Nie ufaj mu

Mróz - taki nasz King .... nie ma kwartału żeby nie było nowości ... jest Chyłka, jest Frost ... jest i coś nowego INA, ciekawa historia odkrywana warstwa po warstwie, niby już się człowiek domyśla, ale nie ... u Mroza nie jest tak łatwo, jeszcze z dwie zmiany i bum ... wielkie zakończenie, które jak to często bywa jest otwarciem na kolejną książkę z cyklu...

Tym razem autor na tapet wziął machlojki międzyludzkie. Notabene, idealnie zostało pokazane, jak łatwo manipulować zaufaniem, gdy w grę wchodzą emocje. Od pierwszych stron zaczyna się dużo dziać, co sprawia, że książkę czyta się dobrze, szybko i przyjemnie. Jest wartka akcja, jest poważny problem, który napędza fabułę, są bohaterowie, których można polubić. Ale.. czy tylko do mnie nie przemawia charakterystyka postaci Iny?

Moim zdaniem II tom odziera Inę z jakiegokolwiek rozsądku, pokazuje jaka jest nieroztropna, naiwna, momentami wręcz głupiutka. Do takich czynów totalnie nie pasują mi dialogi, w których Ina ma często cięte riposty, jest opryskliwa i bezpośrednia. W wypowiedziach bez złudzeń przypomina czasami Chyłkę, której fenomen zna niemalże każdy. W związku z tym całość sprawia, że automatycznie Ina wypada trochę nieautentycznie i zawsze będzie plasować się na drugim miejscu. Jednakże w parze z Gracjanem tworzą duet, który intryguje i tworzy historie, które chętnie i łatwo się czyta.

„Nie ufaj mu” to opowieść dowodząca tego, że Remigiusz Mróz potrzebuje niewielkiego bodźca, by w głowie ułożyła mu się kompletna fabuła – pokazuje to krótki odstęp czasu między premierą filmu, który wspominany jest w powieści, a datą kończącą książkę. Być może zakończenie nie wywołuje wielkiego wow, ale podobało mi się, że fabuła nie jest zdominowana niewiarygodnymi skrajnościami, a otwarte zakończenie daje nadzieje na kolejny tom, po który sięgnę z zaciekawieniem.

Dalsze losy Iny Kobryn i Gracjana Pabsta, bohaterów książki Wybaczam Ci.

Ta powieść od początku budziła moją ciekawość.

Byłam zaintrygowana tym jak autor rozwinie akcję i co nowego szykuje swoim postaciom.

Życie Iny nigdy nie było proste. Od wydarzeń, które wywróciły jej świat do góry nogami minął rok.

Kobieta liczy na to,że wreszcie zazna spokoju, lecz już pierwsze strony książki zwiastują coś wręcz przeciwnego, a kolejna trauma powoduje liczne komplikacje..

Na drodze Kobryn staje również tajemniczy mężczyzna-Alan. Jaką rolę odegra? Czy Ina zyska na tej znajomości? A może wprost przeciwnie?

Jakby tego było mało, siostra Iny -Julia, dostaje anonimowy list napisany jak na ironię na ślubnej papeterii. Jego treść jest krótka i złowróżbna- Nie ufaj mu.

Jakie sekrety skrywa Gracjan? Czy siostry naprawdę nie mogą mu ufać?

Atmosfera z każdą kolejną stroną zdaje się gęstnieć od niedopowiedzeń.. a to ostrzeżenie wywołuje lawinę zdarzeń której konsekwencji nikt się nie spodziewa.

Jak to zwykle bywa u Remigiusza Mroza nic nie jest oczywiste, a gdy już myślisz, że coś wiesz szybko okazuje się, że jesteś w błędzie.

Fabula tej serii jest misternie utkana, nic nie dzieje się przypadkiem.

Ani przez chwilę nie można narzekać na nudę.

Polecam gorąco i bez wahania. Nie zawiedziecie się❤️

Emocje gwarantowane od początku do końca, a ja z pewnością sięgnę po kolejne książki króla polskiego kryminału.

Uwielbiam książki Remigiusza Mroza. Jest to kolejna, którą przeczytałam z zapartym tchem i nie mogłam się od niej oderwać. Autor jak zwykle mnie nie zawiódł. Na początku nie mogłam się co prawda skupić, coś mi nie odpowiadało, coś było za bardzo przewidywalne, ale to się zmieniło w biegiem czasu. Z każdą stroną książka była coraz ciekawsza. Natłok wydarzeń, ciągłe komplikacje - to wszystko sprawiało, że nie chciało się jej odłożyć, bo akurat może na kolejnej stronie stanie się coś istotnego z punktu widzenia całej fabuły. Książka jak zwykle napisana lekkim piórem. Czyta się ją szybko. Język w pełni zrozumiały. Polecam.

