Kajdany

Bartłomiej Kowaliński zaskarbił sobie sympatię czytelników słynnym cyklem z dziennikarzem śledczym Pawłem Wolskim, serią znaną jako górska trylogia kryminalna. Tym razem autor opuścił Podhale, by odkryć przed czytelnikami nieznane oblicze Krakowa. Prowadzi czytelnika po ciemnych zakamarkach tego miasta, piwnicach i kanałach, w których czają się nie tylko szczury, ale także zło w czystej postaci.

Nie można odmówić tej powieści, że wciąga od pierwszych stron i nie puszcza do samego końca. Finał w kanałach to chyba najlepsza scena w tej powieści, chociaż odniosłam wrażenie, że jest urwana. Zabrakło mi kropki nad i, ale widocznie taki był zamiar autora, bo zapewne przygotowuje kolejne przygody nieco aroganckiego, ale perfekcyjnego Komisarza Korczuli i niezwykle zaangażowanej i przestrzegającej prawa prokurator Sadowskiej.

To co wzbudziło mój niekłamany zachwyt to mistrzowsko budowana przez autora atmosfera grozy i niepewności. Dzięki opisom mrocznych uliczek, opuszczonych budynków i makabrycznych zbrodni, moim oczom jawił się przerażający obraz. Razem z komisarzem Korczulą i prokurator Sadowską śledziłam ich trudną drogę do rozwiązania tajemnicy seryjnego mordercy, pełną trudności i emocjonalnego napięcia.

„Kajdany” to mroczny kryminał dla osób o mocnych nerwach, oferujący kilka godzin wciągającej rozrywki na bardzo dobrym poziomie.

W piwnicy jednej z kamienic na krakowskim Podgórzu znaleziono okaleczone ciało młodej kobiety. Przy zwłokach odkryto jedynie tajemniczą wiadomość, brak jednak jakichkolwiek śladów, które mogłyby naprowadzić policję na trop sprawcy. Najbardziej intrygujący element miejsca zbrodni stanowiły średniowieczne kajdany, którymi ofiarę przytwierdzono do ściany.

Zaimponował mi research, jaki autor przeprowadził przed napisaniem powieści. Dzięki temu procedury związane ze śledztwem, praca prokuratora czy wiedza z zakresu medycyny sądowej, a także informacje o sieci wodociągowej i kanalizacyjnej sprawiły, że powieść wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Nie miałam poczucia odrealnienia czy czytania o czymś, co byłoby niemożliwe.

Mocnym punktem tej książki jest jej autentyczność. Bartłomiej Kowaliński włożył ogromny wysiłek w realistyczne ukazanie pracy śledczych. Uczestniczyłam w ich dochodzeniu, przechodząc przez kolejne etapy śledztwa, jakbym naprawdę zaglądała im przez ramię. Nie umykały mi żadne szczegóły, a dowody były wyciągane w sposób przemyślany i wiarygodny, a nie przypadkowy czy nierealny. Czasami zżymałam się na błędne decyzje czy nieudane analizy dowodów, ale jednocześnie doceniałam, że autor nie stworzył postaci wszechwiedzących nadludzi.

Moim zdaniem tytułowe kajdany mają podwójne znaczenie. Z jednej strony jest to przedmiot, który krępuje ruchy ofiary, uniemożliwiając jej ucieczkę. Z drugiej zaś to obraz psychicznej pułapki – nękanie, które wpędza ofiarę w poczucie winy, buduje głęboką traumę, a w końcu prowadzi do działań o nieodwracalnych konsekwencjach.

„Kajdany”to solidna rozrywka na kilkanaście godzin z intrygującą zagadką i mrocznym klimatem. Gęsta atmosfera, realistyczne postacie, skomplikowane wątki i ślepe zaułki sprawiają, że napięcie utrzymuje się do ostatniej strony. Autor ukazał mi Kraków, jakiego nigdy wcześniej nie znałam – miasto śmierdzące, pełne patologii i niebezpieczeństw, zupełnie inne od tego, które znam z turystycznych przewodników. Choć całość mnie wciągnęła, to zakończenie pozostawiło pewien niedosyt. Czy miało to negatywny wpływ na mój odbiór powieści? Absolutnie nie – lubię takie zakończenia, które pozostawiają miejsce na własne domysły. Moim zdaniem autor podjął dobrą decyzję, dając mi miejsce na indywidualne interpretacje.

To kryminał obok którego nie da się przejść obojętnie. Idealnie stworzona mroczna fabuła i bohaterowie, którzy wciągają od pierwszych stron. Serdecznie polecam

Moje kolejne spotkanie z autorem i tym razem również się nie zawiodłam. Wciągający kryminał od którego nie można się oderwać.

To nowa odsłona Autora zaskakuje mocnym kryminalnym sznytem. Śledztwo wciąga od początku i intryguje swą zawiłością. Bartłomiej Kowaliński bez zbędnych ubarwień zaprezentował kawał konkretnej pracy organów ścigania.

