Przyjdę po ciebie nocą

Wylie ucieka przed problemami rodzinnymi do domu umieszczonego na pustkowiu, gdzie niegdyś doszło do okrutnej zbrodni. Została tam zamordowana rodzina pewnej dziewczynki, a jej przyjaciółka zaginęła i nie odnalazła się do dnia dzisiejszego. Bohaterka jest pisarką, która tworzy książki z gatunku true crime i nie mogła sobie znaleźć bardziej klimatycznej pory na opisanie tej historii. Za oknem szaleje zamieć, dokoła nie ma żywej duszy, a ona znajduje na swoim podwórku chłopca z raną głowy i odmrożeniami. Dziecko nie chce powiedzieć kim jest, ani skąd przybywa. Wygląda na przerażonego. Czy grozi im niebezpieczeństwo?

Historię poznajemy z trzech perspektyw. Pierwsza dotyczy roku 2000, dokonanej zbrodni i toczącego się śledztwa, druga opowiada losy kobiety i jej córki, które są więzione w piwnicy przez tyrana i oprawcę, a trzecia opisuje współczesne wydarzenia dotyczące pisarki, o której wspomniałam wyżej. Początkowo wydaje się, że te wątki nie są ze sobą powiązane, lecz z czasem okazuje się, że wszystko składa się w jedną spójną całość.

Przepadłam przy tej historii. Bardzo mi się podobała. Moja mama, widząc, jak się wciągnęłam, poprosiła mnie, bym czytała na głos i jej również spodobała się ta książka. Jest tajemnicza, mroczna, klimatyczna i mocna. Podoba mi się kreacja bohaterów. Wylie jest skryta, nie dowiadujemy się zbyt wiele na temat jej przeszłości, odniosłam wrażenie, że próbuje przed czymś uciec oraz jest lekko pogubiona. „Kobieta z piwnicy”, jest tajemnicza. Autorka nie zdradza nam, kim jest. Wiemy tylko, że bardzo cierpi i stara się chronić córkę. Jest jeszcze Josie, która w chwili tragicznych wydarzeń ma trzynaście lat i całe życie przed sobą. Życie, które już na zawsze będzie naznaczone krwią jej bliskich.

Podobał mi się klimat. Uwielbiam w thrillerach miejsca odcięte od świata i bohaterów zdanych na samych siebie. Heather Gudenkauf mistrzowsko zbudowała napięcie. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością, fabuła jest pełna tajemnic i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Postacie są wiarygodne, przez co można się w pełni zaangażować w ich losy.

Poruszone zostały tu również tematy takie jak: samotność, niezrozumienie, traumy. Emocje wręcz atakują nas z każdej strony, skłaniają do refleksji, a zakończenie jest tak dynamiczne, że do teraz zbieram przysłowiową szczękę z podłogi.

Jest to pozycja obowiązkowa dla miłośników thrillerów. Nie zrażajcie się pierwszymi stronami. Mnie na początku było ciężko się wgryźć w tę historię, lecz szybko dałam się wciągnąć.

🏔️👣

Wylie jest autorką książek true crime. Udaje się na wieś, do domku odciętego od świata, by tam w spokoju i z dala od własnych problemów oddać się pisaniu. Nie przeszkadza jej ani zapowiedź burzy śnieżnej, ani fakt, że w domku popełniono kiedyś straszną zbrodnię.

Gdy burza przybiera na sile, Wylie znajduje na podwórku wyziębionego chłopca, któremu udziela pomocy i schronienia. Stara się z nim porozumieć, ale przerażony chłopiec nie wypowiada ani jednego słowa. Niedługo potem okazuje się, że groźna burza i niespodziewany gość to dopiero początek zaskakujących wydarzeń.

🏡🪓

,,Przyjdę po ciebie nocą" to ciekawie skonstruowana historia, w którą czytelnik zagłębia się stopniowo, śledząc trzy linie czasowe. Przez ilość wątków akcja rozwija się raczej powoli i przyznaję, że trochę zajęło mi wkręcenie się w tę książkę.

