365 dni

Jak film mi się podobał tak od książki nie mogę się oderwać

Nie wiem skąd tak denny pomysł na książkę, szczerze powiem, ze żałuje, ze ją kupiłam 🤷 Bardzo „bogate słownictwo” 😂 nie wiem czy się śmiać czy płakać... Powiem tak. Dawno tak naciąganej historii nie czytałam, nieeee polecam❗😧

Niestety jak dla mnie słaba książka.. I przykre to że autorka porównuje książkę do Ojca chrzestnego..

Książka ktora wciąga od samego początku jest niesamowita na wieczory.

Ociekający kasą mafioso Massimo, lubiący ostry seks i polska piękność Laura, myśląca nie tą częścią ciała co powinna. Celowo nie czytałam recenzji przed, żeby nie nabrać stronniczości lub uprzedzenia do tej pozycji. A po jej przeczytaniu zastanawiałam się w jakim celu ta książka została napisana. Chyba tylko po to, żeby niektórzy czytelnicy mogli zaspokoić swoje własne erotyczne potrzeby. Niektóre sceny są obrzydliwe, a zwłaszcza pierwsza, w samolocie. Brutalny i ostry sex przeplata się przez całą książkę. Liczy się tylko kasa i zabawa, życie w bogactwie. I myślę, że po to autorka napisała książkę, żeby pokazać iż bogactwo daje władzę ale nie daje żadnego uczucia. Bohaterowie żyją tak na prawdę w niewoli własnych słabości seksualnych, a niezaspokojenie ich wprawia ich w podły nastrój.

Stanowczo wolę inne pozycje.

TEJ NIE POLECAM.

Moim zdaniem książka ciekawa i przepełniona emocjami, napewno warta przeczytania.

To chyba nie dla mnie :/ Cechy bohaterów nie są wytłumaczone, nie wiadomo dlaczego Massimo jest tak nienaturalnie terytorialny, nie wiadomo dlaczego Laura pije i nic nie robi. Samo założenie, na którym opiera się historia jest bzdurne. Typ zostaje postrzelony pięć lat temu i widzi kobietę, w której się zakochuje. On z nią nawet wtedy nie rozmawia tylko ją widzi i nagle się wielce zakochał xD Nie jestem typem, który wierzy w miłość od pierwszego wejrzenia. Sceny erotyczne nie w moim klimacie. Daje 2 nie 1, bo może nie jestem docelowym odbiorcą rej książki, a sceny są kierowane to osób którym taka erotyka się podoba.

Fajnie się czytało książkę, dla osób które czasami chcą lekkiej odmiany myślę że można polecić,

Książka super, cały cykl jest bardzo dobry. Czyta się z zapartym tchem.

Polecam książka estetycznie wykonana bez zbędnych dodatków.

Super książka. Bardzo ciekawa, wciągająca, trzyma w napięciu. :-)) Polecam

Sama książka jest rewelacyjna, nie można wręcz oderwać się od niej kiedy usiądziesz i zaczniesz czytać nie możesz się oderwać po prostu znikasz na długie szczęśliwe godziny 🥰

Szczerze to myślałam, że będzie gorzej ale książka okazała się całkiem fajna. Czyta się ją płynnie i gładko. Polecam ;)

Książka super, szybko się czyta i wciąga jak szalona.

Jak dla mnie bardzo fajna seria zaskakujący obrót wydarzeń ciekawy wątek. Cała seria bardzo wciągająca nie można się oderwać dlatego też serdecznie polecam.

Książka niesamowita...trzeba przeczytać by zrozumieć

Polecam. Książka bardzo wciąga i czas szybko przy niej mija. Pierwszą część pożyczyłam od koleżanki i tak mnie wciągnęła, że przeczytałam ją w trzy wieczory i nie mogę już się doczekać kolejnej części.

Uwielbiam książki tego typu. Dla mnie jak najbardziej na tak.

Rewlelacja. Bardzo wciągająca książka, która czyta się bez mrugnięcia okiem . Z każdą stroną coraz bardziej wciąga się w historię... Polecam.

"365 dni" hmmmm szczerze to spodziewałam się czegoś dużo lepszego po recenzjach jakie tu przeczytałam. Porównując książkę do innych tego typu to niestety z całym szacunkiem do autorki, nie znajduje się ona dla mnie na pierwszym miejscu- chyba, że od końca. Czytając, często miałam ?? dlaczego i z jakiej przyczyny się coś dzieję tak jakby autorka wiedziała... no ale niestety my nie czytamy w jej myślach.

Jestem w trakcie czytania 365 dni,i powiem tak. Oglądałam film i teraz czytając książkę mogę wszystko sobie wyobrazić, jest super. Blanka ma niezłą wyobraźnię. Więc jeśli ktoś lubi taką lekturę to polecam.

Ksiazka super😊😊 Wciaglam ja na raz😊Juz nie moglam sie doczekac kolejnej części

Książkę dobrze się czyta, ale ma się wrażenie, że jest plagiatem "50 twarzy Greya". Nawiązanie do "Ojca Chrzestnego" - tylko tyle, że akcja toczy sie we Włoszech. Ksiązka na wakacje, w przerwie pomiedzy poważniejszą literaturą.

Wciąga , szybko się czyta ale nie jest to jednak hit . Owszem prosty język autorki i wulgaryzmy nie każdemu przypadną do gustu . Trochę szkoda bo zamówiłam kolejne dwie części zanim przeczytałam pierwszą,,,,

Nie czytałam nigdy lepszej książki! Jak dla mnie 1000/100 😁

Polecam super książka dla kobiet, ale nie tylko. Fabuła wciąga po przeczytanie każdej strony chce się więcej.

Szybka akcja, prosty, bezpośredni i typowo polski język. Dużo zwrotów akcji-trochę za dużo, czasem mniej znaczy więcej. Książka lekka, taka na odmużdżenie. Dialogi- niektóre wulgarne, inne zabawne. Za mało fabuły w fabule i spójności akcji. Główna bohaterka jest bardzo głupiutka i nie wzbudza sympatii. Zaś sex jest opisany w brutalny, mechaniczny sposób, pomijający emocje i uczucia.

Książka jak i cała seria rewelacja. Czytałam przez 12 godzin bez przerwy nie można się oderwać. Akcja, romantyzm, sex wszystko czego potrzeba w dobrej książce.

Pierwsze 30 stron faktycznie trochę się ciągną ale kolejne strony wciągają coraz bardziej, kolejne części Ten Dzien i Kolejne 365 jeszcze lepsze !!! Polecam

Po pierwsze [motyla nóżka] książka. Pisana prostym językiem bez owijania w bawełne. Miło się ją czyta a co za tym idzie?? Szybko kończy się książka i trzeba zaczynać od początku. Osobiście pierwsza książka którą przeczytałam w jeden dzień. Massimo przedstawiony jako ideał faceta chyba każdej kobiety he he. Z całego serca polecam książkę. Warto ją przeczytać.

Długo zastanawiałam się czy sięgnąć po tą pozycję. Ale było warto. Pochłonęła mnie w sekundę. Nie mogłam doczekać się cd. Zaskakuje jedynie zakończenie, ale zostawia autorce pole manewru.

Polecam

Już po pierwszych kilku stronach wiedziałam że to był dobry zakup. Wszystkie 3 części przeczytane w 3 dni. Było warto :)

Chyba najlepsza książka jaką czytałam. Mega wciąga. Zakochałam się....

Bardzo dobra książka. Trzyma w napięciu do samego końca :)

Moim zdaniem książka łatwa i przyjemna. Nie wszystkie książki muszą trzymać się konkretnych reguł. Trzyma cały czas w napięciu aż do samego końca, chociaż przyznam się szczerze koniec mnie bardzo zaskoczył, myślałam ze skończy się inaczej. To nic, bo mam taką nadzieję ze będzie kolejny tom tej serii. Musi być bo skończyło się nijak.. Czekam na następną część jak najszybciej. Polecam!

Książkę poleciła mi koleżanka,która nią była zachwycona.Jednak w moim odczuciu czuję lekki niedosyt.To prawda ,że szybko się ją czyta ale treść trochę mało sensowna,za bardzo rozciągnięte fabuła..

„365 dni” dostałam od wydawnictwa jakiś czas temu...bodajże w wakacje.

Dawno! - ktoś powie…

Ano dawno.

Nadszedł jednak czas, bym skrobnęła Wam kilka słów o tej pozycji.

Nadmienię jednak już na początku, że robię to tylko ze względu na lojalność wobec WAS i ze względu na moją uczciwość wobec Wydawnictwa, wynikającą z naszej współpracy i obowiązkowego opiniowania powierzanych mi powieści.

Obrzydliwie romantyczna, skrajnie prawdziwa i inspirująca...

Laura wraz ze swoim chłopakiem Martinem i dwójką przyjaciół wyjeżdżają na wakacje na Sycylię. Drugiego dnia pobytu – w swoje dwudzieste dziewiąte urodziny – dziewczyna zostaje porwana. Porywaczem okazuje się głowa sycylijskiej rodziny mafijnej, szalenie przystojny, młody don Massimo Toricelli. Mężczyzna kilka lat wcześniej przeżył zamach na swoje życie. Postrzelony kilka razy prawie umarł, a kiedy jego serce przestało bić, przed oczami zobaczył dziewczynę, a dokładnie Laurę Biel. Gdy przywrócono go do życia, obiecał sobie, że odnajdzie kobietę, którą zobaczył.

