Złe dziecko

”Złe dziecko” to błyskotliwie poprowadzony thriller psychologiczny, w którym fabuła dzieli się na dwie linie czasowe. Otrzymujemy dzięki temu dwie różne, ale równie mroczne, niepokojące historie dotyczące różnych osób.

Jest rok 1986 r., kiedy to Beth zauważa u swojej córki Hannah pierwsze objawy osobowości socjopatycznej. Początkowo nie dopuszcza do siebie możliwości, że z jej małą, długo wyczekiwaną córeczką może być coś nie tak. Ale dziewczynka zaczyna wykazywać coraz dziwniejsze zachowania. Bo czy to normalne, że oderwała głowę ukochanemu ptaszkowi mamy? Albo, że doprowadziła do tego, iż jej młodszy braciszek spadł ze schodów?

Z kolei w 2017 r., do Clary dociera fakt, iż jej chłopak Luke nie wrócił do domu, gdyż zaginął w tajemniczych okolicznościach. Kobieta informuje o zaginięciu najlepszego przyjaciela Luka, a także jego rodziców i policję. Po tym, jak Clara odnajduje w komputerze swojego partnera wiadomości od dręczycielki, poszukiwania nabierają rozpędu.

Początkowo ciężko jest doszukać się elementów wspólnych, łączących te dwie historie, ale finalnie Autorka spięła je genialnie wymyśloną, nieoczywistą klamrą. „Złe dziecko” to lektura, która wciąga już od pierwszych stron. Od początku trzyma w napięciu, a ilość mrocznych sekretów, także tych rodzinnych, momentami aż przytłacza!

Postać Hannah została świetnie wykreowana, a jej tajemnicze, podejrzane, socjopatyczne zachowania wywoływały ciarki oraz uczucie niepokoju i przerażania. Jej z kolei krzywda wyrządzana innym sprawiała nic innego jak satysfakcję albo wręcz przyjemność. Przypadek zaginięcia Luka również ciekawie przedstawiono, gdyż nie sposób było przewidzieć, czy mężczyzna zabunkrował się gdzieś z własnej woli, czy faktycznie osoby trzecie miały coś wspólnego z jego zniknięciem.

„Złe dziecko” to fenomenalny thriller prowadzony w odpowiednim rytmie, nieobarczony niepotrzebnymi opisami czy też zbyt dużą ilością postaci. Momentami miałam wrażenie, że część sytuacji była za bardzo przewidywalna, jednakże zostały one przyćmione mroczną, gęstą atmosferą, przerażającymi fragmentami, wzbudzającymi niepokój i emocje oraz trzymającymi w napięciu licznymi zwrotami akcji. To z pewnością jeden z najlepszych thrillerów, jakie dane mi było czytać. Polecam!!!

Beth i Doug najbardziej na świecie pragnęli mieć dziecko; los jednak nie sprzyjał ich planom, a kolejne próby kończyły się niepowodzeniem. Powoli zaczynali się przyzwyczajać do myśli o innych, alternatywnych rozwiązaniach. Cud - jak wtedy mogliby to nazwać - sprawił, że im się udało i w ich stęsknionych ramionach pojawiła się Hannah. Początkowo wszystko szło właściwym torem; schody zaczęły się dopiero, gdy dziewczynka miała około pięciu lat.

Bo nie była taka jak wszystkie dzieci. I nie, nie mówię tu o kwestiach wyglądu. W oczach Hannah - bądź co bądź jeszcze dziecka - krył się mrok. Mrok, który powoli zaczynał przesączać się do codzienności jej rodziny.

Beth czuje, że z jej córeczką jest coś nie tak. Zepchnięcie ze schodów młodszego brata to dopiero początek całej serii dziwnych wydarzeń, w których główną rolę gra Hannah. A jej rodzice nie mogą nic z tym zrobić, gdyż dziewczynka zna ich sekret... a ten może doprowadzić do rozpadu wszystkiego.

Wiedziałam, że skądś kojarzę nazwisko autorki. Robiąc szybki research zyskałam pewność. Lata temu miałam okazję czytać Obserwując Edie, książkę jej autorstwa, która do tej pory ma swoje miejsce w mojej biblioteczce. Stąd też pewność, że mój wybór lektury to strzał w dziesiątkę. I nie pomyliłam się.

Czy jesteście gotowi na prawdziwie szaloną podróż wgłąb ludzkiej psychiki?

Luke i Clara to szczęśliwa para, mieszkająca ze sobą od kilku miesięcy. Gdy mężczyzna nie wraca na noc do domu, kobieta podświadomie czuje, że coś musiało się wydarzyć. Nie posądza ukochanego o romans, nigdy nie dał jej odczuć, że mógłby tracić nią zainteresowanie. Poszukiwania spełzają na niczym, przynajmniej pozornie. Jak się okazuje, idealna rodzina Luke' a skrywa kilka sekretów, burzących ich idealny wizerunek. Jednak czy to pomoże Clarze w odnalezieniu partnera?

Myślałam, że hasła typu "mocna książka" czy "historia, od której nie będziesz mógł/mogła się oderwać" to tylko reklama. Myliłam się. Od tej książki naprawdę nie można się oderwać! Tajemnica goni tajemnicę, a kolejne wydarzenia tylko podkręcają i tak gorącą atmosferę. Wyobraźnia pani Camilli Way ruszyła w taką stronę, że zupełnie się tego nie spodziewałam. Autorka ma talent do tworzenia zawiłych historii, które finalnie mogą zaszokować czytelnika. Misternie utkana sieć powiązań i przede wszystkim tajemnica sprzed lat zrobiły na mnie duże wrażenie. A to, oczywiście, jak najbardziej na plus.

Swoją drogą, choć wydawałoby się, że nic już mnie nie zdziwi, to wciąż szokuje mnie, jak bardzo niektóre jednostki są zafiksowane na punkcie zemsty. Staje się ona swoistym celem, który utrzymuje przy życiu. Napędzany przez złość czy nienawiść człowiek jest naprawdę zdolny do wszystkiego, o czym niejednokrotnie słyszymy w prawdziwym życiu. Jak wiadomo, często kończy się to tragicznie. Czy warto? Trudno orzec. Z jednej strony rozumiem chęć odwetu za prawdziwe bądź domniemane krzywdy, z drugiej jednak strony... po co karmić się złością?

