Tuż za ścianą

SĄSIEDZKA NIENAWIŚĆ

Jak daleko byłbyś w stanie się posunąć w swojej niechęci do sąsiada? Jeśli kolejne zwracanie uwagi nie skutkuje, a wręcz pogarsza sytuację? Jeśli słucha tak głośno muzyki, że uszy puchną, a na swoim podwórku urządza sobie, prawdopodobnie nielegalny, warsztat samochodowy, jednocześnie robiąc równie głośny remont nowo zakupionego domu?

Lowland Way, uchodząca za ekskluzywną, ulica na obrzeżach Południowego Londynu, wchodząca w skład równie idealnej dzielnicy, Lowland Gardens, od pewnego sierpniowego dnia już nigdy nie będzie taka sama. Szczycąca się doskonałą renomą i sąsiedzkimi akcjami, honorowanymi przez burmistrza, takimi jak Plenerowa Niedziela, polegająca na usuwaniu aut z ulicy, tak by dzieci mogły się na niej bezpiecznie bawić; a także od niedawna będąca domem dla młodych łabędzi, które upatrzyły sobie staw w parku; nagle staje się polem bitwy. Bitwy pomiędzy sąsiadami, którzy nie chcą zaakceptować nowych mieszkańców spod jedynki – Darrena i Jodie.

„Sissy zastanawiała się czasem, w jakim stopniu panujący na Lowland Way święty spokój, którym cieszyła się od prawie trzydziestu lat, jest rezultatem pielęgnowania określonych zasad, a w jakim zależy od pomyślnych zbiegów okoliczności. Wraz z Naomi Morgan żywiły przekonanie, że na swój sposób narzucały sąsiadom pewien poziom, świecąc przykładem, ale nigdy nie natrafiały na opór i być może w tym tkwiło sedno”.

W „Tuż za ścianą” mamy właśnie do czynienia z taką typową sąsiedzką nienawiścią. Problem jednak polega na tym, że owa nienawiść zaczyna wychodzić poza humanitarne normy. Wobec czego nie kończy się tylko na kilku kłótniach i zawistnych spojrzeniach, ale dociera do punktu, w którym dochodzi do tragedii.

W książce poznajemy relacje kilku sąsiadów – Anta, mieszkającego wraz z żoną i synkiem zaraz obok nowych lokatorów; Sissy, która mieszka naprzeciwko i jej dom jest równocześnie pensjonatem; Ralpha, zamożnego ojca i męża, który ma o sobie raczej zbyt wysokie mniemanie oraz jego bratowej Tess, która mieszka z rodziną ściana w ścianę z bratem męża i chyba nie jest z tego układu do końca zadowolona. Kiedy dochodzi do wydarzeń, których żadną siłą nie da się już cofnąć, ani zmienić, mamy wrażenie, że każde z nich miało motyw, aby dopuścić się przestępstwa. Policja zaczyna drążyć i zdaje się, że nie przestanie, dopóki nie znajdzie winnego. Tylko kto nim jest?

W tym thrillerze Lousie Candlish znakomicie przedstawiła relacje międzysąsiedzkie, a także miedzymałżeńskie i międzyrodzinne, ponieważ wprowadzenie się na ich ulicę Bootha i problemy z tym związane, zdają się jedynie uwypuklać scysje i problemy, które już od jakiegoś czasu istniały w tych relacjach. Czy zatem Booth jest sam w sobie problemem, a może jedynie pewnego rodzaju katalizatorem tych problemów, które w końcu musiały się pojawić?

Jestem pełna podziwu dla tak dobrej znajomości rynku nieruchomości, jaką dysponuje autorka. Zauważyłam to już przy jej pierwszej książce, „Na progu zła”, która notabene zbierała mieszane recenzje, ale mnie pochłonęła tak, że nie umiałam jej odłożyć. Wydaje mi się, ze przy „Tuż za ścianą” Candlish zrobiła jeszcze lepszy research i jeszcze bardziej pozwoliła swoim bohaterom działać tak, aby fabuła zwyczajnie płynęła sama. Nie powiem, ze ta książka jest lepsza od pierwszej, bo moim zdaniem obie są bardzo dobre, ale widzę, że autorka się rozwija i bardzo mi się to podoba. Jednocześnie potrafi zachować swój własny styl, co bardzo sobie cenię.

[Adres usunięty]

Gdy sielanka zmienia się w koszmar

Louise Candlish pisze niezwykle emocjonujące powieści obyczajowe i thrillery z szeroko rozbudowaną płaszczyzną psychologiczną i skomplikowaną siecią intryg. W jej książkach nic nie jest takim, jakim się wydaje, a przeczytana historia pozostaje w naszej pamięci na bardzo długo. Kiedy więc wydawnictwo Muza zamieściło w swoich zapowiedziach najnowszą powieść autorki zatytułowaną "Tuż za ścianą" wiedziałam, że jak najszybciej muszę ją zdobyć. Cieszę się bardzo, że mi się udało, a teraz chcę się z Wami podzielić wrażeniami z lektury...

Pewna ulica w południowym Londynie o nazwie Lowland Way zyskuje sobie prestiż za sprawą ekskluzywnych domów i ich mieszkańców, którzy wspólnie podejmują ciekawe działania obywatelskie. Jednym z takich projektów jest Plenerowa Niedziela, podczas której raz w tygodniu dzieci mogą bawić się bezpiecznie na wyłączonej z ruchu ulicy zamiast poświęcać ten czas tabletom, komputerom i smartfonom. Na Lowland Way nie ma miejsca na izolowanie i anonimowość. Sąsiedzi współżyją ze sobą w zgodzie, mają do siebie zaufanie i dbają o najbliższe otoczenie. Do najbardziej społecznych rodzin należą Morganowie: Ralph i Naomi oraz jego brat Finn z żoną Tess, Sissi Spacek - właścicielka dobrze prosperującego pensjonatu oraz Ant i Em Kendallowie. Ich spokojne i uporządkowane życie zostaje wywrócone "do góry nogami" odkąd do domu o nr 1 odziedziczonego po zmarłej krewnej wprowadzają się Darren Booth i Jodie, jego partnerka. Nowi właściciele nie respektują zasad ustalonych przez resztę sąsiadów, prowadzą uciążliwy dla wszystkich remont, zakłócają ciszę nocną głośną muzyką, a na swojej posesji prowadzą handel używanymi autami. Z dnia na dzień pojawia się coraz więcej problemów, kłótni i sporów, tym bardziej, że nowi mieszkańcy nie są skłonni do żadnych kompromisów wyznając zasadę "wolność Tomku w swoim domku". Kiedy na ich posesji dochodzi do śmiertelnego wypadku desperacja sąsiadów sięga zenitu. Do akcji wkracza policja, a osoby z sąsiedztwa Darrena i Jodie stanowią krąg podejrzanych. A to niestety nie koniec nieszczęść na Lowland Way...

W moim przekonaniu Louise Candlish stworzyła mistrzowską opowieść psychologiczną opartą na przeżyciach wewnętrznych bohaterów, których stabilny i uporządkowany świat zamienia się w matnię. Mieszkańcy ulicy czują się osaczeni przez przybyszy, a ich frustracje, doznania i często skrajne emocje udzielają się nawet nam, czytelnikom. Autorka bardzo trafnie pokazała relacje pomiędzy sąsiadami oraz ich sposób odbierania świata. Policyjne śledztwo i relacja z wywiadu środowiskowego przytaczanego na wstępie każdego rozdziału daje nam szeroki obraz motywów, jakimi kierują się poszczególne postaci. Tym bardziej, że wydarzenia poznajemy z kilku różnych punktów widzenia.

Problemy wrogości, antagonizmu społecznego i niedopasowania nakręcają całą spiralę konfliktów, urastają do rangi apokalipsy i ostatecznie doprowadzają do tragedii. Warto zwrócić uwagę na perfekcyjną, moim zdaniem, grę pozorów jaką stosują bohaterowie nie tylko wobec osób z zewnątrz, ale również we własnych czterech ścianach, w stosunku do członków najbliższej rodziny. Właściwie wszyscy czują się wyśmienicie w odgrywanych przez siebie rolach, niczym aktorzy na scenie teatru bez mrugnięcia okiem manipulują faktami, ukrywają prawdę i tworzą intrygi. Akcja toczy się niespiesznie, stopniowo poznajemy kolejne tajniki prowadzonego śledztwa i odkrywamy różne niespodzianki. Każdy z bohaterów skrywa jakiś sekret, który niekoniecznie musi ujrzeć światło dzienne.

Louise Candlish podarowała nam powieść mieszczącą się w ramach "domestic noir", ale niestety nie chciałabym klasyfikować tej historii jako thriller psychologiczny. Poza wątkami kryminalnymi i gęstą siecią intryg nie znalazłam tu ani rosnącego napięcia, ani niepokoju, ani atmosfery grozy, a akcja biegnie zbyt powoli, nie przyspiesza, brakuje kulminacji. Dla mnie jest to niemal genialna powieść psychologiczno - obyczajowa, ale do dreszczowca sporo jej brakuje. Tym niemniej historia naprawdę warta jest poznania, a jej lektura nie zabierze dużo czasu. Serdecznie polecam.