Massimo daje dziewczynie 365 dni na to, by go pokochała i z nim została.

„Ojciec chrzestny” w połączeniu z „Pięćdziesięcioma twarzami Greya”.

Tyle dowiecie się z opisu okładkowego.

„Obrzydliwie romantyczna” - Obrzydliwa? Tak. Romantyczna? Zdecydowanie nie.

„Skrajnie prawdziwa” - Skrajna? O tak. Prawdziwa? - Tak (zwłaszcza jeśli chodzi o podrzędne porno).

„Inspirująca” - Inspirująca? Zdecydowanie NIE – osobiście się przyznam, że w pewnych sferach posiadam dużo większą fantazję i otwartość, aniżeli posiada ją „ałtorka” i jej bohaterowie.

Jak bym więc opisała tę pozycję?

Celowo używam słowa ”pozycja”, ponieważ powieścią tego nazwać nie mogę, książką również się nie da.

Powieść / książka posiadają nie tylko fabułę, ale przede wszystkim wnoszą coś w życie czytelnika. Jakąś myśl, refleksję, naukę, puentę, rozważania.

TA POZYCJA – nie wnosi w życie czytelnika nic.

No chyba, że jest to czytelnik, który jest uzależniony od filmów porno, a chwilowo wyłączyli mu prąd lub ma awarię sprzętów RTV. To w takim „skrajnym” przypadku ta pozycja owszem może się okazać ratująca życie!

Nie wiem Kochani, co Wydawnictwo miało na myśli wydając ową pozycję pod swymi skrzydłami? Kto podjął taką fatalną decyzję?

Wszak jest to jedno z wiodących wydawnictw na rynku polskim. Dodam, że wydawnictwo jest jednym z moich ulubionych wydawnictw – właśnie ze względu na wydawane powieści, które są pełne życia, prawdy i tego wszystkiego, co dobra książka powinna w sobie mieć.

Tym bardziej nie rozumiem, skąd decyzja o wydaniu tej pozycji!? Ba! Mało tego (na półkach w księgarniach już stoi kolejna część tego czegoś!)

Czy nazwisko „ałtorki” było aż tak kuszące? Czy chodziło o jej popularność na instagramie i w innych mediach społecznościowych? Czy jest to pozycja opłacona przez panią Lipińską?

Trudno stwierdzić. Wnikać nie zamierzam. Bo nie ma po co.

Powiem otwarcie, chociaż serce mnie boli, że muszę pisać takie rzeczy.

Ale szanuję WAS i właśnie ze względu na ten szacunek jaki wobec Was odczuwam – nie mogę zmilczeć.

Unikajcie tego gniotu, jak ognia!

Ponieważ to co się raz przeczyta – tego się już nie odprzeczyta!

Na początek pójdzie zatem początek (to pierwsze dwie albo trzy strony), scena w samolocie. Scena z założenia zapewne miała być erotyczna, no ale cóż...dla mnie to był zwyczajny gwałt oralny. Jakakolwiek by głupia nie była ta stewardessa, to jednak gwałt jest gwałtem!

No i tu wchodzimy szybkim krokiem w świat Massimo.

Niestety, w tym świecie, co drugie słowo to [motyla nóżka], a [motyla nóżka] stanowi przecinek. (nie)Smaczku dodają przeplatane między nimi liczne [motyla nóżka], [motyla nóżka], rżnięcie i mnóstwo, naprawdę cała masa spermy zalewającej co i raz gardła bohaterek. Aż dziwne, że się biedaczki nie pokrztusiły od tej ilości.

Nie jestem pruderyjna. Sądzę, że seks jest jedną z najlepszych rzeczy pod słońcem. Nie ma znaczenia czy to seks w stałym związku czy przelotny romans. I taki, i taki może być cudowny, wspaniały, wznoszący nas na wyżyny licznych i niesamowitych przeżyć i orgazmów.

„ałtorka” z tyłu na okładce (wewnętrzna strona) nazywa się propagatorką otwartych rozmów o seksie, gdyż jak twierdzi wciąż ubolewa nad tym, jak mało jesteśmy, my kobiety, odważne.

Serio???

Jeśli tak wygląda propagowanie seksu i otwartości względem jego aspektów - to ja współczuję i „ałtorce” za takie żałosne podejście do tematu i tym, którzy faktycznie tylko tyle potrafią z tego seksu czerpać, co bohaterowie tej pozycji!

Bo wierzcie mi, można z niego wyciągnąć i osiągnąć dużo więcej!!!

Jeśli zatem jesteś osobą, która znudzona jest swoim misjonarskim (nudnym) pożyciem i chciałabyś coś zmienić, czegoś się nauczyć, dowiedzieć się jak to zrobić i jak zaskoczyć swego partnera – to absolutnie NIE sięgaj po tę pozycję! Zepsujesz sobie tylko głowę! A twój facet może być tak zaskoczony Twoim zachowaniem, że zamiast miłej niespodzianki i mega owocnego seksu przytrafi mu się „wpadka” i zwyczajnie ze stresu mu nie stanie.

Skupmy się teraz na bohaterach.

Laura - …eghmm...totalnie głupia i pusta panna. No cóż inaczej się nie da powiedzieć. Jeśli ktoś Cię porywa, grozi, że zabije Twoją rodzinę itp. to co robisz? Masz ochotę przelecieć swego porywacza? Doceniasz jego walory fizyczne? Chodzisz z nim na zakupy? I cieszysz się z drogich prezentów jakie Ci robi? A potem oczywiście idziesz z nim do łóżka i przeżywacie ekstazę za ekstazą, nie zapominając o falach spermy zalewającej gardło?

A tak to właśnie wygląda w tym przypadku! Po prostu pusta lala, której nijak nie można polubić.

Dlaczego „ałtorka” popełniła taką bohaterkę? Nie mam pojęcia. Laura jest doskonałym przykładem pustostanu mózgowego ale również idealnym odzwierciedleniem kobiety bez krztyny szacunku do siebie i bez wartości, którymi mogłaby się w życiu kierować.

Massimo - ...tyran i despota, mafiozo. Jeśli to ma być spełnienie kobiecych marzeń? To ja szczerze ubolewam nad poziomem własnej wartości kobiety, która ma taką wizję i potrzeby.

Ja naprawdę lubię tzw. „bad boyów”, któż ich nie lubi?

...no ale tutaj - „ałtorkę’ lekko poniosło. Massimo to oprawca, morderca, zimny, wstrętny facet, który miłość do kobiety postrzega chyba przez pryzmat ilości jej rżnięcia, względnie ilością hektolitrów połykanej przez nią spermy, (a tak zapomniałam o drogich prezentach).

No cóż...ogólnie mówiąc:

Bohaterowie są niewiarygodni i zwyczajnie irytujący. Trudno ich polubić i zrozumieć.

Styl literacki całkowicie leży, cechuje go ubogie słownictwo i brak różnorodnych środków językowych. Liczne powtórzenia tych samych opisów scen stają się bardzo szybko widoczne i niezwykle irytujące. Niestety, nie jest to jedyny, wielki minus tej pozycji.

Fabuła absolutnie przewidywalna i maksymalnie nie życiowa. Nie wiem kto uznał, że to będzie pozycja, która spodoba się czytelnikowi? I na jakiej podstawie ten ktoś stwierdził, że polski czytelnik jest, aż tak mało wymagający, by zadowolić się całą masą wulgaryzmów i ordynarnych opisów podrzędnego seksu?

Ubolewam bardzo, nad tym, że coś takiego zostało wydane!

Co więcej – została wydana już nawet druga część tego „badziewia”. :(

Cała seksualna otwartość została przesłoniona w „365 dniach” przez fatalnie poprowadzoną historię, przekleństwa (nie żebym sama czasem nie klęła), ale rynsztokowe słownictwo w co drugim zdaniu mocno narusza moje poczucie estetyki literackiej.

„Ałtokra” miała być może zacny cel, ale droga do niego i jakość – okazały się po prostu kiepskie i nijakie.

NIE POLCAM!

A wręcz ostrzegam:

- szkoda waszych pieniędzy na zakup tej pozycji,

- szkoda czasu na czytanie tego czegoś,

- szkoda sobie psuć dobrego zdania na temat polskiej literatury,

- szkoda sobie psuć głowy (co się zobaczy, to się już nie odzobaczy!)

Wydawnictwu dziękuję za przesłanie pozycji do recenzji.

[Adres usunięty]

Jeśli "50 twarzy Greya" to grafomaństwo, to już naprawdę brak słów na określenie "365 dni". O ile opis na okładce i ilość stron skłania do sięgnięcia po tę pozycję, o tyle już pierwszy rozdział powoduje, że myślisz -niee, tylko początek jest słaby, dalej na pewno będzie lepiej... niemożliwe, że ktoś, jakiś autor, redaktor, korektor i wreszcie wydawca, wydaliby tak słabą książkę. I znów wracając do "Greya" do którego porównuje opis na okładce - w opowieści o Ch. Greyu jest ciągłość fabuły, związki przyczynowo skutkowe (choć też niezbyt wysokich lotów, to jednak jakieś są), a tu - nie ma nic. Tak jakby autorka i cały jej sztab uważali, że czytelnicy to kretyni, wystarczy wrzucić słowa kojarzące się z seksem, powtórzyć kilka razy, bez ładu i składu, i zgarnąć kaskę ze sprzedaży.