Kto jeszcze nie zna twórczości pani Way, tego serdecznie zachęcam do zmiany zdania. Czas spędzony ze Złym dzieckiem był... fantastycznie mroczny.

„Złe dziecko” Camilla Way.

Małżeństwo jakich wiele Beth i Doug po latach starań marzą nadal o dziecku. Gdy pojawia się Hannah są przeszczęśliwi i bardzo spełnieni.

Pierwszy zachwyt mija wraz z wiekiem dziewczynki. Jej agresywne zachowania dziwią a coraz bardziej maniakalne podejście do codziennych spraw budzi niepokój.

Obawy rodziców przybierają na sile, wyczuwają nadciągające niebezpieczeństwo…

Równocześnie przenosimy się do czasów współczesnych gdzie chłopak Clary, Lucke ginie w niewyjaśnionych okolicznościach.

Chęć poznania przeszłości ukochanego ma pomóc znaleźć odpowiedź co sie stało z zaginionym.

Czy uda się odnaleźć Lucke’a ?

Jak osoba Hannah łączy się historią mężczyzny ?

Gdzie rodzi się ludzkie zło ?

Ciekawy temat odnoszący się do ludzkich decyzji i ich późniejszych konsekwencji.

Pragnienia i potrzeby są często tak silne, że przysłaniają rzeczywistość i zmieniają perspektywę.

Przerażająca wizja małej dziewczynki, która bez względu na wszytsko brnie do przodu. Dorastając nabiera nowych cech potrzebnych do realizacji jej misternego planu.

Thriller połączony z kryminalną zagadką z przeszłości. Dziecko, które nie ma zahamowań i tajemnica, pragnąca pozostać w ukryciu.

Jest mrocznie i psychodeliczne. Lęk i obawa towarzyszą nam podczas czytania.

Trochę brakowało mi tutaj wątku policyjnego śledztwa ale autorka skupiła się w dużej mierze na udziale głównych bohaterów w całej historii.

Dużo wypadków i ludzkich tragedii. Bezwzględność i brutalność działań.

Smutek i strach. Intrygujące połączenie.

Złe dziecko, a może po prostu trudne?

Podobno to thriller, który trzyma w napięciu jak najlepsze powieści Kinga...

Hannah była mocno wyczekiwanym dzieckiem Beth i Douga. Od samego początku darzyli ją ogromną miłością, jednak dziewczynka wydawała się skryta w swoich uczuciach. Jednak z biegiem czasu Hannah stawała się coraz bardziej apatyczna, a Beth chciała wierzyć, że jej córeczka jest po prostu trudnym dzieckiem... ale to ona odrywała kończyny lalkom, to ona odcięła główkę ukochanego kanarka, to ona zrzuciła młodszego brata ze schodów.

Beth codziennie umierała ze strachu, do czego jeszcze jej córeczka może być zdolna, jednak miała związane ręce, a wszystko przez to, że Hannah odkryła mroczny sekret swoich rodziców.

Bez wątpienia gdzieś tam w dziewczynce kryło się zło i czekało na moment, w którym będzie mogło się wybudzić.

Co to była za książka. Dosłownie nie mogłam się od niej oderwać i zarwałam dla niej nockę.

Myślę, że ogromnym plusem jest prowadzenie akcji na dwóch płaszczyznach czasowych. Z jednej strony jest historia dzieciństwa Hannah, opowiadanego z perspektywy Beth, która opowiada o występkach dziewczynki, jej przyprawiających o dreszcze dziwnych zachowaniach, o tym, jak dostrzegała w niej socjopatyczne cechy, o tym, jak z każdym dniem córka Beth coraz bardziej okazywała swoją nienawiść, a kobieta mimo wszystko nadal ją kochała, w końcu była jej długo wyczekiwaną córką.

Z drugiej mamy na pierwszy rzut oka historię Clary i nagłego zniknięcia jej ukochanego, Luke'a, przedstawiona w trzeciej osobie. Pewnego dnia Luke znika bez śladu, nie zostawiając żadnej wiadomości oprócz tej, w której mówi, że wraca do domu. Z czasem na wierzch wypływają informacje, które łamią kobiecie serce, sekrety rodzinne zdają się mieć kluczowe znaczenie w odnalezieniu mężczyzny, a przypadki, jakie się przytrafiają Clarze, tylko kumulują pytania bez odpowiedzi.

Te dwie historie są tak prowadzone, że podczas czytania książki, nie sposób o chwilę wytchnienia. Człowiek po prostu zostaje wessany w książkę i nie będzie w stanie jej odłożyć, dopóki nie odkryje wszystkiego. A fakt, że akcja prowadzona jest w dwóch zupełnie innych czasach i sprytnie przerywana w najbardziej (dla czytelnika) niedogodnym czasie, sprawia, że emocje sięgają zenitu.

Jeśli lubicie thrillery, to „Złe dziecko” na pewno się wam spodoba.

Bardzo byłam ciekawa, w którą stronę pójdzie ta książka. Czy w horror, czy raczej thriller psychologiczny. Chociaż z drugiej strony mieć takie dziecko, jakim była Hannah to istny horror i ja dziękuję bardzo za takie “urocze” stworzenie, postoję.

“Złe dziecko” to genialny thriller psychologiczny. Wciągnęłam go w jeden dzień, a on wciągnął mnie do tego stopnia, że wciąż siedzi w mojej głowie. Uwielbiam takie pogmatwane historie, w których dwie linie czasowe, totalnie niepowiązane ze sobą wydarzenia i postaci, spotykają się w końcu i wtedy mój mózg zaczyna eksplodować od nadmiaru wrażeń, a ja mogę powiedzieć, no jest łał.

Beth i Doug od lat pragnęli mieć dziecko. Kiedy kobieta w końcu zachodzi w ciążę, ich radość nie ma granic. Jednak Hannah od maleńkości sprawiała problemy. To, że się nie uśmiechała, to pikuś. Nie każdy musi być wesołkiem. Ale to, że odrywała lalkom kończyny, terroryzowała rodzinę i ukręcała główki ptaszkom, to już jest nieco dziwne, a nawet niepokojące zjawisko. I tak było na przełomie lat 80. i 90.

