Chata pod starym świerkiem

Tytuł: Chata pod starym świerkiem

Autor: Wioletta Piasecka

Wydawnictwo Skarpa Warszawska

Data premiery: 23.10.2024r.

#współpracareklamowa

#współpracabarterowa

#współpracarecenzencka

"Kobieta wpatrywała się w niewielki ekran, a potem uśmiechnęła się nostalgicznie. Przeurocza dziewczynka przywołała odległe bolesne wspomnienie, które z trudem zdołała odsunąć na sam spód serca i duszy. Zapatrzyła się w okno. W blasku ulicznej latarni wciąż wirował gęsty śnieg. Niezyt przepadała za przedświątecznym okresem. Zdawała sobie sprawę, że święta Bożego Narodzenia są wyjątkowo rodzinne, ona natomiast od dawna nie utrzymywała kontaktów ze swoją rodziną, a właściwie z siostrą - jedyną rodziną jaką miała."

Q: Rozpoczęliście sezon na

zimowo - świąteczne książki?

Dziś przychodzę do Was z recenzją pięknej, ciepłej i otulającej histori, która rozgrzeje Wasze serca.

"Chata pod starym świerkiem" opowiada o siostrach, które skłócone przed laty, spotykają się po raz pierwszy od dwudziestu lat przy wigilijnym stole w starym domu ich rodziców. Czy świąteczny czas będzie im sprzyjał i siostry się pogodzą?

Książka wciąga od pierwszej strony, nie zabraknie mnóstwa emocji, które zawładną sercami czytelnika.

Historia z przesłaniem, że pieniądze szczęścia nie dają a największym szczęściem człowieka jest rodzina i bliscy.

Poczujcie magię świąt i sięgnijcie po tę cudowną historię.

Gorąco polecam.

Dziękuję wydawnictwu za zaufanie i egzemplarz recenzencki.

Owocowe siostry – Jagoda i Malina- czterdziestolatki, które od 20 lat nie rozmawiają.

Pokochały tego samego mężczyznę, jak to w życiu bywa, jedna musiała odejść. Każda z nich ułożyła sobie życie i nie chce wracać do przeszłości.

Jagoda jest cenionym pediatra, pomaga dzieciom na szpitalnym oddziale. Pewnego dnia ratuje chłopca, którego skrzywdzili najbliżsi. Jest pewne, że nie wróci do domu oprawców. Jagoda zawsze chciała mieć dzieci, ale życie tak się ułożyło, że to jedno pragnienie pozostało niespełnione.

Postanawia zaadoptować chłopca, a na razie zabrać go do domu na Święta. W przeddzień dowiaduje się, że jej mąż prowadzi podwójne życie. Jej idealny świat runął i nie wie, co robić. Przypomina sobie, że jest jedno miejsce na świecie, gdzie zawsze czuła się bezpiecznie i skąd ma najlepsze wspomnienia. Wraca do domu rodzinnego- chaty pod starym świerkiem.

Jeśli myślicie, że do tej pory dużo się wydarzyło, to zapnijcie pasy. Autorka serwuje kolejne atrakcje i zwroty akcji. Co wyniknie ze spotkania po latach z siostrą?

Rodzinne tajemnice, długo skrywane zadry, konflikty. Trudno jest wybaczyć a jeszcze trudniej prosić o wybaczenie. Zagmatwana historia o przewrotności losu, o sile prawdy i o tym, jak ważne są więzy rodzinne. Życiowa, choć przyznam, że momentami przesłodzona 😉, ale ja to lubię.

Cudowna opowieść, która otuli was jak ciepły kocyk i wleje w serce nadzieję. Idealna by wprowadzić was w świąteczny nastrój. Bardzo polecam!

"Chata pod starym świerkiem" Wioletta Piasecka

Gdybym zapytała was teraz, jakie wartości są tymi najbardziej istotnymi w budowaniu najważniejszych dla nas relacji i więzi międzyludzkich, to jestem przekonana, że dla większości z was byłyby to miłość i zaufanie. Ja zapewne jeszcze do niedawna z całą stanowczością na tak postawione pytanie odpowiedziałabym dokładnie tak samo. Jednak teraz po przeczytaniu najnowszej książki Wioletta Piasecka autorka „Chata pod starym świerkiem”, z której recenzją do was przychodzę, odebrałam życiową lekcję. Te uczucia bowiem tak samo, jak pięknie łączą ludzi, niestety potrafią również dzielić, zadając ból i cierpienie. Ciężaru tak bolesnej prawdy doświadczyły Jagoda i Malina, główne bohaterki tej życiowej i mocno poruszającej powieści, do której przeczytania już teraz gorąco każdego z was zachęcam.

Owocowe siostry, jak możemy przeczytać o nich w książce, łączyła nie tylko siostrzana więź. Były one także najlepszymi przyjaciółkami i powierniczkami najskrytszych tajemnic. Dziś jednak przystępując do lektury, możemy przeczytać o ich wspaniałej relacji już tylko w kategoriach przeszłości. Wszystko zmieniła miłość do jednego mężczyzny, która rozdzieliła je na dwadzieścia lat. Żadna z nich nie chce wracać do tego, co było. To już przeszłe wydarzenia, a toczące się życie, które obu kobietom udało się ułożyć, nie pozostawia czasu na rozpamiętywanie przeszłości. Trwają w milczeniu i wzajemnej niechęci.

