Tirona. Grzechy krwi

Zapoznałam się wcześniej z poprzednimi tomami, więc byłam ciekawa jak autorka sprawdzi się tym razem, czy mnie zaciekawi. Moim zdaniem, 'Tirona. Grzechy krwi' to najlepszy tom M. Winnickiej. Przez ani moment się nie nudziłam, fabułę oraz akcję oceniam niezwykle wysoko. Chciałam oderwać się od codzienności, zapoznać z niezobowiązującymi dramatami przeżywanymi przez nastolatków i ta pozycja mi to wszystko zagwarantowała. Wciągnęłam się na długie godziny i nawet nie zauważyłam kiedy skończyła się ta książka, jestem jak najbardziej na tak.

Magdalena Winnicka nie daje nam o sobie zapomnieć i powraca w wielkim stylu. Jeśli tęskniliście za Kostandinem i Alą to z pewnością ucieszy was fakt, że właśnie w tej książce możecie ich spotkać ponownie.

Jasper został adoptowany przez Tironów, którzy kochają go ponad życie i traktują jak własne dziecko, choć nie łączą ich więzy krwi, mężczyzna swoim zachowaniem i postępowaniem jest wierną kopią Kosty. Jest tak samo wierny w uczuciach, od lat przyjaźni się z prześliczną hinduską Amiyą. Stają się sobie coraz bliżsi, a przyjaźń przeradza się w głębsze uczucie.

Dziewczyna wychowuje się w ortodoksyjnej rodzinie gdzie tradycja to rzecz święta, dawno temu została obiecana, jako żona dla jednego z hindusów.

Amiya nie chce wychodzić za mąż za nie najmowego, jej serce od dawna należy do Jaspera, jednak bardzo boi się swojej rodziny. Kiedy Jasper obiecuje jej, że do tego nie dopuści postanawia zaufać jemu i jego rodzinie. Jednak nie wszystko, jest tak ja sobie zaplanowali, życie i wolność Amiy wiszą na włosku.

Czy Jasper odzyska ukochaną? Czy będzie w stanie ją odnaleźć?

Bardzo podobała mi się ta historia i miło było spotkać się z moimi ulubionymi bohaterami. Kosta i Ala włożyli wiele trudu i miłości w wychowanie Jaspera, który jako dziecko wiele przeszedł. Wyrósł na bardzo wartościowego człowieka, wszystko to dzięki kochającym rodzicom, którzy, mimo iż mieli trochę za uszami byli dobrymi ludźmi, dla nich rodzina była najważniejsza i ponad wszystko.

Członkiem tej rodziny stała się też śliczna, Amiyą, którą pokochali równie mocno jak ich syn. Kiedy poznali bolesną historię dziewczyny poprzysięgli zemstę na jej rodzinie.

Autorka wykonała ogrom pracy, przybliżając nam hinduskie tradycje i przyznam szczerze, że o niektórych nie miałam pojęcia, za co należą się jej wielkie ukłony. Książka jest rewelacyjna i dopracowana w każdym calu, dlatego serdecznie polecam.

Autor: Magdalena Winnicka

Tytuł: Tirona. Grzechy krwi

Wydawnictwo: Muza

Poprzednie części nie przemówiły do mnie do końca, lecz chciałam sprawdzić, czy z tą będzie lepiej. Od początku zapowiadała się ona ciekawie. Zastanawiałam się co zostało w niej przygotowane. Bohaterowie bardzo się mi spodobali, dlatego nie chciałam jej odkładać. jednak w pewnym momencie poczułam, że muszę od niej trochę odpocząć.

Autorka przygotowała dla nas dobrą książkę, która sprawi, że będziemy chcieli jeszcze raz do niej zajrzeć. Jednak nie wszystkim się ona może spodobać. Miałam swoje jakieś momenty, w których nie wiedziałam co sądzić. Czasem nawet chciałam ją odłożyć i nie wracać do niej. Nie zrobiłam tego, ponieważ zaciekawiła mnie. Myślę, że jak poprzednie części się wam podobały to ta też się wam spodoba. Mimo moich trochę problemów z nią uważam, że jest to fajne dopełnienie historii. Ocena 7/10

Jasper to syn Kostandina i Alicji, których poznaliśmy w poprzednich tomach trylogii „Grzechy mafii”. Jednak bardzo ważne jest to, że autorka w bardzo umiejętny sposób poprowadziła fabułę, dzięki czemu można ją czytać bez znajomosci poprzednich tomów.

Co prawda jest to historia mafijna, ale tutaj jest ona tylko tłem. Tak naprawdę cała historia toczy się wokół szukania swojej drogi, walki o sprawiedliwość oraz dojrzewaniu do samodzielności. Przez większość książki poznajemy stopniowo dojrzewające uczucie, które nie miało się prawa narodzić.

Będziemy świadkami ogromnego bólu i poniżenia. Próby manipulacji i zastraszenia. Różnica kultur oraz ich zwyczaje sprawią, że z ciężkim sercem będziemy poznawać jak na ludzką psychikę działają wartości, które mamy wpajane od najmłodszych lat. Czy można niektórym rzeczom się sprzeciwić? Czy mamy na to wpływ?

Autorka w piękny sposób opisała nie tylko dojrzewające uczucie, ale również skrajną miłość rodzicielską. Z jednej strony mamy rodziców adopcyjnych, którzy na każdym kroku i w każdej sytuacji dają dziecku ogrom miłości i wsparcia. Z drogiej natomiast są rodzice ortodoksyjni, dla których najważniejsza jest kultura i zwyczaje pomimo tego, że zdają sobie sprawę jak to wpłynie na potomstwo i w jaki sposób zadadzą im tym ból.

Bardzo mi się podobała ta seria, więc z przyjemnością sięgnęłam po kontynuację. Cieszę się ogromnie, że autorka trzyma tak dobry poziom i nie zawodzi. Śmiało polecam!

"Tirona. Grzech krwi" to romans mafijny i kontynuacja serii "Grzech mafii" @winnicka_magdalena .

Jasper to adoptowany syn Kostandina i Alicji, którzy jemu i jego młodszej siostrzyczce stworzyli bezpieczny dom. Chłopak dorastał w nieświadomości jaka jest jego rodzina, chciał być taki sam jak jego nowy tata, ale coś go wyróżnia, jest albinosem i większość jego rówieśników naśmiewało się z niego. Wyjątkiem jest Amiya Shalini, która pochodzi z Indii. Jej ojciec zdecydował wydać ją za mąż kiedy skończy osiemnaście lat, dziewczyna nie chce takiego życia i próbuje oszukać swoje przeznaczenie.

Ama i Jasper zaprzyjaźniają się, ich przyjaźń z czasem przeradza się w prawdziwą miłość. Gdy dziewczyna zastaje porwana, Jasper będzie robił wszystko żeby ją odzyskać, wkroczy nawet do brutalnego świata mafii.

"Tirona. Grzech krwi" to wciągająca powieść, ciężko się od niej oderwać. Czyta się szybko i przyjemnie

Za egzemplarz do recenzji dziękuję @wydawnictwomuza

@grzeszne_ksiazki

‘Tirona. Grzechy Krwi.’ to romans mafijny, a dodatkowo stanowi kontynuację świetnej serii zatytułowanej ‘Grechy Mafii’. Dokładniej mówiąc jest to historia kolejnego pokolenia bohaterów. Od razu napomknę, że jeśli nie czytaliście serii to nic nie szkodzi, gdyż tą część śmiało można czytać bez jej znajomości.

Styl autorki jest mi bardzo dobrze znany i lubiany, gdyż pisze ona bardzo lekko i przyjemnie. Historie, które wyjdą spod jej klawiatury są ciekawe oraz interesujące i tak jest również w tym przypadku. Książkę czytało mi się ją bardzo szybko i przyjemnie, bardzo spodobało mi się podejście autorki do przedstawianej fabuły, gdyż jest ona poprowadzona dwutorowo. Tym sposobem mamy do czynienia z wydarzeniami z teraźniejszości oraz przeszłość, dzięki czemu jesteśmy w stanie dokładniej poznać naszych bohaterów, ich historię a przede wszystkim mamy pełniejszy wgląd w rodzące się między postaciami uczucie. Jesteśmy światkami nie tylko rodzącego się między bohaterami uczucia, ale i kiełkującego zaufania, pierwszego pocałunku czy zbliżenia. Skoro jesteśmy przy tym, to scen erotycznych jest dość mało w tej część. Dodatkowo zostały bardzo dobrze przedstawione, nie odebrałam ich jako wulgarne czy niestosowne. W tej książce mamy do czynienia z dużą ilością akcji, ale przede wszystkim z problemami młodych ludzi. Pomimo to samych scen stricte mafijnych czy związanych z mafią jest bardzo mało, stanowią dodatek do historii. Autorka w tej części skupia się bardziej na dorastaniu i odkrywaniu świata oraz miłości przez nowe pokolenie, niż na zadaniach mafijnych, choć i takie się tu znajdą. Jest jedna rzecz, która mnie w tej części intryguje. Mianowicie wątek z Lailii, który został poruszony, ale nie pociągnięty. Czyżby szykowała się kolejna część?

Uważam, że jest to obowiązkowa lektura dla fanów serii ‘Grzechy mafii’. Osoby, które nie czytały tej serii nie muszą się martwić, gdyż śmiało można czytać tę część bez znajomości poprzednich, do czego zachęcam.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Muza.