Tytułowe kajdany mają tu dwojakie znaczenie. Fizycznie pętają i nie pozwalają ofierze wyrwać się z pułapki. Jest jednak również druga strona medalu. Nękanie, jako psychiczna pułapka, która wpędza w poczucie winy i tworzy traumę tak silną, że z biegiem czasu zmusza do nieodwracalnych w skutkach czynów.

Fabuła jest typowo kryminalna – już na wstępie rozpoczyna się akcja. Mamy zwłoki i tajemniczą wiadomość. Na miejscu pracuje ekipa, ale popełnia błędy i dopiero główny bohater i prokuratorka Sadowska ustawiają wszystkich do pionu. Jednak nie jest tak, że od razu wpadają na trop sprawcy. Rozmowy i ślady wiodą w różne miejsca, a działający na własną rękę Korczula denerwuje prokuratorkę tym, że nie wszystko ma udokumentowane.

Akcja jest wartka, nie ma tu miejsca na przestoje. Mimo że sporo się dzieje, to dopiero im bliżej finału, tym więcej rzeczy się wyjaśnia i rozwiązuje. Poziom skomplikowania sprawy rośnie co rozdział, co sprawia, że coraz więcej elementów musimy śledzić. To nie jest minus, wręcz przeciwnie – fabuła nabiera głębi i nie jest jednowymiarowa.

To historia, która pochłonęła mnie bez reszty. Aby rozwiązać tę sprawę musisz bacznie wszystko obserwować, bo każdy ruch może być niebezpiecznych, musisz cofnąć się w przeszłość, bo „nikt nie rodzi się zły. Zło rodzi się w ciemności.” Zawiłe śledztwo, świetnie wykreowani bohaterowie, mrok Krakowa… Po drodze napotkasz na wiele przeszkód, mylnych tropów, czasem zastoju w sprawie, bo morderca potrafi się kamuflować.

Brud, strach, szczury…. śmierdzące kanały i piwnice, miejsca w których nikt nie chciałby się znaleźć, to po nich będziesz kroczyć, aby dogonić sprawcę.

Trzymająca w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, mam tylko jedno małe ale, za szybko się skończyła :)

„Kajdany” to najnowsza książka Bartłomieja Kowalińskiego, autora świetnie przyjętej podhalańskiej trylogii kryminalnej. Tym razem pisarz zabiera nas w podróż do Krakowa, by pokazać jego inne, bardziej mroczne oblicze.

Pragnęła umrzeć, ale na własnych zasadach. Spotkała jednak na swej drodze drapieżnika, który napisał dla niej inne zakończenie. Po wszystkim zostawił w piwnicy jej sponiewierane, nagie ciało szczurom na pożarcie.

Od początku jest bardzo intensywnie i emocjonująco. Opisy zbrodni robią duże wrażenie: są one brutalne, krwawe i odrażające. Kto i dlaczego zabija w ten sposób? Dowiemy się tego, nie tylko z kolejnych etapów toczącego się dochodzenia, na czele z prokurator Agnieszką Sadowską i komisarzem Sebastianem Korczulą, ale otrzymamy wgląd w umysł samego mordercy. Jego uczynki nie mogą znaleźć usprawiedliwienia, jednakże dowiemy się dlaczego stał się potworem. „Nikt nie rodzi się zły. Zło rodzi się w ciemności”.

„Kajdany” to niezwykle esencjonalny kryminał z mocnymi opisami zbrodni, intensywnym śledztwem, szalonym seryjnym mordercą, którego gęsta atmosfera zmrozi nas do kości.

Polecam każdemu kryminałożercy.

Nie mogłam sobie wymarzyć lepszej książki! Były tutaj nadzwyczajne sprawy do rozwiązania, twarde postacie, wartka akcja i mega wciągający klimat! Lubię jak postacie wiedzą czego chcą i potrafią szanować innych. Z pewnością wciągnie was na tyle, by przeczytać ją na raz:-)

Prokurator Agnieszka Sadowska zostaje wezwana na miejsce zbrodni, zlokalizowane w piwnicy w jednej z krakowskich kamienic. Ofiara sprawiła, że nawet przyzwyczajona do widoku zwłok Sawicka poczuła się nieswojo, patrząc „na gruby sznur, którym ofiara miała skrępowane nogi, oraz kajdany, którymi sprawca przykuł ciała za ręce do żeliwnej rury biegnącej przy ścianie”. do Ku jej zdziwieniu, jeden z jej kolegów po fachu, z którym niegdyś rywalizowała, chce przekazać nadzór nad sprawą właśnie jej.

