Sprawa Josefa Fritzla

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, słyszałam o jego wcześniejszych powieściach jednak nie miałam okazji żadnej przeczytać, postanowiłam to zmienić właśnie przy okazji książki "Sprawa Josepha Fritza", która ogromnie mnie zaintrygowała. Powieść należy do gatunku true crime, w którym autor za punkt wyjścia bierze sobie faktyczne wydarzenia kryminalne, a tym przypadku skupiamy się na sprawie Josepha Fritza, który przed dwadzieścia cztery lata więził w lochu pod swoim domem córkę Elizabeth. Stylistyka i język jakim posługuje się autor jest bardzo przyjemny w odbiorze co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko i z dużym zainteresowaniem. Ja pochłonęłam ją w jeden wieczór i nie odłożyłam póki nie poznałam zakończenia tej niebywale przerażającej i wstrzasajacej historii. Na kartach tej powieści autor oprócz przedstawienia wydarzeń dotyczących uwięzienia Elizabeth i tego czego dopuszczał się w tamtym okresie przedstawia również bliżej dzieciństwo Flitza, które w znaczący sposób odcisnęło piętno na jego psychice i z pewnością przyczyniło się do tego kim się stał. W moim odczuciu Joseph Fritz jest sadystą i zbrodniarzem. Wielokrotnie czytając niektóre opisy dosłownie przechodziły mnie dreszcze na całym ciele, czułam ból, cierpienie, złość i obrzydzenie. To nieprawdopodobne i zatrważające, że ta historia wydarzyła się naprawdę, nie mogę zrozumieć jak można w taki sposób - fizycznie i psychicznie - krzywdzić bliską sobie osobę, o którą tak naprawdę powinno się dbać i chcieć jej szczęścia! Ta historia wywołała we mnie całą paletę emocji! Ta książka, losy Elizabeth i jej dzieci z pewnością na dłużej zostaną w mojej pamięci i jestem pewna, że kiedy Wy poznacie tą historię tak jak ja będziecie się zastanawiać jak to możliwe, że tacy ludzie w ogóle istnieją!

Potwór z Amstetten… to i ta za słabe określenie na Josefa Fritzla. To co zrobił jest niedopuszczalne! To nie jest człowiek to upiór, barbarzyńca, poczwara, okrutnik, sadysta i można tak wymieniać bez końca.

Przez ponad dwadzieścia lat Fritzl więził i wykorzystywał swoją córkę Elizabeth, nie tylko ją, ale również dzieci, które narodziły się z tego kazirodczego związku. Sprawa wyszła na jaw w 2008 roku, kiedy to jedna z córek Elizabeth potrzebowała pilnej konsultacji lekarskiej. To wtedy świat poznał prawdziwe oblicze Josefa, który do tej pory był uznawany za dobrego ojca (swojej drugiej rodziny, tej „prawdziwej”, tej, która mogła wyjść z domu) i obywatela.

Rok poźniej sąd skazał mężczyznę na dożywocie za popełnione czyny: morderstwo własnego dziecka, wielokrotne gwałty, czyny pedofilskie.

Kiedy tylko pomyślę o tym człowieku, dosłownie nóż mi się otwiera w kieszeni. Jak można być taką bestią ?! Jak można tak skrzywdzić własną córkę, własną rodzinę?!

Reportaż Johna Glatta przedstawia dramat Elizabeth bardzo dokładnie, niektóre opisy są wręcz nie do wytrzymania, ale taka była prawda. Przez 24 lata kobieta uwięziona była w piwnicy domu, w którym wcześniej mieszkała i nikt się nie zorientował… nikt…

Owe lokum Fritzl szykował przez wiele lat, już ten sam fakt wywołuje u mnie dreszcze i odrazę.

Konsekwencje zdrowotne i psychiczne, jakie poniosła Elizabeth i jej dzieci były ogromne, to chyba akurat nikogo nie zdziwi… nie jestem w stanie wyobrazić sobie jaki to musiał być dla nich szok, kiedy w końcu mogli odetchnąć świeżym powietrzem.

W tej książce poznajemy nie tylko historie od momentu uwięzienia Elizabeth, ale również lata dzieciństwa Josefa, które z całą pewnością wpłynęły na to jakim stał się bydlakiem.

To lektura dla osób o mocnych nerwach, ale sposób przedstawienia historii i język jakim posługuje się autor odpowiada mi, dlatego z pewnością sięgnę po jego inne reportaże, pomimo tego, że będą przerażajace.

Książka na faktach. Powiem szczerze, że ja za bardzo nie byłam zapoznana z tą sprawą, ale gdy zobaczyłam Zapowiedź książki, zainteresowałam się nią bardzo.

A za ja lubię czuć dreszczyk, a sam fakt, że to się działo naprawdę, pobudzał moje emocje jeszcze bardziej.

Z początku mamy wprowadzenie młodzieńcze życie Josefa taka krótka biografia. Dużo dat i przeskoków w datach przez to trochę się czułam jak historyczną opowieść, bym czytała. Ale zdaje sobie sprawę, że to jest potrzebne i to historyczne wydarzenie.

Później dopiero akcja zaczyna się dziać gdy dziewczyna zostaje zamknięta. I pomimo że nie mamy opisów jakoś bardzo, brutalnych wyobraźnia się otwiera przy czytaniu I dzieje się wiele brutalnych scen. Później mamy uwolnienie i opowieści co działo się w życiu rodziny.

Mamy przedstawione wydarzenie oczami różnych osób jak lekarzy, prawników, policjantów.

Zdecydowanie książka jest bardzo ciekawa i pomimo wszystko czyta się z wielkim zainteresowaniem.

I cieszę się, że mogłam książkę przeczytać i zapoznać się z tą historią. Zdecydowanie pokazuje nam jak wiele, możemy pomijać swoimi oczami. Jakie zło może dziać się koło nas. I jacy psychole mogą stać za bardzo miłymi ludźmi.

Jak to się stało, że wcześniej nie słyszałam o tej sprawie? Nie mam zielonego pojęcia. Tak samo było ze sprawą rodziny Watts i "Idealnym tacie" Johna Glatta, która wryła mi się w umysł tak mocno, że przez kilka dni nie myślałam o niczym innym. I choć wiedziałam, że historia Fritzla będzie równie przerażająca i mocna, postanowiłam skusić się na jej lekturę. Czytając nie dowierzałam, że taka tragedia miała miejsce pod jednym dachem i nikt niczego się nie domyślał, nie drążył...tym bardziej, że ludzie są z natury ciekawscy i uwielbiają wciskać nos w nie swoje sprawy. "Sprawa Josefa Fritzla" to historia, która wstrząsnęła światem i teraz już wiem dlaczego...

