Perfumeria na rozstaju dróg

Przepiękna historia bohaterki, która ma w sobie prawdziwą pasję i dąży do tego by spełnić swoje marzenia. Książka wzbudza wiele emocji. Pokazuje, że zawsze po deszczu wychodzi słońce. Motywuje do działania, wspiera i uświadamia, że warto podnieść się po trudnych przeżyciach i mieć nadzieję na lepsze jutro. W wyjątkowy sposób zostało przedstawione rodzące się uczucie pomiędzy mądrymi, dojrzałymi ludźmi po przejściach. Książka jest idealna na długie wieczory. Polecam wszystkim, w szczególności kobietom :)

Niezwykła, chwytająca za serce lektura. "Perfumeria na rozstaju dróg" to piękna historia. Przyznam, że jeszcze nigdy nie spotkałam się z tak oryginalnym głównym motywem, a wiele książek już przeczytałam. Tę książkę pochłonęłam praktycznie w całości, naprawdę ciężko było oderwać się od czytania. Mimo klejących się już do snu oczu przerzucałam strona za stroną, żeby dowiedzieć się co będzie dalej. Podczas czytania czułam szereg różnych emocji, zaczynając od smutku, przez wzruszenie, na szczęściu kończąc. Polecam każdemu, kto chce poczuć ciepło na sercu!

Książka wywołująca wiele emocji, pokazująca, że hobby może być sensem życia i stać się źródłem dochodu. Bardzo przyjemnie się czytało, gdyż autorka zawarła wszystko co potrzeba: nutkę tajemnicy, problemy w życiu osobistym, podniesienie się po porażce i odnalezienie własnej drogi. "Perfumeria na rozstaju dróg" dodaje skrzydeł, pozwala wierzyć, że zawsze warto spełniać swoje marzenia i że nigdy nie jest za późno na otwarcie swojego biznesu. Z drugiej strony przepięknie pokazane zostało rodzące się niespodziewane uczucie. Polecam wszystkim, zwłaszcza kobietom!

Myślę, że Magdalena Witkiewicz jest bardzo dobrze znana polskim czytelnikom. Dzięki swojej twórczości zdobyła grono wiernych fanów, wśród których i ja się znajduję. "Perfumeria na rozstaju dróg" wyróżnia się prostym, ale barwnym językiem. Co więcej, Witkiewicz ma bardzo lekkie pióro, dlatego też każdą jej książkę czyta się z przyjemnością. Zakochałam się w wykreowanej przez autorkę miejscowości - Małe Przytulne. Główne bohaterki: Gabrysia, Laura i Aniela, dopełniają się pod każdym względem. Gorąco polecam!

Bardzo ciekawa i niezapomniana lektura. To już moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Magdaleny i po przeczytaniu tej książki z pewnością sięgnę po jej kolejne dzieła. Powieść czyta się przyjemnie, a sama sceneria Małej Góry na długo pozostanie w mojej pamięci. Muszę dodać, że postać Laury również ogromnie przypadła mi do gustu. Autorka doskonale potrafi przedstawić emocje i przeżycia towarzyszące bohaterom. Właśnie dlatego z niecierpliwością czekałam na rozwój wydarzeń i poznanie dalszego ciągu fabuły. Bez wątpienia muszę stwierdzić, że "Perfumeria na rozstaju dróg" to wartościowa oraz niezwykle wzruszająca książka, która prezentuje różne prawdy o ludzkiej osobowości i jednocześnie udowadnia ogromną moc uczuć. Polecam wszystkim fankom romansów i powieści obyczajowych. 

Z kilku przedstawionych tu historii najbardziej pochłoną mnie wątek głównej bohaterki Laury. Jej walka o siebie, próba znalezienia właściwego miejsca do życia oraz tej jedynej osoby jest tym, co każda młoda dziewczyna doskonale zna. Ale jest coś jeszcze. Posiada ona niezwykły dar zamykania uczuć w pachnących flakonikach. Ciekawa byłam, czy uda jej się skomponować najbardziej pożądany zapach świata – miłości i jaki on będzie. W "Perfumerii na rozstaju dróg" autorka Magdalena Witkiewicz świetnie gra emocjami i zapachami, które można niemal poczuć. A wszystko to na tle idyllicznego, małego miasteczka, w jakim sama mogłabym zamieszkać.

To książka, która bardzo zapada w pamięć, jest pełna emocji, a przede wszystkim wzrusza... Nie zliczę ile razy miałam łzy w oczach. Pokazała mi, że w życiu warto mieć pasję i że czasami to właśnie nasze hobby jest w stanie wyciągnąć nas z problemów. Perfumeria to świetna, pouczająca książka, autorka przepięknie opisała emocje towarzyszące głównej bohaterce. Czytałam z zapartym tchem. Polecam wszystkim, którzy przestali wierzyć, że czeka ich coś dobrego, zwłaszcza romantykom i osobom ze złamanym sercem. 

"Perfumy to mieszanina wielu aromatów. Dopiero w kontakcie ze skórą rozkwitają."