"Życie szybko zweryfikowało moje plany, które, przynajmniej częściowo, musiały pozostać w sferze marzeń."

@winnicka_magdalena

Jesper Tirona miał wspaniałą rodzinę, na której zawsze mógł polegać. Choćby jego życie wiodło krętymi ścieżkami, zawsze będzie miał przy sobie kochających rodziców. Od lat ubóstwiał ojca i chciał za wszelką cenę stać się taki jak on. W dzieciństwie poznał Amiye i wiedział, że dożywotnio skradła jego serce. Choć nie jest im przewidziana świetlana przyszłość, a dziewczyna pochodzi z ortodoksyjnej rodziny hindusów, zrobią wszystko, by na zawsze móc być razem. Nie będzie łatwo pokonać przeszkody, które latami się ciągną. Dzieli ich wiele, a także bardzo dużo łączy. Ona skromna i zastraszona znalazła drogę do serca mężczyzny, który do ostatnich sił będzie walczył o to, co dla niego najcenniejsze, o wolność, miłość i prawo do decydowania o sobie. Stoją po dwóch stronach różnych granic, a Konstandin nie posiada takiej władzy, by pomóc jemu od ręki. Skoro chce być mężczyzną musi nauczyć sobie radzić ze skomplikowanymi problemami, zwłaszcza jeśli te stoją na drodze do miłości i szczęścia.

Wspaniały tom skomplikowanej serii rodziny Tirona. Poznajemy Jespera od najmłodszych lat po dorosłość i decyzje, które przyjdą mu z wielkim trudem. Niezrównane są losy bohaterów i przyszłości, która nie ściele się kolorowo. Amiya stała się miłością Jespera. Dziewczyna pochodzi ze skomplikowanej rodziny, która ma swoje paskudne zasady. Jej życie zostalo już zaplanowane, lecz nie zaakceptowane przez Jespera. Droga tych dwojga będzie kręta, zawiła i zasłana problemami. Dodatkowo Jesper tak bardzo skupi się na dorównywaniu ojcu, że upór może dołożyć mu kłopotów. Świat, w którym się wychowywał nie jest łatwy, a dodatkowe trudności sercowe mogą czasem przerosnąć i tego silnego młodego człowieka. Najważniejsze jest nie poddawać się, walczyć do końca i wierzyć w słuszność podejmowanych decyzji, a tych na szczęście jemu nie braknie. Miłość może być piękna, ale też droga do pełni szczęścia potrafi być skomplikowana i ogromnie zagmatwana. Bardzo polecam, jest to idealne uzupełnienie dalszych losów.

Sięgając po "Tirona. Grzechy krwi" nie miałam pojęcia, że jest to kontynuacja "Grzechów mafii". Przyznam się, że nie znałam wcześniej tej autorki.

Niestety nie znam tej trylogii, ale tą książką autorka kupiła mnie.

Głównym bohaterem jest Jesper Tiron, przystojny i bardzo niebezpieczny następca bossa mafii. Jesper jest adoptowanym synem Kosty i Alicji. Krok po kroku robi wszystko, by upodobnić się do Kosty. Poznajemy Jespera jako młodego chłopaka, który zaprzyjaźnia się z hinduską dziewczyną Amiyą. Oboje zakochują się w sobie. Niestety Amiya jest przeznaczona innemu mężczyźnie. Dziewczyna mimo wszystko spotyka się z Jesperem.

Czy różnice kulturowe pozwolą im być razem?

Moim zdaniem, jeśli ktoś nie zna tej trylogii może śmiało czytać tę książkę. Ja nadrobię całą.

Historia ta opowiada o trudnej miłości Jespera i Amiyi. Autorka porusza temat piekła, jakie musza przechodzić indyjskie dziewczyny. Rodzice Amiyi są potworami, którzy własną córkę chcieli poświęcić dla własnych korzyści. Gdy o tym czytałam byłam zszokowana i przerażona. Tego nie da się zapomnieć.

Podobało mi się to jak Jasper walczył o szczęście swojej ukochanej. Pokochałam rodzinę Jespera, która pokazywała, że rodzina jest największą siłą. Pomagali sobie, mieli swoje zasady i wartości. Dla rodziny byli gotowi na wszystko.

Będzie też niebezpiecznie, bo poznacie bezwzględny świat mafii.

Genialna fabuła, świetnie wykreowani bohaterowie, szybkie i nieoczekiwane zwroty akcji oraz mnóstwo emocji wbiło mnie w fotel na wiele godzin, a zakończenie zaskoczyło.

Nie mogłam odłożyć tej książki. Podoba mi się styl autorki, która zapewniła mi adrenalinę, pełno wrażeń i emocji.

Dawno nie czytałam tak świetnego romansu mafijnego.

Po takiej lekturze z przyjemnością przeczytam też inne książki tej autorki.

Gorąco polecam!

Co to była za przyjemność czytania! Tutaj nie może być po prostu innej oceny!

Jesper to młody chłopak syn mafijnego bossa, który powoli wdraża się w życie o którym marzy od dziecka, ponieważ bardzo chce być taki jak jego ojciec.. co dziwne jego rodzice, nie chcą dla niego takiego życia. Jednak ON od małego już wiedział do czego będzie dążył. Tylko czy bossa mafii można jakoś złamać? W końcu każdy ma jakiś słaby punkt otóź nie młody Tirona.. dlaczego? Bo ON nie ma słabego punktu, ON już nie ma nic do stracenia przez to jest bardziej niebezpieczny!

Spodziewałam się mafijnej opowieści, porachunków gangsterów i owszem, poniekąd to dostałam, mafia jest tutaj i tłem i jest kilka bardzo ciekawych akcji! Jednak, najważniejsze, w tej książce to opowieść o młodym chłopcu, który od dzieciństwa przeszedł w swym życiu wiele złego, w końcu trafił do rodzin która go pokochała.. ba! Znalazł nawet swoją miłość.. tak chłopiec który zakochał się w swojej koleżance z ławki.. Jak potoczą się ich losy? Czy dziecięca miłość przetrwa? A może jego wybranka gdy się dowie o jego sposobie zarabiana sama od niego odejdzie?

Tą historią po prostu się żyje! Autorka ma tak cudowny styl pisania, że ja jestem zakochana w tej książce! I chcę zdecydowanie więcej! Obiecuję nadrobić Grzechy mafii.. które opowiadają o ojcu Jespera!

"Tirona" jest najnowszą książką Magdaleny Winnickiej, autorki słynnego "Kostandina". Tym razem głównym bohaterem zostaje ich przybrany syn Jesper Tirona.

Chłopak od najmłodszych lat podkochuje się ze wzajemnością w pewnej dziewczynce będącej hinduską. W związku z tradycjami panującymi w jej rodzinie muszą bardzo uważać aby wpierw ich przyjaźń a następnie miłość pozostały w tajemnicy. Niestety mimo tego iż z pozoru układa się wszystko dobrze w życiu chłopaka dzieje się coś co sprawia, że jego świat wywraca się do góry nogami. Co zrobi Jesper? Czy mimo wszystko – a może właśnie dlatego - stanie się godnym a co za tym idzie bezwzględnym następcą swojego ojca?

Przede wszystkim naprawdę bardzo się cieszymy, że ponownie mogłyśmy spotkać się z Alicją i Kostą obserwując jak sobie radzą i jak wygląda ich dalsze życie ❤️ widać, że mimo upływu lat ich miłość i wzajemna troska się nie zmieniły 😊 jeżeli chodzi o Jespera autorka pokazuje nam jaki chłopak był od najmłodszych lat a jaki jest obecnie. I tu zaznaczymy, że musicie się przygotować na przeskoki czasowe gdyż rozdziały "x lat wcześniej" i "dzisiaj" przeplatają się. Zabieg ten pozwala lepiej zrozumieć relację jaka połączyła chłopaka z Amą oraz porównać sobie jego zachowania. W naszej natomiast opinii chyba lepiej byłoby zmniejszyć ilość scen z przeszłości, której było zdecydowanie więcej i rozbudować bardziej teraźniejszość. Mimo iż książkę fajnie się czytało i była przyjemna momentami odniosłyśmy wrażenie nieco nudnawej. Dopiero mniej więcej w połowie przybyło akcji dzięki czemu książka nabrała dynamiki. Niemniej jednak Magdalena ma fajny styl pisania, który sprawia, że jaka książka by nie była nawet najspokojniejsza chce się czytać ją dalej aby przekonać się jaki los finalnie zgotuje swoim bohaterom.

W naszej opinii jest to lektura na wieczór gdy chcecie czegoś nie wymagającego a sprawiającego, że niemalże strony będą same się zmieniały nie wiadomo nawet kiedy 😊

Uwielbiam wracać do twórczości autorek, które za każdym razem mnie zaskakują. Książka „Tirona grzechy krwi” to osoba część, po którą mogą sięgnąć osoby nie znające serii o Konstandinie i Alicji.

