Wybór

"Czasami jedna nietrafiona decyzja może roztrzaskać twój świat na kawałki."

Każdy z nas codziennie musi dokonać wyboru. Nie zawsze te decyzję są dobre, czasami pod presją otoczenia czy danej sytuacji, wybieramy źle. Z trudnymi wyborami mają do czynienia bohaterowie debiutanckiej powieści Karoliny Zielińskiej..

Kasia pracuje jako pedagog w ośrodku wychowawczym. Pewnego dnia w parku znajduje torbę a w niej niemowlę. Przypadkowo spotkany mężczyzna proponuje jej pomoc. Kasia postanawia zaopiekować się niechcianym dzieckiem a Stanisław czuje się zobowiązany do wspólnej opieki. I tak wychowywanie obcego dziecka coraz bardziej zbliża ich do siebie, rodzi się między nimi silne uczucie. Jednak los nie jest dla nich łaskawy... Będą musieli dokonać trudnych wyborów. Jakie decyzje podejmą ? Czy ich miłość ma szansę na przetrwanie ?

"Wybór" to kolejny świetny debiut polskiej autorki. Czytając tę książkę, ciężko uwierzyć, że to pierwsza powieść Karoliny Zielińskiej. Przepiękna historia, w której autorka porusza bardzo trudne tematy, niechciana ciąża, porzucenie dziecka, samobójstwo, to tylko niektóre z nich. Choć książka ma ponad 500 str, to czytana się ją niezwykle szybko. Historia Kasi i Stanisława wciaga nas od pierwszych stron, razem z nimi przeżywamy smutne i bolesne chwile, podejmujemy ciężkie decyzje, płaczemy.. ale bywają też momenty, podczas których się uśmiechamy. Autorka wykreowała cudownych, niezwykle życiowych bohaterów. W tej powieści wszystko jest idealne, cudowny styl i język, fabuła, która nawet na moment nie pozwala oderwać się od czytania. Jedynym małym minusem jest zakończenie.. po zamknięciu ostatniej strony moje serce pękło. Pani Karolino, jak tak można?"Czasami jedna nietrafiona decyzja może roztrzaskać twój świat na kawałki."

Każdy z nas codziennie musi dokonać wyboru. Nie zawsze te decyzję są dobre, czasami pod presją otoczenia czy danej sytuacji, wybieramy źle. Z trudnymi wyborami mają do czynienia bohaterowie debiutanckiej powieści Karoliny Zielińskiej..

Kasia pracuje jako pedagog w ośrodku wychowawczym. Pewnego dnia w parku znajduje torbę a w niej niemowlę. Przypadkowo spotkany mężczyzna proponuje jej pomoc. Kasia postanawia zaopiekować się niechcianym dzieckiem a Stanisław czuje się zobowiązany do wspólnej opieki. I tak wychowywanie obcego dziecka coraz bardziej zbliża ich do siebie, rodzi się między nimi silne uczucie. Jednak los nie jest dla nich łaskawy... Będą musieli dokonać trudnych wyborów. Jakie decyzje podejmą ? Czy ich miłość ma szansę na przetrwanie ?

"Wybór" to kolejny świetny debiut polskiej autorki. Czytając tę książkę, ciężko uwierzyć, że to pierwsza powieść Karoliny Zielińskiej. Przepiękna historia, w której autorka porusza bardzo trudne tematy, niechciana ciąża, porzucenie dziecka, samobójstwo, to tylko niektóre z nich. Choć książka ma ponad 500 str, to czytana się ją niezwykle szybko. Historia Kasi i Stanisława wciaga nas od pierwszych stron, razem z nimi przeżywamy smutne i bolesne chwile, podejmujemy ciężkie decyzje, płaczemy.. ale bywają też momenty, podczas których się uśmiechamy. Autorka wykreowała cudownych, niezwykle życiowych bohaterów. W tej powieści wszystko jest idealne, cudowny styl i język, fabuła, która nawet na moment nie pozwala oderwać się od czytania.

"Wybór" to bardzo emocjonująca powieść o życiu, miłości i trudnych życiowych wyborach. Z pewnością wielu z Was skłoni ona do refleksji.

Jedynym małym minusem jest zakończenie.. po zamknięciu ostatniej strony pękło mi serce..

Kasia pracuje jako pedagog w ośrodku wychowawczym. Nie potrafi przejść obojętnie wobec krzywdy maluszków, wiec gdy pewnego dnia w parku znajduje porzucone niemowlę, postanawia zapewnić mu bezpieczną przyszłość. W tym samym czasie poznaje mężczyznę Stanisława, który również angażuje się w losy dziecka. Wspólna troska zbliża ich do siebie dająca szansę stworzenia szczęśliwej rodziny. Niestety los ma wobec nich inne plany. Czy uda im się uratować tę miłość?

"Wybór " to książka pełna emocji, trudnych wyborów i decyzji ale lekki styl autorki sprawia że czyta się ją błyskawicznie. Kasia jest niezwykle empatyczna i cierpliwa zaś Stanisław mimo, iż wydaje się być służbistą w kontaktach z dzieckiem zmienia się diametralnie pokazując drugie łagodne oblicze. Obserwujemy również zmiany jakie w nim zachodzą. Autorka wplotła w fabułę sceny z pracy policji co jest dużym plusem historii, gdyż gdyż jednej strony mamy wzruszająca historię maleństwa, a z drugiej dynamiczne i pełne niebezpieczeństwa akcję policji nadając tym samym całości dynamiki. Historia w dobitny sposób pokazuje jakie konsekwencje niesie jedna decyzja, jak wpływa na innych. Tytułowy wybór dotyczy tak naprawdę każdego z bohaterów gdyż każda ich decyzja czy właśnie wybór jakiejś drogi niesie konsekwencje które wpływają na kolejne osoby. Pozwala się zastanowić jak sami byśmy postąpili w danej sytuacji. Ukazuje również, jak kruche jest życie, że wystarczy moment, aby je stracić.

