Błękit. Kolory zła. Tom 5

„Błękit” Małgorzaty Sobczak to piąta część cyklu „Kolory złą”, która nie tylko potwierdza wyjątkowy talent autorki, ale jest dla mnie najlepszą pozycją w tej niezwykle wciągającej serii. Z każdą kolejną książką Małgorzata Sobczak udowadnia, że ma niezwykłą zdolność tworzenia historii, które wciągają od pierwszych stron. Jej talent do budowania napięcia i kreowania nietuzinkowych postaci, pełnych emocji, sprawia, że każdy tom serii, to prawdziwa gratka dla każdego miłośnika kryminałów. „Błękit” to bez wątpienia najlepsza książka autorki, w której mistrzowsko łączy wątki kryminalne z warstwą psychologiczną, tworząc niepowtarzalną atmosferę grozy. Z ogromnym zachwytem śledzę tę serię i z pełnym przekonaniem mogę stwierdzić, że 𝐵łę𝑘𝑖𝑡 to książka z najwyższej półki, która spełni oczekiwania wymagającego czytelnika i nie pozwoli mu oderwać się od lektury.

Błękit przywodzi na myśl niebo i wodę, nieskończoność, chłód, który z niego emanuje, a także czystość i nieskazitelność. Małgorzata Sobczak uczyniła z tego koloru motyw przewodni swojej najnowszej powieści, w której błękit staje się symbolem tajemnicy, a jego chłodna, mroczna tonacja doskonale współgra z napięciem i emocjami, które są obecne na każdej stronie książki.

Nela Soba dostała się na studia medyczne i nie może ukryć radości, bo to szczyt jej marzeń. Jak co dzień wybiegła z domu na jogging, biegnąc dobrze znaną trasą, ciesząc się życiem i myślami o ulubionych naleśnikach, które mama przygotowała na jej powrót. Jednak do tego domu już nigdy nie dociera. W chwili, gdy życie powoli uchodzi z Neli, jej mama sprząta kuchnię i zabija uprzykrzoną muchę, a ojciec wymienia klocki hamulcowe w samochodzie klienta. Dzień jak każdy inny… a jednak nie.

Dla Bilskiego rozpoczyna się żmudne śledztwo, w trakcie którego stara się analizować motywy mordercy: Co? Kiedy? W jaki sposób? Kto i dlaczego?

Autorka zasugerowała, że morderca Neli może mieć powiązanie z przeszłością, ponieważ doszło wtedy do podobnej zbrodni. Czy faktycznie istnieje jakiś związek między obiema dziewczynami? Czy to ten sam zabójca, mimo że od tamtych wydarzeń minęły już 24 lata? Bardzo podobało mi się poprowadzenie narracji w dwóch liniach czasowych – współczesnej i z 1995 roku, która chwilami wydawała mi się ciekawsza od wydarzeń w teraźniejszości, ponieważ tamten wątek zawierał wiele interesujących informacji o ówczesnej popkulturze. Współczesna część opowiada o tym, co dzieje się po śmierci Neli Soby, natomiast ta z przeszłości skupia się na historii Karoliny Rewers i okolicznościach jej morderstwa.

Gdy już byłam przekonana, że udało mi się rozszyfrować tożsamość mordercy, a przynajmniej sądziłam, że podejrzewam właściwego człowieka, autorka zrobiła gwałtowny zwrot, jak zawodowy kierowca. Zabujało, zakręciło i nastąpił obrót o 180 stopni, a po nim zaskakujący finał.

Jak już wcześniej wspomniałam, „Błękit” to moim zdaniem najlepsza książka autorki. Wrażenie robi kreacja bohaterów, zarówno tych współczesnych, jak i tych sprzed 24 lat. Postacie w „Błękicie” są złożone, pełne emocji i wewnętrznych zmagań. Małgorzata Sobczak unika prostych podziałów na dobrych i złych – każdy z bohaterów skrywa swoje tajemnice i demony, które wpływają na ich decyzje. „Błękit” to nie tylko doskonale skonstruowany kryminał, ale także książka, która mocno porusza. Autorka pokazuje, że kryminał może być czymś więcej niż tylko opowieścią o zbrodni – może być także wnikliwym spojrzeniem na ludzkie emocje i motywacje.

„Błękit” to wspaniała powieść, w której, moim zdaniem, każdy znajdzie coś dla siebie – od miłośników wciągających kryminałów, przez tych, którzy szukają bardziej wnikliwego spojrzenia na ludzką naturę, aż po osoby zainteresowane społecznymi problemami, poruszanymi przez autorkę w subtelny sposób.

Błękit kojarzy mi się z czystością, niewinnością, spokojem. 🩵

Zresztą jest też moim ulubionym kolorem.

Wspomniane już czystość, niewinność mają mocny i niestety tragiczny wydźwięk w najnowszej powieści Małgorzaty Oliwii Sobczak. Bohaterowie mają podobne skojarzenia co do koloru błękitu, natomiast o spokoju nie ma tu mowy. Jest on zakłócony przez okropny czyn, który odbija piętno na wielu osobach.

