Dwie samotności. Dialog mistrzów

1. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Aleksandra P. w dniu 2021-04-26

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Istnieją książki, które w chwili wydania stają się tytułami ważnymi dla dziejów literatury i kultury. Tak właśnie jest z tytułem "Dwie samotności. Dialog mistrzów”.
   
   Książka jest namacalnym faktem zetknięcia się dwóch jednych z najbardziej docenionych twórców literatury na świecie.
   
   Pierwsza Dama o książkach

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Urszula G. w dniu 2021-04-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   1 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Gabriel García Márquez Mario Vargas Llosa "Dwie samotności" Dialog mistrzów,
   
   Cieszą mnie niezmiernie różnorodne inicjatywy wydawnicze. Cieszą szczególnie, kiedy w wydanie jednej książki włączają się dwa Wydawnictwa, w tym wypadku Wydawnictwo Muza oraz Wydawnictwo Znak. Cieszą wreszcie, kiedy ich celem jest nie tylko wydanie nowości czy kolejnego pięknego wznowienia ulubionej książki, ale decydują się również opublikować dla szerokiego czytelniczego grona rzecz dotychczas w Polsce nieznaną. W tym wypadku zapis rozmowy, która odbyła się we wrześniu 1967 roku w Limie, pomiędzy dwoma wtedy jeszcze młodymi autorami, pisarzami znajdującymi się na początku swojej drogi twórczej. Drogi, która zmieniła obraz literatury iberoamerykańskiej na świecie, przyczyniając się do jej boomu. Ci dwaj początkujący wtedy pisarze to Kolumbijczyk Gabriel García Márquez oraz Peruwiańczyk Mario Vargas Llosa. Dziś cenieni w świecie przedstawiciele literatury iberoamerykańskiej, dwaj laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
   
   Wydany w formie książki zapis ich spotkania jest tym bardziej szczególny, ponieważ w dniu dzisiejszym obchodzimy Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich. Warto zwrócić uwagę na konwencję prowadzonej przez pisarzy rozmowy, w której to głównie Llosa wchodząc w konwencję zadającego pytania dziennikarza przepytuje Marqueza z tematów związanych z literaturą iberoamerykańską, a dotyczących jego osobistej twórczości - w szczególności.
   
   W ten sposób tworzy się pomiędzy nimi wielce interesujący dialog, w którym poszukują odpowiedzi na na sporo interesujących pytań, jak chociażby: czemu służy zawód pisarza, czy pisarz jest w stanie przewidzieć już w momencie, kiedy powziął myśl napisania opowiadania lub powieści, jakie nastroje może w czytelnikach wywołać ich lektura. Rozmawiają też o fundamencie pracy pisarza, o boomie czytelniczym, modzie na literaturę iberoamerykańską, która w tamtych czasach panowała, no i oczywiście o "Stu latach samotności".
   
   O literaturze iberoamerykańskiej Marquez mówi tak: "Zdecydowaliśmy mianowicie, że sprawą najważniejszą jest podążać za własnym pisarskim powołaniem, a czytelnicy zdali sobie z tego sprawę. Kiedy książki stały się naprawdę dobre, pojawili się czytelnicy. To coś wspaniałego. I dlatego właśnie uważam, że to jest boom czytelników."
   
   Takiego zainteresowania literaturą piękną, rozwoju czytelnictwa, a potem utrzymania go na wysokim poziomie życzyłby sobie każdy pisarz i wszyscy Wydawcy. Ogłoszone niedawno wyniki dotyczące czytelnictwa Polaków wykazały, że tylko 42% z nas przeczytało w ubiegłym roku chociaż jedną książkę. To nawet nie połowa. Życzmy sobie zatem jak największego czytelniczego boomu. Samych cudownych książek, niesamowitych bohaterów, przepięknie wykreowanego świata, bibliofilskich okładek, wznowień książek cenionych, ale już zapomnianych. I niesamowitych wrażeń z każdej kolejnej lektury.
   
   Chociaż Gabriel García Márquez oraz Mario Vargas Llosa rozmawiają w "Dwóch samotnościach" o literaturze iberoamerykańskiej, myślę, że ich dialog jest jednak dużo bardziej uniwersalny.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Bloguje R. w dniu 2021-06-07

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Pozycja obowiązkowa dla fanów literatury iberyjskiej. Dwaj niekwestionowani mistrzowie pióra w rozmowie, która przyciągnęła tłumy i pozwala zrozumieć nie tylko ich ewenement, ale też ich światopogląd.
   
   To książka, o której mówiło się szeptem. Spis słynnego wywiadu, który pokazał nieco więcej na temat pisarzy, od lat był kserowany w starych księgarniach w Ameryce Południowej, ale nigdy nie zebrano go w całość i nie pokazano światu. Do teraz.
   