Macie w sobie duże pokłady empatii, lub znacie osoby, które rzucą wszystko nie oglądając się za siebie, by pomóc drugiej osobie?

Wybór. Czasami jedna nasza decyzja, może zmienić kogoś życie. Katarzyna nie zastanawiała się nawet sekundy. To cud, że udało jej się uratować porzucone maleństwo. Jedna chwila, zmieniła jej dotychczasowe życie. Ani ona, ani tajemniczy mężczyzna nie są w stanie odejść i przejść do normalnego trybu życia. Obydwoje czują się odpowiedzialni, za to maleńkie życie, które najpierw zostało poczęte, a następnie potraktowane jak zużyta rzecz. Jak sobie poradzą z tym, że coraz bardziej przywiązują się do dziecka? Kim okaże się mężczyzna i jak się potoczy ta dziwna znajomość? Czy znajdzie się ktoś, kto będzie chciał o nią walczyć?

Takie historie są zawsze trudne oraz przejmujące i tak właśnie było.Smutna rzeczywistość, która pokazuje jak niewiele trzeba, by zabłądzić. Empatia bohaterów pokazuje, że człowiek jest w stanie nawet do największych poświęceń. Myślę, że jest to bardzo dobry debiut, który zbiera bardzo wysokie oceny. Jednak ja biłam się z myślami i do samego końca nie mogłam się zdecydować jak go ostatecznie ocenić.

Chciałabym na moment zapomnieć o głównym wątku, który faktycznie porusza czytelnika, a zająć się bohaterami, którzy w moim odczuciu popadali ze skrajności w skrajność i raz ich rozumiałam, a raz nie. Chwilami doprowadzali mnie do irytacji. Niestety… Oboje są dojrzali, a pomimo tego ich znajomość przechodzi przez dziwne etapy. Po trzech miesiącach znajomosci, wspólnych rozmowach i wyjściach nadal mówią do siebie per pan. Dodatkowo mężczyzna ma swoje traumy sprzed kilku lat i nastawiony jest do wszystkich bardzo oschle, po czym zjawia się pewna kobieta i wtedy mężczyzna staje się zupełnie inny. Zakończenie było dla mnie kompletnie niezrozumiałe i byłam wściekła, ponieważ jak można zamknąć historie w takim momencie?!

Będzie jednak kontynuacja, Uf😅 Mam nadzieję, że pójdzie ona w dobrym kierunku.

Nie zdarzyło mi się jeszcze, by jakaś książka poruszyła we mnie taką strunę, która myślałam, że została dobrze ukryta na dnie mojej duszy. Jednak debiutanckiej powieści pani Zielińskiej to się udało. Muszę przyznać, że autorka zasługuje na wielkie ukłony i oklaski za cudowną, wzruszającą historię napisaną genialnie, ze szczerą prostotą i wyraźnie to widać, że przelała na papier także swoje serce.

Zacznę od tego, że wiem co znaczy porzucenie przez matkę. Wprawdzie miałam około dwóch lat, ale już wcześniej się mną nie zajmowała. Gdyby nie babcia od strony taty, pewnie czekałby mnie sierociniec. Wychowując się bez rodziców czułam się źle, wyobcowana, niekochana, ciągle tęskniąca za pełną rodziną i ciepłem matczynych ramion.

Czytając tę książkę wszystko we mnie ożyło na nowo i stanęło mi przed oczami. Każde zaczytane słowo wciągało, wzmacniało moje emocje, a łzy wzruszenia same płynęły po mej twarzy. Ja czułam się jakbym była na miejscu tej dziewczynki i odbierałam wszystkie doznania jakie przeżywała. Uwielbiałam momenty, gdy Kasia z czułością tuliła Amelkę, szeptała jej czule słowa i obdarzyła miłością. To prawdziwy miód na moje poharatane serce.

Ta lektura otworzyła mi oczy, zaczęłam dostrzegać, to co wcześniej dla mnie nie istniało i dało ukojenie.

W niezwykle ciekawy sposób przedstawionej fabule poznajemy Katarzynę, która jest pedagogiem w ośrodku wychowawczym. Jest wrażliwą kobietą o wielkim, kochającym sercu, wrażliwym na krzywdę dzieci. Pewnego dnia znajduje w parku porzucone niemowlę. Poznaje też zaangażowanego w tą sprawę policjanta Stanisława. Od tej pory losy tej trójki ze sobą się splatają.

Czy Amelka ma szansę zostać z Kasią? Czy kobieta zakocha się w mundurowym służbiście z wzajemnością i stworzą parę? Czy odnajdzie się biologiczna matka dziewczynki? Co stanie się z maleństwem? Czy zazna ciepła rodzinnego i troskliwej opieki?

Kochani, tej książki nie da się pominąć, koniecznie musicie ją przeczytać. To niezwykle wartościowa pozycja, która ujmie was za serce, wstrząśnie i przepadnięcie z kretesem.

Kreacja bohaterów zasługuje na uwagę, postacie są świetnie wykreowane, o różnorodnych charakterach i poglądach.