Autorka ponownie wprowadza czytelnika do świata ludzkich tragedii. Jesteśmy świadkami śledztwa, którego rozwiązanie nie jest oczywiste. Dążenie do prawdy wymaga ogromnego poświęcenia, doświadczenia i tak zwanego "nosa". Z Bilskim, Górską i resztą ekipy na pokładzie jest to możliwe.

Historia ta opowiada o młodych ludziach, których marzenia, plany, pierwsze poważne decyzje i doświadczenia zostają okrutnie przerwane poprzez morderstwo. Od początku czuje się ogrom bólu i poczucia niesprawiedliwości w stosunku do sytuacji bohaterów. Obserwujemy zachowania ich bliskich, może nawet współodczuwa się ich ból. Poza angażującym śledztwem, które śledzi się z zapartym tchem, ta emocjonująca część historii ma duży wpływ na jej odbiór. Małgorzata Oliwia Sobczak ma dar opisywania ludzkich odczuć w różnych sytuacjach.

Pojawia się też kontrast między życiem prywatnym Bilskiego, a sprawą którą prowadzi. Gdy w życiu bohatera zachodzą duże zmiany, i co najważniejsze, są to zmiany dobre, to zawodowo ponownie musi mocno wytężyć umysł i zaufać swojemu przeczuciu. Sprawa nie jest prosta, zwłaszcza że może być powiązana z innym morderstwem, które miało miejsce dwie dekady temu. Do pomocy rusza Janina Hinc, znana już z innej serii palinolożka, co było miłym zaskoczeniem.

Małgorzata Oliwia Sobczak ponownie prowadza czytelnika w wir tajemnic skrywanych latami, przemocy, zawodów, nikłej nadziei i braku sprawiedliwości. Akcja prowadzona dwutorowo nadaje tempa historii oraz atrakcyjności. Jak wiadomo, wiele spraw ma swoje korzenie w przeszłości i w tym przypadku nie jest inaczej. "Błękit" to jedna z lepszych książek autorki i cieszę się, że doszło do kontynuacji serii "Kolorów zła". Po książki Sobczak sięgam bez zastanowienia, więc i Wam bardzo polecam poznać jej twórczość.

Czy „Błękit” może być jednym z „Kolorów zła”? Według Małgorzaty Oliwii Sobczak jak najbardziej!

Konała w ciszy przez wiele godzin, a obok jej ciała znaleziono tabliczkę: „Zmarła śmiercią męczeńską”. Zajmujący się sprawą prokurator Leopold Bilski ściąga do współpracy psychologa sądowego Marcina Chraboła i palinolożkę Janinę Hinc. Okazuje się, że w latach dziewięćdziesiątych miała miejsce podobna sprawa, a sprawcy nigdy nie ujęto.

Autorka kolejny raz stworzyła mroczny, pełen tajemnic świat wypełniając go wyrazistymi postaciami. Prowadzący dochodzenie prokurator oraz współpracujący z nim śledczy, to niezwykle zgrana i zaradna ekipa. Tym razem ciekawostką jest wykorzystana już przez autorkę w „Szramie”, ekologia sądowa, czyli nauka zwana palinologią, która zajmuje się analizą ekośladów.

Akcja jest dość rozwojowa i dynamiczna, rozgrywa się na przemian w dwóch planach czasowych – wiosną 1995 i latem 2019 roku i umiejscowiona jest w moim ukochanym Trójmieście. Intryga kryminalna to mistrzostwo a idealnie oddana gęsta, duszna i mroczna atmosfera genialnie podsyca nieznośnie narastające napięcie. Tym, co poruszyło mnie najmocniej, były emocje — konającej Neli i jej pogrążonych się w bólu i rozpaczy rodziców. Momentami zapierało mi oddech. Styl pisania Sobczak — jasny i komunikatywny a przy tym barwny i niebanalny. Zdecydowanie uwielbiam.

„Błękit” to już piąty kolor zła i jest najbardziej emocjonalny ze wszystkich. Czytając niektóre fragmenty, nawet ja miałam wewnętrzny opór, bałam się co przyniosą kolejne linie tekstu, nie chciałam czuć ich bólu, niesamowicie zaangażowałam się w tę historię. Powieść ta jest osnuta bólem, młodym życiem, wchodzącym w dorosłość, życiem przerwanym przedwcześnie. Książka porusza tematy takie jak przemoc domowa, strata, życie w żałobie, strach, fobie, autyzm, szkolne problemy, pierwsze miłości i pierwsze rozczarowania, zawody. Wszystko to znajdziemy również w innych książkach, ale to właśnie Sobczak potrafi dotknąć każdej najczulszej struny duszy, by czuć całym sobą tę historie. Powieść prowadzona w dwóch liniach czasowych, przeszłość i teraźniejszość przeplata się ze sobą, a czytelnik z wielkim zaangażowaniem śledzi poczynania śledczych w dojściu do prawdy. Z niezwykłą dokładnością i wrażliwością autorka kreśli realistyczne portrety psychologiczne postaci. Napięcie budowane po mistrzowsku, pełna mroku i tajemnic skrywanych przez lata. Tym razem nie będzie satysfakcjonującego finału, tym razem rozwiązanie sprawy przyniesie także ból. Złe decyzje prowadzą do kolejnych złych decyzji. Niesprawiedliwość i niezrozumienie, brak wsparcia, emocjonalny rollercoaster, który zapewni „Błękit”. Polecam 💙

