Mesjasz Diuny. Kroniki Diuny. Tom 2

Na drugi tom Kronik Diuny czekałem bardzo długo. Jest to bez wątpienia mój ulubiony cykl powieści, choć szczerze przyznaję, że dopiero od niedawna miałem okazje się z nim zapoznać. Jestem jednak zadowolony, że z Kronikami Diuny mogłem zapoznać się właśnie w tym momencie swojego życia, gdyż pewnie czytając je wcześniej nie mógłbym ich odpowiednio docenić. Świetna sprawa na długie, jesienne wieczory oraz jako relaks po męczącej pracy. Wielki plus za piękne wydanie, naprawdę fajnie prezentującą się okładkę oraz korektę stylistyczną (nie można jej praktycznie nic zarzucić). Polecam wszystkim czytelnikom!

Początkowo dość negatywnie nastawiałam się do tej książki. Znajomi mówili, że nie jest tak dobra, jak pierwsza część, w której wręcz się zakochałam. Postanowiłam jednak spróbować i sięgnęłam po kolejną część „Diuny”.

Dawno nie czytałam tak dobrej kontynuacji książki. Bardzo wciąga od pierwszych stron. Dopełnienie pierwszej powieści, w której wyjaśniono wiele wątków z poprzedniej części. Czytało się przyjemnie i szybko, jednak styl pisania pierwszej części troszkę bardziej mi pasował. Jest po prostu inna od pierwszej części. Co nie zmienia faktu, że druga część również jest świetna. I to zakończenie… Pierwsza klasa!

Jako wierny fan Kronik Diuny, szczególne polecam wszystkim czytelnikom, którzy nie mieli jeszcze przyjemności z tym cyklem tom 2 pt. "Mesjasz Diuny". Doskonała kontynuacja pierwszej części, napisana jeszcze z większym rozmachem. Autor zachował swój niepowtarzalny styl i cały charakter wykreowanej przez siebie fantastycznej historii. Zawiła akcja, międzygalaktyczne spiski i nieprzewidywalne sojusze. Całość czyta się wyjątkowo lekko, z zapartym tchem śledząc losy głównych bohaterów. Dla mnie to jedna z lepszych książek o tematyce s-f, z rewelacyjnymi wątkami magii, mistycyzmu i fantasy. Rewelacja.

Mesjasz Diuny, czyli druga część powieści Franka Herberta, to niesamowicie wciągająca książka. Obowiązkowa pozycja dla każdej osoby uwielbiającej science-fiction. Momentami książka się dłuży, mimo to czyta się ją szybko i przyjemnie. Herbert dokonuje zaskakującego wyboru, kończąc wątek panowania Paula, który początkowo nie do końca przypadł mi do gustu. Jednak jednocześnie ten zabieg powoduje, że od razu chcę sięgnąć po kolejną część. Co ciekawe autor umieszcza sporo rozważań nad ludzkim życiem. Ta część podobnie jak pierwsza bardzo porusza wyobraźnię, a zapach cynamonu, utrzymywał się w mojej głowie przez kilka dni.

"Mesjasz Diuny. Kroniki Diuny tom 2" jest drugim tomem serii autorstwa Franka Herberta. Nie jest to lektura łatwa. Porusza wiele filozoficznych tematów oraz skłania do rozważań na temat człowieczeństwa i tego co człowiek robi nie tak. Jest to kolejna książka z tego rozbudowanego, pod względem światotwórczym, uniwersum. Jest to również kolejna część przygód Paula, który nie był moim ullubionym typem głowego bohatera, ale właśnie tym ma być. Ma być odzwierciedleniem tego, czym człoweik nie chce się stać. Jak w przypadku pierwszego tomu, książka pod względem redkacyjnym jest zła i toporna, ale dla treści i przesłania warto się przemęczyć i dać szansę Herbertowi.

"Mesjasz Diuny. Kroniki Diuny. Tom 2" chociaż jest bardzo dobrą książką to mam wrażenie, że jest trochę słabsza niż pierwsza część. Nie jest to bardzo znaczący spadek jeśli chodzi o poziom, jednak trochę mniej mnie wciągnęła. Jest tutaj trochę mniej przygód i akcji, a więcej rozterek i problemów o podłożu moralnym, ale czyta się to przyjemnie i ciekawie. Jednak muszę przyznać, że było tutaj sporo zwrotów akcji czy intrygi, co dla mnie było największą zaletą tej części. Książka jest bardzo specyficzna i lekko mroczna, ale klimat jest niepowtarzalny. Mam wrażenie, że ciężko jest znaleźć książkę, która jest podobna do "Diuny".