Mówi się, że zaufanie to podstawa, przynajmniej jeśli chodzi o małżeństwo. Tyle tylko, że tak naprawdę nigdy nie mamy gwarancji, że człowiek, za którego wychodzimy, jest tym, za kogo się podaje. Wszyscy zakładamy maski, a niektórzy wyjątkowo dobrze się w nich czują, a przynajmniej na tyle, że bez problemu potrafią zwieść drugiego człowieka. Bezpieczniej zatem byłoby założyć, że tak naprawdę nigdy nie wiemy, z kim mamy do czynienia…

Ina Kobryn i jej siostra ufają Gracjanowi jak nikomu innemu, znają go przecież od bardzo dawna. A na dodatek Julia szykuje się do ślubu z Pabstem, więc tym bardziej jest niczym członek rodziny, szczególnie że mieszkają już dawno razem, zaś od roku mieszka z nimi również Ina. Po wydarzeniach z przeszłości, kiedy to jej mąż Rafał okazał się zupełnie kimś innym, niż sądziła, zaś ona została wplątana w sprawę wietnamskiej mafii szuka zresztą rozpaczliwie osób, którym może zaufać. Choć właściwie w stosunku do Gracjana czuje coś więcej, a ich relacja dalece odbiega od tej, która powinno się mieć z przyszłym szwagrem. Co więcej, Ina jest przekonana, że gdyby wpadła w kłopoty, Gracjan poświęciłby czas, który mógłby spędzić z narzeczoną, ruszając na pomoc. Może właśnie dlatego, mimo późnej pory powrotu, nie decyduje się prosić go o podwiezienie, tylko postanawia wracać autobusem. Mimo iż instynkt ostrzega ją przed mężczyzną, który wsiada wraz z nią, to udaje mi się uśpić jej czujność. Kiedy jego zachowanie znów ją niepokoi i ostatecznie rzuca się do ucieczki, on jest szybszy.

Całe szczęście usiłowanie gwałtu przerywa grupa powracających z imprezy przyjaciół. Z Iny zrzuca mężczyznę Alan Bohucki, znany jako Bohun, który deklaruje również swoją pomoc jeśli chodzi o ewentualne zeznania jako świadek. Tyle tylko, że Ina nie ma zamiaru zgłaszać sprawy na policję. Przynajmniej do czasu, okazuje się bowiem, że doszło do kolejnego ataku, tyle tylko, że tym razem nikt nie uratował dziewczyny…

Po tych wydarzeniach Ina nie jest w zbyt dobrej kondycji psychicznej. Przestaje wychodzić z domu, jako wymówki używając przeglądanie ofert pracy. Jednak okazuje się, że Gracjan podjął już na własną rękę działania w jej sprawie, angażując w to zresztą Julię, co rozwściecza Inę. Do tego stopnia, że przegląda rzeczy swojej siostry, a w nich znajduje ozdobną kopertę, wyglądającą jakby miała zawierać zaproszenie ślubne. Tyle tylko, że w środku znajduje się ostrzeżenie „Nie ufaj mu”. Biorąc pod uwagę, że wiadomość otrzymała jej siostra, prawdopodobnie chodzi o Gracjana. Czy ktoś próbuje skłócić przyszłych małżonków? A może ostrzec w dobrej wierze, biorąc pod uwagę fakt, że Gracjan już raz dopuścił się zdrady.

Gdzie leży prawda? Kto usiłuje mieszać w związku Julii i Gracjana? Co z gwałcicielem – czy to możliwe, żeby bezpieczeństwo Iny było wciąż zagrożone? Z jakiego powodu jej były mąż zażyczył sobie widzenia? Co tak naprawdę wydarzyło się w Zakłądzie w Białołęce i czego Rafał mógł się bać? Na te pytania odpowiedzi szukać będziemy w znakomitej powieści Remigiusza Mroza pt. „Nie ufaj mu”, kolejnej zresztą z Iną Kobryń. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Czwarta Strona książka, to doskonała propozycja nie tylko dla miłośników pisarza, ale również dla wszystkich ceniących sobie skomplikowana fabułę i doskonale wykreowanych bohaterów. Mimo wielu wątków, lawinowo toczącej się akcji oraz kryminalnych zagadek, książkę charakteryzuje właściwa autorowi lekkość. To sprawia, że od książki trudno jest się oderwać, ale w przypadku Mroza, to akurat reguła.

