Sprawa Josefa Fritzla

Niejeden potwór jest wśród nas.

O sprawie Josefa Fritzla słyszał chyba każdy, niezależnie czy interesują go tego typu sprawy czy nie. 2008 r przewrócił świat, a zwłaszcza Europę, do góry nogami, gdy na jaw wyszło, że Fritzl molestował i więził swoją córkę przez 22 lata w piwnicy rodzinnego domu. Co więcej, stworzył z nią „swoją drugą rodzinę” i tak żył, mając jedną rodzinę pod ziemią a drugą piętro wyżej.

Książka przedstawia nam życie Josefa od dziecka aż po dzień pojmania, poznajemy jego trudne dzieciństwo i despotyczną matkę, co niezaprzeczalnie miało wpływ na późniejsze jego zaburzenia, co oczywiście nie jest usprawiedliwieniem dla zbrodni, jakich się dopuścił.

Policja miała z nim do czynienia niejednokrotnie, dlaczego nie interweniowała? Zdecydowanie zawiódł ówczesny system prawny Austrii, który nie potrafił dostrzec w porę niebezpieczeństwa ze strony Fritzla, ale również ludzie przewijający się przez ten dom z koszmarów, nikogo nie interesowała piwnica, dopóki nie doszło do tragedii.

Dzięki książce poznajemy także życie Elisabeth, jej marzenia i plany związane z przyszłością, tak drastycznie przerwane przez ojca. Zmagania kobiety i jej rodziny po wyjściu na wolność, usilną wytrwałość w dążeniu do normalności, która już nigdy nie będzie taka sama.

Wyobraźcie sobie żyć w pomieszczeniu, w którym nie możecie się w pełni wyprostować, gdzie jedyną atrakcją jest telewizor lub akwarium z rybką, ciągle jeść mrożonki, nigdy nie widzieć wschodu słońca, nie poczuć deszczu na skórze, nie dotknąć trawy, nie usłyszeć wiatru… Wyobraźcie sobie wychowywać własne dzieci w takich warunkach i tłumaczyć im, jak wygląda „życie na zewnątrz”. Dzieci Elisabeth tak właśnie egzystowały i będzie to mieć wpływ na całe ich życie, niezależnie od zmiany tożsamości i miejsca zamieszkania, wspomnień nie da się człowiekowi odebrać, choć czasem wiele by to pomogło.

John pisze prostym i przystępnym dla czytelnika językiem, nie ocenia, nie stawia żadnych wniosków, pozwala na to czytelnikowi. Jedynym minusem tej pozycji jest brak zdjęć, o których autor wielokrotnie wspomina, zdecydowanie dopełniłyby one obraz koszmaru.

Jeśli lubicie klimaty true crime to książka dla Was. Takie tragiczne historie warto znać, nie dla potworów, które je stworzyły, ale dla ich ofiar, które je przeżyły.

Są takie historie, o których najzwyczajniej nie wiem co napisać... Mam wrażenie, że cokolwiek by to było będzie i tak niewystarczająco. To historia, której czytanie bolało. Która wywoływała dreszcze. I choć była i jest ona znana chyba na całym świecie zapisana czarno na białym dotyka jeszcze bardziej.

Josef Fritzl zwyrodnialec, bestia pozbawiona jakiegokolwiek człowieczeństwa. Przez ponad dwadzieścia lat ukrywał swoją córkę w podziemiach kamienicy krzywdząc, gwałcąc i wykorzystując ją. Dopuścił się wielokrotnego kazirodztwa.

Swoją zbrodnie dopracował z najmniejszymi szczegółami. Zaginiona córka rzekomo uciekła do sekty. Przez tyle lat nikt, zupełnie NIKT nawet się nie domyślał co dzieje się w piwnicach pod kamienicą. To tam toczyło się życie Elizabeth z dziećmi, które spłodził jej własny ojciec. Nawet pisząc to po raz kolejny przechodzą mnie ciarki.

