Wszystko jeszcze przed nami. Opowieść warmińska. Tom 5

„Wszystko jeszcze przed nami” Wioletty Sawickiej to piąta część serii „Opowieści warmińskiej”, która kontynuuje historię o zakazanej miłości, tęsknocie i nadziei w powojennej rzeczywistości.

„Opowieść warmińska, to wspaniała saga, napisana przepięknym językiem. Autorka opowiada losy bohaterów w sposób, który sprawia, że kolejne części pochłania się z zapartym tchem. Z każdej strony „Wszystko jeszcze przed nami” wyziera trudna powojenna rzeczywistość, w której znaleźli się wszyscy, a szczególnie cywile, którzy podczas wojny wycierpieli tak wiele, a powojenne warunki nikogo nie rozpieszczały. Wszyscy pragnęli pokoju i końca piekła wojny, ale to, co działo się tuż po niej, z normalnością miało niewiele wspólnego. Szabrownictwo, gwałty, napady, odbieranie majątków, prześladowania i przesiedlenia – to wszystko było udziałem bohaterów kolejnego, znakomitego tomu Opowieści warmińskiej. Bezkarność UB i dramaty zwykłych żołnierzy, których wojna i to, co musieli robić, zniszczyły na zawsze, stanowią bolesną część tej historii.

Wioletta Sawicka ma niezwykły talent. Autorka pisze w sposób naturalny, bez zbędnych ozdobników, a mimo to tę historię pochłania się całym sobą – oczami, sercem, całą duszą. Każde słowo niesie ogromną moc, bo płynie z głębi serca, pełnego pasji i wrażliwości. Tworzy w sposób, który porusza i zachwyca – po prostu pisze pięknie. Opowiada tę niezwykłą historię z taką siłą wyrazu i wyjątkowością, że nie sposób się od niej oderwać.

Podziwiałam siłę i determinację Lizki, która w tej trudnej sytuacji dostrzegała pozytywy, mimo że los Niemców po wojnie był zdecydowanie nie do pozazdroszczenia. Nawet ci, którzy przeżyli wojnę i niewolę u Sowietów, stawali się ciężarem dla swoich rodzin. Pili, bili i żyli na ich koszt, nie kwapiąc się do podjęcia żadnej pracy. Wojna wypaczyła ludzi, nawet tych, którzy wcześniej byli dobrzy, zamieniając ich w bezlitosne istoty. Faszerowani narkotykami, pojeni alkoholem, jeśli udało im się przeżyć, nie potrafili teraz żyć. Koszmar, gdy z głodu musieli jeść towarzyszy broni, zabijać bezbronne kobiety i dzieci –na zawsze pozostanie w ich pamięci. Dalej musieli ćpać i pić, by zagłuszyć wyrzuty sumienia. Dla rodzin czasem byłoby lepiej, gdyby polegli na polu walki, bo radość z ich powrotu szybko zmieniała się w dramat i rozpacz. Kobiety, które wcześniej doskonale radziły sobie z wszystkim, teraz musiały dodatkowo dźwigać ciężar utrzymania kata i pijaka.

Lizka wciąż tęskni i czeka. Nadzieja, że kiedyś się spotkają trzymała ją przy życiu, pozwalała pokonywać największe przeszkody i zmagać się z codziennymi trudnościami. Tymczasem prawda o Franzu okazała się bardziej przerażająca niż w najgorszych sennych koszmarach.

Mimo przedstawienia przez autorkę powojennej tragedii, z kart książki „Wszystko jeszcze przed nami” emanuje nadzieja. Nadzieja na szczęście, miłość i pozytywne zmiany. Ta opowieść udowadnia, że trzeba dać szansę życiu i miłości, zamiast pielęgnować traumy. Bogna i Lizka zapłaciły wiele za swoje życie i nie mogły pozwolić, by wymknęło im się z rąk. Muszą żyć, kochać, bo każde serce i dusza potrzebują miłości, bo nie ma takiego smutku, którego nie można wypełnić radościami. Wszystko zależy tylko i wyłącznie od nas.

Czy Lizka, po burzliwej podróży, targana przeciwnościami losu, dotrze w końcu do spokojnego portu?

„Wszystko jeszcze przed namówi” Wioletty Sawickiej, to piąta już część serii Warmińskiej, którą pokochałam od samego początku. Uważnie śledzę losy bohaterów, za każdym razem z niecierpliwością wyczekując na ich dalsze poczynania.