Jasper Tirona- adoptowany syn Alicji i Kostandina dorasta w nieświadomości jaką potęgą jest jego mafijna rodzina. Ojciec i matka z całych sił starają się syna odciągać od niebezpieczeństwa, rodzinnych biznesów i wszystkiego czym mógłby sobie w przyszłości zaszkodzić. Jasper jak to dorastający chłopak wie więcej niż sądzą jego rodzice, i ten tylko czeka, aż będzie takim jak ojciec. Jego dzieciństwo wygląda stosunkowo tak samo jak każdego innego dziecka, klasa, szkoła i…pierwsze miłości. To właśnie w szkole zakochał się na zawsze. Przepiękna dziewczynka pochodząca z hinduskiej rodziny Amiya skradła jego serce od pierwszego spojrzenia i ta miłość trwa nieprzerwanie. Niestety nie dane jest im być razem, ponieważ ojciec dziewczynki jak to bywa w hinduskich tradycjach przeznaczył ją już innemu mężczyźnie i ma zupełnie inne plany co do jej przyszłości. Tradycje, kultura, zasady i twarda ręka ojca naprzeciw miłości- to nie może dobrze wróżyć.

W tej historii po prostu się zatraciłam. Nie byłam w stanie oderwać się od kolejnych rozdziałów, a mimo to bałam się, że nie będzie mi dane poznać na końcu zakończenia losów tej dwójki. Akcja i sytuacje które momentami czytałam z drżeniem serca ale i niezrozumieniem do tego z czym muszą się mierzyć. Pomysł na fabułę z wykorzystaniem kultury hinduskiej i to w jaki sposób kobiety są traktowane, jak niewiele mają do powiedzenia i to co je spotyka jest dla mnie szokujące. Ciężko jest wyobrazić sobie, że Indie to kraj gdzie kobiety nie mają praktycznie żadnych praw i od małego są wychowywane w takim właśnie przekonaniu. Mafia w połączeniu z uczuciem, namiętnością ale też ogromnym strachem to coś, co bez wątpienia przyprawi o ciarki, rumieńce i szybsze bicie serca.

Cieszę się, że po raz kolejny miałam okazję przeczytać książkę Magdaleny Winnickiej, i że było to niesamowicie ekscytujące spotkanie! Polecam z czystym sumieniem!

Książka to zupełnie oddzielna historia, choć mocno powiązana z serią Grzechy mafii. Mamy tu losy Jaspera, którego chłopca przygarnęli Kosta i Alicja jako syna. Historia początkowo trochę nudnawa, czasem miałam wrażenie, że nie do końca przemyślana. Książka toczy się na kilku płaszczyznach. początkowo zaczynamy rozdziałem z punktu widzenia Laili, siostry Jaspera. Tyle że potem cala historia skupiła się na Jasperze.

Młodego Tironę poznajemy w chwili gdy zostaje wprowadzony w świat mafii. Ale autorka zaskoczyła nas wracając niejako do wydarzeń z dzieciństwa Jaspera. Do młodego 12-letniego chłopca, który zakochał się w koleżance z klasy. On i Amiya początkowo byli przyjaciółmi, z czasem stali się nierozłączni. Tuz przed ich 18 urodzinami, Amiya zamieszkała razem z rodziną Tirona. Stala się niejako członkiem ich rodziny a Jasper postanowił się z nią ożenić. Część pierwsza kończy się przygotowaniami do ślubu dwójki młodych ludzi i ....porwaniem panny młodej.

Amiya to młoda dziewczyna, której rodzina pochodzi z Indii. Ma konserwatywnych rodziców, ojca sadystę, który sprzedał ją w wieku 12 lat przyszłemu mężowi. Na szczęście ma czas do 18 urodzin i dopiero wtedy zostanie wydana za mąż. Amiya nie chce tego małżeństwa , z pomocą Jaspera znika z rodzinnego domu. Czy Amiya i Jasper będą szczęśliwi?

Druga część książki to poszukiwania narzeczonej Jaspera. Ta część jest zdecydowanie lepsza, dużo się dzieje, akcja dynamiczna, typowa dla mafijnej działki rodziny Tirona. Całość napisana jest bardzo przyjemnym stylem, przeskoki między tu i teraz a tym co wydarzyło się w przeszłości jest bardzo dobrze napisana, nie a nieścisłości. Dodatkowym atutem są rozdziały piane nie tylko z punktu widzenia Jaspera, Amiya ale także Kosty i Alicji. Akcja dynamiczna, dużo ciekawych zwrotów akcji. Autorka skupiła się nam na pokazaniu, że dla Kosty rodzina jest najważniejsza, i tego nauczył swoje dzieci. Bohaterowie różnorodni, ciekawi, część znamy z serii grzechy mafii, część poznajemy w tej książce.

Fabuł dość dobrze przemyślana, wydarzenia mają spójność, a cofanie się do przeszłości bardziej obrazuje nam całość. Mankamentem są zachowania Kosty i Alicji. Irytowali mnie w niektórych sytuacjach. Duży plus za to , że rodzina Tirona odbiega od typowej mafijnej rodziny. Nie są skupieni na handlu bronią, narkotykami dla wzbogacenia się. Mają swój cel: ochrona rodziny i pomoc innym. Historia dość ciekawa, ale zabrakło mi tego pazura z grzechów mafii i książki Kostandin. Zdecydowanie jednak cześć druga ratuje całość. Mimo że książka zła nie jest brakuje jej pazura. Może to przez cześć druga i skoki czasowe, gdzie trochę zabrakło mi tej adrenaliny... Mimo wszystko polecam

Na kontynuację losów rodziny Konstandina Tirona troszkę czekaliśmy – powiem jedno było warto czekać. Moim zdaniem jest to najlepsza część.

Każdy kto zna Konstandina wie, że ON jest bardzo niebezpiecznym człowiekiem, ale dla swojej rodziny jest w stanie zrobić dosłownie wszystko.

Jesper Tirona na początku swojego życia miał ciężko. Jego biologiczni rodzice się nad nim znęcali. Ocaliła go rodzina Tirona. Nie ma pozwolenia na katowanie nieletnich. Jasper został adoptowany przez Alicję i Konstandina. Razem z ich małą córeczką Lailą stworzyli Jasperowi idealny dom. Chłopak rósł w przekonaniu, że chce być taki jak jego nowy tata. Jednak coś go wyróżnia. Jasper jest albinosem i prawie wszyscy w jego klasie się z niego wyśmiewają. Wyjątek stanowi pewna dziewczynka z Indii – Amiya Shalini. Zaprzyjaźnia się z naszym bohaterem. Ta przyjaźń przerodzi się w prawdziwą miłość. Tylko czy taka miłość ma szansę przetrwać?

Czy nieśmiały Jesper wyrośnie na godnego następcę swojego taty?

Ama to nasza druga główna bohaterka. Pochodzi z bardzo nietolerancyjnej rodziny. Tutaj kobieta nic nie znaczy. Będąc dzieckiem ojciec wybrał jej męża. Przyszły narzeczony zażyczył sobie, żeby jego wybranka została obrzezana. Czy ojciec dokona tego barbarzyńskiego czynu. Czytając to byłam przerażona. Ama również płakała. Jej matka była niewzruszona. Brat nią pogardzał. Ojciec ją bił. Na pozór wszyscy udawali kochającą się rodzinę. Za zamkniętymi drzwiami Ama przechodziła piekło. Czy uda jej się z tego bagna uwolnić? Czy już dla niej będzie za późno?

Poruszająca historia o miłości aż po grób. Czy dla prawdziwej i jedynej miłości bylibyście wstanie zrobić wszystko?

Jesper Tirona zachwycił mnie swoją postawą. Mimo swojego młodego wieku szanował kobietę swojego życia. Nie interesował się innymi kobietami. Tylko czy na pewno?

Na swojej drodze spotka mnóstwo niebezpieczeństw. Czy sobie z nimi poradzi? Czy wyjdzie cało z niebezpiecznych akcji? Czy mafijna rodzina, a przede wszystkim Kosta i Alicja zaakceptują wybory swojego syna?

Kosta z Alicją stworzyli cudowną rodzinę. Jesteście ciekawi jak wygląda ich świat?

Zapraszam do przeczytania zachwycającej powieści Magdaleny Winnickiej „Tirona. Grzechy krwi.”.

Podobają mi się powieści spod pióra Magdaleny Winnickiej. Historia ukryta na kartkach jej najnowszej powieści wzruszyła mnie do łez. Byłam przerażona losem młodych ludzi. Przeraziła mnie rodzina Amy. Jej mama mogłaby stanąć w jej obronie. Ojciec powinien trafić do więzienia. Czy prawdziwa miłość przetrwa wszystko? Tego dowiecie się po przeczytaniu tej powieści.

Jeszcze raz z całego serca zachęcam was do jej przeczytania.

Tirona

Książka “Tirona. Grzechy krwi” jest moją drugą książką tej autorki. Pierwszą z nich był “Konstantin”. Szczerze to na początku podchodziłam do niej sceptycznie, mimo iż pierwsza książka mi się podobała. Jednak się myliłam

Ogromnym plusem tej książki jest to, że nie trzeba czytać poprzednich części, żeby połapać się w każdej sytuacji. Nie oszukujmy się, jest to niezwykłe udogodnienie, ponieważ nie każdemu mógłby się spodobać chociażby opis poprzednich części, a jedynie ta ich zainteresowała.

Teraz troszeczkę o fabule. Mamy w książce różne perspektywy. Raz jest to Jasper, raz Ama, a nawet był Konstantin. Główny bohater Jasper od małego przyjaźni się z Amą. Z wiekiem zaczyna czuć do niej nie tylko przyjaźń, a coś więcej. Działa to obustronnie.Dziewczyna pochodzi z Indii. Zostaje też obiecana innemu mężczyźnie. Jednak mimo zakazu ojca, dziewczyna nie zważa na jego groźby i pod przykrywką spędza czas z ukochanym. Jak potoczą się ich losy. Czy miłość przetrwa? Wiemy jedno. Mężczyźni z rodziny Tirona zrobią wszystko by ochronić najbliższych.