"Perfumeria na rozstaju dróg" to najnowsza powieść Magdaleny Witkiewicz, która zabierze nas do Małej Przytulnej, miejscowości, gdzie wszystko jest możliwe. Gdzie dobrze dobrany zapach może wiele zmienić w życiu człowieka: dodać pewności siebie, skłonić do wybaczenia oraz pokazać, co tak naprawdę jest ważne w życiu człowieka.

Dasz się namówić na wizytę w tej perfumerii i otulić zmysły obecnymi tam aromatami?

Czy to czary? A może czasem warto zaufać naturze i jej darom? Kiedyś ludzie mieli zdecydowanie mniej, ale żyli w zgodzie z przyrodą, umieli czerpać z jej dobrodziejstw.

Wydaje mi się, że byli wtedy szczęśliwsi...

"Każda podjęta przez człowieka decyzja niesie ze sobą konsekwencje."

"Perfumeria na rozstaju dróg" jest właśnie o tych decyzjach, małych i większych, które determinują nasze życie. Czasem są spontaniczne i nieprzemyślane, ale bywa też, że podejmujemy je z rozmysłem, w dobrej wierze, a okazują się niewypałem. Jakakiwkolwiek by nie były, wpływają na nas i na to, co staje się naszym udziałem. Bywa, że dopiero po latach jesteśmy w stanie dostrzec ich prawdziwą naturę i ocenić jakie skutki pociągnęły one za sobą w naszym życiu.

"I pamiętaj, moja droga, jak Ci się coś nie podoba, mów od razu. Unikniesz potem kłopotów."

Bohaterkami powieści są Laura i jej córka Gabrysia. Ach! Co za wspaniała, rezolutna dziewczynka! Szczerze, chyba polubiłam ją najbardziej ze wszystkich postaci. Magdalena Witkiewicz stworzyła fenomenalną bohaterkę, która stanowi idealne połączenie niewinności z dojrzałością. Gabrysia nie chodzi do państwowej szkoły, tylko uczy się zdalnie. W sumie, tak do końca nie wiadomo na czym ta jej edukacja polega, jednak dziewczynka stanowi pewien symbol, manifestację tego, jak powinno kształtować się młode umysły. Przyznam, że w przypadku tej konkretnej dziewczynki efekty są rewelacyjne!

"Ludzie zjawiają się w naszym życiu po coś. Przychodza, kiedy ich potrzebujemy, a odchodzą, kiedy jest to zapisane w gwiazdach."

Laura to kobieta z burzliwą przeszłością, która osiadła w Małej Przytulnej z niepewnością, co do swojej przyszłości oraz nadzieją na zmianę życia na lepsze.

Czy jej się to uda?

Przyznam, że powieść czyta się z prawdziwą przyjemnością! Jak przypowieść, baśń, która posiada bardzo wiele elementów stycznych z naszym prawdziwym życiem, a jednocześnie niesie ze sobą treści po części magiczne. "Perfumeria na rozstaju dróg" przepełniona jest tą dobra magią, która czaruje nasze serca i sprawia, że chcemy więcej. Chcemy jej w naszym życiu, a nie tylko na kartach powieści.

"Moim zdaniem wszystko jest proste tylko dorośli to wszystko komplikują."

Powyższy cytat stanowi chyba jeden z moich ulubionych. Są to słowa wspomnianej już Gabrysi na rewelacje dorosłych, w których zwracają uwagę na pewne, trudne do wyjaśnienia dla nich kwestie. Rzeczywiście, w oczach dziecka wszystko wydaje się takie proste. Nie ma żadnych przeciwskazań do zrobienia lub powiedzenia czegoś, wystarczą chęci. Pytanie czy wraz z wiekiem tracimy tę wrodzoną bezpośredniość, a może nauczeni życiem boimy się bez potrzeby ryzykować?

"W życiu pewne są tylko moment urodzenia i kres Twoich dni. Droga jest niewiadomą..."

Zarówno "Listy pisane szeptem", jak i ""Perfumeria na rozstaju dróg" stanowią zdecydowanie inny rodzaj prozy niż ten, uprawiany do tej pory przez autorkę. To książki dojrzalsze, pełne ważnych słów, nad którymi warto się zastanowić. Myślę, że jest to efektem szczególnych uzdolnień pisarki, która umie trafnie analizować otaczającą ją rzeczywistość, a przy tym potrafi za pomocą właściwych słów przelać swoje spostrzeżenia na papier. "Perfumeria na rozstaju dróg" to powieść, która dostarcza nam wielu różnorodnych emocji: rozśmiesza, ale też i utula niczym kocyk. Daje nadzieję na lepsze jutro i wiarę w to, że możemy poczuć spełnienie w naszym życiu w każdej jego godzinie, nawet wtedy, gdy najmniej się tego spodziewamy.

Moja ocena 9/10.

