Dom Nieba i Oddechu. Księżycowe Miasto. Tom 2. Część 2

Sarah J. Maas jest autorką, której nie trzeba przedstawiać, mało, kto nie kojarzy cyklu Dworu Cierni i Róż, czy Szklanego Tronu. Z uwielbieniem siadałam do tych pozycji i czytałam je jak tylko mogłam znajdowałam na to czas. Najnowszy cykl Księżycowe Miasto jest nieco inny od tych, do których zdołaliśmy przywyknąć. Został podzielony na dwa obszerne tomy, po lekturze pierwszej części „Dom nieba i oddechu” odliczałam dni do czasu, kiedy będę miała okazję przeczytać dalszy ciąg historii. Wiedziałam, że najważniejsze wydarzenia dopiero przede mną, z niecierpliwością wypatrywałam spotkania z bohaterami. Świat Urban fantasy jest specyficzny, nigdy nie wiadomo, w którą stronę zmierzać będą kolejne problemy, bo przecież zawsze jakieś muszą być. Mam ogromny sentyment do książek autorki, mam nadzieję, że jeszcze wiele ich przede mną.

Główną bohaterką książki „Dom nieba i oddechu. Część 2” jest Bryce Quinlan, mieszkanka Lunthonu, w połowie istota ludzka, w połowie fae. Wspólnie z przyjaciółmi przysłużyła się miastu, ale wydaje się, że to nie koniec, a przed nimi jeszcze wiele poświęceń. Buntownicy zaczynają zbliżać się do Księżycowego miasta, konflikt zbrojny wisi w powietrzu i wydaje się być nieunikniony. Wszystko wydaje się mieć początek w prawdziwej historii Midgardu, a prowadzą do tych wniosków tajemnice gwiezdnych najeźdźców, które odkryła Bryce. Ma to także związek z pochodzeniem każdej z ras. Wojna, która się rozpocznie to nie tylko bunt przeciwko Asterii, to będzie coś, z czym bohaterowie nie mieli wcześniej styczności. Czy ogrom problemów ich przygniecie? Czy Bryce i Hunt będą w stanie zapobiec problemom?

„Dom nieba i oddechu. Część 2” to druga odsłona serii Księżycowego miasta, podobnie jak jej poprzedniczka, ta książka zostawiła mnie w bardzo emocjonalnym zawieszeniu. Nie jestem pewna, jak można przygotować się psychicznie do tej książki. Tempo fabuły dla mnie było idealne, a powieść była przepełniona dynamiczną akcją. Autorka skrupulatnie roztrzaskiwała każdą z moich teorii i oczekiwań pod każdym względem, wszystkie moje przewidywania wciąż znikały i cieszyłam się, że się mylę, że zdecydowała się na coś zupełnie innego.

Podobało mi się wprowadzenie do powieści wielu fantastycznych stworzeń, w tym wróżek, wilków, czarownic, smoków, aniołów i innych. Oprócz głównych bohaterów bardzo polubiłam postacie poboczne, każdy z nich jest wyjątkowy, ma swoje własne historie i ambicje. Dałam się pochwycić w pułapkę zastawioną przez Sarah J. Maas, całkowicie pochłonął mnie ten fantastyczny światem. „Dom nieba i oddechu. Część 2” miała tę wielką pajęczą fabułę, która tkała się na wskroś, odkrywając tajemnice, spajając świat w kierunku bardzo wybuchowego zakończenia.

Miałam przyjemność przeczytać drugą część drugiego tomu "Księżycowego Miasta" i muszę stwierdzić, iż to co autorka zafundowała nam czytelnikom powinno być karalne. Oczywiście z przymrużeniem oka.

Spodziewałam się, że pierwsza część będzie zaledwie delikatnym wstępem do tego, co czeka nas w kolejnej części. Co się tutaj działo! Do tej pory nie mogę uwierzyć, w jakim kierunku potoczyły się losy bohaterów.

Gra jest o wysoką stawkę. Najwyższą. Tylko czy warte jest poświęcenie, które przyjdzie zapłacić Bryce, Huntowi i przyjaciołom? Mamy możliwość poznać historię Midgardu, tą prawdziwą, która zburzy całkowicie obraz miejsca, w którym przyszło żyć Bryce. Walka o prawdę będzie miała ciężkie konsekwencje, więc tym bardziej jestem ciekawa, co autorka zgotuje w kolejnych tomach.