Rok 2017. Z dnia na dzień Luke przepada bez śladu. Jego dziewczyna Clara i najlepszy przyjaciel próbują na własną rękę odnaleźć chłopaka. Ten jednak zapadł się pod ziemię. Podobnie jak przed laty jego siostra, Emily.

Co wspólnego mają ze sobą te dwie historie? Powiem tyle — sporo, ale nie jest to takie oczywiste, jak myślicie.

“Złe dziecko” to thriller, który budzi niepokój, strach, niepewność. Błędne decyzje rzutują na kolejne pokolenia, a demony przeszłości zaczynają wyłazić z każdego zakamarka. Moja uwaga była utrzymana od pierwszej do ostatniej strony, nawet nie przeszło mi przez myśl, żeby coś pominąć.

Tu każde zdanie było ważne i otwierało kolejną furtkę do poznania historii i motywów działań socjopatycznej Hannah.

Bałam się tego dziecka. Bałam się Hannah. To taka postać, która była zdolna do wszystkiego. Bez zahamowań, bez skrupułów szła po swoje, raniąc po drodze wiele osób. A najgorsze, że to zło rozwinięte było już na poziomie kilkulatki. Szok, szok, szok!

Nie ma nudy. W tej książce cały czas coś się dzieje, co rusz dowiadujemy się nowych, jakże “fantastycznych” rzeczy o bohaterach. Buzia czytelnika otwiera się coraz szerzej z każdą kolejną odkrywaną tajemnicą, a na końcu zostaje podtrzymywanie szczęki, żeby nie trzeba było zbierać jej z podłogi. Czytajcie, czytajcie!

"Wszyscy mnie okłamaliście. Wszyscy. Wszyscy ponosi cię za to odpowiedzialność i nie ujdzie wam to płazem. Żadnemu z was. "

.

Piekielnie wciągające, w 100% interesujące i jakże niepokojąca. Drodze państwo "złe dziecko" to kawał dobrze wykonanej pisarskiej pracy. Nie sugerujcie się opisem okładkowym, bo to dopiero maleńki zalążek tego, co zaserwuje wam autorka. Takich książek nie odkłada się na półkę żeby poszły w zapomnienie i obrosły kurzem. Książki pokroju "Złego dziecka" czyta się z wypiekami na twarzy i ciarkami na plecach.

Historia rozpoczyna się w latach 80. bardzo mocnym akcentem, żeby za chwilę przeskoczyć do teraźniejszości. Zarówno w jednej jak i w drugiej strefie czasowej panuje atmosfera niepokoju i tajemnic. autorka prowadzi czytelnika poprzez korytarzy powieści, które będą zawiłe i intrygujące od pierwszej do ostatniej strony. Ta mroczna historia trzyma w napięciu i stopniowo rozwiewa sekrety, które skrywa za pazuchą.

.

Każdy z bohaterów nosi coś do całości, jednak moim zdaniem to Hannah gra tutaj pierwsze skrzypce. Miała być wyczekanym cudem, rzeczywistość okazała się nieco inna. Hannah to dziecko zaburzone i niebezpieczne, które latami pielęgnowało w sobie chęć zemsty.

.

Czy warto sięgnąć po "Złe dziecko"? Oczywiście, że tak. Gwarantuje wam, będzie się działo kropka I być może doczekamy się kontynuacji – w zakończeniu pozostało otwarte, więc kto wie?

Czytajcie, nie zawiedziecie się.

Camilla Way długo kazała nam czekać na swoją nową powieść, jej poprzednia książka "Obserwując Edie" zrobiła na mnie niesamowite wrażenie.

Czy Waszym zdaniem dziecko rodzi się złe, czy takim się staje? Motyw złych dzieci w literaturze nie jest częstym zjawiskiem, choć muszę przyznać, że budzi ogromną fascynację. Pewnie to poprzez swoisty dysonans, który powoduje — jak ktoś tak niewinny, może być z gruntu zły? Flagową tego typu powieścią jest "Musimy, porozmawiać o Kevinie" Shrivera Lionela.

Hannah jest potworem. Mając trzy lata, po raz pierwszy zaatakowała fizycznie swoją matkę. Ponadprzeciętnie inteligentna i perfidna, niczym Damien z "Omena", jej celem jest czynienie zła.

Mijają lata, a Hannah uczy się dostosowywać do społeczeństwa, ukrywając swą prawdziwą tożsamość drapieżnika.

Akcja powieści rozgrywa się na dwóch płaszczyznach: Teraz i Wtedy. Dzięki temu możemy ze zgrozą doświadczać, jak bardzo zaburzona jest Hannah. Autorka ukazuje portret dziecka, dla którego krzywdzenie innych jest czystą, rozmyślną przyjemnością. Ona nie stwarza pozorów, nie udaje dobrego dziecka, kto raz miał z nią styczność, nie chce powtórzyć tego doświadczenia. Śledzimy też zmagania Clary, która rozpaczliwie poszukuje swojego zaginionego ukochanego, nękanego przez stalkera. Przyznaję, że były momenty, które odrobinę mi się dłużyły, jednak dla takiego finału było warto.

„Złe dziecko" to książka niepokojąca w najlepszym tego słowa znaczeniu. Atmosfera powieści jest gęsta i duszna, wywołuje grozę i zapada w pamięć.

Lata 80te XX w. Beth marzyła o dziecku, a gdy w ich życiu pojawiła się Hannah nie mogła być bardziej szczęśliwa. Gdy jednak córeczka okazała się wyjątkowo trudnym dzieciem o socjopatycznych skłonnościach rodzinna sielanka legła w gruzach.

Współczesność - Clara budzi się rano i nigdzie nie widzi swojego chłopaka Luke'a. Miał wcześniej wyjść z pracy, wyspać się, bo nazajutrz czekała go ważna rozmowa. Nie dotarł do domu. Co się z nim się stało? Czy jego zniknięcie ma coś wspólnego z anomimowymi pogróżkami, które dostawał?

Czy te dwie historie coś łączy?