Na korzyść powieści od początku przemawiał klimat - z jednej strony mamy odciętą od cywilizacji chatkę i burzę śnieżną, a z drugiej letni, duszny dzień i zbrodnię popełnioną w cichym i spokojnym dotychczas miasteczku.

Bardzo spodobało mi się to, jak pod koniec autorka w zaskakujący sposób splotła z pozoru niezwiązane ze sobą wątki. Choć niektórych rzeczy można się było domyślić, był to dla mnie satysfakcjonujący moment. Zabrakło mi natomiast wyjaśnienia motywów mordercy i większego dreszczyku strachu.

Myślę, że ,,Przyjdę po ciebie nocą" ma szansę spodobać się wielu osobom. Choć miała swoje słabsze strony, cieszę się, że po nią sięgnęłam.

📖✒️

[współpraca reklamowa z @wydawnictwomova]

Uwielbiam ten moment, gdy sięgam po intrygująco zapowiadającą się historię, a ona niczym drapieżnik czający się w mroku, błyskawicznie wciąga mnie w swoje szpony. Gdy wystarczy zaledwie kilkanaście stron, a już wiem, że to będzie emocjonująca przygoda, która dostarczy mi mocnych wrażeń. Tak właśnie było z najnowszą książką Heather Gudenkauf - na kilka dni zawładnęła moimi myślami, a dopiero poznanie zakończenia ugasiło ten pożerający od środka głód wiedzy, który narastał z każdą przewróconą stroną.

"Przyjdę po ciebie nocą" szczególnie przyciągnęło moją uwagę dwoma liniami czasowymi w których rozgrywa się fabuła, a także niepokojącymi rozdziałami - tajemniczo zawieszonymi w czasie, przedstawionymi z perspektywy małej dziewczynki żyjącej w nietypowych warunkach. Wydarzenia sprzed 20 lat powoli i metodycznie odsłaniają przed Czytelnikiem kulisy brutalnych morderstw mających miejsce na odosobnionej farmie - miejscu, gdzie krzyki nikną w pustce przestrzeni. Ten wątek szczególnie mnie poruszył, wbił się w moją świadomość niczym kolec, tym bardziej że przebieg zdarzeń został przedstawiony z punktu widzenia dwunastoletniej Josie, której niewinność została raz na zawsze skażona mrokiem sekretów dorosłych.

Z kolei w teraźniejszości poznajemy Wylie Lark, pisarkę true crime, która zaszyła w odosobnionym domu na wsi, aby w niezmąconym spokoju móc pracować nad swoją najnowszą książką. Los jednak przygotował dla niej własny, przerażający rozdział.

Podczas burzy śnieżnej, gdy świat zewnętrzny staje się białą pustynią odcinającą wszelkie drogi ucieczki, kobieta znajduje na swoim podwórku nieprzytomnego chłopca z urazem głowy. Jak się tam znalazł?

Ta noc w życiu Wylie stanie się labiryntem dramatycznych wydarzeń, z którego każde wyjście prowadzi do kolejnej mrocznej tajemnicy, jednocześnie rozświetlając cienie przeszłości sprzed 20 lat.

Podziwiam autorkę za umiejętność budowania napięcia, jej obrazowe opisy skutecznie oddziałują na wyobraźnię, co niejednokrotnie wywoływało fizyczny dreszcz przerażenia. Dodatkowo kilka plot twistów uderza z siłą młota, roztrzaskując wszystkie nasze przypuszczenia w drobny mak, co sprawia, że książka nie pozwala się od siebie oderwać do ostatniej strony.

