Kwestia ceny

Już zapomniałam jaką przyjemność sprawia mi taki rodzaj literatury jaki zaserwował nam Zygmunt Miłoszewski. Dawniej zaczytywałam się w Danie Brownie i jego przygodowo-historycznych powieściach, a teraz czas na przykład z własnego podwórka.

Początek nie był łatwy, masa zdarzeń, dużo postaci, co chwilę zmiana głównego bohatera, cofnięcia w czasie, a wszystko to pozornie bez związku i kontynuacji. Jednak z każdym rozdziałem wchodzimy głębiej w fabułę i naukowcy, piraci, charyzmatyczne profesorki nabierają sensu i charakteru. Potem czytanie to już płynięcie za wydarzeniami. Książka jest porywająca, napisana z rozmachem, ale lekko i przyjemnie. To w końcu przygodówka i ja się bawiłam przy niej bardzo dobrze.

Wreszcie też doszło do skutku moje pierwsze spotkanie z autorem, który ma niewątpliwy talent i zmysł obserwacyjny. Trochę cyniczny, ironiczny, ale zawsze w punkt komentujący bieżące wydarzenia. Ciężko mi porównać tę powieść do poprzednich, bo ich nie czytałam, ale teraz na pewno będę chcieć nadrobić wcześniejsze.

"Kwestia ceny" to druga powieść przygodowa pióra Zygmunta Miłoszewskiego. Z „Bezcennym” powiązana jest tym, że dotyczy dalszych losów trójki bohaterów, jednak spokojnie można ją czytać oddzielnie.

Tym razem książka porusza tematy bardziej współczesne, te związane z człowiekiem i jego życiem na Ziemi, które teraz z powodu zmian klimatycznych zagrożone jest wyginięciem. Znajdziemy tu też wiele o samym sposobie życia, o wierzeniach i religiach, a także funkcjach pamięci. Niemniej jednak jest to powieść przygodowa nastawiana na rozrywkę, a więc dzieje się dużo, fabuła wciąga, ciekawi, a dialogi i przemyślenia bohaterów nieraz wywołują uśmiech na ustach, jak nie wybuch śmiechu :) Początkowo trochę żałowałam, że tematycznie powieść nie jest bardziej zbliżona na „Bezcennego” (zaginione dzieła sztuki), jednak po zakończonej lekturze muszę przyznać, że bawiłam się przy niej doskonale – to świetna gatunkowo powieść, dostarczająca wiele rozrywki, ale i zmuszająca do własnych przemyśleń. Jestem w pełni zadowolona i jak zawsze czekam na więcej!

Benedykt Czerski, po wieloletnim zesłaniu na dalekim Sachalinie, wraca do kraju. Ten wybitny etnograf, badacz kultury Ajnów, przywozi ze sobą bezcenny artefakt tej starej sachalińskiej społeczności. Czy jednak ówczesna Polska, Polska, która u progu XX wieku nadal walczy o odzyskanie niepodległości, dorosła do tego, żeby docenić naukowca, badacza odległych kultur Dalekiego Wschodu? Niedoceniany przez grono nie tylko polskich ale i europejskich uczonych Czerski popełnia samobójstwo. 

Tak zaczyna się historia zaginionych artefaktów Ajnów, które, po wielu latach po śmierci Benedykta, próbuje odnaleźć Bogdana Smuga. Kim jest Bogdan Smuga i dlaczego zainteresował się spuścizną po zapomnianym etnografie? Kiedy ów tajemniczy człowiek spotyka się z profesor Zofią Lorentz, historykiem sztuki, przedstawia się jej jako potomek Czerskiego szukający rodzinnego dziedzictwa i zleca jej odnalezienie zaginionych ajnowskich skarbów. Profesor Lorentz, kiedy spotyka Smugę, jest na życiowym zakręcie. Właśnie zwolniono ją z posady kustosza Muzeum Narodowego, a jej mąż, z nieznanych przyczyn, traci pamięć. Chociaż teoria o tajemniczej spuściźnie wydaje jej się mocno naciągana, to w sytuacji jakiej się znalazła, postanawia podjąć się współpracy ze Smugą. I choć zleceniodawca obiecuje jej nieograniczony budżet, to decyzja o współpracy z nim będzie miała dla Zofii wysoką cenę. Stawką będzie jej życie. 