John Glatt to dziennikarz śledczy, uznawany za jednego z najlepszych, współczesnych pisarzy true crime. Jestem pełna podziwu dla niego, bowiem ja sama chyba nie dałabym rady pisać o tak trudnych sprawach, tym bardziej, że sama mam dwójkę dzieci i nie wyobrażam sobie, że mogłaby im się przytrafić jakakolwiek tragedia. A zagłębianie się w sprawę Fritzla przerażało mnie i wywoływało ciarki na moich plecach nieraz... Ale może pokrótce przybliżę Wam kim jest ten mężczyzna, jeśli tak jak ja nie słyszeliście dotąd o tym zwyrodnialcu z Austrii, zwanym też Potworem z Amstetten...

Josef Fritzl urodził się w 1935 roku, kiedy to w Niemczech można już było zaobserwować narodziny nazizmu, który w późniejszych latach rozprzestrzeniał się w tak zatrważającym tempie, że nie ominął on życia małego jeszcze Josefa. Wychowywany przez matkę, która dyscyplinowała go niemal na każdym roku, miał naprawdę trudne dzieciństwo. Kobieta nieraz biła go do krwi, chcąc zrobić z niego "prawdziwego mężczyznę. Sama wyrzuciła swojego męża z mieszkania i rozwiodła się z nim, bowiem wiernością on nie grzeszył. To wszystko odbiło się na psychice małego chłopca, który w późniejszych latach, pomimo ogromnej inteligencji i ułożenia, chciał mieć wszystko pod kontrolą i sam stał się niezwykle władczy i stanowczy. W trakcie wojny, chłopiec spędził z matką wiele dni w schronie, gdzie rzekomo jego matka molestowała go seksualnie, co skrzywiło jego życie i doprowadziło do katastrofalnych skutków.

"Choć biła go bezlitośnie, wierzył, że było to dla jego własnego dobra i niezbędne, by mógł się przygotować do dorosłego życia."

I choć w późniejszych latach Josef Fritlz zaprzeczył, jakoby jego matka wykorzystywała go seksualnie, darzył ją ogromnym uczuciem mówiąc, że kochał ją nad życie i był z siebie dumny, że "okiełznał silne żądze popychające go do skonsumowania ich relacji". Także jak sami widzicie, już to można by uznać za coś...nienormalnego? Późniejsze lata jego życia to przede wszystkim uczęszczanie do szkół i podjęcie pierwszej pracy, w której wyróżniał się ogromną inteligencją i ułożeniem oraz uznawany był za solidnego i świetnego pracownika. Nikt nie podejrzewałby go o bycie innym, bowiem zachowywał się jak najbardziej normalnie. Do czasu aż zaczął obnażać się przed kobietami, zaspokajającym swoje dziwne pragnienia. Gdy w wieku 21 lat wrócił do Amstetten, wybrał sobie na żonę 17 letnią Rosemarie, wierząc, że jej słaba edukacja oraz naiwność, pozwolą mu wieść rozpustne życie. I w ten oto sposób założył rodzinę, chcąc mieć jak najwięcej dzieci, jednocześnie robiąc "niepożądane rzeczy" poza domem. Obnażanie się było tylko początkiem, później doszły też próby gwałtów przez które Josef został w końcu aresztowany. Gdy wyszedł na wolność, powrócił do żony, która niczym się nie przejmując, rodziła mu jedno dziecko drugim. Jego niepohamowany popęd seksualny rósł z każdym dniem, jednakże żona mu już nie wystarczała. Jego mózg nie funkcjonował normalnie, on po prostu musiał się cały czas zaspokajać - szpiegował kobiety, obnażał się....Dopuścił się nawet gwałtu na młodej pielęgniarce! Gdy urodziła mu się córka Elizabeth, poczuł i do niej pociąg, bowiem była prześlicznym dzieckiem. W momencie ukończenia przez nią 11 lat, ojciec zgwałcił ją po raz pierwszy... i to był dopiero początek horroru Elizabeth, który zgotował jej ojciec... gdy dziewczyna osiągnęła pełnoletniość, Josef uwięził ją w lochu, który zbudował pod domem i więził 20 lat - gwałcił, a z tych gwałtów powstawały kolejne dzieci... coś strasznego, przerażające i nie do pomyślenia... Więcej szczegółów zdradzać już może nie będę, bo i tak rozpisałam się aż za bardzo.

Od mojego przeczytania tej książki minął już tydzień, a ja do tej pory co sobie o niej przypomnę to łapię się za głowę. Nie mogę zrozumieć dlaczego Fritzl podjął się takich strasznych kroków i co nim kierowało. Historia opisana przez Johna Glatta jest przerażająca... gorsza niż niejeden horror puszczany w telewizji. Nie umiem sobie nawet wyobrazić, i nawet nie chce, tego co mogła przeżywać 11- letnia niewinna dziewczynka, mając za oprawcę własnego ojca. Można by winić matkę Fritzla za to, że stworzyła takiego potwora, ale nie ma co szukać usprawiedliwienia dla kogoś takiego jak Josef. To co zrobił jest niewyobrażalne! A jeszcze bardziej straszne jest to, że nikt naokoło niczego nie podejrzewał, nie drążył, nie interesował się zaginięciem Elizabeth...coś strasznego. Wszystkie poczynania Fritzla były dokładnie przemyślane, także nie ma co mówić tu o działaniu w afekcie, bądź bycia niepoczytalnym. To chory człowiek, którego powinna spotkać kara śmierci. A jak jeszcze przeczytałam w internecie, że siedzi w więzieniu i napisał książkę o swoich podbojach miłosnych, to już całkiem zwątpiłam. Najgorsze jest to, że taki człowiek ma też swoich zwolenników i osoby, które nie widzą w jego poczynaniach nic strasznego! Brak mi słów...

Jeśli lubicie literaturę na faktach i macie mocne nerwy to sięgnijcie po "Sprawę Josefa Fritzla". To z pewnością mocna i przerażająca historia, ale myślę, że nie dla każdego, bo zbyt wrażliwy czytelnik może nie dać rady przez nią przebrnąć. Mnie samej momentami brakowało powietrza przy czytaniu i musiałam na trochę odkładać ją na bok. Jeszcze trochę czasu minie zanim ta sprawa wyjdzie z mojej głowy, ale pomimo wszystko nie żałuje, że ją przeczytałam. Żałuje jednego... tego, że po świecie chodzą tacy ludzie i nie są sprawiedliwie karani...