Wątek kulturowy w książce był niezwykle przemyślany. Widać w niej dokładnie co dzieje się w Indiach i przez to nadaje to książce inny charakter. Przyznam się, że w niektórych momentach obracałam głowę z myślą, że przecież tak naprawdę jest, że to nie jest fikcja. Czasami serce się krajało na prawdziwość wydarzeń. Co do książki to jest ona łatwa do przeczytania, przez to, że jest napisana prostym językiem. Dzięki temu pochłonęłam ją w dwa wieczory. Nie mogę jednak powiedzieć, że sytuacje które dzieją się w Indiach są łatwe. No prostym słowem NIE SĄ.

Irytujący też był Jasper. Wiadomo kochał Amę, ale czasami wydawał się dla MNIE toksyczny. On powiedział nie to tak musi być, dziewczyna nie miała prawa głosu. Jednak później to nastawienie zmieniał.

Książkę polecam! Nie będzie to zwykły romans z wątkiem mafijnym. Porusza ona też ważne tematy i to jest najlepsze!

Ocena: 8/10 ✨ 4.20/5 ⭐ 2,5/5 🌶

Kto stęsknił się za Konstandinem? Ja bardzo, bo autorka z każdym tomem daje z siebie jeszcze więcej! W przypadku "Tirony" śledzimy losy Jespera, który dorasta, a tym samym coraz bardziej interesuje się rodzinnym interesem. Ojciec chce go trzymać z daleka od mafii, jednak chłopak ma ogromny potencjał by być podobnym do Kosty. Mafia to jednak nie wszystko...

Wierzycie w miłość "od zawsze, na zawsze"? Mając zaledwie 12 lat, młody Tirona przysiągł ożenić się z koleżanką ze szkolnej ławki. W tym wieku nie mógł jeszcze zrozumieć, jak trudne może to być przez wzgląd na pochodzenie dziewczyny. Wychowywana w indyjskiej rodzinie, w której kobieta jest niczym więcej jak przedmiotem mającym służyć mężczyźnie, musi ciągle robić dobrą minę do złej gry, ponieważ ślady na jej ciele udowadniają co czeka ją gdy nie będzie posłuszna. Co więcej, Amiya została już obiecana innemu, a co do tego nie ma prawa głosu. Jesper nie zamierza się poddać. Przysięga jej ochronę i dozgonną miłość. Lata mijają, a ich wzajemne uczucie jest niezmienne. Wszystko zaczyna iść według planu do momentu, aż Ama zostaje porwana. Młody Tirona z pomocą ojca ruszają na poszukiwania kobiety.

Akcja w książce jest podzielona na przeszłość i teraźniejszość. Obserwujemy etap dorastania Jespera, jego relacje rodzinne, a także rosnąca miłość w stosunku do Amy. Śledzimy również akcje rozgrywającą się 10lat po uprowadzeniu kobiety i w tym momencie pragnę podkreślić, że autorka niesamowicie miesza nam w głowach, przez co tak naprawdę nie wiemy co się stało po jej uprowadzeniu. Do samego końca, ta sprawa jest istną zagadką, z czego oczywiście bardzo się ucieszyłam.

Podczas czytania, towarzyszył mi stres i nerwy związane z niesprawiedliwością z jaką traktowane były kobiety z rodziny bohaterki. Sama Amiya podkreślała, że nie całe Indie są złe. Ona niestety bardzo źle trafiła. Serce mi krwawiło patrząc na to jaki los zgotował jej własny ojciec.

Wracając do rodziny Jespera. Konstandin okazał się ojcem idealnym i rewelacyjnie było patrzeć na ich rodzinne relacje. Raczej nie będę miała ich dość i mam nadzieję, że autorka da się namówić licznym prośbą i napisze dla nas kolejną część!

„Tirona” to książka po której spodziewałam się czegoś zupełnie innego niż otrzymałam. Czy to dobrze? Zdecydowanie tak. Jest to pierwszy tom z nowej serii „Grzechy krwi” autorstwa Magdaleny Winnickiej. Są to tak naprawdę dalsze losy bohaterów, których mieliśmy okazję poznać w serii „Grzechy mafii”. Dowiadujemy się tutaj znacznie więcej o życiu Jaspera, a w książce zostało użytych dość dużo retrospekcji co akurat mi w zupełności nie przeszkadzało. Mamy okazję poznać jego historię jako dziecka i przyjrzeć się bliżej wydarzeniom, które ukształtowały mężczyznę o wielu twarzach.

Całość napisana jest całkiem przyjemnie, więc książkę czyta się dość szybko. Fabułę poznajemy z perspektywy kilku osób, ale naprawdę w historii tej nie sposób się pogubić. Króluje tutaj dużo emocji od radości po smutek, miłości i nienawiści, a nawet tych związanych z relacjami przyjacielskimi, miłosnymi i rodzinnymi. Tak naprawdę emocje te stają się namacalne i zaczynamy je odczuwać wspólnie z bohaterami, którzy swoją drogą są wykreowani bardzo dobrze. Poznajemy tutaj mafiosów z troszeczkę innej strony, co jest dla mnie swego rodzaju świeżością w tego typu literaturze.

„Tirona” to historia o prawdziwych, ludzkich emocjach, gdzie dzieje się naprawdę dużo. Opowiada nam o przyjaźni, dorastaniu i relacjach rodzinnych, które nie zawsze są kolorowe. Przedstawiona przez autorkę historia bardzo przypadła mi do gustu i jest na swój sposób bardzo oryginalna. Być może niektórym się nie spodoba, ale przecież każdy z nas ma swój gust. Osobiście książkę mogę polecić z czystym sumieniem ❤

🌟RECENZJA🌟

Dziękuję @grzeszne_ksiazki za egzemplarz do recenzji 🥰

"Jesteśmy dla siebie. Zawsze i bezwarunkowo. Rodzina to siła i dom."

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

Jesper Tirona od dziecka był uczony,że rodzina jest najważniejsza. Już od najmłodszych lat przyjaźnił się z Amiyah. To z Nią przeżył pierwsze pocałunki i pożądanie❤

Niestety, jak to w mafijnych kręgach bywa, nie może być zbyt prosto... Bo jakież to byłoby cudowne, gdyby ta dwójka tak po prostu mogła być że sobą szczęśliwa. Nie no, tak nie może może być, no bo jak tak...😂

Jednak Kasper pragnie wyrwać Amę z rąk Jej rodziców, którzy wcale nie są tacy cudowni. To ryzyko wcale nie będzie takie łatwe. Czy się opłaci?🤔

Zawsze mnie "krew zalewa" gdy czytam, że jakaś kobieta została kiedyś tam obiecana jakiemuś mężczyźnie... 🙄 Nie przepadam za tego typu wątkami, ale (niestety dla mnie) są one częste. Ana jest rozdarta i nie ma się co dziwić...

Ojciec znalazł dla Niej męża. Ten facet jednak poślubi Ja tylko wówczas, gdy ta podda się obrzezaniu. Wyobraźcie to sobie?? 🤯 Takiego motywu jeszcze nie spotkałam. To dla mnie nowość.

Nie trudno się domyśleć, że kobieta wcale nie chce takiego życia. Pragnie żyć u boku Jespera❤

Co z tego wyjdzie? Będzie happy and, czy tym razem nie?

Myślałam, że świat mafii jest okrutny. Okazuje się jednak, że świat hinduski jest gorszy🙄 Gwałty dokonywane na dzieciach, bicie, okaleczanie, zastraszanie... To okropne i nie na moje nerwy😒

W tej książce dużo się dzieje. To muszę przyznać. Fabuła jest wciągająca na maxa! Dużo niebezpiecznych sytuacji, które sprawiają,że czytelnik ma gęsią skórkę.

Polecam ❤

Jasper to chłopiec, który zostaje adoptowany przez Państwa Tirona. Mimo tego nie odczuwał, że nie jest ich prawdziwym synem, a wręcz przeciwnie otoczyli go miłością i ciepłem. "Tirona. Grzechy krwi" to opowieść o rodzinnej miłości w świecie mafii. Książka bardzo fajnie łączy w sobie i okrucieństwo mafijnego świata z miłością i oddaniem się rodzinie.

Jedyne co mi w niej "przeszkadzało" to okładka. Historia opowiada o Jasperze, który jest albinosem, a okładce widnieje piękny brunet, aleee wybaczam 🤪

Amiya i Jasper znają się od małego, chodzą razem do szkoły, razem dorastają i są nierozłączni. Niestety poza szkołą życie Amy to koszmar. Ojciec znęca się nad nią, a na dodatek wie, że po osiągnięciu pełnoletniości zostanie wydana za mąż za hindusa. Cała książka pokazuje ile władzy daje pieniądz, jak dużo może mafia. Bardzo lekko i szybko się ją czytało.

Pamiętacie Koste? Czytaliście?

Ja serię mam już dawno za sobą a książka o jego synu od początku wprowadziła mnie w jego mafijny świat. Tym razem wszystko skupia się na Jesperze i razem z nim walczymy o odzyskanie jego miłości.

Mi ta książka spodobała się o wiele, wiele bardziej niż historia o jego rodzicach. Tutaj od pierwszych stron wciągnęłam się w fabułę i czułam wszystkie emocje całą sobą. Ból, zranienie, smutek. Oraz oddanie bohatera do tej małej dziewczynki.