My czytelnicy wkraczamy w ich codzienności na dwa tygodnie przed świętami Bożego Narodzenia i tak w pierwszej kolejności mamy możliwość poznać i przyjrzeć się życiu Jagody, którego w pierwszej chwili na pewno moglibyśmy jej pozazdrościć. Jaga jest uznaną panią doktor szpitala dziecięcego, której dobro małych pacjentów mocno leży na sercu. To sprawia, że nie umie oddzielić życia zawodowego od prywatnego, tym samym przenosząc emocje z pracy do domu. Na szczęście ma u swojego boku kochającego i oddanego męża, który zawsze jej wysłucha. Razem wiodą spokojne i ustabilizowane życie, którego podstawą jest bezgraniczna ufność. Do pełni szczęścia brakuje im tylko dziecka, ale jak tłumaczy żonie Artur, mają siebie i to jest najważniejsze.

Dzięki temu, że opisane na kartach powieści wydarzenia dzieją się naprzemiennie, szybko możemy zajrzeć do gospodarstwa Maliny i jej męża Fabiana. Druga z naszych bohaterek jest kochającą matką dwóch synów, ale jej życie nie jest tak kolorowe, jakim w jej mniemaniu jest to, które wiedzie siostra. Pracy w domu i prężnie rozwijającym się gospodarstwie nie brakuje, a osoba Fabiana, który kiedyś wydawał się złowioną przez nią złotą rybką, okazała się co najwyżej rybką pozłacaną. Mało tego, okazało się, że gospodarz przeliczył siły na zamiary i teraz na rodzinę spadają kłopoty finansowe.

Jak wszyscy wiemy, czas świąt to okres, kiedy w nas ludziach odżywają wspomnienia i te dobre i te złe. A także budzą się uśpione pragnienia. Tak właśnie czuje Jagoda. W jej sercu na nowo roznieca się niespełnione pragnienie macierzyństwa. Chce kochać i ofiarować miłość dziecku, które nigdy jej nie zaznało. Stworzyć mu szczęśliwą rodzinę i bezpieczny dom. Stara się bardzo, aby przekonać męża do adopcji. Ten jednak jest jej stanowczo przeciwny, a Jagoda już wkrótce przekona się, że powody, którymi argumentuje swoją niezgodę, były tylko kłamliwymi wymówkami. Druzgocąca prawda roztrzaska jej świat i zmusi do podjęcia trudnych decyzji. To, czego dowiaduje się Jagoda, dobitnie uświadamia jej, jak zgubne może okazać się bezgraniczne zaufanie, które często przysłania prawdę o bliskich nam osobach i życiu, które z nimi budujemy.

A kiedy to życie przygniata nas zbyt mocno, wracamy tam, gdzie czuliśmy się najlepiej. Skąd wywodzą się nasze korzenie i gdzie wszystkie troski, problemy i zmartwienia znajdowały ukojenie. Tak wspólnie z Jagodą trafiamy do Chaty pod starym świerkiem, która, o czym dowie się niebawem, jest jedynym ratunkiem na wyjście z kłopotów rodziny jej siostry. Nadszedł, więc moment, by po latach znaleźć w sobie odwagę i siłę na spotkanie i szczere rozmowy, które nas czytelników poruszą do głębi i wzruszą do łez. Ale także zaskoczą, pozwalając ujrzeć światło dzienne tajemnicom skrywanym głęboko w ich sercach.

Wigilia to niezwykła noc cudów, których namacalnego wymiaru mogą doświadczyć nasi bohaterowie. Jednak, aby mogły one ukazać im swoją moc, niezbędne jest przebaczenie i pojednanie. W tej wyjątkowej historii wiele osób będzie ich potrzebowało, ale czy będą one możliwe, musicie już przekonać się sami. A jestem pewna, że nie muszę was już dłużej przekonywać, że warto spędzić czas z tym tytułem. Powieść nie tylko pięknie wprowadzi nas w świąteczny klimat, wlewając w nasze serca dużo ciepła, ale również skonfrontuje nas z mocno autentycznymi aspektami życia, które skłaniają do refleksji i przemyśleń. Co więcej, na pewno znajdą się tacy jej czytelnicy, którzy w pewien sposób utożsamią się z bohaterami. Tym, co oni czują i przeżywają, czego pragną. Każdy, kto pozna tę zajmującą i chwytającą za serce opowieść przeczyta w niej o miłości na różnych jej płaszczyznach, zdradzie w różnych jej wymiarach. Ludzkich słabościach i ich bolesnych konsekwencjach oraz nieodwracalnych decyzjach, których piętno odciska się na sercu przez całe życie. To także zajmująca opowieść o sile rodzinnych więzi, które mimo tkwiącej między bliskimi kości niezgody pomagają odnaleźć drogę do siebie. Miłość, która kiedyś dzieliła, może stać się źródłem jedności i zrozumienia. A historia sióstr pokazuje, że prawdziwe uczucia potrafią przetrwać wszelkie przeciwności.

🌼 "Chata pod starym świerkiem" spod pióra Wioletty Piaseckiej to powieść obyczajowa w świątecznym klimacie.

🌼 Malina i Jagoda to dwie siostry, które od lat nie utrzymują ze sobą kontaktu, a powodem tego był mężczyzna, w którym obie się zakochały.

Teraz Jagoda jest szczęśliwą żoną, i choć spełnia się również zawodowo, to jej największym marzeniem jest posiadanie dziecka.

Kobieta nie zdaje sobie sprawy, że jej mąż ukrywa przed nią tajemnicę, która może zaważyć na ich małżeństwie.

Jagoda poznając prawdę wyjeżdża do rodzinnej miejscowości, aby wszystko przemyśleć, i tam spotyka sie z siostrą.

Po latach kobiety będą musiały stawić czoła przeszłości, i zdecydować co zrobić z domem po zmarłych rodzicach.