Camilla Way zaskakuje! "Złe dziecko" wciągnęło mnie już od pierwszych stron w ten słodko-gorzki świat. A później ukazało jego mrok. Trzymało mocno i nie chciało puścić. Dla tej książki zarwałam noc, gdyż pytania się mnożyły a niepokój rósł z każdą stroną.

Autorka umiejętnie gra na emocjach czytelnika, tworzy cliffhangery, podsuwa mylne tropy, wodzi czytelnika za nos.

To kawał dobrego naszpikowanego tajemnicami thrillera, który nie da wam zasnąć póki nie skończycie książki. To niepokojaca historia z zaskakujacym zakończeniem i ogromnym ładunkiem emocjonalnym. To trudne tematy, które wyboistą drogą doprowadzają do brutalnej prawdy.

Fani thrillerów bierzcie i czytacie!

Polecam gorąco.

"Złe dziecko" Camilla Way

Thriller to ostatnio jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Teraz coraz częściej po nie sięgam, a ten jest zaskakujący i trzyma w napięciu do samego końca.

Prawdę mówiąc rzadko się zdarza, żebym wstała wcześnie rano, rzuciła wszystko i usiadła z książką, której nie odłożyłam aż do ostatniej kropki. Ta książka od pewnego momentu nie wypuszczała mnie ze swoich kleszczy, a ja z coraz większym zainteresowaniem przewracałam kartki.

Już początkowe rozdziały wprowadziły mnie w specyficzny mroczny klimat. Ten mrok się po prostu stamtąd wylewał.

Od razu zostałam wprowadzona w dwie płaszczyzny czasowe i dwutorową narrację. Z jednej strony była to historia małżeństwa zmagającego się z okrutnymi czynami ich córki, a z drugiej zagadkowe zaginięcie młodego mężczyzny. Zastanawiałam się jak te dwie sprawy mogą być powiązane, kto jest tym ogniwem łączącym i tak naprawdę miałam kilka scenariuszy. Nie spodziewałam się jednak tego co ostatecznie się okazało, choć część moich "wymysłów" się sprawdziła. A zakończenie było naprawdę bardzo zaskakujące.

Autorka poruszyła tu wiele trudnych, ale bardzo ważnych tematów: kwestie rodzicielskiej miłości, zagubienia i moralnej odpowiedzialności. Wielokrotnie byłam zaskoczona poczynaniami małej Hannah, a prawdę mówiąc, będąc matką, nie wyobrażałam sobie, żeby małe dziecko znęcało się nad innymi, obcięło głowę ulubionemu ptaszkowi czy próbowało podpalić dom.

Ciągle w mojej głowie tłukło się pytanie:

Co nią kierowało? Co wtedy czuła?

Ale to już musicie sami sprawdzić.

A mówię Wam, że warto!

Autorka mistrzowsko manipulowała moimi emocjami. Akcja była bardzo dynamiczna, a rozwiązanie rodzinnej tajemnicy wbiło mnie w fotel.

Książka ta z pewnością zostanie jeszcze długo w mojej pamięci. Moje oczekiwania co do napięcia, ilości tajemnic i analizy ludzkiej psychiki zostały zaspokojone.

Gorąco ją Wam polecam.

Faktem jest, że nie potrafię zarwać nocy dla książki, nawet jeśli bardzo mnie zaangażuje, zwyczajnie zawsze sen wygrywa. Jestem też osobą, która nie siedzi do późnych godzin, ale zdarzają się wyjątki i to był jeden z nich! Książka ZŁE DZIECKO sprawiła, że całkowicie przepadłam.

Dawno nie czułam tak dużej potrzeby rozwikłania całej zagadki, Hannah totalnie mnie przerażała. Nigdy nie chciałabym jej spotkać, nigdy nie chciałabym spojrzeć jej w oczy, ani doprowadzić do sytuacji, w której mogłabym jej jakoś podpaść. Przy takich osobach zawsze trzeba mieć się na baczności, chociaż to tylko dziecko…

Od samego początku dziewczynka sprawiała wiele problemów, nie potrafiła wyrażać swoich emocji, chyba, że tych złych, jej ironiczny uśmiech doprowadzał do szału, a jej czyny zatrważały. Czy można jej było jakoś pomóc? Kiedy Hannah odkryła przez przypadek tajemnice rodziców było tylko gorzej…

Autorka wprowadza czytelnika do świata pełnego niepokoju i strachu, emocji, które z każdą stroną coraz bardziej są odczuwalne i jakby zacieśniają złowieszczą pętlę. Przedstawione są dwie perspektywy czasowe. Druga połowa lat osiemdziesiątych i dzieciństwo Hannah oraz rok 2017, kiedy to młody mężczyzna ginie bez śladu, a jego partnerka za wszelką cenę próbuje go odnaleźć. Po drodze poznaje fakty, które stawiają go w złym świetle, ale ta nie poddaje się, brnie coraz dalej, a z każdą chwilą poszukiwania stają się coraz bardziej niebezpieczne.

Początkowo zastanawiałam się co te dwie historie mogą mieć ze sobą wspólnego, autorka znakomicie ukrywała najważniejsze kwestie powoli odsłaniając poszczególne elementy, które powodowały gęsią skórkę na moich rękach.

Tkwiąc w latach osiemdziesiątych nie chciałam z nich „uciekać”, chciałam od razu dowiedzieć się wszystkiego, ale z drugiej strony tak bardzo nurtowało mnie co będzie dalej z porwanym mężczyzną… To misternie utkana historia, znakomicie skonstruowana, niosąca za sobą tylko strach, lęk i obawy, które się pogłębiają.

Manipulacja to coś co jedna z bohaterek opanowała do perfekcji. Potrafiła każdemu zagrać na nosie. Potrafiła każdą sytuację obrócić na swoją korzyść. Potrafiła zaszkodzić, bo chciała tylko jednego, zadać cios, który naprawdę każdego zaboli z ogromną mocą.

Jedno zaskoczenie… dwa…trzy… nie tu był ich ogrom, otwierałam tylko buzie coraz bardziej zszokowana kolejnymi „atrakcjami”. W końcu zamknęłam książkę i odetchnęłam głęboko, bo momentami brakowało mi tchu.