Powieści tak bardzo nasyconej zapachami jeszcze w swoim życiu nie czytałam. Aż do teraz. Magdalena Witkiewicz w swojej książce udowadnia, że komponowanie zapachów jest prawdziwą sztuką. Nie każdy ma bowiem dar, aby stworzyć idealną kompozycję zapachową pod danego człowieka. Nie każdy potrafi zajrzeć tak głęboko w duszę dowolnej osoby i skomponować zapach, który nie tyle odpowiada danej osobie, ale w pewnym sensie jest nią. Taką umiejętność posiada Laura, która w pewien mroźny dzień wprowadza się z córką do Małej Przytulnej – urokliwego miasteczka wśród ukwieconych wzgórz. Chociaż w tym miejscu wszyscy wiedzą o sobie wszystko, o Laurze nie wiedzą nic. Skąd przyszła, dlaczego zamieszkała akurat tutaj, co wydarzyło się w jej życiu? Dla kobiety i małej Gabrysi to miejsce ma być nowym początkiem. Laura otwiera niewielką perfumerię na rozstaju dróg, przygotowując dla każdego indywidualną, idealnie skomponowaną mieszankę aromatów zamkniętą w małej fiolce, dzięki której każdy może poczuć się wyjątkowo. Czy uda jej się stworzyć dla siebie taką mieszankę, czy odnajdzie w Małej Potulnej szczęśliwą przyszłość, dowiecie się z powieści.

Autorka odmalowuje słowami przepiękny obraz. Obraz, który otula dobrem i ciepłem, dodaje otuchy, kiedy jest nam źle, pociesza w gorszych chwilach, dodaje pozytywnej energii, kiedy jej potrzebujemy. To piękna, przepełniona zapachami i uczuciami historia, która chwyta za serce, porusza najczulsze struny w duszy czytelnika, która daje nadzieję. To opowieść o poszukiwaniu własnej drogi i miejsca w świecie, o zaczynaniu od nowa, o tym, że warto podążać za marzeniami, nawet wtedy, kiedy świat sprzysięga się przeciwko nam. Bo po burzy zawsze wychodzi słońce i w końcu i do nas szczęście się uśmiechnie. Powieść, mimo morza wylanych łez, daje nadzieję, że może być lepiej, że lepsze jutro kiedyś nadejdzie. To mądra, wartościowa książka, po którą warto sięgnąć nie tylko wtedy, kiedy życie daje nam w kość, ale wtedy przede wszystkim.

Siłą powieści są doskonale skrojeni bohaterowie. Bardzo ludzcy, z prawdziwymi problemami, takimi, jakie ma każdy z nas. Dzięki temu łatwo jest się z nimi utożsamić, postawić się w ich sytuacji i zrozumieć ich postępowanie. Niekwestionowaną królową i prawdziwym promyczkiem tej opowieści jest Gabrysia, rezolutna, otwarta na świat i ludzi dziewczynka. Nie ma siły, żeby tego dziecka nie pokochać. Wnosi do powieści pewną lekkość, świeżość i młodzieńczy entuzjazm. Pokochałam styl autorki we wcześniejszych jej powieściach, chociaż nie czytałam ich dużo. Najnowsza powieść jeszcze bardziej mnie w tym utwierdziła. Autorka ma wyrobiony warsztat, wie, o czym pisze i co chce przekazać, do tego przekazuje swoje myśli w bardzo subtelny, a nawet sensualny sposób. Książkę bardzo dobrze się czyta, płynie się przez koleje losu bohaterów niespiesznie i z ogromną przyjemnością.

„Perfumeria na rozstaju dróg” jest bardzo życiową, ciepłą, niezwykle klimatyczną opowieścią, która przypadnie do gustu nie tylko wielbicielom powieści obyczajowych, ale każdemu, kto potrzebuje ukojenia. To kolejna powieść autorki, z którą spędziłam cudowny czas. Serdecznie polecam!

To moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, bardzo cenię sobie Jej książki, ponieważ są niezwykle życiowe, poruszające przyziemne sprawy, a każda z tych, które do tej pory przeczytałam niosła ze sobą głębsze przesłanie, tak też było z najnowszą powieścią Pani Magdaleny - "Perfumeria na rozstaju dróg". Już na początku muszę wspomnieć, że jestem totalnie zauroczona szatą graficzną i środkiem tej książki, wygląda to obłędnie! Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko, ja pochłonęłam ją w jeden wieczór i aż szkoda było mi ją kończyć i odkładać na półkę. Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie zostali naprawdę świetnie wykreowani. To niezwykle autentyczne postaci, które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, zmagają się z różnymi problemami, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. W tej powieści praktycznie każda postać zaskarbiła sobie moją sympatię, ale w szczególności moje serce skradła Gabrysia - córka głównej bohaterki Laury. To niesamowite rezolutna, mądra i ciekawa świata dziewczynka. Bohaterowie tej historii borykają się z najróżniejszymi problemami, mają swoje tajemnice, a ich losy w bardzo interesujący sposób splatają się ze sobą w Małej Przytulnej, dostarczając Czytelnikowi nie małych emocji! Miejscowość ta urzekła mnie swoim niepowtarzalnym i małomiasteczkowym klimatem, gdzie wszyscy się znają i chętnie sobie pomagają - uwielbiam takie społeczności!

Zagłębiając się w tą historię ja również zaczęłam odczuwać wokół siebie wszystkie wspomnienie przez Laurę zapachy i całkowicie się w nich zatraciłam! Ta powieść otula jak ciepły koc! "Perfumeria na rozstaju dróg" to emocjonująca, miejscami poruszająca i wartościowa historia pełna życiowych mądrości i prawd, która z pewnością skłania do refleksji. To opowieść o poszukiwaniu siebie, swojego miejsca w życiu, pokonywaniu przeciwności losu, realizowaniu marzeń, przeznaczeniu, sile przyjaźni oraz miłości! Cudownie spędziłam czas z tą książką i czekam już na kolejne powieści spod pióra autorki! Polecam!