Czy Jagoda wybaczy mężowi?

Czy siostry dojdą do porozumienia?

Jak dalej potoczą się losy naszych bohaterów?

🌼 Bardzo lubię książki pani Wioletty, dlatego jak tylko zobaczyłam zapowiedź tej powieści to wiedziałam, że muszę ją koniecznie przeczytać. Mamy tu zdradę, kłamstwa, tajemnice, urazy z przeszłości, problemy z zajściem w ciążę, znęcanie się nad dzieckiem oraz konflikty rodzinne. Autorka stworzyła wciągającą i nieprzewidywalną książkę, która umiliła mi wieczór, i wprowadziła w świąteczny nastrój.

Z zapartym tchem śledziłam losy Jagody, i gorąco jej kibicowałam. Miałam nadzieję, że podejmie właściwą decyzję i spełni swoje marzenia. Lektura dostarczyła mi wiele wrażeń i różnego rodzaju emocji od złości, po zaskoczenie, niedowierzanie, smutek, i radość. Historia sióstr niesamowicie mnie wzruszyła i jednocześnie podniosła na duchu.

Już ją poleciłam mamie, która będzie ją niedługo czytać i jestem przekonana, że jej również się spodoba.

Jeśli szukacie pełnej emocji i wzruszeń książki na jesienno - zimowe wieczory, to gorąco Was zachęcam do jej przeczytania.

"Za­biorę cię do miej­sca, które kie­dyś ko­cha­łam naj­bar­dziej na świe­cie.."

Jagoda i Malina. Nazywano je owocowymi siostrami. Były sobie bardzo bliskie, spędzając wspólnie wiele pięknych chwil i powierzając wzajemnie najskrytsze sekrety. Wszystko zmieniło się, gdy poróżniła je miłość do tego samego mężczyzny. Od tamtych młodzieńczych porywów serca minęło dwadzieścia lat, a każda z sióstr ułożyła sobie życie, jednak zadra w ich sercu tkwiła głęboko. Jagoda, szczęśliwa mężatka i ceniona pediatra, ma wszystko, czego pragnie, ale nie było jej dane zostać matką. Malina, prowadząc z mężem gospodarstwo rolne, spełnia się w roli matki i gospodyni. Przedświąteczny czas dla obu kobiet okaże się trudny i pełen zawirowań, zmuszając do konfrontacji z przeszłością ale i stawieniu czoła nowym wyzwaniom.

Zaufanie to wartość niezwykle krucha i wystarczy zaledwie chwila, aby je bezpowrotnie utracić. Szczególnie bolesne jest, gdy tracimy je w relacjach z najbliższymi, a rany w takich przypadkach goją się najdłużej. Bohaterowie tej powieści mierzą się nie tylko z takimi trudnymi emocjami, ale również konsekwencjami własnych decyzji. Można by tu zarzucić zbyt wielką naiwność, czy ślepą wiarę w drugiego człowieka, ale czy nie tak właśnie jest w prawdziwym życiu. Obdarzając kogoś uczuciem i zaufaniem często nie zwracamy uwagi na wyraźne sygnały, które dopiero po czasie stają się tak oczywiste. Otrzymujemy całą paletę emocji, począwszy od tych otulających ciepłem i nadzieją, po te bolesne, naznaczone cierpieniem i zawiścią. To opowieść, która chwyta za serce, a przeżycia pewnego chłopca głęboko poruszają. Doceniam, że autorka nie ubarwia rzeczywistości, ukazując zarówno te dobre, jak i złe momenty. Pokazuje, że bezgraniczna miłość potrafi najskuteczniej uciszyć obrazy przeszłości i choć nie wymiarze przykrych wspomnień, pomoże się z nimi uporać. Podkreśla również wartość rodzinnych więzi, a chata pod starym świerkiem stanie się miejscem, w którym najmocniej odczujemy prawdziwą magię świąt.

Zgodzisz się ze mną, że uczynki popełnione w przeszłości wracają po latach jak bumerang i potrafią mieć ogromny wpływ na teraźniejszość? 💬

Z całą pewnością przekonały się o tym siostry Jagoda i Malina, bohaterki powieści Wioletty Piaseckiej „Chata pod starym świerkiem”.

Choć patrząc na okładkę „Chaty pod starym świerkiem” mogłoby się wydawać, że to kolejna pełna ciepła świąteczna historia, trzeba przyznać, że jest inaczej. Owszem, święta się pojawiają, ciepło momentami również, ale „Chata pod starym świerkiem” to przede wszystkim opowieść pełna trudnych, życiowych problemów, takich jak: brak komunikacji między partnerami, zdrada i jej konsekwencje, aborcja, przemoc domowa czy adopcja. Jest tu wiele bólu, cierpienia, łez, kłótni i wzajemnego obarczania się winą. Jednak, jak to w powieści ze świętami w tle, przychodzi także czas na rachunek sumienia, wybaczenie, zgodę i pojednanie.

Dwie siostry - Jagoda i Malina.

Jagoda wiedzie szczęśliwe życie z kochającym mężem u boku. Jedyne, czego jej brakuje, to dziecko, więc gdy pojawia się okazja na adopcję Piotrusia – chłopca, który po brutalnym pobiciu przez matkę i jej konkubenta leży w szpitalu – mąż Jagody sprzeciwia się temu. Wtedy też na jaw wychodzą tajemnice, które zmieniają jej życie, a jedynym wyjściem, jakie widzi Jagoda, jest powrót do rodzinnego domu, w którym nie była od lat.