Thriller na bardzo dobrym poziomie!

Czyta się szybko, postacie są świetnie nakreślone przez co pod koniec każdy jest winny strasznej tragedii. A to dopiero początek... Bo każdy może być winny. Każdy gra według własnej interpretacji reguły "idylliczne osiedle, które wspólnie stworzyliśmy".

Powieść mogę porównać do świetnego serialu "Broadchurch" czy "Safe", którego scenariusz napisał Harlan Coben :)

Wystarczyły mi dwa dni, by pochłonąć "Tuż za ścianą". Przy tej książce nie można się nudzić.

Pierwsza Dama o książkach

Gwarantuję, że ta książka wciągnie Was już od pierwszych stron.

Jej akcja ma miejsce w obrębie jednej ulicy, przy której stoją domy jednorodzinne. Tylko jeden z budynków, to bliźniak, czyli sąsiadów oddziela jedynie ściana.

Odniosłam wrażenie, że to osiedle zamieszkują bardzo zamożni ludzie. Mało kogo stać, by w mieście kupić dom z podwórkiem. Mieszkańcy świetnie się znają i żyją w zgodzie, nikt nikomu nie przeszkadza, a wręcz przeciwnie - zawsze są chętni pomóc sobie nawzajem. Chlubią się swoją akcją popartą przez burmistrza, czyli w każdą niedzielę ulica jest wyłączona z ruchu. Auta stoją w innym miejscu, a dzieci mogą spokojnie i bezpiecznie się bawić.

Wydawać by się mogło, że mieszkanie w tym miejscu, to spełnienie marzeń. Jednak pewnego dnia, spokój zostaje zakłócony przez nowego lokatora jednej z części bliźniaka pod nr 1. Od tego dnia zaczyna się koszmar: remonty w przeróżnych porach dnia i nocy, głośna muzyka, a ponadto nowy sąsiad nie jest przyjaźnie nastawiony do innych ludzi. Najbardziej cierpią na tym sąsiedzi zza ściany, którzy mają małe dziecko.

Zaczynają się zebrania i szukanie haka na nowego mieszkańca, a także planowanie, w jaki sposób można odegrać się na nim.

Jak już pisałam wcześniej, książka wciągnęła mnie od pierwszych stron. Czytało mi się ją niezwykle szybko. Historia, opisywana z perspektywy wszystkich sąsiadów oraz życie są bardzo realistyczne. Nie miałam problemów z wyobrażeniem sobie tego, jak mieszkańcy wzajemnie się pozdrawiają czy też zapraszają na kawę.

Muszę stwierdzić, że gdybym miała takiego sąsiada, jak ten spod jedynki, nie wiem, jakbym się zachowała. Rozumiem też zachowanie wszystkich sąsiadów.

To była moja pierwsza książka tej autorki, po którą sięgnęłam i na pewno nie poprzestanę tylko na tej jednej. Bardzo podoba mi się jej styl pisania i czekam na kolejne książki. A Wam jak najbardziej polecam tę historię. Nie będziecie mogli się od niej oderwać, dopóki nie rozwiążecie do końca tajemnicy śmierci.

Mieszkańcy spokojnej ulicy Lowland Way prowadzą idyllyczne życie pełne uprzejmości, życzliwości, ciasteczek, kwiatków i wspólnych rozmów... jednak spokój ten zakłócają nowy lokatorzy. Derren i Jodie swoją przyprowadzką zepsuli cały klimat jaki stworzyli sąsiedzi. Ciągle remontują, słuchają głośnej muzyki, rozstawiają samochody nie pasujące do otoczenia, są opryskliwi i niekulturalni. Pewnego dnia pod rusztowaniem ich domu ginie ciężarna dziewczyna. Detektywi dopatrują się sabotażu mieszkańców, przesłuchują i maglują. Jakie brudy wyjadą na wierzch i czy ta iddyla to nie jest tylko fasada i złudzenie?

Powiem szczerze, że dzięki kilku dobrym duszyczkom ta książka nawet mi się podobała 😁a piszę o tym nie bez powodu, bo czytajac opisy z okładki byłabym niezwykle zawiedziona tym co spotkało mnie na kartach tej książki. "Ostra jazda" , "wstrzasajacy thriller" to ostatnie odniesienia jakich można użyć wobec tej książki. To raczej duża dawka powieści obyczajowej z groteską. Przez taki opisy traci na tym i książka i czytelnik, który spodziewa się zgoła czegoś innego.

A gdyby tak nie patrzeć na to co jest na okładce? Dostaniemy wyważoną i spokojnie prowadzona akcję z perspektywy kilkorga mieszkańców ulicy. Poznamy sposoby na intrygi, tajemnice sąsiadów zza sciany, spiski miedzysąsiedzkie i pragnienie zemsty wobec znienawidzonych nowych sąsiadów.

Narracja opiera się na tym co ktoś powiedział lub nie, co ktoś zrobił albo czego nie zrobił i może się to wydać niektórym irytujące, ale w ciekawy sposób wprowadza zamęt, bo każdy chciałby pozbyć się Derrena, ale nikt się do tego głośno za bardzo nie przyznaje przed innymi.

Ja powiem tak, powieść jest po prostu dobra, ale thrillera i akcji pędzącej w szalenczym tempie tu nie znajdziecie 🙂

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza❤

✴„Tuż za ścianą”✴

Louise Candlish Wydawnictwo MUZA MUZA BLACK

Kochani, czy wiecie co to znaczy upierdliwi sąsiedzi? Mieliście z takimi do czynienia? Mam nadzieję, że nie.

Do na pozór spokojnej okolicy wprowadzają się nowi sąsiedzi, Darren i Jodie. Z jednej strony ”powinni” dopasować się do istniejących sąsiedzkich zasad, jednak z drugiej strony, czy zawsze trzeba wszystko robić według ustalonych norm?

Nasza nowa parka nie liczy się z niczym i z nikim. Puszczają głośno muzykę, przeszkadza to wielu sąsiadom. Robią długotrwały remont. Niestety nieudolnie. Przy tym okolica wygląda nieciekawie. Mało tego na swojej posesji zajmują się handlem używanymi autami. To się nie podoba wielu sąsiadom. To wszystko doprowadzi do niejednej tragedii. Co takiego się wydarzy musicie przeczytać sami. Dodam tylko jedno: pojawi się morderstwo. Kto morduje? Czy sąsiedzka zmowa wypali? Czy policja wpadnie na prawdziwy trop, który doprowadzi ich do mordercy?

Pytanie tylko czy pozostali sąsiedzi są tacy idealni, na jakich się kreują? Każdy z nich ma coś za uszami, wszyscy mają swoje sekrety.

Zakończenie troszeczkę zaskakuje. Według mnie jest to bardzo dobry thriller. Szybko się czyta. Wciąga od samego początku. Oczywiście nie można przestać czytać. Barwne postacie, dobrze wykreowane. Fabuła idealnie przemyślana. Nie ma czasu na nudę. Emocji nie zabraknie. Gwarantuję dobrze spędzony czas przy czytaniu tej powieści. Książka jest godna polecenia.

Poznajcie sąsiadów z piekła rodem. Pytanie: Czy chcielibyście mieć takich sąsiadów? Ja stanowczo nie.

Po lekturze „Tuż za ścianą” nasuwa się pytanie: Co tak naprawdę wiemy o swoich sąsiadach, tych nowych i tych, którzy mieszkają obok nas od lat? Może za ścianą mieszkają podobni ludzie, do tych z powieści „Tuż za ścianą”. Uważajcie na nich.

Polecam, polecam i jeszcze raz polecam.

Dobry sąsiad to skarb, a już w liczbie mnogiej oznacza, że można spać spokojnie w nocy, a w dzień cieszyć się z miejsca zamieszkania. Gorzej gdy sytuacja odmienia się z dnia na dzień, nagle pryska czar idylli i trzeba zmierzyć się z rzeczywistością jak z najgorszego koszmaru. To, co wydawało się zwykłą codziennością nagle okazuje się dobrem, o które trzeba walczyć, bo nie tylko w miłości wszystkie chwyty są dozwolone, również na wojnie, zwłaszcza tej sąsiedzkiej.