Po prostu bomba! Wstyd się przyznać, bo po raz pierwszy sięgnęłam po książkę Mroza i przepadłam! Nie wiem jak inne tytuły, ale ten wciągnął mnie bez opamiętania! Już od pierwszych stron autor zafundował mi jazdę bez trzymanki! Fantastyczna fabuła z wartkim i zaskakującym zwrotem akcji. Świetnie wykreowane sylwetki bohaterów. Żałuje, że tak późno odkryłam twórczość Mroza, ale za to mam co nadrabiać i delektować się jego piórem :) Mam nadzieję, że pozostałe książki są równie dobre i wciągające jak ta.

"Nie ufaj mu" to w końcu coś innego w repertuarze Mroza. Nowy schemat, dzięki któremu całą historię śledzi się z większym zaangażowaniem, bo i trudniej przewidzieć, jak potoczą się losy naszych bohaterów. To jednak wciąż ten sam autor, dlatego nie zabraknie tu ani szalonych zawrotów akcji, ani kolejnych niejasności, które rozwikłane będą w kolejnych tomach. To fajna książka. Chyba jedna z lepszych w twórczości Mroza, do której chętnie za jakiś czas wrócę. Tylko uważajcie, bo "Nie ufaj mu" wciąga i nieopatrznie można zarwać nockę :)

Uwielbiam książki Remigiusza Mroza. Jest to kolejna, którą przeczytałam z zapartym tchem i nie mogłam się od niej oderwać. Autor jak zwykle mnie nie zawiódł. Na początku nie mogłam się co prawda skupić, coś mi nie odpowiadało, coś było za bardzo przewidywalne, ale to się zmieniło w biegiem czasu. Z każdą stroną książka była coraz ciekawsza. Natłok wydarzeń, ciągłe komplikacje - to wszystko sprawiało, że nie chciało się jej odłożyć, bo akurat może na kolejnej stronie stanie się coś istotnego z punktu widzenia całej fabuły. Książka jak zwykle napisana lekkim piórem. Czyta się ją szybko. Język w pełni zrozumiały. Polecam.

Remigiusz Mróz kolejny raz sypie pomysłami na dobry kryminał jak z rękawa. Bohaterowie znani już fanom autora z poprzedniego tomu serii o Inie Kobryn wplątują się kolejny raz w pełne dramatyzmu i intryg wydarzenia, które dostarczają czytelnikowi nie lada emocji. Idealnie przemyślane wątki i powiązania bohaterów sprawiają, że strony z zawrotną prędkością przepływają nam przez palce. Książka idealna dla fanów thrillerów z szybkim rozwojem akcji, niepozwalającym zasnąć nad książką nawet na moment. Z drugiej strony lekka i łatwa w odbiorze, momentami przypominająca lekko przerysowane historie z programów reality show. 

[ RECENZJA ]

Remigiusz Mróz „Nie ufaj mu”

Wyd. Czwarta Strona

Nowa książka Remigiusza Mrożą „Nie ufaj mu” to kontynuacja powieści „Wybaczam Ci”.

Główną bohaterką jest Ina, której życie zafundowało wiele przeżyć, emocji i niespodzianek. I jak się okazuje, ma jej jeszcze do zaoferowania dużo więcej…

Po, powiedzieć by można, wyjściu na prost, Ina odzyskuje równowagę emocjonalną. Nadal mieszka jednak u siostry i przyszłego szwagra oraz poszukuje pracy.

Pewnego wieczoru na jej drodze staje jednak niebezpieczeństwo. Tym razem jest to gwałciciel.

Kobieta ponownie przeżywa traumę. Ratunkiem okazuje się być nowo poznany, atrakcyjny i bogaty mężczyzna. Pomaga on zmagać się Idze z ponownie otrzymywanymi tajemniczymi listami, które zawierają niejasne ostrzeżenia.

W grę ponownie wchodzą duże pieniądze, czarne charaktery, były mąż i mafijne porachunki.

Czy uda się młodej kobiecie przetrwać ten trudny czas? Kto okaże się godnym zaufania przyjacielem a kto zdrajcą?

Czy możemy i powinniśmy zawsze wierzyć swoim bliskim bezgranicznie?

Wciągająca bezsprzecznie lektura wydana przez @czwartastronakryminalu to idealna książka na coraz dłuższe wieczory. Choć trudno wyobrazić sobie taki scenariusz w prawdziwym życiu, to warto zwrócić tez uwagę na aspekty relacji międzyludzkich zawarte w powieści.

