Rozczarowane

Czy masz prawdziwego przyjaciela, na którym zawsze możesz polegać? Wasze drogi się rozeszły i po latach znów się odnaleźliście?

A może był ktoś taki w Twoim życiu, ale niestety zniknął… już go nie ma… ?

Przyjaźń to niezwykła więź między ludźmi. Czasem rodzi się już w najmłodszych latach, czasem dojrzewa, a czasem pojawia się nagle, znikąd i trwa w najlepsze przez wiele długich lat. Nie każdy doświadczy tej prawdziwej… Rozczarowane to właśnie historia przyjaźni, nie jednej, a wielu i wiele jej odsłon.

Sarah Leroy, zna ją każdy… z pewnością z opowieści, jej historia wstrząsnęła całą Francją. Dwadzieścia lat temu dziewczynka zaginęła i nikt nie wie co się z nią stało, choć sprawca siedzi w więzieniu. Ale czy ta historia jest tak prosta? Pora wrócić do tej sprawy. Dziennikarka Fanny próbuje się z nią zmierzyć, nie tylko z tą historią, ale również ze swoją własną, bowiem obie przeplatają się ze sobą…

Jakie historie zapadają mi najbardziej w pamięci? Te, które wywołują we mnie skrajne uczucia, te przez które płaczę, bo to właśnie one pozostają potem ze mną na długo… wybrzmiewają w sercu, ich echa nie cichną. Ta książka jest właśnie taką historią, cały czas kołacze się w moich myślach. Jest wyjątkowa, choć trudna, jest przepiękna, choć bolesna, jest niezwykła, choć szorstka i niepokojąca. Pomimo wszystkich złych emocji, które uderzają w czytelnika ta opowieść ma niesamowity wydźwięk, który łapie za serce i daje nadzieję. To historia o trudnych relacjach… przyjacielskich, tych między rodzeństwem, miedzy macochą a pasierbicą, ogólnie relacjach rodzinnych.

Ta historia jest tak bardzo moja, wdzierającą się w serce, spokojna, powolna, piękna, delikatna, ale jednocześnie cierpka i gorzka. Historia dająca wiarę na dobro. Przepłakałam wiele godzin po poznaniu jej finału, i cały czas myślę o dziewczynach, które nazywały siebie „Rozczarowanymi”. A tych rozczarowań spotkały na swojej drodze wiele…

Podążając za fabułą miałam w głowie przepiękny film Le grand blue - Wielki błękit, i choć ten opowiada zupełnie inną historię, to mają one wspólne motywy i wspólny przepływ emocji…

Dla mnie wspaniała, ukochana, piękna, poetycka i pełna wrażliwości...

Bohaterki powieści Marie Vareille są rozczarowane - życiem, sobą, a przede wszystkim dorosłymi, którzy powinni stać obok nich i być ich podporą w okresie wejścia w dorosłość. Ja zdecydowanie nie jestem rozczarowana, wprost przeciwnie - można napisać, że mocno mnie zachwyciła.

Rozczarowane to literatura piękna autorstwa francuskiej pisarki i mam wrażenie, że tę jej francuskość można wyczuć niczym zapach delikatnych perfum unoszących się spomiędzy stron. To subtelna i eteryczna opowieść, która brzmi w głowie jak pierwsza odurzająca miłość, bezgraniczna przyjaźń i przysięganie sobie wierności aż do końca życia. To też gorycz niezrozumienia ze strony dorosłych, kwaśny smak zdrady i szkolnych prześladowań. Wszystko to owiane szumem i zapachem morza u wybrzeży Normandii.

Gdyby ta powieść miała w sobie tylko część opowiadającą o przyjaźni, bolesnych manewrach na lini rodzice - nastolatek byłaby dobrą książką, ale nie taką, która uwiedzie i zapadnie na długo w pamięci. Vareille zrobiła coś jeszcze, wplotła w tę historię wątek kryminalny, który pozostał niewyjaśniony przez lata. To wtedy jedna z przyjaciółek - piętnastoletnia Sarah przepadła bez śladu. Co wydarzyło się tego pamiętnego roku i czy po dwudziestu latach Fanny - dziennikarka, a kiedyś dziewczyna bezpośrednio zaangażowana w tę sprawę jest w stanie dowiedzieć się prawdy?

Dzięki wątkowi kryminalnemu powieść nabrała tempa, większej ostrości i pazura. Z zaciekawieniem przewracałam kolejne kartki, ponieważ z jednej strony dałam się całkowicie porwać pięknemu pisarstwu autorki, a z drugiej byłam mocno zaintrygowana jak też rozwiąże się cała historia. W tym momencie warto wspomnieć o tłumaczce Agnieszce Dywan, która praca sprawiła, że ten tekst tak pięknie przemawia do czytelnika.

