Choć przyznam, że wcześniejsze tytuły które czytałam bardziej wpasowywały się w mój gust.

Jest to czwarta część z cyklu o Bezimiennym, trzy poprzednie wciąż przedemną, jednak nie odczułam by czegoś brakowało mi w tej historii, mimo to chętnie sięgnę po wcześniejsze tomy.

„Rodziny interes” Wojciech Chmielarz.

On. Samotny i uciekający przed przeszłością. Schronienie znalazł angażując się w poszukiwania zaginionego już jakiś czas temu syna znajomego prokuratora.

Nadmorskie tereny skrywają dawnej sławy pensjonaty i ośrodki lecznicze. Przypadkowe spotkanie z trzeba młodymi chłopakami, porwana dziewczyna oraz ksiądz samozwaniec powoli napędzają bezcelowe działania mężczyzny.

Jakie tajemnice skrywa okoliczny teren ?

Jakie plany mają okoliczni przedsiębiorcy i mieszkańcy co do chronionych obszarów ?

Czy uda się wyjaśnić sprawę zniknięcia młodego chłopaka ?

Rasowy kryminał pełen mącenia i mrocznych ścieżek. Szybka akcja zaplątuje się z poszczególnymi tropami a pojawiające się zagadki napędzają tok całej powieści.

Bohaterowie to osoby bardzo zróżnicowane i mocno osadzone w historii. Ich losy łączą się zapowiadając ostateczne stracie i konieczność rozliczenia win.

Biznesy i wielkie pieniądze. Marzenia i walka o marzenia. Natura oraz chronione gatunki.

Jest ciekawie i elektryzująco. Powiązania rodzinne zaskakują a relacje przyjacielskie prowadzą w otchłań i zapomnienie. Każdy szuka uwolnienia ale droga jaką musi przejść okazuje się być niebezpieczna i pełna zła.

“Rodzinny interes” Wojciecha Chmielarza to tom czwarty serii sensacyjnej z Bezimiennym, choć oczywiście równie dobrze da się ją czytać jak powieść osobną. Historia przenosi nas nad polskie morze zimą, dokładnie w okolice wyspy Wolin i Międzyzdrojów. Miejsce jest ważne - daje klimat osamotnienia, spokoju, wyciszenia, ale i tajemnicy, bo przecież właśnie tam pięć lat temu doszło do zaginięcia, które teraz bada Bezimienny. Jego śledztwo jednak stoi w martwym punkcie, a on znajduje sobie temat zastępczy, który wpada mu przypadkiem, w wyniku podsłuchania rozmowy podczas śniadania. I tak po raz kolejny zgłębiamy się w świat wielkich biznesów, gangsterów i głupawych osiłków, których kreacje autor oddaje zgodnie z ramami gatunku, ale tak naprawdę przekonywująco - dba o oddanie ich charakterów w każdej możliwej warstwie, nawet tej językowej. Są też oczywiście te dobre, przypadkowo wplątane w aferę osoby - jest jakaś tajemnicza dziewczyna gdzieś przetrzymywana, no i Bezimienny o dobrym sercu i twardych pięściach. Autor bardzo dba, by nie wyjść poza ramy gatunku, który ma za zadanie dostarczyć czytelnikowi szybkich wrażeń i rozrywki, ale robi to w sposób inteligentny - zagadka jest wymagająca, wielowątkowa, a każdy jeden z nich niesie jakieś odniesienia do świata współczesnego czy motywy warte momentu refleksji - są oczywiście nienachalne, w końcu nie o to w powieści sensacyjnej chodzi, ale są, dodają książce głębi i dobrze osadzają ją w naszej współczesnej rzeczywistości. Naprawdę dobrze mi się tę książkę czytało i słuchało, to rozrywka na dobrym poziomie!

„Rodzinny interes” to kolejna książka Wojciecha Chmielarza, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Uwielbiam kryminały, w których jest wiele wątków i postaci. Pod warunkiem, że fabuła nie jest za bardzo chaotyczna. Tutaj na pewno nie jest. Nie powiem, że przez tą mnogość bohaterów nie trzeba bardziej się skupić, ale lektura przez to na pewno staje się ciekawsza. Zdarzyło mi się zgubić, ale na szczęście nie na długo.

Akcja książki dzieje się na wyspie Wolin. To tam wśród nielicznych turystów wędruje Bezimienny. Szuka zagonionego przed paru latu chłopaka. Pewnego dnia poznaje Witka, ale mężczyzna następnego dnia znika. Bezimienny postanawia dowiedzieć się o co chodzi.

W tym samym czasie zostaje uwięziona dziewczyna przez ojca Barabasza. Bezimienny jeszcze nie wie, że niedługo pozna ją.

„Rodzinny interes” to czwarta część serii o Bezimiennym. Jest to postać, która mnie bardzo intryguje. Ma ciekawe metody pracy. Jest opanowany, czasami aż za bardzo i wyrachowany. Spokój to jego drugie imię. Nie ufa ludziom i może dlatego jest taki dobry?

„Rodzinny interes” to książka, z która na pewno nie będziecie się nudzić. Tutaj dzieje się bardzo dużo. Ale ma pewien minus. Historia tutaj opisana nie wywołała u mnie większych emocji. ma jednak to coś, co sprawiło, że jej nie odłożyłam, ale byłam ciekawa jak się zakończyła.

Książkę czytało mi się dość płynnie i jeśli lubicie książki Pana Wojciecha to bardzo polecam „Rodzinny interes”.