Londyn wcale nie musi mieć zakorkowanego, wielkomiejskiego, oblicza. Można znaleźć miejsca gdzie po prostu człowieka spokojnie wraca po pracy domu, wita się ze sąsiadami, których zna doskonale, patrzy jak jego dzieci bawią się jak ON sam kiedyś. To nie jest zamknięte osiedle, ekskluzywna enklawa, a jedynie lub aż jedna z ulic w południowym Londynie. Jednak mieszka się na niej tak jak wielu marzy, nic oczywiście nie było podane na tacy, ale jeśli ma się chęci i wytrwałość to cała reszta da się zrobić. Co, więc jeśli ktoś po prostu godzina po godzinie, dzień po dniu, niszczy to, co inni wypracowali? Darren Boothe nie pasuje do okolicy, do której właśnie się przeprowadził, nie ma zamiaru poznać się z sąsiadami, nie bierze pod uwagę nikogo i niczego, jest głośny i po prostu robi to, co na ma ochotę. Po prostu jest sąsiadem jak z najgorszego koszmaru, zamienia w piekło wszystkim wokoło, kto jak więc nie ON jest winnym? Przecież na to zanosiło się od samego początku, nikt nie stał z założonymi rękami, lecz jakoś nie było to brane na poważnie. Dlaczego więc teraz nie wierzy się tym, którzy są przykładnymi obywatelami? Co faktycznie wydarzyło się na Lowland Way, jeszcze nie dawno namiastki sielskości w brutalnym świecie, gdzie każdy patrzy tylko na swój interes?

Spokojna okolica w wielkiej metropolii, taka jaka jeszcze dwadzieścia lat temu nie była niczym nadzwyczajnym, a jeszcze dawniej najczęściej stanowiła normę. Sąsiedzi znający się z imienia i nazwiska, dzieci bawiące się na ulicy, piękny park na wyciągnięcie ręki, nagrody władz miejskich za inicjatywy mieszkańców. Czy to nie brzmi zbyt pięknie? A jeśli do tego dołożyć jeszcze zadbaną okolicę, okazałe domostwa i ich zamożnych właścicieli? Po prostu bajka, kryminalna jak diabli, tylko kto jest w niej tym złym, a kto tym dobrym, no i czy zbrodnia była? Louise Candlish ma świetne pióro i od samego początku daje wskazówki, że w historii, którą nam zaserwuje nie będzie niczego, co wydaje się oczywiste, chociaż na pierwszy rzut oka prawie mamy taką pewność. Tylko to „prawie” i „ale” jak zawsze robią różnicę i tak jest w przypadku „Tuż za ścianą”, zresztą tytuł jak najbardziej adekwatny. Wszystko dzieje się obok siebie, drzwi w drzwi, okno w okno, ogród w ogród, na jednej ulicy. Pierwsze rozdziały oszałamiają wprost jasnością, uporządkowaniem i sielskim klimatem jak z programu wnętrzarskiego. Czy w takim klimacie mogą zalęgnąć się jakiekolwiek mordercze myśli? Z jakiego powodu? No właśnie, gdyby tak zakłócić tę idylliczną oazę w samym środku miejskiej dżungli, co wydarzyłoby się? Może tak jak w „Tuż za ścianą” wcale nie tak powoli opadłyby pozory, dobre wychowanie, emocje wymknęłyby się spod kontroli i po prostu ludzie pokazaliby swoją prawdziwą twarz. Czy to wystarczy by kogokolwiek o cokolwiek posądzać? Oczywiście, że nie, lecz dużo nie potrzeba by wszystko posypałoby się jak domek z kart. Granat z zawleczką nie grozi wybuchem dopóki ktoś jej nie wyciągnie, kiedy to już się stanie to wybuch jest pewien, Louise Candlish krok po kroku pokazuje jak do tego może dojść, każdy ma przecież swój próg wytrzymałości, jedni wyżej, drudzy wyżej, lecz w końcu następuje ten moment, poziom wrzenia. Pisarka doskonale uchwyciła nie jedynie tę chwilę, lecz każdy z etapów do niej prowadzący, z detalami, na jakie nikt nie zwraca uwagi, dosłownie plastycznie opisała jak nakręca się sprężyna emocji, jak dochodzi do eskalacji konfliktu. No i w końcu finał, w którym wiele się wyjaśnia, lecz dalej pozostaje napięcie, jakie wzrastało od początku i wcale nie opadło, bo kto powiedział, że sprawca równa się winny?

Nie ma dla niego znaczenia ani dzień tygodnia, ani pora dnia. Nigdy nie wiadomo, kiedy się to zacznie i jak długo będzie trwało.

@louisecandlish

Darren wprowadzając się do spokojnej i urokliwej dzielnicy zmienił życie wszystkich sąsiadów w piekło. Ludzie mieszkający tam nie godzą się na zmiany ich otoczenia, szukają wszystkich sposobów na pozbycie się uporczywego problemu. Kiedy dochodzi do tragedii, kłopotliwy sąsiad jest głównym podejrzanym. Lecz czy na pewno to co oczywiste jest widoczne gołym okiem? Sprawie trzeba przyjrzeć się bliżej. Prawda może być szokująca. A tragedii jeszcze więcej.

Kiedy do spokojnej dotychczas okolicy sielankowego prawie życia wprowadza się kłopotliwe sąsiedztwo, cały spokój i urok okolicy staje się przeszłością. Darren nowy sąsiad robi jakby wszystkim na przekór, lekceważąc prośby sąsiadów o zachowanie spokoju, uszanowanie wspólnych przestrzeni oraz dotychczas panujących zasad. Wraz z partnerką są głośni, słuchają wulgarnej i głośnej muzyki, robiąc remont domu o godzinach kłopotliwych dla innych, nie szanują nikogo. Sąsiedzi są oburzeni, bo któż by nie był, kiedy piękna okolica zmienia się w złomowisko aut, plac budowy, zachowanie stające się zagrożeniem bezpieczeństwa dla ludzi i zwierząt, wszechobecny chaos. Każdy szuka haka na kłopotliwe sąsiedztwo, wykorzystując przepisy, szukając dowodów tak by ktoś z władz miasta w końcu zareagował na problem. Kiedy dochodzi do tragedii wszystko wskazuje na nowego sąsiada. Ale okazuje się, że zbyt wielu ludzi ma tutaj swoje za skórą. Czy frustracja odpowiadająca za nieodpowiednie sąsiedztwo popchnie innych do niecnych czynów? Bardzo pochłaniający zawiły thriller, trudnych relacji na międzyludzkich, pokazujący jak łatwo można świat idealny, zamienić w istny bałagan, a porządnych ludzi w szukających zemsty.

Życie mieszkańców w spokojnej zadbanej dzielnicy zostaje przerwane przez nowych głośnych sąsiadów. Próbują poradzić sobie z problemem, szukając różnych rozwiązań. Wraz z nowymi sytuacjami poznajemy inne oblicza postaci. Każda skrywa jakąś tajemnicę. Podejrzenia, ciche oskarżenia. Zaczynają się tak zwane schody między sąsiadami, ale także wśród rodzin. Sielanka tego małego społeczeństwa odeszła w zapomnienie.

Nie twierdzę, że książka jest zła, jednak mnie nie do końca porwała. Nie oznacza to, że nie polecam tej pozycji. Jest dobrze napisana, są zwroty akcji, stopniowe napięcie. Autorka przedstawia zachowania klasy średniej, która czuje się lepsza, ale nie oszukujmy się, wcale tak nie jest. Mając pieniądze mogą mieć wiele za uszami, prawda? Na zewnątrz mogą uchodzić za lepszych, wyższych, jednak tak naprawdę mogą być zepsuci, mieć gorsze dni jak każdy, kombinować na własną korzyść. "Tuż za ścianą" pokazuje, gdy ktoś lub coś zaburza wypracowane normy w rodzinie czy w społeczeństwie i tego konsekwencje.

Wyczuwamy napięcie, kiedy chcemy dojść do prawdy, co wydarzyło się w dniach tragedii.

Rozdziały przypisane każdemu z bliższych sąsiadów Darrena i Jodie ukazują nam myślenie każdego z nich w danej sytuacji.

Czuć nienawiść jaką pałają mieszkańcy do nowych lokatorów. Zakończenie na pewno zaskakujące, jednak pozostawia pewien niedosyt co do dalszych losów bohaterów. 😉

Przekonajcie się sami czy "Tuż za ścianą" podgrzeje temperaturę i z napięciem będziecie chcieli dojść do prawdy.

"Tuż za ścianą" to kolejny thriller brytyjskiej autorki Louise Candlish, którą możemy kojarzyć znakomitej książki "Na progu zła ".

Lowland Way to podmiejska ulica, gdzie mieszkańcy cenią sobie spokój i prestiż, na który sami zapracowali przez lata. Tu każdy każdego zna i wszyscy odnoszą się do siebie z szacunkiem i życzliwością. Jednak ich sielankę, przerywają nowi sąsiedzi z pod jedynki. Darren i Jodie, nie zamierzają przestrzegać reguł panujących na ulicy, a dotychczasowe życie mieszkańców zamienią w prawdziwe piekło, które doprowadzi do śmierci...