Mój syn dostał się niedawno na studia. Postanowiłem wraz z żoną zakupić mu jakiś drobny prezent, jako formę gratulacji, Wiedziałem, że od najmłodszych lat interesował się literaturą s-f , fantasy i tytułami przygodowymi. Moja siostra pracuje w księgarni i zasugerowała mi zakup "Kronik Diuny". Widziałem, że moje dziecko ma kilka tomów tej sagi już u siebie, więc postanowiłem dokupić czwarty pt. "Mesjasz Diuny" Syn był bardzo zadowolony, gdyż jak stwierdził, jest to doskonała kontynuacja serii, która zawiera wszystko, co uwielbia w tym gatunku, czyli akcje, mistyczne postacie, nastój napięcia i oczekiwania. Tak mnie, zachęcił, że sam zacząłem czytać. Polecam.

Z zapartym tchem przeczytałam pierwszy tom, dlatego musiałam sięgnąć po kontynuację. Tutaj także nie mogłam oderwać się od książki i przygód bohaterów. Tym razem zamiast zdobywać, muszą oni utrzymać władzę. Okazuje się to nie lada wyzwaniem. Poza tym poznajemy niesamowitą rzeczywistość, pełną technologii, która rozbudza wyobraźnię.

Polecam wszystkim fanom książek typu science fiction, którzy chcą się przenieść do zupełnie innego świata. Mimo innej, intrygującej wizji świata, znajdziemy tu wiele uniwersalnych prawd o człowieku. Naprawdę warto sięgnąć po powieści tego autora. Wciągają na długie godziny!

Po przeczytaniu pierwszego tomu z serii "Kroniki Diuny" bez chwili wahania sięgnęłam po drugą część "Mesjasz Diuny" Tak jak w przypadku poprzedniego tytułu, jestem zachwycona. Nie bez przyczyny, cała saga ma miano kultowej. Autor Franek Herbert wykreował fantastyczny świat, pełen mistycznych postaci, politycznych zagrywek i perfidnych intryg. Uwielbiam tego typu literaturę, za rewelacyjne dialogi, charakterystyczne postacie i wyjątkowy klimat, który towarzyszy czytelnikowi podczas przerzucania stron. Śmiało mogę polecić tę pozycją, jak i również całą serię wszystkim fanom gatunku. Nie zawiedziecie się.

Według mojej opinii, książka ma fantastyczną, rozwijającą historię z życia "Diuny".Udana kontynuacja pierwszego tomu. Zawierająca wątki psychologiczno-filozoficzne. Obejmuje mroczny klimat. Do tego jest napisana jasno, wyraziście. To dzieło jest spójną, ciekawą całością z szokującym zakończeniem. Jestem pod ogromnym wrażeniem stylu pisania autora i jakości tej poezji. Bardzo polecam młodym jak i starszym czytelnikom przeczytanie tej wspaniałej książki. Bardzo mocno daje do myślenia i wyciągania wniosków na przyszłość. Literatura jest w takim stylu pisania niezmiernie łatwa interesującą do czytania. Drogi czytelniku, na pewno się tym nie znudzisz:)

Frank Herbert to jeden z najbardziej znanych pisarzy science fiction. A w zasadzie znany za sprawą swojego cyklu o pustynnej planecie, która niespodziewanie stała się centrum wszechświata. Seria ta odniosła oszałamiający sukces, a sam autor otrzymał wszystkie znaczące nagrody za swoją powieść. A już w grudniu przekonamy się jak wygląda Diuna w najnowszej ekranizacji powieści.

Wydawnictwo Rebis wydało cały cykl w twardej oprawie i z rysunkami Siudmaka, oraz – całkiem niedawno – w miękkiej oprawie. Przy czym jak na razie dwie części są dostępne. „Diuna”, oraz „Mesjasz Diuny”.