Mam szczerą nadzieję, że nigdy więcej nie trafię nawet przez przypadek na panią Lipińską w żadnej postaci.

P.S. Powinno się zwracać koszt zakupu tej "książki" za niezgodność z umową.

Patologiczny gniot. Promowanie zachowań takich kobiet jak Laura powinno być przestępstwem. Żadna szanująca się kobieta nie zachowuje się jak główna bohaterka. Laura jest bardzo słabo wykreowaną postacią. W głowie jej tylko sukienki, buty, torebki, alkohol i imprezy. Szkoda, że Lipińska promuje takie pustaki.

Dno i metr mułu. Połączenie chamskiej kopii Greya i wyobrażeń autorki na temat sycylijskiej mafii i natury przystojnego Włocha.

Jak na książkę, nad którą autorka pracowała 4 lata, jest ona kiepska. Mało sensownej treści. Połączenie wątków z trylogii Grey'a i "Dziewczyny na miesiąc". Nie warta poświęconego czasu.

Krótko- szkoda czasu i pieniędzy. Nawet wstyd byłoby tę pozycję komuś podrzucić. Nie wiem jak można taką miernotę nazwać bezcelerem? No ale wystarczyło zerknąć na fotkę autorki , która nijako wystarcza za treść. NIE polecam.

Nigdy nie miałam potrzeby wydawania opinii na temat książek, ale tym razem muszę... Skuszona tym ,ze ponoc jest taka super postanowiłam zakupić cała serie na urlop... i co ledwo dałam radę przebrnąć przez pierwsza cześć... sceny erotyczne, które są co 5 str po pewnym czasie doprowadzają do tego ze cała str można ominąć , ponieważ opis sytuacji przewinął się już z 10 razy wcześniej. Szkoda pieniędzy i czasu... tak najłagodniej można to wyrazić....

Przeczytałam połowę pierwszej części i z czystym sumieniem mogę odradzić. Książka ocieka przereklamowanym seksem. Seks jest w tej książce głównym tematem - jest co chwile, aż się robi niedobrze. Brak fabuły, w którą można się wciągnąć.

Główna bohaterka to typowa lalunia, która zawsze ma drogie i najlepsze ciuchy (co często jest opisywane przy zakładaniu ubrań - no, dzisiaj założę super drogą sukienkę od kogoś tam, do tego moje ukochane trampki na koturnie od Isabel Marant i psiknę się perfumami od swoich ulubionych marek - a to Dior, a to Chanel, no ewentualnie YSL - oczywiście musi być podana nazwa).

Dziewczyna jest dla mnie strasznie pusta. Facet ją porwał, grozi jej rodzinie, a ta jedyne o czym myśli to aby znowu się napić, kupić nowe DROGIE ciuchy i żeby nasz Włoch ją pieprzył (oczywiście udaje, ze ON wcale ją nie obchodzi, po czym za kilka kartek sama siada mu na kolana, ocierając się). Irytowała mnie tez scena, w której główna dwójka pokłóciła się o zrobienie loda, po czym facet przywiązał ją do łóżka, zadzwonił po dziwkę i kazał sobie obciągnąć. Ta zamiast się zdenerwować, podnieciła się.

Dla mnie książka jest przereklamowana. Przeczytam do końca, może coś się zmieni, aczkolwiek wątpię. Dla mnie Grey był o stokroć lepszy.

"365 dni” książka, ktora jest świetnym przykładem dla młodych pisarzy o tym JAK NIE PISAĆ KSIĄŻEK! Najgorszą rzeczą jaką robią wydawnictwa, to promocja takich książek i wydawanie ich. Ciekawe ilu naprawdę dobrych nieznanych pisarzy zostało odrzuconych przez to, że trzeba było wydać twór jakim jest 365...

Dwie gwiazdki, choć to i tak za dużo. Opis miłości momentami rozczulający dający szansę na przyjemną dalszą część. Niestety, mimo lekkości czytania spotkało mnie wielkie rozczarowanie co do fabuły i a szczególnie co do zakończenia. Tytuł książki mocno zachęcający, ale w samej książce o owych 365 dniach wspomniane może z dwa razy. Koło Greya może tylko stało w księgarni. Jestem na prawdę rozczarowana tą lekturą.

To książka jest szkodliwa na społeczeństwa oraz wspiera kulturę gwałtu.

Niestety ocen poniżej zera nie da się wstawić... Owszem czyta się to może lekko, nawet parę razy się uśmiałam. Niestety bohaterka to jakaś pusta lala a fabuła po prostu głupia. Miała być erotyka wyższej klasy , wyszło podrzędne porno i to takie przy którym nawet lekki rumieniec nie wyskakuje. W dodatku zbyt duże podobieństwo do Greya ,chyba nawet przedział czasowy jest taki sam. Także oryginalności w tym zero. Mario Puzo za porównanie przewraca się w grobie a ktoś kto napisał, że tego gniota można porównać do Ojca Chrzestnego powinien wylecieć z pracy...

Po raz pierwszy czytałam książkę, w której wiedziałam co będzie na następnej stronie, od 50 Twarzy Greya różnie się tylko zmianą miejsca akcji, jestem zła, że zakupiłam od razu 3 książki tej serii, wiedząc, że to będzie tak przewidywalne i znajome nigdy nie pokusiłabym się o zakup a tym bardziej o przeczytanie......

Dlaczego tyle błędów?? Czy pani Ewa Mościcka i Pani Jaga Miłkowska w ogóle to czytały? Pomijając słabą fabule, jestem na 57stronie, a już wychwyciłam z 20 błędów... Jak tak można? Zaczynając od Słońce nad Sycylią zachodziło, gdy "wresze" wylądowaliśmy na 10stronie, poprzez dwudziestu "dziewięu" lat oraz "wzyęstwo" na 17stronie aż po "-Chcę wróć do Polski, proszę pozwól mi znów być do domu" na 57stronie... Czy ta "powieść" na pewno jest napisana w języku polskim? Bo mnie to razi. Nie da sie czytać...

Laura Biel znudzona pracą w hotelu rzuca ją. Nie mając nowego pomysłu na siebie, wyjeżdża z chłopakiem i przyjaciółmi na Sycylię. Nie ma jednak pojęcia, że te wakacje odmienią jej życie. Na lotnisku dostrzega ją Massimo Toriccelli, szef mafii sycylijskiej, który od lat szukał kobiety ze swojej wizji, a którą okazała się być właśnie Laura. Porywa ją i grożąc śmiercią jej rodzinie, zmusza, aby przez najbliższe 365 dni mieszkała z nim i spróbowała go pokochać. Przerażona Laura wie, że nie ma innego wyjścia. Szybko akceptuje położenie w jakim się znalazła i z każdym dniem zbliża się do swojego oprawcy, który bardzo ją pociąga. Sytuacja rozwija się w ekspresowym tempie. Czy Laura odzyska wolność i wróci do rodziny? Czy może uda jej się pokochać Massima?

Bardzo długo nie mogłam się zdecydować jak ją ocenić w skali 1-10. Na okładce "365 dni" jest napisane: "Ojciec chrzestny i Pięćdziesiąt twarzy Greya w jednym". Tylko ja tego "Ojca chrzestnego w ogóle tu nie widzę. Gdzie ten soczyście opisany świat gangsterski?! Czytelnicy zostali zachęceni i pozostawieni praktycznie z niczym. Jedno zabójstwo, trochę narkotyków, tajemniczy pościg i ot, cała mafia. Fajnie byłoby, gdyby autorka trochę bardziej rozbudowała każdy z tych wątków, opisała trochę szerzej czym Massimo się zajmuje. A tu nic. Natomiast jeśli chodzi o porównanie do "Pięćdziesiąt twarzy Greya", to rzeczywiście Blanka Lipińska próbowała napisać jego polską wersję. Niestety zrobiła to w tak wulgarny sposób, że momentami mnie po prostu odrzucało. Ilość ich (delikatnie mówiąc) ZBLIŻEŃ była ewidentnie przesadzona. Odniosłam wrażenie, że cała książka opiera się tylko na seksie. Gdyby tak usunąć z niej wszystkie wątki erotyczne zapewne zostałoby niewiele stron. Nie mogę tu również nie wspomnieć o podobieństwie kolorystycznym. Christian - Szary, Massimo - Czarny. Były jednak takie momenty, kiedy książka mi się podobała. Wiele zabawnych dialogów, szczere wyznania Massima, jego czułość i delikatność, to zdecydowanie jest na plus. Chociaż ten bóg seksu i mafijny król jakoś szczególnie mnie nie zachwycił. Ze wszystkich postaci najbardziej polubiłam Domenico. Być może dlatego, że wydał mi się najnormalniejszy z nich wszystkich (jeśli mogę to tak określić). Laura natomiast zamiast umierać ze strachu, że została porwana, myśli tylko o tym, żeby przespać się ze swoim oprawcą. W pewnym momencie zaczęły mnie także irytować jej ciągłe omdlenia. Zakończenie tej części było totalnie słabe. W zasadzie nie było żadnego zakończenia. Jakby autorka zapomniała dokończyć dialog między Laurą, a Massimem.