Tego okrucieństwa nie da się opisać. Jest to niewyobrażalne. Nie wiem jak bardzo zniszczonym psychicznie człowiekiem trzeba być, żeby się dopuścić czegoś takiego. I żyć. Normalnie jakby nigdy nic mając świadomość swoich czynów.

Kiedy w końcu po latach prawda wyszła na jaw sprawa żył cały świat. A sprawca otrzymał wyrok dożywocia więzienia, który i tak jest zbyt łagodny.

Przykre jest też to, że ten zwyrodnialec odsiadując wyrok miał tam lepsze warunki do życia niż uwięziona przez niego rodzina.

Książka Johna Glatta to rzetelny materiał o tym co działo się w austriackim Amstetten. Autor nie tylko opisał ze szczegółami losy rodziny Fritzl, ale także przytoczył wspomnienia osób związanych z całą sprawą. Polecam, ale też zapewniam, że to emocjonalny rollercoaster.

BRUNETTE BOOKS

Dzień dobry 💚

Słyszeliście historię o Potworze z Amstetten?

Autor John Glatt, dziennikarz śledczy kolejny raz opisał nam historię opartą na faktach, która wstrząsnęła światem.

Wszystko wydaje się w kwietniu 2008 roku, kiedy "dziadek" 19-letniej Kerstin dzwoni po karetkę. Twierdzi, że znalazł ją wycieńczoną pod domem, gdzie jego nieobliczalna córka Elisabeth porzuciła ją pod jego domem. 73-letni Josef Fritzl twierdzi, że Elisabeth uciekła z domu w 1984 roku i dołączyła do religijnej sekty. On i jego żona Rosemarie wychowują troje dzieci Elisabeth, które ta porzucała pod ich domem z liścikami.

Jednak prawda okazuje się przerażająca, a wszyscy odkrywają prawdziwe oblicze Josefa Fritzla.

Lekarze i policja odkrywają całą prawdę o tym, co przez 24 lata działo się w podziemiach domu Frizlów.

28 sierpnia 1984 roku Josef Fritzl zwabił Elisabeth do piwnicy. Tam zamroczył ją, pobił i brutalnie zgwałcił. Przez 24 lata więził ją w zbudowanym pod ziemią lochu w swoim własnym domu. Bił ją brutalnie i zmienił w swoją seksualną niewolnicę. Tam urodziła mu siedmioro dzieci. Jedno zmarło, a Josef spalił je w piecu.

W opinii ludzi był mężczyzną charyzmatycznym i odnoszącym sukcesy zawodowe. Nieskazitelnie ubranym, przykładnym i katolickim ojcem. Pozory mylą, bo za zamkniętymi drzwiami domu terroryzował całą rodzinę. Nieposłuszeństwo karał biciem. Był tyranem.

Podobno więził też swoją matkę w pokoju na ostatnim piętrze. Zabetonował okno i więził ją do śmierci. Wszystkim mówił, że matka nie żyje.

Był też agresywny w stosunku do żony.

Josef Fritzl opracował perfidny plan i oszukał wszystkich dookoła. Okazał się genialnym manipulatorem.

Straszna historia, która wstrząśnie każdym kto ją pozna.

Ja wciągnęłam się w tę książkę i nie mogłam od niej oderwać się dopóki nie skończyłam jej czytać.

Cały czas zastanawiałam się jak można być tak ślepym i nie widzieć, że coś nie tak jest z tym facetem? Wszyscy wiedzieli, że był karanym przestępcą seksualnym. Dlaczego Rosemarie była taka ślepa i nie widziała, że coś tak potwornego dzieje się pod dachem ich domu? Dlaczego udawała szczęśliwą żonę i matkę? I dlaczego nigdy nie zainteresowała się tym, co dzieje się w piwnicy?

Dlaczego nie zauważyła, że jej mąż jest pedofilem i gwałcicielem?