„Jedna z najbardziej doświadczonych prokuratorek Prokuratury Okręgowej w Krakowie zwróciła się bezpośrednio do naczelnika wydziału kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie i poprosiła o pilne stawiennictwo komisarza wraz z zespołem. Być może nie byłoby w tym niczego nadzwyczajnego, gdyby nie forma, na jaką się zdecydowała. Załatwianie sprawy przez telefon, uprzedzając formalny obieg dokumentów między prokuraturą a policją oznaczało jedno: sytuacja jest poważna i nie ma ani chwili do stracenia.”

Komisarz Sebastian Korczula wraz z zespołem rozpoczyna śledztwo, w którym wiadomo niewiele, zwłaszcza, że szczury w piwnicy posiliły się ofiarą. Gdy znajduje kartkę wyrwaną z zeszytu, obok niej dowód osobisty ofiary i zdjęcie małego dziecka, w głowie Korczuli kłębią się różne myśli, zwłaszcza, że na kartce ktoś napisał „Potrzebny sznur, by z mroku wyszedł szczur…” Korczula wraz z zespołem mają trudny orzech do zgryzienia. Sprawy komplikują się, gdy znaleziona zostaje kolejna ofiara, a wraz z nią kolejna kartka, tym razem z tekstem „Potrzebne płomienie, by zobaczyć wilków cienie.” Czyżby w Krakowie zaczął działać seryjny morderca? A może Korczula, jego zespół i Sadowska mimowolnie uczestniczą „w jakimś chorym jego spektaklu”? Czy uda się ująć sprawcę, nim zginie kolejna kobieta?

„Kajdany” to już czwarta powieść w dorobku Bartłomieja Kowalińskiego, po trylogii „Paweł Wolski”, której akcja działa się na Podhalu, w tej przenosi akcję do Krakowa, jakże innego od Krakowa znanego turystom. Ten Kraków nie jest śliczny i pachnący, ten Kraków to stare czynszowe kamienice, opustoszałe magazyny i popadające w ruinę budynki. Tego Krakowa nie pokazuje się turystom, mimo iż on jest, jednocześnie odpychający i pociągający. W tym miejscu warto zaznaczyć, że Kowaliński dobrze odrobił lekcje, idealnie oddając topografię Krakowa, dźwięki żyjącego miasta, dodatkowo dokładając ciekawostki o nim. Jednak to nie Kraków gra tutaj pierwsze skrzypce (a nawet nie drugie), tutaj na pierwszy plan wysuwa się brutalna zbrodnia i wydawałoby się sprytny sprawca. Sprawca ewidentnie zaburzony, prowadzi z policją swoistą grę, grę w której ceną jest życie kolejnych kobiet. Rys psychologiczny sprawcy, został ciekawie nakreślony, podobnie jak rysy psychologiczne głównych bohaterów zwłaszcza Korczuli i Sadowskiej. Samo śledztwo moim zdaniem też zostało dobrze oddane. Często zapominamy, że w naszym ustroju śledztwo prowadzi prokurator, a dochodzenie policja lub organy ściągania, chyba że również prowadzi je prokurator. W większości powieści kryminalnych, prokurator, jeśli się pojawia, to już na zakończenie śledztwa, gdy policja przekazuje mu sprawcę. W tej powieści, od początku śledztwo prowadzi prokuratorka Sadowska, to ona wszystko kontroluje, ona rozlicza policję z każdego zadania, to w końcu ona żąda wyników i sprawcy doprowadzonego przed oblicze sędziego. Śledczy oczywiście, grają tutaj olbrzymią rolę, choć fajnie się obserwowało ich zarówno współpracę jak i tarcia. Autor nie pozwala na szybkie rozwiązanie zagadki, dokładając kolejne fragmenty układanki, wprowadzając kolejnych świadków i podejrzanych. Dodatkowo do fabuły zostały wprowadzone fragmenty z perspektywy sprawcy, te rozdziały mają podtytuły związane z mordercą [Adres usunięty]. „oczami mordercy”, czy „wspomnienia mordercy”. To właśnie z tych rozdziałów możemy się dowiedzieć o pobudkach sprawcy, jego racjonalizowaniu swojego postępowania i swoistej „misji”, jaką się kierował. Te rozdziały wymuszają na czytelniku zastanowienie się na istotą zła. Czy tacy się rodzimy, czy takimi kształtują nas okoliczności? Co sprawia, że w człowieku budzi się morderca? I muszę przyznać, że te rozdziały czytało mi się najtrudniej, przez ogrom emocji, jakie przemawiały przez sprawcę, jak i przez niezliczone upokorzenia, jakich doświadczył.

Książkę czyta się szybko, dzięki wartkiej akcji, dobrze wykreowanych bohaterach i dynamicznych dialogach, no i oczywiście niebagatelnej zagadce kryminalnej. Styl autora przypadł mi do gustu na tyle, że z chęcią sięgnę po jego wcześniej książki. Mam również nadzieję, że duet Sadowska-Korczula nie powiedzieli ostatniego słowa i pojawią się w kolejnej powieści.