Jak działa nasza psychika i jakie wywołują reakcje na poszczególne sytuacje.

Życie pod presją i przymuszanie do pewnych zachowań dotyczy przecież także każdego z nas.

#zaczytanarolniczka #remigiuszmroz #nieufajmu #wybaczamci #wydawnictwopoznańskie #czwartastrona #czwartastronakryminału #wydajenamsię #kontynuacjabestsellera #dobrethrillery #kochamtocorobie #naurlopietegomitrzeba #dobraksiazkaijeszczeleoszamuzyka #potanczylobysie

Czy można ufać komuś kto już raz zawiódł nasze zaufanie ?

Jakiś czas temu miałam okazję czytać książkę Wybaczam Ci. Do dzisiaj pamiętam jak bardzo mi się podobała, dlatego kiedy zobaczyłam jej kontynuacje, wiedziałam że będę musieć ją przeczytać.

Moje ponowne spotkanie z Iną i Pabstem bardzo mi się podobało.

Początek historii rozpoczął się z przytupem. Muszę przyznać że autor potrafi zainteresować czytelnika już na samym początku rzucając gonna głęboką wodę. W tym wypadku była to próba gwałtu. Robi się ciekawie prawda,? Tym bardziej że wszystko zostało dokładnie opisane, łącznie z myślami ofiary!

Dalej było już tylko ciekawiej. Nie będę jednak opowiadać dokładnie co się tu działo, bo zdradziła bym za dużo.

Patrząc na tematykę to autor pozostał w świecie gangsterskim. Akcja toczyła się wokół Wólki ale także wokół tematu Alana. Czytając i poznając bardziej postać Alana, bardzo szybko rozszyfrowałam co może się stać kiedy do akcji wkroczyły pieniądze. Nie mniej jednak dużym plusem jest tutaj poruszenie przez autora, oszustw matrymonialnych. Coraz więcej książek jest na ten temat, i coraz bardziej dana tematyka mi się podoba. Autor idealnie opisał zależności pomiędzy bohaterami ale także wskazał cechy jakimi kieruje się każdy oszust. A więc był to temat taki na czasie, dodatkowo związany był z nim wątek kryminalny.

Bardzo podobała mi się kreacja Iny- która cudem uniknęła gwałtu. Bardzo dobrze ukazano to jak kobieta zachowywała się po zdarzeniu, jej wycofanie, strach, brak zaufania. Było to bardzo realne, dlatego też e całości historia wydawała mi się realna. Bohaterzy zachowywali się racjonalnie, balansowali pomiędzy kłamstwem a prawdą. Zaufaniem a jego brakiem. Tajemnicami i sekretami. Tajemnica to także drugie imię tej książki. Nie dowiadujemy się wszystkiego od razu a autor zasiewa w nas wiele pytań które z czasem znajdują swoją odpowiedź. Muszę przyznać że czasem dałam się zakręcić tym manipulacją i w pewnym momencie sama już nie wiedziałam komu mam wierzyć a kogo obwiniać. Jednak w pewnym Momencie wszystko wróciło na właściwie tory i wiedziałam już wszystko. Całość czytało mi się bardzo dobrze i przede wszystkim szybko. Byłam ogromnie ciekawa kolejnych wydarzeń dlatego dla mnie książka stała się tą bz serii nieodkladalnych. Także fabuła była łatwa do odtworzenia w wyobraźni a to także skutkowało tym że chciałam ciągle czytać :) książka jest świetna ! I z tego jakie było zakończenie wnioskuje że będzie kolejna część na którą już czekam !!❤️

Każda nowa książka Remigiusza Mroza odrobinę mnie przeraża. Uniwersum, które tworzy, chyba powoli przestaje mi się podobać, bo po prostu za dużo już tego wszystkiego i prawdopodobieństwo, że niektórzy bohaterowie się spotkają ociera się o granice absurdu. Nie znaczy to jednak, że zamierzam odpuścić sobie jego twórczość, bo trudno mi sobie wyobrazić jej brak w moim czytelniczym życiu.

"Nie ufaj mu" to kontynuacja "Wybaczam ci", a ja miałam nadzieję, że takowa nie powstanie. Już raz dopisywanie ciągu dalszego do pewnego thrillera bardzo autorowi nie wyszło i obawiałam się, że w tym przypadku może być podobnie. I teraz przychodzi taki moment, w którym muszę przyznać się do błędu, bo choć moje obawy były uzasadnione, to okazało się, że druga część wyszła lepiej niż pierwsza.

