Sekret indygo

Kobieca, silna, a co najistotniejsze autentyczna postać na tle XVIII-wiecznej Karoliny Południowej, to właśnie te dwa aspekty sprawiły, że sięgnęłam po "Sekret indygo".

Ojciec powierza szesnastoletniej Elizie zarządzanie rodzinną plantacją. Gdybym nie wiedziała, że to prawda, w życiu bym temu nie dała wiary. Niestabilna sytuacja w kraju zmusza ją do postawienia wszystkiego na jedną kartę i podjęcia decyzji o przebranżowieniu i uprawie indygo. By jednak to uczynić, dziewczyna musi złamać prawo i panujące konwenanse zawierając tyleż ryzykowny, co niebezpieczny układ z pewnym niewolnikiem.

Uwielbiam klimat i atmosferę powieści "Przeminęło z wiatrem", więc gdy tylko mam szansę poznać coś podobnego, wchodzę w to całą sobą.

Pierwszoosobowa narracja należy w całości do głównej bohaterki. To niezwykle inteligentna, a jak się przekonamy równie niezłomna panienka, która zrobi wszystko, by nie zawieść pokładanych w niej nadziei.

Fabuła oparta w dużej mierze na autentycznych wydarzeniach, doprawiona szczyptą beletrystyki sprawia, że przez tę historię się po prostu płynie.

Uwagę zwraca język i styl wzorowany na minionej epoce, pięknie i barwnie oddający wszelkie emocje, których tu z pewnością nie zabraknie i nadzwyczaj obrazowo opisujący zastaną rzeczywistość tamtego okresu.

Natasha Boyd stworzyła wspaniałą powieść, która zachwyci wszystkich koneserów niebanalnych powieści historycznych wzorowanych na autentycznych postaciach i wydarzeniach.

Byłoby inaczej, gdybyś urodziła się chłopcem. Płeć ma swoje wymagania, Elizo. Któregoś dnia zmienisz zdanie. Powinnaś więcej czasu spędzać z dziewczętami w swoim wieku, nauczyć się cenić panieńskie zajęcia.

Pierwsze skojarzenia jakie nasuwają mi się , gdy pada nazwa indygo mam przed oczami barwę nieba przed nocą ni to niebieską ni fioletową, jednak nigdy wcześniej nie słyszałam o tym by do jego uzyskania służyły krzewy hodowane w Karolinie Południowej.

Eliza Lucas Pinckney była córką znanego plantatora i posiadacza ziemskiego, której przyszło żyć w bardzo trudnych dla kobiet czasach.

W XVIII wieku rolą płci pięknej było dobrze wyjść za mąż, uczyć się haftu , prowadzić dom i urodzić dzieci.

I mowa tu wyłącznie o pannach wywodzących się z wysokich warstw społecznych.

Te które miały mniej szczęścia musiały pełnić rolę służących, a trzeba pamiętać, że był to okres niewolnictwa co dodatkowo rodziło konflikty na tle rasowym.

Tymczasem ojciec Elizy chcąc piąć się po szczeblach wojskowej kariery oraz nawiązując liczne relacje mające pomóc mu zdobyć stanowisko gubernatora prowincji powierza córce zarządzanie rodzinnym majątkiem, co nie jest łatwe.

W świecie zdominowanym przez mężczyzn szesnastoletnia dziewczyna musiała walczyć o każdy cal swojej niezależności i na każdym kroku udowadniać swoją wartość.

A to nie były jedyne trudności z jakimi się zmagała.

Walczyla również o prawa kobiet, miłość i przyjaźń przeżywając wzloty i upadki.

Cudna ,poruszająca, pięknie napisana na wskroś emocjonalna tym bardziej, że glowna bohaterka jest a raczej była autentyczną postacią.

Polecam, pochłania bez reszty. 💙💜

Eliza Lucas Pinckney to bezsprzeczne jedna z najbardziej fascynujących kobiet w dziejach Ameryki. Ta niezłomna i dążąca do niezależności młoda kobieta, zmuszona przez ojca, by przejąć pod jego nieobecność rodzinne plantacje, przekształciła rolnictwo w kolonialnej Karolinie Południowej i rozwinęła indygo jako jedną z najważniejszych upraw towarowych. Sukces jednak nie przyszedł łatwo, dziewczyna musiała z uporem i determinacją walczyć o swoje, nawet jeśli wiązało się to z przeciwstawieniem się rodzinie czy normom społecznym. Wyróżniał ją także stosunek do służby, nigdy nie godziła się na bestialskie, bezmyślne kary, a jednak układ z niewolnikiem był w tamtych czasach przekroczeniem wszelkich panujących norm i zasad. Jej determinacja, odwaga i ogromne poświęcenie nie tylko udoskonaliły uprawy indygo w Karolinie Południowej, ale przede wszystkim przełamały wszelkie oczekiwania dotyczące płci w XVIII wieku. Bez wątpienia, jest to postać, którą trzeba poznać!