Z mojej strony mogę tylko polecić wielbicielom mrocznych klimatów i dobrych kryminałów.

KAJDANY to mroczny kryminał, którego akcja rozgrywa się w Krakowie 🔥.

Co to za historia była! 💥 Mroczna i wciągająca fabuła, doprecyzowana w każdym detalu! Postacie również niczego sobie, intrygujące i ciekawie zarysowane, doskonale dopasowane do swoich ról. Atmosfera Krakowa, pełna tajemniczych i mrocznych kamienic, idealnie współgra z ciężkim klimatem tej historii. Tej książki się nie czyta, przez nią płynie w odmętach zawiłej intrygi 🔥. A zakończenie? Jakby ktoś ukradł pół rozdziału! Na już potrzebuję ciągu dalszego!

🔘 Śmiało i z pełną odpowiedzialnością mogę napisać, że jest to kryminał idealny. Atmosfera nieustających tajemnic i mroku, ogrom pracy lekarza medycyny sądowej , niezwykle charyzmatyczne postacie główne. I ta umiejętność trzymania nas w ciągłym napięciu, mimo tego, że byłam głodna nie potrafiłam odłożyć książki. Tak bardzo wciągnęła mnie w swoje sidła.

🔘"Potrzebny sznur, by z mroku wyszedł szczur..."

Zejdź do podziemi miasta i znajdź światło ....

Polecam. Nieodkładalna. Genialna. Hipnotyzująca lektura, którą po prostu pochłoniesz.

Ciemność, brud, wilgoć, zimno, oblepiająco gęsta atmosfera, pełna strachu i tajemnic. Czułam się przesiąknięta mrocznym klimatem, który wyjątkowo mocno działał na wyobraźnię. Samo śledztwo - mozolne, szczegółowe, z niespiesznie ujawnianymi faktami, częstymi fałszywymi tropami, sprawia, że czytelnik cały czas balansuje na granicy niepewności. Dawka emocji, którą autor serwuje na koniec książki rekompensuje chwilowe zwolnienia akcji, kosztem opisu żmudnej pracy dochodzeniowej. Obraz krakowskich podziemi na długo zostanie w mojej pamięci.

„Kajdany” to książka, która zostawia ślad w pamięci na długo. Pełna napięcia i tajemnic, fabuła wciąga jak wir, a opisy mrocznego Krakowa doskonale budują atmosferę. Autor fantastycznie poprowadził wątki kryminalne, dodając historii głębi i nieprzewidywalności. Idealna lektura na jesienny wieczór – nie sposób się oderwać!

Książka, która dosłownie pochłania od pierwszej strony! Tajemnice, zwroty akcji i mroczny klimat Krakowa sprawiają, że „Kajdany” to prawdziwy dreszczowiec. Bohaterowie są autentyczni i pełni głębi, a ich śledztwo, pełne zwrotów i niespodzianek, sprawia, że trudno oderwać się od książki. Dla miłośników kryminałów i thrillerów to naprawdę obowiązkowa lektura!

Świetny audiobook! Lektor bardzo dobry, a cała fabuła naprawdę wciąga. Jeden z lepszych kryminałów, jakie ostatnio słuchałam. Zdecydowanie polecam!!!! Momentami naprawdę brutalny i przerażający!

Duszny klimat i przygnębiająca aura w powieści sprawiają, że jest to jeden z lepszych kryminałów jakie czytałam. Śledztwo, które jest tutaj prowadzone sprawia, że wręcz czujemy niepokój i strach by wyjść z domu po zmroku... Kilka morderstw, które są ze sobą połączone zawsze sprawia, że chcemy odkryć prawdę. Śledztwo jest tak zmyślnie utkane, że aż do ostatniej chwili nie byłam pewna jak to się zakończy. Ten narastający niepokój... to ciągłe analizowanie informacji jakie dostajemy w trakcie lektury. Dla mnie to wszystko sprawiło, że ten kryminał jest nieodkładalny i wciągający.

Oczywiście muszę też pochwalić kreacje bohaterów, zwłaszcza komisarza, którego osobiście bardzo polubiłam i chętnie spotkam ponownie w kolejnej wciągającej powieści autora.

Jeśli macie ochotę na świetny kryminał to nie zastanawiajcie się tylko czytajcie tą książkę! Osobiście bardzo polecam!

Jeżeli szukacie zbrodni i intrygi, a także śledztwa z mnóstwem tropów, które łączą się dopiero na końcu, to ta książka jest dla Was. Świetnie się bawiłam przy jej czytaniu. Wam polecam tą, a ja czekam na kolejną świetną książkę autora.

Jeżeli szukacie zbrodni i intrygi, a także śledztwa z mnóstwem tropów, które łączą się dopiero na końcu, to ta książka jest dla Was. Świetnie się bawiłam przy jej czytaniu. Wam polecam tą, a ja czekam na kolejną świetną książkę autora.