„W życiu pewne są tylko moment urodzenia i kres twoich dni. Droga jest niewiadoma…”.

Mała Przytulna to piękne, urokliwe, niewielkie miasteczko, które otaczają wzgórza. Małomiasteczkowa społeczność, życzliwie nastawieni ludzie, spokój, czas jakby wolniej płynął. To tutaj w pewien mroźny, zimowy dzień przybywa Laura. Kobieta razem z córeczką Gabrysią planuje rozpocząć właśnie tu nowe życie. Do tej pory nie było jej łatwo, nie wszystko szło po jej myśli, życie potrafiło przygnieść. Laura ma szczególny dar, potrafi w niewielkich fiolkach zamknąć, umiejętnie skomponowane, niezwykłe zapachy. W nowym miejscu chce spełniać swoje marzenia, ma zamiar otworzyć perfumerię. Mieszkańcy są do niej przyjaźnie nastawieni, bywają różni, czasami dziwni. Czy w tym urokliwym, wręcz magicznym miejscu znajdzie w końcu swoje miejsce na ziemi i szczęście?

Powieść niesie spokój, ukojenie, radość, jest wręcz magiczna. Jej akcja toczy się swoim rytmem, niesie emocje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, czuć naturalność i prostotę opowiedzianej historii. Miałam poczucie, że przeniosłam się do lepszego świata. Pani Magda z łatwością i empatią, wręcz czułością oddaje uczucia, wewnętrzne rozterki, zmagania i porywy serca naszych bohaterów. A oni sami zajmująco ukazani to zwykli, niezwykli w swej prostocie ludzie, czasami mijamy takich, często ich nie dostrzegamy w naszej codzienności. Pozytywni, zakręceni, nietuzinkowi, swojscy. Do Laury od razu poczułam sporą sympatię, w końcu po różnych życiowych wybojach poczuła się bezpiecznie, zwyczajnie dobrze. Ma w sobie szczególny dar, z łatwością potrafi czytać w drugim człowieku, a to, co w nim dostrzega, zamyka we flakonikach ze zapachami. Moje serce całkowicie skradła mała Gabrysia, cóż za rezolutne, bystre dziecko.

Wyjątkowa, pięknie opowiedziana historia, przez którą się płynie. Wydaje się być mało realna i cóż z tego. Jakże jest przyjemna, wręcz bajkowa, uprzyjemniająca czas. Autorka roztacza piękne zapachy, otula ciepłem, daje życiowe mądrości i bawi naiwnością dziecięcą. Nierówna walka serca z rozumem, szukanie własnej życiowej drogi, podejmowanie, trudnych, odważnych decyzji, stawianie wszystkiego na jedną szalę. Różne oblicza miłości.

Powieść całkowicie skradła moje serce, zwykła codzienność i jej odcienie. Niesie nadzieję i przesłanie, pokazuje, że pomimo przeciwności losu nie należy się poddawać, warto podejmować ryzyko i walczyć o swoje szczęście. I to cudowne wydanie, niezmiennie pozostaję w zachwycie! Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

Po książki Magdaleny Witkiewicz sięgam w ciemno jak zresztą spora rzesza czytelników. Gdy mi smutno, gdy mi źle książki Magdy są dla mnie jak plasterek miodu na zbolałe serce. Z pozoru lekkie, łatwe i przyjemne, ale tak naprawdę poruszają tematy ważne w życiu każdego człowieka. Trzeba czytać je powoli, żeby móc delektować się każdym słowem, a teraz dodatkowo zapachem. "Perfumeria na rozstaju dróg" to powieść opowiadająca o tym, że należy podążać za marzeniami, słuchać głosu serca i nie poddawać się, na przekór przeciwnościom pojawiającym się na naszej drodze. Grafika książki zachwyca nie tylko przepiękną okładką, ale także tym, co można znaleźć w środku. Dziś rzadko spotyka się tak pięknie wydane książki, dopieszczone w każdym calu. Wydawnictwo Flow rozpieszcza swoich czytelników, nie tylko wspaniałymi książkami, ale także ich przepiękną oprawą. Zachwycają słowem pisanym i grafiką, niespotykaną w innych książkach. Całość to takie małe dzieła sztuki, perełki, które chce się mieć w swojej biblioteczce na półce, by najpierw cieszyć się zawartą w nich historią, a potem napawać się ich pięknym widokiem. "Perfumeria na rozstaju dróg" to kolejna pięknie wydana historia pod skrzydłami Wydawnictwa Flow. Klimatyczna, dopełniona całą gamą zapachów, wydana w przepięknej i magicznej oprawie z przecudnymi grafikami w środku i wspaniałymi opisami zapachów na początku każdego rozdziału. Dziś coraz trudniej spotkać książkę wydaną z taką starannością. Każdemu, kto choć raz w życiu przeczytał książkę Magdaleny Witkiewicz, nie muszę jej specjalnie polecać, a pozostałym, którzy szukają pocieszenia, czy poprawienia sobie humoru, jak najbardziej. Ta powieść bowiem opowiada nie tylko o ogromnym znaczeniu zapachów w naszym życiu, ale także tęsknocie za rodziną, za swoim miejscem na ziemi, za zwykłą ludzką życzliwością, za kimś do kogo można przyjść w krytycznej sytuacji.