Jednych od razu pokochacie a innych znienawidzicie. Szczególnie na nerwy działała mi matka Kasi. Och, ja bym tej babie wygarnęła co o niej myślę.

Każdy z nas codziennie dokonuje trudnych wyborów. Jedne są trafne, inne chybione. Jednak bohaterowie w tej powieści mają naprawdę ciężki orzech do zgryzienia, gdyż ich wybór może zaważyć na całym życiu. Czy wybiorą właściwie?

Czytajcie! Zapewniam z całego serca, że warto!!!

RECENZJA

Hej Kochani :) trochę się dzisiaj rozpędziłam i mam dla Was dzisiaj jeszcze jedną recenzję. Obiecuję, że to już ostatnia. Tym razem jest to ocena książki Karoliny Zielińskiej „Wybór". Bardzo dziękuje Karolinie oraz wydawnictwu Novae Res za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

„Wybór” to historia dwojga samotnych ludzi, których łączy pewne zdarzenia. Katarzyna pracuje jako pedagog w placówce opiekuńczo-wychowawczej. Jest bardzo wrażliwą i empatyczną osobą. Najbardziej rani ją dziecięca krzywda. Pewnego dnia, znajduje w parku porzucone niemowlę. Od tamtej pory chce zapewnić temu dziecku bezpieczną przyszłość i ochronić je przed wszelakim złem tego świata. Tego dnia poznaje przystojnego mężczyznę — Stanisława. On również nie jest obojętny na krzywdę tego dziecka. Od tamtej pory pomaga Kasi w obowiązkach i opiece nad dzieckiem. W pewnym momencie zwykła znajomość przeradza się w uczucie. Czy to uczucie przetrwa wszystkie przeciwności? Czy stworzą bezpieczną przystań dla odnalezionego dziecka? A może ich drogi się rozejdą? Tego musicie dowiedzieć się sami.

Wiecie, to jest pierwszy raz, kiedy nie wiem co mam napisać. Kiedy ją wczoraj skończyłam, miałam za przeproszeniem „[motyla nóżka]” w głowie. Musiałam się pozbierać do kupy i do tej pory jakoś nie mogę. To była niezwykle wzruszająca historia. Przepełniona emocjami i trudnymi wyborami. To jeden wielki emocjonalny rollercoaster. Tutaj nie ma bohaterów pierwszoplanowych i drugoplanowych. W tej historii wszyscy są ważni, wszyscy pełnią jakąś funkcję. Stacha, chciałam udusić gołymi rękami a Treskę niejednokrotnie wystawić za drzwi. Wszystkie emocje wypisanie na stronach książek odczuwałam całą sobą. Płakałam — nie przepraszam ja nie płakałam, ja wyłam — śmiałam się i irytowałam. Ta książka porusza niezwykle trudne tematy. Pokazuje nam przed jakimi ważnymi wyborami staje człowiek. Jak wiele ryzykuje czy też zyskuję podejmując ostateczną decyzję. Pokazuje nam, że od tego jaką decyzję podejmiemy zależy czyjeś życie. To debiutancka książka Karoliny, ale ma niezwykły dar do pisania. Czytając tę książkę miałam wrażenie, że pisze ja doświadczona autorka. Ta historia jest w niezwykle dojrzały sposób napisana i przekazana czytelnikowi. Uważam, ze każdy powinien ją przeczytać. To nie jest typowo babska książka, to historia dla wszystkich. pomimo tych ponad pięciuset stron przeczytałam ją w półtora dnia. Karolina, dziękuję Ci za tą historię. Czekam na kolejną część z niecierpliwością.

Aż trudno uwierzyć, że książka "Wybór" @karolina_zielinska_autorka jest debiutem. Idealnie wykreowani bohaterowie, wciąż zaskakujaca fabuła i prosty język to tylko niektóre jej atuty!

Katarzyna jest pedagogiem w ośrodku wychowawczym. Całe swoje serce oddaje podopiecznym. Kocha dzieci, dlatego, kiedy pewnego dnia znajduje w parku porzucone niemowlę, robi wszystko, by zapewnić mu bezpieczną przyszłość.

"Nagle jej wzrok padł na leżącą pod drzewem torbę. Niepewnie podeszła bliżej i zamarła, widząc krztuszące się od płaczu niemowlę. Nie czekając ani chwili dłużej, pochyliła się i wzięła zziębnięte małe ciałko na ręce."

W trudnym okresie zajmowania się dziewczynką pomaga jej Stanisław - policjant, który wciąż boryka się z traumatyczną przeszłością. Pomoc przy dziecku i znajomość z Kasią są dla niego odskocznią od codzienności. Podczas, gdy w pracy jest służbistą i tyranem, tak w obecności tych dwóch kobiet, staje się zupełnie innym człowiekiem, człowiekiem, który ma uczucia... Opieka nad dzieckiem zbliża go do Kasi i wiele wskazuje na to, że razem tworzyliby idealną rodzinę. Jednak nagłe pojawienie się matki Amelki, wszystko komplikuje...

Jak potoczą się losy Katarzyny i Stanisława?

Czy ich związek przetrwa próbę, na jaką zostanie wystawiony?

Co stanie się z Amelką?

"Wybór" to piękna i wzruszająca książka. To powieść nie tylko o wielkiej miłości, ale także poświęceniu. Ukazuje, że każdego dnia musimy dokonać jakiegoś wyboru, wyboru, który wpłynie na dalsze nasze życie.

Autorka ciekawie poprowadziła fabułę. Pokazała, jak bardzo odpowiedzialną pracą jest praca policjanta. Pokazała jak wiele twarzy ma macierzyństwo. Jak wiele trzeba poświęcić dla dobra dziecka.