Ta książka wywarła na mnie duże wrażenie. Z pewnością nie jest dla każdego, bo zawiera bardzo okrutne fragmenty, jakie z pewnością nie poprawiają nastroju. Jeżeli więc poszukuje się czegoś lekkiego na wieczór, to raczej nie jest idealny wybór. Jednakże wielbiciele tego typu historii z pewnością będą zadowoleni. Całość napisano dosyć prostym, łatwym w odbiorze językiem, co stanowi ogromną zaletę, bo pozwala lepiej wczuć się w klimat. Najgorsze jest to, że wszystkie opisane wydarzenia miały miejsce naprawdę i z tym dosyć ciężko jest się pogodzić.

Kiedy pierwszy raz w ogóle słyszałam o Fritzlu, sprawa nie mieściła mi się w głowie. Nadal zresztą nie mieści, ale książkę tę czyta się z zapartym tchem, wręcz błyskawiczne. Przerażające, jaki los może zgotować własnemu dziecku ojciec. Autor w mistrzowski sposób przedstawia genezę zła, pokazuje prawdziwe true crime. Sprawę zna niemal każdy w mniejszym lub większym stopniu, ale Johm Glatt odkrywa ją z drobnymi szczegółami, których po fakcie poznania już się nie zapomni. Wstrząsa, tylko dla osób o mocnych nerwach.

Mrożąca krew w żyłach historia oparta na faktach. Ta książka będzie odpowiednia tylko i wyłącznie dla osób z mocnymi nerwami. Nie polecam nikomu, kto miewa koszmary. Niewyobrażalne piekło, które przeżyła dziewczyna zostaje w pamięci bez wątpienia każdemu.

Książka jest świetnie i przystępnie napisana, przeczytałam ją naprawdę bardzo szybko. Myślę, że ze względu na opisaną w niej historię szybko do niej nie wrócę, ale jest ona warta przeczytania. Przekład na język polski jest dobrze wykonany, więc naprawdę przyjemnie się czyta.

 

True crime to mój sposób na oderwanie sie od codzienności i skoncentrowanie myśli w innym miejscu niż moje problemy, które de facto wówczas wydają się mniejsze. Niestety z wielu prywatnych powodów, nie mogłam się zdystansować i każda kolejna kartka napawala mnie większym przerażeniem. Niejednokrotnie zastanawiałam się skąd u jednego człowieka taka pokłady okrucieństwa. Ogromny szacunek dla autora, który podjął się niezwykle trudnego tematu i jednocześnie odwzorował go zgodnie z realiami. To straszne, że ta historia przytrafiła się naprawdę. 

„- Urodziłem się po to, by gwałcić (…) Mogłem zrobić coś znacznie gorszego, niż po prostu zamknąć córkę w piwnicy”. Zamknąć na 24 lata.

8 516 dni. W lochu. Gwałcąc ok. 3 000 razy. Płodząc siedmioro dzieci, z których jedno zmarło.

Fritzl nie okazywał skruchy. Nie uświadamiał sobie, że zrobił cos złego. On „tylko” chciał mieć drugą rodzinę. W swoim mniemaniu był niewinny. Przecież dbał, karmił… Nie widział niewyobrażalnie długiej listy zaniedbań, odbierania człowieczeństwa córce i dzieciom – wnukom.

Narcyzm, brak empatii, potrzeba kontroli i dyscypliny, urządzenie z domu niemal obozu wojskowego też nie było niczym złym w jego oczach. Od dzieciństwa był krzywdzony i krzywiony, okropne dzieciństwo przeniósł do dorosłego życia i wychowania swojego potomstwa.

Obsesyjne, seksualne żądze zawładnęły jego życiem, zaspokajanie ich stało się narkotykiem. Dlaczego to Elizabeth została jego niewolnicą? Bo była piękna, bo przypomniała mu własną matkę, z którą łączą się kolejne, niewyjaśnione historie?

Stary, zmęczony obowiązkami związanymi z ukrywaniem podwójnego życia podobno miał plan zakończyć niewolę córki, czy tak by się stało? Czy zawał serca albo inna nagła choroba skazałaby więźniów na śmierć?

Na pozór szanowana głowa rodziny, a tak naprawdę diabeł w ludzkiej skórze.

Bardzo ciężko czytać o wszystkich okropieństwach, których Fritzl się dopuścił. Choć autor nie epatuje brutalnością i przemocą, w bardzo stonowany sposób przedstawia fakty, to nie sposób przyjąć na chłodno taką wiedzę. To niezwykle dramatyczna historia, dlatego tym bardziej doceniam, że została opisana z taktem i wyczuciem, ze skupieniem na informacjach, a nie emocjach i sensacji.

„Sprawa Josefa Fritzla” to wstrząsająca lektura, bardzo dobrze napisana i zdecydowanie warta uwagi. Polecam. Dla lubiących #truecrime pozycja obowiązkowa.

Książka jest napisana prostym językiem i czyta się ją szybko. Jednak nie jest to lektura dla osób o słabych nerwach ani dla tych, którzy szukają sensacji czy spekulacji. Glatt stara się być obiektywny i rzetelny w swoim reportażu. Nie ocenia ani nie gloryfikuje bohaterów swojej opowieści. Pokazuje ludzką tragedię bez zbędnych ozdobników.„Sprawa Josefa Fritzla” to książka poruszająca i wstrząsająca. Nie tylko przedstawia makabryczną historię rodziny z Amstetten, ale także skłania do refleksji nad naturą ludzkiego zła i siłą przetrwania ofiar. To lektura dla tych, którzy interesują się prawdziwymi kryminalnymi zagadkami i chcą poznać faktyczne kulisy tej sprawy.

Nie wiem, czy pamiętacie, ale sprawą Josefa Fritzla i jego rodziny żył cały świat. Pamiętam tego psychicznego "człowieka" z telewizji. Nie wiem, jak mógł tak bardzo skrzywdzić swoją rodzinę. Kiedy ukazała się książka Johna Glatta "Sprawa Josefa Fritzla" postanowiłam ją przeczytać. Chciałam przyjrzeć się z bliska tej sprawie. Powiem wam, że oglądając, to w telewizji byłam w szoku, ale czytając tę książkę, byłam i jestem głęboko przerażona. Nie ogarniam moim umysłem tego co zrobił ten potwór. Nie oszukujmy się Josef Fritzl to po pierwsze pedofil, gwałciciel i morderca. Uwielbia młodsze kobiety. Pod własnym domem zbudował sobie bunkier, w którym zamknął swoją córkę. Wszystkim wmówił, że Elisabeth uciekła do religijnej sekty. Tam latami ją gwałcił, molestował i terroryzował. Zrobił własnej córce siedmioro dzieci. Jedno z nich zmarło. Chłopczyk mógłby żyć, gdyby ojciec ich wszystkich wypuścił. Ogromna tragedia. W książce znajdziecie mnóstwo innych szokujących informacji. Josef prowadził podwójne życie. Jedno w swoim domu, drugie w wybudowanym bunkrze.