Laura po śmierci rodziców została podstępnie pozbawiona domu przez zachłanną krewną. Po powrocie ze studiów z wielkim żalem stwierdza, że rodzinny dom już nie jest jej, tylko przebiegłej ciotki, która go sobie zawłaszczyła. Mało tego została przywitana słowami, że rodzina zawsze musi się trzymać razem i można na niej polegać.. Ciotka sprawiła, że dom rodzinny Laury stał się obcy. Odarty z pamiątek i stworzonego przez dziadków klimatu. Nie położyła się na przygotowanym dla niej naprędce łóżku polowym, bo jej domu już nie było. Na tym nie jej łóżku stała tylko nierozpakowana walizka. Rozżalona dziewczyna przypomina sobie słowa matki: Jak człowiek nie ma nic w tym miejscu, w którym się znajduje, musi wyruszyć gdzieś daleko i tam szukać szczęścia. Laura w kuchni pod podłogą, której zapobiegliwa ciotka jeszcze nie zdążyła zerwać, znajduje ukryty schowek z zapiskami babci i pieniędzmi i wychodzi z domu nie oglądając się za siebie. Dziewczyna postanawia odtąd żyć spontanicznie, słuchając głosu swego serca. Wsiada do pierwszego odlatującego samolotu i tym sposobem jej podróż kończy się w Paryżu. Tutaj poznaje niezwykłą kobietę Madame Jeannine prowadzącą małą perfumerię, w której dopasowuje zapachy do ludzi. Laura czuje, że świat zapachów to jej przyszłość. Z Paryża wraca bogatsza o nowe doświadczenia, a na lotnisku spotyka panią Helenę, dobrotliwą staruszkę, która stanie się kimś ważnym w jej życiu, a dla jej córki babcią.

Autorka posługując się losami Laury, pokazała, że wszystko w życiu dzieje się po coś, z jakiegoś powodu. Splot różnych wydarzeń, które czasem wydają się bez sensu, to jednak w efekcie prowadzą nas do celu. Każde pozornie nic nieznaczące zdarzenie, każdy człowiek spotkany przypadkowo, to wszystko dzieje się po coś i ma jakiś sens, nawet wtedy, gdy w danej chwili tego nie dostrzegamy.

Każdy kiedyś zapewne chociaż raz znalazł się na rozstajnych drogach, jak główna bohaterka, gdzie czekała na nią rozpacz, niewiedza i niepokój, ale jak odwrócić spojrzenie, rozstaje to może być również nadzieja, pozytywne zmiany, radość i szczęście. Magdalena Witkiewicz kolejny raz czaruje słowem, ale tym razem jeszcze okrasza je unoszącymi się wokół wonnościami. Otacza nadzieją, miłością, dobrocią i szczęściem. To nie tylko pięknie napisana książka, ale niesamowity przekaz i wydaje mi się, że dla każdego będzie on inny, tak samo dopasowany, jak zapachy Laury. Każdy w tej książce znajdzie coś dla siebie, jeśli tylko pozwoli otoczyć się czarem słów, które Magdalena roztacza wokół czytelnika, bo ta książka to prawdziwa magia, która zostanie na długo w sercu, jeśli pozwoli się jej tam zagościć.

"Perfumeria na rozstaju dróg" to powieść, która rozgrywa się wśród cudnych zapachów i dobrych ludzi. Pełna mądrości rezolutnej Gabrysi małej dziewczynki, której tę mądrość i dobroć zaszczepiła babcia Helena. "Świat Małej Przytulnej, gdzie życie otula nas puszystym kocem, a pod głowę podkłada miękka poduszkę".

Na koniec wypijmy toast, za to by wszyscy żyli długo i szczęśliwie, jak to na życie w Małej Przytulnej przystało.

Za każdym razem jak mam w ręku książkę autorki, to takie dreszcze mnie przechodzą, że głowa mała. Dzisiejsza recenzja pachnie cynamonem, ale co mi przypomina to już macie opisane w pewnym rozdziale. Uwielbiam ten zapach, bo przypomina mi dzieciństwo, czyli smażony (wcześniej ugotowany) ryż z cukrem i cynamonem (tylko bez jabłek). Nie wiem, czy też tak macie, ale każda pora roku ma swój zapach, który przywołuje wspaniałe wspomnienia. Często jest tak, że przy danym zapachu chce otwierać się jakaś szufladka w głowie, ale nie do końca jestem w stanie zauważyć co tam w środku jest. Też tak macie?

Przed wami książka, która otworzy takie właśnie szufladki, o których zapomniałaś/łeś i mam nadzieję, że uda się przywołać tylko wspaniałe wspomnienia. Dlaczego tyle pisze o zapachach? Sam tytuł wskazuje, że odgrywa istotną rolę w książce, lecz wybaczcie to już zostawiam do waszego samodzielnego poznania i tym samym zachęcam do przeczytania opisu.