   To się niesamowicie czyta. Rozmowa dwóch przyjaciół (a przynajmniej wtedy się za takich uważali), którym przyszło żyć w niełatwych czasach. Mówią o literaturze, o patriotyzmie, o sytuacji w kraju i o tym jak trudno jest pisać. Wspominają o trendzie na literaturę iberyjską, ale też odsłaniają nieco prywatnego życia, wtrącając anegdoty i sytuacje z życia. Czytanie tych słów to czysta przyjemność.
   
   Ogromnym plusem są też rozdziały wprowadzające, jak i te późniejsze, które wyjaśniają jak potoczyło się życie pisarzy. Dla osób, które nie interesują się sytuacją polityczną tamtego rejonu i jego historią, jest to też dobra lekcja do odrobienia i przyswojenia.
   
   Książka dla oddanych fanów i miłośników pięknej literatury.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Dodana przez Martyna C. w dniu 2021-04-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Jak uważasz, czemu służy zawód pisarza?
   
   To pierwsze pytanie jakie zadał Mario Vargas Llosa Gabrielowi Garcia Marquezowi podczas ich pamiętnej rozmowy w 1967 roku w Limie.
   
   A Wy jak odpowiedzielibyście na to pytanie?
   
   Choć zarówno Vargas, jak i Marquez byli już w tamtym czasie uznanymi pisarzami, to właśnie ten pierwszy wziął na swoje barki prowadzenie wywiadu. Nie stawiał pytań dotyczących tylko twórczości Marqueza, ale również zagadnień odnoszących się do zawodu pisarza, kultury latynoamerykańskiej i tego, jakie zadanie niesie za sobą literatura.
   
   Kolumbijski pisarz zwrócił uwagę na to co stanowi klucz do powstania powieści. Nie są to tylko przeżycia osobiste, które u Marqueza miały bardzo duży wpływ na tworzenie tekstu, ale również podstawy kulturowe, fakty historyczne i społeczne.
   
   Bardzo podobał mi się język, którym posługiwali się panowie.
   
   Niezmiernie ciekawy był fragment, kiedy to była mowa o tym, że autor mając w głowie całą treści swojej chyba najbardziej znanej książki Sto lat samotności, musiał jednak poczekać kilka lat, aby wzbogacić swój warsztat i znaleźć odpowiednie słowa, które będą w stanie przekazać w idealny sposób jego myśli.
   
   W książce nie znajdzie tylko wywiadu dwóch gigantów literatury, zawarte są w niej również słowa innych, którzy mieli okazję uczestniczyć w tym wydarzeniu, czy spostrzeżenia Llosy o swoim rozmówcy.
   
   Niewątpliwie owa rozmowa zachęciła mnie do poznania twórczości obu artystów, bo przyznaję szczerzę, że z ich dziełami jeszcze się nie zmierzyłam, a w szczególności bardzo często w tej pozycji wspominana powieść Sto lat samotności.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Dodana przez Agnieszka R. w dniu 2021-04-26

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Dwie samotności. Dialog mistrzów” – Gabriel Garcia Marquez, Mario Vargas Llosa
   
   Książkę przeczytałam dzień po jej premierze, ale nie mogłam zabrać się do jej recenzji przez kilka dni. Mam ogromnie mieszane uczucia po jej lekturze. Spodziewałam się – no w sumie nie wiem do końca czego, ale na pewno czegoś innego.
   
   Mario Vargas Llosa wchodzi w niej w rolę dziennikarza, zadającego pytania (ewentualnie niekiedy przedstawia swoje zdanie) Gabrielowi Garcia Marquezowi. Zadaje mu pytania o jego twórczość, literaturę latynoską. Ogromna ilość tematów kończy się na analizie „Stu lat samotności” oraz próbie przypisania jej fabuły prawdziwemu życiu Marqueza. Llos niczym spowiednik dotyka najtrudniejszych tematów, sam zaś Marquez jak sprawny dyplomata odpowiada na nie. Rozmawiają oni również o literaturze iberoamerykańskiej, o jej początkach oraz fenomenie. Podejmują problem roli pisarza i literatury w kulturze.
   
   Podsumowując książka ma niecałe dwieście stron i czyta się ją nad wyraz szybko. Niewątpliwie jest to dialog dwóch autorytetów z dziedziny literatury latynoskiej. Jednakże moim zdaniem za dużo w niej Marqueza, a za mało Llosa… Oczywiście jest to moja subiektywna opinia i nie każdy musi się z nią zgadzać. Jeżeli nie czytałeś/łaś „Sto lat samotności” to nie polecam lektury „Dwóch samotności” przed nią – zbyt wiele w niej spoilerów.
   
   P.S. Nie można zapomnieć o okładce, wydawnictwa wykonały kawał świetnej roboty.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 2 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Dodaj recenzję