Takich thrillerów szukam! Niebezpiecznych, mącących w głowie, pełnych kłamstw i niedopowiedzeń, napięcia, niepewności, konsternacji i koszmaru. Oj tak, tu każdy bohater przeżywał swój koszmar… nawet ona.

Dawno już nie zdarzyło mi się czytać do 3 nad ranem, bo tak mocno wciągnęła mnie lektura. Aby być uczciwą muszę jednak wspomnieć, że pierwszą połowę książki męczyłam przez kilka dni. Nie była zła, ale nie wygrywała z moim zmęczeniem i sennością. Od drugiej nie mogłam się oderwać.

W swoim życiu jeden jedyny raz miałam styczność z dzieckiem, które czerpało wyraźną satysfakcję z ranienia innych, z ich bólu i cierpienia. Krzywdziło ludzi, nie okazując śladu empatii. Pewnie gdyby nie to doświadczenie, trudno byłoby mi uwierzyć w stworzoną przez Camillę Way historię.

Tymczasem autorka stopniowo wprowadza nas w mrożącą krew w żyłach sytuację rodzinną sprzed wielu lat, przeplatając ją z aktualną zagadkową sprawą zaginięcia Luke'a. Akcja zatem toczy się dwutorowo w dwóch przedziałach czasowych. Początkowo aktualne wydarzenia wydawały mi się mniej interesujące niż dzieciństwo Hannah i nie mogłam za nic zrozumieć jak te dwa wątki mogłyby się ze sobą łączyć. Intrygowała mnie tajemnica rodziców "złego dziecka".

Poziom emocji i napięcia wzrastał z każdym kolejnym rozdziałem. Dodatkowo oparcie fabuły na zaburzeniach osobowości dzieci był dla mnie szczególnie interesujący.

Sięgając po książkę nie spodziewałam się aż tak emocjonującej lektury! Takich znakomitych thrillerów chciałabym czytać więcej.🔥

Beth budząc się pewnego ranka znajduje na poduszce, głowę jej ukochanego ptaszka, gdy pokazuje go swojej pięcioletniej córce widzi na jej twarzy uśmiech i malujące się zadowolenie. Dziewczynka jednak twierdzi że to nie ona i chodź już wcześniej kobieta dostrzegała że z jej córka dzieje się coś niedobrego, teraz jest tego pewna.

Clara budząc się rano nie znajduje w mieszkaniu swojego chłopaka, jest przekonana że po prostu zabalował i śpi u przyjaciela. Niestety nic z tych rzeczy, żaden ze znajomych Luke go nie widział, jak by mężczyzna wychodząc wczoraj z pracy się rozpłynął w powietrzu, w trakcie poszukiwań wychodzą na jaw coraz większe sekrety mężczyzny jak i jego najbliższych.

Co się dzieje z małą Hannah? Gdzie zniknął Luke? Co skrywają ich najbliżsi? Do jakich tragedii jeszcze dojdzie?

W książce mamy dwie historię, jednej akcja rozpoczyna się w roku 1986, a drugiej w 2017, na początku myślałam że nie są one ze sobą połączone. Z czasem nabrałam pewności że się myliłam i jest to jedna opowieść, o tych samych bohaterach, ich mrocznych tajemnicach i konsekwencjach jakie przyjdzie im ponieść za swoje złe wybory.

Ta lektura od pierwszych chwil trzyma w napięciu, pełna zwrotów akcji, a postać Hannah, jej zachowanie, napawa lękiem i budzi niepokój, dziewczynka od samego początku nie wzbudza nawet cienia sympatii. Co prawda nie zarywam już nocy dla książek i tym razem było tak samo, jednak ta lektura i tak zagwarantowała mi nie przespaną noc

Dobrze poprowadzony thriller powinien powodować zagięcie czasoprzestrzenne, tym w jaki sposób odczuwamy przy nim czas. Gdy mamy wrażenie, że minęła godzina, a tak naprawdę minęły ponad trzy i właśnie poznaliśmy zakończenie.

Pod tym względem bardzo lubię ten gatunek i nie ukrywam, że lubię książki w klimacie, który tworzy np. Harlan Coben czy B.A. Paris. Już jakiś czas nie miałam okazji poczuć właśnie takiego totalnego wciągnięcia, gdzie kartki uciekają mi spod palców, a ja w myślach stopuję siebie, by czytając za szybko nic mi nie umknęło. „Złe dziecko” przypomniało mi ten pęd, nad którym ciężko zapanować.

Historia zawarta w książce skupia się na dwóch płaszczyznach czasowych. Po pierwsze poznajemy małą Hannah, która od dzieciństwa zaczyna przejawiać zachowania socjopatyczne. Jej rodzice są tym bardzo zaniepokojeni, ale okazuje się, że nie mogą z tym nic zrobić, ponieważ sami są obarczeni tajemnicą, która mogłaby doprowadzić do ich skazania. Na dodatek ich tajemnicę w dzieciństwie poznaje Hannah, która zaczyna tą wiedzą terroryzować rodziców, stając się jeszcze bardziej bezkarna.

Dzieje się to w latach 80 i 90 XX wieku, a drugą osią czasu jest rok 2017. W tym czasie dochodzi do porwania młodego mężczyzny i śledzimy poczynania jego dziewczyny i rodziny, by go odnaleźć. Już na wczesnym etapie możemy przypuszczać połączenie tych dwóch wątków, ale autorka świetnie wyczuła momenty, w których odkrywać przed nami kolejne elementy układanki. Nie pojawiło się za szybko, ale też i nie czekała nadmiernie, by ujawnić co i jak.

Dobrze sobie poradziła z wyjaśnieniem wszystkiego i też nie zapomniała o tym, że skoro już komuś przypisała jakieś podejrzane zachowania, to potem je wyjaśniła nawet, gdy było już po głównej sprawie. Jednocześnie nie mogę napisać, że byłam zaskoczona całością, bo nie przypominam sobie niczego co by wywołało we mnie duże zdziwienie, jednak to była dobrze napisana książka z logicznymi wyjaśnieniami i bardzo mnie wciągnęła. Może i trochę z cyklu tych co się zaraz zapomni, ale tych dobrych, a nie złych, a już na pewno nie nudnych. 🔥

zło miało dziecięce oblicze

i rączki, które krzywdziły

zło miało chłodu okrycie

i oczy, które przeraziły

bez uczuć jej serca odbicie,

złe myśli umysł oblepiły

mrok wlany w duszę obficie

dziecięce serce czernie ograbiły

z niewinności pozorów okrycie

z chęci zemsty emocje skłębiły

zło miało dziecięce oblicze

i rączki, które zabiły...