Cieszę się, że pomimo trudnego tematu, w książce nie zabrakło takiej osoby, przy której znika całe napięcie i pojawia się uśmiech na twarzy. Mowa tu oczywiście o Teresie - matce Kasi. To barwna i charakterna postać, której nie da się nie lubić.

Podsumowując - "Wybór" to książka, która na pewno zostanie w mojej pamięci na długo!

Żałuję tylko, że skończyła się w takim momencie! Wiem jednak, że będzie kontynuacja, na którą z niecierpliwością czekam!

Polecam "Wybór" z całego serca!

Nie ukrywam, że na tę książkę miałam niesamowitą chrapkę, więc jak do mnie dotarła, to nie było zlituj się musiałam przeczytać 🤭.

Ale nie była to łatwa lektura po przeczytaniu musiałam ją sobie ułożyć po swojemu.

Wybór, czym ON jest? Co powoduje, że wybieramy taką, a nie inną drogę podejmujemy taką, a nie inną decyzję??

Co kierowało wyborem matki, która porzuciła swoje dziecko w parku, gdzie znalazła je Kasia główna bohaterka książki, pracująca na co dzień z dziećmi w ośrodku wychowawczym.

Po wyjściu Amelki ze szpitala podejmuje się tymczasowej opieki nad nią, w której pomaga jej Stanisław policjant, który również był w parku w chwili znalezienia dziecka.

Jakich wyborów będą musieli dokonać?

Czy stworzą rodzinę?

Przecież są jak ogień i woda.

Czy jednak matka upomni się o maleństwo i będzie chciała je odzyskać.

Nie powiem więcej, ponieważ walnęła bym spojlerem, a tego nie chcę.

Jest to bardzo, bardzo emocjonująca lektura i przy jej czytaniu na bank będą potrzebne chusteczki, ponieważ rollercoaster jest murowany.

Zakończenie… szok niedowierzanie, aż się zapytałam Karoliny jak mogła mam chęć ja za nie udusić, ale wiem, że to nie koniec…

I również się musiałam utwierdzić, że jest to jej pierwsza książka, a dlaczego, bo tak dobrej książki i w dodatku debiutu to Ja dawno nie czytałam.

Kochani polecam z całego serca każdemu do przeczytania i pamiętajcie zaopatrzcie się w chusteczki koniecznie.

Dziękuję Karolinie i wydawnictwu za możliwość przeczytania.

Z pewnością znacie to uczucie kiedy trafia w Wasze ręce prawdziwa perełka, która zawładnie sercem i umysłem. Wtedy tak trudno wyrazić to, co czujemy po lekturze, chciałoby się pięknie ubrać w słowa to wszystko, tak by docenić autora za stworzenie wyjątkowej historii, oraz przekonać czytelników że warto sięgnąć akurat po ten tytuł.

Otóż mam przed sobą właśnie taki egzemplarz. Długo zastanawiałam się co napisać o tej książce i nadal boję się czy podołam wyzwaniu...

Katarzyna pracuje jako pedagog w ośrodku wychowawczym. Pewnego dnia przechodząc przez park znajduje porzucone w torbie niemowlę. Na jej wołanie o pomoc rusza Stanisław - policjant z dochodzeniówki. Ta dwójka obcych sobie ludzi, otacza opieką maleństwo, czują się za nie odpowiedzialni. Kasia kocha dzieci i bez zastanowienia chce zabrać małą do siebie, do czasu aż odnajdzie się jej matka. Katarzyna drży na myśl o dniu w którym będzie musiała oddać Amelkę - tak nazwała dziewczynkę, przywiązała się do niej i pokochała. Stanisław także zaangażował się w opiekę, zbliżył też do Kasi, mogliby stworzyć piękną rodzinę. Jednak na drodze do szczęścia stanie rodzicielka Amelki. Czy kobieta będzie chciała odzyskać córeczkę? Jak potoczą się losy bohaterów?

"Wybór" to literacki debiut młodej autorki. Aż trudno w to uwierzyć gdyż to niezwykle dojrzała powieść. Karolino wielkie brawa za poruszenie tak trudnego tematu, z którym poradziłaś sobie doskonale.

Przedstawioną historią poruszyłaś serca czytelników, doprowadziłaś do łez wzruszenia, ale też momentami do śmiechu. Czytaniu towarzyszy tak wiele emocji. Bohaterowie są tacy prawdziwi, wyraziści, zżyłam się z nimi. Jestem pełna podziwu dla Katarzyny, gotowej poświęcić się w stu procentach dla obcego dziecka. Stasiek budzi we mnie skrajne emocje, czasem kocham go za ciepło i troskliwość jaką okazywał, a często byłam zła, że jest takim służbistą, miałam ochotę potrząsnąć nim. Nie jest łatwo żyć z takim typem człowieka. Muszę też wspomnieć o Paulinie, wspaniałej przyjaciółce Kasi, dla której więź ta ważniejsza była od tajemnic służbowych, czym zyskała sobie mój szacunek.

Autorka w swej historii nie skupia się wyłącznie na sprawie Amelki. Pokazuje nam także zwykłe codzienne życie bohaterów- wyczerpująca opieka nad niemowlakiem, praca, spotkania rodzinne, przyjaciele. Bierzemy udział w niebezpiecznych akcjach policyjnych, przekonamy się jak wyczerpująca i odpowiedzialna to praca.