O drugim tomie możemy przeczytać, że:

Fremeni pokonali Harkonnenów i imperialnych sardaukarów, a Paul poślubił księżniczkę Irulanę i zasiadł na tronie Imperium. Pustynna Arrakis, zwana Diuną, jest stolicą wszechświata. Tymczasem stare ośrodki władzy — Bene Gesserit i Gildia Kosmiczna — z pomocą fremeńskiego kapłaństwa i Bene Tleilax zawiązują spisek przeciw nowemu Imperatorowi. Czczony niczym bóg, Paul Muad’Dib wpada w pułapkę, choć zna każdą chwilę swojej przyszłości, każdy swój ruch, każdą decyzję i — przede wszystkim — swój straszliwy koniec…

Błękit w błękicie bez śladu białek. Najwspanialsza przyprawa we wszechświecie. Przedłuża życie i potrafi przewidywać przyszłość, ale i straszliwie uzależnia. Melanż sprawia, że Arrakis staje się centrum intryg i walk, jakich świat ie widział. Z pewnością „Diuna” nie jest typową science fiction, jaką sobie wyobrażają czytelnicy. To nie Gwiezdne Wojny, w których liczą się tylko widowiskowe potyczki w kosmosie. Tutaj pod przykrywką zaawansowanej technologii ukrywa się niemalże filozoficzna rozprawa o człowieku i jego wpływie na cały świat. A drugi tom pozwala głębiej zajrzeć w ten wspaniały świat, który powoli będzie się rozrastał, a wizja autora oszałamia coraz bardziej. Polecam nieustająco.

Kilka miesięcy temu postanowiłam, że zapoznam się z większą ilością książek z kategorii science fiction. Minęło trochę czasu, a ja poznałam kilka naprawdę dobrych książek sci-fi. Jednak nadal nie znałam książek pana Franka Herberta. Zdecydowałam, że i to zmienię. Zabrałam się za cykl „Kroniki Diuny". Z pierwszą częścią spędziłam niesamowity tydzień, więc nadeszła pora zabrać się za drugą.

Gdy miałam książkę „Mesjasz Diuny" w dłoniach, to doznałam szoku. Ta książka ma niecałe trzysta stron, a co to jest w porównaniu z pierwszą częścią, która liczy prawie osiemset stron. Z pierwszą częścią spędziłam cały tydzień, z drugą już tylko dwa wieczory. Pomimo tego, że ma ona mniej stron to bawiłam się z nią równie dobrze. Wróciłam do świata intryg, pułapek, planów, melanżu. Ten świat wciąga od pierwszej strony i z niechęcią się z niego wychodzi.

Podczas czytania pierwszej części pod tytułem „Diuna" miałam czasem problem ze zrozumieniem niektórych wydarzeń. Przyczyniało się do tego to, że autor zastosował dużo nowego słownictwa, które mi się myliło i nie pamiętałam, co oznacza dane słowo. Dopiero na sam koniec odkryłam, że w książce znajduje się słownik. Przy czytaniu drugiej części byłam już mądrzejsza i gdy nie pamiętałam, co znaczy jakieś słowo to sprawdzałam w słowniku na końcu książki. Zdecydowanie ułatwiło mi to zrozumienie treści.

„Mesjasz Diuny" jak i cały cykl „Kroniki Diuny" to klasyk science fiction, który warto poznać. Ten świat potrafi pochłonąć wszystkie moje myśli i ciężko mi było rozstać się z książkami. Na szczęście przede mną jeszcze cztery części tego cyklu, za które na pewno zabiorę się najszybciej jak to będzie możliwe.

Kontynuacja opowieści o Paulu Atrydzie, który po objęciu władzy jako imperator musi zmierzyć się z konsekwencjami swoich działań. Książka zgłębia temat mesjanizmu, fanatyzmu religijnego oraz ciężaru odpowiedzialności związanej z byciem przywódcą. Herbert ukazuje, jak władza i kult jednostki mogą prowadzić do niezamierzonych skutków, podkreślając jednocześnie kruchość ludzkiej natury.

Kontynuacja opowieści o Paulu Atrydzie, który po objęciu władzy jako imperator musi zmierzyć się z konsekwencjami swoich działań. Książka zgłębia temat mesjanizmu, fanatyzmu religijnego oraz ciężaru odpowiedzialności związanej z byciem przywódcą. Herbert ukazuje, jak władza i kult jednostki mogą prowadzić do niezamierzonych skutków, podkreślając jednocześnie kruchość ludzkiej natury.