Żenada, nie mogę doczytać nawet pierwszego rozdziału bo mi wstyd. Odradzam każdemu zakup czytanie tego tandetnego porno ze słabą fabułą przelanego na papier .

PS. Szkoda że nie można dać gwiazdek, bo tyle by dostała ta parodia "bestsellera"

Niestety książka niezbyt mi się podobała. Prosta fabuła bez polotu.

Równie kiepska jak Grey, a może nawet trochę gorsza.

Jedna z gorszych książek które przeczytałam w tym roku. Z Ojcem Chrzestnym i Greyem ma tyle wspólnego co Mettalica z baletem. Pełna błędów, ogólnie książka dla mało wymagających.

Główna bohaterka Laura to totalna lalunia dla której licza sie tylko ciuchy. Wino pije niczym wodę :D

Laura Biel to atrakcyjna brunetka, która wyjeżdża z chłopakiem i przyjaciółmi na Sycylię. W jednym z klubów poznaje tajemniczego mężczyznę i ma nieodparte wrażenie, że nieustannie ktoś ją śledzi. Gdy w dniu jej urodzin chłopak nawet nie spędza z nią czasu, dziewczyna rzuca go, wybiega z hotelu i chce pospacerować po mieście. Po paru dniach budzi się w nieznanym dla siebie miejscu i dowiaduje się że została porwana przez jednego z najgroźniejszych sycylijskich szefów mafii - Massimo Torriceliego. Ten, odkąd zobaczył ją na lotnisku nie może uwierzyć w to, że odnalazł kobietę, którą pięć lat temu ujrzał jako anioła, kiedy prawie umierał. Przystojny Don grozi rodzinie kobiety i daje jej 365 dni na to, by go pokochała.

,,365 dni" miało być przyjemną lekturą, przy której będzie się można odprężyć. Niestety, przyznam, że troszkę się rozczarowałam. Bohaterowie co prawda nie byli źli, akcja była nawet całkiem całkiem, język autorki był przystępny, więc pewnie pomyślicie ,,Czego ona chce ?". Po prostu żenujący początek troszkę mnie zniechęcił, nie wiem też dlaczego autorka chciała wzorować się na ,,Pięćdziesięciu twarzach Greya", bo gdyby bardziej poszła w klimaty ,,Ojca Chrzestnego" z pewnością książka byłaby lepsza. Cóż, niestety autorka dała otwarte zakończenie i weź się teraz człowieku domyślaj. Pomimo niedociągnięć i przesadzonego ,,mafijnego świata" myślę, że przeczytałabym dalsze losy dwójki bohaterów. Jeśli jednak nie lubicie słabych początków i troszkę denerwujących bohaterów to debiut Blanki Lipińskiej może nie być dla Was dobrą lekturą.

Całą recenzję przeczytasz na blogu [Adres usunięty]

Przeczytałam pierwszy tom chodź nie do końca chciałam dokończyć ale dokończyłam nie bardzo zastanawiam się czy zaczynać czytać drugi i trzeci tom za bardzo erotyzmu chodź mam zakupiony. Dokończyłam dla zasady wiec

A ja polecam :) Bardzo mi się podobała. Czyta się bardzo szybko. Może nie jest to dzieło literackie, ale autorka ma lekki styl pisania, bez zbędnych opisów :)

świetna książka...oderwanie od rzeczywistości i przeniesienie w inny świat, czyta się ekspresowo i z przyjemnością

Książka napisana prostym językiem, często dość wulgarnym. Fabuła moim zdaniem była dość ciekawa, ale przewidująca. Wątki erotyczne nie zrobiły na mnie większego wrażenia. Sięgałam po zdecydowanie lepsze dzieła z tematyki romansu. Dzięki dużej czcionce szybko się czyta. Udało mi się tę książkę pochłonąć w dwa dni.

tania tandetna historyjka dla [motyla nóżka] pisana przez [motyla nóżka]

Zapraszam do obejrzenia video-recenzji:

[Adres usunięty]

Straszna szmira ! Kompletne dno ! Jak można coś takiego drukować !? Autorka chyba ma jakąś obsesję, powinna pisać scenariusze do filmów porno trzeciego gatunku. Co druga strona to "[motyla nóżka]" i obrzydliwy opis seksu oralnego... W sumie jakieś plugastwo; po przeczytaniu dwudziestu kilku stron i przejrzeniu kilku fragmentów w środkowej części "dzieła" wyrzuciłem toto do pojemnika na makulaturę ! Szkoda pieniędzy; myślę, że po przeczytaniu całości, całkowicie zniechęciłbym się do seksu...

Świetna książka :) super szybko sie ja czyta bo człowiek nie może się oderwać i chce wiedzieć co dalej będzie :)

Po przeczytaniu "50 twarzy Greya" myślałam, że już raczej niż bardziej miałkiego nie wyjdzie na rynku wydawniczym. Myliłam się. Grey przy "365 dni" to arcydzieło światowej literatury... Szkoda kasy na to czytadło, lepiej wypożyczyć z biblioteki. Czyta się szybko, bo nie bardzo jest tu nad czym się zastanawiać. No chyba, że nad niekonsekwencją autorki w przedstawieniu rożnych zwrotów akcji. Sam seks też opisany bez polotu. Jeśli już ktoś chce porządnego erotyka polecam sięgnąć po "Tonącą w Błękicie" Magdy Mila.

To nie jest książka dla każdego. Ktoś kto nie lubi wulgaryzmu to niech lepiej nie czyta. Mi osobiście się podoba.

Jesień rozgościła się na dobre. Nie ma chyba lepszego czasu na czytanie książek. Niestety, niektóre pozycje sprawiają, że bardziej chce się iść na spacer w deszcz niż zacząć kolejny rozdział. Tak stało się w przypadku „365 dni” autorstwa Blanki Lipińskiej.

Okładka powieści przyciąga. Wzrok mężczyzny wręcz „krzyczy”, żeby po nią sięgnąć. Niech nie zmyli was jednak krótka notka na książce porównująca ją z dziełami, które stworzyli Mario Puzo oraz E. L. James. Niestety, jest to chwyt marketingowy, polegający na zainteresowaniu czytelnika. Jak zatem jest na prawdę? Zapraszam do recenzji.

Nieznajoma

Massimo Toricelli jest młodym i przystojnym szefem sycylijskiej mafii. Jakiś czas temu, podczas bójki z innymi mafiosami został postrzelony. W krytycznym stanie trafił do szpitala. Tam będąc w śpiączce ukazała mu się pewna dziewczyna, której nigdy wcześniej nie poznał, nigdy nawet nie widział. Kiedy doszedł do siebie, mając tylko wspomnienia, w których zapisał się obraz nieznajomej postanowił ją odszukać. W jego domu pojawiło się mnóstwo szkiców i rysunków przedstawiających kobietę. Wszystko byle ją odnaleźć. Nieznajoma, której szuka mężczyzna to Laura Biel. Znudzona swoim 29 letnim życiem menadżerka hotelarstwa. Wraz ze swoim chłopakiem Martinem, oraz dwójką przyjaciół wyjeżdża na wakacje na Sycylię. Kobieta ma nadzieję, że wyjazd przerwie wkradająca się rutynę w ich związek.

Ultimatum

Podczas imprezy urodzinowej Laury dochodzi tam do pierwszego realnego spotkania bohaterów. Massimo od razu rozpoznaje w kobiecie „zjawę”, która ukazała mu się podczas pobytu w szpitalu. Miał plan, którego celem było porwanie kobiety i sprawienie, żeby zakochała się w nim w ciągu 365 dni. Co robi normalna osoba podczas porwania? Próbuje ucieczki? Stawia się porywaczom? Jak widać Laura nie należy do osób „normalnych”. Idzie sobie z nim jak gdyby nigdy nic na zakupy. Można sądzić na początku, że kobieta próbuje grać na czas próbując kupić zaufanie Massimo. Otóż nie… jej takie życie po prostu się spodobało. Od pierwszego dnia.

Cała recenzja dostępna na moim blogu, zapraszam:

[Adres usunięty]

Super książka lekko się czyta świetna fabuła.

Czy ktoś wie kiedy druga część.

POLECAM

Uwielbiam ta książkę do tego stopnia ze postanowiłam nikomu nie pożyczać niech każdy kupi sobie kopię. Co prawdę obejrzałam film w pierwszej kolejności dlatego koniecznie chciałam przeczytać książkę bo książki są zawsze dużo lepsze i zawieja więcej szczegółów . Polecam !!

Nie zamierzam opisywać fabuły książki, którą możecie przeczytać u innych. Postanowiłam jednak nadmienić kilka dość istotnych rzeczy na temat Bestsellera, jak i samej autorki.

Blanka Lipińska była w związku mężczyzną, który nie zaspokajał jej potrzeb, które wszyscy mamy. Postanowiła więc napisać seks, którego jej brakuje. W taki sposób powstały trzy części serii "365 dni", które początkowo były całością. Autorka postanowiła podzielić to na części, aby wygodniej trzymało się to w ręce.