Powieść Natashy Boyd to nie tylko pasjonująca prezentacja tej wspaniałej sylwetki czy ważnych zdarzeń historycznych, ale zarazem fascynująca, rozbudzająca wszystkie zmysły opowieść o miłości, ogromnych aspiracjach, ryzykownych układach czy przeciwstawieniu się panującym normom i zasadom społecznym. Autorka nakreśliła mistrzowskie i porywające połączenie historii z fikcją literacką, które zabiera nas w niezapomnianą, jakże emocjonującą podróż w czasie, jaką chciałoby się rozkoszować jak najdłużej. Przygotujcie się na fascynującą, angażującą przygodę, która pochłania niczym najgłębsza otchłań, przypominając tym samym jakże ważną kobiecą postać, która powinna być dla nas ogromną inspiracją!

„Sekret indygo” jest porywającą, niebywale przyjemną, a co najważniejsze, prezentującą fascynującą osobowość oraz istotne historyczne fakty powieścią, która Was pochłonie i oczaruje. To nie tylko sensualna lektura, ukazująca mroczne tajemnice, intrygi, ale także pełna zwrotów akcji historia, naszpikowana emocjami i ogromną determinacją w dążeniu do osiągnięcia wyznaczonego celu. Podsumowując, niezapomniana, otumaniająca uczta literacka! Polecam gorąco!💙💙

Zanim przejdziemy do powieści pani Natashy Boyd, warto wyjaśnić kilka spraw. Co to właściwie jest indygo? To organiczny związek chemiczny, barwnik, który występuje naturalnie, ale także wytwarzany jest chemicznie. Jego występowanie w naturze znajdziemy w liściach indygowców z rodziny bobowatych. Wie, że wiele to Wam nie mówi. Jednak jest najważniejszą rzeczą, która związana jest z książką amerykańskiej pisarki. Trzeba też wiedzieć, że kiedyś barwnik ten był również otrzymywany z rośliny zwanej indygowca barwierskiego, jak również z rdestu ptasiego i urzetu. Musicie też mieć poczucie tego, że barwik ten stosowany jest do barwienia naszych tekstyliów, a przede wszystkim do produkcji jeansu. Tak, tak, popatrzcie na swoje dżinsowe spodnie... Szczególnie te tradycyjne, granatowe, niebieskie i... wszystko jasne.

Najpierw kilka słów o autorce. Pani Natasha jest Amerykanką, której domeną są romanse współczesne i powieści z nutką tematyki historycznej. Przykładem tej drugiej jest właśnie Sekret indygo, która na rynku amerykańskim została wydana w 2017 roku. My dopiero w tym roku możemy cieszyć się, że na nasz rynek trafiła ta wspaniała powieść!

Okładka Sekretu indygo ma w sobie coś ekscytującego, coś, co od razu powoduje, że chciałoby się od razu zajrzeć do środka i zgłębić treść. Jeśli wiemy już, co to jest indygo, to okładka idealnie wskazuje na ten kolor. Indygo mieni się tutaj na stroju kobiety i na roślinach.

Czy kiedykolwiek w życiu słyszeliście o Elizabeth Lukas? O młodej kobiecie, która została rzucona przez swojego ojca na głębokie wody i została główną zarządzającą plantacjami rodziny Lukasów w Karolinie Południowej? Podejrzewam, że nie. Ja też nie miałem zielonego pojęcia, że kiedyś, a dokładniej w XVIII wieku, żyła dziewczyna, która w wieku szesnastu lat musiała z dnia na dzień stać się kobietą i która będzie twardą ręką zarządzać rolnictwem na rodzinnych włościach. Musimy jeszcze pod lupę wziąć okres w dziejach Ameryki, w jakim znalazła się młoda Eliza. To czasy niewolnictwa, konfliktów społecznych, to dodatkowo rodzinne intrygi i walka o przetrwanie w "walce" z okiełznaniem natury i dostosowaniem jej do produkcji takich rzeczy, które będą mogły sprzedać się z zyskiem. I właśnie powieść ta będzie pokazywała to wszystko, o czym napisałem. Elizabeth to postać historyczna, to kobieta, która zapisała się na kartach historii Stanów Zjednoczonych. Nie tylko przez indygo, z którym i z innymi przeciwnościami losu musiała się zmierzyć w swoim młodym życiu. Warto dodać, że jej synowie zostali ważnymi politykami w Karolinie Południowej i zostali nominowani na prezydenta i wiceprezydenta kraju.