Do jakich jeszcze kłamstw dopuścił się ten potwór? Czy poniósł odpowiednią karę za swoje czyny?

Nigdy nie zrozumiem, jak ojciec może molestować, gwałcić i zapładniać swoje własne dziecko. A później cieszyć się z tego wszystkiego. Nie jestem w stanie wyobrazić sobie, co czuła jego żona, kiedy wszystko wyszło na jaw.

Czytając książkę "Sprawa Josefa Fritzla" bardzo bałam się o Elisabeth i jej wszystkie dzieci. Byłam śmiertelnie przerażona. Nie obyło się bez łez, złości i nienawiści do tego potwora. Wyobrażacie sobie żyć w zamknięciu przez 24 lata bez możliwości wyjścia na świeże powietrze i oglądania słońca, księżyca i gwiazd? A teraz pomyślcie, że w takim miejscu rodzicie dzieci. Same bez niczyjej pomocy. Dobrze wiecie, że jeżeli nie zdarzy się cud, to wasze dzieci nigdy nie wyjdą na powierzchnie. Zobaczcie, do jakiego strachu doprowadził swoją córkę, że ta nigdy nie próbowała uciec. On ją zniszczył fizycznie i psychicznie. Elisabeth miała swoje marzenia. Niestety dzięki własnemu ojcu nie mogła ich realizować. Odebrał jej najlepsze lata życia. Gdyby nie pewien nazwijmy to cud, a tak naprawdę prawdziwy dramat ojciec nigdy by ich nie uwolnił.

Czy wiecie, co się dzieje z dziećmi, które nigdy nie widziały światła dziennego i nagle mogą wyjść na powierzchnię? Zachęcam do przeczytania tej książki. Tam znajdziecie odpowiedzi na to pytanie.

I pomyśleć, że dla otoczenia to była zwykła rodzina. Nikt nie wiedział, że pod domem odgrywa się tak ogromna tragedia. Jeszcze do teraz mam ciarki, jak sobie przypomnę o tej sprawie.

Jeżeli lubicie książki na faktach, które pokazują brutalnego psychopatę i zwyrodnialca w jednym, to koniecznie przeczytajcie "Sprawę Josefa Fritzla". Od razu zaznaczę, że jest to książka przeznaczona tylko dla dorosłych czytelników.

Dziękuję autorowi, że opisał tę rodzinną tragedię.

Mam nadzieję, że nigdy Josef Fritzl nie będzie miał swojego naśladowcy.

Pozostawiam was z pytaniem: Czy tak naprawdę znacie swoich sąsiadów?

Na wstępie muszę zaznaczyć, że stosunkowo rzadko czytam historie oparte na faktach. Moim pierwszym wyborem jest szeroko pojęta beletrystyka, a w szczególności thrillery i kryminały. Zdarzają się jednak momenty, w których opuszczam swoją strefę komfortu, i to właśnie jeden z nich.

John Glatt — określany jako jeden z najlepszych, współczesnych pisarzy true crime, już od dawna tkwił w moim umyśle na liście: koniecznie sprawdzić. Dzięki niespodziewanej przesyłce od wydawnictwa nadarzyła się taka okazja.

"Sprawa Josefa Fritzla" traktuje o historii, którą pobieżnie zna każdy z nas. W oczach społeczeństwa wykształcony człowiek z tytułem inżyniera, oddany mąż, kochający ojciec. Przez ponad dwadzieścia lat więził i wykorzystywał seksualnie swoją własną córkę. Tutaj postawię kropkę, a o szczegółach tego wyjątkowego bestialstwa musicie przeczytać sami.

"Urodziłem się po to, by gwałcić. Mogłem zrobić coś znacznie gorszego, niż po prostu zamknąć córkę w piwnicy".

Autor podejmuje próbę zgłębienia motywów działania mrocznego umysłu Fritzla. Jego narcyzm, brak empatii i tendencja do modyfikowania rzeczywistości zgodnie z własnym życzeniem, nie wzięły się z przypadku. Według jednego z biegłych psychiatrów sądowych do tej tragedii doprowadzić mogły dwa wydarzenia: dzieciństwo w czasach nazistowskich Niemiec oraz relacja łącząca go z matką. Oskarżony o morderstwo, gwałt, niewolnictwo, kazirodztwo, molestowanie i bezprawne pozbawienie wolności, sam został jej pozbawiony i resztę swoich dni spędzi w zakładzie psychiatrycznym, ponieważ już zawsze stanowiłby zagrożenie dla społeczeństwa.

Brak mi słów, by opisać, jak bardzo wstrząsnęła mną ta historia.

Josef Fritzl był 73-letnim, emerytowanym inżynierem mieszkającym w Austrii. Wydawać, by się mogło, że wspólnie z żoną Rosemarie prowadzili normalne życie, pomimo tragedii, jaka ich spotkała przed wieloma laty. W 1984 roku jedna z córek, Elisabeth, uciekła z domu z zamiarem dołączenia do sekty. Na przestrzeni lat, troje dzieci Elisabeth w niewyjaśnionych okolicznościach znalazły się na progu domu Fritzl'ów i trafiły pod opiekę Josefa i Rosemarie. Jedyną osobą, która znała prawdę o zniknięciu Elisabeth, był jej ojciec.