"Tuż za ścianą" to kolejny dobry thriller, który wyszedł spod ręki Louise Candlish. Sam styl w jakim napisana jest ta fabuła zachęca do sięgnięcia po tę książkę. Autorka przedstawia historie widzianą z perspektywy kilku mieszkańców z Lowland Way, którzy na swój własny sposób chcą pozbyć się uciążliwych sąsiadów. Czytelnik może poczuć się jak detektyw w momencie rozszyfrowania kto odpowiedzialny jest za śmierć jednej z postaci, bo to, że ktoś straci życie, było tylko kwestią czasu w tej historii. Jednak trochę rozczarowało mnie zakończenie, brakowało tam końcowego boom, tzw. wisienki na torcie. Mimo to uważam, że thriller jest godny polecenia, bo książkę czytało się wyśmienicie, a sama historia oddawała klimat londyńskiego przedmieścia i z łatwością można było sobie to wszystko wyobrazić, nawet same frustracje mieszkańców, którzy notorycznie byli zlekceważeni przez Darrena. Polecam

„ Sytuacja stawała się zdecydowanie zbyt napięta”.

Co się stanie kiedy na porządną ulicę wprowadzi się sąsiad mający gdzieś panujące zasady?

Historię poznajemy z punktu widzenia czterech osób i ich rodzin. Od samego początku jedno jest pewne- ktoś nie żyje- jednak nie wiadomo kto? Dlaczego? I przede wszystkim kto za tym stoi? Odpowiedź na pierwsze pytanie dostajemy tak gdzieś około 150 strony i kiedy dowiedziałam się tego to trwałam w takim chwilowym osłupieniu. Do reszty dochodzi się małymi kroczkami. I kiedy wiadomo kim jest ta osoba, dochodzi do kolejnego przykrego wypadku, który niewątpliwe ucieszy sąsiadów, ale kto tym razem jest winny?

Bohaterów jest tutaj naprawdę dużo i każdy z nich zachowuje się tak jakby był sprawcą. W każdym rozdziale zaczyna się typować winnego i po przeczytaniu kolejnego stwierdza się, że on/ona też mogła to zrobić. I kto w końcu dopuścił się złego?

Jednak wszyscy irytują swoim zachowaniem. Chyba nigdy nie czytałam książki, gdzie każdy bohater działał mi na nerwy. Postacie aż się prosiły, aby nim porządnie potrząsnąć. Jednakże z drugiej strony przypuszczam, że celem autorki było przedstawienie ludzi w taki właśnie nieco satyryczny sposób. Taki, żeby wkurzali czytelnika swoim zapatrzeniem w siebie i hipokryzją. I muszę powiedzieć, że wyszło w 100%. Autorka pokazuje prawdziwe oblicze klasy średniej, z pozoru ludzi niemal idealnych, jednak pod tą maską kryją swoje prawdziwe oblicze…

Mnie osobiście nie podobało się zakończenie, które było takie nieco urwane. Zabrakło też jakiegoś „bum”. Zaskoczyło mnie to, kto odkręcił gaz, ale cała otoczka była pozbawiona emocji. Często też było bardziej obyczajowo niż thrillerowo. Duża ilość psychologii bohaterów sprawiła, że od książki nie można się oderwać.

Thriller na bardzo dobrym poziomie!

Czyta się szybko, postacie są świetnie nakreślone przez co pod koniec każdy jest winny strasznej tragedii. A to dopiero początek... Bo każdy może być winny. Każdy gra według własnej interpretacji reguły "idylliczne osiedle, które wspólnie stworzyliśmy".

Powieść mogę porównać do świetnego serialu "Broadchurch" czy "Safe", którego scenariusz napisał Harlan Coben :)

Wystarczyły mi dwa dni, by pochłonąć "Tuż za ścianą". Przy tej książce nie można się nudzić.

Pierwsza Dama o książkach

Lowland Way,to spełnienie idyllicznego snu nowobogackich mieszkańców Londynu.

Cisza,dookoła piękne rezydencje,życzliwi sąsiedzi i coniedzielne,wspólne zabawy dla dzieci.

Tak było..do momentu przeprowadzki Darrena i Jodie.

Ta para z nikim się nie liczy.Hałasuje,remontuje,puszcza w nocy głośną muzykę i o zgrozo..nielegalnie handluje gratami,które ustawia również na własnym trawniku!

Życie mieszkańców powoli zamienia się w koszmar i pewnego dnia dochodzi do tragedii.

Policja rozpoczyna śledztwo i wnikliwie przepytuje sąsiadów.Chociaż wszyscy wskazują na winę Darrena,to detektywi mają co do niej wątpliwości,tym bardziej,że każdy z nich ma co nie co do ukrycia...

IRYTUJĄCA.

W mistrzowski sposób,koszmarnie IRYTUJĄCA.

Tylko to przychodzi mi na myśl,kiedy myślę o tej książce.

Nie ma tu sytuacji,która by Was nie wkurzyła.

Nie ma bohatera,którym nie mielibyście ochoty potrząsnąć i krzyknąć: ,,opanuj się,człowieku!"

Jest za to zakończenie,po którym będziecie siedzieć i myśleć,czy bardziej chce Wam się śmiać,czy płakać.

Dla mnie to,co tutaj się zadziało było fenomenalne.

Autorka bez pardonu pokazała bufonadę ,,wyższej" klasy średniej,gdzie ,,szanowna pierdolencja" zamienia się w małpy we własnym cyrku.

I zostaje zapędzona w kozi róg.

Tu niemoc rodzi nienawiść i ukazuje prawdziwą twarz mieszkańców sielskiego osiedla.

Bardzo to było dobre.

Realistyczne aż do bólu,ze świetnie wykreowanymi postaciami i trzymające w napięciu aż do ostatniej strony.

Ja jestem zachwycona i śmiało mogę Wam polecić tę tykającą bombę z opóźnionym zapłonem.

Jak to śpiewały Alibabki ? kto starszy ten wie ;)

“...jak dobrze mieć sąsiada,

jak dobrze mieć sąsiada,

on wiosną się uśmiechnie, jesienią zagada…”

🔸️

Prestiżowe osiedle, zamożni mieszkańcy.

Sąsiedzi tacy co to do rany przyłóż i chleb posmaruj.

Komitywa, symbioza, bułka przez bibułkę, proszĘ, dziękujĘ, no może przepraszam, to już niekoniecznie.

W tym pozornie zgranym światku zamkniętej społeczności też bywają starcia, zawiści i niechęci. Może tylko skrupulatniej owijane w pozłacany papier.

🔸️

Jednak przychodzi czas, gdy idylla osiedlowego spokoju zostaje zakłócona przez nowych sąsiadów. Gburowatych, nieobytych i zbyt prostych, by mogli być zaakceptowani przez pozostałych.

Nie respektowanie osiedlowych zasad, codzienna głośna muzyka, dudniąca do późnych godzin wieczornych, upierdliwie przedłużający się remont, bałagan wokół posesji, oraz spora ilość aucianych gruchotów, którymi handlują, zaczyna przeważać szalę wzajemnej niechęci.

Prośby, skargi, wzywanie policji oraz osiedlowe narady prowadzą tylko do zaostrzenia konfliktu.

Gdy dochodzi do kilku incydentów, a potem do tragedii, wrogość mieszkańców jeszcze bardziej narasta.

Czy wystawiona na próbę ich cierpliwość i mnożąca się ogólna frustracja mogą doprowadzić do kolejnej śmierci?

🔸️

Muszę stwierdzić, że słuchając audiobooków jestem łaskawsza w odbiorze niektórych książek i daję im szansę. Tej dałam i nie żałuję. Ja naprawdę dobrze się bawiłam słuchając lektury. Fajny styl narracji i ciekawy pomysł na zawiązaną intrygę.

Chociaż troszeczkę liczyłam na coś z większym tąpnięciem, zawrotną akcją i z takim woow, co to narody klękają.

Nasz odbiór książki chyba zależy od tego czego od niej oczekujemy.

To taki lekki domestic thriller, chociaż skłaniała bym się bardziej do określenie obyczajem z wplecionym wątkiem kryminalnym.

I może wielkiego halo nie było, ale stuningowana słuchawkami i tak urozmaiciłam sobie chwile 🙂

.

⭐RECENZJA⭐

Lowland Way jest bardzo życzliwą ulicą. Sąsiedzi sąsiadom nie utrudniają życia, umawiają się na różne rzeczy, dla dzieci organizują w niedzielę wspólne zabawy. Jest miło, cicho i beztrosko... do czasu, aż wprowadzają się nowi lokatorzy. Cały luksus znika jak po pęknięciu bańki mydlanej. Nowi sąsiedzi mają w nosie wszystkie zasady, umowy. Spokojne życie mieszkańców staje się koszmarem. Na spokojną ulicę "spada" zły czas, zaczynają dziać się niedobre rzeczy. Czy mieszkańcy dogadają się z nowymi osobami, czy raczej będą toczyć z nimi wojnę?