Lizka w dalszym ciągu nie potrafi pogodzić się z uznaniem jej ukochanego Franza za zmarłego, aby dowiedzieć się więcej o jego losach, ponownie decyduje się na radykalny krok i opuszcza Szwecję, wyruszając do Niemiec, które po wojnie zostały w ogromnej ruinie. To właśnie tam spotyka Gustawa, swego dawnego znajomego, który niezwykle ją wspiera w tym trudnym dla niej czasie. Lizka ślepo dąży do odkrycia prawdy o mężu, z którego stratą nigdy nie potrafiła się pogodzić. Tylko czy aby na pewno prawda ją uzdrowi, a może jednak jest daleka od jej oczekiwań… To, co kobieta odkryje, z pewnością wywróci jej życie o sto osiemdziesiąt stopni.

Uwielbiam książki Wioletty Sawickiej, to jak wspaniale potrafi stworzyć klimat powieści, dosłownie przenieść nas do czasów, w których znajdują się bohaterowie i przeżywać wszystkie emocje wraz z nimi! A emocji w tej serii zdecydowanie nie brakuje! Są epizody radości, smutku, nadziei, straty, miłości i nigdy nie brakuje przyjaźni, która w powieściach autorki jest niezwykle mocnym fundamentem w życiu bohaterów.

Książka napisana jest pięknym, prostym, a zarazem niezwykle klimatycznym językiem. Bohaterowie są wyraziści i wzbudzają wiele emocji. Ja zdecydowanie jestem wielką fanką całej serii, która czyta się sama z wielką przyjemnością, dlatego wszystkim bardzo serdecznie polecam tę wspaniałą i wciągającą historię!

„Wszystko jeszcze przed nami” to już piaty tom wspaniałej sagi rodzinnej, która pokochałam od pierwszej części.

Lizka nie potrafi pogodzić się z tym, że jej mąż nie żyje. Aby dowiedzieć się czegoś o nim opuszcza Szwecję i udaje się do zrujnowanych przez wojnę Niemiec. Spotyka tam dawnego przyjaciela Gustava, który pomaga jej w tym ciężkim dla niej okresie. To co dowiaduje się na miejscu wywraca jej świat do góry nogami.

Na Warmii również następują zmiany. Ci, którzy zostali na swoich ziemiach starają się podporządkować nowym zasadą.

Strach, gniew i wiara na to, że kiedyś będzie lepiej. To wszystko kryje się w 5 tomie „Opowieści Warmińskich”. Książka dostarczyła mi wielu emocji. Wzruszenia, ale tez poczucia niesprawiedliwości. Jest na pewną książką, o której szybko nie zapomina się.

Bardzo polubiłam Lizkę, która gotowa jest do wielkich poświęceń byle odnaleźć męża. A to co ją spotkało potrafi wstrząsnąć.

Książka jest cienka i czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Zawiera liczne zwroty akcji, które sprawiają, ze nie można od lektury oderwać się. Autorka wspaniale oddaje realia panujące w powojennym świecie i wszystko to sprawia, że cała saga stała się moją ulubioną sagą i myślę, że jeszcze do niej kiedyś wrócę. Bardzo ją Wam polecam!

„Wszystko jeszcze przed nami” to piąte już spotkanie z bohaterami „Opowieści Warmińskiej”. Kolejne, które porwało mnie w wir wydarzeń, oczarowało poruszonymi treściami i co najważniejsze, obfitowało w emocje. W końcu kolejne, którego lektura sprawiła mi ogromną przyjemność.

Wioletta Sawicka w niesamowity sposób połączyła fikcję literacką z wydarzeniami, które miały miejsce w rzeczywistości. Przywołała nastroje panujące wśród ludzi u schyłku wojny i tuż po niej, nakreśliła ówczesny obraz Polski, a także przybliżyła realia życia na obczyźnie. Jednak to, co w moim odczuciu stanowi znaczny atut to kreacja głównych bohaterek. Ich zmagania z codziennością, poszukiwania bliskich, czy tląca się w sercu nadzieja na powrót do szczęśliwego życia, które każda z nich widzi zupełnie inaczej.

„Wszystko jeszcze przed nami” to powieść, która dostarczy wrażeń i jednocześnie zagwarantuje deszcz emocji. Autorka bardzo głęboko zakorzenia w nas potrzebę poznania dalszych losów bohaterów, których poczynania przyszło nam obserwować na samym początku i które za sprawą lektury serii „Opowieść Warmińska” stały się nam bliskie.

Przyznam się Wam, że czując ogromny niedosyt czekam na kolejny tom tej serii, a Tym którzy nie znają serii polecam rozpocząć lekturę od pierwszego tomu. Przeczytajcie! Otulcie się tą historią! Dajcie się porwać emocjom ukrytym między wersami tej serii książek!