24 sierpnia 1984 roku był ostatnim dniem wolności Elisabeth. Tego dnia, jej ojciec podstępem zwabił ją do wybudowanego lochu w podziemiach domu, gdzie molestował ją i więził przez 24 lata. W tym czasie Elisabeth urodziła mu siedmioro dzieci, z których jedno zmarło trzy dni po porodzie. Kolejno troje z dzieci trafia pod opiekę Fritzl'ów: w maju 1993 roku Josef podrzuca pod dom 9 – miesięczne dziecko z zapisaną na kartce informacją z prośbą o opiekę nad małą Lisą; w grudniu 1994 10 – miesięczna Monika zostaje podrzucona pod dom w wózku, niedługo potem Rosemarie odbiera pierwszy od lat telefon od córki, z prośbą, by zaopiekowała się jej dzieckiem; w maju 1996 roku Elisabeth rodzi bliźniaki – dwóch chłopców, pierwszy z nich umiera trzy dni po porodzie, drugi zostaje podrzucony pod dom Fritzl'ów w 15. miesiącu życia. Elisabeth była przekonana, że ona i jej dzieci już nigdy nie ujrzą światła dziennego, jednak w kwietniu 2008 roku jej córka Kerstin ciężko zachorowała. Kobiecie udało się poprosić Josefa, by zawiózł ją do szpitala. 19 kwietnia 2008 roku 19-letnia Kerstin opuszcza mury lochu i wraz z Josefem jedzie do szpitala. Kto wie, co by się stało, gdyby nie zaciętość i determinacja lekarza, pod którego opiekę trafiła Kerstin. 26 kwietnia 2008 roku, po 8516 dniach „nieobecności” Elisabeth przestępuje próg swojego domu.

24 lata – tyle trwała gehenna, jaką Josef zgotował własnej córce. To niewyobrażalna tragedia. „Sprawa Josefa Fritzla” to historia, o której było bardzo głośno na całym świecie. Nie było osoby, która nie słyszała o piekle, jakie przeżyła Elisabeth z rąk swojego ojca, który zamiast ją chronić, zgotował jej niewyobrażalne zło. John Glatt po raz kolejny podjął się wyzwania i napisał historię, która, choć dobrze znana, intryguje czytelnika tak bardzo, że czytając o losie Elisabeth zapominamy o wszystkim wokoło. Książka napisana jest przejrzystym i bardzo prostym językiem, a kunszt pisarki autora jest tak dobry, że przez karty historii dosłownie płyniemy.

„Sprawa Josefa Fritzla” to bardzo wstrząsający i niezwykle emocjonujący reportaż, w którym krok po kroku poznajemy okrucieństwo, z jakim przyszło się zmierzyć Elisabeth i jej dzieciom, jak również dzieciństwo Fritzla oraz motywy, jakie mogły się przyczynić do tego, czego się podjął. Polecam!

Rzadko kiedy sięgam po takie książki, ale muszę przyznać, że była to mocna lektura. Pomimo trudnej tematyki, przebrnęłam przez nią dość szybko. Jest dobrze napisana, ciekawym językiem i już od samego początku po prostu Autor mnie kupił. Śmiało ją polecam.

Josef Fritzl prowadził z pozoru normalne życie. Szanowany, przykładny mąż, ojciec, dziadek, ceniony przez przełożonych i współpracowników przede wszystkim za swoją pracowitość. Tak naprawdę Fritzl był tyranem, który za zamkniętymi drzwiami własnego domu zamienił się w dyktatora, który znęcał się nad własną rodziną. Ale nawet to nie jest jeszcze pełny obraz jego bestialstwa.

John Glatt przedstawił dokładnie postać emerytowanego inżyniera z Austrii począwszy od czasów jego dzieciństwa. Dowiecie się w jakich czasach dorastał i jaką toksyczną relację nawiązał ten człowiek z własną matką, co było chyba jednym z głównych czynników w ukształtowaniu takiej,a nie innej osobowości.

Dowiecie się co o samym zainteresowanym myślała rodzina jego żony, jego przyjaciele, sąsiedzi i znajomi, policjanci.

Poznacie historię jego córki Elisabeth, którą mężczyzna zaczął molestować w wieku jedenastu lat, by ostatecznie w wieku lat osiemnastu uwięzić ją w wybudowanym przez siebie podziemnym bunkrze.

Trzeba przyznać, że Josef Fritzl był mężczyzną niewyobrażalnie cierpliwym w dążeniu do osiągnięcia swojego chorego celu. Gdy w jego umyśle pojawiła się myśl o wybudowaniu podziemnego bunkra, w którym mógłby więzić swoją "drugą żonę", spędził on każdą wolną chwilę na realizacji swojego planu. Budował to pomieszczenie przez kilka lat, a nikt ani z rodziny ani z sąsiadów nawet nie domyślał się jaki los Fritzl zgotuje własnej córce.

Najgorszy w tej historii jest fakt, że okłamał on wszystkich i doprowadził do sytuacji, w której wszyscy - nawet jego żona Rosemarie uwierzyli, że ich córka uciekła z domu by dołączyć do tajemniczej sekty, a tymczasem dziewczyna przez lata mieszkała w koszmarnych warunkach ich piwnicy.

Elisabeth urodziła w podziemnym lochu siedmioro dzieci. Jedno zmarło. Trójkę z nich Josef wychowywał "na górze" ze swoją żoną. Za każdym razem zainscenizował wszystko tak, aby wyglądało, że Elisabeth podrzuciła im swoje dzieci, a więc jako przykładny dziadek mężczyzna przygarnął wnuki i wychowywał dzieci niesfornej córki.

Szokująca prawda wyszła na jaw dopiero, gdy dziewiętnastoletnia Kerstin zachorowała i musiała trafić do szpitala. Wtedy zarówno ona, jak i osiemnastoletni Sefan i pięcioletni Feliks po raz pierwszy opuścili mury swojego więzienia.

Elisabeth spędziła w nim dwadzieścia cztery lata swojego życia. Zarówno ona i jak i dzieci, które z nią mieszkały zmagały się z licznymi chorobami wynikającymi z braku dostępu do światła słonecznego, czystego powietrza, witamin oraz opieki medycznej.

Czy po takich przeżyciach można funkcjonować "normalnie"? Według lekarzy największe szanse na normalne życie miało najmłodsze z dzieci, gdyż najmniej czasu spędziło w podziemiach. Jednak te pierwsze lata na pewno odcisnęły swoje piętno i na jego psychice.

Książki z gatunku true crime są bardzo trudne. Pokazują brutalną, bestialską, chorą i okrutną wersję ludzkiego oblicza, której większość ludzi nie jest w stanie w ogóle pojąć.

Ta historia, jedna z wielu, jest tylko potwierdzeniem, że w przypadku przestępstw seksualnych nie powinno być mowy o przedawnieniu i czyszczeniu kartoteki po upływie określonego czasu. Nasuwa się tu oczywiste pytanie, czy gdyby w tamtych czasach prawo było inne czy Josef Fritzl dopuściłby się kolejnych przestępstw? Czy jego zachowanie wzbudziłoby cień podejrzeń w stosunku do jego osoby? Czy sprawiłoby, że tej rodzinnej tragedii dałoby się uniknąć?

Niejeden potwór jest wśród nas.