Malina z mężem prowadzi gospodarstwo, które przejęli po jego rodzicach. Ich sytuacja nie jest jednak najlepsza, a jedyną szansą na ratunek wydaje się sprzedaż rodzinnego domu Maliny, który stoi pusty. Czy Malina skontaktuje się z siostrą i po latach milczenia poprosi ją o zgodę na sprzedaż domu?

Kreacja sióstr, a także pozostałych bohaterów, jest świetna. Już od pierwszych stron czuć, że to pełnokrwiste postacie ze swoimi wadami i zaletami. Ich rozterki i emocje zostały oddane w bardzo realistyczny sposób. Ich kreacja sprawia, że jednych bohaterów można od razu polubić, a innych ma się wręcz ochotę ustawić do pionu. Wioletta Piasecka znakomicie ukazała, jak niektórym ludziom brakuje empatii, wyrozumiałości, podstawowych ludzkich odruchów i uczuć.

Wioletta Piasecka po raz kolejny pokazuje, że życie pełne jest przykrych doświadczeń i niespodzianek, których nigdy byśmy nie chcieli. Jednak to od nas zależy, jak pokierujemy swoim życiem i jak te doświadczenia na nas wpłyną. „Chata pod starym świerkiem” to historia pełna słodko-gorzkich emocji i chwil, które skłaniają czytelnika do refleksji także nad własnym życiem. Daj się oczarować temu niesamowitemu klimatowi i zanurz się w emocjonującej lekturze. Serdecznie polecam!

Siostry Jagoda i Malina, prawie dwadzieścia lat temu pokochały tego samego mężczyznę, jednak to Malina wyszła za niego za mąż. Jagoda wyjechała z rodzinnej miejscowości, wykształciła się na cenionego lekarza i mając u boku kochającego męża pragnie adoptować dziecko. Sprawy małżeńskie zaczynają się u Jagody komplikować i wychodzą na jaw tajemnice męża. Jagoda pokochała pewnego małego chłopca ze szpitala, skrzywdzonego przez swoich rodziców i postanawia zaopiekować się nim podczas świąt. Jagoda rozstaje się z mężem, ponieważ bardzo ją skrzywił swoimi tajemnicami. Wraz z Piotrusiem jedzie do domu rodzinnego, wie że nikt od śmierci rodziców tam nie mieszka, ale tam właśnie była szczęśliwa. Malina z pozoru ma wszystko, jednak tajemnice którą skrywa coraz bardziej jej ciąży. Przerastają ją również obowiązki w domu, na gospodarstwie oraz napięte relacje z mężem. Siostry kiedy spotykają się po wielu latach zapominają o złościach i wyjaśniają sobie wszystkie sprawy.

Czy Jagoda będzie mogła spełnić się w roli mamy?

Czy Malina poczuje się kochaną przez męża?

Czy siostry ponowie staną się nierozłączne?

Piękna i wzruszająca historia. Kocham takie opowieści, trochę z przeżyciem, trochę intrygujące, troche zabawne i do samego końca trzymające w napięciu. Od pierwszych stron zaciekawiła mnie historia owocowych sióstr i ogromnym zainteresowaniem śledziłam ich losy. Autorka zafundowała czytelnikom wiele emocji od śmiechu po łzy. Emocje jakie towarzyszą bohaterom są tak rzeczywiste, wręcz namacalne i to jest piękne i wzruszające w tej historii. Przyznaję szczerze, że bałam się zakończenia tej historii i że może nie wszystko ułożyć się po mojej myśli, ale autorka cudownie wszystko poukładała.

Piękna, cudowna i wzruszająca opowieść o walce o miłość, szczęście, radość i poczucie bezpieczeństwa.

Kochani polecam z całego serca i obiecuje, że to będzie niezapomniana historia.

A ja z niecierpliwością będę wypatrywać kontynuacji 😀

Jagoda jest pediatrą, kocha dzieci, jednak niedane jej było mieć własnego. Namawia męża na adopcję, jednak on nie chce o tym słyszeć. Pewnego dnia na jej oddziale pojawia się pewien chłopiec, który nie miał łatwego życia. Jest zlękniony, pobity, nieufający nikomu. Praktycznie od razu skrada serce pani doktor, która pragnie zabrać go, chociaż na święta do domu.

Malina jest żoną i szczęśliwą mamą. Jej codzienność to zajmowanie się domem, pomoc w gospodarce i opieka nad dziećmi, pomoc teściowi. Może nie jest idealnie, ale jest naprawdę dobrze, a przynajmniej do momentu, w którym okazuje się, że jej mąż zbyt wiele zainwestował i ich gospodarstwo może tego nie przetrwać. Jedynym ratunkiem jest sprzedaż domu rodzinnego. Tylko jest jeden problem.

Jagoda i Malina są siostrami, które w latach młodości się pokłóciły i nie utrzymują kontaktu do tej pory. Jak w takiej sytuacji sprzedać dom, który należy do nich oboje? O co poszło siostrą, że nie mają kontaktu tak wiele lat? Czy Jagodzie uda się przekonać męża, aby wzięli chłopca na święta Bożego Narodzenia do swojego domu? Jak potoczą się losy obu sióstr?

Uwielbiam świąteczne książki, a ta taka była i zdecydowanie mi przypadła do gustu. Historia okazała się ciekawa, wciągająca, wywołująca emocje, pełna świątecznej magii. Akcja sprawnie poprowadzona, z ciekawymi zwrotami.

Książkę czytamy z perspektywy obu sióstr, co moim zdaniem wiele wnosi. Dzięki takiemu rozwiązaniu poznajemy myśli, uczucia, punkt widzenia zarówno Jagody, jak i Maliny.