Dzieje się dużo, ale nie za szybko. Nie jesteśmy zasypani nawałem informacji czy zbędnych opisów. Powieść jest dopracowana w każdym calu, nie ma błędów logicznych, czy jakichkolwiek niejasności. Nie jest przesłodzona, przerysowana, a pokazuje prawdziwe życie i ludzkie dramaty. To historia o trudnych wyborach i ich konsekwencjach, o przeciwnościach losu, przywiązaniu, miłości, radzeniu sobie z demonami przeszłości oraz żałobą.

Żal mi było Kamili - matki porzuconej dziewczynki, bo choć postąpiła karygodnie to tak naprawdę zagubiona i skrzywdzona dziewczyna.

Serce mi pękało, byłam rozdarta - nie chciałabym być sędzią i decydować o losie Amelki- powrót w ramiona matki która zawiodła, czy wychowywanie przez obcą ale równie kochającą kobietę. Tu nie ma dobrego rozwiązania, bo w obu przypadkach ktoś będzie cierpiał.

Podobało mi się obserwowanie jak znajomość Katarzyny i Stanisława wkracza na kolejne etapy, to że nie od razu wybuchło uczucie między nimi.

Jestem szczerze zaskoczona warsztatem autorki, przez powieść dosłownie się płynie. Nie przerażajcie się więc objętością książki, te nieco ponad 500 stron przeczytacie w mgnieniu oka, fabuła tak bardzo wciąga, że kartki przekręcają się niezauważenie.

Zakończenie zaskakuje totalnie, do tej pory zastanawiam się jak i dlaczego?! Mam nadzieję, że szybko doczekamy się kontynuacji.

Przypadki rządzą światem, odmieniają los człowieka w jednej chwili. Sprawiają że zjawiasz się w danym miejscu, o odpowiedniej porze i życie nagle odmienia się o sto osiemdziesiąt stopni...

Z pewnością znacie to uczucie kiedy trafia w Wasze ręce prawdziwa perełka, która zawładnie sercem i umysłem. Wtedy tak trudno wyrazić to, co czujemy po lekturze, chciałoby się pięknie ubrać w słowa to wszystko, tak by docenić autora za stworzenie wyjątkowej historii, oraz przekonać czytelników że warto sięgnąć akurat po ten tytuł.

Otóż mam przed sobą właśnie taki egzemplarz. Długo zastanawiałam się co napisać o tej książce i nadal boję się czy podołam wyzwaniu...

Katarzyna pracuje jako pedagog w ośrodku wychowawczym. Pewnego dnia przechodząc przez park znajduje porzucone w torbie niemowlę. Na jej wołanie o pomoc rusza Stanisław - policjant z dochodzeniówki. Ta dwójka obcych sobie ludzi, otacza opieką maleństwo, czują się za nie odpowiedzialni. Kasia kocha dzieci i bez zastanowienia chce zabrać małą do siebie, do czasu aż odnajdzie się jej matka. Katarzyna drży na myśl o dniu w którym będzie musiała oddać Amelkę - tak nazwała dziewczynkę, przywiązała się do niej i pokochała. Stanisław także zaangażował się w opiekę, zbliżył też do Kasi, mogliby stworzyć piękną rodzinę. Jednak na drodze do szczęścia stanie rodzicielka Amelki. Czy kobieta będzie chciała odzyskać córeczkę? Jak potoczą się losy bohaterów?

"Wybór" to literacki debiut młodej autorki. Aż trudno w to uwierzyć gdyż to niezwykle dojrzała powieść. Karolino wielkie brawa za poruszenie tak trudnego tematu, z którym poradziłaś sobie doskonale.

Przedstawioną historią poruszyłaś serca czytelników, doprowadziłaś do łez wzruszenia, ale też momentami do śmiechu. Czytaniu towarzyszy tak wiele emocji. Bohaterowie są tacy prawdziwi, wyraziści, zżyłam się z nimi. Jestem pełna podziwu dla Katarzyny, gotowej poświęcić się w stu procentach dla obcego dziecka. Stasiek budzi we mnie skrajne emocje, czasem kocham go za ciepło i troskliwość jaką okazywał, a często byłam zła, że jest takim służbistą, miałam ochotę potrząsnąć nim. Nie jest łatwo żyć z takim typem człowieka. Muszę też wspomnieć o Paulinie, wspaniałej przyjaciółce Kasi, dla której więź ta ważniejsza była od tajemnic służbowych, czym zyskała sobie mój szacunek.

Autorka w swej historii nie skupia się wyłącznie na sprawie Amelki. Pokazuje nam także zwykłe codzienne życie bohaterów- wyczerpująca opieka nad niemowlakiem, praca, spotkania rodzinne, przyjaciele. Bierzemy udział w niebezpiecznych akcjach policyjnych, przekonamy się jak wyczerpująca i odpowiedzialna to praca.

Dzieje się dużo, ale nie za szybko. Nie jesteśmy zasypani nawałem informacji czy zbędnych opisów. Powieść jest dopracowana w każdym calu, nie ma błędów logicznych, czy jakichkolwiek niejasności. Nie jest przesłodzona, przerysowana, a pokazuje prawdziwe życie i ludzkie dramaty. To historia o trudnych wyborach i ich konsekwencjach, o przeciwnościach losu, przywiązaniu, miłości, radzeniu sobie z demonami przeszłości oraz żałobą.

Żal mi było Kamili - matki porzuconej dziewczynki, bo choć postąpiła karygodnie to tak naprawdę zagubiona i skrzywdzona dziewczyna.