O sprawie Josefa Fritzla słyszał chyba każdy, niezależnie czy interesują go tego typu sprawy czy nie. 2008 r przewrócił świat, a zwłaszcza Europę, do góry nogami, gdy na jaw wyszło, że Fritzl molestował i więził swoją córkę przez 22 lata w piwnicy rodzinnego domu. Co więcej, stworzył z nią „swoją drugą rodzinę” i tak żył, mając jedną rodzinę pod ziemią a drugą piętro wyżej.

Książka przedstawia nam życie Josefa od dziecka aż po dzień pojmania, poznajemy jego trudne dzieciństwo i despotyczną matkę, co niezaprzeczalnie miało wpływ na późniejsze jego zaburzenia, co oczywiście nie jest usprawiedliwieniem dla zbrodni, jakich się dopuścił.

Policja miała z nim do czynienia niejednokrotnie, dlaczego nie interweniowała? Zdecydowanie zawiódł ówczesny system prawny Austrii, który nie potrafił dostrzec w porę niebezpieczeństwa ze strony Fritzla, ale również ludzie przewijający się przez ten dom z koszmarów, nikogo nie interesowała piwnica, dopóki nie doszło do tragedii.

Dzięki książce poznajemy także życie Elisabeth, jej marzenia i plany związane z przyszłością, tak drastycznie przerwane przez ojca. Zmagania kobiety i jej rodziny po wyjściu na wolność, usilną wytrwałość w dążeniu do normalności, która już nigdy nie będzie taka sama.

Wyobraźcie sobie żyć w pomieszczeniu, w którym nie możecie się w pełni wyprostować, gdzie jedyną atrakcją jest telewizor lub akwarium z rybką, ciągle jeść mrożonki, nigdy nie widzieć wschodu słońca, nie poczuć deszczu na skórze, nie dotknąć trawy, nie usłyszeć wiatru… Wyobraźcie sobie wychowywać własne dzieci w takich warunkach i tłumaczyć im, jak wygląda „życie na zewnątrz”. Dzieci Elisabeth tak właśnie egzystowały i będzie to mieć wpływ na całe ich życie, niezależnie od zmiany tożsamości i miejsca zamieszkania, wspomnień nie da się człowiekowi odebrać, choć czasem wiele by to pomogło.

John pisze prostym i przystępnym dla czytelnika językiem, nie ocenia, nie stawia żadnych wniosków, pozwala na to czytelnikowi. Jedynym minusem tej pozycji jest brak zdjęć, o których autor wielokrotnie wspomina, zdecydowanie dopełniłyby one obraz koszmaru.

Jeśli lubicie klimaty true crime to książka dla Was. Takie tragiczne historie warto znać, nie dla potworów, które je stworzyły, ale dla ich ofiar, które je przeżyły.

Są takie historie, o których najzwyczajniej nie wiem co napisać... Mam wrażenie, że cokolwiek by to było będzie i tak niewystarczająco. To historia, której czytanie bolało. Która wywoływała dreszcze. I choć była i jest ona znana chyba na całym świecie zapisana czarno na białym dotyka jeszcze bardziej.

Josef Fritzl zwyrodnialec, bestia pozbawiona jakiegokolwiek człowieczeństwa. Przez ponad dwadzieścia lat ukrywał swoją córkę w podziemiach kamienicy krzywdząc, gwałcąc i wykorzystując ją. Dopuścił się wielokrotnego kazirodztwa.

Swoją zbrodnie dopracował z najmniejszymi szczegółami. Zaginiona córka rzekomo uciekła do sekty. Przez tyle lat nikt, zupełnie NIKT nawet się nie domyślał co dzieje się w piwnicach pod kamienicą. To tam toczyło się życie Elizabeth z dziećmi, które spłodził jej własny ojciec. Nawet pisząc to po raz kolejny przechodzą mnie ciarki.

Tego okrucieństwa nie da się opisać. Jest to niewyobrażalne. Nie wiem jak bardzo zniszczonym psychicznie człowiekiem trzeba być, żeby się dopuścić czegoś takiego. I żyć. Normalnie jakby nigdy nic mając świadomość swoich czynów.

Kiedy w końcu po latach prawda wyszła na jaw sprawa żył cały świat. A sprawca otrzymał wyrok dożywocia więzienia, który i tak jest zbyt łagodny.

Przykre jest też to, że ten zwyrodnialec odsiadując wyrok miał tam lepsze warunki do życia niż uwięziona przez niego rodzina.

Książka Johna Glatta to rzetelny materiał o tym co działo się w austriackim Amstetten. Autor nie tylko opisał ze szczegółami losy rodziny Fritzl, ale także przytoczył wspomnienia osób związanych z całą sprawą. Polecam, ale też zapewniam, że to emocjonalny rollercoaster.

BRUNETTE BOOKS

Dzień dobry 💚

Słyszeliście historię o Potworze z Amstetten?

Autor John Glatt, dziennikarz śledczy kolejny raz opisał nam historię opartą na faktach, która wstrząsnęła światem.

Wszystko wydaje się w kwietniu 2008 roku, kiedy "dziadek" 19-letniej Kerstin dzwoni po karetkę. Twierdzi, że znalazł ją wycieńczoną pod domem, gdzie jego nieobliczalna córka Elisabeth porzuciła ją pod jego domem. 73-letni Josef Fritzl twierdzi, że Elisabeth uciekła z domu w 1984 roku i dołączyła do religijnej sekty. On i jego żona Rosemarie wychowują troje dzieci Elisabeth, które ta porzucała pod ich domem z liścikami.

Jednak prawda okazuje się przerażająca, a wszyscy odkrywają prawdziwe oblicze Josefa Fritzla.

Lekarze i policja odkrywają całą prawdę o tym, co przez 24 lata działo się w podziemiach domu Frizlów.

28 sierpnia 1984 roku Josef Fritzl zwabił Elisabeth do piwnicy. Tam zamroczył ją, pobił i brutalnie zgwałcił. Przez 24 lata więził ją w zbudowanym pod ziemią lochu w swoim własnym domu. Bił ją brutalnie i zmienił w swoją seksualną niewolnicę. Tam urodziła mu siedmioro dzieci. Jedno zmarło, a Josef spalił je w piecu.

W opinii ludzi był mężczyzną charyzmatycznym i odnoszącym sukcesy zawodowe. Nieskazitelnie ubranym, przykładnym i katolickim ojcem. Pozory mylą, bo za zamkniętymi drzwiami domu terroryzował całą rodzinę. Nieposłuszeństwo karał biciem. Był tyranem.