Głównymi bohaterkami są obie siostry i moim zdaniem są postaciami ciekawymi. Bardzo się od siebie różnią, a jednocześnie okazuje się, że łączy ich więcej niż początkowo można by pomyśleć. Jednak dokładnie jakie są, musicie odkryć już sami, a warto.

„Chata pod starym świerkiem” to ciekawa książka ze świętami w tle. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Książki Pani Wioletty biorę w ciemno!

Tak było i tym razem, nawet nie czytałam opisu tylko tytuł i nazwisko autorki.

Myślę sobie - o, świąteczna książka, takiego nastroju i książki do kocyka potrzebuję.

Jakież było moje zdziwienie, że fabuł okazała się wyciskającym łzy dramatem w otoczeniu Bożego Narodzenia i sekretów!

Oczywiście była genialna, pochłonęła ją niemal jednym tchem, z kilkoma przerwami na ocieranie łez.

Dawno nie zdarzyło się, żebym płakała podczas lektury a tym bardziej, że przy tej przecież niezbyt długiej pozycji, płakałam kilka razy.

Losy Piotrusia i jego babci to był mój największy wyciskacz łez, tym bardziej, że mój syn też ma tak na imię i niemalże tylko samo lat, w bo w styczniu stuknie mu 8.

Więc obraz chłopca miałam ukształtowany w pełni.

Ile to dziecko przeżyło a mimo to potrafi być tak dobre, tak czystą duszę zachować...

Bardzo się cieszę, że trafił na dr Jagodę ale przyznam, że jej męża miałam chęć złapać i dosadnie mu pokazać, co o nim myślę.

Jak on mógł być aż takim tchórzem, ślepy na manipulacje kochanki, od kilku lat prowadzący podwójne życie a jednocześnie tak skrzywdzić osobę, którą ponoć kochał nad życie...

Malina, siostra Jagody, nie utrzymuje z nią kontaktów od wielu lat, kiedy poróżnił ich spór o mężczyznę.

Malina pozornie wiedzie szczęśliwe życie ale jak wiadomo, nic nie jest takie idealne jak to z zewnątrz wygląda.

Ma swój sekret, który ją uwiera i zero wsparcia bliskich.

Owocowe siostry mają dom po rodzicach, jedna jest zmuszona sprzedać swoją część by spłacić długi rodziny, druga niespodziewanie postanawia tam zamieszkać.

Co z tego wyniknie?

Czy siostry zakopią topór wojenny?

Czy Piotrusiowi uda się w końcu mieć prawdziwe święta?

Czy przeszłość zostanie wyklarowana?

Emocjonująca historia kilku rodzin, których losy do ze sobą splatają, magii świąt i ich cudów.

Pełna wzruszeń, przemyśleń ale także siły i determinacji oraz miłości, chociaż nie zawsze okazywanej w sposób oczywisty.

Były maleńkie elementy, które bym powiedziała, że za szybko się wkradły ale kompletnie odsunęłam to na bok.

Są one nieistotne w obliczu całości fabuły, która gra na emocjach i żeby zrozumieć, o czym piszę, trzeba ją po prostu przeczytać. A warto!

Święta zbliżają się wielkimi krokami. Znów będziemy wypatrywać pierwszej gwiazdki, nie mówiąc już o sprzątaniu i przygotowywaniu świątecznych potraw, oczekiwaniu na świętego Mikołaja. Najlepiej w domu rodzinnym, gdzie w tych dniach troski schodzą na drugi plan.

Chata pod starym świerkiem pani Wioletty Piaseckiej miała przywołać magię świąt. Czy ją przywołała?

Już sama okładka jest po części odpowiedzią na moje pytanie. Piękny nieduży domek na pierwszym planie, obok wysokie drzewo, a więc tytułowy świerk, biel kontrastująca z czerwonym napisem i kokardą u góry okładki. Same czerwone elementy czuć pod palcami, jakby były pomalowane brokatem, czuć dotykiem magię świąt, dni, które dają nadzieję.

Nie wspomniałem o samej autorce! Pani Wioletta Piasecka zdobywa serca wielu fanek, a poniekąd, jak z powyższego wynika, i panów. Jej powieści dla dorosłych są bardzo interesujące, poruszające wiele trudnych tematów, z których czasem wydaje się, że nie są możliwe do rozwiązania. Jednak autorka znajduje zawsze rozwiązanie, tak aby czytelnik mógł uśmiechnąć się na koniec lektury, tak, by też mógł wynieść też coś ważnego dla siebie.

Nie inaczej jest z Chatą pod starym świerkiem. Drzewko jest świadkiem dorastania młodych dziewcząt o jakże wdzięcznych imionach: Jagody i Maliny. Jednak sielanka "owocowych" dziewcząt szybko się kończy. Ich drogi rozchodzą się, spotykają się tylko na pogrzebie matki. Potem zapominają o sobie na długie lata. Dopiero kłopoty w ich własnych rodzinach spowodują, że ponownie się spotkają.

W powieści poznajemy losy Jagody i jej męża Artura, którzy żyją z dala od Mierzei Wiślanej, w Skarżysku-Kamiennej w województwie świętokrzyskim. Ich życie wydaje się sielankowe. Ona jest bardzo dobrym lekarzem, on dyrektorem szkoły. Jednak to tylko pozory. Jagoda jest tak zakochana w swoim mężu, że nie dostrzega tego, że mężczyzna od kilku lat prowadzi podwójne życie.

