Zły

"Zły " to świetna ksiązka,która w doskonały sposób ukazuje realia lat 80 ,gdzie PRL i Milicja wiodły swój prym.

Co tu dużo pisać..książka świetnie napisana,dopracowana jest w każdym detalu.Przedstawiona historia seryjnego mordercy zwanego wampirem sprawia,że mamy wrażenie iż jest prawdziwa. Emocje ,które towarzyszą lekturze są wstrząsające ,ale przecież są tak bardzo realnie oddane,że nie sposób zapomniec o całej tej historii.

Polecam

Zły to dość brutalna historia dla osób o mocnych nerwach. Genialnie odzwierciedla klimat lat 80-tych. 👌 Świetnie dopracowany kryminał, ciekawie wykreowana obyczajowa strona powieści i wyraziści bohaterowie. Rewelacja! 💙

•

Henryk Kolasa od niedawna mieszka w podwrocławskich Świniarach, ma zostać ojcem i w końcu zmienić się z wiejskiego łachudry w porządnego faceta. Liczy na przepisanie gospodarstwa po teściach, ale póki co zatrudnia się w Pafawagu. Gdy pewnego ranka wychodzi na przystanek autobusowy, zauważa młodą, piękną dziewczynę. Ogarnia go zwierzęce pożądanie, pragnie jej. Gdy sięga po kamień i uderza nieznajomą, czuje narastającą ekstazę. Zaciąga swą ofiarę w krzaki, gwałci i morduje. Przerażony tym, czego się dopuścił, postanawia nie jechać do pracy i porządnie ukryć zwłoki. Wraca do domu po szpadel i taczkę. Nie świadomy, że jest obserwowany przez przyszłą teściową, zakopuje ciało pod lasem.

We wsi rozpoczynają się poszukiwania przyjezdnej dziewczyny. Porucznik Kozłowski przeczuwa, że nie znajdą jej żywej. Kolasa wrabia w morderstwo niewinego mężczyznę, a sam na kilka lat uspokaja swoje zapędy. Kiedy w podobny sposób giną kolejne młode kobiety, śledczy próbują połączyć te sprawy i odnaleźć brutalnego mordercę.

•

Od początku wiemy, kto za tym wszystkim stoi, ale mimo to, książka trzyma w napięciu i wciąga na maksa. 🔥 Na naszych oczach rodzi się zło w najczystszej postaci.

Polecam! 🖤

•

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwoczarnaowca . ❤️

Polska w trudnym okresie. Przełom lat 80 i 90. W kraju żyje się ciężko. Na sklepowych półkach pusto. Małe i większe społeczne protesty tłumione oficjalnie, bądź nie, przez komunistyczne władze.

W samym środku tej społecznej karuzeli on – Henryk Kolasa – wynaturzony i bezwzględny morderca, który pod wpływem chuci dokonuje brutalnego mordu na młodej dziewczynie.

Heniek człowiek prosty ale bardzo niebezpieczny, nie mający w sobie choć grama moralności. Sterowany przez przyszłą teściową wywodzi w pole milicję i unika kary.

Doświadczony milicjant Adam Kozłowski nie jest do końca przekonany czy wsadzili do więzienia prawidłową osobę. Niestety jak to często bywało w tamtych czasach, sprawa zamknięta, „winny” siedzi.

Kilka lat później zwyrodnialec atakuje ponownie. Rozochocony kolejna zbrodnią , nie jest w stanie zapanować nad swoimi żądzami. Giną kolejne kobiety.

Czy i tym razem uda mu się uciec i uniknąć kary? Czy milicja wytypuje prawidłowo i zakończy serię brutalnych morderstw?

„Zły” to kolejna świetna książką Piotra Kościelnego. To trzeba zaznaczyć na samym początku. Autor umieścił tę historię w czasach trudnych. Do tego Wrocław – bo tam dzieje się akcja książki – musi zmagać się ze strachem, który zalewa miasto za sprawą właśnie serii brutalnych mordów na młodych kobietach.

Piotr Kościelny nie owija w bawełnę. Pisze jak było. Było biednie, ponuro i niebezpiecznie. Do tego podkreśla wszystkie negatywne aspekty funkcjonowania milicji i aparatu władzy – w szczególności aparatu władzy.

Połączenie tego wszystkiego dało gotową receptę na powstanie sytuacji, w której ludzie bali się wychodzić na ulice i nie wierzyli w to, że znajdzie się ktoś kto będzie chciał im pomóc.

„Zły” to książka niepokojąca, brutalna ale i prawdziwa. Polecam gorąco. Historia warta poznania.

