Do ostatniej kropli krwi

RECENZJA

„Chcę, żebyś mi ufał, bo gdzieś w sercu czuję, że na tym popieprzonym świecie nie mam bliższej osoby niż ty.”

Były gangus, biorący udział w nielegalnych walkach, po odsiedzeniu kilkunastu miesięcy, postanawia, już nigdy więcej nie wracać do „poprzednich” zajęć. Pierwszym krokiem w legalne życie, jest legalna praca. Szybkie pieniądze udaje mu się zarobić pozując do zdjęć pewnej ślicznej fotografki - Nasturcji, a od pierwszego spojrzenia w obiektyw, życie tych dwoje zmienia się diametralnie. I choć Leo, zawzięcie broni się przed tym uczuciem, w głębi serca wie, że nigdy wcześniej, nie miał, nie ma i nie będzie miał takich emocji w stosunku do żadnej kobiety. Nie spodziewa się jednak, że oprócz chwilowego szczęścia, przez ścigającą go nieustannie przeszłość, sprowadzi też na nią niebezpieczeństwo i ból, niestety z wzajemnością. Tajemnice, kłamstwa i zdrady, nietrafione decyzje, nieświadomość powiązań z tymi samymi osobami, mogą zniszczyć to, czego szuka się całe życie. Jedyne wyjście z tej niebezpiecznej sytuacji na pewno sprawi ból, ale czy nieodwracalnie...

Książka pełna mroku, bólu, brutalności, niebezpieczeństwa, ale też walki o najbliższych, pasji, emocji i uczuć tak silnych, że nie sposób się przed nimi powstrzymać. Pełna pikantnych scen od pierwszych stron, gorąco i namiętnie opisanych, ale też pełna wzruszających momentów, przeplatanych chwilami bezsilności, trudnych decyzji i rozpaczy. Książka jest tak wciągająca, że czyta się ją z zapartym tchem, a niewiadome, które towarzyszą nam od pierwszych do ostatnich kartek, trzyma nas w nieustającym napięciu.

To pierwsza książka autorki, którą dzięki @wydawnictwo_amare miałam okazję przeczytać i zrecenzować, ale mam nadzieję, że nie ostatnia, bo bardzo podoba mi się pióro autorki!

Ktoś kiedyś przyznał, że z miłości można zabić.

A co ze zdradą? Jeśli jest ona w imię miłości, to czy zasługuje na wybaczenie?

Mówią też, że najgorsza prawda jest lepsza niż kłamstwo.

Ale co jeśli wyjawienie pewnych sekretów może doprowadzić do tragedii?

Czy ochrona poprzez tajemnice może zostać usprawiedliwiona?

"Powiadają, że jeśli miłość jest prawdziwa, to przetrwa wszystko."

...

Mogłoby się wydawać, że historia Leo i Nastki jest jedną z tych zakazanych. On chłoptaś z Fortecznej, poturbowany przez życie, ukojenia zaznaje tylko w czasie walk, kiedy dzięki swoim pięścią wyładowuje emocje. Ona uzdolniona Pani fotograf, pozornie ma wszystko czego ON by chciał, a jednak czuje, że szczęście da jej tylko wygrana w konkursie fotograficznym, pokazująca wszystkim wątpiącym, że jej pasja to prawdziwe powołanie, które zapewni godną przyszłość.

Przez większość stron ta historia jest dobra. Wciąga. Wzrusza. Bawi.

Pokazuje przy tym brutalny świat podziemia, nielegalnych walk, a także miłość, ale taką w najczystszej postaci.

Nie wątpliwie warto wspomnieć o tym, że bohaterowie są naprawdę świetnie wykreowani. I to nie tylko ci pierwszoplanowi. Na początku trochę przeszkadzała mi trzecioosobowa narracja, miałam wrażenie, że nie odda ona tak dobrze wewnętrznych odczuć bohaterów i czułam, że będę się czepiać takiego szczegółu czy chociażby dosyć szybko rozwijającej się akcji. Jednak autorka swoim świetnym stylem udowodniła mi w jakim byłam błędzie. Ta książka to wielki wachlarz emocji. W jednej chwili śmiałam się z nieporadności Leo, czy chociażby jego poświęceniu przy jedzeniu czarniny. W kolejnej opisy z przeszłości wywołały u mnie łzy. Chciałam wejść do tej książki i móc go przytulić braci Starnowskich. Natomiast jakiś czas później chciałam prosić Szybkiego, (najlepszy przyjaciel Leo, który również totalnie skradł mi serce!) aby podczas sparingu uderzył kumpla dwa razy mocniej, żeby się trochę ogarnął.

I tak było przez większą część książki.

Jednak to co stało się na koniec?! Rozłożyło mnie na łopatki! W życiu nie spodziewałam się, że ta historia czymś jeszcze mnie zaskoczy. Nie mogłam zrozumieć czemu ta dwójka nie może w końcu zaznać zasłużonego szczęścia. Dlaczego właśnie tak się to potoczyło?!

Końcówka odpowiada na zadane przeze mnie wcześniej pytania i sprawia, że „Do ostatniej kropli krwi” to tytuł, o którym na długo nie zapomnę i z chęcią jeszcze nie jeden raz powrócę, a już na pewno wybiorę się kiedyś do pięknego Grudziądza, aby móc poczuć magię tego miasta na żywo!

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję Wydawnictwu Amare

Natomiast autorce gratuluję napisania tak niezwykłej historii!

🔥♥️ Recenzja 🔥 ❤️

Autorka: @monikacieluchautor

Wydawnictwo: @wydawnictwo_amare

Do ostatniej kropli krwi.

Leo to chłopak, który bardzo dużo przeszedł w życiu i wstąpił na złą drogę, która doprowadziła go do więzienia. Wychodząc na wolność wie, że musi znaleźć sobie jakieś lokum i pracę. Gdy znajduje ogłoszenie, że potrzebują modela postanawia się podjąć tej pracy, zwłaszcza że może się pochwalić pięknym ciałem.

Nasturcja jest panią fotograf, która poszukuje modela do swojej sesji. Tak trafia na Leo, w którego spojrzeniu się zakochuje. Natomiast jej model nie potrafi wyrzucić z pamięci pięknej pani fotograf. Czy Nasturcji i Leo uda się stworzyć udany związek i być szczęśliwym?

"[...Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idalnym, lecz by kochać druga osobę mimo jej wad...]"

Parę czeka ciężką droga, bo za chłopkiem ciągnie się przeszłość, która o sobie przypomina. Leo musi chronić swojego brata jak i inne bliskie mu osoby przed niebezpieczeństwem czy mu się uda je ochronić? Jakie poniesie konsekwencje?

Czy jest szczęśliwe zakończenie?

Tego już musicie się dowiedzieć sami i przeczytać książkę ♥️.

"[... Powiadają, że jeśli miłość jest prawdziwa, to przetrwa wszystko...]"

To moja pierwsza książka autorki, z którą miałam okazję się poznać na pewno sięgnę po następne książki autorki.

Bardzo podoba mi się ta historia. Jest dobrze napisana, dobrze się ją czyta, jest tak prawdziwa i bardzo smutna momentami. Książka wywołała u mnie tyle emocji, że szok. Gratulacje dla autorki i życzę więcej sukcesów, bo ta książka jest świetna. Polecam każdemu się zapoznać z historią Leo i Nasturcji.

Dziękuję wydawnictwu @wydawnictwo_amare za egzemplarz. 🙂 ❤

🌸ℜ𝔢𝔠𝔢𝔫𝔷𝔧𝔞🌸

„Do ostatniej kropli krwi” to książka o tym, że nawet jeśli całe życie masz pod górkę, nawet jeśli nie możesz wybrnąć z bagna, w którym utknąłeś, to nie możesz tracić nadziei! 🙃

Leo właśnie wyszedł z więzienia.

Nie ma grosza przy duszy, wynajmuje obskurny kawałek podłogi, upomina się o niego mafia, a w dodatku zawiódł najbliższych.

Jego młodszy brat utkwił w rodzinie zastępczej, nie che z nim gadać, a wszyscy jego bliscy są zagrożeni. 😔

Czy może być gorzej? 🤔

Chyba nie! 😁

Ale zawsze może być lepiej!🥰

A tym „lepiej” okaże się urocza pani fotograf, która pokaże całemu światu jego pośladki, skłoni go do zjedzenia czarnej polewki, rozpłacze się jakieś 20 razy i zniszczy mu ścianę w pokoju, ale jednoczenie będzie stać za nim murem. 🥺

Będzie wspierać każde jego, legalne i nielegalne, działanie. 💪🏻

Będzie prać jego zakrwawione ciuchy i czuwać przy łóżku kiedy zostanie pobity.😓

Zrobi mu zupę z pora i będzie gotowa rzucić ukochany Grudziądz, aby zapewnić im bezpieczeństwo.


Ale czy wytrzyma to wszystko?

Czy kiedyś będą mogli przestać bać się o swoje życie?

Kim Nasturcja okaże się być naprawdę?

🌸🌸🌸

Świetna książka, świetna historia i świetne zakończenie! 😍

Wzruszająca i piękna, pokazująca, że nawet z największej beznadziejności można wyjść cało!

Jedyne do czego się przyczepię, to trochę zbyt szybkie wyznawanie wielkich uczuć, dosłownie po kilku spotkaniach, ale co ja tam wiem? 😃

8/10!

Leo po wyjściu z więzienia próbuje stanąć na nogi i zacząć od początku. Zdaje sobie jednak sprawę z tego, że przeszłość w końcu się o niego upomni, a ON zapewne nie będzie mógł się postawić. Żeby zarobić nieco pieniędzy, odpowiada na ogłoszenie dotyczące poszukiwania modela do sesji zdjęciowej. Podczas zdjęć, Nasturcja zostaje oczarowana mężczyzną, pomimo tego, że nie należy ON do przyjemniaczków, a nawet jego zachowanie momentami bywa nieprzyjemne. Jest w nim coś magnetycznego, wręcz elektryzującego, aczkolwiek z jego oczu da się wyczytać ból i tajemnicę.

Jestem pod wrażeniem tej książki. Nie mogę powiedzieć, że czytało się ją lekko i przyjemnie. Wręcz przeciwnie. Podczas lektury, wręcz czułam wszechobecny ból i smutek. Gdybym mogła, przytuliła bym zarówno Leo jak i Nasturcje i zapewniała, że wszystko będzie dobrze i jakoś się ułoży.

Leo wie czym może się skończyć powrót do podziemi, ale wie też, że sam niewiele zdziała w kwestii ochrony swoich bliskich. Szantażem zostaje zmuszony do brudnej roboty. Nowo poznana fotografka mocno namieszała mu w głowie swoją bezpośredniością i odwagą. Pomiędzy tą dwójką iskrzy, jednak mężczyzna jest gotów zrezygnować ze szczęścia przy boku tej kobiety, jeśli tylko będzie miał pewność, że dzięki temu nic jej nie będzie groziło. I tu główna bohaterka mocno u mnie zapunktowała. Jej waleczna postawa, jasny umysł i decyzje które była w stanie podjąć by tylko zadbać o przyszłość zarówno swoją jak i ukochanego, sprawiły, że zasłużyła na szacunek.

Autorka stworzyła historię pełną bólu, ale również piękną i momentami wzruszającą. Od rewelacyjnej okładki, po zachwycające wnętrze. Co więcej, bardzo podobało mi się to, że autorka umieściła akcję powieści w Polsce, a dokładnie w Grudziądzu. Pomimo tego, że wszystkie wydarzenia są fikcyjne to śmiało część z nich mogłyby wydarzyć się w rzeczywistości. Po tej lekturze aż mam ochotę odwiedzić to miasto.

Dwa światy. On lubi się bić, ma w sobie gen mordercy, odsiedział swoje w więzieniu, a na domiar złego jest na swój poturbowany sposób przystojny i chce wyjść na prostą🥊. Ona piękna, niezależna, starającą się odnieść sukces pani fotograf, która przypadkiem za sprawą zmasakrowanego ciała nowo poznanego mężczyzny wygrywa ważny konkurs. 🏆 Czy ich dwa różne światy mogą się połączyć? Czy dadzą radę, odciąć się od ścigających Go mroków przeszłości? Czy każda nagroda jest warta swojego wysiłku? Kochani Monika Cieluch po raz kolejny rozłoży Was na łopatki ilością akcji w tak małej miejscowości jaką jest Grudziądz! Zatem czytajcie! 🤓

Interesuję się resocjalizacją, a tę książkę dostałam od przyjaciółki na wieczorze panieńskim. Co łączy obie sprawy? Leo, główny bohater powieści. Kibicowałam mu od początku, aby pod wpływem miłości umiał zerwać z przestępczym trybem życia i zaczął od nowa z ukochaną Nasturcją. Czy tak się stało? Nie spojleruję :)

Romans podczas wspólnej pracy, niby banał, a jednak nie. Monika Cieluch przedstawia głównych bohaterów wraz z ich bagażem emocjonalnym, trudnym dzieciństwem oraz rysem socjologicznym, dzięki czemu są wielowymiarowi i tacy prawdziwi. Doceniam realizm, brak przesłodzonej fabuły, takie powieści, aż chce się czytać!

Podoba mi się, że akcja dzieje się w Polsce. Tutaj żyje romantyczna fotografka Nasturcja i pokiereszowany przez życie Leo. Spotykają się na planie wspólnego projektu, lecz oprócz relacji zawodowej wkrótce pojawia się coś więcej. Zwycięży chłodna logika nie dająca związkowi najmniejszych szans czy płomienne emocje palące wnętrze?

🥊🥊🥊Recenzja🥊🥊🥊

"Do ostatniej kropli krwi" - Monika Cieluch

Książka przepełniona ogromną miłością, przeszłością, która nie daje o sobie zapomnieć, teraźniejszością która jest na prawdę trudna ale i piękna, oraz o marzeniach wspólnej przyszłości.