Malina wraz ze swym mężem Fabianem prowadzą gospodarstwo rolne w niewielkiej odległości od rodzinnego domu nad zalewem. Mają dwójkę synów. Ciężko pracują na roli, ale okazuje się, że mąż przeinwestował i mają spore kłopoty, po tym, jak kraj nawiedziła susza, niwecząc ich pracę. Fabian jest za tym, by sprzedać dom rodzinny Maliny. Do tego jest potrzebna zgoda siostry jego żony. Te jednak nie kontaktują się ze sobą już sporo lat.

Problem rodzi kolejne. Świat sypie się obu rodzinom. Kłopot rodzi kłopot, a historia jakby z życia wzięta pisze kolejne scenariusze. Czy dobre? Czy obie siostry spotkają się i czy dojdzie do sprzedaży majątku?

Wioletta Piasecka, tak jak wspomniałem, podejmuje się trudnych tematów. Nie inaczej było w niniejszej powieści. Świat nie jest usłany różami, jeden życiowy błąd może zaprzepaścić całe życie, jeden kaprys może zniweczyć szczęście wielu ludzi. Jednak zbliża się Wigilia. Ta ma załagodzić obyczaje, pojednać, ale czy na pewno tak się stanie?

Książki autorki są zawsze dla mnie takim balsamem na zbolałe ciało. Tam zawsze czuć magię, taki spokój, choć nieraz pisany przez łzy. Tutaj postacie mają prawdziwe problemy i choć kochają całym sercem, to jednak ich pojemność jest czasami dużo większa, niżby sami się spodziewali. W tej historii tak naprawdę poznamy niby jedną główną parę, ale w jednej odnodze znajduje się życie dwóch innych osób, o których również tutaj przeczytamy. Będziemy zerkali od jednych do drugich, by zobaczyć jak niesprawiedliwe potrafi być życie, gdyż jednego człowieka nie da się podzielić na pół. Nieraz błąd młodości kosztuje naprawdę słono, a z bezsilności rośnie do niewiarygodnych rozmiarów. Poznając siostry, które bardzo długo nie mogły dojść ze sobą do porozumienia widzimy jakie były do siebie podobne, tylko żal jednej do drugiej znacznie przesłoniła im życie. Miłość, którą obdarzyły tego samego człowieka sprawiła, że zerwały ze sobą kontakt. Z opowieści Jagody widzimy jak często chodzi jej to po głowie. To bardzo wrażliwa osoba, która marzy o dziecku, jeśli nie własnym, to chciałaby je zaadoptować. Malina z kolei nie ma łatwego życia, gdyż mieszkając w domu teścia często jest narażona na zaczepki z jego strony. Obie czasami myślą o sobie nawzajem. Czy wydarzy się coś, co by mogło ponownie zawęzić ich więzy?

Naprawdę prześliczna historia. Napisana z sercem na dłoni, lekką historią, którą zapamięta się na długo. Tak jak wykazane tu były rzeczy, które je podzieliły, tak później być może ujrzymy coś, co może je połączyć. Ogromnie przejęłam się opowieścią małego chłopca, który został poturbowany przez swoich rodziców. Niestety są ludzie, którzy według mnie nigdy nie powinni mieć dzieci, a często bywa tak, że ci, którzy chcą je mieć, starają się latami i nie dane jest dostąpić im tego szczęścia. Ten wątek również będzie tu poruszony. Zatem jeśli i wy macie jakieś niewyjaśnione sprawy w kręgu własnej rodziny, to jestem przekonana, że tą historią autorka pokaże wam, że czasami zwyczajnie trzeba zaglądać głębiej, aniżeli tylko do zwaśnionych chwil. Cudowna, bardzo ją polecam!

„Chata pod starym świerkiem” to książka przepełniona emocjami. Poruszane jest tutaj wiele trudnych tematów tj.: pragnienie by być matką, zdrada męża, trudne wybory, zmaltretowane dziecko przez rodziców… Ale zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Czas kiedy w sercach każdego z nas rodzi się miłość i nadzieja.

Poznajemy dwie siostry, które od lat nie utrzymują ze sobą kontaktu. Jedna z nich to szanowana pani doktor, druga to matka i żona, która wraz z mężem przechodzą mały kryzys finansowy.

Książka opisuje emocje 45 letniego mężczyzny, który skończył studia, zdobył szacunek społeczności i sympatię uczniów. Ma piękną i kochającą żonę. I jeden błąd spowodował, że stracił to co w życiu najważniejsze.

Jagoda pracuje w szpitalu jako pediatra. Pewnego dnia przywieziony zostaje do niej Piotruś. Ośmiolatek został zmaltretowany przez rodziców. Jagoda marzy o tym by go adoptować, by móc z nim spędzić najbliższe święta.

„Chata pod starym świerkiem” to klimatyczne miejsce, w którym wychowały się Jagoda i Malina. Jest to miejsce, w którym pewnego dnia znajdują się wszystkie osoby, które w końcu będą mogły wyjaśnić sobie to co wydarzyło się w przeszłości. Na jaw wyjdą również skrywane sekrety.

„Chata pod starym świerkiem” to książka, która przybliża nam klimat Świąt Bożego Narodzenia, ale nie jest to słodka opowieść. Napisana jest lekkim językiem, a czas z nią spędzony jest na pewno miło spędzonym czasem.

Jeśli lubicie lekkie i przyjemne książki, ale nie przesłodzone, to bardzo polecam ten tytuł.

🌲 „Chata pod starym świerkiem” to emocjonalna powieść o możliwości przywrócenia utraconej relacji sióstr,która została zerwana lata temu.To także odkrywanie długo skrywanych sekretów,realizacji niespełnionych marzeń,naprawieniu relacji rodzinnych oraz zrozumieniu,co w życiu jest najważniejsze,by mieć poczucie szczęścia każdego dnia.