„Kajdany” Bartłomieja Kowalińskiego to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, ale z pewnością nie ostatnie. Dosłownie w swojej twórczości mnie rozkochał i zauroczył! To jak potrafi poprowadzić akcję, bez zbędnego pośpiechu, a jednak z wielkim zainteresowaniem czytelnika! Dla mnie istny majstersztyk i już autor wpada na moją listę must read z każdym kolejnym tytułem, nie zapominając oczywiście o nadrobieniu poprzedniej serii!

Uwielbiam Kraków od zawsze, dlatego z wielką przyjemnością wybrałam się do niego w literacką podróż. Jednak to, co zaserwował autor, niewiele miało wspólnego z pięknym, klimatycznym Krakowem, który na myśl o tym mieście mam przed oczami! Wraz z komisarz Korczulą i prokurator Sadowską poszukujemy winnego zbrodni dokonanej na kobiecie, której ciało zostało brutalnie okaleczone. Wraz z ciałem otrzymujemy tajemniczą wiadomość, a później już tylko dochodzą kolejne ofiary i kolejne wiadomości, które totalnie gubią panią komisarz i panią prokurator, ale również czytelnika! Za każdym razem morderca był krok przed śledczymi, jakby dosłownie potrafił przewidywać ich kolejny ruch, a ci poruszali się po omacku. Zbrodnie, które mnie zaskoczyły, szczególnie opisy ciał ofiar, które zaserwował nam autor! Były one niezwykle autentyczne, ale również brutalne i przerażające! Podobnie z sekcjami zwłok, które autor opisał niezwykle szczegółowo i bez skrępowania!

To jak zgrabnie autor potrafi wciągnąć czytelnika w wir poszukiwań mordercy, który wciąż zostaje nieuchwytny, jest nie do opisania! Historię poznajemy z kilku perspektyw, co pozwala nam zrozumieć działanie każdego z bohaterów. Tajemnica, którą otrzymujemy już na wstępie książki, trwa z nami niemal do zakończenia, które wbija w fotel i zaskakuje!

Zdecydowanie jedna z najlepszych książek, które czytałam w tym roku, a co więcej jeden z najlepszych kryminałów, które czytałam w życiu! Ja zdecydowanie polecam ten tytuł, szczególnie miłośnikom gatunku, bo zapewniam, że się nie zawiedziecie!

Kto chciałby poznać ciemną stronę Krakowa? Mocno wstrząsająca, brutalna, pełna morderstw kobiet. Interesująca fabuła

Szybko minęły mi te godziny na słuchaniu. Mogę szczerze polecić wszystkim lubiącym mocne kryminały.

Prokurator Sadowska i komisarz Korczula zajmują się sprawą znalezionych zwłok młodej kobiety, której ciało zostało okaleczone. Przy ofierze pozostawiona została także tajemnicza wiadomość. Kilka dni później w innej części Krakowa, śledczy znajdują kolejne ciało z kolejną zagadką.

"Kajdany" to niezwykle brutalny kryminał w którym autor nie szczędzi opisów zbrodni oraz sekcji zwłok. Każde ciało zostało w okrutny sposób okaleczone, to było aż niemożliwe, żeby człowiek był w stanie tak postąpić z drugą osobą. Tylko najgorszy zwyrodnialec mógł zrobić coś takiego, a patrząc na jego czyny, właśnie nim był. Kowaliński sprawił, że przeniosłam się do Krakowa jakiego jeszcze nie znałam, choć byłam w nim już kilka razy. Tym razem nie czułam się w nim ani trochę bezpiecznie, wiedziałam, że wszędzie czai się zło. Co chwilę odwracałam się za siebie i czułam tak ogromne obrzydzenie do mordercy, że aż mnie mdliło. Nie byłam w stanie patrzeć na ofiary, widziałam w nich tylko cierpienie i przerażenie, a to co z nich pozostało nie przypominało już nawet ludzi. Zdecydowanie była to jedna z najgorszych zbrodni o jakich przyszło mi czytać.

Całe śledztwo miało swój mroczny i koszmarny klimat. Akcja rozgrywa się dosyć powoli, ale dzięki temu możemu się wszystkiemu nieco bardziej przyjrzeć i główkować, jednak i tak nie jesteśmy w stanie poznać mordercy i jego motywu, dopóki nie zostaną nam one przedstawione. Nie powiem, autor zaskoczył mnie swoją pomysłowością i zangażowaniem.

Poznajemy także pracę policjantów oraz prokuratorów i to w jaki sposób ze sobą współpracują. Nasi bohaterowie są twardzi i mają swoje charaktery, choć szkoda, że nie byliśmy w stanie poznać z ich prywatnej strony. Chętnie dowiedziałabym się na ich temat czegoś więcej, ale kto wie, może jeszcze nadarzy się taka okazja.