Serce do głębi przesiąknięte złem, dusza ciasno otulona mrokiem, wnętrze pozbawione dobra i niewinności. W swojej wymowie przerażający to obraz kiedyś dziewczynki, teraz dorosłej kobiety wyzutej z jakichkolwiek dobrych uczuć. Przenikająca najczulsze zakamarki wizja zła w portrecie dziecka. Obficie zanurzona w lepkim klimacie mroku i niepokoju. Obdarowująca myśli refleksjami na temat socjopatycznej jednostki.

Chodziło o przeszłość. Przerażającą, oblepiającą umysł przerażeniem i chłodem. Chodziło o tragiczne decyzje. Prowadzące do zgubnych konsekwencji, do jedynych uczuć - nienawiści i zemsty. Chodziło o pozbawioną pozytywnych emocji dziewczynkę. Która nie miała w sobie ani krzty dobra. Żywiła się czyimś lękiem, strachem i cierpieniem. Zimnym blaskiem spojrzenia obdarowywała, bo ciepła jej oczy były wyzbyte. Chełpiła się złem, obnosiła nim i złem zadawała ciosy.

„ Złe dziecko ” to intensywna oraz przenikająca umysł niepokojem opowieść z porwaniem i zbrodnią w tle. Wnikliwie ukazująca meandry psychiki osobowości socjopatycznej niezdolnej do empatii, dążącej do destrukcji siebie i innych. W swojej wymowie zatrważająca i przeszywająca wnętrze, dotykająca wrażliwości duszy, ogarniająca poczuciem niezrozumienia. Oscylująca w obrębie dwóch linii czasowych - przeszłości i teraźniejszości - które w pewnym momencie idealnie się zazębiają i prowadzą do nieoczekiwanego finału. O złym dziecku to opowieść i o złych ludzkich wyborach. Polecam.

Recenzja przedpremierowa (Premiera już 24.04.2024)

Camilla Way zaskoczyła mnie genialnym thrillerem psychologicznym. Autorka potrafi umiejętnie manipulować czytelnikiem i jego przemyśleniami, a jaki wprowadza klimat grozy i niebezpieczeństwa. Za każdym razem kiedy już myślałam, że wiem o co chodzi i jestem bliska rozwiązania tej zagadki to autorka zrzucała bombę. Co tutaj dzieje się?! Zaginiony chłopak, w tle stalkerka, sekrety rodzinne, kłamstwa, mroczne tajemnice z przeszłości, idealna rodzina, która coś ukrywa, poczucie winy, intrygi, strach, zemsta. Autorka pokazuje historie historię, która udowadnia czytelnikom, że nasze grzechy nigdy nie pozwolą nam spokojnie żyć, bo poczucie winy nigdy nie opuszcza, a kłamstwa mogą doprowadzić do tragedii.

Poznajemy dwie historie, w których przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Poznajemy Clarę Haynes, która martwi się tym, że jej chłopak Luke Lawson nie wrócił na nic do domu. Nikt nie wie, co z nim stało się. Poznajemy też małżeństwo Jenningsów. Beth i Doug skrywają pewną straszną tajemnicę z przeszłości. Mają problemy z nieposłuszną i sprawiającą kłopoty córką Hannah. To, co ona wyprawia przyprawia o palpitacje serca. Zaburzona psychicznie dziewczyna daje im nieźle popalić, a kiedy poznaje ich sekret planuje zemstę z piekła rodem.

Podczas czytania nie zabrakło mi emocji. Z każdą przewracaną stroną czułam panikę, dziwną oraz napiętą atmosferę. Autorka potrafi trzymać czytelnika w ogromnym napięciu. Rewelacyjnie stworzyła postać zaburzonej i niebezpiecznej socjopatki, która równocześnie fascynuje i przeraża. Nikt nie wie, co zrobi Hannah na następnych kartkach powieści i dlaczego to robi. Gdy poznacie prawdę będziecie w szoku. Zaskakujące zwroty akcji nie pozwalają nudzić się ani przez chwilę.

Jeśli chcecie dowiedzieć się, co łączy Hannah, Jegginsów i Lawsonów to przeczytajcie tę książkę.

Przerażająca i hipnotyzująca historia, od której nie mogłam oderwać się. Zakończenie wbija w fotel.

Rewelacja! Jestem zachwycona na maksa.

Gorąco polecam!

BRUNETTE BOOKS

Cambridgeshire, lata 80-te

Doug i Beth byli szczęśliwym małżeństwem, jednak do pełni szczęścia brakowało im dziecka. Gdy w końcu po latach starań w ich życiu pojawiała się maleńka Hannah, nie mogli być szczęśliwsi. Wraz z dorastaniem ukochanej córeczki Beth zauważyła, że mała jest inna niż inne dzieci, „rzadko zauważałam emocje. Nigdy niczego nie czułam z jej strony. Choć szczodrze okazywałam jej miłość, nie potrafiłam do niej dotrzeć. Tylko ślizgałem się po jej powierzchni jak woda po ceracie." Gdy na świecie pojawił się Toby, braciszek Hannah, niepokojące zachowanie dziewczynki tylko się pogłębiło. Bezsilna Beth postanowiła złamać obietnice, że nigdy nie skontaktuje się z przyjaciółką sprzed lat. Nie spodziewała się jednak, że Hannah podsłucha ich rozmowę, co jeszcze bardziej pogłębi jej dziwne zachowanie.

Londyn, rok 2017

Luke, narzeczony Clary, wyszedł z pracy i nie wrócił do domu. Spanikowana kobieta zaczęła go szukać u przyjaciół i rodziny, jednak bezskutecznie. Gdy do sprawy włączyła się policja, wszystko wskazywało na to, że Luke został uprowadzony i trudno jest określić czy jeszcze żyje. Clara wraz z przyjacielem Mac’iem zaczyna prowadzić prywatne śledztwo, które odkrywa drugie oblicze jej narzeczonego. Kto i dlaczego chciałby skrzywdzić Luke’a?