🤯

Pierwsze spotkanie z pisarką Louise Candlish uważam nawet za udane. Autorka w tej historii stopniowała napięcie i niepewność. Od pierwszych kartek zostajemy wciągnieci niby w spokojną fabułę, ale z kartki na kartkę krąży w naszej głowie mnóstwo pytań. Zadajemy sobie je - co, gdzie, jak, dlaczego, jak to możliwe? A odpowiedzi brak. Do ostatniego rozdziału nie wiedziałam, czego mogę się spodziewać. Miałam swoje typy co do postaci i kto stoi za czym, lecz nie były one trafne 😅 Pisarka nieźle nagmatwała, ale dzięki temu ta lektura była przyjemniejsza. Jednak jak pierwsza połowa książki była ciekawa i naprawdę trzymała w niepewności, tak druga połowa powieści już wypadła gorzej. Miałam wrażenie, że autorka sama do końca nie wiedziała, co chciała tutaj przekazać. Niemniej jednak całą lekturę uważam na plus, bo coś się jednak działo. Zostaliśmy wciągnieci w wir sąsiedzkich utarczków, problemów i wrogości. Niestety ta powieść pokazuje nam również jak ludzie mogą się źle zachowywać. Jak można nie lubić kogoś od samego początku przez dane zachowania i sytuacje. Ale tak to bywa w życiu. Nie ze wszystkim sąsiadami będziemy się przyjaźnić. Jeśli chodzi o postacie, to niespecjalnie zapadły mi w pamięć, były i tyle. Żadna nie skradła mojego serca, ani nie spowodowała też specjalnej reakcji. Koniec bardzo zapunktował, tego się nie spodziewałam, ale właśnie chyba o to chodzi, prawda? Trzeba umieć zaskoczyć czytelnika i tutaj pisarce się udało. Zachęcam Was do zapoznania się z tą powieścią i wyrobienia sobie o niej zdania. Miłego 🖤

🤯

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwomuza @[Adres usunięty] 🖤

Lubicie swoich sąsiadów? A może macie z nimi jakieś niewyjaśnione zatargi? Kiedy wychodzicie na pole, nie możecie spojrzeć nawet w stronę ich posesji? Różnie to bywa, jednak czy jest możliwe, by z powodu sąsiadów doszło do tragedii?

Najnowsza książka Louise Candlish jest pierwszym moim spotkaniem z autorką. Jej powieść to historia spokojnej ulicy, na którą wprowadza się niezbyt przyjazna para. Rozpoczynają się remonty, nie do końca legalne prowadzenie działalności, która zakłóca ciężko wypracowany spokój innych mieszkańców. Co więcej, dochodzi do tego głośna muzyka, a szczytne wydarzenia, które odbywały się co niedziela na ulicy muszą odejść w niepamięć. Do czego może doprowadzić takie zachowanie?

"Tuż za ścianą" to powieść, którą przeczytałam dość szybko. Początek był dla mnie bardzo ciekawy, rosło napięcie, rosło zaciekawienie, pytania się mnożyły, a odpowiedzi brak. Bylo tak gdzieś do połowy książki. I, niestety, muszę powiedzieć, że ta pierwsza połowa była znacznie lepsza niż druga. Autorka zastosowała ciekawy zabieg, przed każdym rozdziałem umieściła fragmenty wypowiedzi z przesłuchania, które jeszcze bardziej podsycały ciekawość. Po tym największym zwrocie akcji, jaki miał miejsce, reszta zaczęła się sypać. Mam wrażenie, że autorka jedynie na tą pierwszą część miała pomysł, a później posypało się jak domek z kart. Było sporo zagmatwania, ale zniknęła moja ciekawość, którą zastąpiła nuda. Zakończenie jedynie to potwierdziło. Chciałabym Wam polecić te książkę z czystym sumieniem, ale nie mogę. Polecam jednak sprawdzić, może Wy znajdziecie w niej coś dla siebie.

Uciążliwi sąsiedzi to jest prawdziwy problem. Skutecznie mogą zatruć życie. Przekonali się o tym mieszkańcy Lowland Way. Od momentu wprowadzenia się nowych sąsiadów spokojną do tej pory ulicę zaczyna opanowywać chaos i dezorganizacja. Zbyt głośna muzyka i niekończący się remont powoli wyprowadzają wszystkich z równowagi. Do czego posuną się starzy mieszkańcy by odzyskać dawny spokój?

.

Ogólny zamysł jest dość ciekawy. Cały czas coś się dzieje. Są intrygi, tajemnice, jest element zaskoczenia. Styl jest przystępny, a rozdziały krótkie przez co czyta się szybko. Trzeba być jednak cały czas skupionym gdyż mnogość postaci może przytłoczyć. Autorka w bardzo zmyślny sposób ukazała przewrotność ludzkiej natury, to do czego może być zdolny człowiek przyparty do muru. Zły sąsiad stał się tu tylko pretekstem i swego rodzaju zapalnikiem. Przedstawiona została kruchość ludzkich relacji. Jest dobrze póki wszystko toczy się po myśli bohaterów. Wystarczy jednak, że przewróci się jeden element domina i wszystko się sypie. Nie ważne czy są to tylko zwykłe relacje sąsiedzkie czy więzy rodzinne. Wkracza podejrzliwość, wytykanie błędów. Rodzą się nieporozumienia.

.

Mimo tego, że to nie jest zła pozycja to mam co do niej mieszane uczucia.

Przyznam, że nie czytałam jeszcze książki, w której bohaterowie by mnie tak irytowali. To tylko fikcja literacka, a ja przez całą lekturę czułam rozdrażnienie. Mam wrażenie, że autorka delikatnie popłynęła z fabułą. Mało wiarygodna jest aż taka obojętność różnych służb, zarówno porządkowych jak i władz lokalnych. Tu nie chodziło tylko o hałas, ale przede wszystkim o bezpieczeństwo.

Podsumowując zaliczam "Tuż za ścianą" do klasy średniej. Taka książka na raz, którą czyta się dobrze, ale nie zostaje długo w pamięci.

O tym czy chcecie po nią sięgnąć musicie zdecydować sami. Nie polecam ani nie odradzam.

Nudna, nie ma tam właściwie akcji, a bohaterowie są nijacy...

Lowaland Way to luksusowa dzielnica w południowej części Londynu.Istne marzenie każdego z mieszkańca, raj na ziemi: cisza, spokój, bezpieczeństwo, przepiękne rezydencje, bezwzględny ład i porządek, życzliwi sąsiedzi oraz wspólne niedzielne zabawy dla dzieci, to tylko część z dobrodziejstw, którymi otaczają się domownicy żyjący w tej całej bajecznej społeczności.

Pewnego dnia cały czar pryska jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, kiedy w okolicy osiadają się nowi sąsiedzi- Darren i Jodie.

Nowi lokatorzy wprowadzają się do jednego z domów i od samego początku, z nikim się nie liczą.

Nocą słuchają głośnej muzyki, klną, do tego przeprowadzają uciążliwy remont, który nie zmierza ku końcowi, a jakby tego było mało handlują używanymi samochodami na swej posesji, zabierając tym samym wolny teren wokół.

Beztroskie życie zmienia się w koszmar, a sąsiedzka atmosfera staje się nie do wytrzymania.Do czego doprowadzi to zdruzotanych i zmęczonych sąsiadów?

Po pewnym czasie, sobotniego ranka dochodzi do nieodwracalnej tragedi....

"Tuż za ścianą" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Louise Candlish. I chociaż prezentowany tytuł należy do gatunku jakim jest thriller psychologiczny to niestety wg mnie to bardziej powieść obyczajowa (pokusiła bym się nawet o stwierdzenie, że to obyczajówka-plotkarska, gdyż każdy z sąsiadów był wścibski i wiedział wszystko o drugim 🤫) która nie ma nic wspólnego z thrillerem🙈.

Decydując się na tą pozycję miałam ogromne oczekiwania co do tego tytułu. Niestety książka mnie rozczarowała...

Sam pomysł na fabułę miał ogromny potencjał, który niestety nie został w pełni wykorzystany, a wg mnie mógłby stać się naprawdę mrocznym thrillerem z gatunku domestic thriller.Gdyby tylko autorka zmniejszyła trochę liczbę bohaterów w których bardzo się gubiłam oraz dodała jakieś mroczne wątki to na pewno cała powieść zyskała by na oryginalności.

Dlatego też zdecydowanie zabrakło mi tutaj napięcia, ciekawej fabuły, dynamiki oraz wartkiej akcji, która nie pozwoliłaby mi odłożyć książki chodź na chwilę.

Niestety z wielkim bólem serca stwierdzam, że nie znalazłam w tej książce nic co zyskało by na jej wyjątkowości.

Oczywiście polecam sprawdzić samemu prezentowany tytuł, gdyż wiem, że większości z was książka się bardzo podoba.