Podobno więził też swoją matkę w pokoju na ostatnim piętrze. Zabetonował okno i więził ją do śmierci. Wszystkim mówił, że matka nie żyje.

Był też agresywny w stosunku do żony.

Josef Fritzl opracował perfidny plan i oszukał wszystkich dookoła. Okazał się genialnym manipulatorem.

Straszna historia, która wstrząśnie każdym kto ją pozna.

Ja wciągnęłam się w tę książkę i nie mogłam od niej oderwać się dopóki nie skończyłam jej czytać.

Cały czas zastanawiałam się jak można być tak ślepym i nie widzieć, że coś nie tak jest z tym facetem? Wszyscy wiedzieli, że był karanym przestępcą seksualnym. Dlaczego Rosemarie była taka ślepa i nie widziała, że coś tak potwornego dzieje się pod dachem ich domu? Dlaczego udawała szczęśliwą żonę i matkę? I dlaczego nigdy nie zainteresowała się tym, co dzieje się w piwnicy?

Dlaczego nie zauważyła, że jej mąż jest pedofilem i gwałcicielem?

Autor pokazuje nam czytelnikom, że tacy zwyrodialce skądś biorą się. Mamy okazję przyjrzeć się dzieciństwu Josefa, które ukształtowało jego późniejsze życie. Nazistowskie dzieciństwo odcisnęło na nim silne i długotrwałe piętno. Matka wychowywała go sama. Ceniła dyscyplinę wzorując się na ideologii Trzeciej Rzeszy. Biła go regularnie i brutalnie. On przeniósł to na swój dom. Dowiecie się dużo o życiu Josefa, a także o tym, co działo się w podziemiach piwnicy. Elisabeth przeszła horror, a 24 lata spędzone w piwnicy okazały się potworne w skutkach.

Trauma rodzinna i terapia psychiatryczna obowiązkowe do końca życia.

Będziecie przerażeni i wstrząśnieci.

Warto przeczytać taką kontrowersyjną historię, aby dowiedzieć na co warto zwrócić uwagę.

Z niecierpliwością będę czekała na następną true crime spod pióra autora.

Polecam!

"Porywani zakładnicy w obawie o swoje życie często zaczynają identyfikować się ze swoimi porywaczami w ramach psychologicznego mechanizmu obronnego. Nawet najdrobniejszy akt dobroci staje się czymś ogromnym, bo w takiej sytuacji perspektywy na coś podobnego są minimalne."

Czy jest tutaj ktoś, kto w 2008 roku nie słyszał o Josefie Fritzlu? Austriackim 73-letnim mężczyźnie, który przez 24 lata przetrzymywał swoją własną córkę w bunkrze, który sam stworzył? Pod domem? Jeśli jakimś cudem jest tu ktoś taki, to spieszę z wyjaśnieniem.

Josef zbudował bunkier, który był tak pancerny, że nikt poza nim chyba nie byłby w stanie się tam dostać. Zamknął w nim własną 18letnią córkę Elisabeth, gwałcił, a nawet miał z nią kilkoro dzieci. To wszystko działo się przez 24 lata! Jak to się stało, że nikt tego nie odkrył? Zmyślił teorie, że jego córka dołączyła do sekty i uciekła z domu. Dyktował jej liściki, które później wysyłał z innego miasta by potwierdzać tę teorię. Dodatkowo troje ich wspólnych dzieci podrzucił pod drzwi domu, oczywiście z dołączonym liścikiem i prośbą by on i jego żona zaopiekowali się wnukami. Ten koszmar trwał do momentu aż w 2008 roku jedno z dzieci bedąc w lochu, zachorowało. Dziewczyna była już duża i wymagała konsultacji lekarskiej. Niestety lata życia bez światła dziennego odcisnęły swe piętno na odporności dzieci i ogólnie ich zdrowiu. Jedna wizyta w szpitalu zmieniła właściwie wszystko. Po nitce do kłębka, lekarz i policja dotarli do prawdy.

Przez lata ludzie myśleli, że to Josef i jego żona są cudowni bo wychowują wnuki, a Elisabeth jest zła bo porzuca własne dzieci. Jakież było zdziwienie, gdy okazało się, jak było naprawdę.

Jest wiele nieścisłości w tej sprawie według mnie. Josef miał blisko domu pokoje, które wynajmował. Mieszkańcy tych pokoi nie raz widzieli w nocy, jak Josef taczką wiózł do piwnicy zapasy jedzenia. Czasem nawet pomagała mu ponoć jego żona. To jak? Pomagała mu z jedzeniem i nie wiedziała po co je wiezie do piwnicy? Do miejsca gdzie absolutnie nie wolno było się nikomu zbliżać? Prócz Josefa oczywiście...

Ja rozumiem, że jego żona była zastraszona i bała się go. To ten typ rodziny gdzie na co dzień przy ludziach udaje się szczęśliwą rodzinkę a w czterech ścianach dzieją się okropne rzeczy. Josef był niesamowitym pozorantem. Nie mogę uwierzyć, że przez tyle lat nikt nic nie odkrył. Jak sprawa wyszła na jaw to sąsiedzi nagle zaczęli sobie przypominać, że faktycznie nocami dało się słyszeć jakieś dziwne dźwięki. Znieczulicy tego typu było wiele. Niestety. Mogłabym napisać o tej sprawie długi referat. Mam nadzieję, że skusicie się na tę lekturę, chociażby dlatego, że ta zbrodnia naprawdę miała miejsce. Warto wiedzieć na co zwracać uwagę, jak mogą zachowywać się osoby u których dzieje się coś niedobrego, tym bardziej jeśli nagle znikają bez śladu. Przyjaciółka dziś zadała mi pytanie. "Co jeśli teraz gdzieś na świecie jest ktoś zamknięty w takiej piwnicy a my nie wiemy?" Zostawię Was z tym pytaniem.

Generalnie nikt pokroju Josefa nie jest taki, tak po prostu. Zwykle wszystko zaczyna się już w latach dzieciństwa i tutaj też tak było. Przez bardzo długi czas wychowywała go jedynie matka, która była zwolenniczką Hitlera i twardej ręki. Josef z czasem również się taki stał. Wyniósł wiele zachowań z własnego domu i przeniósł je na własną rodzinę. Bił dzieci i okrutnie musztrował. Książka przedstawia wiele szczegółów zarówno z jego życia prywatnego, jak i momentów z piwnicy. To, co przeżyła Elisabeth... Nie jestem nawet w stanie sobie tego wyobrazić. W pewnym momencie poddała się temu, co ją spotkało jednak później dla dzieci znów walczyła ale w inny sposób. Autor spisał się, bo z tej książki dowiadujemy się naprawdę wielu ciekawych rzeczy. Nawet takich szczególików, które mogłoby się wydawać, że są nieistotne. Polecam Wam tę historię. Napewno Wami wstrząśnie.