Polecam! Warto! To był bardzo wciągający thriller.

Autor stworzył doskonały mroczny klimat, ale przede wszystkim dał nam bardzo rzeczywiste śledztwo, oparte na poszlakach i mozolnej pracy. To dodaje tej historii autentyczności, a ja z ogromną ciekawością podążałam za śledczymi, jak i sprawcą.

Przejdźmy do głównych bohaterów.

Policjant i Pani prokurator.

Oboje mają bardzo silne charaktery, są nieustępliwi, a przede wszystkim nie boją się szczerze powiedzieć co myślą.

Ludzie za nimi nie przepadają, może nawet się ich boją, ale cenią za to jak wykonują swoją pracę.

Jest i ten on, postać która nie jest jednoznaczna, która budzi skrajne emocje, która mimo wszystko potrafi wzbudzić współczucie.

A którą poznajmy dzięki jego wspomnieniom, które przeplatają się z bieżącymi wydarzeniami.

Piwnica, szczury, kajdany to jego codzienność.

Czyż to nie doskonałe warunki, do narodzin zła?

Ta książka jak i sam tytuł jest pełna symboliki.

Co byście zrobili gdy ktoś był zakuty w kajdany?

Pewnie pomoglibyście mu się z nich uwolnić, a co jeśli ich nie widać?

Jeśli to nie metal zniewala, tylko osoba którą się kocha bezwarunkowo?

Zapraszam was w podróż mrocznymi zakamarkami Krakowa, od piwnicy gdzie wszystko się zaczęło, do miejsca gdzie się wszystko skończyło...

Tylko uważajcie na sznur, bo może pojawić się szczur ...

„Kajdany” to książka, która porwała mnie od pierwszych stron. Nie potrafiłam oderwać się od niej nawet na chwilkę i przeczytałam ją w dwa wieczoru. Autor świetnie poprowadził akcje oraz oddał wspaniale klimat mrocznych, rzadko odwiedzanych części miasta.

Akcja książki może nie jest zbyt dynamiczna, ale autor świetnie buduje tu napięcie, które rośnie z każdą stroną. Bohaterowie tutaj są wspaniale wykreowani. Komisarz Korczul i prokurator Sadowska to postacie, które zdecydowanie są dobrymi śledczymi. W swojej pracy wykazali się nie tylko inteligencją, ale również nieszablonowym myśleniem i przebiegłością. Wszystkie stropy sprawdzili bardzo dokładnie.

„Kajdany” to kryminał, który posiada wszystko to co powinien posiadać dobrze napisany kryminał. Morderstwa, trudny do odnalezienia zabójca, zwroty akcji, mroczny klimat, dociekliwych śledczych i zakończenie, którego nie można tak szybko domyśleć się.

Bartosz Kowaliński z Podhala ruszył do Krakowa, by w jego zaułkach umieścić śledztwo w sprawie brutalnych zabójstw młodych kobiet. Całkiem nieźle mu się to udało.

Dawno tak nie wciągnęłam się w książkę. Pochłaniałam ją całą sobą i na równi ze śledczymi drążyłam, analizowała i starałam się wytropić sprawcę. Czy mi się to udało? … nie do końca. Świetny, intensywny kryminał. Nie można się oderwać.

„Kajdany” to mroczna powieść, w której zło wyrządzone w przeszłości, prowadzi do tragedii. Autor stworzył klimatyczną, pełną mroku powieść. Misternie utkana zagadka kryminalna, prowadząca po najciemniejszych zakamarkach Krakowa. Zawiłe i skomplikowane śledztwo, pełne niewiadomych, tropów prowadzących donikąd, brutalnych morderstw. Bohaterowie wyraziści, charyzmatyczni. Świetnie ukazana ciężka praca policji. Wyborna uczta dla miłośników dobrych kryminałów.

Pełna napięcia, ciekawa i mroczna. Polecam lubiącym kryminały.

w ręku jego kajdany

by zadać bólu rany

w sercu jego cierpienie

o ojcu złe wspomnienie

ciemne piwnicy mury

tam wygłodniałe szczury

by kobiety karę otrzymały

by zemsty smak poznały

w nim drzemie samotność

smutek to jego niezłomność

zło z krzywdy się rodzi

z cierpiącego serca wychodzi

tam w ciemności wołanie

tam w ciemności obłąkanie

serce mrokiem zmienione

serce traumą zmęczone

Pierwsze spotkanie z autorem.

I jakie dobre. Jakie mięsiste.

Mocne. Gęste. Obfite w duszność.

I lepkie od niepokoju.

Od klimatu, który wciska się pod skórę.

Bo ten mrok.

Bo ta ciemność ludzkiej duszy.

Bo ta jej szarość spływająca po piwnicy murach.