Nasturcja, kobieta bardzo wrażliwa, delikatna, troskliwa ale niewyobrażalnie silna i waleczna. O kogoś, kogo bardzo kocha jest w stanie walczyć całą sobą i cały czas. W swojej miłości do Leo jest cierpliwa, opiekuńcza i bardzo wyrozumiała. Cały czas wspiera ukochanego, nie ważne jak ciężka jest jego przeszłości i teraźniejszości. Jest w stanie podjąć strasznie trudne decyzje, tylko po to by chronić ukochane osoby.

Leo, mężczyzna z bardzo trudnym dzieciństwem. Wychowany w patologicznej rodzinie, przeżył wiele upokorzeń zarówno psychicznych jak i fizycznych. To wszystko wpłynęło negatywnie na jego życie. Bierze udział w walkach, bo kocha stan w jaki wtedy wchodzi,tę adrenalinę i dzikość, to ON ma wtedy władzę nad wszystkim. A po za tym uważa, że to jedyne co potrafi. Za każdym razem kiedy czytałam o jego dzieciństwie, o tym co przeżywał i to ja beznadziejne się czuje, miałam w oczach łzy. Chciałam to przytulić i pocieszyć. Na szczęście w jego życiu pojawia się Nasturcja. Kobieta, która sprawia, że się zmienia. Chce być lepszy, chce normalnego życia u boku ukochanej. Chce prawdziwej rodziny. Dzięki niej poznajmy nowego Leo. Dobrego, troskliwego i opiekuńczego.

Ich relacja polega na nauce miłości. Nasturcja uczy Leo kochać i być kochanym. Za każdym razem udowadnia mu swoją miłość, a ON dzięki niej wreszcie czuje się komuś potrzebny. Z pozoru dwa różne światy, jej porządny i poukładany a jego pełen bólu, cierpienia i walk, a w głębi duszy tacy sami. Złaknieni miłości i bliskości.

Wszystkie sceny walk, bójek, treningów były opisane w taki sposób, że miałam wszystko przed oczami. Widać, że autorka nie potraktowała walk tylko z nazwy, ale stworzyła dla Nas cały ich obraz. Nic nie było naciągane, niczego nie brakowało, a wręcz przeciwnie, dostałam doskonale opisane sceny, w których chociażby najmniejszy element był spójny z całością.

Bohaterzy urzekli mnie swoimi charakterami, uczuciami i emocjami.

Jednym słowem bardzo dobrze wykreowani.

Niebezpiecznych akcji także Wam nie zabraknie, są momenty, które wstrząsają sercem i z niecierpliwością przekręcałam kartki.

Namiętnie sceny, rozgrzewają policzki i pobudzają wyobraźnię. Czuć w nich jak bliskość, jaka potrzebna jest bohaterom w danej chwili.

Emocje jakie rządzą bohaterami w danym momencie naszym bohaterom, udzielały się także mnie. Był śmiech, pożądanie, radość, ale także smutek, ból i cierpienie.

Książka pokazuje Nam, że walka o miłość jest warta wszystkiego. Czasami trzeba podjąć trudne decyzje, ale tylko takie spowodują, że nasze życie może się zmienić.

Kolejna piękna książka z trudnościami z jakimi muszą borykać się ludzie. Bardzo zżyłam się z Leo i Nasturcja. Dlatego ciężko było mi się z nimi rozstać. Gorąco Wam polecam ❤

Myślę, że sięgnę po inne książki tej autorki❤

10/10🥊

Lubię wracać do Autorów, którzy nie boją się pisać. Lubię, gdy nie poddają się i z każdą kolejną powieścią i każdą kolejną książką rozbudowują swój warsztat pisarski. Jedną z takich osób jest właśnie Monika Cieluch. Miałam przyjemność czytać inną powieść spod jej pióra i już wtedy wiedziałam, że będę do niej wracać. Myślę, że dołączyła ona do grona moich ulubionych Pisarzy, po których sięgam i będę sięgać w ciemno.

Może zacznę od tego, że bohaterowie pochodzą z różnych środowisk – miałam takie wrażenie jakby jedno wyszło z piekła, a drugie zstąpiło z nieba (nie robię tu nawiązania do wiary, w żadnym razie). Po prostu to jak wyglądało życie Leo nie przypomina łatwej codzienności, a piekło to jedyne co kojarzy mi się z jego dniami. Zaś Nasturcja (uwielbiam jej imię!) to babeczka, która jednak chce szukać głębiej i widzi to, czego czasem nie widać gołym okiem. Ich spotkanie zmienia życie obojgu, ale czy będzie im po drodze do szczęścia? Kiedy ON ma za sobą przeszłość, a ona jest niczym kwiatuszek?

Autorka dała w tej powieści czadu – zamieszała swoim piórem i oto mamy połączenie sensacji z mafią (bardzo subtelnie ujętą, jak wiecie boję się tej tematyki, bo jest oklepana) i romansem. W efekcie w nasze dłonie trafiła powieść, która porywa, w której dopingujemy bohaterom, martwimy się razem z nimi i czekamy na rozwój zdarzeń. Podpowiadamy im co mają robić, czy jak się zachować. W historii na każdym kroku możemy spotkać się z niespodzianką, więc w sumie ani na moment nie opuszczamy gardy. A to wszystko doprawione bokserskimi walkami, które jak możecie się domyśleć, nie do końca są legalne.

Powieść naprawdę ma dobre tempo, jest składna, zaskakująca i ciekawa. Przyjemnie było oddać się walce z przeszłością jak i walką o nadchodzące, lepsze dni. Do tego uczucie, które w sumie nie może odmówić podarowania nowego początku, nowego życia, drugiej szansy na lepsze jutro. Pełna wzruszeń, nadziei i działań, które jednak torują drogę do szczęścia. Może też trochę dająca do myślenia, chodź ja po prostu rozkoszowałam się historią.

Ta książka jest przykładem, że miłość może przypadkiem zapukać do naszych drzwi. Podoba mi się, że autorka na podstawie kontrastu dobrała bohaterów. Grzeczna pani fotograf i facet z kryminalną przeszłością, od początku domyślałam się, że to będzie piekielnie dobry romans. I właśnie taki był. Chylę czoła przed autorką.

Gorąco polecam! Świetne sceny erotyczne, ciekawa fabuła i walka o szczęśliwe życie u boku ukochanej. Leo od dziecka nie miał łatwo, patologiczny ojciec, śmierć matki, bójki i więzienie. Jednak w jego życiu niespodziewanie pojawia się fotografka Nasta, w której Leo się zakochuje. Ale niestety sama miłość nie wystarczy... Leo znów musi walczyć, aby pięściami zapewnić szczęście sobie, Nasturcji, bratu....

Miłość, która wydaje się niemożliwa ze względu na odmienność światów, charakterów, przeżyć głównych bohaterów, okazuje się silną i trwałą. Leo, który pochodzi z patologicznej rodziny, w której ojciec zamordował matkę, potrafi jednak kochać i dać się pokochać. Perypetie Nasturcji i Leo są bardzo burzliwe, przeplata się w nich radość i smutek, namiętność i chęć odkrywania siebie. Podczas czytania książki autorka zaskakuje kilkakrotnie, wplatając w fabułę wiele elementów zaskoczenia. Takie zabiegi sprawiają, że książka się nie nudzi, a czytelnikowi trudno jest odgadnąć jej zakończenie.

Fajny szczegółowy opis Grudziądza. Po przeczytaniu tej książki chętnie odwiedziłabym miejsca, w których bywali Nastka i Leo. Ciekawe, czy wszystko jest dokładnie takie jak w książce. ;) Sama fabuła, gdzie spotykają się ludzie z zupełnie innych światów jest bardzo ciekawa. Naprawdę dobra książka.

Książka, którą początkowo pominęłam ale później zbierała na tyle dobre opinie, że się skusiłam. Czy żałuję ? Nie sądzę, czas przy niej spędzony nie był zmarnowany.

Tu widzę, że w opisie gatunku uznana jest za literaturę obyczajową / romans. Osobiście uważam, że jest w niej po troszku także z kryminału i erotyki . Opis może nas wprowadzić w błędne przekonanie, że dziewczyna z dobrego domu zakocha się w mężczyźnie z przeszłością, z patologicznej rodziny i pokaże mu lepsze życie, zaliczymy oklepane love story . Nic bardziej mylnego bo w tej książce nie ma nic przewidywalnego czy oklepanego, jest zupełnie inna, trzyma w napięciu i notorycznie zaskakuje.

W tej książce Nastka robi za bohaterkę, która nas niczym nie zaskoczy a w rzeczywistości to właśnie jej rodzina skrywa wiele tajemnic, które z kolei zapewniają sporo problemów obojgu bohaterów.

Leo ma za sobą ciężkie dzieciństwo, wraz z bratem byli maltretowani przez ojca i widzieli więcej niż dzieci widzieć powinny , co zostawiło rysy na ich psychice. Brat Leo jest w rodzinie zastępczej a sam Leo nie potrafił wyrwać się ze świata w jakim się wychował, przez co odsiedział wyrok i wyszedł na warunkowe chcąc spróbować żyć normalnie. Ale przeszłość niestety się o niego upomina i mimo , że jego wybory i decyzje, działały mi na nerwy, chłopak nie miał zbyt wielu możliwości. Starał się cały czas bronić najbliższych , choć przez to narażał się na powrót do więzienia.

Poznali się z Nastką w dość specyficznych okolicznościach ale od razu coś ich do siebie ciągnęło. Leo nie chciał się angażować jednak z miłością nie ma co dyskutować.

Autorka wykreowała ciekawych bohaterów, co prawda nie wszystkich da się lubić ale np bardzo polubiłam Antka i jego teksty. Opisy choćby zdjęcia nowonarodzonej córki Antka, powalają na łopatki. Tak, że w dość mrocznej książce są też chwile z humorem.

I tak jak pisałam , nie jest to książka przewidywalna, autorka wodzi nas za nos. Jak już myślałam, że wiem co będzie dalej, to czułam jakby mnie wyśmiała. Zwroty akcji , napięcie - tego mamy pod dostatkiem . Czym dalej, tym więcej nas zaskoczy. Jak już wyjaśniły się pewne okoliczności odnośnie rodziny Nastki, byłam w niemałym szoku i bałam się co będzie dalej, jak to się skończy , czy będzie dobrze czy nie będzie szczęśliwego zakończenia. Zdradzę tylko, że bohaterów czeka ciężka przeprawa . A co dokładnie ich czeka sprawdźcie sami, uważam , że nie będziecie żałować.

Świetna książka. Nie mogłam się oderwać od przygód Nastki i Leo. Pochłonęłam ją w jeden weekend i w sumie żałuję, że tak szybko... Ale co poradzę? Historia jest naprawdę wciągająca. :)

Były więzień i ambitna fotografka to mieszanka wybuchowa. Ona jest żądna sławy w artystycznym światku, ON jako były bokser ma sporo na swoim sumieniu. Łączy ich jeden projekt i jedna fascynacja. Leo kipi testosteronem, a jak łatwo się domyślić, Nasturcja ulega jego urokowi. Rodzące się uczucie jest silne, ale czy przezwycięży kolejne przeciwności losu?

Wciągająca historia młodych ludzi osadzona w naszych polskich realiach. Miałam kiedyś podobną przygodę w życiu, więc miło było cofnąć się pamięcią do tamtych lat podczas czytania tej książki. Polecam!

Przyjemna lektura dla rozjaśnienia szarej, nudnej codzienności. Fotografka i czarny charakter wspólnie pracują przy pewnym projekcie, oboje jako wrażliwe dusze nawiązują nić sympatii oraz nieziemskie przyciąganie. Magnetyzm serc i ciał autorka opisuje w bardzo plastyczny sposób. Ja to kupuję!

Ciekawa historia osadzona w polskich realiach. Podoba mi się, że historia dzieje się w Grudziądzu. Leo chce się uwolnić od demonów przeszłości, a może to zrobić tylko przy pomocy walki na pięści. Jest w stanie zrobić wszystko, aby wyrwać się ze szponów mafii. Czy Nastka jest gotowa na bycie z takim człowiekiem, który jest zupełnie z innej bajki niż ona? To trzeba przeczytać.

Sama jestem fotografką, więc pozazdrościłam Nasturcji takiej przygody zawodowej :) Kto wie, może i mnie spotka kiedyś model w stylu Leo, który będzie piękny oraz bardzo pociągający.

Bad boy Leo oraz wrażliwa artystka Nasturcja ulegają pokusie i nawiązują gorącą relację, która na początku miała być wyłącznie zawodowa. Monika Cieluch ma dar do pięknego opisywania uczuć, wiele scen wywołało rumieńce na moich policzkach.

Leo po wyjściu z więzienia próbuje poukładać sobie wszystko na nowo. Wie jednak, że jego życie to jedna wielka porażka i prędzej czy później wróci tam skąd przyszedł. Przypadkiem trafia na sesję zdjęciową do Nasturcji, ale już tego samego wieczoru zostaje napadnięty i pobity do nieprzytomności. Dziewczyna próbuje za wszelką cenę zdobyć uznanie w świecie fotografii by żyć z tej pasji. Pragnie by dzięki zdjęciom, które trafią na konkurs z udziałem Lea jej kariera nabierze rozpędu i udowodni swojej rodzinie, że jest coś warta i potrafi o siebie zadbać. Ten tajemniczy mężczyzna coraz bardziej ją intryguje, a pomimo tego, że uchodzi za gbura, ma też niesamowite ciało, o którym nie może przestać myśleć.