Jeżeli chodzi o styl pisania, Lipińska nie raz wspominała, że pisana jest językiem mówionym, stąd "krytycy literaccy jej nie lubią". Przyznała się do tego, że to, co opisuje jest skierowane do osób co najmniej 20+. Gdyby tak się dało, film także posiadałby takowe kryteria.

Twór, który mają państwo okazję zakupić oraz przeczytać, jest literaturą lekką, o czym autorka RÓWNIEŻ nie raz wspomniała.

Ponadto, miała ona nie ujrzeć początkowo nigdy światła dziennego i leżała kilka lat w odmętach pamięci komputera. Część osób z pewnością mogłoby w stanie stwierdzić, że "Szkoda, że jednak wyszła".

Moje zdanie na ten temat jest nieco inne. Nie zamierzam krytykować żadnej z książek, które kiedykolwiek powstały, bo ktoś włożył w to swój czas. Każdy z nas mógłby opisać swoją pracę marzeń, której mu brakuje, wymarzoną szkołę, wymarzone wakacje, czy po prostu wymarzone życie.

Jeżeli ktoś ma zamiar zabrać się do czytania "365 dni", "Ten dzień" lub "Kolejne 365 dni" musi być nastawiony na to, że nie ma do czynienia z literaturą poważną i wnoszącą wiele nowego do naszego życia.

Blanka Lipińska niejednokrotnie podkreślała, że wszystko to, co napisała ma za zadanie otworzyć kobietom oczy na seks. Chciałaby, abyśmy nie wstydziły się mówić o naszych potrzebach oraz o tym, że chcemy więcej.

Uczy się nas, że seks "to po dwudziestej, w łóżeczku, pod kołderką, przy zgaszonym świetle i na misjonarza" - jak wspominała Blanka w niejednym wywiadzie.

Aby zrozumieć przesłanie tych książek zachęcam do przesłuchania wywiadów z udziałem autorki. Otwiera to troszkę inną perspektywę na treść.

Co ciekawe, Blanka Lipińska nie nazywa się pisarką, jedynie autorką, co również powinno zaciekawić osoby chcące zapoznać się z tym wszystkim. Wydaje mi się, że za same TE słowa należy kiwnąć głową w stronę Lipińskiej, ponieważ świetnie zdaje sobie sprawę, że nie pisze najlepiej na świecie.

Wszystkie wiadomości, dotyczące bogactwa, przepychu, drogich aut, rezydencji, służby i ciuchów, to osobiste preferencje każdego z nas.

Czy ktoś czepiał się Wokulskiego, dlaczego kochał Łęcką? - Bo najzwyczajniej w świecie podobała mu się.

Tak samo jak większości z nas marzy się dobre auto, wymarzony dom i ciuch, na którego odkładamy pieniądze latami.

Oczywiście nie wszyscy tacy są i dla kogoś innego godnym wydatkiem będzie wąż ogrodowy, albo nowe sandały ze skarpetami, aby jechać nad Polskie Morze.

Dlatego jeżeli macie w sobie chociaż trochę dystansu, lubicie ciekawostki, jesteście otwarci i nie wstydzicie się seksu. Jeszcze raz gorąco zachęcam do zapoznania się z samą sylwetką Blanki Lipińskiej, a dopiero później jej książek. :)

Świetna książka. Przeczytałam w jeden dzień i chcę więcej... Już nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła przeczytać następne. POLECAM!!!!

Świetna Książka, dużo się dzieje, dużo opisu milosci, rywalizacji, wladzy , roznic miedzy zachowaniem w relacjach damsko-meskich, porownanie kultury polskiego I sycylijskiego spoleczenstwa. Myslalam oak rozpakowalam as to typowe romansidlo ale sie mylilam duzo przygod i zwrotow akcji. Polecam :)

Książka mnie pochłonęła, dopóki jej nie skończyłam to cały czas o niej myślałam, Spodobały mi się główni bohaterowie. Massimo twardy facet, który pod wpływem kobiety pokazuje, że potrafi być delikatny, troskliwy, ciepły i pełny miłości. Laura to dziewczyna podobna do mnie, której życie nie było łatwe, a prawdziwa miłość pokazuje, że życie może być całkiem inne. Sceny seksu są takie prawdziwe, bez ciamkania tylko same fakty - to mi się podoba.

Książka lekka, ale wciągająca od samego początku do samego końca. Czekam na kontynuacje.

CAŁA RECENZJA DOSTĘPNA NA :

[Adres usunięty]

"Od wypadu minęło już pięć lat; pięć długich lat od- jak to powiedział lekarz: cudu-śmierci i zmartwychwstania, podczas, których śni mi się kobieta, której nie widziałem w prawdziwym życiu. Poznałem ją w swoich wizjach, kiedy byłem w śpiączce."

Połączenie Ojca chrzestnego i Pięćdziesięciu twarzy Greya to coś dobrego? Kiedy skończyłam czytać książkę Blanki byłam zdziwiona. Książka mi się podobała, miała coś z twórczości K.N. Haner - wątek mafijny zawsze podkręca emocje, zapewnia napięcie, ale przede wszystkim ciekawość. Przywykłam do tego, że dzieła polskich autorek niekoniecznie przypadają mi do gustu. Blanka swoją książkę napisała na poziomie. Chociaż "człowiek orkiestra" ma wiele zainteresowań to przyznam się, że tworzenie erotyków jej wychodzi. Jeśli lubisz wątek mafijny, gorących, władczych mężczyzn - nie zastanawiaj się i sięgnij po tą powieść! Okładka tajemnicza. Opis na odwrocie nie zdradza wiele, ujawnia tyle aby wzbudzić w czytelniku ciekawość. Kiedy dostałam swój egzemplarz i zobaczyłam napis "Ojciec chrzestny i Pięćdziesiąt twarzy Greya w jednym" nie wiedziałam co myśleć. Czyżby kolejną kiepska kopia Greya? Oj nie. To coś zupełnie innego, gdyby nie to, że autorka nazwała swojego głównego bohatera Czarnym, nie widziałabym żadnych podobieństw. Prędzej do " Zakazanego układu" K.N. Haner, której wątek mafijny nie jest obcy.

"Wtedy mnie olśniło. Tak na prawdę nie miałam z czym walczyć i od czego uciekać. W warszawie nic już na mnie nie czekało, bo wszystko co miałam już zniknęło. Teraz mogłam już tylko wziąć udział w przygodzie, którą zgotował mi los."

Swietna książka! Najlepsza, jaką ostatnio czytałam. Wciągająca, piękna, historia o jakiej marzy każda kobieta i w dodatku z mafiosem.

Pierwsza książka w moim życiu , której nie przeczytałam do końca...w kilkunastu stronach byłam zażenowana tandentnym stylem pisania. Odnioslam nieodparte wrażenie, że napisała to jakaś nierozgarnięta gimnazjalistka... Gorszy gniot stworzyła tylko Ilona Felicjańska 😂 Mam dożywotni wstręt na wszelakie dzieła Pani Lipińskiej.

Fantastyczna historia. Aż chciałoby się ją przeżyć. Polecam z całego serca!

Chyba najgorsza książka jaką czytałam. Nie rozumiem fenomenu tej książki

Pierwsza część świetna, dobry romans, często z chumorem. Niestety nie jestem fanką kolejnych dwóch części, ani mężczyzny, który pojawia się przy głównej bohaterce. Natomiast jestem zakochana w Masimo.

Niestety jest to jedna z niewielu książek, przez które z ledwością przebrnęłam. Nie polecam

365 dni to książka, do której wracam co jakiś czas. Podobnie ma się rzecz z kolejnymi dwoma tomami serii. I w tym przypadku wcale nie chodzi o walory intelektualne. Przy tej książce po prostu dobrze się bawię. Mogę przez jeden wieczór zapomnieć o pracy czy kłopotach w domu. Zatapiam się w fantazji i moja wyobraźnia pracuje na pełnych obrotach, a mózg odpoczywa. 365 dni jest dla mnie przyjemnością podobną do oglądania ulubionej komedii romantycznej. Dlatego polecam tę książkę wszystkim paniom, bo chyba panów nie za bardzo interesuje tego typu literatura. Chociaż w sumie nigdy nie wiadomo... W każdym razie ja daję 5 z plusem.

"365 dni" to książka Blanki Lipińskiej, która rozpoczyna serię. Książka wzbudza spore kontrowersje wśród czytelników. Podzieliła ich na dwa obozy, ale dzięki temu bardzo szybko zyskała na popularności. Z ciekawości sama po nią sięgnęłam by przekonać się kto ma racje. Osobiście nie popieram żadnej ze stron, ani tej mocno zachwycającej się książką, ani tej mocno ją krytykującą. Książka w moim odczuciu ma elementy, które mają prawo się nie podobać i myślę, że dlatego też zrobiło się wokół niej tak gorąco, ale ogólnie to książka na jeden wieczór, czyta się ją szybko, akcja cały czas jest wartka i historia chociaż momentami brutalna jest dość ciekawa. Po skończeniu książki wiedziałam, że sięgnę po "kolejne 365 dni".