Autor: Louise Candlish

Tytuł: Tuż za ścianą

Wydawnictwo: Muza

Premiera: 2021-01-20

Podmiejska ulica Lowland Way to spełnienie idyllicznego snu. Przepiękne rezydencje, życzliwi sąsiedzi, wspólne zabawy dla dzieci w każdą niedzielę. Ale Darren i Jodie, którzy wprowadzają się do jednego z domów, z nikim się nie liczą. Puszczają w nocy głośną muzykę, zaczynają nieudolny remont i handlują na swojej posesji używanymi samochodami. Wkrótce atmosfera staje się napięta i konflikt wisi w powietrzu. A potem pewnego sobotniego ranka dochodzi do tragedii, która wstrząsa lokalną społecznością. Podczas gdy policja szuka przyczyny śmiertelnego wypadku, zaczynają padać oskarżenia i okazuje się, że każdy ma coś do ukrycia. Detektywi po kolei przesłuchują mieszkańców, którzy zwierają szyki i zgodnie twierdzą, że winny jest Darren Booth. Ale jest pewien problem. Policja im nie wierzy.

Trudno było mi się wcielić w rolę bohaterów, nie do końca rozumiałam co działo się w książce. Moim zdaniem została ona trochę przedłużona, a ja takich książek nie lubię. Podczas czytania wypełniało mnie w pewnych momentach jedno uczucie, a mianowicie niepewność. Było to związane z tym, że nie wiedziałam czego można spodziewać się po sąsiadach z ulicy. Pokazana w niej została siła przyjaciół i sprawiedliwości, co jest dobrym przykładem dla innych. Książkę czytało mi się dłużej niż zazwyczaj, jest to związane z tym, co napisałam wyżej. Mimo wszystko zakończenie książki było dla mnie ciekawe. Miałam nadzieję na mroczną historię, jednak nie dostałam jej tutaj. Nie do końca przypadła mi ona do gustu. Ocena 4/10

„Tuż za ścianą” miał być trzymającym w napięciu thrillerem. Czy nim faktycznie był? W moim odczuciu niestety nie..

Trafiamy w niemal sielankowy obraz przedmieść Londynu, gdzie klasa średnia wiedzie spokojne życie. Owy spokój zostaje zakłócony przez nowych sąsiadów, którzy za nic mają sobie obowiązujące na ulicy Lowland Way zasady. I mój spokój również został zakłócony, ponieważ irytowała mnie ta bezsilność bohaterów i to, że w owej sytuacji nie mogli liczyć na pomoc władz. Frustracja rośnie, a jak wiadomo rodzi to dziwne pomysły i rozwiązania. Autorka podrzucała różne wskazówki do rozwikłania zagadek, jednak co chwilę trafiałam w ślepy zaułek i trzeba było zmieniać kierunek myślenia. Bohaterów było sporo i wszyscy wykreowani byli w przemyślany sposób. Każda postać była inna i zmieniała się wraz z rozwojem akcji. Jednak całość nieco mi się dłużyła i miałam wrażenie, że jest za bardzo rozwleczona. Miałam spore oczekiwania wobec zakończenia, które niestety nie zaskoczyło mnie.

Finalnie książka nie wypadła źle, ale mi w niej czegoś zabrakło. Pokazuje jednak jak łatwo spokojne życie może zmienić się w koszmar.

Kto z was nie miał kiedyś denerwującego sąsiada niech pierwszy rzuci kamieniem.

Gdy na spokojną ulicę na obrzeżach Londynu wprowadza się nowy sąsiad, nikt z mieszkańców jeszcze nie przypuszcza, jak bardzo ten lokator odmieni ich życie. Lowland Way, ulica która do tej pory była idylliczna zamienia się w głośną i pełną samochodów, które Darren Booth razem ze swoją partnerką wystawiają na sprzedaż. Z dnia na dzień atmosfera staje się coraz bardziej napięta, a konflikt wisi w powietrzu coraz niżej, w końcu dochodzi do nieuniknionej tragedii…

Mam mieszane uczucia co do tej książki, z jednej strony lubię takie ciężkie historie, opowieści w których od początku wiemy, że coś się wydarzy i tylko nie wiemy kiedy, ale tu zabrakło mi emocji. Pierwsze sto stron wlokło mi się jak flaki z olejem. Akcja nie tyle się toczyła, co stała w miejscu i nawet opisy tego co robi sąsiad nie wywoływały u mnie żadnej reakcji.

Dopiero po jakimś czasie udało mi się, "wkręcić" w fabułę stworzoną przez Louise Candlish, ale niestety trudne początki miały wpływ na całokształt mojego odbioru tej książki. Mimo dość ciekawego końca, nie byłam w stanie zaangażować się w lekturę tak bardzo jak bym chciała. Płynęłam z jej nurtem, ale bardziej interesowało mnie to co obok, niż to co zaproponowała autorka.

Szkoda, bo opis fabuły, okładka a co najważniejsze poprzednia książka autorki, dawały mi nadzieję, na mroczną, duszną historię z dramatem w tle. Dostałam średni thriller, który szybko odłożyłam i o którym szybko zapomnę.

Zobaczyłam okładkę, przeczytałam opis i pomyślałam że to będzie dobry thriller, niestety myliłam się po tym dobrym, pierwszym wrażeniu.

Sam pomysł na książkę bardzo dobry. Nowy sąsiad kompletnie nie pasujący do nowej, bogatej dzielnicy. Nie stosuje się do żadnych reguł, robi co chce, sąsiedzi mają go dość, burzy ich normalne życie, niestety żadna instytucja nie chce im pomóc. Są coraz bardziej sfrustrowani, głośna muzyka o każdej porze dnia i nocy, remont robiony w porach jakich właścicielowi się podoba, nawet godzinach nocnych. Czy to wszystko może spowodować to że sami wymierzą sprawiedliwość?

Niestety cała fabuła bardzo się ciągnęła, miałam wrażenie że większość książki mieszkańcy tylko narzekają na nowego sąsiada. Każdy z bohaterów opowiada historię ze swojej perpektywy, żaden z nich nie wzbudził mojej sympatii a nawet w pewnym momencie zaczęli mnie irytować że są tacy nudni. Myślałam że chociaż koniec bedzie z przytupem, niestety i tu się rozczarowałam.

Dostałam obietnice mocnego thrillera a bliżej było temu do obyczaju.

Sąsiedzi … temat rzeka. Z jednymi łączy nas przyjacielska więź, inni nieustannie uprzykrzają nam życie. Ale dobry sąsiad to nie lada skarb. Ciekawe, jakie relacje panują w podlondyńskim Lowland Way, które na pierwsze spojrzenie wydaje się być rajem na ziemi. Majętni i ułożeni ludzie, piękne i bogate domy, zadbane i ukwiecone ulice, wspólne spędzanie czasu. Ale jak jest naprawdę, czy rzeczywiście panuje tam taka sielska idylla? Spokój zostaje zaburzony, gdy na osiedle wprowadzają się nowi mieszkańcy, Darren i Jodie. Czy zostaną zaakceptowani przez zżytych ze sobą mieszkańców? Nowi sąsiedzi starają się za wszelką cenę zakłócić panujący spokój. Głośna muzyka, codziennie, zwłaszcza nocne uciążliwe remonty, nocny handel samochodami, szemrane interesy. Atmosfera staje się coraz bardziej napięta, nowi lokatorzy nie reagują na żadne utyskiwania sąsiadów. Wkrótce dochodzi do tragedii, która wstrząsa lokalną społecznością. Wszystkim się wydaje, że sprawcą zdarzenia jest niechciany Darren, wszyscy wydali na niego wyrok. Policja rozpoczyna dochodzenie i rozpytuje mieszkańców osiedla. Okazuje się, że każdy ma coś do ukrycia, na jaw wychodzą ciekawe i interesujące informacje. Każdy z nich miałby powód, aby skierować celowo oskarżenia na Darrena. W jakim celu? Chcą jak najszybciej pozbyć się niechcianego i uciążliwego sąsiada. Ale często jest tak, że im bardziej wskazujemy na winę innych, tym bardziej zwracamy na siebie uwagę. Nasze działania przynoszą odwrotny skutek od zamierzonego.

Tuż za ścianą to thriller psychologiczny, z ciekawym pomysłem na fabułę, ale już nieco gorszym wykonaniem. Miałam nadzieję, że rozbudzi moje emocje do czerwoności, ale tak naprawdę wiało nudą i marazmem. Przez pierwszą połowę lektury wszystko kręciło się wkoło mieszkańców Lowland Way i ich osobistych problemów i relacji. Wątek sensacyjny został odłożony na bok, potraktowany drugoplanowo. Autorka wiele miejsca, jak dla mnie za wiele, poświęciła starym mieszkańcom osiedla. Za bardzo wciągnęła nas w ich tajemnice z przeszłości, intrygujące zachowania i kłamliwe postępowania. Mnie ta lektura trochę znudziła i zmęczyła, dość dużo czasu zajęło mi dobrnięcie do końca. A zapowiadało się tak ciekawie. Na pewno zakończenie może trochę zaskoczyć, chociaż można się spodziewać, że będzie ono zmierzało w tym kierunku.

Jednym zdaniem, liczyłam na większe emocje, bardziej tajemniczą fabułę, ciekawszych i bardziej wyrazistych bohaterów i liczniejsze zwroty akcji. Nie mogę powiedzieć, że ta powieść to mistrzostwo, daleko jej jeszcze do miejsca na podium.