Leo pragnie odsunąć od siebie tą dziewczynę, która coraz bardziej go intryguje i nawiedza jego umysł w każdej chwili. Nie chcę jednak się wiązać i obiacał sobie, że nie dopuścić do siebie nikogo zbyt blisko. Nie wie jednak, że Nastka pomimo swojej delikatności, jest niezwykle uparta i zawsze dąży do wyznaczonego celu. Kobieta zdaje sobie sprawę, że jego przyszłość musi skrywać wiele mrocznych historii, jednak jej serce już zdecydowało i będzie o tą miłość walczyć.

Romans erotyczny, który jest napisany ze smakiem i ogromnym wyczuciem. Sceny seksu są niesamowicie erotyczne i zmysłowe. Czy ta historia doprowadza do przyspieszonego bicia serca? Z pewnością! Nielegalne walki, rozboje, fantastyczni i barwni bohaterowie, a przede wszystkim seksowny i bardzo męski Leo, który jest uosobieniem testosteronu. Jest także mężczyzną bardzo mocno doświadczonym przez życie, a jednak pod tą twardą skorupą kryje się ogromne serce. Nauczony został od dziecka, że wszystkie problemy rozwiązuje się siłą, a teraz zmuszony do robienia rzeczy, których by nie chciał. Po wyjściu na wolność pragnie uciec i zacząć normalnie żyć, lecz przeszłość kroczy za nim jak cień i nie daje za wygraną. W pewnym momencie zdaje sobie sprawę, że musi postawić wszystko na jedną szalę i albo wygra tą walkę, ale przegra ją raz na zawsze.

Lubię twórczość polskich autorów oraz erotyki z ciekawą fabułą, więc jak przeczytałam opis to od razu zdecydowałam się na kupno tej książki. Historia z pozoru banalna, ON jest tym złym, ona tą dobrą, która chce go zmienić. Jednak w tej opowieści nic nie jest oczywiste. Leo i Nastka spotykają się w na sesji zdjęciowej, którą ma wykonać Nasturcja dla całkiem przystojnego faceta. Jednak jak przychodzi do robienia zdjęć Leo pojawia się z poobijaną twarzą.. Ale zdolna pani fotograf potrafiła przekuć to na swoją korzyść, bo Leo sprawdził się w dość pikantnej sesji ;) To miał być koniec ich znajomości, ale jednak ich drogi znów się zeszły. Gdy już wszystko było na dobrej drodze do ich szczęścia, przeszłość wyciągnęła łapy po Leo., a ON musiał znów walczyć, aby mieć szansę na uwolnienie się od starego życia. Polecam!

🥊„Do ostatniej kropli krwi”🥊 Monika Cieluch

Znając już opinie o tej książce liczyłam, że to będzie świetnie spędzony czas ale, że aż tak nie spodziewałam się.

Całość dopracowana, rewelacyjnie napisana a bohaterowie prawdziwi, realni.

Zauroczyła mnie ta historia, była nieszablonowa, autorka stworzyła fabułę, która nie tylko intryguje i oszałamia, ale przede wszystkim chwyta za serce. Bardzo lubię jak książka zaskakuje a tu zdecydowanie mieliśmy duży element zaskoczenia, który przewrócił życie bohaterów do góry nogami.

Dziewczyna z dobrego domu i chłopak żyjący na granicy prawa, co może łączyć dwoje tak różnych ludzi?

Leo to chłopak z mroczną przeszłością, który od młodego nauczył się radzić sobie sam, nie zaznał w życiu zbyt wiele miłości a jego życie to nielegalne walki i gangsterskie potyczki. Poznajemy go, gdy wychodzi z więzienia i próbuje ułożyć sobie życie. Chcąc trochę zarobić, trafia na ogłoszenie młodej fotografki, która potrzebuje modela. Tak poznają się Leo i Nasturcja, chociaż początkowo jest to tylko zlecenie, to jedno spojrzenie, chwila utrwalona w kadrze burzy świat Nastki.

Dziewczyna, która podążając za pasją i marzeniami stara się żyć samodzielnie. Jej ojciec i brat to szanowani w mieście ludzie, mieli na nią inny plan. Nasturcja to wyjątkowa dziewczyna, sprawiająca wrażenie kruchej i delikatnej tak naprawdę jest zdeterminowana i waleczna, gdy chodzi o to co uważa za ważne.

Ta książka opowiada o ogromnej walce z demonami przeszłości, o siebie, o związek, o miłości i normalność. Czytając przeżywamy skrajne emocje, bo nic tu nie jest oczywiste, proste i zero jedynkowe. Ta dwójka młodych ludzi musi wykazać się nadludzką odwagą, a rodząca się relacja będzie wystawiona na ogromną próbę, z której nie wszyscy wyjdą zwycięsko.

Za możliwość przeczytania dziękuję autorce @monikajoannacieluchauthor i wydawnictwu @wydawnictwo_amare , a Wam moi zaczytani bardzo polecam sięgnąć po tę historię.

Miłość, namiętność, troska o drugą osobę, strach, walka, próby zerwania z przeszłością. To wszystko znajdziemy w książce Moniki Cieluch. Autorka tworzy wielowymiarowe postaci. Nie ma tu miłości od pierwszego wejrzenia, tylko powoli rodzące się uczucie między Leo a Nasturcją. Książka zachowuje bardzo dobrze balans między wątkiem romantycznym, a sensacyjnym. Warto przeczytać.

„[...] Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad”.

„Do ostatniej kropli krwi” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale z pewnością nie ostatnie! Przede wszystkim jestem pod naprawdę ogromnym wrażeniem precyzyjnego i niezwykle dopracowanego warsztatu pisarskiego Moniki Cieluch. Myślę, że śmiało mogę stwierdzić, iż zakochałam się nie tylko w historii Nasturcji oraz Leo, ale również w genialnym piórze autorki. ❤️

Jestem totalnie zauroczona piękną, nieszablonową, intrygującą, oszałamiającą i mocno chwytającą za serce fabułą książki. I choć z początku nieco trudno było mi się w nią „wgryźć” ze względu na zastosowaną przez pisarkę trzecioosobową narrację, to jednakże później zostałam przez nią doszczętnie pochłonięta. Przyszedł taki moment, w którym oderwanie się od lektury stało się dla mnie po prostu niemożliwe. A to wszystko przez bardzo umiejętnie poprowadzoną akcję, która cały czas  biegła do przodu, nie dając mi ani chwili na zaczerpnięcie głębszego oddechu. Powieść „Do ostatniej kropli krwi” czytałam z zapartym tchem, a napięcie i uczucie poddenerwowania rosły we mnie z każdym kolejnym przeczytanym rozdziałem. Nieustannie towarzyszyło mi wewnętrzne przeczucie, że za chwilę wydarzy się coś, co nie tylko mnie zszokuje, ale również sprawi, że moje serce pęknie na tysiące malutkich kawałeczków. I tak się właśnie stało! Bomba, którą autorka zrzuciła na mnie pod koniec książki, rozłożyła mnie na łopatki. Dosłownie zaniemówiłam, a moja szczęka wylądowała na podłodze. 🤯 Doznałam szoku, ponieważ nawet przez jedną sekundę(!) nie pomyślałam, że taki scenariusz jest możliwy. To był fenomenalny zwrot akcji, który całkowicie zbił mnie z pantałyku. Uwielbiam takie nieprzewidywalne i zaskakujące opowieści, które w najmniej spodziewanym momencie atakują i wbijają czytelnika w fotel. Uwielbiam też historie, które są przepełnione emocjami! Autorka przelała na papier całą gamę emocji i uczuć, które wręcz wylewały się z każdej strony, powodując, że ja wprost żyłam historią Nastki i Leo. Coś niesamowitego! Główni bohaterowie niepostrzeżenie zakradli się do mojego serca i myślę, iż zostaną w nim już na zawsze. Ich kreacja była absolutnie cudowna i urzekająca. Monika Cieluch stworzyła postaci nad wyraz autentyczne, silne i niezłomne. Wyraziste i zapadające w pamięć. Bardzo podobało mi się to, że Nastkę i Leo poznawałam stopniowo. Autorka w wyważony sposób dawkowała mi informacje, tajemnice, co tylko sprawiło, że z jeszcze większym zaangażowaniem i zainteresowaniem przewracałam kolejne kartki. Leo to twardy, oziębły, impulsywny, tajemniczy, ale też nieco pogubiony we własnych uczuciach mężczyznę z mroczną i niełatwą przeszłością, którego pokochałam całą sobą! Po osiemnastu miesiącach odsiadki wychodzi z więzienia gotów zrobić wszystko, aby jego życie w końcu obrało właściwy kierunek. Los stawia na jego wyboistej drodze Nastkę – ambitną, zdolną i wrażliwą panią fotograf, której serce w obecności zamkniętego w sobie mężczyzny gubi właściwy rytm.  Podziwiałam ją za wiarę, odwagę, hart ducha, cierpliwość i zaufanie wobec Leo, który przeszedł ogromną przemianę po poznaniu kobiety. Między bohaterami szybko narodziła się silna więź, ale w żadnym razie nie została ona przerysowana. Wręcz przeciwnie! Relacja Leo i Nasturcji była pełna pasji, niezaprzeczalnej chemii, zmysłowej namiętności oraz prawdziwych uczuć.

Muszę też powiedzieć, że po przeczytaniu tej pozycji poczułam wielką chęć odwiedzenia Grudziądza – miasta, w którym rozgrywa się akcja powieści, a to wszystko za sprawą interesujących opisów architektury i miejsc, które bardzo chciałabym zobaczyć na własne oczy.

•

„Do ostatniej kropli krwi” to przepiękna, emocjonalna, dojrzała, aczkolwiek bardzo bolesna, brutalna oraz pełna cierpienia opowieść, która niejednokrotnie mnie wzruszyła i poruszyła do łez. Historia, która pokazuje, jak trudno odciąć się od przeszłości. Książka o miłości, poświęceniu, walce i nadziei na lepsze jutro. Powieść skłaniająca czytelnika do refleksji, która na długo zostanie w mojej pamięci. Polecam ogromnie! ❤️

„Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad”.

Poznajemy Leo, dwudziestosześciolatka, który właśnie opuszcza mury więzienne, daje sobie słowo, że nigdy więcej tu nie wróci. Leo pochodzi z patologicznej rodziny, ma młodszego brata, matka nie żyje, a ojciec odsiaduje wyrok dożywocia. Jego rodzina została naznaczona przez brutalność i sadyzm ojca. Leo licząc na łatwy zarobek dał się wciągnąć w przestępczy świat, nielegalne bokserskie walki. Ten świat rządzi się swoimi prawami, jest brutalny, bezwzględny, nie liczy się z niczym i nikim. Chłopak ma smykałkę do bicia, jest w tym naprawdę dobry, co koniecznie chcą wykorzystać inni. Leo po odsiedzeniu wyroku próbuje odciąć się od przestępczego świata. Chce żyć normalnie, zapewnić bratu bezpieczną, spokojną przyszłość. Widząc ogłoszenie na casting do sesji zdjęciowej, podejmuje wyzwanie. W ten sposób w jego życie wkracza pewna siebie, przebojowa Nastka – młoda, ambitna, niezależna pani fotograf, która nieźle namiesza w jego życiu. Jednak jego przeszłość już wkrótce upomni się o niego.

Dwa zupełnie różne światy, ON z patologicznej rodziny, z kryminalną przeszłością. Ona z dobrej, zamożnej, liczącej się w środowisku. Czy mają szansę na stworzenie trwałego związku? Podziemne walki bokserskie przerażają. Przestępcy, ich brutalność, brak skrupułów, bezwzględność, nie cofną się przed niczym i nikim, aby osiągnąć zamierzony cel. Pokomplikowane relacje rodzinne, nie zawsze ci, których znamy i kochamy są tymi, za których ich uważamy. Tajemnice, niedopowiedzenia. Ile jest w stanie znieść i poświecić człowiek dla drugiej osoby? Piękno rodzącego się uczucia, wzajemna fascynacja, pożądanie. Sceny seksu odważnie, subtelnie wplecione w całość. Wewnętrzne zmiany, jakie zachodzą na naszych oczach w Leo są bardzo wyraźne. To dobry chłopak, jego przeżycia z dzieciństwa naznaczyły go. Nie potrafi się od tego odciąć, ma w sobie dużo mroku. Jego światełkiem w tunelu i wybawieniem staje się Nastka.

Wzruszająca, pozytywnie zaskakująca powieść. Niesie ogromne, skrajne emocje. Życiowa opowieść o miłości, przyjaźni, odpowiedzialności za drugiego człowieka, dawaniu drugiej szansy. Pikantna, zmysłowa, przykuwająca uwagę. Bardzo polecam, Tatiasza i jej książki :)

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki, które  zaliczam do bardzo udanego. Czułam, że to będzie dobra książka i się nie pomyliłam. Mocny język, przewrotne akcje, miłość, seks, cierpienie.

On, Leo zagubiony chłopak. Zniszczony przed życie. Z ciężką przeszłością. Nie znający miłości. Jego miłość to nielegalne walki. Jeden błąd zaprowadził go do więzienia. Podczas zwolnienia warunkowego chce zmienić swoje życie, ale nie będzie to proste.

Ona, Nasturcja córka wysoko postawionego ojca. Ułożona spragniona miłości fotograf. Naiwna i łatwowierna, ale przy tym bardzo odważna.

Co połączyło ten duet? Można powiedzieć, że więcej niż możemy sobie wyobrazić.

Bohaterowie są realnie nakreśleni. Prawdziwi, przeżywający dramaty dobrze znane ludziom. Ich historia mogłaby  spotkać każdego z nas. Nie każdy ma łatwy start w życiu. Inni z pozorów mogą zgrywać twardych a w środku rozpadać się na kawałki. 