365 dni to książka, do której wracam co jakiś czas. Podobnie ma się rzecz z kolejnymi dwoma tomami serii. I w tym przypadku wcale nie chodzi o walory intelektualne. Przy tej książce po prostu dobrze się bawię. Mogę przez jeden wieczór zapomnieć o pracy czy kłopotach w domu. Zatapiam się w fantazji i moja wyobraźnia pracuje na pełnych obrotach, a mózg odpoczywa. 365 dni jest dla mnie przyjemnością podobną do oglądania ulubionej komedii romantycznej. Dlatego polecam tę książkę wszystkim paniom, bo chyba panów nie za bardzo interesuje tego typu literatura. Chociaż w sumie nigdy nie wiadomo... W każdym razie ja daję 5 z plusem.

365 dni to jedna z moich ulubionych książek. Akcja jest naprawdę wciągająca. A główny bohater, cóż każda kobieta chyba chociaż raz w życiu marzyła o takim kochanku. Cała akcja powieści bardzo mnie zainteresowała, dlatego przeczytałam książkę praktycznie za jednym zamachem. A to jest dla mnie zupełnie nietypowe, bo raczej nie przepadam za czytaniem... Praktycznie od razu zamówiłam dwie kolejne części i nie mgłami się doczekać aż wyjdzie film. Muszę przyznać, że jednak książka bardziej mi się podobała. 365 dni polecam wszystkim kobietkom, które chcą się oderwać od pracy czy domowych obowiązków. Ta książka jest do tego idealna.

" 365 dni" autorstwa Blanki Lipińskiej to erotyk dla osób, które na prawdę lubią mocną literaturę. Moim zdaniem książka jest ciekawa, fabuła wciągająca, ale w niektórych momentach autorka przesadziła z brutalnością głównego bohatera w stosunku do jego wybranki. Mimo to uważam, że warto jest sięgnąć po tę pozycję. Książka przenosi w inny wymiar oraz pozwala oderwać się od rzeczywistości i zagłębić w świat pełen niebezpieczeństw oraz namiętności. "365 dni" Blanki Lipińskiej ma swoich zwolenników, jak i przeciwników. Ja jestem w tej pierwszej grupie i bardzo Wam polecam tę pozycję i z niecierpliwością czekam na kolejną część, która jest już dostępna.

Zanim zdecydowałam się na kupno książki, słyszałam różne opinie na jej temat, zaczynając od tego, że jest to kopia "50 twarzy Greya" kończąc na tym, że dodatkowo wpleciona została tam fabuła rodem z "Ojca chrzestnego". Nie lubię oceniać po opiniach innych, więc sama postanowiłam się przekonać i szczerze powiedziawszy, byłam zachwycona. Fabuła stawała się dla mnie coraz ciekawsza z każdym rozdziałem, mogłam śledzić poczynania głównych bohaterów i z każdym rozdziałem widzieć, jak ich uczucie rozkwita. Świetne dzieło, w dodatku polskiej autorki. Myślę, że niewiele kobiet odważyłoby się na napisanie takiej historii, ale z pewnością większość chętnie ją przeczyta.

Czy często sięgam po książki z gatunku literatury erotycznej? Nie. Nie mogłem jednak odmówić sobie okazji do tego, by na własnej skórze przekonać się z czego wynika fenomen 365 dni. Ciekawym zabiegiem jest zestawienie namiętności i realiów brutalnego świata mafii z pewnym elementem bajkowości, który można zauważyć analizując pierwsze spotkanie Laury i Massimo. W końcu była ona kobietą z jego snów! Podobała mi się wartka akcja, liczne intrygi i plastyczne opisy Sycylii. Nie polubiłem jednak głównej bohaterki, bo motywy jej działania nie wydały mi się przekonujące, a ona sama sprawiała wrażenie dość infantylnej.

Blanka Lipińska to w ostatnim czasie dość poczytna autorka. Jej książki stawały się prawdziwymi bestsellerami, a czytelnicy zaczytywali się w jej romansach. Kilka dni temu i ja spróbowałam wziąć się za jej powieść i muszę przyznać, że mam teraz dość mieszane odczucia po tej lekturze. Z jednej strony książka wciąga i czyta się ją całkiem przyjemnie, a z drugiej, jest w niej tyle niepasujących do siebie, zbędnych wątków, że momentami można się w niej pogubić. Jeśli jednak szukacie lekkiej powieści na długie, zimowe wieczory, to jest to dla Was idealna pozycja. Szczerze zachęcam do czytania. Nie pożałujecie.

Opis na okładce zachęca do sięgnięcia po tę książkę, jednak spodziewałem się trochę lepszego poziomu, zarówno pod względem językowym jak i kreacji bohaterów. Postać Laury jest dość płytka, dziewczyna zachowuje się jak typowa, pusta materialistka. Sprawia wrażenie, jakby zależało jej jedynie na drogiej garderobie, imprezach i innych luksusach. Cała fabuła ocieka seksem, jednak scen tego typu jest za dużo, a zdecydowana większość z nich ma bardzo brutalny przebieg. Mimo wszystko, jeśli ktoś lubi literaturę w stylu Greya to książka ta będzie odpowiednia, by zresetować umysł w mroźne, zimowe wieczory.

"365 dni" to książka Blanki Lipińskiej, którą kilka dni temu miałem okazję przeczytać. Nie jest to może jakoś bardzo ambitna książka, ale jeśli szuka się czegoś, co pomoże się zrelaksować, czegoś, przy czym można odpocząć, to ta pozycja nadaje się ku temu idealnie. Powieść wciąga od pierwszej strony, przenosi czytelnika w ciekawy, luksusowy świat i pozwala przyjemnie spędzić czas. Bohaterowie zostali wykreowani dość dokładnie, z dbałością o każdy szczegół. Jeśli więc lubicie romanse z mafią w tle, to koniecznie dajcie szansę tej autorce i przeczytajcie jej książkę, a na pewno nie będziecie tego żałować.

Historia ciekawa i wciągająca, jednak nie każdemu przypadnie do gustu, ale dla lubiących tego typu literaturę będzie to doskonała pozycja. Cała powieść jest w klimacie podobnym do "Pięćdziesiąt twarzy Greya", którą również uwielbiam, dlatego wybór tego tytułu na długie zimowe wieczory był dla mnie strzałem w dziesiątkę! Powieść czyta się przyjemnie i dość szybko. Fabuła to nie typowa miłosna historyjka dla nastolatek, a bohaterowie w "365 dni" to dorośli ludzie wiedzący czego chcą i jakie mają oczekiwania od innych. To niewątpliwe idealna książka pozwalająca na relaks i odrobinę zapomnienia podczas czytania.

Dawno nie miałam w swoich rękach tak wciągającej książki. Powieść tę czytało mi się naprawdę szybko, nie mogłam oderwać się od lektury nawet na moment, więc przeczytałam ją w przeciągu jednego wieczoru. Nie jest to może literatura najwyższych lotów, ale idealnie sprawdza się na długie zimowe wieczory, czy wyjazdy wakacyjne. Fabuła jest tutaj dość ciekawie wymyślona, akcja powieści toczy się swoim tempem, ale pełno w niej niespodziewanych zwrotów akcji, które nadają całości odpowiedniego charakteru. Bohaterowie zostali wykreowani dokładnie, z dbałością niemal o każdy szczegół. Zachęcam więc do czytania, bo warto.

Lipińskiej zamarzyło się stworzyć polskie wydanie światowej sławy powieści "50 twarzy Greya", no i od słowa do słowa, od rozdziału do rozdziału tego "Greya" stworzyła... I tak właśnie powstało "365 dni". Czy mi się podobało? Przeczytałem całość tej specyficznej twórczości, bez szczególnie wyniosłych emocji, bez wypieków na twarzy, ale... Przeczytałem. Jak dla mnie książka była ok, w skali punktowej 1-10 daje jej 7. Po jej przeczytaniu dochodzę do wniosku że erotyki to jednak nie moja działka. Polecam miłośniczkom właśnie erotyków. Mam nadzieję, że innym czytelnikom/czytelniczkom lektura "365 dni" spodoba się bardziej niż mnie.

Kilka dni temu skończyłam czytać tę książkę i jestem nią naprawdę pozytywnie zaskoczona. Powieść przypadła mi do gustu, wciągnęła od pierwszej strony. Oczekiwałam mocnego, gorącego erotyku i nie zawiodłam się. Jest to pozycja, która sprawia, że czyta się ją z wypiekami na twarzy, że chce się chłonąć więcej i więcej tej historii. Cieszę się, że powstały dwie kolejne części tego cyklu, gdyż czuję ogromny niedosyt po przeczytaniu pierwszej części. Jeszcze dzisiaj zabieram się za czytanie kontynuacji i mam nadzieję, że i tym razem będę zadowolona z tego, co napisała Blanka Lipińska. Jeśli jeszcze nie czytaliście tej powieści, to szczerze zachęcam.

365 dni na pewno nie wejdzie do żadnego kanonu literatury. Jednak ta książka to przyjemna odskocznia od rzeczywistości. To taka bajka dla dorosłych. Polubiłam parę głównych bohaterów, chociaż na początku trochę mnie wkurzali. Sama akcja książki była dość przewidywalna. Ale nie przeszkadzało mi to. 365 dni umiliło mmi przymusową kwarantannę. I dwa wieczory minęły mi w mgnieniu oka. Dlatego też niemal od razu sięgnęłam po drugi tom. Podsumowując 365 dni to strzał w dziesiątkę jeśli ktoś szuka lekkiej powieści z nutką pikanterii. Jedno zastrzeżenie - książka nadaje się wyłącznie dla osób pełnoletnich.