PRL. Wrocławskie Świniary. Zaginęła kobieta, szuka jej milicja. Jeden z poruczników uważa, że ktoś ją zamordował. Są jednak dwie osoby, które wiedzą co się wydarzyło naprawdę. Jedna z tych osób wrabia we wszystko niewinnego człowieka. Wydaje się, że sprawca został złapany i nastanie spokój. Nic bardziej mylnego, bo prawdziwy winny po kilku latach ponownie zaczyna grasować. Giną kolejne kobiety, a porucznik Kozłowski czuję, że ma do czynienia z seryjnym mordercą.

✨

Szanuję książki autora za to, że nie patyczkuje się z opisami zbrodni. Używa normalnych słów, które obrazują miejsce zdarzenia tak, że czujemy się jakbyśmy tam byli i wszystko widzieli. Wyobraźnia zawsze działa na najwyższych obrotach.

Sama nie żyłam w czasach PRL-u ale to, w jaki sposób opisał je autor zgadza się aż za bardzo z tym, co przez latach słyszałam od rodziców. Klimat został odwzorowany idealnie.

Akcja dzieje się już na pierwszej stronie i to dosłownie, sami zobaczcie:

"Nagle coś w niego wstąpiło. To był impuls. Podniósł z ziemi kamień i zaszedł dziewczynę od tyłu. Jeden szybki ruch ręki i cios spadł na jej kark. Patrzył jak upada."

Uwielbiam, kiedy jest dosadnie, mrocznie i brutalnie. To cechy idealnego kryminału. Tym bardziej, kiedy w grę wchodzi seryjny morderca. Czuję się wtedy jak ryba w wodzie. Jednak tutaj sprawa jest nieco inna, bo od samego początku wiemy, kto jest owym mordercą. Natomiast na 4 stronie poznajemy osobę, która będzie z nim w tym wszystkim trwała, bo szybko odkryje co zrobił.

Sprawdza miał więcej szczęścia niż rozumu. Całkowite przypadki sprawiały, że uchodziło mu wszystko na sucho. Przyznam, że mnie to jednocześnie irytowało ale też intrygowało bo sprawiało, że chciałam czytać dalej by dowiedzieć się jak to się skończy.

Pokazane zostało, jak nieudolna wówczas potrafiła być milicja oraz jak bardzo lubiła "chodzić na skróty". Śmiech na sali momentami był. No ale takie podobno były wówczas realia.

Ja autora bardzo lubię i zawsze chętnie sięgam po kolejne jego książki. Jest to Autor przez duże "A" i póki co nic nie zmieni mojego zdania.

Polecam książkę dla fanów naprawdę dobrych kryminałów. Jeśli lubicie mroczne historie z konkretnymi opisami to będziecie zachwyceni 😎

1978 r. w podwrocławskich Świniarach zostaje zamo***wana młoda dziewczyna. Sprawcą jest lokalny młodzieniaszek Henryk Kolasa, jednak tropy prowadzą do mieszkańca sąsiedniej miejscowości. Kilk lat później, 1985 r. Kolasa znów czuję potrzebę zabijania. Czy tym razem milicja go złapie?

Adam Kozłowski, milicjant który prowadził sprawę w Świniarach, jest przekonany, że mają do czynienia z seryjnym.

Kościelny serwuje nam kryminał ze złem w czystej postaci. Kryminał, w którym sprawcę znamy od pierwszych stron. Obserwujemy zarówno działania policji, jak i rozwój mrocznej osobowości zwyrola.

Pierwsza część jest pełna napięcia, mroczna i niepokojąca. W drugiej atmosfera jest zupełnie inna. A głównym bohaterem, w mojej opinii, staje się tło (sic!) społeczne i ustrój.

Kościelny znakomicie przedtawia czasy PRL-u, nieudolność służb, układy, działania uprzywilejowanych funkcjonariuszy. Czasy słusznie minione wychodzą na pierwszy plan.

Czytałam tę książkę z mieszanymi uczuciami. Początkowo myślałam, że ten tytuł w dorobku autora podoba mi się najmniej, później zrozumiałam zamysł (o ile to był zamysł) i mocne strony tej powieści. Przestałam ją traktować jako typowy kryminał i zaczęłam doceniać sedno. Jednocześnie czułam ogromną frustrację i irytację. Z każdą stroną, z każdą zbrodnią narastały a przy zakończeniu osiągnęły apogeum.

Książka jest mocna, mroczna, brudna i brutalna.

Polecam ze względu na rys historyczny! Rozumiem jednak głosy rozczarowania osób nastawionych na kryminał. Drodzy, to bardzo dobra lektura tylko czytajmy ją odpowiednim nastawieniem!

Współpraca reklamowa

Po zakończonej lekturze "Złego" próbuję uporządkować własne myśli i uczucia, jakie książka we mnie wywołała. Sam fakt, że z taką intensywnością przeżywam fabułę niech będzie atutem tej powieści.