Cóż pisać więcej. Czytajcie, to piękna opowieść o młodości, tym co najpierw beztroskie, by za chwilę przerodzić się w bolesne. W życiu każdy z nas przeżył taki traumatyczny dysonans podczas wkraczania w dorosłość.

🌊🌊 Rozczarowane to powieść, która wciąga od pierwszych stron i zostawia czytelnika z mieszanką emocji, refleksji i napięcia. Marie Vareille przenosi nas do małego normandzkiego miasteczka, gdzie pozornie spokojne życie skrywa mroczne tajemnice. Cztery przyjaciółki, związane wspólnymi przeżyciami i sekretami, muszą zmierzyć się z zaginięciem Sarah Leroy, zdarzeniem, które na zawsze odcisnęło piętno na ich losach.

🌊🌊 Fanny, dziennikarka powracająca po latach do Bouville-sur-Mer, odkrywa, że historia Sarah to nie tylko medialna sensacja, ale także klucz do jej własnej przeszłości. Autorka doskonale oddaje napięcie towarzyszące ponownemu wejściu w miasteczkowe schematy i zderzeniu z dawnymi znajomościami.

🌊🌊 Angélique, Morgane, Jasmine i Sarah były nierozłączne, choć każda z nich niosła swój ciężar. Vareille znakomicie buduje ich portrety psychologiczne, pokazując, jak nastoletnie doświadczenia kształtują dorosłe życie. Przysięgi wiecznej przyjaźni, wspólne sekrety i poczucie nierozłączności – wszystko to nabiera dramatycznego wymiaru, gdy jedna z nich znika bez śladu.

🌊🌊 Atmosfera powieści jest gęsta od niedopowiedzeń i narastającego napięcia. Wspomnienia przeplatają się z teraźniejszością, stopniowo odkrywając kolejne elementy układanki. Każdy mieszkaniec miasteczka ma swoją wersję wydarzeń, a prawda wydaje się umykać coraz dalej.

ㅤ

🌊🌊 Vareille nie tylko mistrzowsko buduje narrację, ale także porusza ważne tematy: klasowe podziały, lojalność, poczucie winy i pragnienie akceptacji. Choć historia skupia się na tajemnicy zaginięcia, to przede wszystkim opowieść o dojrzewaniu i konfrontacji z przeszłością.

ㅤ

🌊🌊 Rozczarowane to wciągająca, wielowymiarowa lektura, która pozostawia po sobie ślad. Pełna emocji, intensywna i doskonale skonstruowana – warto po nią sięgnąć, by zanurzyć się w nostalgii, tajemnicy i niepokojącym klimacie małego miasteczka. To historia, która udowadnia, że przeszłość nigdy nie zostaje pogrzebana na zawsze.

"Rozczarowane" zamknęłam z mieszanką radości, smutku i nostalgii – ze ściśniętym gardłem i ciepłem w sercu, wzruszona zakończeniem tej zaskakująco udanej literackiej podróży. Marie Vareille splata elementy literatury pięknej i powieści sensacyjnej – tragedia z przeszłości podszyta kryminalną nutą i dziennikarskim śledztwem staje się punktem wyjścia dla poruszającej historii o przyjaźni, miłości, rodzinie, dorastaniu, pamięci i prawdzie. Prozatorski mrok czai się nie tylko w zagadce zniknięcia Sarah Leroy – czuć go wyraźnie, gdy Vareille zagłębia się w zawiłości uczuć i relacji. Autorka wspaniale buduje napięcie, stopniowo odsłaniając kolejne elementy układanki. Zachwycają realizm postaci, złożoność fabuły i przenikliwość w poruszaniu niełatwych tematów (trauma, przemoc, strata i żałoba, patchworkowe rodziny). W "Rozczarowanych" mocno ujął mnie obraz burzliwej, ale silnej przyjaźni – mimo wszystko. Vareille uchwyciła niuanse nastoletnich lat – beztroskę, marzenia i pragnienia, gorycz rozczarowań, rozstania i powroty, złamane serca i drugie szanse.

"Rozczarowane" to kilka splecionych ze sobą życiorysów, tajemnica z przeszłości, burzliwe uczucia i relacje. To nostalgiczna podróż do lat 90. ubiegłego wieku, nadmorska sceneria i małomiasteczkowy klimat doprawiony prozatorskim noir. To opowieść o siostrzeństwie, sile przyjaźni, solidarności i wsparcia. O głęboko skrywanych sekretach, ciężarze przeszłości, prawdzie i trudnych wyborach.

Książka, która pochłonęła mnie bez reszty – przeczytałam jednym tchem. Polecam!