POPKULTUROWY KOCIOŁEK: Po licznych bojach na Arrakis, Paul Atryda ze zwykłego członka fremeńskiej społeczności przeistacza się nie tyle w samego proroka czy wybitnego wojownika, ale również we władcę całego Imperium. Zaczyna zdawać sobie sprawę z nieuniknioności swoich wizji, które pokazały mu skutki świętej wojny w jego imieniu. Już nie chłopiec, a mężczyzna, zaczyna kwestionować swoje miejsce i racje, a także cenę, którą zapłacił on i jego bliscy za stanięcie na podium wszechświata.

W Mesjaszu Diuny szczególnie podobała mi się, w jaki sposób Paul odnosił się do niemal nieograniczonej władzy, jaką sprawował. Jego dylematy moralne znacznie pogłębiły się względem jego początków jako młodego lidera. Dodatkowo Herbert pokazuje nam wpływ wizji przyszłości na życie teraźniejsze i jak łatwo ulegać ich wpływom. Poddaje wątpliwości wolność człowieka, jego miejsce w społeczeństwie i to jak władza potrafi gubić nawet tych, którzy dążą do pokoju na świecie.

Po raz kolejny pisarz przedstawia religię jako narzędzie wpływu. Jeszcze wyraźniej zwraca uwagę na negatywne skutki kultu Muad-Diba (Paula), który w oczach innych nie jest dowódcą, a bogiem chodzącym w ludzkiej skórze. Pokazuje, jak trudno uwolnić społeczeństwo od chęci wyznawania wygodnych wartości i tym samym stawania się narzędziem manipulacji.

Tutaj również podziwiamy złożoność polityki zaproponowaną przez Herberta. Pojawiają się szczegółowo opisane strony spisku, a w nich rola małżonki Paula, księżnej Irulany, Gildii Kosmicznej czy jego siostry Alii. Eksploruje także postawę miłości jego życia – Chani. Postacie drugoplanowe naprawdę wzmacniają fabułę i mogę powiedzieć, że wzbudziły moje zaangażowanie nie mniej niż sam bohater...

Mesjasz Diuny to kolejna cześć z serii Diuny autorstwa Franka Herberta. Druga część serii jest z goła inny niż pierwsza część, ale kontynuuje wątki z poprzedniej części. Frank Herbert zasłużył jak najbardziej mistrza science-fiction, ponieważ świat przez niego wykreowany jest tak ciekawy i oryginalny, nie mogłem się oderwać od książki. Jeśli bardzo lubisz gatunek science-fiction ta książka jest dla ciebie, ponieważ pomimo tego że książka została wydana w 1969 roku, przewyższa swoją opowieścią inne książki z tego gatunku.

Miałem tę nieprzyjemność, że po raz pierwszy Diunę poznałem w wersji filmowej, a nie książkowej. Sprawiło to, że duża część uroku, jaka stałaby się moim udziałem, gdyby stało się odwrotnie, przepadła. Niemniej dobrze się stało, że obejrzałem dzieło z roku 1984, a nie to obecne, bo gdyby stało się inaczej, zraziłbym się to książki. Niewątpliwie straciłbym wtedy wiele, ponieważ jest to dzieło wybitne, o ugruntowanej pozycji w kanonie dzieł science fiction. Nie muszę nikomu go przedstawiać. Dzieło obowiązkowe.

Od dawien dawna, kocham fantastykę. Jednym z autorów, których uwielbiam, jest Frank Herbert. Jego seria "Kroniki Diuny" nie ma sobie równych. Osobiście uwielbiam część drugą sagi pt. "Mesjasz Diuny". Ogromna porcja adrenaliny, zawiłej fabuły i doskonale wykreowanego świata obcych planet, który jest po prostu fenomenalny. Bez wątpienia twórczość pisarka autora to klasyka gatunku. Obowiązkowa dla fanów sci-fi.

Przeczytałem Mesjasza Diuny wraz z innymi książkami z serii na fali zainteresowania ostatnio wydanym filmem i zdecydowanie nie żałuje. Jest to oczywiście klasyczna opowieść sci-fi, którą ciesze się, że w końcu nadrobiłem. Druga część Diuny idealnie dopowiada, co się działo po wydarzeniach z pierwszej części, tworząc pewną zamkniętą całość. W tej odsłonie możemy zobaczyć jeszcze więcej intryg oraz tej specyficznej analizy politycznej. Książka wymaga od czytelnika trochę większego zaangażowania umysłu, jednak jest to wynagrodzone przez głęboką i wciągającą fabułę.