Wspomniana walka o prawdę, a także o życie, wolność, miłość będzie miała swoje ofiary. Nie zabraknie emocji. Co ja piszę, od samego początku autorka nie daje nam odetchnąć i tylko kończąc ostatnią stronę można spróbować zaczerpnąć tchu. Gwarantuję, że będzie ciężko oderwać się od lektury, bo co rusz wyciągane są kolejne asy z rękawa. Już dawno nie czytałam książki, w której byłoby tyle zwrotów akcji.

Jestem usatysfakcjonowana i jednocześnie załamana, że znowu trzeba będzie poczekać na dalsze losy bohaterów, którzy już na początku skradają serca. Nie chcę pisać za wiele o fabule, ponieważ jeśli ktoś nie zna tej serii, polecam zacząć od samego początku. Fani Sarah J. Maas według mnie powinni być zadowoleni, aczkolwiek każdy ma inne oczekiwania wobec historii, którą autorka zapisała na kartach powieści.

Kiedy spotykają się sekrety z intrygami i politycznymi gierkami nikt nie może czuć się bezpieczny. Wystarczy jeden niewłaściwy ruch i wszystko to, co do tej pory osiągnięto, zdobyto, wywalczono, przestaje się liczyć. Czy w imię wyższej sprawy oraz obowiązku warto poświęcić miłość, przyjaźń i najbliższych?

Po raz kolejny Bryce i Hunt są bliscy utraty kruchego szczęścia, wywalczonego z takim trudem. Jednak nie mogą odwrócić się od swego przeznaczenia, nawet jeśli czują, że zapłacą za to zbyt wysoką cenę. Nie są sami w tej grze, przyjaciele wspierają ich i podzielają poglądy, chociaż nie jest to łatwe. Przekraczając niepisaną granicę oddzielającą bunt od zdrady, ale czy tak jest faktycznie? Odkryli sekrety rzucające całkiem nowe światło na znaną im rzeczywistość. Od tego momentu nie mogą się cofnąć, posiedli wiedzę jak prawie nikt do tej pory. Oznacza to jedno, weszli na całkiem nowy poziom gry, której reguły właśnie zmieniły się nieodwracalnie. Zaryzykowali tak dużo, czy nie zbyt wiele? Nie mogą się cofnąć, ale i pójście do przodu wydaje się niemożliwe. Co ich czeka? Jeszcze niedawno cieszyli się sobą i szczęściem na jakie im pozwolono, teraz muszą zrobić to czego chcieli uniknąć za wszelką cenę. Czy wybrali słuszną drogę? Co jeszcze przed nimi? Gdzie zostaną rzuceni przez przeznaczenie?

Fantastyczna przygoda nabiera tempa i jeszcze mocniej wciąga w awanturniczą intrygę, w jakiej nic nie jest pewnego i wszystko wydarzyć się może. Sarah J. Maas już od samego początku drugiego tom zwodzi czytelników i bohaterów oraz wielokrotnie sprawia, że wprost wciska nas w fotel. Dynamiczna i pełna zwrotów akcja zapewnia niezrównaną lekturę, a napędzana jest wyobraźnią autorki, która zadbała o spójność detali i całości, tak, by tworzyły niezwykle barwną opowieść. W niej odnajdujemy mroczne i jasne strony, zawsze barwne pod względem emocji jak i plastycznych opisów. Przed czytelnikiem otwierają się drzwi do historii, w jakiej zamiast przewidywania scenariusza warta dać się porwać fabule. Ma ona w sobie wszystko to, co sprawia, że po prostu stajemy się na czas czytania częścią książkowego uniwersum czyli charyzmatycznych bohaterów, dopracowane tło, zaskakujący rozwój wydarzeń, nie jeden cliffhanger. To „coś”, trudne do zdefiniowania, ale gwarantujące, że będziemy niecierpliwie oczekiwać na dalszy ciąg również jest obecne, podobnie jak jednoczesna chęć poznania całej historii i odwlekania jej zakończenia by móc po prostu cieszyć się nią jak najdłużej. Część druga „Domu nieba i oddechu. Księżycowego Miasta” to wyrazista powieść, po części o charakterze sagi, w której nie brakuje fantastycznego klimatu, buntowniczych postaci, rzucanych wyzwań, złożonych tajemnic i intrygujących rozgrywek. Sarah J. Maas nieustannie podgrzewa emocje, nie dając zapomnieć czytającym, że są częścią pełnokrwistej historii, w jakiej na ich oczach zmieni się to, co wydawało się być fundamentem i przyjdzie bohaterom dokonać niewyobrażalnie trudnych wyborów.