Mamy przeskoki czasowe do przeszłości i teraźniejszości która daje nam więcej emocji i wiedzy z życia bohatera. Pojawiają się rozdziały z perspektywy Kosty więc jest to fajny dodatek tego wszystkiego. Ale spokojnie książkę można czytać bez znajomości poprzednich książek autorki. Jest to całkiem coś innego ale jednak ma w sobie to coś z poprzednich tomów. Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie i błyskawicznie. Autorka sprawiła że nie mogłam odłożyć książki aż do ostatnich stron. Jest to walka o miłość ale również przekonujemy się jak wiele można poświęcić i zarezykowac dla wybranki serca.

I teraz szczerze marzy mi się książka o historii Laily to by było dopełnienie tego wszystkiego.

Jesper mimo, że nie jest biologicznym synem Kosty i Felicji jest w 100 % ich dzieckiem. W ojcu widzi bohatera i wybawcę. Dorasta w szczęśliwej rodzinie, gdzie uczy się szacunku i wszystkich wartości. W jego życiu od najmłodszych lat jest tylko Amaya, młoda hinduska pochodząca z bardzo ortodoksyjnej rodziny. Jest dla niego niebem i ziemią, całym światem. Co się wydarzy gdy straci ukochaną? Porzuci marzenia aby być godnym następcą swojego ojca? Czy odzyska to co do niego należy i za wszelką cenę stara się to zatrzymać?

Po pierwsze mam pewien zgrzyt pomiędzy okładką, na której widzimy przystojnego bruneta a głównym bohaterem, który jest wręcz albinosem. Na szczęście nie ocenia się książki po okładce, moja wyobraźnia działa prawidłowo więc mimo tego zgrzytu wizerunkowego mogę śmiało powiedzieć, że „Tirona” mnie porwał i wciągnął w swój świat. Fabuła została umiejętnie poprowadzona. Dzieliła się na lata wcześniej i obecnie. Jesper wyrósł na godnego zastępcę ojca. Silny, wysoki brutalny, który dla ukochanej Amy ukradłby księżyc. Ta dwójka od najmłodszych lat była ze sobą zszyta nierozerwalną nicią. Amiya stała się integralną częscią rodziny Tirona, która robiła wszystko aby zapewnić dziewczynie maksimum swobody.

Gdy została porwana cały ich świat zawisł na włosku. Urzekła mnie więź pomiędzy dorosłym już Jesperem a Kostą. Bezgraniczne zaufanie i wsparcie, a przede wszystkim autentyczność. Ich emocje dosłownie przepływały przez kolejne strony.

Autorka udowodniła, że po jej książki warto sięgnąć, ugruntowała sobie tym samym pozycję wśród moich ulubionych polskich autorek, które tworzą historie ciekawe i niebanalne.

❄𝐑𝐞𝐜𝐞𝐧𝐳𝐣𝐚❄

Jejku, ależ to było świetne!😍

Cała seria o Kostandinie i Alicji była cudowna, zaskakująca i wciągająca, ale mam wrażenie, że autorka z każdą kolejną książką staje się jeszcze lepsza i bardziej kreatywna. Gratulacje! 😊

"Tirona" to historia chłopczyka, którego Ala i Kosta uratowali i zaadoptowali w Norwegii. Chociaż wyglądem ich nie przypomina, to w każdym jego zachowaniu widać, kto go wychował. 😁

Poznajemy tutaj historię z wielu punktów widzenia, wielu okresów i wielu zdarzeń. Akcja przeplata się ze wspomnieniami sprawiając, że naprawdę nie da się tej książki odłożyć.

10 lat temu Jesper stracił miłość swojego życia, swoją jedyną przyjaciółkę, pierwszą dziewczynę i powierniczkę. Młoda Hinduska została porwana w bardzo ważnym dla nich dniu i do tej pory cały świat pamięta o stracie młodego Tirony.

Czy kobieta w końcu się odnajdzie? 🥺

Relacja Amiyi i Jespera, tak niewinna i piękna, zachwyciła mnie ogromnie. 😍

Autorka cudownie opisała ich przyjaźń i młodzieńczą miłość, wszystkie aspekty dorastania, a obok tego także powolne zbliżanie się chłopaka do świata mafii, który od zawsze go fascynował.

Jednak dopiero strata Amy zrobiła z niego prawdziwego następcę Kosty, który nie cofnie się przed niczym, aby ją odnaleźć...

Nie chcę rozpisywać się o zakończeniu, bo mam wrażenie, że wszystko, co chcę napisać, byłoby spojlerem, powiem więc jedynie, że wprawiło mnie w osłupienie. Byłam w szoku, jak świetnie autorka wymyśliła, poprowadziła i ułożyła całą fabułę. Naprawdę, idealnie. 🤩

9/10❤

”Tirona. Grzechy krwi“

Kolejna książka Magdaleny Winnickiej. Polska autorka, która zadebiutowała książką “Kostandin. Grzechy mafii” powraca , na prośbę czytelników, kontynuując losy rodziny Tironów. Tym razem główną rolę w tej mafijnej książce , gra przybrany syn Alicji i Kosty - Jasper.

Zarówno wydawnictwo jak i autorka , informują, że można te książkę czytać bez znajomości poprzedniej serii. Niezaprzeczalnie tak jest JEDNAK ! gdybym miała na upartego się uczepić, to sądzę, że mało informacji podała Magda na temat tego w jaki sposób Jasper został adoptowany przez tę wyjątkową parę. Są mniej więcej informacje na temat tego , że Kosta zabił jego rodziców ale mogło bardziej odświeżyć te wydarzenia. Jednak rewelacyjnie autorka przedstawiła uczucia Jaspera jako dziecka , które boi się , że jego nowa rodzina , będzie traktować go równie bezwzględnie jak poprzednia. Czuć było przerażenie tego chłopca, jego wątpliwości co do tego jak jego zachowania zostaną odebrane i jakie będą ich konsekwencje. Jego brak poczucia bezpieczeństwa mimo tego, że Alicja wraz z Kostą niesamowicie starali się aby chłopiec czuł się kochany.

Kolejnym plusem tej książki , jest fakt, że mimo iż opowiada głównie o Jasperze i jego miłości, dostajemy też niemałą dawkę informacji o bohaterach Grzechów mafii, spędzamy z nimi czas i jesteśmy świadkami tego w jaki wspaniały sposób, osoby tak niebezpieczne , potrafią wychować swoje dzieci. Założenia Kosty , że mimo ich “zawodu” i statusu , bogactwa, dzieci trzeba wychować na zaradne i dać im możliwość przeżycia normalnego dzieciństwa , bardzo mi się podobało.

A co do samego Jaspera - Magda przeprowadza nas przez kolejne etapy jego życia, dzieciństwo , wiek dojrzewania i docieramy do dorosłości. W tym wszystkim towarzyszy mu Amiya - koleżanka ze szkoły pochodząca z Indii, wychowywana w bardzo ortodoksyjnej rodzinie, aż nazbyt ceniącej tradycję kultury niesamowicie brutalnej dla kobiet. Przyznać trzeba ,że autorka przyłożyła się do opisania tej tematyki, wątek jest świetnie dopracowany i porusza niesamowicie. Magda odzwierciedliła uczucia nie pewnej dziewczyny, która chciałaby żyć jak inni jej rówieśnicy, chciałaby móc normalnie się zakochać, poczuć tę wolność wyboru lecz wie , że jej rodzina na to nie pozwoli i wszelkie przejawy nieposłuszeństwa odczuje na własnej skórze. Z jednej strony Amiya chce wierzyć Jasperowi i jego rodzinie , że może czuć się z nimi bezpiecznie , z drugiej pozostaje nadal wierna tradycji i narzuconej jej wartościom, przez co jest zdezorientowana, przerażona, nie wie w co wierzyć , czy może mieć nadzieję, na lepsze jutro z rodziną Tironów.

Książka pisana jest głównie z perspektywy tej dwójki , naprzemiennie ale też mamy rozdziały , których narratorem są Kosta i Alicja. Są też przeskoki od teraźniejszości do przeszłości, bo poznajemy wydarzenia sprzed lat, etapy rozwoju znajomości, relacji i uczuć Amy i Japsera. Autorka na początku daje do zrozumienia , że Jasper stracił swoją miłość, że nadal szuka Amy i nie ma pojęcia gdzie ona jest. Po chwili przechodzimy do wydarzeń z przeszłości, gdzie ta Ama bierze udział i cały czas do końca uczestniczy, przez co , mi jako czytelnikowi , wciąż z boku towarzyszyły pytania - o co tu chodzi ? gdzie i dlaczego ona zniknęła i czy na końcu ją odnajdzie ? Wierzcie mi , że naprawdę autorka do samego końca, trzyma w niepewności. Oj wie jak budować napięcie! Tym bardziej, że emocji nie brak przez całą książkę, można co chwila otrzymać niemałą dawkę stresu , bezradności, ale też są zabawne momenty i takie poruszające, bo pierwsza miłość i rozterki jej towarzyszące, szczególnie w takich okolicznościach , to nie mało wrażeń. Jednak ostatnie ok 50 stron to wręcz emocjonalny rollercoaster, jazda bez trzymanki. Były chwile, że byłam po prostu przerażona albo zafascynowana naprzemiennie , nie miałam pojęcia czego się spodziewać w kolejnym zdaniu, a co mowa na następnej stronie . To było po prostu mocne i niesamowite!