Nadal uwielbiam relację Iny z Pabstem, ich rozmowy trzymają poziom i są bardzo mocnym punktem tej serii. Podobało mi się to, że nawet w takich nieoczywistych sytuacjach potrafili zdobyć się na wzajemne przytyki, które rozładowywały atmosferę, a ta bywała naprawdę napięta. Ciekawa jestem bardzo jak ich przyjaźń (?) będzie się rozwijała, bo kolejny tom jest nieunikniony i tym razem będę czekać na niego z zupełnie innym nastawieniem.

Przyznaję się, że dałam się Mrozowi nabrać koncertowo. Dopiero w drugiej połowie książki nabrałam wątpliwości, słusznych jak się okazało, ale na początku łykałam wszystko tak, jak autor pewnie sobie założył, co w sumie mnie cieszy, bo coraz rzadziej intryga zaskakuje mnie na tyle, że biorę w ciemno fabułę za pewnik.

Choć nawiązania do pierwszej części nie są na tyle mocne, by uniemożliwić zrozumienie treści, to jednak nie polecam czytać "Nie ufaj mu" bez znajomości "Wybaczam ci".

"Nie ufaj mu" to thriller Remigiusza Mroza, który jest dla mnie dowodem na to, że autora wciąż stać na świeże, intrygujące fabuły, a za to przecież czytelnicy go pokochali. Realizm został zachowany, a zakończenie zrealizowane było w zdecydowanie lepszy sposób niż przy otwierającej części.

Moje 9/10.

Ina Kobryn stara się zostawić za sobą wydarzenia sprzed roku, które wywróciły jej życie do góry nogami. Mieszka u swojej siostry i jej narzeczonego, Gracjana.

Cała trójka zna się od dzieciństwa. Wydaje się, że znają się na wylot i nie mają przed sobą tajemnic. Julka znajduje w skrzynce pocztowej wiadomość o "Nie ufaj mu". Początkowo ją ignoruje. Jednak pojawiają się kolejne.

Ina, mimo że ufa Pabstowi, musi sprawdzić, czy w przesłanych wiadomościach jest cień prawdy. Pomaga jej nowo poznany mężczyzna, który bardzo szybko zyskuje jej zaufanie.

Czy Gracjan skrywa jakieś mroczne sekrety?

"Nie ufaj mu" to kontynuacja thrillera "Wybaczam Ci". Podobnie jak w pierwszej części, wydarzenia poznajemy z perspektywy Iny i Gracjana. Rozdziały są krótkie, czyta się dosyć szybko.

"Wybaczam Ci" jednak bardziej mnie wciągnęło i wywarło większe wrażenie. "Nie ufaj mu" ma bardziej przewidywalną fabułę. Chociaż zaskoczenia też były.

Najdziwniejsza w tej serii jest dla mnie relacja Iny, Julki i Gracjana. Julka planuję ślub z mężczyzną, który ewidentnie czuje coś do jej siostry 🤯. W sumie to on nawet tego za bardzo nie ukrywa. Ina chyba też czuje mięte do Gracjana.

Dziwi też trochę naiwność Iny. Po swoich przeżyciach wydawało się, że będzie mądrzejsza i ostrożniejsza. Chociaż  inaczej nie byłoby akcji.

Podsumowując, "Nie ufaj mu" może nie skradła mojego serca, ale z pewnością sięgnę po ciąg dalszy. Jeżeli taki będzie. Jestem ciekawa, w którą stronę ten trójkąt pójdzie.

Myślę, że niektóre kontynuacje powieści tego autora można ocenić tekstem znanej piosenki: "trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść". Ciągnąca się w nieskończoność opera mydlana Chyłki i Zordona, zmęczony życiem Endling i irytująca do szpiku kości Burza to historie, które powinny skończyć się gdzieś w połowie trzeciego tomu (okej - pasywnoagresywnej Joanny i współuzależnionego Kordiana w siódmym).

"Wybaczam Ci" i "Nie ufaj mu" to do bólu przewidywalne, odgrzewane kotlety fabuły, podczas kartkowania których byłam szybsza niż inflacja. To nie powinno biec dalej, choćby autor miał nieograniczony stosik inspiracji z życia wziętych.

Słaby utwór słabego pisarza. Bohaterka irrytuje , fabuła w niektórych meijscach niezrozumiała , w tekście dużo ukrytej reklamy.