Serce mi pękało, byłam rozdarta - nie chciałabym być sędzią i decydować o losie Amelki- powrót w ramiona matki która zawiodła, czy wychowywanie przez obcą ale równie kochającą kobietę. Tu nie ma dobrego rozwiązania, bo w obu przypadkach ktoś będzie cierpiał.

Podobało mi się obserwowanie jak znajomość Katarzyny i Stanisława wkracza na kolejne etapy, to że nie od razu wybuchło uczucie między nimi.

Jestem szczerze zaskoczona warsztatem autorki, przez powieść dosłownie się płynie. Nie przerażajcie się więc objętością książki, te nieco ponad 500 stron przeczytacie w mgnieniu oka, fabuła tak bardzo wciąga, że kartki przekręcają się niezauważenie.

Zakończenie zaskakuje totalnie, do tej pory zastanawiam się jak i dlaczego?! Mam nadzieję, że szybko doczekamy się kontynuacji.

Przypadki rządzą światem, odmieniają los człowieka w jednej chwili. Sprawiają że zjawiasz się w danym miejscu, o odpowiedniej porze i życie nagle odmienia się o sto osiemdziesiąt stopni...

"Każdy potrzebuje dobrych ludzi wokół siebie, jesteśmy stworzeni do tego, aby dzielić się życiem. Samotność to pies. Uwiązany do budy pies na grubym łańcuchu."

*

Kasia to młoda kobieta, spełniająca się jako pedagog w ośrodku wychowawczym. Pewnego dnia jej życie przewraca się do góry nogami. Po znalezieniu porzuconej malutkiej dziewczynki, kobieta przejmuje nad nią tymczasową opiekę. Pomaga jej w tym Stanisław, doświadczony policjant, który jednocześnie stara się odnaleźć biologicznych rodziców małej Amelki i poradzić sobie z demonami przeszłości.

*

Po takim opisie fabuły można ulec wrażeniu, że "Wybór" to wyłącznie piękna, pełna wzruszeń opowieść o sile miłości, drugich szansach i trudnych decyzjach. Tymczasem dzięki wstawkom dotyczącym pracy policji oraz brawurowych akcji, książka nabiera całkiem innego wymiaru.

To ciepła opowieść o miłości i jej skutkach, o przywiązaniu i lęku przed rozstaniem oraz o tym jak ogromny wpływ na nasze życie mogą mieć tragiczne wydarzenia z przeszłości.

Fabuła powieści wciąga, zapewniając czytelnikowi niesamowity ładunek emocjonalny. Świetnie wykreowane postacie bohaterów, których da się lubić. Prawdziwi, na swój sposób intrygujący i wartościowi.

Autorka z pewnością nie boi się trudnych tematów, takich jak porzucenie dziecka, samobójstwo czy śmierć. Ma lekkie pióro, niezły warsztat literacki, z pewnością to uzdolniona i wrażliwa osoba. Jeśli chodzi o zakończenie - totalna petarda! Zaskakujące, nie boję się stwierdzić, szokujące i całkowicie niespodziewane.

"Wybór" to prawdziwy wyciskacz łez, chwytajacy za serce i wbijający w fotel na długie godziny. Jeśli tak wygląda debiut w wykonaniu Autorki, z pewnością w ciemno sięgnę po każdą jej kolejną pozycję! Gorąco polecam!

,,Owszem nie będzie pamiętać, kto się nią zajmował, ale będzie miała poczucie bezpieczeństwa. I nie dlatego, że w jej życiu przewijała się policja, ale dlatego, że za każdym razem, kiedy płakała, szłam do niej, pocieszałam i w ten sposób w jej główce zakodowała się informacja ,,nie jestem sama" (...)"

,, Wybór" Karoliny Zielińskiej to emocjonalny rollercoaster gdzie, życie jest jak podróż bez mapy a drogowskazy, nie zawsze pokazują dobry wybór, bo w życiu trzeba popełniać błędy, choć czasem cena jest wysoka.

Katarzyna to pani pedagog, praca jest jej pasją, którą kocha i nie ma zamiaru jej porzucać. Życie weryfikuje plany Katarzyny i na jej drodze zostawia Amelkę, niemowlę, które los nie oszczędzała już od pierwszych dni jej życia , bo co to za życie, gdy już na samym jego początku zostaje porzucona.

Stanisław to policjant z dochodzeniówki. Życie dało mu wycisk i teraz zmaga się z traumą, wydaje się arogancji i zawsze pewny siebie, lecz czy takie osoby przypadkiem nie zakładają maski?

Stanisław i Katarzyna spotkali się w dość nietypowych okolicznościach, ale cel mają ten sam-dać namiastkę miłości dziecku, które nie ma nikogo, lecz czy im się to uda? Cze będą w stanie porozumieć się w kwestii wychowania niemowlaka? Czy ostry temperament Stanisława odrzuci Katarzynę? Tego wszystkiego dowiecie się z książki.

Książka zachwyca już od pierwszych stron swym realizmem. Historia nieprawdopodobna, ale możliwa i tym bardziej chwyta za serce. Postać Katarzyny mną wstrząsnęła, bo tak bardzo jest podobna do mnie, mamy podobne cechy charakteru i gdyby faktycznie istniała, byłaby mą bratnią duszą. Stanisław tu wielkie ukłony dla autorki, jego osoba wzbudzała we mnie masę sprzecznych emocji, głównie był to szacunek, ale to, co wywinął na końcu książki, sprawiło, że czułam złość na niego!!!