Co do okładki, to ja jestem sroką okładkową. Jak zobaczyłam te kolory przypomniało mi się jak w podstawówce do opakowania kredek ołówkowych dodano kolejny kolor, czyli różowy. O matko gapiłam się w nią na okrągło. Fakt nasza okładka ma odcienie fioletu, ale tak jakoś tamten szkolny róż mi przyszedł do głowy.

Każda książka autorki to według mnie swego rodzaju drogowskaz. Jaką bym nie przeczytała to trafia do mnie do takiego stopnia, że problem, jaki miałam jakoś w magiczny sposób rozwiązuje się sam. Bohaterowie, których poznacie przyprawią was o atak śmiechu w szczególności mała Gabrysia córka Laury. To w jaki sposób postrzega świat jest bezbłędne. Zgadzam się z nią np. w kwestii tego, że to my dorośli bardzo komplikujemy coś, co jest łatwe do rozwiązania, ale nie chcemy się do tego przyznać. Każda osoba ogrywa istotną rolę w tej książce, więc od początku bądźcie czujni. Wierzę, że jesteście w stanie przewidywać zakończenia książek, ale tak jak na początku może zdawać się tobie, że tak jest, tak koniec szokuje. Wybacz, ale nie napisze czy pozytywnie, czy negatywnie. Osobiście zwaliło mnie z nóg, bo takie idealne i niecodzienne to zakończenie za co chylę czoła przed autorką.

Polecam całym sercem. Bierzcie ciepły koc, kubek kawy/herbaty i odlećcie z naszymi bohaterami do świata zapachów, które odmienią/skruszą nawet najtwardszą skałę, jaką potrafimy przyodziać, żeby tylko nikt nas nie zranił.

Na każdą książkę Magdaleny Witkiewicz czekam z wielkim utęsknieniem. Bardzo ucieszyła mnie wieść o tej już kiedy autorka na targach w Krakowie o niej wspominała. Pochwalić też muszę od razu okładkę, która jest po prostu bajeczna. Zresztą jak cała oprawa graficzna książki zarówno w środku jak i na zewnątrz. Detale jakimi opatrzone są początki i końce rozdziałów są po prostu urocze.

.

Historię opisaną na kartach tej książki określiłabym mianem romantycznej sagi rodzinnej. Mamy piękny wątek rodzinny. Momentami bolesny, często ujmujący, z pewnością przejmujący. Na tak doskonałe pomysły w przedstawianiu losów bohaterów potrafi wpadać chyba tylko ta autorka. Laura - główna bohaterka, w swoim życiu wiele przeżyła. Strata, rozczarowanie ból, ale i mnóstwo szczęśliwych momentów, miłość, radość. W tej książce każdy rozdział ma swój odpowiednik w zapachu, który łączy się z opowiedzianą w rozdziale historią. Nadaje to niesamowitego klimatu. Podoba mi się, że po krótce mamy opisane życie Laury, a potem skupiamy się na tym co aktualnie dzieje się w jej życiu i jak przeszłość wpływa/ wpłynęła na jej teraźniejszość. Zauroczyła mnie ta książka. Otuliła i przypomniała, że nie wszystko jest takie jakim byśmy chcieli, ale nie zawsze musi nam to wyjść na złe.

.

Bohaterowie są również ogromną zaletą tej historii. Każdy inny i wyjątkowy na swój sposób. Jak to pięknie autorka określa kółko geriatryczne nadaje zabawny, ale i mądry charakter powieści. Najmłodsza, Gabrysia, jest takim promykiem słońca w całej historii. Młoda, przemądrzała, zabawna. A i dorośli w wieku Laury mają swoją rolę w całej opowieści nadając jej odpowiednią ilość powagi i stateczności.

.

Polecam serdecznie, musicie przeczytać. Magdalena Witkiewicz, nasza specjalistka od szczęśliwych zakończeń znowu nie zawiodła.

Laura to kobieta, którą do Małej Przytulnej zesłał splot wielu okoliczności. Po wspaniałym dzieciństwie przyszły trudniejsze lata dorosłości, pełne nieoczekiwanych zakrętów losu, bólu serca i rozczarowań. Ale przyniosły jej także ciekawych ludzi, którzy nieoczekiwanie pojawili się na jej drodze – choćby na chwilę oraz wspaniałe wspomnienia, które będzie nosić w duszy, aż po kres swych dni. Laura to silna kobieta o niezwykłym zmyśle artystycznym, który przejawia się w tworzeniu perfum. Przekonała się na własnej skórze, że zarówno do miejsc, jak i ludzi nie warto się przywiązywać. Ma w sobie wiele strachu, trochę goryczy, a jej światłem każdego dnia jest rezolutna córka. Czy Laura znajdzie w sobie wiarę w ludzi i otworzy się na nich, chociażby po to, by w końcu skomponować perfekcyjny zapach dla siebie?