Poznali się podczas sesji, która miała być tylko szybkim zarobkiem legalnym dla Leo a dla Nasturcji przepustką do wygranego konkursu. Połączyła ich miłość, która z każdą kolejną przeczytana strona rosła na sile. Nastka zapatrzona w brata i ojca nie wie, czym tak naprawdę się zajmują, a Leo nie wie, kogo jest córką. Chłopak dla ochrony swoich bliskich musi pracować dla mafii, a równoczesne przygotowuje się do nielegalnych mistrzostw w walkach, które mają przynieść mu duży napływ gotówki. Jego planem jest wyjazd do Anglii z ukochaną i swoim bratem. Ale historia jest tak rozbudowana, że więcej nie mogę zdradzać. A zakończenie bardzo emocjonujące i trzymające w napięciu.

Autorka poruszyła bardzo ważnych tematów, jak przemoc w rodzinie, złe towarzystwo, bunt. Wplatając w to strach i pożądanie. Na pozór dobrzy ludzie a tak naprawdę  przestępcy.

Bardzo polecam wam tę książkę. Nie będziecie w stanie się oderwać, ja dla niej zarwałam nockę. Po prostu od początku chce się wiedzieć, jakie będzie zakończenie.  Romans mafijny, ale nie ma tu miliarderów z przeciśnięty ego. Po prostu super. Poleca.

IG @ksiazkowy_raj_asi

Nasturcja i Leo pochodzą z dwóch zupełnie innych światów. On pochodzi z patologicznej rodziny, gdzie nawet czasem musiał kombinować, aby dostać chociażby szklankę wody. Ona ma kochającą rodzinę, która zapewniła jej świetny start w dorosłe życie. Jednak mimo wszystko się spotkali i próbują mimo przeciwności być ze sobą. Ciągnie ich do siebie namiętność, a z czasem i miłość. Warto przeczytać :)

„W miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad”.

Leo wychodzi warunkowo z więzienia po osiemnastu miesiącach odsiadki za rozbój. Postanawia zacząć wszystko od nowa, zmienić swoje życie, bo ma dla kogo. Chce przejąć opiekę nad młodszym bratem Michałem, który teraz przebywa w rodzinie zastępczej. W poszukiwaniu pracy trafia w gazecie na pewne ogłoszenie. Przeszłość chłopaka bardzo szybko jednak, daje o sobie znać i nie pozwala o sobie zapomnieć. Niejaki Dziki zmusza, go do powrotu na przestępczą drogę inaczej jego bliskim stanie się krzywda. Leo ma plan. Tylko czy uda mu się go zrealizować?

Nasturcja Wrońska młoda i zdolna fotografka, prowadzi własne studio fotograficzne. Daje ogłoszenie do gazety, że poszukuje modela do sesji. Chce wygrać prestiżowy konkurs fotograficzny. Tym sposobem w drzwiach jej zakładu pewnego dnia staje Leo. Jedno zlecenie i mieli się nigdy więcej nie zobaczyć. Los jednak chciał inaczej, a niesamowite pożądanie przyciągnie ich do siebie jak magnez.

Czy pokonają piętrzące się problemy, skoro świat podziemia rządzi się swoimi prawami?

Jestem pod wrażeniem w jaki sposób autorka przedstawiła wątek podziemnych, walk bokserskich. Wiedza na ten temat, słownictwo, wszystko opisane bardzo profesjonalnie, jak byśmy siedzieli i obserwowali wszystko z pierwszego rzędu.

Wątek brata i bratowej Nasturcji bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, nie takiego obrotu spraw się spodziewałam. Bardzo dobrze wykreowane postaci, realistyczne, idealnie oddające emocje, które autorka chciała nam przekazać i od pierwszych stron zyskali moją sympatię. Na uwagę zasługują również postaci drugoplanowe. Jestem zachwycona postawą Nastki, taka mała drobna kobietka, a jednocześnie tak silna psychicznie.

Wzruszająca fabuła, momentami szybciej biło mi serce ze względu na zmysłowe sceny seksu, a innym razem wzruszenie ściskało mi gardło. To historia o miłości, ale i wielkiej przyjaźni, dawaniu drugiej szansy, oraz o tym, żeby nie poddawać się, bo zawsze gdzieś na końcu jest światełko w tunelu. Warto robić wszystko, żeby do niego dotrzeć.

“Do ostatniej kropli krwi” to moje pierwsze spotkanie z autorka, ale już wiem, że na pewno nie ostatnie, to był cudownie spędzony czas.

Przejmująca historia przedstawiona w tej książce wciąga i emocjonuje od początku do końca. W mojej ocenie to bardzo dobra książka, którą warto przeczytać i dać się wzruszyć cudownie stworzonym bohaterom. Autorce udało się zadbać o to, aby fabuła była nieoczywista, a kolejne zaskakujące zwroty akcji sprawiają, że czytałam tę historię w dużym napięciu. Bardzo dobrze się czyta, wciąga i wzbudza cały wachlarz rozmaitych emocji. Właśnie tego szukam w książkach i z pewnością sięgnę teraz po kolejne pozycje tej autorki. To również ciekawy pomysł na prezent dla osób, które doceniają dobre i świetnie napisane historie.

"-Nauczysz mnie miłości? Takiej prawdziwej, która nie sprawia bólu, nie zawodzi i nadaje sens życiu?

-Wszystkiego cię nauczę Leo. Wszystkiego..."

Ten cytat mówi wszystko. Życie Leo od najmłodszych lat nie było usłane różami... Ba, nawet nie należało do przeciętnego, co dopiero mówić o normalności...

Żył w patologicznej rodzinie, walcząc o siebie i brata. Swoje problemy rozwiązywał pięścią. Wizja szybkich i łatwych pieniędzy spowodowała, że zadał się z nieodpowiednimi ludźmi. Kradzieże, dilerka, rozboje i walki to była jego codzienność- do czasu jednak... Leo powinęła się noga i trafił do więzienia. Kiedy wychodzi z niego na warunkowym ma określony cel: uzbierać odpowiednią ilość gotówki by zabrać brata i wspólnie wyjechać za granicę by tam dać mu namiastkę normalnego życia...

Szukając pracy trafia na ogłoszenie studia fotograficznego. Skuszony szybkim zarobkiem zjawia się u Pani Fotograf i bierze udział w sesji zdjęciowej. Siłę przyciągania i napięcia między tą dwójką można porównać do tykającej bomby i czekać na jej eksplozję. Nasturcja dostrzega w nim pokaleczonego przez życie mężczyznę, potrzebującego wsparcia i miłości, które ona pragnie mu dać. Jednak czy Leo pozwoli się jej do siebie zbliżyć? Czy zaryzykuje jej bezpieczeństwo gdy przeszłość wciąż się o niego upomina?

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

Kolejna fantastyczna historia❤️ Nie znajdziecie tutaj irytujących wątków czy bohaterów. Tutaj nie ma czasu na nudę. Fabuła porywa od pierwszych stron idealnie dawkując emocje i napięcie wraz z kolejną stroną. Realni bohaterowie. Prawdziwy, nie przerysowany, obraz brutalnego świata. Uczucia, które powodują palpitację serca i smutek. Cała historia przedstawiona w taki sposób, że współuczestniczymy w rozgrywających się wydarzeniach. To żaden banalny romans czy erotyk na jakie można bez problemu trafić, choć w książce nie brakuje namiętności i pożądania, brutalności i dramatu. Próżno szukać w niej podkoloryzowania wydarzeń czy rzeczywistości. Wszystko jest dobrane w odpowiednich dawkach, w dobrym guście, idealnych proporcjach. Wiedziałam, że to będzie dobre, ale szczerze na prawdę nie spodziewałam się, że Autorka potrafi tak pozytywnie zaskoczyć w swojej nowej odsłonie. Polecam z czystym sumieniem ❤️

Dostałam tę książkę na walentynki, mój facet doskonale wie, jak podkręcić temperaturę w sypialni. Główny bohater Leo o skomplikowanej przeszłości i wrażliwa fotografka Nasturcja ulegają namiętności, której opisy bardzo oddziałują na wyobraźnię.

On i Ona. Dwa różne światy. Dwie różne osobowości. Skrajne zainteresowania, style życia. Kobieta równie wyjątkowa jak jej imię. Jej wygląd przeczy charakterowi, ponieważ kruchość i delikatność zewnętrznej powłoki zaprzecza silnemu charakterowi, samozaparciu i uporowi. Leo i Nasturcja spotykają się w dość niecodziennych i krępujących dla mężczyzny warunkach. Ktoś, kto nigdy nie miał styczności z profesjonalną sesją fotograficzną, po raz pierwszy może czuć się skrępowanym i zakłopotanym, kiedy staje po drugiej stronie obiektywu. Leo jest wyjątkowo twardym zawodnikiem. Wierzcie mi, słowo "zawodnik" ma tutaj kluczowe znaczenie.

Powiedzieć o aktualnej sytuacji życiowej mężczyzny, że nie jest łatwa, to jak nie powiedzieć nic. Przeszłość upomina się o niego coraz głośniej, zaciskając się na jego codzienności niczym pętla. Spotkanie z Nasturcją początkowo wcale nie zrobiło na nim oszałamiającego wrażenia. Jego życie z trudnego etapu przeszło w stan większej wolności, ale trud pozostał. Odwaga i pewność kobiety imponują mu, ale stanowią też barierę, która momentami jest dla niego nie do przeskoczenia. Walka z samym sobą nie jest dla Lea nowością, jednak walka z przeszłością, jest momentami ponad siły.

"Do ostatniej kropli krwi" to książka, która zaskakuje. Relacja łącząca bohaterów nie należy do łatwych. Ciągłe wzloty i upadki, zmiany tempa, zwroty akcji nie pozwalają się nudzić. Autorka żongluje emocjami bohaterów i Czytelnika, sprawiając, że książkę czyta się bardzo szybko i z rosnącą ciekawością. Zakończenie jest bardzo dynamiczne, trzyma w napięciu i nie pozwala przerwać czytania ani na chwilę. Żałuję, że Autorka postanowiła skorzystać z przeskoku czasowego, ponieważ ta brakująca część mogłaby być bardzo ciekawa. Drobne niuanse dnia codziennego składają się na spójny obraz, którego ramy mocno osadzone są w przeszłości. Czy bohaterowie znajdą w sobie siłę, aby ruszyć razem ku wspólnej przyszłości? Przekonacie się sięgając po książkę "Do ostatniej kropli krwi". Serdecznie polecam!

"Do ostatniej kropli krwi" to piękna, chodź bolesna historia dwójki bohaterów, którzy są jak ogień i woda. Ona ambitna pani fotograf, która pragnie udowodnić sobie i bliskim, że jest w stanie o siebie zadbać bez pomocy innych osób. On więzień, który właśnie wychodzi na wolność. Uwielbia adrenalinę i walki. Nasturcja i Leo to dwójka całkowicie różnych bohaterów, jednak los sprawia, że ich drogi się przecinają. Bohaterka poszukuje modela, którym zostaje Leo. Już ich pierwsze spotkanie pełne jest napięcia, które z każdą chwilą rośnie. Chemia między nimi jest wręcz namacalna, jednak nie zawsze wszystko idzie tak jak planujemy. Ich relacja pełna jest niepewności, ale również wielkiej namiętności, która coraz bardziej ich pochłania. "Do ostatniej kropli krwi" to świetna książka pełna emocji i wrażeń, które z każdą kolejną stroną coraz bardziej nas pochłaniają. Historia dwójki osób, które mierzą się ze swoimi słabościami i próbują zawalczyć o lepsze jutro. Lektura, która pokazuje jak trudno zrezygnować ze starych przyzwyczajeń. Jak ciężko na nowo nauczyć się funkcjonować w rzeczywistości, kiedy czas wciąż pędzi do przodu. Historia o uczuciach, które całkiem obezwładniają bohaterów i sprawiają, że nagle wiele rzeczy przestaje mieć znaczenie. O tym jak ciężko rozprawić się z przeszłością, która wciąż upomina się o bohatera. O idealnej rodzinie, która jest taka tylko z pozoru. Książka pełna tajemnic, zawirowań, niebezpieczeństwa, niespodziewanych zwrotów akcji, ale również wielkiej namiętności, pożądania i nowych, nie znanych dotąd uczuć. "Do ostatniej kropli krwi" to kolejna pozycja autorki, która mnie wciągnęła i poruszyła. Emocjonująca, intrygująca książka, którą gorąco polecam!

"Do ostatniej kropli krwi"

@monikajoannacieluchauthor

@wydawnictwo_amare

Ten tytuł mówi więcej, niż może się wydawać. Bo w życiu trzeba walczyć! Nie na ringu, tylko o siebie, miłość i szczęście. Zaczynając czytać tę książkę, sądziłam że będzie dużo przemocy, krwi i ciągłych walk. Jednak jestem tak pozytywnie zaskoczona, że autorka napisała tak wspaniałą historię, która na długo zostanie w mojej pamięci.

Leo nie miał łatwego życia, patologiczne dzieciństwo, ojciec kryminalista. I mimo tego, że trafił pod skrzydła wspaniałych ludzi, swoją agresję wyładowywał w walkach i nielegalnych interesach, które sprowadzają na niego fale nieszczęść. Poznając Nastke, fotografkę. Nigdy by nie uwierzył, że to ona odmieni jego życie. Nauczy go kochać i da wolę walki, ale nie w ringu a w życiu.

Pokazane zostaje również jak można stworzyć świat pełen iluzji idealnego życia. Pod przykrywką idealnego obywatela czai się zło. Nastka przez lata żyła w nieświadomości, kim są jej najbliżsi. Jak dała sobą manipulować i karmić stekiem kłamstw ze strony brata i ojca. I chociaż były wskazówki, że jednak rodzina nie jest ze złota, zrobiła błąd bo nie uwierzyła tej osobie co trzeba. A to miało okropne skutki. Ale w życiu tak bywa, jesteśmy kogoś pewni, wierzymy w niego, a czasami okazuje się że w ogóle nie znamy bliskiej nam osobie. Tak samo było w przypadku bohaterki.