Książka ta była jak narkotyk, dozowałam sobie przyjemność czytania, by nie skończyć za szybko , początek wieczoru zaczynałam od mojego uzależnienia, czyli ,,WYBORU" a po skończonej książce byłam zmuszona na detoks i wielkiego kaca książkowego. Droga autorki tak się nie postępuje z czytelnikiem: -)

Książka dopracowana pod każdym względem, wszystko zostało tu przemyślane i zapięte na ostatni guzik. Jestem pod wielkim wrażeniem, tego, że mam przyjemność patronować debiut, o którym będzie głośno, a to za sprawą świetnego pióra autorki, która na papier przelewa tyle emocji, że złamie niejedno serce.

Książka jest REWELACYJNA i uważam, że każdy powinien sięgnąć po nią, bo to od dzisiaj jest pozycja obowiązkowa.

Czasem nieprzewidywalne zdarzenia mogą połączyć dwoje nieznanych dotąd sobie ludzi, a to czy owa znajomość przetrwa będzie zależeć już tylko od nich samych. Dość trwałe relacje najczęściej budowane są na silnych emocjach, niekiedy nawet w tragicznych okolicznościach, gdyż wtedy większość osób pokazuje swoje prawdziwe oblicze i raczej trudniej o fałsz z ich strony.

Zarys fabuły

W książce spotykamy Katarzynę, młodą, samotną pedagog pracującą w ośrodku wychowawczym, a jej wychowankami są małe dzieci z trudnych rodzin. Pewnego dnia wracając do domu od swojej mamy, niespodziewanie w parku pod drzewem, w torbie znalazła porzucone niemowlę. Nie wiedząc, co zrobić zaczęła wołać o pomoc. Szczęśliwe nieopodal znajdował się Stanisław, który akurat uprawiał jogging. Szybko zabrał kobietę z dzieckiem do samochodu i zawiózł ich do szpitala. Jak się później okazało Stanisław pracuje w policji wraz z przyjaciółką Katarzyny, Pauliną. Od razu wszczął poszukiwania rodziców porzuconego dziecka. Dwójka bohaterów nadało imię dziecku Amelia i cały czas w wolnych chwilach przebywali z nią w szpitalu bojąc się o jej zagrożone życie. Katarzyna postanowiła, że z pomocą Stanisława zaopiekuje się Amelią do czasu odnalezienia matki dziecka. Cała sytuacja zbliżyła ich do siebie, co początkowo było nieprawdopodobne. Jak dalej potoczą się losy Amelii? Co dalej z relacją pomiędzy Stanisławem i Katarzyną? Jakie będą dalsze losy bohaterów? O tym w książce „Wybór” autorstwa Karoliny Zielińskiej.

Odczucia

Bohaterowie podobnie jak prawdziwi ludzie cały czas stali przed jakimiś wyborami, chociażby decyzja o zaopiekowaniu się dzieckiem po wypisie jego ze szpitala. Co ciekawe Stanisław przebywając z dzieckiem stawał się innym człowiekiem, już nie był takim służbistą, jak w pracy, dokonała się w nim pewna przemiana na lepsze. Ilość przedstawionych problemów z życia codziennego jest niezliczona. Autorka stworzyła dzieło o prawdziwych nas mających zwyczajne problemy, których może połączyć pewne niecodzienne wydarzenie. Moim wyborem, jak się okazało trafnym była chęć przeczytania tej książki, jednakże nie spodziewałem się, że trafię na tak wspaniałą i emocjonująca historię, która pomimo większego gabarytu wciąga od początku do końca, co się rzadko zdarza. Dawno nie czytałem tak pasjonującej powieści obyczajowej, która w żaden sposób nie została przesłodzona, ani ubarwiona w nadzwyczajny sposób. Akcja cały czas się toczy i nie znajdziemy w tej książce, jakichś przesadnych opisów, które często można spotkać w innych pozycjach z tego gatunku. Autorka wyciągnęła kwintesencję prawdziwego życia i przelała ją na papier, a sposób w jaki tego dokonała zadowoli każdego czytelnika, który nieraz się wzruszy czytając tę piękną historię.

Podsumowanie

Książkę pomimo dość sporych gabarytów (ponad 500 stron) czyta się jednym tchem, co jest dość rzadkie i możemy zawdzięczać to doskonałemu stylowi pisarskiemu autorki. Czytelnikiem będą targać nie tylko smutne, bądź wzruszające emocje, ale pojawią się również elementy komiczne zwłaszcza w zachowaniu mamy głównej bohaterki. Okładka idealnie pasuje do treści książki i przykuwa wzrok czytelnika przede wszystkim dzięki głównemu obrazowi, czyli kobiety z dzieckiem. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom emocjonujących powieści obyczajowych opisujących życie i problemy zwykłych ludzi, które każdego z nas mogą kiedyś spotkać.

💝Recenzja patronacka przedpremierowa💝

Premiera 06.00.2021

"Wybór" - Karolina Zielińska

Piękna życiowa książka naładowana emocjami. Historia która nie jest słodka jak inne, to lektura która ma w siebie głębię, która pokazuje nam, że świat człowieka jest jednym wielkim wyborem. Czasami dobrym dla nas i kogo kochamy, a czasami dobrym tylko dla nas.

Katarzyna, pełna ciepła i troski. Z wielkim zaangażowaniem poświęca się pracy, a kiedy ratuje niemowlę, otacza go opieką. Staje na głowie by było mu jak najlepiej i by zapewnić mu miłości jakiej nie dała mu biologiczna matka.

Jest także bardzo cierpliwa i zawsze stara się rozumieć wybory innych. Nie krytykuje, stara się wspierać. Chociaż czasami boli ją to, ale nigdy nie ocenia.