Na ostatnie Walentynki, postanowiłem zakupić mojej dziewczynie jakiś ciekawy prezent. Ponieważ lubi książki mój wybór był oczywisty. Udałem się do księgarni, gdzie Pani tam pracująca poleciła mi "365 dni" autorstwa Bianki Lipińskiej. Zachęcony jej pozytywną opinią, nabyłem tytuł i podarowałem go ukochanej. Bardzo się ucieszyła z prezentu i oznajmiła z radością, że już od dłuższego czasu chciała przeczytać, powieść. Po kilku dniach oznajmiła mi, że książką jest niebywale fascynująca, wciągająca i bardzo ciekawa. Już teraz poinformowała mnie, że na następną okazję mam jej zakupić kontynuację serii.

Trochę bałam się zaczynać książkę, na temat której są prawie same negatywne opinie. Jednak mi się książka podobała i nie mogłam się od niej oderwać, co prawda kilka scen bym usunęła, lecz stwierdzam że jest to nawet fajne romansidło. Książka od samego początku mnie bardzo zaciekawiła, ale przeszkadzało mi to jak główny bohater Massimo zachowuje się wobec kobiet, szczególnie w scenach łóżkowych. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. Massimo przystojny Włoch, bezwzględny lecz jednak trochę za bardzo brutalny, Laura atrakcyjna, przebojowa, lubi igrać z losem. Dzięki temu, że Laura jest bystra i ma cięty język znajdzie się kilka zabawnych scen. Mam wrażenie, że negatywne opinie, które ukazują się na temat książki piszą osoby, którym przeszkadzają sceny erotyczne. Żyjemy w XXI wieku i temat seksu nie jest tematem tabu. Jeśli książka nie podoba ci się ze względu na takie sceny nikt nie każe czytać jej do końca. Nie lubisz tego typu książek nie czytaj nie oceniaj. Kilka scen erotycznych z książki co prawda bym usunęła, jednak nie przeszkadzały mi one w głębszym poznaniu bohaterów i fabuły powieści. Jak widać po ocenach powieści nie każdy umie czytać z przymrużeniem oka. Nie jest to książka bardzo wysokich lotów, język nie jest wygórowany ale jak na debiut autorki jest okej. Troszkę można było jeszcze dopracować fabułę, lecz sama historia jest ciekawa i wciągająca. Autorka miała bardzo dobry pomysł na fabułę, akcja powieści ani na chwile nie zwalnia, zawarty w niej wątek mafijny tylko dodaje jej więcej mroczności. Mroczna i gęsta atmosfera panująca w powieści sprawia, że trudno jest odłożyć książkę bez doczytania do samego końca. Pani Blanka zabiera nas w swojej książce do innego świata, gdzie rządzą pieniądze i władza, lecz jest również miejsce na miłość. Minus za zakończenie, które jest bardzo ciekawe ale pozostawia niedosyt, jak również denerwuje ponieważ nie wiadomo co dalej dopóki nie przeczyta się kolejnej części. Na pewno sięgnę po kontynuację aby poznać dalsze losy bohaterów.

"Nie wiem kto uznał, że to będzie pozycja, która spodoba się czytelnikowi? I na jakiej podstawie ten ktoś stwierdził, że polski czytelnik jest, aż tak mało wymagający, by zadowolić się całą masą wulgaryzmów i ordynarnych opisów podrzędnego seksu?" Ten kto tak uznał, zapewne należy do grona prostych kozakodresowych beneficjentek 500+ lub co gorsza obliczył sobie sukces, wtykając do gówno takim właśnie osobnikom. I co, nie sprzedało się? Nawet film nakręcono a autorka, natchniona tandetnym wyobrażeniem o luksusie, od razu kupuje jakieś modne auto. Auto godne wielbiciela firmy Adidas. Durontą jest szczycenie się tym sukcesem finansowym w kontekście sprzedanego kału zawiniętego w "szarą" okładkę 50 ryjów japiszona ze stanów. Chciałoby się załączyć filmik z youtube pewnego pijaczka, który wrzeszczy "dlaaaczego?" kiedy zauważa brak flag narodowych w jakieś święto.

Przymierzałam się do kupna trylogii ale po przeczytaniu opinii zwyczajnie mi się odechciało. Jednakże znajoma pożyczyła mi całą trylogię,zachwalając że jest super. Nie miałam nic do stracenia więc wzięłam się za czytanie i nie mogłam się oderwać! Nie chodzi mi o sceny erotyczne bo jak dla mnie mogłoby ich kompletnie nie być. Denerwowały mnie wulgaryzmy. Najczęściej sceny erotyczne po prostu pomijałam lub powierzchownie przeleciałam wzrokiem. Ale sama fabuła wg mnie bardzo wciągająca! Koniec bardzo zaskakujący. Czytam naprawdę sporo i dawno żadna książka tak mnie nie wciągnęła.

Książka jak najbardziej na plus , wciągająca napewno. ;)

Książka bardzo ciekawa, wciągająca i elektryzujaca. A jej koniec zachęca do przeczytania kolejnej części. Mam nadzieję że będzie ich więcej.

Figlarna przeciągnięta fabuła i linearni bohaterowie. Wolę już się trochę bać niż nudzić. Doktor Holdkurtz idealnie się do tego nadaje. Krwawe pola Dryjera wciągają nie mniej niż przeciętne erotyki.

Zaczynając czytać nie potrafiłam przebrnąć przez pierwsze 2 albo 3 rozdziały. Strasznie mnie zniechęcił ale czytałam dalej i w ogóle nie żałuję ponieważ książka jest wspaniała nie da się od niej oderwać. Przeżywałam ją z każdym rozdziałem i z każdym słowem. Nie można przejść obok tej książki obojętnie. Po 1 części czuje niedosyt i już zamówiłam drugą część.

Wciągająca od pierwszych stron.

Miałam wrażenie ze już taka fabule czytałam ( Grey, King..) „Turystka” i przystojny włoski mafiozo. Z tych relacji od razu wynika ze będzie iskrzyło a w tej ksiazkce bardzo!

Jak mówi autorka nie dla 18 letnich dziewczyn a dla koneserów,,, polecam tym co lubią ostry sex.

Książkę zakupiłam z ciekawości jak już zaczęlam czytać wciągnęła mnie totalnie, polecam do przeczytania. P. Blanko Lipińska bardzo proszę pisz dalej i bardzo chciałabym przeczytać dalszą częsć tej opowieści , także czekam na dalszy ciąg i inne ksiązki . Mam niedosyt poprostu co bedzie dalej

365 dni dosyć mocno mnie wciągnęła. Jeśli jesteś fanką Grey'a, ta książka jest dla Ciebie. Polecam Wam serdecznie, a ja czekam na listopad, ponieważ wtedy ukaże się 2 część.

Massimo to tak przystojny facet, który mógłby mieć każdą. Jednak ON chce tylko Laury. Kochał ją, zanim ją poznał. Każdy miał go za wariata, który kocha się w duchu. Jednak kiedy ON spotyka swój sen na jawie, porywa ją i daje jej 365 dni na zakochanie się w nim.

"Był pełen sprzeczności. Czuły barbarzyńca- to określenie idealnie do niego pasowało".

Laura nie jest w stanie na niego patrzeć, a co dopiero się w nim zakochać. Jednak kiedy spędza z nim trochę czasu wie, że ON ją kocha na trochę dziwny swój pokrecony sposób. Czy 365 dni wystarczy jej, by zapałać do niego miłością?

"Słowo "nie możesz" w jego ustach było jak zachęta, jak prowokacja, by zrobić dokładnie odwrotnie. "

Recenzja z mojego instabloga [Adres usunięty]

Dla mnie super, nie mogę się doczekać kolejnej części !!! :D

Uwaga! Uwaga!😍😀 Kochani najlepsza książka jaką w ostatnim czasie przeczytałam! Totalny sztos, mafia, świetne zwroty akcji, miłość, pożądanie,trudne wybory no po prostu istna bomba! Książka rozłożyła mnie na łopatki i mam straszny niedosyt i mega niecierpliwie czekam na drugi tom bo jestem ciekawa dalszego ciągu 😍😍 ekstra napisana, łatwo i szybko się czyta bo tak wchłania każdy rozdział że nie da sie od niej oderwać ! Blanka Lipińska jesteś mega pisz dalej książki bo umiesz to robić idealnie 😊 wielkie dzienki za tak wspaniala powieść i błagam o szybkie wyjście 2 tomu bo nie wytrzymam z niepewności😁😁😘 pozdrawiam gorąco ! A wam polecam gorąco i zachęcam do kupna i przeczytania oraz o recenzje po przeczytaniu na [Adres usunięty] bo dzięki temu 2 tom szybciej wpadnie nam do rąk 😁😍

Bardzo przyjemnie się czyta i jest łatwo napisana jak można tak nazwać POLECAM!

Czy połączenie świata mafii i romansu z kobiet a która prawdopodobnie nie istnieje jest możliwy ?

Blanka Lipińska - chciała stworzyć coś niepowtarzalnego , zapierającego dech w piersi , coś od czego nie można się oderwać . A czy to zrobiła za chwilę wam powiem .