„Perfumeria na rozstaju dróg” urzeka magią zarówno wydania, które jest naprawdę piękne, jak i zapachów, których znajdziemy tu całe mnóstwo. O niebanalnym piórze Autorki nie ma się co rozpisywać, w końcu każdy, kto choć raz zetknął się z jej twórczością, wie o tym doskonale. Zachwyciła mnie jednak budowa całego życiorysu Laury, dyskretne więzi pomiędzy poszczególnymi bohaterami, to, jak ciekawie i emocjonalnie, zostało pokazane jej życie. A także jak świetnie ujęła między słowami Autorka fakt, że życie ludzkie to splot przypadków, które sumiennie prowadzą nas do celu. I nawet jeśli wydaje nam się, że wszystko traci sens, to nie warto porzucać nadziei, bo każdy element naszego losu pojawia się po coś. Warto zwrócić uwagę także na kolejne postaci, które się pojawiają, bo one także mają nam coś do przekazania. O tym, że nigdy nie jest za późno, by ruszyć drogą zgodną z własnym sumieniem, ale też by się zakochać, by przebaczyć, by zrozumieć siebie, by zmienić wszystko lub też tylko jedną rzecz. A w tle piękne, magiczne, jedyne w swoim rodzaju perfumy, dobierane indywidualnie i dające odwagi, by sięgać po swoje marzenia. Gorąco polecam tę otulającą swoim ciepłem, mądrą i wyjątkową książkę.

„Niekiedy jest tak, że czas mija i te składniki, które wybraliśmy, już nie do końca nam pasują. Tak jak zmienia się smak wraz z wiekiem, tak też nasza skóra pachnie inaczej i podobają nam się nowe zapachy.”

Mała Przytulna jest niedużym acz urokliwym miasteczkiem. To właśnie tutaj przeprowadza się Laura wraz z córką Gabrielą. Chcąc zostawić przeszłość za sobą planuje otworzyć perfumerię, która zmieni życie niejednej osoby. A może i przy okazji jej życie również się odmieni?

„Perfumeria na rozstaju dróg” to niezwykle ciepła i wzruszająca historia, która działa na nasze zmysły. Plastyczne opisy powodują, iż bez problemu możemy poczuć się obserwatorami opisanej historii czy wyczuć poszczególne nuty zapachowe tworzonych perfum. Główna bohaterka ma niecodzienny dar komponowania perfum, które pasują idealnie do danej osoby, dodając jej odwagi, energii czy motywując motywując do zmiany.

Ta niepozorna historia pokazuje, iż los często bywa przewrotny, a poszukiwanie własnej drogi nie jest łatwe. Ale niekiedy warto zaryzykować, i wyruszyć w nieznane gdyż los zwyczajnie daje nam szanse by coś zmienić w życiu.

„Każda podjęta przez człowieka decyzja niesie za sobą konsekwencje. Mogą one być zarówno dobre w skutkach, jak i złe. Dokonując życiowego wyboru, każdy dorosły człowiek musi się z tym liczyć.”

Ta niepozorna historia porusza również szereg ważnych tematów jak poszukiwanie własnej drogi i miejsca na ziemni ale i tęsknoty za najbliższymi, za drugą osobą.

Ogromnym plusem całej historii są bohaterowie, a zwłaszcza niezwykle rezolutna Gabrysia. Ta szczera i bezpośrednia dziewczynka zdecydowanie podbije niejedno serce.

Mimo, iż książka jest trochę nierealna to kompletnie to nie przeszkadza. Cała historia jest wprost cudowna pokazując, iż nigdy nie można tracić nadziei. Ja jestem oczarowana i z ogromną przyjemnością przeniosłabym się do Małej Przytulnej.

Dzisiaj chcę Wam pokazać książkę jedną z tych, która już swoją okładką rozkochuje czytelnika.

Nie wiem jak Wy, ale ja jestem totalnie za pięknymi okładkami. Chociaż wiem, że książki nie ocenia się po okładce, to mimo wszystko cudowne i kolorowe bardzo mnie przyciągają.

Ta książka jest jedną z wielu mojej ulubionej autorki. Pamiętam, jak byłam w ciąży i musiałam całą przeleżeć, to nadrobiłam wszystkie zaległości książkowe Pani Magdaleny.

,,Perfumeria na rozstaju dróg" Magdaleny Witkiewicz to niesamowita historia o Laurze, która wraz z córką wprowadza się do Małej Przytulnej. Miasteczka, gdzie natura odgrywa wielką rolę, gdzie można poczuć się jak w domu, zjeść swojski chleb i posłuchać wielu ciekawych historii. Laura zostawia przeszłość za sobą i chce zacząć na nowo budować swoją przyszłość. Tworzy niewielką perfumerię, która zmienia życie mieszkańców miasteczka. Czy przy okazji zmieni również coś w jej życiu?

Książka jak każda autorki wyróżnia się ciepłem i sercem, które włożono w napisanie. Ta pozycja zapewnia spokój ducha. Historia jest tak przelana na kartki, że czujemy się jakbyśmy byli na miejscu i obserwowali bohaterów z boku. Jesteśmy w stanie poczuć zapach tworzonych perfum, czuć w sobie emocje bohaterów, rozkoszować się pięknem natury. Przede wszystkim czujemy ekscytację. Każdy z nas ma swoje ulubione zapachy, które kojarzą mu się z przyjemnymi chwilami. Niektóre dają nam poczucie bezpieczeństwa, inne dodają nam pewności siebie i odwagi, kolejne przypominają dom rodzinny. Nasza bohaterka potrafiła stworzyć cudowne kompozycje zapachowe dla każdego klienta. Odzwierciedlała w nich uczucia, nastroje, temperament.