Jaki jest fenomen tej powieści? Poznajemy myśli i plany działania Elizy, bo akcja toczy się pierwszej osobie. Elizabeth opowiada nam o życiu na plantacji, jakie ma rozterki i jak będzie starała się je rozwiązać. Pokaże też czytelnikom, że niewolnicy wcale nie muszą być poniżani, bici, karani za mało znaczącą przewinę, by jeszcze wydajniej pracowali dla swych panów. To też historia, że nie tylko mężczyźni mogą zarządzać, planować, działać, prowadzić księgi rachunkowe. Powieść czyta się zapartym tchem, wręcz miałem wrażenie, że kibicuję młodej Lukas w dopięciu wszystkiego na ostatni guzik, a w sytuacjach, które nie poszły po myśli kobiety, sam jestem z tego powodu smutny i załamany.

To powieść o wielkiej odwadze i o tym, że warto mieć marzenia i plany, warto je realizować, mimo przeciwności losu.

Czy wiecie, skąd biorą się kolory? Ja nie bardzo, dlatego od razu musiałam posprawdzać. Okazało się, że nie miałam żadnej wiedzy na ten temat. Nawet nie wiedziałam, że indygo to roślina i jak bardzo trudno wydobyć z niej barwnik. Do takich badań i poszukiwań skłoniła mnie lektura książki Natashy Boyd „Sekret indygo”.

Wyobraźcie sobie, że jest rok 1739. Kobiety dobrze urodzone mają wychodzić za mąż, rodzić dzieci i nie dyskutować. Kobiety pochodzące z nizin mają służyć. Do tego jeszcze, ponieważ akcja dzieje się w Karolinie Południowej, jest problem niewolnictwa. Świat należy do mężczyzn. W takich okolicznościach ojciec szesnastoletniej Elizy Lucas powierza jej zarządzanie rodzinną posiadłością. On sam jedzie robić karierę wojskową i marzy mu się zostanie gubernatorem prowincji. Bracia Elizy jeszcze się uczą. To ona musi zarządzać i to tak dobrze, by pieniądze starczały dla braci w Anglii, ojca w służbie wojskowej, który potrzebuje coraz więcej środków i na utrzymanie domu.

Okazało się, że postać Elizy jest prawdziwa. Rzeczywiście musiała mierzyć się z mężczyznami, udowadniać, że ma rozum, własne zdanie, że się zna, że potrafi. Młoda dziewczyna uparła się, że zacznie hodować indygo na barwnik i to przyniesie jej znaczne środki finansowe. Sytuacja staje się jeszcze bardziej skomplikowana, bo by tego dokonać musi zawrzeć tajny pakt z niewolnikiem. To absolutne złamanie prawa i konwenansów.

Eliza Lucas Pinckney generalnie nie lubi gdy musi się czemuś bądź komuś podporządkować. Ma własne zdanie i chce żyć po swojemu. Walczy do upadłego, a kiedy nie ma już siły, ma przyjaciół, którzy w nią wierzą. To książka o sile charakteru, o walce o każdy dzień i o wolność działania, ale też i myślenia.

Fabularyzowana biografia pierwszej bojowniczki i kobiety, która zmieniła Karolinę Południową. Dała podstawy do uprawy indygo. Dzięki temu stan mógł stać się niezależny. Fascynujący obraz silnej kobiety, która nie chciała poddać się społecznym i rodzinnym oczekiwaniom. To także historia o pięknym rodzącym się uczuciu, walce o każdego człowieka i wykorzystanie jego zdolności.

Czyta się ją jednym tchem. Autorce udało się odmalować postać nie pomnikową, papierową, ale pełną życia, popełniającą błędy, poszukującą i wątpiącą — prawdziwą.

Koniecznie przeczytajcie też posłowie napisane przez autorkę, bo mnóstwo tam dodatkowych informacji o Elizie i jej rodzinie.

Aż się wierzyć nie chce, że taka mała roślinka dała odcień niebieskiego, który zmienił świat.