29letnia Laura - kobieta widniejąca od kilku lat w życiu Massima Toricelli . Jest kobietą sukcesu , starającą się sprostać swoim własnym oczekiwaniom.

Don Massimo - członek mafijnej rodziny który przechodzi śmierć kliniczną i widzi swojego anioła , cały dom wypełniony jest obrazami Laury . Szuka jej po całym świecie bo jest przekonany że ona jednak żyje , a nie było to tylko sen .

I w końcu nadchodzi dzień w którym sam nie może uwierzyć że ona naprawdę istnieje .

Laura kobieta sukcesu zawodowego lecz nie życia osobistego .

Czy wycieczka z partnerem jej coś pomoże i przyjaciółmi ? Czy tylko pogorszy sprawę ??

Massimo , idąc za swoim aniołem zaczyna wiedzieć co lubi , co jada i cały czas może na nią patrzeć . W końcu jest okazja aby ona była tylko jego , i udaje mu się ten plan .

Kiedy Laura budzi się, nie wie gdzie jest , co się stało ... W końcu staje twarzą w twarz ze swoim oprawcą i dostaje warunki które musi przyjąć . 365 dni poznawania Massima i albo go pokocha albo zwróci jej wolność .

Czy Laura zakocha się w Massimie ? Znienawidzi go ? Odda jej wolność ?

przeczytajcie .

Książka jak na debiut jest okej , nie jest to książka wysoki lotów , i ma znany schemat jak dla tego typu książek . Język może nie jest jakoś wygórowany, i można by nad nim popracować , lecz sama książka i historia jest ciekawa i miło się spędza czas z tą lekturą .

Jestem zła na autorkę za zakończenie tej książki !!!

Pani Blanko ja się pytam co to za zakończenie ??? Dlaczego tak ???

Będzie następna część ???

Przeglądając książkowe zapowiedzi na stronie [Adres usunięty], natrafiłam na książkę p. B.Lipińskiej. Okładka i tytuł od razu przyciągnęły moje spojrzenie, ale kiedy zobaczyłam, że autorka jest z Polski od razu odpuściłam sobie tą pozycję. Nie mam zwyczaju sięgać po polskich pisarzy nie wynika to z mojej złośliwości tylko ze złych doświadczeń, które mam po polskich pisarkach (przeważnie ich książki są szare i smętne). Kiedy kilka dni później ponownie zajrzałam na stronę [Adres usunięty], pomyślałam, że może jednak dam szansę tej książce. Bez większego entuzjazmu otworzyłam streszczenie fabuły i mnie zatkało.

W zeszłym roku byłam na wakacjach na Sycylii, która mnie urzekła dodatkowo uwielbiam książki tego typu, więc postanowiłam dać szansę tej książce. Dodatkowo zrobiłam, mały rekonesans na portalach społecznościowych aby sprawdzić kim jest p. Blanka Lipińska. Okazało się, że to niezwykle fajna pozytywnie zakręcona babeczka, więc doszłam do wniosku, że taka osoba chłamu na pewno nie napisała. Im bliżej było premiery tym mój apetyt na tą książkę rósł. Kiedy w końcu dotarła do mnie, od razu zabrałam się za czytanie.

I się nie zawiodłam! Ta książka jest fantastyczna.

Autorka stworzyła niezwykle wyraziste postacie nie papierowe

a takie, z którymi można się utożsamiać. Główna bohaterka Laura Biel, w odróżnieniu od innych bohaterek tego typu książek nie robi od razu do maślanych oczu do głównego bohatera tylko zachowuje się tak jak każda normalna kobieta zachowałaby się

z zaistniałej sytuacji – walczy o siebie. Co do Massima Toriccelliego mamy tu do czynienia ze 100% samcem alfa, który chce decydować o każdym aspekcie życia Laury, typ dyktatora, którego można polubić (zwłaszcza kiedy opada z niego maska włoskiego „macho” i ukazuje się jego ludzka twarz). Co do scen seksu są takie jakie lubię z pazurem bez zbędnego ciamkania

i podchodów. Książka jest fajnie napisana szybko się ją czyta (szkoda tylko, że nie ma więcej rozdziałów kiedy narratorem jest Czarny), autorka nie męczy czytelnika zbyt długimi opisami. Świat, przedstawiony w książce porwał mnie od pierwszej do ostatniej strony. Moda, sportowe samochody i świat dużych pieniędzy to jest to czego ja potrzebuję w takich książkach. Polecam tą książkę każdemu kto choć na chwilę chce się oderwać ze swojego świata

i zanurzyć w świecie mafii, szybkich samochodów, dużych pieniędzy, przystojnych mężczyzn i miłości okraszonej sporą dawką pikanterii.

Czekam z niecierpliwością na kolejną część i życzę z całego serca p. Blance Lipińskiej weny twórczej do pisania kolejnych świetnych książek :D Kobieto pisz dalej, jesteś wielka!

Książke sie czyta lekko i przyjmie. Mnie wciągnęła. Moze i dobrze,ze nie czytalam Greya,bo nie mam porownania. Jednakże mnie głównie zaintrygowala postać Massima jako Dona wloskiej mafii. Czy tacy faceci w ogole istnieją czy to tylko wyidealizowane wyobrażenie faceta?Piękny,jak mlody bóg,władczy i z portfelem bez dna. Większość opinii nt zakończenia jest negatywna,ale jakie ma byc skoro będzie druga część?Jak dla mnie fajna odskocznia od innych gatunków,ale dla fanów Greya i erotyki jak najbardziej. Czekam na drugą część i mam nadzieję,ze Massimo również będzie jednym z głównych bohaterów☺

Książka świetnie napisana. Czekam z niecierpliwością na kolejną część

"365 dni" to debiutancka książka Blanki Lipińskiej. Jak zapewnia nas autorka, ta powieść to połączenie brutalnej siły mafii z "Ojca chrzestnego" oraz miłości i ognistego pożądania rodem z "50 twarzy Greya".

Jeśli o mnie chodzi, to do przeczytania tej książki skłoniło mnie kilka aspektów, a mianowicie obsadzenie akcji w malowniczych Włoszech oraz połączenie dwóch jakże odrębnych światów - mafii i spektakularnej miłości, która budowana jest w niebezpiecznych okolicznościach. A te dwa wątki są w tej książce poruszane. Główną bohaterką jest tutaj Laura Biel, kobieta wraz z chłopakiem i parą przyjaciół wybiera się w podróż do cudownej Sycylii. Czuje, że jej życie utknęło w martwym punkcie, chłopak nie ukazuje jej miłości, której bardzo potrzebuje, a praca menadżerki hotelu nie jest tak fascynująca jaka była na początku jej kariery. Wówczas, pierwszego dnia wspólnego urlopu pojawia się on, don Massimo Toriccelli. Mężczyzna cudem uszedł z życiem ze strzelaniny, która wywiązała się pomiędzy szefami mafii. Swoje uzdrowienie uważa za wielki dar, który ofiarowała mu tajemnicza kobieta, którą widywał w wizjach w czasie kiedy był nieprzytomny. Kiedy pewnego dnia zauważa ją na ulicy, nie może uwierzyć w to, że ona rzeczywiście istnieje. Jednak w jego głowie jest już plan, w wyniku którego Laura ma zostać przy nim na zawsze. Szczerze Wam powiem, że postać Massima porwała moje serce. Jestem ogromną fanką takiej mieszanki wybuchowej, gdzie z brutalnego faceta potrafi wyłonić się troskliwy i opiekuńczy mężczyzna. Momentami był brutalny, bezpośredni oraz nie dbający o dobro innych ludzi, aczkolwiek znający zasady i warunki panujące w kręgach mafijnych. Dobro najbliższych jest dla niego priorytetem. Laura natomiast to kobieta, która aż tak mojej sympatii nie wzbudziła. Głównym minusem w kreacji tej bohaterki jest to, że autorka -moim zdaniem- niepotrzebnie wzbogacała akcję o opisy jej ubrań, które musiały być markowe i każdy musiał jej tego zazdrościć. Myślę, że to spłycało całą zbudowaną atmosferę w książce. Poza tym, powieść ta mocno wciąga i tu ostrzegam: kiedy tylko trafi w Twoje ręce nie będziesz w stanie się jej oprzeć (podobnie jak Laura Massimowi!). Ma ona w sobie mroczną i wręcz gęstą atmosferę, którą osobiście w książkach uwielbiam. Na wielki plus zasługuje również to, że relacja naszych bohaterów rozwija się wraz z przeczytanymi stronami. Ich namiętność nie wybuchła od razu, powstrzymywana strachem o rodzinę i groźbami. Czy 365 dni wystarczy aby wybaczyć i zakochać się w bardzo niebezpiecznym mężczyźnie? Na to pytanie znajdziecie odpowiedź wtedy, kiedy sięgniecie po tę książkę! Jeśli tylko pojawi się kolejna część, a na to wskazuje zakończenie, to proszę o większą dawkę porachunków mafijnych i szczegółów z życia Massimo!

Książka jest idealna dla osób szukających mocnych wrażeń i to nie na miarę 50 Twarzy Greya, moim zdaniem ta książka jest sto razy lepsza! Przeczytaj i przekonaj się sam!