Nie wiedziałam czego oczekiwać po tej książce, wierzyłam, że dostanę kolejną dobrą historię ale ta była nie tyle dobra co świetna . Zaskoczyła mnie poziomem i zawartością. Niby romans mafijny ale jednak jest tu wiele elementów innych gatunków. Książka naprawdę treściwa i wartościowa.

Dziękuję autorce za kolejną dawkę emocji i Wydawnictwu Muza za współpracę.

A Wam polecam zarówno ten egzemplarz jak i poprzednie książki autorki. Tironów warto poznać :)

Jesteśmy dla siebie. Zawsze i bezwarunkowo. Rodzina to siła i dom.

Według powyższej, podstawowej dla nich zasady, Alicja i Kostandin Tirona wychowali swoje dzieci. Starali się chronić je przed tym, czym się zajmują. Trzymać z daleka od mafii, pozwolić na szczęśliwe dzieciństwo i smakowanie życia a przede wszystkim szukanie swojego celu.

Od wydarzeń w Norwegii minęło ponad dwadzieścia lat. Groźny mafiozo Kostandin pokazuje nam swoje dwa oblicza. Kiedy skupia się na rodzinie jest ciepły i kochający, żona i dzieci mogą na niego liczyć; jednak w sprawach służbowych nie popełnia błędów; wszyscy mają go bezwzględnie słuchać i wypełniać polecenia. Czy Jesper Tirona będzie potrafił się podporządkować ojcu? Wszak jest już dorosłym i na dodatek dobrze zbudowanym oraz silnym facetem... Wyszkolony przez niego i od zawsze zafascynowany stosunkiem do rodziny i interesów, stara się podejmować swoje decyzje albo sprytnie ich unikać; jest właścicielem firm, ale i działa charytatywnie. Cieniem na jego życiu kładzie się jednak porwanie ukochanej kobiety dziesięć lat temu...

Cofnijmy się w czasie...

...do chwil, gdy Jesper ma siedem lat i mimo zmian w życiu, nadal nie ma pewności, że jest ważny dla nowych rodziców. Wciąż boi się, że zostanie uderzony. Z uwagi na wygląd jest szkolnym wyrzutkiem. Jednak jest w klasie ktoś, kto wprawdzie nie jest z Norwegii, ale wygląda równie egzotycznie jak ON - to Amiya z Indii. Między dzieciakami rodzi się nić przyjaźni, która z wiekiem rozwija się i kiełkują maleńkie uczucia. Tłamsi je jednakże ortodoksyjny Hindus - ojciec Amy, który ma wobec niej inne plany... Jak możecie się domyślać, rodzice Jespera nie będą z daleka patrzeć na smutek syna i jego wybranki - ich pomysły, by wyzwolić dziewczynę z tej spętanej złymi tradycjami rodziny, często zaskakują!

Co kilka lat autorka pozwala czytelnikowi zajrzeć do życia swoich postaci, by finalnie dotrzeć do wydarzeń, które najpierw - w sercu Ameryki - uzmysłowią hinduskiej dziewczynie czym jest mafia i że to życie w ciągłym napięciu i stresie. Na własne oczy przekonała się, że opowieści Jespera o rodzinie były prawdziwe...

Aż wreszcie docieramy do momentu porwania... Kto? Gdzie? Kiedy? (chwilę autorka wybrała niezwykłą!) A przede wszystkim jak?? Tak sprzed nosa mafii?

To ogromny cios dla Tironów. Jednak oni się nie poddają. Zrobią wszystko, by odnaleźć Amę. Czy im się to uda?

Gwarantuję, że emocji Wam nie zabraknie!

"Tirona. Grzechy krwi" to dla mnie ogromna niespodzianka i przyjemność. Bardzo polubiłam bohaterów serii 'Grzechy mafii' i niezmiernie ucieszył mnie fakt, że fabuła nie kręciła się tylko wokół Jespera, bowiem tak wiele było tam Kosty, Alicji, Weroniki, Rudiego oraz starszego i młodszego od nich pokolenia.

Dużo miejsca Winnicka poświęciła na pokazanie nam, z czym zmagają się rodzice przybranych dzieci, na jakie sytuacje muszą być przygotowani członkowie rodzin mafiozów, ale również jak wygląda życie dziewcząt skazanych na obrzezanie oraz przymusowe małżeństwo z podporządkowaniem się małżonkowi. Różne okresy czasowe i naprzemienne narracje sprawiają, że czytelnik czuje się bardziej doinformowany (ponieważ nie zawsze z ust bohaterów padają słowa prawdy i trzeba znać ich myśli) a i z odgadnięciem finału trudniej a co dopiero Epilogu! Autorka zastosowała bowiem dość sprytny zabieg...

Kilka wątków nie zostało jak dla mnie zakończonych, dlatego liczę, że powstanie drugi tom serii 'Grzechy krwi' i poznam decyzje Laili, finał obietnicy Jespera oraz kolejne misje fundacji.

Podsumowując - "Tirona. Grzechy krwi" to powieść pełna energii, strachu, napięcia i pościgów. Historia zwracająca uwagę na stres związany z możliwością przedwczesnego rodzicielstwa, wybór ścieżki życiowej, poniżanie i kontrolowanie kobiet. Na stronach tej książki znajdziecie pot, krew, łzy, niepewność, honor, nadzieje i traumy oraz mnóstwo adrenaliny.

Jestem zachwycona. Jeśli lubicie książki z mafią oraz walką dobra ze złem a w tle rozkwitającymi uczuciami to miejcie na uwadze ten tytuł!

Magdalena Winnicka powraca z kolejnym tomem swojej mafijnej serii, jednak pojawia się pewien nowy element. Doskonale znany nam świat ustępuje miejsca upływowi czasu, ponieważ od wcześniej poznanych przez nas wydarzeń upływa wiele lat. Czy ta różnica pokaże jak zmienił się mafijny półświatek? A może wręcz przeciwnie, udowodni, że czas nie ma dla tej rodziny znaczenia?

Autorka pisze lekko i to przekłada się na tempo czytania jej powieści. Wystarczy jeden wieczór, by zagłębić się w lekturze i przeczytać ją od pierwszej do ostatniej strony. Wciąż jest ciekawie, intrygująco a także emocjonalnie, ponieważ łączymy ze sobą niebezpieczny styl mafii a także miłość, która zapoczątkuje szereg zaskakujących wydarzeń. Kontynuacja serii nie odbiega więc od swoich poprzedniczek jeśli chodzi o poziom czy motyw przewodni, jednocześnie będąc niemalże odrębną historią, która opowiada o losach innej pary bohaterów.

Pamiętacie Alicję i Kostandina z poprzednich lektur? Dziś na pierwszym palnie pojawia się ich syn Jesper, którego tak zawzięcie próbowali ochronić przed przeznaczeniem. Trzymany w niewiedzy i żyjący niemalże jak normalny człowiek pewnego dnia nieoczekiwanie wkroczył do mafii i na nic zdały się działania jego rodziców. A wszystko zapoczątkowała miłość, porwanie ukochanej i walka o udowodnienie swojego miejsca w tej niezwykłej hierarchii.

Ponownie zostajemy rzuceni w wir tętniącej akcji, błyskawicznej zmiany tła wydarzeń a także licznych zaskoczeń czy zwrotów w fabule. Tutaj nieustannie coś się dzieje, pojawia się logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy i chociaż sama powieść nie należy do najwybitniejszych, nie reprezentuje sobą ponadczasowych wartości to czyta się ją z rosnącą ciekawością co wydarzy się na kolejnych stronach. Płomienne uczucie połączone z prawdziwym niebezpiecznym światem mafii skutkuje lawiną licznych emocji a brutalność czy bezwzględność przewijające się na drugim planie jedynie dodają akcji pazura.

Magdalena Winnicka rozwija swój warsztat pisarski z tomu na tom i to można wyczuć śledząc przebieg jej kariery. Pierwsze tomy w serii były dobre, ale im dalej podążamy ścieżką przez nią wyznaczoną i poznajemy bliżej nowych bohaterów, tym lepiej jesteśmy w stanie zrozumieć co chce nam przekazać a także wychwycić wiarygodność prezentowanych scen. "Tirona. Grzechy krwi" to najprzyjemniejsza odsłona mafijnego cyklu, najciekawsza i najbardziej angażująca a sam główny bohater i jego sercowe rozterki ani na moment nie są nam obojętni.

Jesper od zawsze chciał się zajmować tym co ojciec. Zawsze fascynowała go broń, władza, mafia i siła. Wiedział, że jak dorośnie, stanie się taki jak On. Rodzice skutecznie przeciągali chwilę, w której mógłby poczuć smak życia zakazanego. Dla nich było to normalnością, a dla niego miała nią być szkoła. To właśnie tam poznał Amiyę. Zakochał się w niej od najmłodszych lat, lecz na przeszkodzie ich przyjaźni stało jej pochodzenie i fakt, że już jako dziecko została sprzedana obcemu mężczyźnie za żonę.

Dobry plan pozwoli zmienić życie Ami na lepsze.

Do czego posunie się Jesper, by chronić swoją ukochaną?