Z Louise Candlish miałam okazję poznać się w ubiegłym roku za sprawą jej innej powieści pt. "Na progu zła". Muszę przyznać, że przepadłam, czytając tamtą książkę, stąd też nie zastanawiałam się długo czy sięgać po kolejną. Szczególnie gdy zobaczyłam tematykę. W końcu uciążliwy sąsiad to dość pospolity temat do rozmów i chciałam zobaczyć co autorka na ten temat "powie" w swojej nowej pozycji. Tym razem wyparłam z głowy to, że autorka do niedawna królowała jako twórczyni literatury stricte kobiecej. Czułam, że sobie poradzi.

Kto z nas nie marzy o domku w uroczej dzielnicy domków jednorodzinnych, gdzie sąsiedzi tworzą iście sielankową wspólnotę? Kto nie marzy o uczuciu, że mieszka wśród przyjaciół i rodziny, że może wypuścić dzieci na podwórko, nie martwiąc się, że coś im grozi? O tym, by sąsiadowi móc pod opiekę oddać zarówno dom, jak i psa, a nawet dziecko? To chyba marzenie, jeśli nie każdego to wielu z nas.

Tak właśnie żyło się ludziom na Lowland Way. Wspólne spotkania, niedziele dla dzieci, oddawanie pod opiekę maluchów czy czworonożnych pupili. Istna sielanka, która niestety legła w gruzach z dnia na dzień. Do jednego z domów wprowadza się nielicząca się z nikim para. Darren i Jodie mają gdzieś zasady, jakie ustalili między sobą mieszkańcy ulicy. Żyją swoim życiem, rządzą się swoimi prawami i w nosie mają swoje obowiązki i prawo innych. Stają się jednymi z najuciążliwszych sąsiadów, z jakimi kiedykolwiek mieli do czynienia mieszkańcy Lowland Way. Muzyka w ich domu dudni na cały regulator, nawet w nocy. Na podwórku odbywa się handel używanymi samochodami, a na całej ulicy popostawiali auta, które czekają na naprawę lub sprzedaż i nie baczą na to, że miejsce należy się każdemu mieszkańcowi. Dodatkowo Darren prowadzi nieudolny remont, a postawione przez niego rusztowanie zagraża nie tylko jemu, ale i mieszkającym nieopodal Anthowi i Em Kendallom.

Miarka się przebiera, kiedy pewnego dnia dochodzi do tragedii, która wstrząsa lokalną społecznością. Podczas gdy policja bada sprawę, mieszkańcy ulicy zaczynają się dzielić. Zaczynają padać oskarżenia i nie potrzeba wiele czasu, by odkryć, że każdy z mieszkańców ma coś do ukrycia. Mało tego zrobią wiele, by ich sekrety nie wyszły na jaw. Jednak jest coś, co łączy wszystkich. Zwierają szyki i jak jeden mąż uważają, że winny jest Darren Booth. Niestety jest jeden i to duży problem - policja im nie wierzy.

Autorka przedstawia nam kilku mieszkańców z Lowland Way. Mamy możliwość poznania każdego z nich, ale jak się okazuje w dość wyidealizowany sposób. Kiedy dochodzi do kulminacyjnego momentu, mury zbudowane wokół każdego z nich zaczynają się kruszyć, a tajemnice powoli wychodzą na wierzch. Minusem jest to, że trzeba uzbroić się w cierpliwość, nim akcja w książce w ogóle się zacznie rozwijać. Potem, gdy już do tego dochodzi, człowiek wciąga się w powieść, snuje domysły, szuka winnego i stawia oskarżenia. Wszystko wygląda obiecująco i logicznie, ale czy na pewno? Czy faktycznie każdy jest tym, za kogo się podaje? Czy czarne musi być czarne, a białe białe? Gdzie miejsce na odcienie szarości?

Momentami wiało nudą, momentami było niesamowicie ekscytująco. Jednak całokształt powieści wypada gorzej niż w przypadku "Na progu zła". Tu miałam problem z językiem i stylem. Jakby coś się zmieniło i to niestety na gorsze. Dodatkowo przyznam szczerze, że po raz pierwszy wykonałam sobie ściągę bohaterów, bo miałam problem z zapamiętaniem, kto z kim jest i gdzie mieszka. Może to kwestia mojego roztargnienia i problemów zdrowotnych, a może faktycznie autorka zbyt chaotycznie ich przedstawiła. Oceniając całokształt, mogło być lepiej, a pomysł można było zdecydowanie lepiej wykorzystać. Zabrakło mi "tego czegoś" i czuję się rozczarowana. No i zakończenie, które albo wydaje się bezsensowne, albo daje możliwość napisania dalszego ciągu historii...

Sąsiad z piekła rodem? Zdarza się częściej niż byśmy chcieli i potrafi doprowadzić do szału, nawet najspokojniejszych ludzi. Przekonali się o tym mieszkańcy Lowland Way, ulicy położonej na obrzeżach Południowego Londynu. Ich sielankę brutalnie przerywają nowi mieszkańcy, którzy nie mają zamiaru dostosowywać swojego trybu życia do zasad panujących w okolicy. Teraz normą staje się głośna muzyka, nie do końca legalny handel samochodami i trwający całymi dniami remont. Nie skutkują prośby o zachowanie ciszy, policja i służby nie interweniują po składanych skargach. Atmosfera staje się napięta, co szybko doprowadza do tragedii.

"Tuż za ścianą" to druga książka Louise Candlish, którą miałam okazję czytać. Przyznaję, że mimo iż nie zrobiła na mnie ogromnego wrażenia, czytało mi się ją lepiej niż poprzednią powieść Autorki.

Zacznę od tego, że moim zdaniem jest to bardziej powieść obyczajowa z elementami thrillera niż rasowy domestic thriller. Sam pomysł na ukazanie relacji nienawidzących się sąsiadów był bardzo dobry, jednak zabrakło mi emocji i napięcia.

Wydarzenia obserwujemy z perspektywy wielu bohaterów, co pozwala poznać punkt widzenia każdego z nich. Są zapatrzeni w siebie, irytujący i nie da się ich polubić. Nie byłam w stanie współczuć żadnemu z nich.

Książka rozkręca się bardzo powoli. Tempo jest spokojne, nie znajdziecie w niej spektakularnych zwrotów akcji. Mimo to byłam ciekawa jak skończy się cała ta historia. Nie była może bardzo zaskakująca, ale czytało mi się ją nieźle. Nie zostanie pewnie na długo w mojej pamięci, ale nie żałuję czasu poświęconego lekturze.

Jak potrafi zniszczyć ludziom życie głośna muzyka i niekończący się remont? O tym wiedzą najlepiej bohaterowie zamieszkujący Lowland Way. Pojawienie się Darrena i Jodie ma ogromny wpływ nie tylko na przyjacielskie stosunki sąsiadów, ale na codzienne życie rodzin. Wyjście jest tylko jedno, za wszelką cenę trzeba się ich pozbyć. Pewnego dnia dochodzi do tragicznej śmierci młodej dziewczyny. Sąsiedzi oskarżają nowego sąsiada, ale policja ma wiele wątpliwości. Do czego może doprowadzić sąsiedzka nienawiść?

Bardzo przyjemna i ciekawa fabuła. Mimo wielu głosów nie nudziłam się. Wciąż coś się działo się kontekście psychologicznym. Nie ma zbędnych opisów, a jedynie wydarzenia i dialogi. Muszę też jednak przyznać rację innym czytelnikom - zakończenie jest nijakie, a szkoda. Choć książka jest przewidywalna, to czytało się ją naprawdę dobrze. Pióro autorki bardzo przyjemne. Od początku, mimo dużej ilości bohaterów, nie miałam problemu z zapamiętaniem, kto jest kim. Nie będzie to jednak książka roku. Polecam ją raczej osobom, które lubią obyczajówki lub najzwyczajniej w świecie chcą odpocząć przy lekkiej lekturze.

Dziękuję @[Adres usunięty] za egzemplarz.

Książka „Tuż za ścianą” autorstwa Louise Candlish opowiada o problemach sąsiedzkiej społeczności przy jednej z ulic Londynu. Autorka pokazuje jak dwójka nowych sąsiadów może zaburzyć spokój, harmonię, a także życie ludzi mieszkających obok, jak porządna i spokojna dzielnica zamienia się w miejsce zbrodni i jest kojarzona nie ze swojej renomy spokojnej przestrzeni i życzliwości ludzi na niej mieszkających, a z hałasu, głośnej muzyki i wrednej pary mieszkającej pod jedynką.

Autorka przedstawia historię z perspektywy kilku bohaterów mieszkających przy tej samej ulicy. Poznajemy ich myśli, przeżywane emocje i uczucia. Każdy z nich chce pozbyć się uciążliwych sąsiadów i snuje swój własny plan, jak to zrobić. Mnie również bardzo denerwował Darren Booth. Kiedy bohaterowie prowadzili z nim rozmowę lub zachowywał się w okropny sposób, niesamowicie się irytowałam. Zatem nie dziwię się bohaterom, że planowali jak się go pozbyć.