Autor pokazuje nam czytelnikom, że tacy zwyrodialce skądś biorą się. Mamy okazję przyjrzeć się dzieciństwu Josefa, które ukształtowało jego późniejsze życie. Nazistowskie dzieciństwo odcisnęło na nim silne i długotrwałe piętno. Matka wychowywała go sama. Ceniła dyscyplinę wzorując się na ideologii Trzeciej Rzeszy. Biła go regularnie i brutalnie. On przeniósł to na swój dom. Dowiecie się dużo o życiu Josefa, a także o tym, co działo się w podziemiach piwnicy. Elisabeth przeszła horror, a 24 lata spędzone w piwnicy okazały się potworne w skutkach.

Trauma rodzinna i terapia psychiatryczna obowiązkowe do końca życia.

Będziecie przerażeni i wstrząśnieci.

Warto przeczytać taką kontrowersyjną historię, aby dowiedzieć na co warto zwrócić uwagę.

Z niecierpliwością będę czekała na następną true crime spod pióra autora.

Polecam!

"Porywani zakładnicy w obawie o swoje życie często zaczynają identyfikować się ze swoimi porywaczami w ramach psychologicznego mechanizmu obronnego. Nawet najdrobniejszy akt dobroci staje się czymś ogromnym, bo w takiej sytuacji perspektywy na coś podobnego są minimalne."

Czy jest tutaj ktoś, kto w 2008 roku nie słyszał o Josefie Fritzlu? Austriackim 73-letnim mężczyźnie, który przez 24 lata przetrzymywał swoją własną córkę w bunkrze, który sam stworzył? Pod domem? Jeśli jakimś cudem jest tu ktoś taki, to spieszę z wyjaśnieniem.

Josef zbudował bunkier, który był tak pancerny, że nikt poza nim chyba nie byłby w stanie się tam dostać. Zamknął w nim własną 18letnią córkę Elisabeth, gwałcił, a nawet miał z nią kilkoro dzieci. To wszystko działo się przez 24 lata! Jak to się stało, że nikt tego nie odkrył? Zmyślił teorie, że jego córka dołączyła do sekty i uciekła z domu. Dyktował jej liściki, które później wysyłał z innego miasta by potwierdzać tę teorię. Dodatkowo troje ich wspólnych dzieci podrzucił pod drzwi domu, oczywiście z dołączonym liścikiem i prośbą by on i jego żona zaopiekowali się wnukami. Ten koszmar trwał do momentu aż w 2008 roku jedno z dzieci bedąc w lochu, zachorowało. Dziewczyna była już duża i wymagała konsultacji lekarskiej. Niestety lata życia bez światła dziennego odcisnęły swe piętno na odporności dzieci i ogólnie ich zdrowiu. Jedna wizyta w szpitalu zmieniła właściwie wszystko. Po nitce do kłębka, lekarz i policja dotarli do prawdy.

Przez lata ludzie myśleli, że to Josef i jego żona są cudowni bo wychowują wnuki, a Elisabeth jest zła bo porzuca własne dzieci. Jakież było zdziwienie, gdy okazało się, jak było naprawdę.

Jest wiele nieścisłości w tej sprawie według mnie. Josef miał blisko domu pokoje, które wynajmował. Mieszkańcy tych pokoi nie raz widzieli w nocy, jak Josef taczką wiózł do piwnicy zapasy jedzenia. Czasem nawet pomagała mu ponoć jego żona. To jak? Pomagała mu z jedzeniem i nie wiedziała po co je wiezie do piwnicy? Do miejsca gdzie absolutnie nie wolno było się nikomu zbliżać? Prócz Josefa oczywiście...