Powiem wam, że tak jak przy części pierwszej cieszyłam się, że nie ma aż tylu scen seksu co w ,,Dworze Srebrnych Płomieni" to część druga została napchana większą ilością cringowych scen, które miały poruszyć czytelnika. I poruszyły, ale moje zażenowanie i sprawiły, że po prostu czytałam w takich momentach dialogi, żeby nie rzucić tej książki w cholerę. To jest mój najpoważniejszy minus. Te brutalne sceny, które są wręcz żałosne. Rozumiem, że S. J. Maas musi się wyżyć... ale błagam! Niech przestanie pisać takie same sceny, jakie już widziałam w jej innej książce, bo to się robi nudne. Niech napisze sobie erotyk albo nawet całą serie, byleby tylko nie burzyć tej cudownej historii.

Bo tak. Seria ,,Księżycowego Miasta" rozkwita! Staje się coraz bardziej intrygująca i złożona, co bardzo mnie zadowala. Autorka zaczęła poruszać wiele ciekawych wątków, odkrywać stopniowo tajemnice [Adres usunięty]. dotyczące Asterii, którzy jako najwyższy byt niezmiernie mnie ciekawią. Tak samo jak wątki pobocznych postaci... zwłaszcza pewnego mer, który przez swoje końcowe zachowanie zastanawia mnie, co z nim dalej będzie. Tak samo mile zaskoczył mnie Connor, który w pierwszym tomie był mało ważna postacią by teraz wyjść prawie na sam przód, aby pokazać co tak naprawdę potrafi i jak bardzo mu zależy. Co do samej Bryce... miała momenty w których mnie irytowała, ale ogólnie jestem mile zaskoczona jej postawą i człowieczeństwem. Tak, nie przewidzieliście się. Chodzi mi o człowieczeństwo, którego zabrakło paru innym postaciom w tym i Huntowi, ale po przeczytaniu pewnego fragmentu na pewno zrozumiecie, o co mi chodzi. A skoro mowa już o Huntcie... to mam wrażenie, że powstała tutaj jakaś niekonsekwencja postaci. Że nasz kochany aniołek się zmienił... i to aż za bardzo. Rozumiem, że miłość do Bryce zmienia... ale chyba nie powinna odbierać racjonalnego myślenia, czyż nie? Bo choć Hunt niejednokrotnie ma trafne spostrzeżenia i często rozmawia ze swoją dziewczyną, to często wychodzi, że nie robią tego co on chce, a co zdecyduje Bryce. Co szczerze mnie denerwuje, zważywszy na to jaką Hunt ma przeszłość. 

Na sam koniec zostawiłam sobie Gwiezdnego Księcia Fae — czyli Ruhn, który w tym tomie, a zwłaszcza drugiej części rozkwitł! To co ten fae zrobił dla tej fabuły, jak ważną i złożoną postacią się stał, sprawiło że jestem w stanie postawić sobie ołtarzyk dla niego w moim pokoju. Serio. Ruhn to wygryw całej tej książki, mimo tej epickiej końcówki, która zmieniła wszystko i dodatkowo potwierdziła moje odkrycie. Bo widzicie... Ruhn nawiązał kontakt z pewną agentka Day. Za pierwszym razem źle zgadłam kim ona może być, lecz za drugim kiedy już miałam więcej informacji byłam pewna kim jest ta tajemnicza postać. I cieszę się, że zgadłam z dwóch powodów. Sprawi ona, że życie Ruhna stanie się na pewno ciekawsze... oraz będzie wielką niewiadomą pośród tego całego chaosu, który Maas stworzyła.

Ogólnie cała końcówka, rozwiązanie tej sprawy i odkrycie pewnych tajemnic rozwaliło mi mózg i sprawia, że została mi przywrócona wiara w twórczość tej autorki i że chcę jeszcze lepiej poznać cały ten świat.

,,Dom nieba i oddechu" jako całość i jako część drugą oceniam 8/10.

Nigdy nie byłam wielką fanką gatunku i do dziś stronię od powieści fantasy. Wydaje się, że moja wyobraźnia nie lubi integrować się z różnorodnymi pomysłami autorów, ale raz na jakiś czas pojawiają się oczywiście i tacy, którzy potrafią zburzyć mury mojego oporu. Jednym z czołowych pisarzy, którzy pokazali mi, że to gatunek wyjątkowy i nieprzewidywalny jest właśnie Sarah J. Maas, której książki dumnie stoją na mojej półce i której styl oraz wyobraźnię cenię niewymownie.