Bogdan Smuga zataił przed Zofią fakt, że jest naukowcem, który prowadzi badania nad specyfikiem, który wydłużyłby ludzkie życie, przy jednoczesnym ograniczeniu wzrostu populacji. Choć brzmi to jak opowiadanie science fiction, to udało mu się zgromadzić wokół swoich badań, grono wybitnych naukowców, którzy, w ślad za Smugą, wyznają teorię, jakoby Imożna uratować Ziemię przed zagładą ograniczając ludziom możliwość do prokreacji przy jednoczesnym wydłużeniu ich życia do 120 lat. 

Kwestia ceny dla Zofii Lorentz, będzie miała nie tylko wymierne, materialne znaczenie, ale również moralne. Jaką decyzję podejmie pani profesor? Spróbuje przeciwstawić się szaleństwu grupki naukowców, czy uzna ich racje i pomoże wprowadzić ich plan w życie? 

„Kwestia ceny” to genialny thriller przygodowy. Powieść napisana z poczuciem humoru wciąga czytelnika w galopującą fabułę. Bardzo dużym plusem tej pozycji jest połączenie jej przygodowego charakteru z refleksją nad kondycją współczesnego społeczeństwa, jego stosunkiem do idei humanizmu i wpływem na kondycję planety. 

"Kwestia ceny" to druga książka, po "Bezcennym", o przygodach Zofii Lorentz. Książki można czytać niezależnie.

właśnie kupiłem i zabieram się za czytanie, zapowiada się bardzo dobrze :)

Coraz częściej wśród naukowców oraz w mediach słychać o zagrożeniu klimatycznym. Jest to problem, który zwiastuje zagładę ludzkości i być może nawet całej planety. Wiele osób bierze to do siebie i stara się zmienić swoje zwyczaje i uświadamiać innych ludzi, że to realne zagrożenie i że nasze przyszłość może skończyć się jeszcze w tym stuleciu. Inne osoby nie wierzą w słowa naukowców i ekologów, widząc za tym wyłącznie motywacje finansowe i manipulacyjne. A to jest tylko jeden z problemów naszego gatunku. Są też brutalne wojny, które razem z postępem technologii niosą widmo wojny atomowej, która kończy wszystko. Nie można też zapomnieć o raku, depresji... Problemy się mnożą, aż ciężko stwierdzić, jaką część swojej uwagi i działań poświęcić danym tragediom. A jeśli znajdzie się rozwiązanie przynajmniej na część z nich? Czy warto ponieść olbrzymie koszty na rzecz naszej przyszłości? Czy kilka osób ma prawo decydować za całą ludzkość?

Zofia Lorentz zmaga się ze swoim prywatnym końcem świata. Codziennie walczy, ale na horyzoncie ma przed sobą tylko ciemne chmury. Jej mąż z dnia na dzień traci coraz więcej wspomnień. Pamięta, kim jest, pamięta, że ma żonę i córkę, pamięta bardzo dużo, ale są to tylko sytuacje, które nie wywoływały w nim emocji. Dla Karola to nie jest problem – ON nie pamięta. Zofia jest już w innej sytuacji. To ona widzi, jak ich miłość oparta na szalonych przygodach i chwilach ciepła domowego codziennie umiera. Dlatego łatwo ulega pokusie, by choć na chwilę wyrwać się z tego osobistego koszmaru i wysłać męża do prywatnej kliniki w Pirenejach, gdy tymczasem ona będzie poszukiwać zagubionego zbioru dzieł historycznych. Ale czy Zofia na pewno tego poszukuje? Czy to możliwe, że jej pracodawca jest w stanie poświęcać tak wiele pieniędzy, by znaleźć tylko kolekcję swojego przodka?

Zygmunt Miłoszewski na przestrzeni lat zdobył wśród polskich czytelników rzeszę fanów. Zwrócił na siebie uwagę serią kryminalną, by przejść przez komedię i sensację. Dotychczas nie miałam okazji zapoznać się z żadną z jego książek, dlatego wykorzystałam moment, by przeczytać jego najnowszą powieść – "Kwestię ceny". Pewnie część z Was zdziwi się, dlaczego zaczęłam akurat od tej pozycji. W końcu to nie pierwsza książka o Zofii Lorentz. Podejmując decyzję, nie miałam o tym pojęcia. Jednak drugi tom nie jest w stanie mnie zniechęcić, a tym bardziej zepsuć zabawy. I tak o to rozpoczęłam swoją przygodę z Zygmuntem Miłoszewskim. Czy to dobry początek? Nie, bardzo rozczarowujący.