Ja rozumiem, że jego żona była zastraszona i bała się go. To ten typ rodziny gdzie na co dzień przy ludziach udaje się szczęśliwą rodzinkę a w czterech ścianach dzieją się okropne rzeczy. Josef był niesamowitym pozorantem. Nie mogę uwierzyć, że przez tyle lat nikt nic nie odkrył. Jak sprawa wyszła na jaw to sąsiedzi nagle zaczęli sobie przypominać, że faktycznie nocami dało się słyszeć jakieś dziwne dźwięki. Znieczulicy tego typu było wiele. Niestety. Mogłabym napisać o tej sprawie długi referat. Mam nadzieję, że skusicie się na tę lekturę, chociażby dlatego, że ta zbrodnia naprawdę miała miejsce. Warto wiedzieć na co zwracać uwagę, jak mogą zachowywać się osoby u których dzieje się coś niedobrego, tym bardziej jeśli nagle znikają bez śladu. Przyjaciółka dziś zadała mi pytanie. "Co jeśli teraz gdzieś na świecie jest ktoś zamknięty w takiej piwnicy a my nie wiemy?" Zostawię Was z tym pytaniem.

Generalnie nikt pokroju Josefa nie jest taki, tak po prostu. Zwykle wszystko zaczyna się już w latach dzieciństwa i tutaj też tak było. Przez bardzo długi czas wychowywała go jedynie matka, która była zwolenniczką Hitlera i twardej ręki. Josef z czasem również się taki stał. Wyniósł wiele zachowań z własnego domu i przeniósł je na własną rodzinę. Bił dzieci i okrutnie musztrował. Książka przedstawia wiele szczegółów zarówno z jego życia prywatnego, jak i momentów z piwnicy. To, co przeżyła Elisabeth... Nie jestem nawet w stanie sobie tego wyobrazić. W pewnym momencie poddała się temu, co ją spotkało jednak później dla dzieci znów walczyła ale w inny sposób. Autor spisał się, bo z tej książki dowiadujemy się naprawdę wielu ciekawych rzeczy. Nawet takich szczególików, które mogłoby się wydawać, że są nieistotne. Polecam Wam tę historię. Napewno Wami wstrząśnie.

Josef Fritzl - ojciec, który zgotował córce piekło. John Glatt - autor specjalizujący się w true crime. „Sprawa Josefa Fritzla” to najnowsza książka autora, która ukazuje bulwersującą prawdę makabrycznej historii Elizabeth. Dziewczynę więził jej własny ojciec. Zgotował jej piekło, z którego nie mogła wyrwać się przez dwadzieścia cztery lata. Pierwszego gwałtu na córce dokonał, gdy ta miała jedenaście lat. W sumie na świat przyszło siedmioro dzieci. Jedno z nich zmarło kilka dni po porodzie. Więził ją w piwnicy, a warunki, w których żyła urągały ludzkiej godności. Były nie do opisania.

Josef Fritzl był 73-letnim emerytowanym inżynierem. Dla sąsiadów Fritzlowie byli przykładną, kochającą się rodziną. Josef i Rosemarie byli wręcz przykładnym małżeństwem. Lecz nikt nie wiedział, co działo się za zamkniętymi drzwiami w domu przy Ybbsstrasse 40. Rzekomo w 1984 roku ich córka Elizabeth uciekła z domu, by dołączyć do religijnej sekty. Lecz prawda była zupełnie inna. Ucieczka córki była przykrywką, gdyż jak się okazało, przez ponad dwadzieścia lat doznawała zła, okrucieństwa z rąk swojego *taty TYRANA.

28 sierpnia 1984 roku mężczyzna swoją własną córkę odurzył narkotykami, po czym uwięził w podziemiach domu, czyniąc ją niewolnicą seksualną. W 2008 roku Kerstin jedno z dzieci Elisabeth zachorowało. Trafiło do szpitala. Wówczas prawda o rodzinie Fritzlów wyszła na jaw. Prawda, która nie mieści się w głowie.

Co ważne John Glatt nie ocenia, nie krytykuje, lecz ukazuje prawdę taką, jaka była. Jednak ja jako czytelnik nie mogę nie ocenić bestialstwa Josefa Fritzla. Według mojej opinii jego czyny zasługują na potępienie i nie ma dla mnie taryfy ulgowej w postaci dzieciństwa w czasach nazistowskich, czy relacji Josefa z jego matką.