„Złe dziecko” to thriller ze świetnie skonstruowaną warstwową intrygą, z dwoma liniami czasowymi, które początkowo wydają się dwiema osobnymi historiami, które z czasem zaczynają się splatać. W tej powieści oprócz samej akcji, najważniejsza jest skomplikowana warstwa psychologiczna postaci. Autorka stawia pytania o genezę zła, czy tacy się rodzimy, czy stajemy się tacy przez środowisko, w którym dorastamy, a także konfrontuje nas z moralnymi dylematami, zmuszając do zastanowienia, jak my postąpilibyśmy na miejscu bohaterów. W tej powieści bohaterowie zostali wykreowani wielowymiarowo: każdy z nich ma swoje tajemnice, czasami mniejsze, czasami większe, tajemnice, które popychają ich do moralnie wątpliwych wyborów. Choć główną bohaterką jest tytułowe „złe dziecko”, to jest ono w drugiej części bardziej kreatorem wydarzeń, kimś, kto prowadzi wyrafinowaną grę z tymi, którzy wg. niego go skrzywdzili. Co ciekawe, autorka pokazuje nam w pierwszoosobowej narracji myśli i uczucia Beth, której oddaje głos w „jej” części historii; oraz Clary, która szuka swojego narzeczonego, jednak myśli „złego dziecka” poznajemy bardzo sporadycznie, tak jakby wraz z brakiem uczuć, w jego głowie panowały tylko zimne kalkulacje i plan zemsty.

Ta powieść przypomina pajęczynę, po której mozolnie się poruszamy, łącząc, nie bez trudu, ze sobą kolejne wątki, próbując odgadnąć dokąd prowadzi kolejna nić i jak połączyć ją z tymi, które już mamy. Czytelnik, jak mucha, wpada w tę sieć i już musi kontynuować lekturę, aby odkryć, jak połączą się, wydawałoby się całkowicie oderwane od siebie fragmenty historii.

Podsumowując: jeśli macie ochotę na wielowymiarowy thriller ze świetnie skonstruowaną warstwą psychologiczną, której fabuła wciąga, a czytelnik musi się konfrontować z moralnymi wyborami, to koniecznie musicie przeczytać „Złe dziecko” Camili Way.

„Niebawem miały zabrzmieć dźwięki ciężarówki zamiataczy ulic przybywających, żeby zmyć pozostałości nocy; z budynków mieli zacząć wychodzić ludzie idący na autobus albo pociąg; miał nastać nowy dzień.” Clara jeszcze nie wiedziała co ja spotka następnego dnia.

Clare nie może spać, gdy nadchodzi nowy dzień okazuje się, że jej chłopak, z którym mieszka od pół roku nie wrócił na noc. Wraz z jego przyjacielem zgłaszają sprawę na policję, ale gdy widzą jak wygląda śledztwo, postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce. To co odkryją mrozi krew w żyłach.

Hannah to dziewczynka, która sprawia duże problemy wychowawcze. Odrywała lalką nogi, zrzucała ze schodów brata… Na swoim koncie ma wiele złych rzeczy. Jej rodzice mają pewną tajemnicą, którą przez przypadek poznaje Hannah. Od tamtej pory mają związane ręce i nie potrafią szukać pomocy u psychologa. Z każdym dniem boją się jej coraz bardziej.

Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. W teraźniejszości oraz w latach 80 i 90 ubiegłego wieku. Klimat książki jest mroczny. Zarówno to co działa się w przeszłości, jak również czasy obecne mają to coś, co sprawia, że podczas czytania czuje się gęsią skórkę. Tempo akcji jest dynamiczne, a pod koniec książki pędzi w zatrważającym tempie. Na jaw wychodzą wszystkie sekrety rodziny Lucka, które potrafią zaskoczyć. Myślałam na początku, że to będzie jedna tajemnica, o której dowiedziała się przez przypadek Hannah. Okazało się, że tych tajemnic jest tutaj znaczniej więcej. A odkrycie jednej powoduje uruchomienie efektu domina.

„Złe dziecko” to książka, która potrafi wywołać gęsią skórkę, trzyma w napięciu od początku do końca. Posiada zaskakujące zwroty akcji oraz zakończenie, po którym długo nie będzie mogli pozbierać się.

Nie bez powodu książka polecana jest dla fanów Cobena i Kinga. Posiada ona mroczny klimat jak w powieściach Kinga i niebanalną zagadkę do rozwiązania, tak jak bywa to w powieściach Cobena.

Camilla Way nakreśliła dwie historie rodzin i dwie przestrzenie czasowe, które tylko na pierwszy rzut oka nie mają ze sobą nic wspólnego. Jednak wraz z upływem stron wszystko zaczyna sklejać się w spójną całość. Po drodze staramy się łączyć podrzucane przez autorkę tropy, ale nie ma tak lekko, bowiem gdy wydaje się nam, że już jesteśmy blisko rozwiązania... następuje kolejny zwrot akcji. Zostajemy wyprowadzeni w przysłowiowe pole. Zakończenie zaś totalnie zaskakuje.

Warto zwrócić uwagę na ukazanie warstwy psychologicznej. Zwłaszcza w kontekście tytułowej postaci. Jest nią dziecko ze socjopatycznymi skłonnościami. Empatia, wyrzuty sumienia? Próżno ich tu szukać. Za to manipulacja i okrucieństwo już tak. Jak to jest bać się własnego dziecka? Już sama tego świadomość przeraża, prawda? Czy dziecko może być złe? Zwykle oczywistym jest, że nikt nie rodzi się złym. Ale czy aby na pewno? Jak było w przypadku Hannah?

Świetnie i interesująco została przedstawiona złożoność i kruchość relacji międzyludzkich. Widzimy również, do czego są w stanie posunąć się bohaterowie, by osiągnąć swoje cele. Każdy ma coś za uszami, jakieś kłamstwa, tajemnice, które skrzętnie przez lata skrywa. Jednak prawda zwykle wychodzi na jaw. Co wtedy? Czy było warto? Jakie będą musieli ponieść konsekwencje? No i jeszcze to obsesyjne pragnienie zemsty...