W niej zimno. I krew. I cierpienie.

Zemsty smak. I krzywdą natchnienie.

To szczury. Kajdany. I sznur.

By one poczuły. By one cierpiały.

By zemsty z rąk jego zaznały.

To pogoń. To szukanie.

To sprawcy ściganie.

Śledztwo zawiłe, tropy rozrzucone.

Po Krakowie.

Ciemnym. Mrocznym. I zimnym.

Przeszywająco zimnym.

Spowitym szarości mgłą.

Obleczonym w zło.

Które wydobywa się. Wylewa. Wypływa.

Z podziemi ciemnych jak noc.

Z duszy czyjejś. Natchnionej ku zemście.

Z serca samotnego,

mocno zranionego.

To jest kryminał z krwi i kości. Prawdziwy. Rzetelny. Szczery. Angażuje od początku. Wciąga najmocniej. Słowami kusi i zagadką kryminalną. Bohaterami wyrazistymi. Charyzmatycznymi. Prokurator Sadowska i komisarz Korczula - jak ta dwójka do siebie pasuje. Niełatwo stworzyć tak zgrany śledczy duet. W natłoku kryminalnych powieści zalewających rynek wydawniczy, trudno nadać im charakterystyczny kształt. Autorowi to się udało. Stworzył konkretny kryminał obfitujący w emocje. To lubię. Polecam bardzo.

"Nie da się pa­trzeć w przy­szłość, nie roz­li­cza­jąc się z prze­szło­ścią… ".

Prokurator Sadowska, w trakcie swojej dotychczasowej kariery, zetknęła się z wieloma aktami zła. Jednak widok, który zastała w spowitej mrokiem piwnicy, sprawił, że na moment zamarła. Nie ma wątpliwości, że doszło do brutalnego morderstwa, które przywodzi na myśl dzieło psychopaty. Śledztwo prowadzone przez komisarza Korczulę mimo wysiłków nie przynosi oczekiwanych odpowiedzi. Gdy odkryte zostaje kolejne ciało, staje się jasne, że sprawca nie spocznie, dopóki nie zrealizuje swojego chorego planu.

Granica między dobrem a złem jest niezwykle krucha, a czasem wręcz niewidoczna. Autor w dosadny sposób pokazuje, jak niewiele potrzeba, aby stanąć na jej krawędzi oraz jakie dramatyczne wydarzenia mogą do niej doprowadzić. Odsłania przed nami mroczne oblicze Krakowa, oprowadzając po ciemnych zaułkach, zatęchłych piwnicach czy opuszczonych podziemiach. Ponure wrażenie potęgowały rozdziały "oczami mordercy" z których wydziera ból i odrzucenie. Kowaliński nie oszczędza czytelnika, wciągając w sam środek zbrodni. Zanurzyłam się w tym mroku z poczuciem delikatnej przewagi nad śledczymi, domyślając się motywów sprawcy. Podobało mi się, że każdy aspekt dochodzenia opierał się na mozolnej pracy, przeprowadzanych przesłuchaniach oraz skrupulatnej analizie śladów. Ta drobiazgowość nieco spowalniała akcję, jednocześnie dodając autentyczności. Obrazowe opisy pobudzały wyobraźnię, utrzymując stale rosnące napięcie. Zakończenie trochę urwane, więc zapewne to nie ostatnie śledztwo, które rozwiążemy z komisarzem Korczulą.

Super! Nie zawiodłam się, choć pierwszy raz czytam coś tego autora

Bardzo ciekawa historia. Dobrze się czyta. Polecam

Pochłonęłam książkę w jeden wieczór. Polecam goraco!

Lubię, kiedy przychodzi jesień ze względu na długie wieczory. A, że nie lubię słoty, toteż moim ulubionym miejscem jako ciepłoluba jest fotel przy kaloryferze. I właśnie tam oddaję się czytaniu, szczególnie kryminałów, których jest teraz na rynku mnóstwo i można przebierać jak w ulęgałkach. Ostatnio padło na "Kajdany" Bartłomieja Kowalińskiego.

Zwłoki młodej kobiety, ujawnione w jednej z krakowskich kamienic rozpoczynają dynamiczne i skręcające wielokrotnie śledztwo, które odkrywa coraz to krwawsze elementy. Dwoje rzutkich i inteligentnych śledczych ściga mordercę, który bawi się z nimi w kotka i myszkę.

Zacząć muszę od dwojga głównych bohaterów, czyli komisarza Korczuli i prokuratorki Sadowskiej. Są to postaci niezwykle inteligentne, przebiegłe i z nietuzinkowym sposobem myślenia. Profesjonaliści w każdym calu, znający doskonale zasady prowadzenia śledztwa w trudnych warunkach. Jawili mi się tu wręcz jako superbohaterowie, czy ludzie-maszyny, ponieważ w podczas budowania postaci autor zapomniał trochę o warstwie obyczajowej, która pozwala czytelnikowi zrozumieć ich charaktery i niektóre decyzje.