Kobieta z sercem na dłoni.

Stanisław to bardzo skomplikowana postać. Aby ją zrozumieć trzeba mocno wczuć się w niego. Nie zawsze jego podejście jest dobre. Czasami jest inne niż by się czytelnik spodziewał ale to wszystko tylko pokazuje, że człowiek jest tylko człowiekiem i podejmuje wybory jakie w danej chwili wydają mu się stosowane, pomimo że ranią innych.

Jest także bardzo troskliwy i opiekuńczy. W jego postawie i słowach było można mocno wyczuć, że boi się o los maluszka. Sam stara się dać mu dom i bezpieczeństwo. Przy dziecku wychodzi jego przyjemna natura, bo w pracy jest poważnym, skutym lodem policjantem.

Ich relacja zaczyna się od małej dziewczynki, która wywróciła ich świat do góry nogami. To dzięki niej w ich życiu zaczął liczyć się ktoś inny. Miłość narodziła się znienacka. Pełna opieki i delikatności, ale także bardzo trudna. W końcu miłości to nie tylko serduszka i kwiatuszki ale to także problemy z którymi trzeba się zmierzyć.

W ich historii możemy dostrzec, że nasze życie jest skomplikowane, a ludzie jeszcze bardziej. Każdy ma swoje wady, traumy, zasady. Żeby rozgryźć drugiego człowieka potrzeba jest nie tylko cierpliwość ale przede wszytskim ta osoba musi się otworzyć.

Pokazuje nam także, że życie nie zawsze jest pasmem szczęścia. Życie skład się zarówno z radosnych chwil jak i tych smutnych i cierpiących.

Autorka serwuje nam także śledztwo, które jest dopracowane w każdym calu. Widać, że poświęciła wiele czasu na zagłębienie się w temat i to jest wielkim atutem w tej historii. Możemy obserwować jak to wszystko wygląda i czuć na czym polega ta praca.

Bohaterowie świetnie wykreowani, a postać Stanisława to w ogóle majstersztyk. Przedstawić tak skomplikowaną postać to wielki wyczyn, a autorce się udało.

Postacie poboczne także wnoszą wiele do fabuły. Dzięki nim książka nabiera jeszcze cieplejszej aury. Dzięki nim możemy nawet czasami się uśmiać. A mała Amelka to istana słodycz. Zobaczycie, zakochanie się w tej małej od pierwszego wejrzenia.

Gorąco polecam wszystkim którzy chcą przeczytać coś o zwyczajnych ludziach, o życiu które toczą, o problemach z jakimi się zmagają. Tak życiowej i niezwykłej książki jeszcze nie czytałam. Bohaterów możemy potraktować jak przyjaciół z którymi będziemy przeżywać zarówno szczęśliwe chwilę jak i te mniej radosne.

Kochana ogromnie gratuluję wspaniałej książki, która już czuje, jest dopiero początkiem Twojej cudownej kariery ❤❤ Tak wspaniałych debiutów potrzebujemy ❤❤

10/10❤

Pragnę o niej zapomnieć.. i przeczytać raz jeszcze, na nowo to wszystko przeżyć.

Katarzyna jest pedagogiem w ośrodku wychowawczym. Pewnego dnia w parku znajduje porzucone niemowle i postanawia się nim zająć. Stanisław jest policjantem zajmującym się tą sprawą, los dziecka także nie jest mu obojętny. Czy wspólna opieka nad małą Amelką połączy ich ze sobą?

Karolina przychodzi do nas z niesamowitym debiutem i już pokazuje nam, że jest mistrzynią wzbudzania emocji, które pojawiają się już na pierwszych stronach i towarzyszą nam przez całą historię.

Autorka genialnie przedstawia swoim czytelnikom przygodę Katarzyny i Stanisława, każdy szczegół ma przemyślany, wie co robi i ma świadomość o czym pisze. Bohaterowie zostali wykreowani bardzo realnie, czułam, że czytam historię prawdziwych ludzi, mogło to się naprawdę przydażyć każdemu i było to naprawdę smutne, okropne. Gardziłam matką Amelki, nie wiem jakim trzeba być człowiekiem, żeby własne dziecko spakować do torby i porzucić w parku? Rozumiem sytuację dziewczyny, którą poznajemy w swoim czasie, współczuje jej z całego serca, jednak było tyle możliwości..

Katarzynę pokochałam bardzo szybko, tak samo jak ona dziecko, które było jej zupełnie obce, a stało się całym jej światem. Dała z siebie wszystko, żeby wychować niemowle, dziecko było ważniejsze od niej samej i tylko to się liczyło.

Do Stanisława cały czas mam mieszane uczucia. Był gburowatym i sztywnym policjantem z zasadami, których się trzymał, nawet jeżeli innym się to nie podobało i również uważam, że w niektórych sytuacjach przesadzał, jednak to przeszłość sprawiła, że taki się stał.

Amelka rozczulała wszystkich, nawet zmiękczyła serce Stanisława i bardzo się cieszę, że autorka o niej cały czas pamiętała, nie rzuciła jej na boczny tor.

Akcja trwa cały czas, dzieje się i to całkiem sporo, lecz swoim odpowiednim tempem. Dochodzimy do wszystkiego po kolei, autorka często mnie zaskakiwała, pojawiały się sytuacje, których w ogóle się nie spodziewałam, a zakończeniem już całkowicie mnie rozwaliła, liczę na kontynuację.

Oczywiście, że polecam! ZDECYDOWANIE MUST READ!