Emocje są ogromne. Dodam, że bardzo skrajne. Nie tylko w samych bohaterach, ale i w czytelniku. Współczucie, smutek, gniew, żal, rozpacz, niepokój, przerażenie, radość - to tylko część z nich.

"Złe dziecko" to owiany mrocznym klimatem i atmosferą grozy thriller psychologiczny, który zaskakuje, trzyma w napięciu, boleśnie wgniata w fotel. Czytajcie, nie pożałujecie!

„Złe dziecko” książka, która samą okładką wywołuje ciarki na plecach… A jak jest z jej wnętrzem?

Książkę w pełni świadomie zaczęłam czytać późnym wieczorem. Planowałam kilka rozdziałów, tak żeby poczuć klimat i zapoznać się z bohaterami… Wystarczyły trzy rozdziały, aby siłą odkładać książkę na półkę. Siłą, bo już złapałam się w sidła grozy… Już nie mogłam się oprzeć mówieniu sobie „jeszcze tylko jeden rozdział” ( a wszyscy wiemy jak to się kończy 😉 ). Siłą, bo rozsądek podpowiadał, że późny wieczór to nie czas na taki thriller…

Wcześniej czytałam jedną pozycję tej autorki, ale szczerze mówiąc nie pamiętam książki i oceniłam ją jako średnią. „Złe dziecko” na pewno zagości dłużej w mojej pamięci. Genialnie poprowadzona fabuła, tajemnice, zwroty akcji i różnorodni bohaterowie.

Polecam!

Czy wybaczylibyście zdradę?

Kiedy Beth znalazła odciętą główkę swojego ukochanego kanarka, od razu wiedziała. Pokazała otoczony strużką krwi łebek swojej pięcioletniej córce. Na widok błysku zadowolenia w jej oczach i z trudem ukrywanego uśmiechu Beth przeszył lodowaty dreszcz. Wiedziała, że Hannah jest trudnym dzieckiem. Nie przypuszczała, że aż tak. Odrywała lalkom kończyny. Zrzuciła młodszego brata ze schodów. Beth codziennie umierała ze strachu, do czego jeszcze jej córeczka może być zdolna. Ale Beth i jej mąż Doug mieli związane ręce. Od kiedy Hannah odkryła ich mroczne sekrety, mogli ją tylko z niemym przerażeniem obserwować. Z każdym dniem bali się coraz bardziej uśpionego w dziewczynce zła. Bo Hannah tylko czekała, aż będzie na tyle duża, żeby jej cios naprawdę zabolał.

Książka, w której czuć zło, niepokój i strach od pierwszego rozdziału. Autorka przedstawia dwie linie czasowe, które toczą się swoim tempem i pozornie nie są ze sobą związane. Atmosfera jest gęsta, mroczna, a każdy skrywa sekrety. Z zaciekawieniem przewracałam kolejne strony, aby dowiedzieć się, co było katalizatorem wszystkich wydarzeń. Miałam swój trop od początku, który okazał się słuszny, ale nie spodziewałam się niektórych elementów. Autorka zaserwowała mi kubeł zimnej wody na sam koniec.

Przez całą książkę krążyło mi pytanie, czy człowiek rodzi się zły. Czytałam już kilka świetnych pozycji na ten temat, ale patrząc na postać Hannah zastanawiałam się dlaczego. Zło, które pojawiło się w rodzinie, było przed poznaniem prawdy. Autorka pokazała, że człowiek owładnięty zemstą zdolny jest do okropnych rzeczy i nie jest w stanie zatrzymać się przed spełnieniem. Zakończenie zostawia nam furtkę na kolejny tom, który chętnie przeczytałabym!

Rodzina Bethi i Douga z pozoru wydaje się normalna. Po wielu latach starań, los darzy ich córką, którą nazywają Hannah. Jednak z biegiem czasu okazuje się, że nie wszystko układa się po ich myśli, a ich dziecko nie zachowuje się tak, jak jej rówieśnicy. Gorycz przelewa się jednak w momencie, kiedy Hannah dokonuje czegoś, co nigdy nie przyszłoby do głowy pięciolatce - krzywdzi bezbronne stworzenie. Co jednak tkwi w umyśle tak małej i pozornie niegroźnej osoby?

Przyznam, że po samym opisie książki nie wiedziałam dokładnie czego się spodziewać. Na start dostałam bardzo małą dawkę informacji, jednak im bliżej zapoznawałam się z losami naszych postaci, tym bardziej czułam ogromne współczucie związane z tym co ich spotkało.

Zacznę od tego, że historia dzieje się w dwóch ramach czasowych, na przełomie lat lat 80 i 90 oraz współcześnie. Uważam ten przeskok za bardzo słuszny, ponieważ tajemnice, które wydarzyły się między tymi latami były stopniowo odkrywane, przez co miałam poczucie, że mam okazję dowiadywać się kolejnych niepokojących szczegółów wraz z postaciami.

Jako fanka tego gatunku, lubię kiedy książka do ostatnich stron trzyma mnie w napięciu. Praktycznie co rozdział typowałam inne postacie, które potencjalnie mogłyby być zamieszane w mające miejsce wydarzenia. Myślę że nieoczywistość i umiejętność budo

wania napięcia jest kluczem do dobrej historii kryminalnej.

Co więcej, podobało mi się, że poza zmieniającymi się latami, zmieniali się również narratorzy. Dzięki temu historia była odkrywana z różnych perspektyw, co sprawiało, że nie miałam poczucia stronniczości. Zdecydowanie pomagało to w szczegółowym zapoznaniu się z losami bohaterów i zachęcało mnie do dalszego zgadywania i rozplątywania przebiegu zdarzeń.

Jeżeli miałabym wskazać coś, co nie do końca mi się podobało, to wybór polskiego tytułu. Moim zdaniem odkrywa on zbyt dużo przed czytelnikiem i wskazuje na konkretną postać, gdzie oryginalny tytuł jest bardziej ogólny, a zarazem lepiej współgra z całą historią.

Jeżeli tak jak ja uwielbiacie odkrywać zagadki kryminalne szczerze polecam Wam tę pozycję. Ciarki murowane!