Josef Fritzl - ojciec, który zgotował córce piekło. John Glatt - autor specjalizujący się w true crime. „Sprawa Josefa Fritzla” to najnowsza książka autora, która ukazuje bulwersującą prawdę makabrycznej historii Elizabeth. Dziewczynę więził jej własny ojciec. Zgotował jej piekło, z którego nie mogła wyrwać się przez dwadzieścia cztery lata. Pierwszego gwałtu na córce dokonał, gdy ta miała jedenaście lat. W sumie na świat przyszło siedmioro dzieci. Jedno z nich zmarło kilka dni po porodzie. Więził ją w piwnicy, a warunki, w których żyła urągały ludzkiej godności. Były nie do opisania.

Josef Fritzl był 73-letnim emerytowanym inżynierem. Dla sąsiadów Fritzlowie byli przykładną, kochającą się rodziną. Josef i Rosemarie byli wręcz przykładnym małżeństwem. Lecz nikt nie wiedział, co działo się za zamkniętymi drzwiami w domu przy Ybbsstrasse 40. Rzekomo w 1984 roku ich córka Elizabeth uciekła z domu, by dołączyć do religijnej sekty. Lecz prawda była zupełnie inna. Ucieczka córki była przykrywką, gdyż jak się okazało, przez ponad dwadzieścia lat doznawała zła, okrucieństwa z rąk swojego *taty TYRANA.

28 sierpnia 1984 roku mężczyzna swoją własną córkę odurzył narkotykami, po czym uwięził w podziemiach domu, czyniąc ją niewolnicą seksualną. W 2008 roku Kerstin jedno z dzieci Elisabeth zachorowało. Trafiło do szpitala. Wówczas prawda o rodzinie Fritzlów wyszła na jaw. Prawda, która nie mieści się w głowie.

Co ważne John Glatt nie ocenia, nie krytykuje, lecz ukazuje prawdę taką, jaka była. Jednak ja jako czytelnik nie mogę nie ocenić bestialstwa Josefa Fritzla. Według mojej opinii jego czyny zasługują na potępienie i nie ma dla mnie taryfy ulgowej w postaci dzieciństwa w czasach nazistowskich, czy relacji Josefa z jego matką.

Niestety historia zapisana na kartach książki „Sprawa Josefa Fritzla” nie jest fikcją literacką. To prawdziwa historia ukazująca twarz tyrana. John Glatt na kartach tej książki ilustrujące piekło Elizabeth i jej dzieci. Autor z reporterską dokładnością ukazuje nam prawdę, która przez ponad dwie dekady miała miejsce w „rodzinie” Fritzlów. Glatt jest specjalistą w ukazywaniu prawdziwych, makabrycznych wydarzeń, które splamiły się krwią w historii naszej ludzkości. Każda książka jego autorstwa („Zaginione dziewczyny”, „Rodzina z domu obok”, „Idealny tata”), mocno trafia do naszej wyobraźni, do naszych emocji. Ta najnowsza rozwaliła moje emocje na najdrobniejsze kawałki.

Książka „Sprawa Josefa Fritzla” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia na Faktach

Przed Wami jedna z książek, której nie byłam w stanie czytać jednym ciągiem... "Sprawa Josefa Fritzla" autorstwa Johna Glatt'a to nie jest zwykła historia, którą można zapomnieć. To coś więcej, coś, co wydarzyło się w rzeczywistości, kilkanaście lat temu w Austrii.

Musiałam robić sobie przerwy na coś lekkiego, bo to co skrywają kartki tej książki wbijało mnie w fotel i wywoływało we mnie tak skrajne emocje, że nie byłam w stanie tego znieść. Nie rozumiem jak można zgotować własnej córce, a w zasadzie całej rodzinie takie piekło...

O sprawie Josefa Fritzla było głośno kilkanaście lat temu. Mi również coś obiło się o uszy, jednak nie zagłębiałam tematu, bo wydawało mi się to zbyt przerażające.

Wyobraźcie sobie mężczyznę, który wiedzie szczęśliwe życie u boku kochanej żony Rosemarie. Nie jest do końca normalny, regularnie korzysta z burdeli, jest ekshibicjonistą, ma takie zapędy, które aż ciężko opisać... A sam o sobie mówi, że urodził się, by gwałcić... 🤯

Któregoś dnia jedna z córek ucieka z domu, by dołączyć do sekty religijnej. Przynajmniej Josef robi wszystko, by każdy wierzył w taki scenariusz. Prawda jest jednak inna. Zamyka ją w samodzielnie wybudowanym lochu, gdzie wiele lat przetrzymuje ją, regularnie gwałci, czego "owocem" jest siedmioro dzieci... Nie wszystkim udaje się przeżyć... W końcu bierze trójkę dzieci i podstawia pod własnym domem, udając, że te nie mogą dalej wychowywać się u boku Elizabeth i od teraz zamieszkają z nimi...

Prawda wychodzi na jaw w momencie, gdy jedno z dzieci Elizabeth bardzo ciężko zachorowało... Pierwszy raz opuszcza teren piekła- posiadłości Fritzla, a cała prawda wychodzi na jaw.

Nie przemawia do mnie totalnie to, że Josef miał ciężkie dzieciństwo - widok nazistowskich obozów zagłady, czy matka, która wychowywała go twarda ręką. Owszem, dzieciństwo ma ogromne znaczenie w dorosłym życiu, ale czy takie wydarzenia mogły aż w takim stopniu wpłynąć na tego człowieka? No i czemu nikt nie zorientował się, co tak naprawdę dzieje się w tym domu? Czy Rosemarie nie widziała, czy nie chciała widzieć?

Tyle pytań, które kłębią mi się w głowie po przeczytaniu tej książki... Nie wiem czy chcę znać na nie odpowiedzi. W głowie mi się nie mieści, że takie rzeczy się dzieją, bo niestety nie jest to fikcja literacka, a najprawdziwsza prawda...

Jeśli chodzi o samą książkę, to jest napisana bardzo przejrzyście. Wszystko chronologicznie opisane w ciekawy sposób. Czytało mi się ją bardzo dobrze, więc jeśli interesuje Was temat, to zachęcam do przeczytania. Tekst zawarty w środku nie należy do najprostszych, ale ja jestem z tych bardziej wrażliwych 😅