🌲W tej historii przeszłość miesza się z teraźniejszością w której emocje grają dużą rolę.Chęć pomocy najbliższym jest sprawą pierwszorzędną,a spełnienie w roli mamy jest bardzo ważne przysłowiowe przez kłamstwa.Zdrada niszczy wszystko a za bezmyślne decyzje trzeba ponieść konsekwencje,choć chciałoby się zmienić przeszłość.

🌲 Tytułowa chata odgrywa ważną rolę w relacji sióstr,których los nie oszczędził.Jest rodzinnie i nieprzewidywalnie a prawda zaskakuje ogromnie.Odkrywanie tajemnic wzbudziło nie tylko wzruszenie,ale także ogromne zaskoczenie.

🌲Każdy element historii tworzy znakomitą historię,dzięki którym na sercu robi się lżej,bo szczęście zawsze staje się najważniejsze,a podjęte decyzje przynoszą oczyszczenie i zamknięcie drzwi,dla osób nieszczerych.

🌲Piękna,wzruszająca i rodzinna opowieść o poznaniu prawdy oraz znalezienia utraconego szczęścia.Czytajcie,bo historia jest wspaniała.

🌲Polecam🌲

"Dom przykryty białą kołderką, na której tańczyły promienie słońca, wyglądał jak z bajki. Stary świerk rozpostarł nad nim swoje szerokie, rozłożyste gałęzie..."

Autorka zabrała mnie w niezwykłą podróż. Dała historię, która przeniosła mnie w magiczny świat rodzinnych zawirowań. Tam poznałam dwie "owocowe" siostry Jagodę i Malinę, które poróżniła miłość do jednego mężczyzny. Dwadzieścia lat potrzebowały by wyciągnąć do siebie dłoń. Połączył je dom, który odziedziczyły po rodzicach. Tam spędziły swoje najszczęśliwsze lata. Jagoda jest cenionym lekarzem, a Malina prowadzi gospodarstwo domowe. Dwie kobiety, które mimo upływu lat znalazły wspólny język i potrafiły wybaczyć. A jak do tego doszło?

Uwielbiam tę historię, która tak bardzo mnie wciągnęła, że nie potrafiłam się oderwać. Cudowna opowieść o kobietach i ich mężczyznach, którzy zmagają się z problemami osobistymi i niełatwymi relacjami. Jagoda pragnie dziecka, którego nie może mieć przez błąd przeszłości. Jej mąż Artur przez kilka lat ukrywał drugą rodzinę. Malina nie może wybaczyć sobie tego jak postąpiła w młodości. Jej mąż Fabian boryka się z trudnościami finansowymi. To wszystko kumuluje się przed najcudowniejszymi świętami, a wigilia jest wprost komiczna. Autorka ciekawie prowadzi narrację, tworząc realistyczne postacie, które pomimo swoich trudności, pragną znaleźć sens i radość w zbliżających się świętach. Uwielbiałam Jagodę i jej delikatność. Pokochała dziecko krzywdzone przez lata, które wkradło się do jej serca z siłą tornada. Cudowny, słodki ośmioletni Piotruś, którego z pewnością pokochacie. Dziecko doznało niewyobrażalnych krzywd ze strony najbliższych, którzy powinni go kochać bezgranicznie. A jak było? Książka skłania do refleksji nad tym, że nawet w smutku można znaleźć nadzieję.

#chatapodstarymświerkiem to nie tylko opowieść o trudnych tematach, takich jak zdrada, przemoc, niezrozumienie, aborcja, ale także o prawdziwej sile rodziny, przebaczeniu i nadziei. To idealna lektura na długie wieczory z kubkiem gorącej herbaty. To historia, która przypomina, jak ważne są chwile tu i teraz, cieszenie się obecnością bliskich oraz odnajdywanie radości tam, gdzie wydaje się, że jej brakuje. Gorąco polecam tę książkę każdemu, kto pragnie poczuć magię wybaczenia oraz świąt i zanurzyć się w cieple rodzinnych wartości. Prawdziwa magia tkwi w ludziach, których kochamy, wspieramy i wspólnie spędzonym czasie. A jak wy spędzicie ten czas?

Tym razem Wioletta Piasecka zabiera nas nad malownicze tereny Zalewu Wiślanego otulonego zimowo-świątecznym klimatem. Nie będzie to jednak historia ociekająca lukrem (choć świąteczne akcenty też się pojawią), a historia z trudnymi tematami. Znajdziemy tu motyw relacji małżeńskich i siostrzanych, zdrady, kłamstwa, podwójnego życia czy adopcji.

Jagoda i Malina to siostry, które w przeszłości poróżniło uczucie do tego samego mężczyzny. Teraz gdy po latach się spotykają, zaczynają rozumieć, że miały o sobie mylne wyobrażenie. Prowadzi to do wielu zmian w ich życiu. Z kolei ich małżonkowie Artur i Fabian stanowią swoje przeciwieństwo. Sporo namieszają w życiu kobiet. Żadna z postaci nie jest krystalicznie czysta, posiada wady i słabości, co czyni je realnymi.

Fabuła obfituje w zaskoczenia. Bohaterowie będą musieli podjąć niełatwe decyzje, które wywrócą ich życie do góry nogami. Autorka doskonale buduje napięcie, świetnie ukazuje głębię emocji i uczuć.

Moje serce skradł rezolutny ośmioletni Piotruś. To chłopiec bardzo skrzywdzony przez najbliższych, którzy powinni go chfonić, zapewnić bezpieczeństwo. Trudno pojąć jak można tak traktować dziecko, ale w prawdziwym świecie też dzieją się takie straszne rzeczy. 