To książka, która pokazuje nam również, że warto mieć nadzieję. Dla każdego należy się szczęście, tylko czasami trzeba na nie poczekać. Cudowna pozycja, która roztacza wokół siebie magię. Tak magia to bardzo dobre określenie. Każda książka autorki ma w sobie magię, dzięki której zostaje na długo w sercu czytelnika.

Ja jestem zauroczona przekazem, bo to nie tylko dobra książka, którą przyjemnie się czyta. Ona ma głębsze znaczenie i każdy na pewno je odnajdzie.

PERFUMERIA NA ROZSTAJU DRÓG to ciepła i przyjemna opowieść o szukaniu samej siebie, o podejmowaniu decyzji.

Przepadam za książkami Pani Magdy Witkiewicz, za jej stylem i historiami z odrobinką magii. Dlatego najnowsza powieści wręcz mnie oczarowała urokiem, przepięknym wydaniem i cudowną okładką. A za sprawą małej rezolutnej Gabrysi nie raz przywołała uśmiech.

Fabuła zabrała mnie do miejscowości Małej Przytulnej i przedstawiła losy jej mieszkańców. Natomiast historia Laury, głównej bohaterki ofiarowała mi świat pełen zapachów, jak dla mnie to nowość, stąd moje wielkie zaciekawienie tym motywem. I co więcej podobała mi się ta powieść, oderwała mnie od codzienności i otuliła zapachem.

Autorka niesamowicie przyjemnie ją opowiedziała, opruszając niezwykłością, tworząc wyraziste i charakterne postacie, które chciałabym spotkać na swojej drodze. Gabrysia wręcz podbiła moje serce swoim humorem i roztropnym podejście.

Każda bliska osoba, prędzej czy później, opuszczała Laurę. Rodzina, ukochani mężczyźni. Jedyne na co mogła liczyć to zapachy. One kierowały jej wyborami, dawały poczucie bezpieczeństwa. Zaprowadziły ją do Paryża, Warszawy, a finalnie do Małej Przytulnej. Dzięki kompozycjom zapachowym Laura odmienia życie mieszkańców tej niewielkiej miejscowości, a jej córka Gabriela swą otwartością i ciekawskim umysłem ujmuje niejednego malkontenta.

"Perfumeria na rozstaju dróg" to niezwykle ciepła, pełna nadziei, a przede wszystkim zapachów historia. Nie mogłam się od niej oderwać. Ba, nawet wstałam godzinę wcześniej przed domownikami, by móc w ciszy i spokoju delektować się tą wyjątkową powieścią. Każda matka cierpiąca na deficyt snu potwierdzi, że to spore poświęcenie! Efekt? Książka przeczytana w jeden dzień.

Do tej pory poznawałam jedynie opowiadania umieszczone w antologiach, a teraz miałam okazję przeczytać "pełnometrażową" twórczość Pani Magdaleny. Jestem oczarowana i z pewnością sięgnę po kolejne książki autorki. A Was serdecznie zachęcam do przeczytania "Perfumerii..." - nie zawiedziecie się.

Ulubione zapachy potrafią przywoływać miłe wspomnienia. Pachnące ciasto wyjęte z piekarnika przypomina nam o ukochanej babci, dym z cygara - o dziadku. Zapach morza, deszczu, kwiatów w wazonie, kawy o poranku, przywołuje uśmiech na naszych twarzach. Niektóre aromaty mogą denerwować, przyprawiać o ból głowy. Inne kuszą, uwodzą, przyciągają naszą uwagę i zainteresowanie.

"Perfumeria na rozstaju dróg" to zaczarowana książka pełna magii, miłości i cudownych wonności, które potrafią zmienić ludzi i ich historie. Lawenda, konwalia, jaśmin, białe piżmo uspokajają, wyciszają, ale też dodają odwagi i rozpalają zmysły.

Laura bohaterka powieści chce tworzyć zapachy, które będą dawały ludziom radość, moc, ukojenie. Razem z córką Gabrysią wprowadza się do domu w Małej Przytulnej i planuje otworzyć swoją perfumerię.

Pewnego dnia do jej drzwi puka nieznajomy. Czy ta wizyta namiesza w uczuciach bohaterki? Czy tajemniczy gość skradnie serce Laury?

"Perfumeria na rozstaju dróg" to lektura, która przynosi nadzieję na to, że pomimo przeciwności losu, wszystko ułoży się dobrze.

Autorka przenosi nas do miejsca, gdzie codzienność jest mniej zwyczajna, problemy tracą swoją intensywność, a charakterystyczni bohaterowie ubarwiają fabułę i wzbudzają emocje.

Powieść otula swoim ciepłem, niczym kołderka w chłodny wieczór i budzi przyjemne skojarzenia. Ta nastrojowa, urocza historia sprawia, że robi się milutko na serduszku i nie sposób się w niej nie zakochać.

Okładka zachwyca i pięknie prezentuje się na półce.

Gorąco polecam 👍