To już trzecia wielka seria autorki, ale równie silna w przekazie oraz mocno rozbudowana co poprzedniczki. Cykl Księżycowe miasto dedykowany jest starszym czytelnikom przez wzgląd na poruszane treści i krwawe momenty, ale właśnie to wydaje się być w nim najlepsze - autorka nie owija w bawełnę, nie ugładza danych motywów tylko czarno na białym pokazuje jak trudna bywa droga do osiągniecia celu i jak ciężkie wydają się dylematy moralne.

Maas składa na nasze dłonie bardzo rozbudowany świat, pełen szczegółów, detali, które w odpowiednim momencie odegrają ważną rolę. Nic więc dziwnego, że jej powieści liczą sobie sporo stron a to z kolei prowadzi do podziału poszczególnych tomów serii. Warto więc mieć zawsze pod ręką wszystkie części historii, ponieważ kontynuacja losów bohaterów przyciąga do siebie niczym magnes a druga odsłona "Domu nieba i oddechu" to nic innego jak ciąg dalszy tego co działo się wcześniej.

Bryce Quinlan i Hunt Athalar ponownie walczą o to, by osiągnąć zamierzone cele, ale nie będzie to łatwe, nawet mając u swojego boku wiernych przyjaciół. Ich kreacja to jak zawsze niezawodny zestaw charyzmy oraz indywidualnych cech osobowości przez co nie można nie obdarzyć ich ogromną sympatią czy powstrzymać się od trzymania kciuków za powodzenie ich misji. Ogromnie polubiłam bohaterów nowej serii autorki a ich opowieść wciągnęła mnie bez reszty, ponieważ wykracza ona poza schematy i na każdym kroku zaskakuje oraz rozwiązuje nowe tajemnice.

"Dom nieba i oddechu. Część 2" ani przez moment nie zwalnia tempa. Dynamiczna akcja, dobrze wykreowani bohaterowie oraz lawina sprzecznych emocji prowadzą nas od motywu do motywu, by powoli odkrywać wszystkie sekrety. A jest ich tyle, że nie wiadomo na czym skupić swoją uwagę! Sarah J. Maas wstrząsa czytelnikiem, zmusza go do intensywnego myślenia, zmienia bieg wydarzeń i bawi się pozorami, które z czasem przybierają konkretne kształty. To historia z nieograniczonymi możliwościami, która pochwalić się może w pełni wykorzystanym potencjałem.

"Księżycowe miasto- Dom nieba i oddechu" Sarah J. Maas 💜

Po zakończeniu pierwszej części drugiego tomu, chyba nikt z nas nie mógł usiedzieć w spokoju, w oczekiwaniu na premierę kontynuacji "Księżycowego miasta- Domu nieba i oddechu".

Niedokończone sprawy, głęboko skrywane tajemnice i masa pytań bez odpowiedzi, z tym właśnie autorka pozostawiła swoich czytelników po pierwszej połowie drugiego tomu.

Każdy fan twórczości Maas z niecierpliwością wyczekiwał momentu, w którym druga część "Księżycowego miasta" w końcu trafi w jego ręce.

I ja wcale nie byłam wyjątkiem!

W końcu nadszedł ten czas, kiedy bez najmniejszych wyrzutów sumienia mogłam rozpocząć lekturę i zagłębić się w dalszą historię swoich ulubionych bohaterów.

Sarah J. Maas w powieści „Księżycowe miasto- Dom nieba i oddechu” po raz kolejny zabrała czytelnika do pełnego magii, bezwzględnego świata Lunathionu, którego już nic nie było w stanie uchronić przed wewnętrznym buntem.

Nadprzyrodzone moce, zmysłowy romans, mroczne tajemnice i zaskakujące zwroty akcji to elementy, których nie zabraknie Wam w tej pozycji. Uwierzcie mi na słowo!

Autorka poprowadziła fabułę w taki sposób, aby czytelnik nie miał ani chwili na nudę czy chwilę wytchnienia.

A zakończenie tej pozycji? Całkowicie nieprzewidywalne i zaskakujące!

Druga część sprostała wszystkim moim oczekiwaniom!

Polecam!