Autorka tak skomponowała te historie, że totalnie mnie zaskoczyła, tym nagłym zwrotem akcji i tym jak cała otoczka runęła.

Moim ulubionym fragmentem z książki będzie obiad u mamy Nastki, ahh ta czarnina. Ta akcja wprowadziła w historię dawkę humoru.

Bohaterzy, zostali wykreowani naprawdę dobrze, walczyli o życie, siebie i miłość do ostatniej kropli krwi.

Cudowna książka, bardzo gorąco ja polecam.

„Do ostatniej kropli krwi”

Monika Cieluch

Wydawnictwo Amare

Moja ocena 9/10

Na wstępie bardzo chciałabym podziękować autorce oraz wydawnictwu za możliwość zrecenzowania książki. Wiedziałam, że będzie świetna i się nie pomyliłam :)

Sięgając po nią spodziewałam się, że emocje będą we mnie buzowały i tak właśnie było. Otrzymałam prawdziwy rollercoaster. Mamy miłość i pożądanie, tak jak w erotyku być powinno, ale jest również cierpienie, ból i troska o drugą osobę. Pani Monika pięknie pisze o emocjach i nie raz miałam łzy w oczach. To historia przepełniona bólem i niesprawiedliwością.

Bohaterów polubiłam od samego początku. Leo to facet, który jest niezwykle złożoną osobą. Jego przeszłość nie była kolorowa i ma wiele za uszami. Po wyjściu z więzienia, chce ułożyć życie na nowo, niestety przeszłość cały czas go dogania. Uważa, że nie zasługuje na miłość takiej kobiety jak Nasturcja. Ona z kolei jest delikatna, ale doskonale wie czego chce od życia a Leo jednym uśmiechem wkradł się do jej serca. Dochodzi do zderzenia dwóch różnych światów. Jego brutalnego, przepełnionego mrokiem a jej spokojnego i z pozoru szczęśliwego. Nastka to kobieta, która wykazała się niezwykłą siłą i determinacją.

"jeśli się kogoś kocha, to akceptuje się go w całości wraz z popieprzonym bagażem doświadczeń, który dźwiga na swoich barkach."

Książka pokazuje że życie nie jest czarno-białe. Ma również inne barwy i czasami musimy zagrać nie fair dla osób, które kochamy. Powieść czasami jest kontrowersyjna. Nie raz zastanawiałam się co Nastka robi i po co się w to wszystko pcha. Ale takie jest przecież życie. Czasami podejmujemy decyzje, z którymi inni się nie zgadzają i chcą żebyśmy popukali się w głowę. Chyba każdy z nas tak miał?

"wbrew temu, co podpowiadał jej rozum, zawierzyła sercu, bo najważniejszą rzeczą w życiu każdego człowieka było kroczenie przez nie z wiarą w to, że podejmuje się słuszne decyzję"

Oprócz łez wzruszenia, możemy liczyć na łzy ze śmiechu. Popłakałam się że podczas wizyty Leo u przyszłej teściowej. Facet bardzo starał się zaimponować dziewczynie i jej matce.

Jedynym małym minusikiem było to, że nie bardzo rozumiałam początkowej relacji między bohaterami. Miłość nadeszła bardzo szybko i tak naprawdę nie wiadomo skąd. Nie czułam początkowej chemii, ale później zostało mi wszystko wynagrodzone.

Autorka stworzyła świetną powieść. Znajdziemy w niej niebanalną historię i pełno intryg, a ostatni zwrot akcji to mistrzostwo. Polecam z całego serca. Nie jest to książka typu przeczytana – zapomniana, na pewno zostanie z Wami na dłużej.

Książka bardzo ciekawa. Historia świetnie napisana choć smutna i z dramatycznymi akcentami. Pomysł na fabułę dobry, zabrakło mi trochę rozbudowania duch bohaterów. Autorka skupiła się na ich przeszłości i obecnych wydarzeniach.

Leo to młody chłopak pochodzący z patologicznej rodziny. Poznajemy go w dniu wyjścia z więzienia. Młody zagubiony. Mimo to twardy i trochę brutalnie podchodzący do życia. Mimo że pokazany jest także od strony dobrej, gdzieś po drodze jego obraz ciągle ukazywany jest przez pryzmat więzienia i ojca, motory zabił matkę.

Nastka to młoda dziewczyna, która chce pokazać, że umie sobie są radzić. Nie chce nic zawdzięczać ojcu. Trochę naiwna i mało życiowa. Delikatna i wrażliwa. Trochę za bardzo pokazana od tej kruchej strony.

Książka to romans. Trochę mi zabrakło tej erotyki. Seks w książce był. Z jednej strony ostry i brutalny z drugiej za delikatny i zbyt zwykły. W opisie sugeruje się, że seks "tak zmysłowy, że niemal nierealny". Zabrakło mi właśnie zmysłowości. Scen też było mało i seksu i skupienia się na uczuciach, które pojawiły się między Nastka i Leo.

Sama książka i pomysł dobry. Czytało się rewelacyjnie. Jedynie mam ale do opisów. Książka byłaby lepsza, gdyby autorka mnie skupiła się duch walkach i gangsterskich powiązaniach Leo a na samych relacjach dwójki głównych bohaterów.

Mimo wszystko polecam.

Lubię twórczość pani Cieluch i jak zobaczyłam, że zbliża się kolejna premiera to wiedziałam, że chce mieć tę książkę :) Jak na razie przeczytałam kilka pierwszych rozdziałów i już mi się podoba. Niebanalna historia o Nasturcji i Leo, którzy poznają się w dość nietypowy sposób. Leo na pewno nie spodziewał się, ze jeden telefon w sprawie pracy tak odmieni jego życie. W sumie Nasturcja dzięki niemu zrobiła świetne zdjęcie, a Leo stał się sławny, bo trafił na okładkę (chociaż nie był z tego zadowolony). Książka to prawdziwy erotyk, autorka niczego nie pomija i opowiada o intymnych momentach. Ciekawa jestem czy miłość Nastki wystarczy, aby Leo zmienił swoje życie, czy jednak przeszłość mimo wszystko się o niego upomni i nie pozwoli mu na żadne zmiany. Wieczorem siadam znów do lektury i już nie mogę się doczekać :)

"Bo prawdziwa miłość zawsze zwycięża, czasami tylko potrzebuje odrobiny cierpliwości, by móc urosnąć w siłę. Siłę, której nic nie jest w stanie pokonać."

Leo Starnowski "należał do ludzi , którzy potrafią pokonać ból i własne słabości ... Zmienił się zarówno fizycznie jak i mentalnie. Ostatnich osiemnaście miesięcy było dla niego srogą lekcją życia ... Był natomiast pewien, że odsiadka pozwoliła mu na sprawdzenie samego siebie. Stał się silniejszy, twardszy i bardziej odporny."

Nasturcja Wrońska natomiast jest piękną, młodą Panią fotograf, która w życiu ma wszystko natomiast i tak pragnie zrealizować swoje marzenia o niezależności i własnym studiu fotograficznym. Gdy poznaje "Leosia" nie boi się zrobić pierwszego kroku i sięgnąć po ten zakazany owoc mimo, iż rozum podpowiada jej, że powinna od niego trzymać się z daleka.

Oboje są z całkowicie innych światów. Mimo, że na początku wydaje się iż ten związek nie ma żadnych szans i z góry skazany jest na porażkę oboje walczą o siebie i swoją przyszłość tak jakby jutra miało nie być ale... No właśnie... Czy przetrwają i mają szansę na lepsze jutro?

Sięgając po tą książkę po opisie na okładce myślałam, że będzie to zwykły romans erotyczny z elementami boksu. Jakie było moje zaskoczenie gdy się okazało, że ta historia jest naprawdę głęboka i poruszająca. Chwyta za serce. Autorka pokazała nam jak wygląda walka o przetrwanie w świecie w, którym nieobowiązują żadne zasady. Gdy człowiek jest pozostawiony samemu sobie i każde rozwiązanie jego problemu wydaje się nieodpowiednie.

Historia jest zdecydowanie nietuzinkowa gdyż jest mieszanką erotyku, romansu, kryminału i sensacji. Bardzo mi się podobało to jak została poprowadzona.

Jedynym tak naprawdę zastrzeżeniem, które mam jest to, że nie poczułam tzw. "chemii" pomiędzy bohaterami ze względu na błyskawiczne rozwinięcie się romansu między nimi. Moim z kolei osobistym już "widzimisię" są 3 rzeczy - mam wrażenie, że uciekał nieco na bok wątek samego boksu w podziemiu na, który byłam mocno nastawiona a więcej było wątku sensacyjnego. Żałuję również, że nie było krótkiej chociażby informacji o reakcji Dzikiego i ojca Nastki na to co się wydarzyło na koniec (myślę, że każdy kto czytał domyśli się o co mi chodzi 😉) oraz, że nie poznaliśmy Piotrusia mimo wzmianek o nim.

Uważam natomiast, że książka jest naprawdę dobra i warta przeczytania przez każdego. Polecamy z całego serca ❤️ (a w zasadzie to dwóch 🖤❤️). A autorce szczerze gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów 😊❤️

„Bo prawdziwa miłość zawsze zwycięża, czasami potrzebujemy tylko odrobiny cierpliwości, by móc urosnąć w siłę. Siłę, której nic nie jest w stanie pokonać.”

„Do ostatniej kropli krwi” to świetna historia, z zaskakującymi zwrotami akcji, których ani trochę się nie spodziewałam. Kiedy myślałam, że fabuła potoczy się bardzo szablonowo, to sytuacja zmieniła się o 180 stopni! Bohaterowie byli pewni siebie i już od pierwszego spotkania iskrzyło między nimi. Przede wszystkim podziwiałam Nasturcję za jej odwagę i bezproblemowe wykonywanie pierwszych kroków. To kobieta, która wiedziała czego chce i nie bała się po to sięgać. Leo to oczywiście bohater utożsamiający się z wizerunkiem bad boy’a. A jak wiadomo: łobuz kocha najbardziej... Sytuacja między bohaterami, wraz z ich zaangażowaniem, komplikowała się coraz bardziej. Ale nic nie zwiastowało takiego zakończenia.

Książka pokazuje, że miłość to skomplikowane uczucie i czasem trzeba poświęcić szczęście z ukochaną osobą dla wyższego dobra. Porusza temat trudnych rodzinnych relacji i strachu o najbliższych. Pokazuje, że dla miłości jest się w stanie zrobić wszystko. Można nawet poświęcić własne życie i bezpieczeństwo, byle tylko osoby, na których nam zależy, miały zapewniony spokój. Niestety historia ta demonstruje również jak ciężko jest odciąć się od przeszłości i stać się lepszą wersją siebie.

Była to moja pierwsza styczność z autorką, ale na pewno nie ostatnia, ponieważ autorka ma świetny styl pisania, umiejętność opisywania uczuć i wzbudzania emocji, dzięki czemu książkę czytało się z ogromnym zainteresowaniem i wielką przyjemnością.

Macie tę historię w planach? Ja z czystym sumieniem ją Wam polecam!

🔥Recenzja przedpremierowa🔥

„A jeszcze niedawno zapewniali się o swojej miłości, splatali ciała w uścisku pożądania, planowali wspólną przyszłość, po której dziś pozostało już tylko zwęglone przez ból serce.”

Niestety nie zawsze to co sobie zaplanujemy ma szanse się spełnić. Niekiedy bywa tak, że mimo dobrych chęci i planu nic nie idzie po naszej myśli. Historia Leo i Nasturcji jest niesamowita, wzruszająca, trzymająca w napięciu i od pierwszych stron wciąga i chwyta za serce, pełna emocji, pożądania, tajemnicy, zagadek, niebezpieczeństw i miłości. W niektórych momentach byłam przerażona tym co tam się wyprawia. Te wszystkie sceny walk i nie tylko były tak realistyczne, że czytając moja wyobraźnia ukazywała mi wszystko to co się tam działo wywołując ciarki. I kilka razy łzy same poleciały. A ta chemia między bohaterami oj ale mi się gorąco robiło, no i ta sesja fotograficzna... niesamowity i genialny pomysł. I to, że nie zawsze bliskie nam osoby są tymi za które się podają i potrafią dobrze grać, udawać przed innymi by ich prawdziwa twarz nigdy nie ujrzała światła dziennego. Mistrzostwo. Tego się nie spodziewałam. Więc...

Leo po wyjściu z więzienia chcę się odciąć od przeszłości i ułożyć życie na nowo. Szukając pracy trafia do zakładu fotograficznego Nasturcji i zostaje jej modelem. I dzięki niemu, kobieta wygrywa konkurs. Ale mężczyzna nie spodziewał się, że jego „seksowny tyłek” trafi na okładkę magazynu i gdy tylko to zobaczył od razu poszedł rozmówić się z kobietą. Tylko nie spodziewał się, że ona się mu postawi mimo że ją wystraszył. I w jednej chwili między nimi zacznie rodzić się pożądanie, namiętność i z dnia na dzień ich relacja staje się bardziej intensywna. Ale czy mężczyzna który twierdzi, że nie umie kochać pozwoli nauczyć się tego? I co zrobi gdy ludzie z przeszłości znowu pojawiają się w jego życiu i zagrożą wszystkim bliskim mu osobą? I co się stanie gdy dobrze skrywana tajemnica wyjdzie na jaw? Już nic nie będzie takie samo...