Piotr Kościelny jest jednym w moich ulubionych autorów. Znam większość jego twórczości, więc wiem, czego mogę się spodziewać. I pod tym względem "Zły" zupełnie mnie nie zawiódł. Jest to rasowy, mocny i brutalny kryminał, osadzony w czasach słusznie minionych, gdzie rządzą układy, polityka nieproszona wkracza do życia każdego obywatela, a milicja zasnuta papierosowym dymem dąży wyłącznie do tego, by odhaczyć kolejną sprawę. Mamy sb, zomo, codzienność podporządkowaną specyficznemu ustrojowi, walkę z kk czy religią ogólnie. A w tym wszystkim grasującego psychopatę, który morduje młode kobiety i wszystko wydaje mu się uchodzić na sucho.

Konstrukcja kryminału jest dość nietypowa, gdyż jako odbiorcy nie musimy głowić się nad sprawcą brutalnych czynów. Od początku znamy jego personalia i jedyne co może nas zaskakiwać to zupełna nieudolność służb w tropieniu go.

Bezsilność, złość i irytacja z powodu bezkarności mordercy to jedynie wycinek trudnych emocji. Zupełnie niezrozumiałe w kwestii pobudek było dla mnie pomocnictwo i tuszowanie zbrodni przez teściową.

Część związana z zabójstwem pierwszej ofiary pochłonęła mnie bez reszty. Kiedy odrywałam się od książki, ciągle myślałam o przeczytanych zdarzeniach.

W drugiej części książki nastąpiło jednak rozmycie się tego mrożącego krew w żyłach napięcia. Stopniowo wyparowywało, jakby obcowanie ze Złym odrętwiało moją wrażliwość na przemoc, a nadzieja na złapanie go ulatniała się z każdą koleją przeczytaną stroną. Przedziwne uczucie. Zastanawiałam się na ile realne jest takie unikanie odpowiedzialności. Czy ktoś tak nieostrożny, prymitywny i nierozsądny może wymykać się organom ścigania? Z drugiej jednak strony bardzo doceniam sposób oddania przez autora wiernego klimatu lat 70-80 ubiegłego wieku i cieszę się, że realia życia z tamtego okresu znam jedynie z opowiadań bliskich, a nie własnych doświadczeń. Zło zawarte na kartach tej powieści mnie zmroziło.

Po zakończeniu lektury czuję się przygnębiona, ale jednocześnie żywię nadzieję, że słowo "koniec" będzie stanowiło jedynie koniec pierwszej części.

Znasz twórczość Piotra Kościelnego? 💬
Każdy, kto miał z nią styczność, zapewne zauważył, że powieści autora są niesamowicie realistyczne. Kościelny uwielbia poruszać trudne, a wręcz patologiczne tematy, które wstrząsają czytelnikiem. Jednak „Zły” to prawdziwe arcydzieło gatunkowe, którym autor jeszcze bardziej podniósł sobie już i tak wysoko postawioną poprzeczkę!

„Zły” przenosi nas w mroczne czasy PRL-u, gdzie ludzie zmagają się z szarą rzeczywistością, a Wrocław i jego obrzeża nęka zło w czystej postaci… Zło, które doskonale się ukrywa i wtapia w tłum.

Piotr Kościelny postawił tym razem na odwróconą strukturę kryminału, ponieważ już od samego początku wiemy, kto jest sprawcą, a cała fabuła opiera się na dążeniu do sprawiedliwości. Zostajemy więc uwikłani w zawiłe, ale jednocześnie nieudolne śledztwo, które często zbacza z właściwego toru. Jednak czy w tamtych czasach mogło być inaczej? Zdecydowanie nie! Autor doskonale ukazuje trudności pracy w milicji, nieudolność systemu oraz mroczną stronę życia społecznego, pełnego trudnych relacji i nieufności. Czuć tutaj ogromną dawkę niepokoju i niepewności charakterystycznych dla minionych lat, w które idealnie została wpleciona geneza czystego zła. To PRL w pełnej krasie, o którym naprawdę uwielbiam czytać w kryminałach!

Portret psychologiczny Henryka Kosa – mordercy – został świetnie nakreślony. Czujemy, jak zmaga się on ze swoimi demonami, a jednocześnie jesteśmy świadkami, jak jego motywacje dotyczące zbrodni się przeobrażają, stając się coraz bardziej przerażające. Choć znamy tożsamość mordercy od samego początku, to zakończenie wbija w fotel, bo czegoś takiego nie sposób było przewidzieć.

„Zły” to powieść wciągająca już od pierwszych stron. Otacza nas mrokiem i ciężarem czasów PRL-u, nie pozwalając nabrać głębszego oddechu. Napięcie stale rośnie, by w finale uderzyć pełną parą. To historia o tym, jak cienka jest granica między dobrem a złem oraz jak łatwo można się zagubić w zakamarkach własnego umysłu. Serdecznie polecam!