------

"Tirona" niezaprzeczalnie jest historią słodko-gorzką. Ma w sobie wszystko czego potrzeba - emocje, te pozytywne jak i negatywne, zagadki, akcje, ogrom miłości - ale jednocześnie nie jest przesiąknięta samą mafią. Bardzo mi się podobało przeskakiwanie między przeszłością a teraźniejszością. Wnosiło do książki to wiele dobrego, a widok z perspektywy innych bohaterów dodawał jeszcze więcej emocji. Książkę na początku zaliczyłabym do tych spokojniejszych, ale z każdym rozdziałem i dorastaniem bohaterów, akcja nabierała na sile. W książce były momenty, w których poczułam autentyczny smutek i przerażenie sytuacją, która się działa, ale były też te bardzo gorące, jednak napisane ze smakiem.

Co najważniejsze, książkę czyta się bardzo szybko, bo historia dosłownie Cię pożera. Końcówka chyba daje zdecydowanie najwięcej emocji i strachu, a już sam koniec zaskakuje. Z przyjemnością sięgnę po kolejne książki autorki i na pewno nadrobię serię "Grzechy mafii".

"Tirona" jest pierwszym tomem serii Grzechy krwi, a jednocześnie przedłużeniem serii Grzechy mafii. Ale aby odnaleźć się w fabule nie jest wymagana jej znajomość.

Jesper to młody mężczyzna o dwóch twarzach. Ma spore pokłady dobra, wspiera słabszych, potrafi okazać każdemu szacunek. Ale nie należy zapominać, że jest również mafijnym bossem. Która jego wersja podobała mi się bardziej? Trudno mi jednoznacznie powiedzieć, gdyż obie charakteryzuje świetna kreacja. Co ciekawe, nie miałam problemu, by zrozumieć motywy jego zachowania czy gesty. 

Autorka zastosowała przeskoki czasowe oraz naprzemienną narrację, dzięki czemu możemy lepiej poznać bohaterów, a przede wszystkim obserwować to, jak dojrzewa Jesper. Napięcie towarzyszy nam od pierwszych do ostatnich stron, stale jesteśmy wyprowadzani w pole. Nie zabrakło również dobrego humoru (wątek z polską żoną i whisky wymiata!). Zdarzały się także chwile, kiedy serce ściskało się z przejęcia.

Magdalena Winnicka przemyciła w powieści sporo cennych uwag. Wskazała jak istotne jest wsparcie ze strony rodzica oraz przekazanie mu ważnych wartości.

Dodatkowym walorem książki jest przedstawienie zasad obowiązujących w Indiach. Widzimy w jaki sposób w tym kraju traktowane są dzieci i dziewczynki. To smutny obraz, do którego w XIX wieku nie powinno już dochodzić.

To zaskakujące, inne spojrzenie na mafię oraz ludzi, jakich do tej pory znałam w tego typu książkach. Intrygi, tajemnice, lojalność, obietnice, rodzina, skostniałe zasady i rytuały, liczne ograniczenia, poczucie winy i straty, porwania, pościgi, zemsta, namiętność, walka o miłość - to wszystko na Was czeka w "Tironie". 

Co jesteśmy w stanie zrobić dla kogoś ukochanej osoby? Tego tak naprawdę nie wie nikt do momentu gdy nie musi stawić czoła sytuacji, którą postawił na naszej drodze los. Wówczas sami przekonujemy się ile w nas determinacji i jak bardzo nam zależy na kimś, kto jest nam bliski. To, co było jeszcze przed momentem niewykonalne lub nie do pomyślenia staje się możliwe, ponieważ liczy się człowiek, ten jeden, jedyny.

Łatwo jest zachłysnąć się władzą i bogactwem, rodzice Jespera zdawali sobie z tego sprawę i wychowując go nie zapomnieli by poznał ile znaczy rodzina oraz zwykła codzienność, tak często niedoceniana. Pokazali mu coś jeszcze – miłość, bezwarunkową, lecz nie bezkrytyczną, dzięki temu umiał ją docenić od pierwszej chwili. Jednak życie nie jest aż tak proste jak mogłoby się wydawać, chociaż mogłoby się wydawać, że dwoje zakochanych ma doskonały plan jak pokonać trudności stojące im na drodze. Tyle, że szczęście bywa ulotne i wystarczy chwila, kilka sekund, by przekuć je w zgoła coś odwrotnego. Dla Amiyi Jesper jest w stanie poruszyć niebo i ziemię, nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, ale oznacza to także podjęcie największego ryzyka, gdzie stracić może nie jedynie ją. Czy wejdzie do gry, w której pewna jest tylko miłość, ta jedyna, nie do zastąpienia, jakiej nie da się zapomnieć nigdy?

Kiedy jedna historia kończy się inna właśnie ma swój początek. To, co było wątkiem pobocznym wchodzi na plan pierwszy, a główny staje się tłem albo też całkowicie nowy zostaje osadzony w znajomym już entourage`u. Jednocześnie rozpoczynamy nową opowieść, lecz także otrzymujemy bonus w postaci spotkania z już znanymi postaciami. Magdalena Winnicka podarowała czytelnikom nie lada okazję spotkania z bohaterami intrygującej serii oraz poznania jak dalej potoczyły się ich losy, ale to jedynie punkt wyjścia przede wszystkim dla czegoś nowego. „Tirona. Grzechy krwi” czerpie z najlepszych elementów cyklu nie kopiując, lecz nawiązując do nich oraz prezentując w odmiennych okolicznościach i w nieznanych jeszcze bohaterach. Magdalena Winnicka odkrywa przed czytelnikami kolejny rozdział uczuciowych relacji, mocnych i łączących ludzi naprawdę na dobre i złe, bez względu na miejsce oraz przeszkody jakie przyjdzie pokonać. Miłość pokazana jest od samego początku, pierwszej chwili, dorastanie do tego, co rzeczywiście oznacza, uczenia się jaką daje siłę, lecz i jak może być wykorzystana gdy ktoś uważa ją za słabość. Czy da się jej zaufać, tak samo jak i drugiemu człowiekowi, jeśli ucieka się od zła i jednocześnie żyje się z nim u boku? Pisarka wie jak wykorzystać kontrastowe emocje, odważnie przedstawia jak cienka jest granica pomiędzy światłem i mrokiem oraz jak szybko jedno przechodzi w drugie i na odwrót. „Tirona. Grzechy krwi” jest więcej niż udaną kontynuacją, to książka w jakiej oczywistość jest tylko pierwszą warstwą, mylącą i skrywającą całkowicie coś odwrotnego, stanowiącą dobrze chronioną tajemnicę.

Amiya i Jesper to dwójka młodych ludzi, którzy znają się od dziecka. On syn Kosty i Alicji, których losy poznaliśmy już wcześniej, w poprzedniej serii Autorki. Chłopak pochodzi z rodziny mafijnej, jednak sposób w jaki został wychowany sprawił, że rodzice trzymali go z daleka od przemocy, nielegalnych interesów i niebezpieczeństwa. Ama to dziewczyna wywodząca się z ortodoksyjnej indyjskiej rodziny. Już jako dziecko została obiecana pewnemu mężczyźnie, którego ma poślubić, gdy tylko osiągnie pełnoletność. W swoim życiu zaznała dużo przemocy zarówno tej psychicznej jak i fizycznej.

Połączyło ich coś pięknego i wyjątkowego. Jeszcze jako dziecko Jasper obiecał, że ożeni się z Amą. Dziewczyna była traktowana w domu Tironów jak członek rodziny, a rodzice chłopaka umożliwili jej poznanie normalnego życia nastolatków.

Gdy dorastają, Jaspe pozornie jest spokojnym i rozważnym młodym mężczyzną, jednak w środku marzy o życiu jakie prowadzi jego ojciec, pełnego adrenaliny i niebezpieczeństwa. Amaiya z kolei jest przerażona tym co widzi i perspektywą życia u boku mężczyzny prowadzącego takie życie.

Czy młodzi będą razem? Czy dojdzie do ich ślubu? Czy Ama zdoła wyrwać się spod władzy ojca? Co się stanie, gdy przeszłość upomni się o dziewczynę? Czy rodzina Tironów zdoła ją ocalić?

Książka porusza ważne życiowe aspekty. Jak cudownie można wychować dzieci wpajając im odpowiednie wartości i okazując miłość i zainteresowanie. Uświadamia jak ważna jest miłość, przyjaźń oraz siła rodziny.

Historia pokazana jest oczami kilku osób, dzięki czemu możemy ją poznawać z różnych perspektyw. Jest zarazem delikatna, pokazując relację, gdy Ama i Jasper są razem, oraz niebezpieczna, gdy w grę wchodzi walka o czyjeś życie.

Humor, akcja, niebezpieczeństwo, brutalny świat, inna kultura, ale głównie uczucie, które buduje się między dwójką młodych ludzi. To jak spędzają z sobą czas, poznają się, poznają swoje ciała... To było piękne. No i oczywiście między tym wątki pokazujące ogromną miłość Alicji i Kosty, zarówno do siebie nawzajem jak i do swoich dzieci.

"Tirona" to niezwykle wciągająca historia. Naprawdę ciężko się od niej oderwać. Chcemy dalej chłonąć losy bohaterów. No a samo zakończenie... Napięcie w jakim nas trzymało było ogromne. Bałam się jak zakończy się cała historia.

Z całego serducha polecam każdemu przeczytać tę książkę. Jest to naprawdę fajny romans mafijny, który na pewno was nie zawiedzie.

