Szczęście pisane marzeniem

"Szczęście pisane jest marzeniami, a marzenia cierpieniem..." Jakie to prawdziwe! Ileż to czasem trzeba się nacierpieć, by spełniło się to, o czym się marzy.

W totalnej głuszy, w chacie na końcu wsi, śnieżna zamieć przyczyniła się do tego, że czworo zagubionych, bardzo samotnych i doświadczonych przez okrutny los ludzi, znajduje w niej schronienie na kilka dni przed świętami. Każda z tych osób ma za sobą bolesną przeszłość, złamane serce i poranioną duszę.

"Szczęście pisane marzeniem" to słodko - gorzka opowieść. Napisana prostym językiem historia na pozór obcych sobie ludzi, których los stawia na swojej drodze, a tym samym zmienia ich przyszłość.

Gabriel opłakuje śmierć siostry bliźniaczki. Liwia ucieka przed okrutnym oprawcą. Oskar nie może wybaczyć sobie śmierci żony i swoich dzieci, z kolei Aniela ucieka od toksycznego partnera.

I choć nie jest to komedia romantyczna, to napisana jest ona z dużą dawką humoru. Nie zawsze książki świąteczne muszą być przesłodzone albo przepełnione mądrościami. W tej historii oprócz świątecznej otoczki, mamy również wątek sensacyjny, który sprawia, że czyta się z zaciekawieniem, co wydarzy się na kolejnych stronach. Podczas lektury przez cały czas przewija się tak wiele emocji, miłość rodzinna, smutek, zachwyt, radość, czy złość. Pomimo spektakularnych wydarzeń, książka dała mi do myślenia o moim życiu, o tym, co bym zrobiła, gdyby bliskie mi osoby tragicznie opuściły moje otoczenie. Więc trafiła w samo sedno na kilku poziomach.

Doskonale się bawiłam podczas tej lektury. Autorka wykreowała bardzo barwnych i charakterystycznych bohaterów, także tych drugoplanowych. Polecam Waszej uwadze. Miło się przy niej odprężylam i zrelaksowałam, także za sprawą świątecznego poradnika na końcu tej książki.

💫 „Szczęście pisane marzeniem” jest porywającą powieścią o ucieczce przed światem i ludźmi,którzy przysporzyli cierpienia.Samotność po stracie pomaga zapomnieć i wyciszyć się-jednak nie da się wymazać całkowicie tej straty. Emocje buchają jak pochodnie,bo bohaterowie walczą o każdy dzień.Niezrozumienie oraz brak wsparcia najbliższych przynoszą kłopoty i osób chcących odzyskać swoją przynależność.Razem z tym wzrasta niebezpieczeństwo o swoje życie!

💫Książka pokazuje czym jest bezinteresowna pomoc oraz spotkanie w najmniej oczekiwanym czasie osoby,która wywraca uporządkowane i spokojne życie.Armagedon wtedy jest gwarantowany.Zabawne sytuacje i cięty język bohaterów sprawia uśmiech na twarzy.

💫Obraz przyjaźni jest bardzo mocno widoczny.Przyjaciel Gabriela będzie mógł rozpocząć nowy rozdział.Życie mimo wielu cierpień przynosi odrobinę szczęście,tylko trzeba mu trochę pomóc.

💫Na końcu książki otrzymujemy świąteczne rytuały,które warto wypróbować i by ciało poczuło odrobinę szczęścia i relaksu.

💫Powieść jest piękną i ciepłą opowieścią,która zachwyci każdego czytelnika szukającego dobrej historii wraz z odkrywaniem tajemnic przeszłości i odnalezieniem odpowiedzi na pytanie,czy można wymarzyć sobie szczęście.Czytajcie.

💫Z całego serca polecam

Od czasu serii „Mazurskiej” Pani Katarzyna Michalak nie złapała mnie za serce. W jej powieściach zawsze coś mi zgrzytało. Niby miło, ale. No właśnie, ale... Aż do teraz. To jest fantastyczna historia!

Zima. Śniegu po pas. Chata gdzieś na końcu świata. Czy już tyle wystarczy, by wyobraźnia zaszalała Państwu tak jak mnie? Mam nadzieję, że tak. Jestem oczarowana scenerią, jaką wyreżyserowała autorka. Jest bardzo nastrojowo i przytulnie, a przecież tego pragniemy w okresie świąt Bożego Narodzenia, prawda?

Gabriel po śmierci siostry zaszywa się w swojej samotni. Jest mu tam bardzo dobrze. Z tęsknotą za Olgą radzi sobie nieźle. Mężczyzna, niegdyś rozpoznawany, za sprawą filmików wrzucanych do sieci, pragnie spokoju. Ten jest mu dany tylko do momentu, w którym na jego drodze staje Liwia. Dziewczyna, znaleziona przez Gabriela w lesie, liczy na bezpieczną przystań. Chciałaby poczuć, że komuś na niej zależy, że nie jest sama bo przeszłość jest naprawdę ciężka i wciąż się za dziewczyną ciągnie. Jeśli ktoś nie przerwie tej liny... będzie jeszcze gorzej...

Podobny scenariusz rozgrywa się w życiu Oskara. Wdowiec, dźwigający na swoich ramionach ciężar, który tak naprawdę nie musi na nich tkwić, spotyka Anielę, pisarkę, kobietę bardzo podobną do zmarłej żony i noszącą takie samo imię. To niezwykle trudne i bolesne, ale Oskar wie, że nie może zostawić jej na pastwę zimnego losu i takiego samego mężczyzny...

Takim oto sposobem czwórka bohaterów spotyka się we wspomnianej wcześniej, klimatycznej chacie. Każde z bagażem doświadczeń, z marzeniami i planami.

Na tym nie koniec. Kłody pod nogi los wciąż podrzuca... czy obcy sobie ludzie będą chcieli wzajemnie sobie pomóc wyjść na prostą? Jak zakończy się ta emocjonująca opowieść gdzie pod płaszczykiem wszechobecnej bieli czai się jeszcze tyle niebezpieczeństw?

Bardzo dobra. Pełna ciepła. Idealna na grudzień. Przepłynęłam przez nią aż za szybko. Zostawiła po sobie same dobre uczucia, które grzeją serce. Na końcu powieści znajdziecie Państwo podpowiedzi autorki co zrobić, żeby odetchnąć podczas świątecznego szumu. Jest przypomnienie o wdzięczności, jakże sympatycznym rytuale picia herbaty czy pomysł na zimowy spacer z gorącą czekoladą w ręku.

Miłej lektury!