Jest to thriller typu domestic noir, jednak nie trzymał mnie ON w takim napięciu jak zazwyczaj robią to inne thrillery. Jedynym zaskakującym elementem była dla mnie sytuacja, w której dowiedziałam się kto jest odpowiedzialny za śmierć dziewczyny. Przyznam, że tego kompletnie się nie spodziewałam. Czasami czytanie mi się dłużyło, kiedy nic ciekawego się nie działo, odczuwałam delikatną nudę. Akcja toczyła się w ślimaczym tempie, było dużo opisów, które mogłyby być trochę krótsze.

Zakończenie było nijakie, nie wiemy co stało się z oskarżonym, czy został uniewinniony, czy uznano jego winę. Nie wiemy co stało się z resztą bohaterów.

W moim odczuciu nie był to thriller, który zaskakuje i trzyma w napięciu od początku do końca, z ciekawymi zwrotami akcji. „Przygotujcie się na ostrą jazdę” – tak brzmią słowa na okładce, jednak według mnie ostrej jazdy tutaj nie ma.

"Tuż za ścianą" nie wbiła mnie w fotel, chociaż początek jawił się dość obiecująco. Autorka postawiła na ogromny kontrast postaci, który rzeczywiście w czytelniku budzi emocje. Sama bardzo dobrze rozumiałam niechęć "starych" mieszkańców (pomijam ich mentalność, bo to, co autorka pokazała, nadaje się na osobną recenzję) do kompletnie nierespektujących panujących zasad "nowych". Jednak zawsze jest pole do negocjacji, co i tu gdzieś miało mieć miejsce, jednak sprawy potoczyły się innym biegiem. Bardziej tragicznym w skutkach.

Podobał mi się klimat tej powieści, bo rzeczywiście jest gęsty i lepki, jednak ilość szczegółów może przytłaczać i ta ilość szczegółów mocno hamuje całą powieść. Jeżeli nastawicie się na szybką lekturę pełną zwrotów akcji, to nie tym razem, sama podchodziłam do tej książki na trzy razy. Jest specyficzna, chociaż moim zdaniem warto dać jej szansę, zwłaszcza jeśli nie zawsze stawiacie na tempo, ale bardziej na złożoność sytuacji, postaci, które tylko pozornie są idealne. Życie to nie obrazek na pocztówce, a chyba właśnie w ten sposób chcieli funkcjonować mieszkańcy Lowland Way.

Zdecydujcie czy wejdziecie do ich świata, w którym albo idziecie na rękę, albo was wyniosą. W czarnym worku.

„Tuż za ścianą” wysłuchałem na Legimi, bo widziałem w ostatnich dniach tę książkę wszędzie na IG z bardzo pozytywnymi opiniami. I już mogę powiedzieć, że również zaliczam się do grona fanów tej powieści. W opisie znajdziecie takie zdanie: „Trzymający w napięciu domestic thriller o przewrotnej fabule, po którym zadacie sobie pytanie: Czy można tak bardzo znienawidzić sąsiada, żeby posunąć się do zabójstwa?” – z którym osobiście się zgadzam. Nie nastawiajcie się na nie wiadomo co. Akcja tutaj nie pędzi na oślep i czasem akcja rzeczywiście się ciągnie. Na plus są opisy każdej sytuacji, takie szczegółowe, wręcz nadające tego klimatu książce. Niektórym może nie przypaść to właśnie do gustu i rzec, że książka jest przegadana. Ja już za połową zaczynałem się domyślać kto stoi za wszystkim 😉 Moja ocena: 7.5 / 10

Książka Louise Candlish jest bardzo ciekawie skonstruowana. Każdy rozdział zaczyna się zeznaniami poszczególnych postaci, które składają je policjantom po pewnym tragicznym wydarzeniu, aby po nim wrócić do toczących się wcześniej wydarzeń. Książka aż do połowy nie ma spektakularnych zwrotów akcji. Toczy się raczej spokojnie, a narracja przechodzi z bohatera na bohatera, coraz to ujawniając ich sekrety. Niewątpliwą zasługą, dobrego pióra autorki była możliwość łatwego 'wejścia' w emocje bohaterów, którzy czują się bezradni wobec zachowań nowych mieszkańców dzielnicy. Ja, czytając, irytowałam się i kibicowałam pozostałym sąsiadom w rozwiązaniu problemu, chociaż autorka potrafiła sprawić, że momentami, (baaardzo krótkimi), poczułam nawet nić sympatii i do nowych. Psychologia postaci mnie po prostu ujęła. Nikt tu nie jest jednowymiarowy. Wydarzenia, które prowokują Darren i Jodie uwidaczniają w ich sąsiadach wady, emocje oraz zachowania, które bez nich mogłyby być dalej uśpione.

"Tuz za ścianą" to powieść, w której wiele osób może uznać, iż nic się nie dzieje, dopóki coś się nie zadzieje, a potem toczy się szukanie winnych. To jednak mocno uproszczona interpretacja. Dla mnie była to bardzo dobrze skonstruowana powieść, w której nic nie jest pewne. Bohaterowie się zmieniają, wzajemnie napędzają a my jesteśmy tego biernymi świadkami. Polecam!

Spodziewałam się czegoś lepszego. Niestety nudziłam się od samego początku do końca.

Spokojna okolica, cudowni mieszkańcy, rodzinne popołudnia. Lowland Way było ich kawałkiem raju, dopóki do domu numer 1 nie wprowadził się on.

Ciężko jest oprzeć się chęci porównywania, szczególnie, gdy poprzedni tytuł autorki zapisał się w pamięci jako intrygująca, przewrotna i mocna lektura. Ciężko również w takim przypadku nie oczekiwać wysokiego poziomu i fabuły przynajmniej tak samo dobrej. Jak wiele wspólnego ma „Tuż za ścianą” z „Na progu zła”?

Najnowsza książka Candlish to opowieść raczej spokojna i niespieszna. Wydarzenia rozgrywają się w niej powoli, a więcej miejsca zdecydowanie poświęca się emocjom i refleksjom bohaterów niż zwrotom akcji czy niespodziankom. To jeden z tych tytułów, które mogą zaskoczyć, nie powiedziałabym natomiast, by to zaskoczenie miało spektakularny charakter. Jaka zatem jest ta powieść? Na czym się skupia? Czy może zatrzymać? To zależy czego się od niej oczekuje.

„Tuż za ścianą” to historia o mocnym tle obyczajowym, skupiona na odczuciach przedstawianych postaci, zmieniających się emocjach, ukrywanych cechach charakteru. Patrząc na to pod tym kątem nie sposób oprzeć się wrażeniu, że autorce zależało przede wszystkim na warstwie psychologicznej. I nie ma w tym absolutnie nic złego, ciekawie pokazała bowiem zmiany zachodzące na spokojnej ulicy, drobne sekrety, rewolucję w sąsiedzkich stosunkach. To wszystko składało się na niepowtarzalną atmosferę zwiastującą ciszę przed burzą.

Szkoda mi jedynie tego, że ta burza nie była bardziej gwałtowna i nie przyniosła więcej zniszczeń. Dość łagodnie obeszła się bowiem z mieszkańcami Lowland Way, a i jej konsekwencje nie były przesadnie burzliwe. Przyjemnie patrzyło się na stopniowo ewoluujący chaos i oceniało decyzje bohaterów, wolałabym natomiast, by na stronach powieści pojawiło się więcej krwi, zbrodni i niespodzianek. „Tuż za ścianą” jest dla mnie pod tym względem zbyt spokojne i grzeczne.

Ważny dla rozwoju fabuły okazał się wybór miejsca rozgrywanej akcji. Spokojne przedmieścia Londynu, idealni sąsiedzi, leniwe niedziele. Takie miejsce i taki klimat tylko się proszą, żeby w nich namieszać, coś zepsuć i zostawić kilka rys na ich idealnej powierzchni. I z wielką przyjemnością z każdą kolejną stroną przekonywałam się, że tak naprawdę nic idealnego tam nie ma, bo ideały nie istnieją.

Autorka znakomicie poradziła sobie również z sylwetkami bohaterów, ukazując to, co przez długi czas próbowali ukryć i zatuszować, a co wyszło na światło dzienne w najgorszym momencie. „Tuż za ścianą” to w końcu opowieść o tym, do czego ludzie są zdolni w kryzysowych sytuacjach i propozycja dla czytelnika, by spróbował postawić się na ich miejscu.

Nowa książka autorki okazała się dla mnie nieco zbyt spokojna. Lubię mocniejsze klimaty, bardziej zdecydowane zwroty akcji i brutalniejsze rozwiązania. Tutaj natomiast mamy do czynienia raczej z subtelnym, kobiecym thrillerem czy też lekkim kryminałem. A Ty, drogi czytelniku, jakie klimaty bardziej cenisz?