Zły. Bezwzględny. Okrutny.

Wyzbyty sumienia.

Z najgorszych najgorszy.

Odbiera życia dar. Przyszłość kradnie.

W okrutnych łapskach ją trzyma.

Aby wydobyć złe na wierzch.

Aby je z siebie wypuścić.

Impuls. Podryg. Kusi go. Popycha.

Chore żądze. Obrzydliwe. Brudne.

Wymykają się z niego.

Łapczywie. Zachłannie. Ujścia szukają.

Ona.

Młoda. Piękna.

Życia pełna.

W sukience w kwiaty.

Z marzeniami.

Planami.

Nadziejami.

Niewinna.

Nieświadoma.

Że mija potwora.

Że to jej ostatni oddech.

Że już nic nie będzie potem. Ani później.

Tylko cios.

Tylko ból.

I już ciemność.

Na zawsze.

A było ich więcej. Tych, które nie zawiniły niczym. W złym miejscu się pojawiły. O złym czasie. Kolejny cios. Kolejny czyjś koniec. A on drwi. Niewzruszony. Bezlitosny. Bezkarny.

PRL. Szarość. Ciemność. Wrocław w tle. Z realiami tak idealne odtworzonymi przez autora. Zachwyt, jeszcze raz zachwyt nad tym klimatem. Czułam to tak, jakbym tam była. Oczami wyobraźni chłonęłam milicyjne procedury, esbeckie działania. Czuć tutaj ducha. W ludziach. W sytuacjach. W przedmiotach. Ta aura mnie porwała. Przywłaszczyła mnie do siebie. Przeszyła. Mocno. Gęsto. Intensywnie. Autor nie tylko opowiada. On kreśli. Nasyca i dopieszcza każdy szczegół, każdy moment tej historii.

Kryminał z krwi i kości. Rasowy. Mocny. Emocjonujący.

Dużo w nim o ludziach. O złu, które ich pochłonęło. Rozdrapało wartości. Rozmyło je. Wyzbyło resztki ludzkich odruchów. Wkroczyło w karty tej opowieści i się mocno w nią wgryzło. Zaznaczyło dobitnie swoją obecność. Lecz dobra także nie zabrakło. Zachowania własnych zasad. Wbrew systemowi. Kierowania się przyzwoitością. Czymś więcej. Tutaj na uwagę zasługuje postać milicjanta Kozłowskiego. Ach, jakże ja go polubiłam.

Takiego kryminału potrzebowałam. Opowieści, która mnie pochłonie. Po prostu. Która da wytchnienie. Soczysta. Mięsista rozrywka. Polecam bardzo.

W „Złym” Piotr Kościelny przenosi nas w czasy głębokiego PRL-u: zaczynamy pod koniec lat 70-tych i poznajemy historię trwającą dekadę. Historię, która oddana jest z taką dbałością o szczegóły życia codziennego, że gdybym nie wiedziała, że jest to całkowicie fikcja literacka, to powiedziałabym, że jest to opis czegoś, co zdarzyło się naprawdę. Trzech mężczyzn: jeden morderca, jeden milicjant, jeden esbek. Każdy przedstawia nam swoją perspektywę, każdy daje wgląd do swojej głowy. Każdy jest inny od reszty, każdy ma inne pobudki. I choć z początku wydają nam się bardzo zero-jedynkowi, bardzo łatwi do ocenienia, to jednak im dalej w lekturę, tym coraz więcej budzą pytań, coraz więcej wątpliwości. Bo który z nich jest tak naprawdę tym złym? Tym złym faktycznym, wcielonym? Który z nich najmocniej zasługuje na potępienie? I czy faktycznie zostanie na nie skazany? Bo jest to historia, która zadaje pytania, a nie przynosi odpowiedzi, zmusza czytelnika do refleksji, do zastanowienia, które przychodzi, gdy szok wywołany lekturą opadnie. Kościelny wcale nie musi uciekać się do makabry czy innych tanich chwytów, by wywołać takie emocje - u niego prostota, realność i zwyczajna przypadkowość zdarzeń tak spajają się w jedno, tworzą razem taką mieszankę, że nie sposób się od niej uwolnić, zapomnieć o niej jeszcze długo po skończonej lekturze. Jest to autor, którego książki znam od kilku lat, ale teraz mogę powiedzieć, że “Zły” to faktycznie jest jeden z jego najmocniejszych, najbardziej perfekcyjnych tytułów. Nie jestem w stanie oddać tego, co lektura sobą niesie, musicie poczuć to sami, do czego zachęcam każdego czytelnika, który w prozie kryminalnej szuka więcej niż tylko rozrywki.