Dziękuję Wydawnictwu Muza, Grzesznym Książkom oraz Magdalenie Winnickiej za egzemplarz do recenzji. :)

Kosta i Ala zostali rodzicami i to podwójnymi. Nie liczy się dla nich to, że tylko córeczka jest ich biologicznym dzieckiem, oboje traktują tak samo. Jednak Jesper potrzebuje dużo czasu, aby zrozumieć, że to już jego dom na zawsze, że nie zostanie oddany, że już nigdy nie będzie bity i upokarzany. Dzięki wsparciu Kosty i Ali, ich miłości i zrozumienia, jego dzieciństwo w końcu staje się szczęśliwe.

W szkole nie do końca jest akceptowany i chociaż początkowo nie jest mu z tym dobrze, kiedy zaprzyjaźnia się Amą, to mu wystarcza. Są dla siebie przyjaciółmi, o jakich wielu może tylko marzyć. Mijają lata, a ich historia nadal trwa. Choć życie dziewczyny nie jest idealne, a jej rodzina pochodzi z Indii i ma dość ostre zasady. Jesper chciałby jej pomóc, jednak ona się nie zgadza.

Im są starsi, tym więcej ich łączy, a przyjaźń zmienia się w coś więcej. Jednak Ama znika, a Jesper nie potrafi się pogodzić z jej utratą. Czy ją odnajdzie? Czy uda się im być razem? Czy Ama uwolni się od rodziny? Czy będzie w końcu szczęśliwa? Jak na to wszystko zareagują Ala i Kosta?

Książka, której miało nie być i bardzo się cieszę, że autorka zdecydowała się ją napisać. Z przyjemnością wróciłam do Ali, Kosty i innych bohaterów doskonale mi znanych z poprzednich części, a jednocześnie poznałam nowych. Książkę czytamy z perspektywy kilku bohaterów oraz dwóch perspektyw czasowych, co wiele wnosi. Mamy tu głównie historię Jespera – chłopca kiedyś uratowanego przez Kostę, który stał się ich synem. Poznajemy go jako dziecko, obserwujemy, jak dorasta, jak toczy się jego znajomość z Amą. W książce znalazłam nie tylko historię o miłości, ale również poznałam niezbyt sympatyczną rodzinę Indyjską (no nie licząc Amy), dowiedziałam się o ich tradycjach i wiele więcej. Akcja dość szybka, momentami zaskakująca. Książkę czytało się bardzo szybko, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Nie będę ukrywać, że przy tej pozycji zdarzyło mi się uronić łezkę.

Bohaterowie dobrze wykreowani.

Zdecydowanie podobało mi się to jakimi rodzicami stała się Ala i Kosta. Wspierali swoje dzieci i to bardzo, okazywali im miłość, stali za nimi murem. Na takich rodziców zawsze można liczyć, można im zaufać.

Jasper nigdy nie zapomniał tego, co przeżył u biologicznych rodziców, jednak dzięki miłości, jaką otrzymał oraz spotkaniach z psychologiem poradził sobie z tym. To bohater, którego poznajemy w różnych etapach jego życia, widzimy zmiany, jakie w nim zachodzą. Osobiście go polubiła, a to jak traktował Amę, jak ją wspierał, opiekował się nią itp., bardzo mi się podobało.

Ama pochodzi z Indii. W domu rządzi jej ojciec, a matka nigdy nie staje w jej obronie. Dziewczyna nie ma lekko, z jednej strony nienawidzi rodziny, z drugiej mimo wszystko ich broni. To bohaterka, którą bardzo polubiłam i mocno kibicowałam, aby mogła wieść normalne, szczęśliwe życie.

„Tirona. Grzechy mafii” to rewelacyjna książka, która z wielką przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

To jedna z tych książek, którą czytało mi się nadzwyczajnie szybko i przyjemnie, ale nie chciałam jej za szybko kończyć. 🤷

Amiya i Jesper znali się od dziecka. Można powiedzieć, że byli dla siebie przeznaczeni, połączyło ich coś wyjątkowego i ja to czułam od samego początku, bardzo emocjonalnie czytało mi się ich historię.

Charakter Jespera, który ukształtował się dzięki rodzicom, przyciąga do niego jak magnez. Jest dobry, wspiera słabszych i każdemu okazuje szacunek. Ale ma też drugą twarz, która ma cechy takie, jakie musi mieć mafijny boss. I sama nie wiem która bardziej mi się podobała. Został wykreowany w genialny sposób, każde zachowanie i gest bardzo dobrze rozumiałam.

Jego historia wciąga od pierwszych stron. I choć to romans znalazłam w książce coś pokrzepującego dla rodziców. Autorka pokazała jakie wartości rodzic może dać dziecku, kiedy je wspiera i kocha mimo wszystko. ❤️

Nie raz rodzice Jespera złapali mnie za serce swoim zachowaniem.

Książka napisana jest z perspektywy wielu osób, co świetnie podtrzymuje napięcie. Przez długi czas byłam niepewna jak to się dalej potoczy i jaki finał mnie czeka. Autorka wodziła mnie za nos.

W książce nie zabrakło dobrego humoru (tekst o polskiej żonie i whisky mnie rozwalił. 🤣)

Były również momenty przy których uroniłam łzę. Wielki plus za poruszenie trudnych tematów. Znalazłam w tej książce wiele ważnych aspektów.

Zdecydowanie polecam, to jeden z lepszych romansów mafijnych! 💎

Finał czytałam z zapartym tchem! Choć przewidywalny, innego nie akceptuje! 😁

Świetnie spędziłam czas. Czekam na więcej!

Magdaleny Winnickiej chyba nikomu nie trzeba przestawiać. Podbiła świat książek swoją trylogią “Grzechy mafii”. Tym razem wraca do nas z “Grzechami krwi” i książką “Tirona”. Tego nazwiska z pewnością również nie trzeba nikomu przedstawiać.

Akcja w książce rozgrywa się dwadzieścia jeden lat po zdarzeniach z jakimi zostawiła nas autorka w książce “Przysięga”. Oczywiście na samym początku muszę podkreślić, że fajnie gdybyście znali wcześniejszą trylogię, ponieważ będziecie mieli wielką radość z czytania, jednak podkreślam, że nie jest to konieczne. Także jeśli nie mieliście możliwości przeczytać “Grzechów mafii” to nic się nie dzieje, gdyż możecie bez problemu zacząć swoją przygodę od “Tirony”.

Głównym bohaterem książki jest Jasper Tirona - syn najgroźniejszego człowieka w Leicester. Konstantin wychował swoje dzieci na porządnych ludzi. Mimo, iż Jasper miał trudne dzieciństwo, to od momentu gdy Alicja i Konstantin wzięli go pod swoje skrzydła stał się innym człowiekiem. Lata mijają, a Jasper z każdym dniem coraz bardziej chce być taki jak Kosta. Jest zafascynowany tym jak traktuje matkę oraz jak radzi sobie z ciemnymi interesami. Od młodych lat jest zakochany w jednej kobiecie, jednak gdy ta zostaje porwana całe jego dotychczasowe życie się zmienia. Z pewnością Jasper jest podobny do ojca i nie odpuści tak łatwo. Wrogowie już mogą się ukrywać. Tirona nigdy nie odpuszcza.

Na samym początku muszę wspomnieć, że jestem ogromnie szczęśliwa, że Pani Magda postanowiła napisać tą historię. Jestem pod wielkim wrażeniem tego jak uchwyciła bohaterów - zarówno tych nowych jak i postacie, które już doskonale znamy. Jasper jako syn Kosty całkowicie skradł moje serce. Wcześniej mogliśmy go poznać jako małego chłopca, jednak teraz jest to dorosły mężczyzna.

Konstantin wychował go na dobrego mężczyznę, który potrafi zadbać o swoją kobietę. Dosłownie takiego faceta potrzebuje każda kobieta. Opiekuńczy, szarmański, honorowy, silny i zabójczo przystojny. Dla wybranki swojego serca jest wstanie zrobić wszystko. Amiya ma ogromne szczęście, że Jasper zakochał się właśnie w niej. Chociaż to działa w dwie strony. Amiya to bardzo sympatyczna postać, która wprowadziła bardzo ciepły klimat w całej książce.

Nie muszę mówić, że całkowicie rozczuliła mnie duża obecność Kosty, Alicji i innych bohaterów poprzedniej serii. Całkowicie pochłonęła mnie ta historia i przeczytałam ją zaledwie w jeden dzień. Inaczej się po prostu nie da. Ta książka dosłownie pochłania czas. Wielkim plusem tej książki jest również narracja, która przenosi się z bohatera na bohatera. Raz historię napisana jest z perspektywy Jaspera, innym razem Amiy czy też Konstantina. Dodatkowo cała historia jest podzielona na dwie części oraz przeróżne okresy czasowe, co sprawia, że nie można się przy niej nudzić.

W książce również nie brakuje humoru oraz ważnych tematów, takich jak poszanowanie kobiety i jej dziewictwa oraz tradycje rodzinne. Myślę, że każdy z pewnością znajdzie w niej coś dla siebie. Muszę Wam powiedzieć, że ogromnie Wam zazdroszczę, że jesteście przed czytaniem. Ja z pewnością powrócę do tej książki za jakiś czas. Nie ma innej możliwości.

Znajdziecie tutaj oprócz intryg, tajemnic, mafii, walkę o miłość i oczywiście świetny humor. Wierzę, że będziecie również zachwyceni co ja, emocjonujący rollercoaster przed wami.