Po obejrzeniu filmu „Kolory zła: Czerwień” miałam w planach przeczytać książki Małgorzaty Oliwii Sobczak z serii „Kolory zła”. Jednak się zabierałam i nie mogłam zabrać za to. Jednak dzięki uprzejmości wydawnictwa WAB miałam okazję przeczytać „Kolory zła: Błękit” i już teraz stwierdzam, że niebawem zabieram się za kolejne tomy, bo pokochałam tę książkę!

Nela Sobla to przyszła studentka medycyny. Dziewczyna cieszy się, że udało jej się dostać na wymarzony kierunek. Niestety Nela nie zdaje sobie sprawy w jakim niebezpieczeństwie się znajduje. Jej poranny bieg zamienia się w koszmar. Ciało dziewczyny zostaje znalezione na prowizorycznym stosie. Niebawem okazuje się, że nastolatka umierała długie godziny, cierpiąc. Wkrótce okazuje się, że to morderstwo jest bardzo podobne do morderstwa sprzed kilkudziesięciu lat, a zabójca jest nadal poszukiwany.

Śledztwo prowadzi znany z wcześniejszych książek Leopold Bilski, prokurator. Mężczyzna ma doświadczenie w rozwiązywaniu trudnych spraw, jednak ta jest wyjątkowo skomplikowana. Nela to dziewczyna bardzo lubiana, prowadząca zwyczajne, spokojne, nastoletnie życie. Jej śmierć wstrząsa społecznością. Kiedy okazuje się, że ta sprawa jest bardzo podobna do tej z lat dziewięćdziesiątych sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje. Jednak Bilski wraz z pomocą palinolożki Janiny Hinc za wszelką cenę chce rozwiązać tą sprawę. Jednak czy mu się uda?

Powiedzieć, że jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki to jak nie powiedzieć nic! Małgorzata Oliwia Sobczak uznawana jest za jedną z najlepszych polskich autorek thrillerów i zdecydowanie tak jest! „Kolory zła: Błękit” to powieść, która mnie zachwyciła, trzymała w napięciu od pierwszych stron, a przede wszystkim zaskoczyła swoim zakończeniem! Ponadto jest to historia inspirowana prawdziwymi wydarzeniami co dodało jej autentyczności!

Jednym z głównych elementów tej powieści jest napięcie, które odczuwalne jest już od pierwszych stron! Co chwilę na jaw wychodzą nowe tropy pozwalające odkryć kolejne mroczne sekrety. Akcja biegnie swoim tempem jednak na nudę zdecydowanie nie można narzekać! Ponadto autorka skupia się na psychologicznych aspektach postaci, co pomaga nam zrozumieć działania ludzi. Ważnym elementem jest też ukazanie żałoby. Rodzina Neli zaczyna mierzyć się ze stratą ukochanego dziecko, co jest dla nich niezwykle bolesne. Natomiast ojciec Karoliny Rewers mimo upływu prawie 30 lat od zabójstwa córki nadal cierpi i nie może się z tym pogodzić.

Autorka ma świetny, barwny, ale i emocjonalny styl pisarski, co sprawia, że od książki nie możemy się oderwać! Czytałam ją w każdej możliwej chwili, a zarwana nocka nie była mi straszna! Plastyczność języka sprawiła, że opisy morderstw i miejsc mocno działają na wyobraźnię czytelnika! Dodatkowo atutem tej książki jest to, że sama akcja dzieje się dwutorowo. Czas współczesny oraz lata dziewięćdziesiąte. W czasie teraźniejszym razem z Leopoldem Bilskim skupiamy się na rozwiązaniu zabójstwa, natomiast lata dziewięćdziesiąte skupiają się na przedstawieniu postaci Karoliny Rewers, poznajemy ją i krok po kroku dochodzimy do momentu kulminacyjnego czyli jej morderstwa.

Reasumując, „Kolory zła: Błękit” to powieść, która przypadnie do gustu nawet najbardziej wymagającym czytelnikom. Ta historia jest mroczna, pełna napięcia i mocno wciągająca! Tematy psychologiczne takie jak żałoba, trauma, strata sprawiają, że powieść ta nabiera głębi, a inspiracja prawdziwymi wydarzeniami dodaje autentyczności. Jeśli szukacie powieści, dla której zarwiecie nockę to ta pozycja jest idealnym wyborem! Jedyne czego możecie być pewni to tego, że ta historia pozostaje w głowie i sercu czytelnika na długo! Z całego serca polecam!

IG: libresunn