Ale nasi bohaterowie Leo i Nasturcja nie zamierzają się tak łatwo poddać i będą walczyć o siebie do ostatniej kropli krwi. Tylko czy im się to uda i będą razem? Żeby się tego dowiedzieć musicie sami przeczytać „Do ostatniej kropli krwi” zakończenie was zaskoczy. Ta historia brutalnie wdarła się w moje serce i duszę. Zostanie ze mną na długo, jest w niej wszystko co uwielbiam i kocham.

♥️ A za książkę do recenzji dziękuję Monika Joanna Cieluch - strona autorska  i Wydawnictwo AMARE ♥️

historie_budzace_namietnosc

Leo wychodzi z więzienia, szuka pracy i lokum, w którym mógłby się zatrzymać. Kiedy widzi ogłoszenie Nasturcji o poszukiwaniu modela i decyduje się, aby tam iść, jeszcze nie wie, jak to zmieni jego życie. Pierwsze spotkanie wcale nie należało do udanych, jednak kobieta widzi w nim coś więcej, niż zwykłego zbira, nawet jak przychodzi pobity. Chce poznać go bliżej, odkryć to, co skrywa przed wszystkimi.

Pochodzą z dwóch różnych światów. Ona prowadzi własne studio fotograficzne, jest zdolna i wrażliwa. On nie miał szczęśliwego dzieciństwa, pozostał mu tylko brat, którego pragnie chronić, lecz słabo mu to wychodzi. Tym bardziej że nie będzie mógł stać się jego opiekunem, a to mu obiecał. Połączy ich namiętność, zaczną być dla siebie ważni. Jednak przeszłość Leo nie zamierza mu dać odejść, a człowiek, dla którego pracował, chce widzieć go nadal w swoich szeregach, w końcu był dobry, w tym, co robił. Na światło wychodzą kolejne tajemnice ukrywane przez lata, a Nasturcji grozi coraz większe niebezpieczeństwo. Jakie tajemnice odkryją? Czy Leo uwolni się od świata, w którym żył? Czy rodzące się uczucie będzie miało szansę na szczęśliwy finał? Czy to, co będą do siebie czuli, będzie na tyle silne, aby zawalczyli o siebie, o swoją przyszłość?

Historia bardzo mi się podobała, była ciekawa i wciągająca, dość dynamiczna a przy tym mocno zaskakująca. Pełna namiętności, niebezpieczeństw, zwrotów akcji. Podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji, a od książki nie mogłam się oderwać praktycznie od samego początku, aż do ostatniej strony.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowany, mający wady i zalety.

Leo jest mężczyzną niebezpiecznym, tajemniczym, męskim. Choć początkowo nie chce wracać do świata przestępczego, jednak pobicie oraz groźby w kierunku jego brata, a później Nasturcji sprawiają, że tam wraca. To bohater, który nie miał w życiu lekko, który podjął decyzje, które zaważyły na jego życiu. Podczas historii zmienia się i mnie osobiście ta zmiana się spodobała.

Nasturcja jest młodą, wrażliwą kobietą, która marzy o wygraniu konkursu fotograficznego. To właśnie do tego potrzebuje modela. Chce być samodzielna i niezależna finansowo, a nie liczyć na pomoc majętnego ojca czy brata. Jej świat jest dość poukładany, a przynajmniej tak myśli, do momentu aż nie odkrywa tajemnic swoich bliskich. To bohaterka, którą polubiłam.

„Do ostatniej kropli krwi” to książka, która podczas czytania wielokrotnie mnie pozytywnie zaskoczyła. Historia, jaką w niej znalazłam, zdecydowanie mi się podobała, a podczas czytania dostarczyła wiele emocji. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - Kobieta

Jak tylko przeczytałam informację, o zbliżającej się premierze kolejnej książki Moniki Cieluch to wiedziałam, że koniecznie muszę ją przeczytać. To nie było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, bo czytałam już dwie jej poprzednie książki i przyznam, że jestem nimi zachwycona. Jak było tym razem?

„Do ostatniej kropli krwi” to książka, która pochłonęła mnie już od pierwszych stron. Autorka stworzyła niesamowitą historię, którą od samego początku czytałam z zapartym tchem. Nie mogłam się od niej oderwać i nie chciałam jej kończyć czytać. Cieszę się, że mogłam przeczytać ją przedpremierowo.

Poznajemy tutaj historię Nasturcji i Leo. Ona młoda, zdolna i wrażliwa. Prowadzi zakład fotograficzny i szuka modela do swojego projektu. On wychodzi z więzienia, chce rozpocząć nowe życie więc szuka pracy. Co szykuje dla nich los?

Uwielbiam styl pisania Pani Moniki to jak opisuje wszystkie emocje. Fajne jest to, że wplecione zostały opisy miejsc w Grudziądzu dzięki temu to było bardziej realne, mimo że historia to fikcja literacka. Bohaterowie są tak dobrze wykreowani, że czytając mamy wrażenie, że to co zostało zawarte na kartach książki zdarzyło się naprawdę. Autorka powoli dawkuje nam emocje, buduje napięcie i kiedy wydaje nam się, że wiemy co się wydarzy to okazuje się, że nic nie wiemy. Ta historia ogromnie mnie poruszyła, sprawiła, że momentami serce mocniej zabiło i kilka razy naprawdę się wzruszyłam. Nie spodziewałam się tylu zwrotów akcji i tylu skrajnych emocji. Kiedy odłożyłam tę książkę poczułam, że będzie mi brakować tej historii i głównych bohaterów.

Powiem Wam, że ta książka jest naprawdę dopracowana pod każdym względem. Książki tej autorki są tak cudowne że ich się po prostu nie chce kończyć czytać, przezywamy historię bohaterów tak mocno jakbyśmy sami byli w ich skórze.

Autorka kolejny raz stworzyła coś genialnego. Ta książka naprawdę jest wyjątkowa pod każdym względem, po prostu sami musicie ją poznać. Gwarantuję Wam, że jeśli się skusicie to zakochacie się w tej historii tak samo jak ja.

„Do ostatniej kropli krwi” to jedna z tych książek, które wywołują całą masę emocji i pozostają w pamięci na baaardzo długo. To już moje trzecie spotkanie z twórczością Moniki Cieluch i z każdą kolejną książką, autorka coraz bardziej zagnieżdża się w moim sercu. Seria Niepokornych – „Mężczyzna z tuszem na dłoni” i „Mężczyzna z ogniem w sercu” – które oczywiście gorąco Wam polecam – były genialne! Bohaterów pokochałam od pierwszych stron! W przypadku tej książki było dokładnie tak samo!

„Powiadają, że jeśli miłość jest prawdziwa, to przetrwa wszystko. Pokona każdą przeszkodę, wytrzyma każde cierpienie, stłamsi w sobie żal i tęsknotę, ale nigdy nie zgaśnie.”

Leo wychodzi z więzienia i musi rozpocząć życie z nową kartą. Jednak nie do końca będzie mu to dane, bo przeszłość powróci do niego w najmniej oczekiwanym momencie. W międzyczasie na jego drodze stanie piękna pani fotograf, która będzie poszukiwać modela do swojego projektu. Leo podejmie się tej pracy, bowiem potrzebuję pieniędzy. To co go tam czeka…. No cóż, zapewne takiej sesji zdjęciowej w życiu by się nie spodziewał :)

Za każdym razem, jak rozpoczynam czytanie książek Moniki, przepadam. Historia już od pierwszych stron tak mnie wciąga, że najchętniej siedziałabym z książką cały dzień! Byleby tylko nikt mi nie przeszkadzał! Ja nie wiem jak autorka to robi, ale za każdym razem, moja lista mężów książkowych wzrasta. No bo przecież tacy jak Leo to spełnienie marzeń każdej kobiety. Cała jego kreacja, jego zachowanie, męskość, opiekuńczość, zawziętość, upartość – kradną serce już na pierwszych stronach książki. A i żeby nie było za mało to jeszcze bokser o boskim wyglądzie … - rozumiecie o co chodzi? ;P

Jeśli chodzi o samą fabułę, kompletnie nie mam się do czego doczepić. Z każdą kolejną stroną byłam coraz ciekawsza rozwoju całej tej historii. Pomysł z sesją zdjęciową – nie dość, że wywołał we mnie ciarki na plecach, to jeszcze w pewnym momencie czytałam książkę z otwartą buzią, bo byłam w szoku, przez to co autorka tam wymyśliła ;) a jeszcze jak sobie to w głowie zobrazowałam, to od razu ciepło na duszy :P chwilami podczas czytania, czułam się dosłownie jakbym koło nich stała i razem z nimi to wszystko przeżywała! Ale to nie jedyny moment, który wywołał u mnie rumieńce. W książce jest ich o wiele więcej, a są tak dobrze napisane, że aż żal, że tak szybko się kończyły. Żeby nie było cały czas kolorowo, nie obyło się bez zaskakujących zwrotów akcji, wzruszeń, a nawet i łez! Nie myślcie, że autorka uraczy Was tęczą i cukierkami ;) nieraz się zapowietrzycie i będziecie mocno zszokowani! Ona ma do tego talent! Wie jak grać na emocjach :D

„Wbrew temu co podpowiadał jej rozum, zawierzyła sercu, bo najważniejszą rzeczą w życiu każdego człowieka było kroczenie przez nie z wiarą w to, że podejmuje się słuszne decyzje.”

Jeśli myślicie, że najprawdopodobniej nic Was już pod koniec nie zaskoczy, to powiem Wam, że i owszem! Ja byłam w szoku! Mój mózg nie ogarniał, CO JAK KIEDY I DLACZEGO??

Mogłabym się jeszcze bardziej rozpisać, ale napisze tylko – czytajcie! Polecam całym serduchem! Naprawdę warto! Premiera już 24 lutego!

Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad.

Do ostatniej kropli krwi, miałam przyjemność przeczytać jeszcze przed premierą dzięki samej autorce. @ sprezentowałaś mi nie tylko książkę, ale historię, która na długo ze mną zostanie, a emicje które we mnie siedzą po przeczytaniu tej książki będą potrzebowały chwili by się uspokoić. Twoja historia Leo i Nasturcji, kupiła mnie do tego stopnia, że kilka razy popłakałam się jak dziecko, trzymałam kciuki za głownych bohaterów a w pewnym momencie czułam się zrezygnowana i zrozpaczona niczym Nastka w tej historii. Ta książka opowiada o walce o samego siebie, o próbach walki z przeszłością, o postrzeganiu siebie jako kogoś kto już na starcie jest przegrany i nie zasługuje na nic, ale mimo wszystko walczy, walczy jak w tytule do ostatniej kropli krwi. Tu walka toczy się o wszystko, o lepsze życie, o miłość, o bliskich, o każdy kolejny dzień, który potrafi człowieka zaskoczyć i pokazać nam, że nie zawsze ludzie, są tymi za których ich uważamy.Stworzenie odpowiednich pozorów, może znieść na manowce każdego. Walczy On, dosłownie i w przenośni, ale walczy również Ona, z nim o niego i dla niego. Jestem szczerze urzeczona losami bohaterów, a Leo bezwarunkowo kupił mnie całą. Pokochałam go z jego wszystkimi zaletami, wadami i całym bagażem doświadczeń tak samo jak Nastka. Gwarantuję, że pióro Moniki jest tak dobre, że czytasz i nie możesz sie oderwać, kwestia dopracowania szczegółów odnośnie walk w podziemiach, chwytów i tego wszystkiego, odniosłam wrażenie, że oglądam te walki czy sparingi, tak samo pani fotograf i jej praca oraz Grudziądz i jego opisy.Ta książka to samo życie, ale by się o tym przekonać musicie ją przeczytać, Gwarantuję, że się nie zawiedziecie i kilka łez uronicie.

Dwoje ludzi z różnych światów. On – z patologicznej rodziny, uwielbiający walki bokserskie, gangster, sprawy załatwiający siłowo. Ona – ambitna fotograf szukająca modela do pracy na konkurs fotograficzny. I przypadkiem ich drogi się spotkają. Leo, po wyjściu z więzienia szuka pracy i odpowiada na ogłoszenie Nasturcji. Ich pierwsze spotkanie wydaje się być dziwne, ale niezapomniane. Ona już po pierwszej sesji zdjęciowej wiedziała, że mężczyzna ma w sobie to coś, co ją zaintrygowało. Na pewno miał smutne zielone oczy, który mówiły, że za maską twardziela kryje się ktoś inny. Ale kto? Kobieta musi odpowiedzieć sobie na to pytanie. Więc co zrobi? Na pewno nie pozwoli mu odejść po zakończeniu zdjęć. Młodych połączy nić namiętności, która będzie dla nich niesamowitym odkryciem i nowym przeżyciem. Czym dotąd nieznanym. Czymś, co odmieni ich życie, co pozwoli na nowo i z otwartością spojrzeć na przeżycia seksualne. Co otworzy ich serca na nowe uczucie i być może nada sens ich życiu? Będą mieli motywację do zmiany swojego życia na lepsze, do realizowania się, odkrywania nowych zakątków ludzkich dusz …

Do ostatniej kropli krwi to niesamowita powieść, gdzie wątek sensacyjny umiejscowiony w tle mafijnym doskonale jest uzupełniony romansem erotycznym. Historia niesamowita i pełna zagadek, tajemniczych bohaterów, nieczystych i mafijnych interesów, skorumpowanych urzędników. Smutne w tej opowieści jest to, że bohaterowie nie znają dobrze swoich bliskich, nie są pewni, jak się w określonej sytuacji wobec nich zachowają, ile dla nich znaczą i czy zawsze mogą liczyć na ich pomoc. Często pod maską dobrego ojca czy brata kryje się nieznane i złe oblicze, które nawet w najskrytszych myślach nie może znaleźć miejsca.

„Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad”.