Niestety historia zapisana na kartach książki „Sprawa Josefa Fritzla” nie jest fikcją literacką. To prawdziwa historia ukazująca twarz tyrana. John Glatt na kartach tej książki ilustrujące piekło Elizabeth i jej dzieci. Autor z reporterską dokładnością ukazuje nam prawdę, która przez ponad dwie dekady miała miejsce w „rodzinie” Fritzlów. Glatt jest specjalistą w ukazywaniu prawdziwych, makabrycznych wydarzeń, które splamiły się krwią w historii naszej ludzkości. Każda książka jego autorstwa („Zaginione dziewczyny”, „Rodzina z domu obok”, „Idealny tata”), mocno trafia do naszej wyobraźni, do naszych emocji. Ta najnowsza rozwaliła moje emocje na najdrobniejsze kawałki.

Książka „Sprawa Josefa Fritzla” ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia na Faktach

Przed Wami jedna z książek, której nie byłam w stanie czytać jednym ciągiem... "Sprawa Josefa Fritzla" autorstwa Johna Glatt'a to nie jest zwykła historia, którą można zapomnieć. To coś więcej, coś, co wydarzyło się w rzeczywistości, kilkanaście lat temu w Austrii.

Musiałam robić sobie przerwy na coś lekkiego, bo to co skrywają kartki tej książki wbijało mnie w fotel i wywoływało we mnie tak skrajne emocje, że nie byłam w stanie tego znieść. Nie rozumiem jak można zgotować własnej córce, a w zasadzie całej rodzinie takie piekło...

O sprawie Josefa Fritzla było głośno kilkanaście lat temu. Mi również coś obiło się o uszy, jednak nie zagłębiałam tematu, bo wydawało mi się to zbyt przerażające.

Wyobraźcie sobie mężczyznę, który wiedzie szczęśliwe życie u boku kochanej żony Rosemarie. Nie jest do końca normalny, regularnie korzysta z burdeli, jest ekshibicjonistą, ma takie zapędy, które aż ciężko opisać... A sam o sobie mówi, że urodził się, by gwałcić... 🤯

Któregoś dnia jedna z córek ucieka z domu, by dołączyć do sekty religijnej. Przynajmniej Josef robi wszystko, by każdy wierzył w taki scenariusz. Prawda jest jednak inna. Zamyka ją w samodzielnie wybudowanym lochu, gdzie wiele lat przetrzymuje ją, regularnie gwałci, czego "owocem" jest siedmioro dzieci... Nie wszystkim udaje się przeżyć... W końcu bierze trójkę dzieci i podstawia pod własnym domem, udając, że te nie mogą dalej wychowywać się u boku Elizabeth i od teraz zamieszkają z nimi...

Prawda wychodzi na jaw w momencie, gdy jedno z dzieci Elizabeth bardzo ciężko zachorowało... Pierwszy raz opuszcza teren piekła- posiadłości Fritzla, a cała prawda wychodzi na jaw.

Nie przemawia do mnie totalnie to, że Josef miał ciężkie dzieciństwo - widok nazistowskich obozów zagłady, czy matka, która wychowywała go twarda ręką. Owszem, dzieciństwo ma ogromne znaczenie w dorosłym życiu, ale czy takie wydarzenia mogły aż w takim stopniu wpłynąć na tego człowieka? No i czemu nikt nie zorientował się, co tak naprawdę dzieje się w tym domu? Czy Rosemarie nie widziała, czy nie chciała widzieć?

Tyle pytań, które kłębią mi się w głowie po przeczytaniu tej książki... Nie wiem czy chcę znać na nie odpowiedzi. W głowie mi się nie mieści, że takie rzeczy się dzieją, bo niestety nie jest to fikcja literacka, a najprawdziwsza prawda...

Jeśli chodzi o samą książkę, to jest napisana bardzo przejrzyście. Wszystko chronologicznie opisane w ciekawy sposób. Czytało mi się ją bardzo dobrze, więc jeśli interesuje Was temat, to zachęcam do przeczytania. Tekst zawarty w środku nie należy do najprostszych, ale ja jestem z tych bardziej wrażliwych 😅