Gabriel Garcia Marquez

Gabriel Garcia Marquez (1927-2004) był kolumbijskim pisarzem i dziennikarzem, jednym z najwybitniejszych twórców i przedstawicieli realizmu magicznego. W 1982 roku zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

Gabriel Garcia Marquez - mistrz realizmu magicznego

Gabriel Garcia Marquez pisał powieści i opowiadania, w których realizm łączył się ze światem magii i fantazji. Karierę zaczynał jako dziennikarz w lokalnej prasie. Następnie pracował jako korespondent zagraniczny dla kolumbijskiego dziennika El Espectador. Najwybitniejszym dziełem pisarza jest wydana w 1967 roku powieść "Sto lat samotności", w której przedstawił losy rodu Buendia z południowoamerykańskiej wioski Macondo.

Pisarz słynął z nietypowego języka oraz zaskakujących konstrukcji powieści. Często łamał przyjęte konwencje literackie, w wątki wplatał czarny humor i poezję, które tworzyły niespotykane historie. Marquez był również znany z tego, że przyjaźnił się z kubańskim dyktatorem Fidelem Castro i sympatyzował z rewolucjonistami Ameryki Łacińskiej. W Polsce jego twórczość w dalszym ciągu jest mało popularna, wiele jego dzieł można czytać wyłącznie w wersji anglojęzycznej lub w języku oryginału: hiszpańskim.

Do jego najważniejszych dzieł możemy zaliczyć tytuły, takie jak:Dwanaście opowiadań tułaczych”, “Kronika zapowiedzianej śmierci”, “Raport z pewnego porwania”, “Miłość w czasach zarazy” czy “Jesień patriarchy”.

Pisarz zmarł 17 kwietnia 2004 roku w Meksyku. W 2016 roku jego prochy złożono uroczyście na dziedzińcu La Merced w Cartagenie.