To powieść o próbie rozrachunku z traumatyczną przeszłością, codziennej walce o dobro najbliższych, o pokonywaniu własnych słabości. Radość w naszych sercach wywołuje zmiana, jaka zachodzi w ludziach pod wpływem miłości i namiętności. Okazuje się, że te uczucia są motorem mobilizującym do postawienia dużego kroku w lepszą przyszłość, wolną od trudnej przeszłości.

Autorka stworzyła pełną intryg i zagadek historię, niebanalną i ciekawą. Byłam przekonana, że dostanę do ręki prosty romans, jakich wiele, ale nic bardziej mylnego. Świetna fabuła z pełnokrwistymi bohaterami, okaleczonymi przez życie, niosącymi na swoich barkach trudy i problemy rodzinne. Walczącymi z przeciwnościami losu, dla których sprawą honoru jest dobro i bezpieczeństwo najbliższych. Za wszelką cenę, rodzina jest na pierwszym miejscu. Wielki plus dla autorki za pokazanie bohaterów z ich wadami i słabościami, z trudnymi charakterami. Dobrze, że Monika Cieluch nie starała się za wszelką cenę ubrać Leona i Nastki w idealne i nieskazitelne obrazki. Pokazała nam ich wewnętrzną walkę, chwilowe załamania i zatracenie się w smutku. Ale też zobaczyliśmy, że z każdej trudnej sytuacji zawsze jest wyjście, tylko trzeba mieć odwagę i chęć na podjęcie ryzyka. Bez ryzyka nie ma zwycięstwa. I szczęścia.

Zarówno Nasturcja, jak i Leo musieli stanęli przed dylematem i ważną życiową decyzją. Każde z nich miało do stoczenia jeszcze jedną walkę. Najważniejszą walkę w życiu. Walkę o szczęście i miłość. Czy wyszli z tej walki zwycięsko? Przekonajcie się sami ...

Wzruszająca i emocjonująca opowieść. Do końca będziecie walczyli z mnóstwem wrażeń i przeżyć. Już autorka o to doskonale zadbała. Zakończenie przyprawia o palpitacje serca. To ciasteczko ze smaczną wisienką do połknięcia … Ale na pewno nie dla każdego …

Chyba już nie muszę Was zachęcać do sięgnięcia po nią. Tak też myślałam ..

Moje zainteresowanie książką "Do ostatniej kropli krwi" autorstwa Moniki Cieluch zaczęło się od momentu, kiedy się dowiedziałam, że bohaterka ma na imię Nasturcja. Już wtedy wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Bardzo dziękuję wydawnictwu za taką możliwość.

Mocny początek książki niejako zapowiada charakter głównego bohatera. Walka, wyjście z więzienia, ostry seks. Już po tym można się domyślić, że Leo Starnowski nie należy do grzecznych chłopców. W poszukiwaniu zarobku chłopak zostaje modelem u zdolnej fotografki Nasturcji Wrońskiej, która bierze udział w prestiżowym konkursie. Czym zaowocuje spotkanie tej dwójki, pochodzącej z dwóch różnych światów?

Każde miasto ma swoją owianą złą sławą dzielnicę, tak zwany trójkąt bermudzki, z którego ciężko jest się wyrwać. Naznacza ludzi na całe życie. Leo i jego młodszy brat Michał pochodzą właśnie z takiego środowiska. Czy chłopak pochodzący z patologicznej rodziny, naznaczony przez pochodzenie, walczący o przetrwanie pięściami będzie w stanie odciąć się od przeszłości i zawalczyć o lepsza przyszłość dla siebie i bliskich? Czy Nastka, poukładana dziewczyna z dobrego domu, będzie w stanie przyjąć grudziądzkiego badboya z całym bagażem jego przeszłości? Czy będzie trwała przy Leo, gdy ten, będąc w sytuacji bez wyjścia, zdecyduje się postawić wszystko na jedną kartę?

Autorka ma bardzo nasycony i precyzyjny styl pisania. W jednym zdaniu potrafi zawrzeć dużo istotnych informacji i szczegółów. I wcale nie obciąża to czytelnika. Wręcz przeciwnie, pozwala dogłębnie poznać bohaterów i ich historie. Użyte słownictwo doskonale odzwierciedla klimat środowiska. I choć wydarzenia przedstawione w książce są fikcją literacką, odniosłam wrażenie, że to wszystko mogło wydarzyć się naprawdę. Jest to opowieść o pięknej, a za razem trudnej miłości. Tylko czy to uczucie okaże się siłą czy słabością bohaterów? Czy przetrwa próbę, na którą zostanie wystawione?

Jeżeli nie boicie się wejść w brudny świat polskiej gangsterki i mocne sceny nie są wam obce, ta książka jest dla Was. Znajdziecie w niej zarówno opisy walk i przygotowań do nich, jak i elementy sztuki fotografowania. Autorka poprowadzi Was ulicami Grudziądza, z sentymentem opisując zabytki tego miasta. Nie zabraknie pikantnych scen, doskonale wyważonych, nieprzesadzonych i pięknych oraz oczywiście pełnego wachlarza emocji.

Mam pewien typ książek, które określam KSIĄŻKAMI, W KTÓRYCH JEST WSZYSTKO, czyli gorący romans, intryga, tajemnice, akcja i emocje, i właśnie takie zaspokajają w stu procentach moje potrzeby czytelnicze i "Do ostatniej kropli krwi" z pewnością do nich należy. Uwierzcie mi, ta nietuzinkowa historia pozostanie z Wami na długo, będzie żyła w waszych sercach i umysłach.

Czasami tracimy wiarę w to, że nasze życie będzie lepsze, że stać nas na więcej. Czasami coś bądź ktoś musi nam wskazać drogę, aby wrócić na właściwe tory, ale to czy będziemy chcieli wrócić zależeć będzie tylko od nas samych.

„Jesteś dobrym chłopakiem. Nieco zagubionym, ale dobrym. Musisz zerwać z towarzystwem, które cię niszczy. Leo to twoja ostatnia szansa.”

Leo dopiero co wyszedł z więzienia i teraz musi zacząć wszystko od nowa. Potrzebuje pieniędzy, aby rozpocząć nowe życie. Zlecenie modela wydaje mu się szybkim zarobkiem, jednak nigdy się nie spodziewał, że wejście za drzwi studia fotograficznego zmieni jego życie, kobieta którą tam spotka zawładnie jego myślami, ciałem i sercem, ale czy chłopak z ciemną przeszłością i przyszłością, która jest niepewna, zaryzykuje ?

„Młoda, zdolna zapewne piękna, a ty taki…burak z kryminalną przeszłością, z patologicznej rodziny. Fakt, brzmi ch*jowo, ale przy tym [motyla nóżka] znajomo.”

Nastka ma pasje, którą jest fotografia. Na już potrzebuje modela, by stanąć do konkursu i udowodnić wszystkim, że w tym świecie jest miejsce dla niej. Gdy Leo przekroczył próg jej studia wiedziała, że jej życie się zmieni, ale nigdy się nie spodziewała, że zmiana pójdzie w taką stronę.

„Nauczysz mnie miłości ? Takiej prawdziwej, która nie sprawia bóli, nie zawodzi i nadaje sens życiu ?”

Rodzinne problemy, przeszłość, która nie daje spokoju i miłość, która pomimo wielu wad i przeciwności losu rośnie w siłę. Czy będą dali radę wspólnie zwalczyć demony, które wracają. Czy miłość będzie silniejsza niż kłamstwa ? Czy przeszłość tak łatwo da o sobie zapomnieć ?

Historia Leo i Nasturcji poruszyła mnie. Wewnątrz mnie coś drgnęło i tliło się przez całą lekturę i jeszcze długo po niej. Autorka nie zrobiła tutaj typowych zabiegów, które już znamy. Nie udoskonalała na siłę głównych bohaterów, nie robiła z nich postaci idealnych. Pokazała realne postaci, które walczą o szczęście. Którzy mają obawy, wątpliwości i gorsze dni. Ale czy wiara w człowieka nie jest ważna ? Monika nie robiła historii idealnej, ale prawdziwą, realną, szczerą i wzruszającą. Bo nasze życie nie jest idealne. Jest pełne wzlotów i upadków. I tu właśnie mamy realną historię, którą myślę, że poruszy Was tak samo jak mnie. Która wprawi Wasze serce w szybszy rytm i pozostanie w nim na dłużej.

Szczerze polecam ten tytuł !

Nasturcja Wrońska to ambitna pani fotograf z Grudziądza. Kobieta wie czego chce od życia. Pragnie być niezależna finansowo od nikogo. Pragnie sama osiągać sukcesy za pomocą własnej ciężkiej pracy, przy okazji rozwijając swoją pasję, jaką jest fotografia. Nasturcja to bardzo silna osobowość, jest silna i dba o najbliższe jej osoby. Jej nowym celem jest znalezienie idealnego modela do sesji fotograficznej. Wybiera mężczyznę, którym jest Leo Starnawski- były więzień, arogancki i tajemniczy, którego sytuacja życiowa zmusiła do używania siły do osiągania własnych celów. Niestety od losu Leo odebrał wiele ciężkich lekcji od życia. Jednak z czasem dziewczyna coraz bardziej się do niego przekonuje. Wbrew pozorom pod masą siniaków kryje się mężczyzna, który pragnie czuć się potrzebny. Pewnego dnia dzięki Leo dziewczyna otrzymuje wymarzoną nagrodę. Jednak Nasturcja nie potrafi zapomnieć o swoim modelu. Zaczyna jej go brakować. Pewnego dnia mężczyzna pojawia się u Nasturcji na kolejną sesję zdjęciową. Jednak bardzo szybko dogania go przeszłość, która staje mu na drodze. Niestety to dopiero początek prawdziwych problemów mężczyzny. Leo w końcu otrzymał od losu szansę na stworzenie normalnej rodziny i wyjście na prostą. Pytanie czy z niej skorzysta? Czy będzie walczyć o swoją przyszłość ,,do ostatniej kropli krwi”? Czy stawi czoła problemom? Czy te dwa odmienne światy mają szansę się połączyć? Czy Nasturcja to kobieta osiągalna dla Leo?

Ta książka byłą niesamowita. Mam pierwszy raz do czynienia z autorką. Styl pisania przypadł mi bardzo do gustu. Bardzo podobało mi się zestawienie dwóch przeciwnych charakterów głównych bohaterów. Uwielbiam, gdy w historii dużo się dzieje, a w ,,Do ostatniej kropli krwi” zdecydowanie tak jest. Losy głównych bohaterów nie należą do łatwych. Usilnie stara się zmienić dla Nasturcji. Urocze było to jak starał się o jej względy. Dla niej chciał się stać innym człowiekiem, chciał odnaleźć się w dotąd nieznanej dla siebie rzeczywistości. Bardzo mnie ta historia poruszyła. Jednocześnie w książce dużo się dzieje. To sprawiło, że przez książkę się dosłownie płynie w trakcie czytania. Za egzemplarz dziękuje wydawnictwu Amare.

Są takie książki, które człowiek czyta z zapartym tchem. Historie, które porywają serce, duszę, a także umysł. Powieści, które zapadają w pamięć i stają się częścią życia. Piękne, brutalne, łamiące serce i skłaniające do refleksji.

Tym, a nawet czymś więcej jest najnowsza powieść Moniki Cieluch. "Do ostatniej kropli krwi" to emocjonalna droga oprowadzająca po życiu Nastki i Leo. Dwoje zagubionych ludzi, którym przyszło żyć w tym rządzącym się własnymi prawami świecie.

Nastka jest panią fotograf, która szuka idealnego modela do swojej sesji. Leo nie jest oczywistym wyborem, ale kobieta postanawia dać mu szansę. Szybko dostrzega w mężczyźnie kogoś więcej niż tylko człowieka, który siedział za kratami, a teraz wraca do domu ze świeżymi ranami. Pomiędzy siniakami widzi chłopca, który potrzebuje czuć się potrzebny. Pochodzili z dwóch różnych środowisk, a ich ścieżki nie powinny się spleść. Los miał wobec nich jednak inne plany. Czy uczucie wystarczy, aby przetrwać w mieście, w którym dla większości liczy się tylko władza i pieniądze?

Monika Cieluch stworzyła historię, którą spokojnie mogę zaliczyć do jednej z najlepszych książek, jakie przeczytałam w życiu. Ta opowieść nie tylko jest naszpikowana emocjami, ale również ma w sobie wyjątkowy blask.

Autorka do ostatniej chwili trzyma nas w niepewności. Bawi się naszymi uczuciami, ale robi to z takim przekonaniem i talentem, że nie można się tej książce oprzeć. Mało tego, kreuje realnych bohaterów i pokazuje, jak trudno jest czasami wyjść na prostą.

"Do ostatniej kropli krwi" to lektura obowiązkowa. Monika rozwaliła tą powieścią system i nie można przejść obok niej obojętnie. Naprawdę wam ją polecam i żałuję, że mogę dać tej książce tylko 10/10 gwiazdek, bo ona zdecydowanie zasługuje na więcej.

Leo nie miał łatwego życia, usłanego różami. Wychował się w patologicznej rodzinie, dobrze znając cierpienie, ból i samotność. Musiał robić trudne rzeczy, aby przetrwać, ale to wszystko łącznie z pobytem w więzieniu na zawsze odcisnęło na nim piętno. Po wyjściu na wolność musi zacząć od nowa, znaleźć pracę i mieszanie.

Nasturcja to wrażliwa, urocza dziewczyna i zdolna fotografia, która szuka modela.

Nie mając nic, chwyta się wszystkiego i tak Leo trafił na ogłoszenie Nastki, która szukała modela i poszedł na spotkanie. Dziewczyna wydała mu się piękna, choć irytująca swoim gadaniem i ciekawością, a wiedział, że takie kobiety zawsze oznaczają kłopoty.