Jeśli zaś chodzi o fabułę, to ja jestem niezwykle ukontentowana. Znalazłam tu bowiem wszystko to, czego szukam w dobrych kryminałach. I duszny, mroczny klimat, który pokazuje Kraków z zupełnie innej perspektywy. Kraków śmierdzący, patologiczny i niebezpieczny, a nie piękny, historyczny i widokówkowy.

Autor zaserwował tutaj cały wachlarz emocji. Czytelnik jest zaciekawiony, zaintrygowany, czasem przechodzi go dreszcz strachu, a innym razem ulgi. To niezwykle umiejętne, przemyślane i pieczołowicie przygotowanie kompendium wiedzy na temat śledztwa, zasad panujących wśród osób prowadzących sprawę, ale i psychologiczne podejście do ludzi. Zarówno świadków zdarzenia, osób pobocznych, jak i mundurowych, którzy dzień po dniu starają się rozwiązać zagadkę.

Akcja jest dość dynamiczna, choć nie pędzi na złamanie karku. Jest czas na zastanowienie, chwilę zadumy nad sprawą i układanie własnych pomysłów na to, kto, gdzie i w jakim celu miesza w sprawie.

Gorąco polecam!

Jeśli lubicie takie mroczne klimaty, to gorąco polecam

Kowaliński sprezentował czytelnikom zmyślną intrygę, dochodzenie pełne niejasności i zwodniczych punktów. Brudny, ociekający klimat noir osadzony w Krakowie co sprawia, że namacalnie można odczuć, jak wydarzenia fabularne są blisko czytelnika i jak fabuła wciąga go w wir wydarzeń. W powieści nie brakuje momentów refleksji i wydarzeń, którym zdecydowanie bliżej do dramatu niż thrillera. Z mojej strony zdecydowania polecajka.

Nie zawiodła mnie. Wciągająca rozrywka, szybko się czytało.

Trudno było się od niej oderwać. Mocna powieść, pełna wstrząsających zabójstw

Szybko się czyta, pomimo mrocznej atmosfery powieści

Muszę przyznać, że to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora Bartłomieja Kowalińskiego. Po przeczytaniu jego najnowszego kryminału pt. "Kajdany" wiem, że muszę nadrobić poprzednie tytuły. Co tutaj działo się⁉️⁉️ Autor zabiera nas do Krakowa, gdzie komisarz Sebastian Korczula wraz z prokuratorką Agnieszką Sadowską oraz innymi policjantami powadzą śledztwo w sprawie brutalnego zabójstwa. Sprawca jest nieuchwytny, a kolejne morderstwo pokazuje, że wszystko zaplanował z zimną krwią. Wszyscy zastanawiają się kim może być poszukiwany psychopatą i dlaczego to robi?

Jesteście ciekawi, kto wpadnie na trop mordercy i kto go złapie?

Gwarantuję Wam, że nie będziecie nudzić się ani przez chwilę. Akcja powieści jest bardzo dynamiczna. Cały czas coś dzieje się. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Z zapartym tchem obserwowałam śledztwo prowadzone przez komisarza Korczulę. Autor potrafi manipulować czytelnikiem i podsuwać mylne tropy. Podejrzanych jest tutaj wielu. Także trzeba mieć się na baczności i uważać. Wspomnienia mordercy bardzo mnie wciągnęły i przewracałam kartkę za kartką, by zagłębić się w jego psychikę i dowiedzieć się, co sprawiło, że stał się mordercą. Pościg za mordercą dostarczył mi mnóstwo wrażeń i emocji. Do samego końca czułam niepokój i oddech krążącego w ciemnościach psychopatyczny. Ta lektura nie jest dla osób o wrażliwych osobowościach, bo czytając tę książkę trzeba mieć stalowe nerwy. Niektóre opisy przyprawiają o palpitacje serca, a także obrzydzenie. Ta historia pokazuje czytelnikom, że duży wpływ na to kim stanie się człowiek w przyszłości ma to jakie mieliśmy dzieciństwo.

To jak macie ochotę zajrzeć do zimnych piwnic i ciemnych kanałów?

Bawiłam się znakomicie! Polecam bardzo!

BRUNETTE BOOKS

Polecam! Warto! To był bardzo wciągający thriller. Brutalne morderstwa kobiet w ciemnych zaułkach Krakowa.

Polecam! Warto! To był bardzo wciągający thriller. Brutalne morderstwa kobiet w ciemnych zaułkach Krakowa.

Drastyczne historie morderstw młodych kobiet, psychopatyczny morderca. Mroczny klimat, ale świetnie się czytało. Polecam!

Fantastyczny komisarz Korczula i bardzo fajna prokuratorka. Interesująca fabuła. Polecam!