Mimo to chciałabym rozpocząć od pozytywów, których "Kwestia ceny" posiada naprawdę wiele. Przede wszystkim jestem pod olbrzymim wrażeniem języka, którym posługuje się pisarz. Jego styl jest bardzo rozbudowany. To połączenie dokładności i dopracowania z niesamowitą lekkością pióra oraz płynnością fabuły. Mało który autor potrafi osiągnąć tak niezwykłe i tak szanowane przeze mnie połączenie. To kwintesencja poprawności językowej oraz finezji stylistyki. Dodatkowo liczne nawiązania do popkultury oraz literatury klasycznej urzekły moje serce i wywołały olbrzymie pokłady podziwu dla Miłoszewskiego.

W czym tkwi mój problem? W samej fabule, która doprowadzała mnie do szewskiej pasji. Mijała strona za stroną, a nie działo się nic pasjonującego, nic godnego mojej uwagi. Od samego początku drażniło mnie to, ale przeczytałam w życiu zbyt wiele książek, by wiedzieć, że czasami warto przebrnąć przez najnudniejsze początki dla niesamowitego i poruszającego zakończenia. Wykreowanie świata i historii potrzebuje swojego własnego miejsca, co niekiedy ma prawo nużyć czytelnika. Niestety po ponad pięciuset stronach nadal miałam wrażenie, że utknęłam w miejscu. Fabuła pojawiła się, rozwinęła i zakończyła, a ja nadal byłam tym zirytowanym i znudzonym czytelnikiem, który wierzy, że ostatnie zdanie go przekona – nie przekonało. Czasami miałam wrażenie, że cała opowieść jest zbyt wydumana. Na pewno miała wspaniale wykreowane podstawy, jednak pisarz przesadził z posypką i ozdobami, które zamiast ubarwiać dzieło, stwarzały wrażenie przesytu, co przeze mnie w większości przypadków jest nieakceptowalne.

Na szczęście sytuację w wielu momentach ratują dobrze stworzeni bohaterowie. Za prawie każdą postacią kryje się wielowymiarowa historia, pełna zawirowań i nostalgii. Tak jest też w przypadku Zofii, która kryje za sobą więcej niż początkowo mogłoby się wydawać. Ma swoje własne problemy, przemyślenia i idee, w które wierzy. Wszystko, co cenię wśród literackich postaci. Lecz to właśnie z nią miałam największy problem, ponieważ niesamowicie przypomina mi pewną kobietę, która w literaturze polskiej zyskała już swoje własne miejsce. To podobieństwo sprawiło, że nie mogłam oderwać się od wizji mi dobrze znanej z innych książek. Zamiast poznać kogoś nowego, poznałam klona. Jednak i tutaj moja irytacja została ukojona, gdyż bardzo polubiłam męża Zofii, czyli Karola. Jego sytuacja jest naprawdę trudna, więc byłam ciekawa, jak z tą postacią poradzi sobie pisarz. Zrobił to perfekcyjne, przedstawiając człowieka, który nie do końca wie, kim jest, ale zachowuje podstawy swojego prawdziwego charakteru.

Warto zwrócić też uwagę na tematykę całej powieści. Mogłoby się wydawać, że to książka stworzona na potrzeby rozrywkowe. W rzeczy samej – tak właśnie jest, ale nie jest to tylko pusta przyjemność. "Kwestia ceny" niesie wiele intrygujących przemyśleń samego pisarza, subtelnie zmuszając czytelnika do własnych refleksji na wielowymiarowym polu. Poruszenie kwestii ekologii jest niezmiernie istotne i już większość z nas skłania się do tego, by choć małymi kroczkami walczyć o przyszłość naszej planety. To zawsze postęp. Mały, ale lepszy niż żaden. Lecz czy to wystarczy? Pytanie bez odpowiedzi, ale na pewno znajdą się osoby, które z całą mocą przekonania powiedzą, że nie. Jak daleko możemy się posunąć, by uratować ludzkość? Czy dobro ogółu na pewno jest dobrem? Kiedy ma się prawo decydować za innych? Takie pytania można zadawać w nieskończoność...

"Kwestia ceny" niosła ze sobą wiele pozytywnych aspektów, które zyskały moje uznanie. Niestety moje oczekiwania były zbyt wielkie, bym mogła bez zastanowienia powiedzieć, że zostały spełnione. Niemniej jestem przekonana, że będę kontynuować czytanie twórczości Zygmunta Miłoszewskiego i głęboko wierzę, że znajdę wśród jego powieści tą jedną, która mnie oczaruje. Tymczasem osobom, które lubią szybką akcję, odradzam tę książką. A osobom, które są w stanie poświęcić swój czas na rzecz przemyśleń i wolnego tempa, gorąco polecam.