Ona chce wygrać konkurs, ON chce zarobić. Nie spodziewali się jednak, że zdjęcie jego nagich pośladków znajdzie się na okładkach gazet. Ona jest zachwycona, że jej pasja ma wartość, ON raczej nie.

Leo nie ma łatwo, brak mu pieniędzy, jego brat mieszkający w rodzinie zastępczej jest wściekły, że Leo nie może wziąć go do siebie, a jego przeszłość boleśnie o sobie przypomina. Obiecał, że już nie będzie się bić, jednak co ma zrobić, gdy atakują jego brata i nikt nie jest po jego stronie?

Czy wrażliwa Nasturcja poradzi się z jego mrocznym sekretami? Dziewczyna może ma dobre życie i nie rozumie jego brutalności, ale wspiera go i nie zamierza opuszczać.

Para musi zmierzyć się z wieloma wyzwaniami, sekretami, troską o samych siebie, jego walkam, przeszłością, wrogami, ale dla prawdziwej miłości jak ta warto, bo to jest właśnie ta miłość, która leczy wszystkie rany i sprawia, że mimo przeszłości i bólu, znowu jest się szczęśliwym, a świat wydaje się piękniejszy.

Moim zdaniem książka jest naprawdę dobra, a nawet świetna. Pokazuje dwójkę z pozoru różnych ludzi, których losy łączy wyjątkowy zbieg okoliczności, ale zostają ze sobą z wyboru i razem walczą. Przeczytałam całość w jedno popołudnie, aż do tego stopnia nie mogłam oderwać się od losów Leo i Nastrucji. Bardzo przyjemnie się to czytało.

"Bo prawdziwa miłość zawsze zwycięża, czasami tylko potrzebuje odrobiny cierpliwości, by móc urosnąć w siłę.

Siłę, której nic nie jest w stanie pokonać"

Po wyjściu z więzienia Leo szuka lokum, pracy i przebaczenia. Kiedy zdobywa pierwsze, rusza do studia Art Photograpfy na sesję, aby w szybkim tempie zdobyć gotówkę. Nawet z gołym tyłkiem przed obiektywem. Zaczarował Panią Fotograf swoim ciałem jako świetny materiał do pracy, dając jej nadzieję na spełnienie marzeń i tym samym stałą się jego małą obsesją. Utkwiła mu w głowie. Jej irytujące zachowanie i seksowny wygląd to dla niego niebezpieczna kombinacja. Wiedział, że kobieta sprowadzi na niego kłopoty. Czy rzeczywiście tak było? Czy mógł ją mieć? Najpierw miał się zjawić następnego dnia na drugą sesję, lecz natknął się na komitet powitalny z przeszłości. To był zaledwie czubek góry lodowej problemów, jakie go spotkają...

Dzięki temu, że akcja rozgrywa się w Grudziądzu nabrała dla mnie realności w wydarzeniach. Wieża Klimek i inne miejsca zostały przeze mnie sprawdzone w wyszukiwarce google, aby móc oddać się w pełni stworzonemu klimatowi i odczuć wszystko na własnej skórze. Sceny, których nie powstydziłby się dobry gangsterski film przyprawiały gęsią skórkę. Poczucie humoru wywołało uśmiech na twarzy, a pożądanie głównych bohaterów wywołuje przyjemne motyle w brzuchu. Dobrze rozwinięty wątek nieoficjalnych walk podziemnych przeplatany z nowymi przeciwnościami. Miejscami pieprzna, miejscami wulgarna- tak jak lubię,

Mocna postać Leo i krucha Nasturcja to więcej niż romantyczny czytelnik mógłby sobie życzyć. Delikatność kobiety, jej jasność i dobre serce pragnące okiełznać bad boya była wręcz słodka. Nastka była nie tyle piękną kobietą, co szlachetną i wspaniałomyślną postacią. Obraz skazańca, który boryka się ze starymi nawykami i niedomkniętymi sprawami, a teraźniejszością z jaką musi się zmierzyć całkowicie mnie wzruszył. Wielki gbur z jeszcze większym sercem niż chciałby przyznać. Krążąc się jak dziecko we mgle i starając naprawić wszystkie krzywdy, Leo musi nauczyć się poruszać w nowej rzeczywistości. Czuje, że zawiódł najbliższych, nie jest godzien pięknej i wyrafinowanej Pani Fotograf i te emocje da się odczuć na własnej skórze. Świadomie walczy z pragnieniami, nie zawsze podejmuje najlepsze decyzje lecz logicznie stara się znaleźć wyjście z trudnej sytuacji. Mogłabym nawet uwierzyć, że ich historia jest prawdziwa.

"Powiadają, że jeśli miłość jest prawdziwa, to przetrwa wszystko. Pokona każdą przeszkodę, wytrzyma każde cierpienie, stłamsi w sobie żal i tęsknotę, ale nigdy nie zgaśnie."

Czy dane będzie im tego zaznać?

#doostatniejkroplikrwi to nie tylko romans z zabarwieniem erotycznym czy próba przemiany za sprawą miłości, mężczyzny z trudną przeszłością w dobrego obywatela. To walka dobra ze złem, z własnymi słabościami, pragnieniami i marzeniami. Silne rodziny i przyjaciół. O kłamstwach piętrzących się latami, fałszu i pułapkach. Dużo w niej namiętności, bólu i trzymających w napięciu scen. Takie książki to miód na moje czytelnicze serce. Uwielbiam i polecam.

"Do ostatniej" strony będziecie czuli całą gamę emocji. Książka pełna pożądania, miłości, ale również zemsty, brutalności, walki o samego siebie jak i najbliższych. Autorka stworzyła tak prawdziwych bohaterów, że ciężko pojąć, by była to tylko fikcja.

Leo, który ma za sobą dzieciństwo spędzone w patologicznej rodzinie, nie radzi sobie w normalnym życiu. A może radzi, ale na swój własny sposób i większość sytuacji rozwiązuje za pomocą pięści. Z jednej strony chce lepszego życia dla młodszego brata, z drugiej ciągnie ku zemście i szybkim zarobku pieniędzy. Zgłaszając się na sesję fotograficzną do pięknej blondynki nie wie, że jego życie będzie zmieniało się z dnia na dzień. Czy na lepsze? Czy Nastka, wrażliwa i pełna pasji młoda kobieta, da mu szczęście? Pomoże radzić sobie z przeszłością?

Muszę przyznać, że nie spodziewałam się tak dobrze opisanego wątku świata podziemia i gangsterki. Walki, przygotowania do nich, sparingi... Myślę, że jeśli ktoś oczekuje dobrej lektury w tej tematyce, plus wątek miłosno-erotyczny, to nie będzie zawiedziony. Śmiem twierdzić, że to jedna z lepszych książek, które przeczytałam w tym gatunku. Nie raz będziecie zaskoczeni obrotem spraw jakie autorka nam zaserwowała.

Koniec historii to apogeum przeróżnych emocji. Musiałam mieć chwilę, aby zebrać myśli i zastanowić się jaką recenzję napisać. Mam nadzieję, że dobrą 😉

Dla mnie Monika Cieluch to świetna kreatorka bohaterów z krwi i kości, których możemy poznać w pięknych a zarazem trudnych historiach.

Leo, po warunkowym wyjściu z więzienia stara się zacząć wszystko od nowa i raz na zawsze zamknąć rozdział przeszłości. Ma kilka celów, jednym z nich jest zabranie brata z rodziny zastępczej.

Mężczyzna postanawia najpierw znaleźć jakieś lokum, później pracę, bo to wymaga od niego kurator, przydzielony przez sąd. W gazecie z ofertami pracy odnajduje zalecenie, które wydaje się nie być wcale trudne.

Nasturacja, obiecująca fotografka, chcąc wziąć udział w konkursie, postawa wystawić ogłoszenie o chęci podjęcia współpracy z dobrze zbudowanym, wysportowanym mężczyzną.

Na progu jej studia staje tajemniczy mężczyzna, który idealnie nadaje się na modela, którego poszukuje. Jest niezwykle skryty, tajemniczy, a w jego oczach widać mrok.

Po owocnej współpracy, tych dwoje nie może o sobie zapomnieć. Ich drogi ponownie się zetną w warsztacie, gdzie pracuje Leo.

Co raz więcej zaczyna łączyć tych dwoje: seks, namiętność jednej nocy, która nie da o sobie zapomnieć.

Niestety, przeszłość Starnowskiego nie jest czymś co można od tak zapomnieć. Niebezpieczni ludzie upomną się o niego, burząc to, co powoli zaczął budować.

Jak zakończy się ta historia? Kto wygra walkę, a kto wręcz przeciwnie, zostanie znokautowany?

Czytając tę książkę, bawiłam się świetnie. Ciekawie opisana historia pochłonęła mnie doszczętnie. Gwarantuję emocjonalny rollercoaster ze strony bohaterów jak i czytelnika.

Nie było w niej rzeczy, która by mi się nie spodobała, a zakończenie, którego nie da się przewidzieć, bardzo mnie usatysfakcjonowało. Polecam każdemu, kto lubi książki z nutką pikanterii, boksu, oraz niesamowitego romansu.

Moje pierwsze spotkanie z tą autorką i przyznaje, że bardzo dobre. Taka klasyczna opowieść o miłości, ale napisana w taki sposób, że nie idzie się przy niej nudzić. Bohaterowie są bardzo wyraziści i muszą mierzyć się z wieloma problemami, przez co bardziej stają się bardziej ludzcy. Nawet byłem w stanie wyobrazić sobie, że Nasturcja to taka moja koleżanka, która zwierza mi się ze swoich problemów sercowych. Idealna książką dla kobiet, które chcą przeczytać dobry romans, gdzie nie ma miejsca na cukierkowe wzloty dwójki bohaterów. Mam nadzieje, że inne książki autorki są równie dobre, o czym niedługo się przekonam.

"Bo w miłości nie chodzi o to, żeby być idealnym, lecz by kochać drugą osobę mimo jej wad."

Zwykle przeczucie do książek mnie nie zawodzi, ale tym razem to, co otrzymałam przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Nie wiem jak Wy, ale ja bardzo lubię, gdy autor wybiega poza swoje ramy pokazując czytelnikowi inną "twarz". W tym wypadku bardziej ostrą, trochę wulgarną. Tu każda strona książki, każda sytuacja i wydarzenie aż kipi emocjami i uczuciami.

"Całował ją tak, jakby był to ich ostatni pocałunek: z pasją, pożądaniem, tęsknotą, a przede wszystkim z miłością."

Bohaterowie... nawet nie wiecie jak realnie wypadli. Są tacy jak my, zwyczajni, jakby mieszkali tuż obok. Mało tego. Z miejsca można ich pokochać, współczuć i kibicować w walce o wspólną przyszłość. Uwielbiam także ich imiona: Leo i Nastka - zawsze coś innego.

Leo to taki typ, który zdecydowanie nie należy do grzecznych chłopców. To facet z trudną przeszłością. Z kolei Nasturcja to bohaterka, która nie irytuje (jak w przypadku większości erotyków). Może i jest momentami naiwna, ale w żadnym razie nie mylić z irytowaniem. Każdemu z nas bowiem zdarza się popełniać błędy, podjąć niewłaściwą decyzję. A wybory bohaterów będą rzutować na przyszłość ich samych, jak i ich bliskich.

"Jedno wiedział na pewno: pani fotograf była równie seksowna, co irytująca, a ON starał się unikać takich kobiet. Zresztą z doświadczenia wiedział, że każda kobieta oznacza dokładnie to samo: kłopoty. A ON i tak miał ich wystarczająco dużo."

Monika Joanna Cieluch potrafi zagrzać do walki nie tylko swoich bohaterów, ale i czytelnika. Zgrabnie przechodzi pomiędzy poszczególnymi wątkami i zdarzeniami. Tam, gdzie trzeba uspokaja, a gdzie indziej dokłada do pieca. Spodziewajcie się zatem buchającego gorąca, niebezpieczeństwa, mafii, intryg i nielegalnych walk w podziemiach... na gołe pięści! Tu nie obowiązują żadne zasady. Nie wiem, czy na żywo zniosłabym taki widok, bo nawet, kiedy czytałam te wszystkie opisy moja twarz wykrzywiła się w grymasie bólu, jakbym to ja sama obrywała. Coś niesamowitego!

"On do szczęścia potrzebował czegoś zupełnie innego: zapachu krwi, odgłosu łamanych kości, adrenaliny, która zamieniała jego krew w stal, i potu zalewającego mu oczy. Wszystko inne było zupełnie zbędne."

Autorka porusza temat, jakim jest przemoc rodzinna oraz to, jak młodym ludziom opuszczającym zakład karny ciężko jest stanąć na nogi, wyjść na prostą, rozpocząć nowe, lepsze życie.  Takie osoby zwykle pozostawione są samym sobie, zostają wyrzuceni z systemu, bez jakiejkolwiek pomocy ze strony aparatu państwa. Wiemy że przeszłość zawsze będzie się za nimi ciągnęła, ale uważam, że trzeba dawać szansę, pokazać takim ludziom, że oni też coś znaczą, że jest jeszcze szansa, by coś w swoim życiu zmienili.

Na uwagę zasługują również opisy i pięknie przedstawione miasto Grudziądz położone nad brzegiem Wisły. Nasturcja mieszka i pracuje w kamienicy Pod Łabędziem, która istnieje naprawdę. 

"Do ostatniej kropli krwi" to powieść erotyczna ociekająca od pierwszej do ostatniej strony krwią, pożądaniem, emocjami, kłamstwami, tajemnicami, niedomówieniami. To książka, w której do samego finału nic nie będzie pewne. To historia walki o normalność, lepszą przyszłość, uczciwość i miłość. I pamiętajcie: jest taka walka, której nie możecie przegrać! Nigdy!