Pojawia się również temat aborcji. Autorka przedstawiła go w sposób wielowymiarowy. Nie tylko jako problem społeczny, ale, a może przede wszystkim jako dramatyczne wybory i moralne dylematy jednej z kobiet. 

Podczas lektury nasuwają się liczne pytania. Czy miłość może przetrwać wszystko? Ile jesteśmy w stanie wybaczyć drugiej osobie? I  kto tak naprawdę jest rodzicem - ten, kto dał życie, czy ten, kto otacza opieką i miłością? Analizując wydarzenia i zachowanie bohaterów, na niektóre pytania trudno było mi znaleźć jednoznaczne odpowiedzi. Myślę, że trzeba byłoby znaleźć się w podobnej sytuacji co postaci. Poza tym nie wszystkie moje pytania i wątpliwości zostały wyjaśnione, więc liczę na kontynuację.

"Chata pod starym świerkiem" to pełna emocji, wzruszeń, radości i smutku oraz ciepła powieść o relacjach międzyludzkich, tajemnicach, popełnionych błędach z konsekwencjami żutującymi na całe życie, tęsknocie za macierzyństwem, stracie, próbuje zrozumienia innych i siebie, przebaczeniu. To książka skłaniająca do refleksji, która długo, o ile nie na zawsze pozostaje w myślach czytelnika. Poznajcie owocowe siostry! 

WIOLETTA PIASECKA W ZIMOWEJ POWIEŚCI PRZENOSI NAS W MALOWNICZE TERENY NAD ZALEWEM WIŚLANYM, SNUJĄC PEŁNĄ CIEPŁA HISTORIĘ SIÓSTR PORÓŻNIONYCH PRZED LATY…

Pierwsza powieść Autorki przeznaczona dla dorosłych czytelników ukazała się we wrześniu 2020 roku. Dziś Wioletta Piasecka ma już 15 wydanych książek i wciąż nowe pomysły na kolejne. W roku 2022 roku Autorka nawiązała współpracę z Wydawnictwem Skarpa Warszawska i prężnie wydaje dalsze nowości.

CHATA POD STARYM ŚWIERKIEM to już trzecia zimowo-świąteczna książka. Wcześniej ukazały się: TAM, GDZIE GWIAZDA ŚWIECI NAJJAŚNIEJ oraz SNY PACHNĄCE IGLIWIEM. Śmiało mogę powiedzieć, że CHATA… zdecydowanie zmiotła poprzednie historie i dołączyła do mojej TOPKI najlepszych historii Wioletty Piaseckiej. Od lektury trudno się oderwać, dużo emocji, całe mnóstwo ciekawych wątków, sporo motywów.

Jesteśmy przyzwyczajeni, że powieści świąteczne mają w sobie bardzo dużo lukru, są to książki, które mają nas oderwać od świątecznych przygotować, wprowadzić w zimowy klimat, świąteczne piosenki, prezenty, smaczki. Tym razem też ich nie zabraknie, ale będą zdecydowanie na drugim planie.

Fabuła będzie toczyła się wokół losów dwóch owocowych sióstr (owocowych ze względu na ich imiona). Jagoda i Malina to dojrzałe już kobiety. W młodości poróżniła ich pewna sprawa i teraz od blisko dwudziestu lat nie rozmawiały ze sobą. Jagoda jest szanowaną panią doktor, szczęśliwą mężatką, ale też niespełnioną w macierzyństwie kobietą. Malwina natomiast mieszka na wsi, ma dwóch synów i prowadzi wraz z mężem gospodarstwo rolne, które popada w kryzys. Tytułowa Chata to dom po rodzicach sióstr. Budynek stoi teraz pusty, a każdy z członków rodziny ma inny pomysł na jego zagospodarowanie. Sprzedaż? Przeprowadzka? Wynajem? Nowe życie?

Jak potoczą się losy domu? Tego nie zdradzę, ale zapewniam Was, że będzie działo się bardzo dużo. Każda z sióstr będzie miała bardzo mylne wyobrażenie o drugiej. Konfrontacja kobiet przyniesie w ich życiu zmiany. Dużo zamieszania wprowadzą również mężowie Jagody i Maliny. Fabian i Artur – dwie zupełnie różne osobowości i charaktery. Czy miłość przetrwa wszystko? Ile w stanie wybaczyć jest człowiek?

Czytając książkę wielokrotnie zastanawiałam się, czy ja sama byłabym w stanie wybaczyć zaistniałą sytuację i zachowanie – do tej pory jednak nie znalazłam odpowiedzi. W książce nie zabraknie wielu wzruszających momentów, chwil radości i ciepła, ale też smutku i łez. Bohaterowie będą musieli podjąć trudne decyzje. Ich życie wywróci się do góry nogami i nic już nie będzie takie jak wcześniej. Atmosferę ocieplać i osładzać będzie świąteczna magia. Podobał mi się również bardzo pomysł z umieszczeniem w fabule prawdziwej postaci czyli pani z papugą. Jestem zachwycona treścią, czytałam do późna w nocy. Byłam bardzo ciekawa jak potoczą się losy sióstr i ich życiowych połówek. Nie na wszystkie pytania znalazłam odpowiedz w finale, ale Autorka narobiła smaka na kontynuację i LATO W CHACIE POD STARY ŚWIERKIEM. Bardzo bym chciała poznać dalszą historię bohaterów.

Motywy jakie znajdziecie w środku to: relacja między siostrami, spadek, zdrada, adopcja, podwójne życie, długi, kłamstwo, nieporozumienie sprzed lat, bezdzietność, święta, relacje w małżeństwie, romans z młodszą kobietą.