Zakończenie to mistrzowskie zwieńczenie tej mrocznej układanki, niepokój sięga zenitu, bezlitośnie szargając nerwy Czytelnika. Bardzo to było dobre :)

✨ jak często odkładacie książkę po kiepskim początku? ✨

Mi się to zdarza, jednak robię to tylko na chwilę, a po czasie wracam do lektury. Zawsze czytam książki do końca i w tym przypadku się z tego ciszę, bo ta historia mnie zaskoczyła i to bardzo. Nie tego się spodziewałam.

Wiele lat temu, w jednym z domów na wsi dochodzi do makabrycznej zbrodni. Kobieta oraz mężczyzna umierają od strzału z broni, ich syn zaginął, a córka została postrzelona w ramię. Na domiar złego zaginęła także przyjaciółka dziewczynki. Co wydarzyło się w tà makabryczną noc? Tylko Josie przetrwa i tylko ona widziała sprawcę.

Na wstępie muszę wam powiedzieć, że ta historia jest przerażająca. Makabryczna zbrodnia i jedna ocalała, dziewczynka lat trzynaście, która znalazła swoich rodziców martwych. To musiało rzucić cień na całe jej życie. Byłam ciekawa jak to wszystko się skończyło? Czy to Ethan był winny temu wszystkiemu? W końcu to idealny podejrzany, a dodatkowo chłopak uciekł, a razem z nim Becky.

Każda z trzech perspektyw zaczęła być emocjonująca i zdradzała coraz więcej. Raczej nie powinnam Wam o tym opowiadać, bo ja sama odkrywałam to z kolejną kartką i miejscami otwierałam usta ze zdziwienia, powoli łączyłam kropki, które prowadziły mnie do rozwiązania zagadki, ale nie spodziewałam się, że zakończenie będzie tak emocjonujące i że dodatkowo może mnie zaskoczyć, a jednak tak się stało.

Początkowo ciężko było mi się odnaleźć w tym wszystkim. Mamy tu Wylie, która przyjeżdża na odludzie, żeby pracować nad swoją książką, a także rozdziały poświęcone pewnej dziewczynce oraz jej matce, dodatkowo opowieść o straszliwej zbrodni oczyma Josie. Tutaj nic nie trzyma się kupy, każdą perspektywa wydaje się być odosobniona, a jednak zaczyna łączyć się w całość, która jest przerażająca.

Warto jest dać czas tej lekturze. Nie poddawajcie się, nawet jeśli na początku w waszej głowie będzie mętlik, gwarantuję Wam, że jest on po coś i zdziwicie się na sam koniec.

Jest to kolejna książka, która totalnie mnie zaskoczyła swoją treścią. Początkowo trudno miałam się wgryźć w treść, ale po czterdziestej stronie już wiedziałam, że przepadłam. Największym plusem tej historii są częste niewiadome co do losów postaci. Musimy się nieco skupić, gdyż czas w którym są różne opowieści się zmienia. Trudno powiedzieć w którym dzieją się najstraszniejsze momenty, gdyż wszędzie obecna jest przemoc. Ktoś zawsze cierpi w różnoraki sposób i wydaje mi się, że w najgorszy z możliwych. W treści mamy ukazane trzy czasy i chyba najbardziej do głosu dochodzi ten obecny podczas którego szaleje burza śnieżna. W innym czytamy o losach pewnej rodziny i tutaj często jest zaznaczone, że ktoś zrobiłby coś innego, gdyby wiedział, że dojdzie do tragedii. Jest jeszcze jedna historia i długo myślałam nad nią, gdyż inna rodzina ukazywała cielesne krzywdy do których dochodziło pomiędzy rodzicami. Matka bardzo chce obronić przed wszystkim swoją córkę i często ukazuje jej opowieści przełożone w sposób, który najmniej może ją skrzywdzić. Myślę, że najgorsza w tych trzech opowieściach jest zwykła bezradność. Cokolwiek ktokolwiek chciałby tutaj zmienić, to nic nie może, bo coś innego go trzyma w tym miejscu. Łączy je przemoc domowa i psychiczna łącznie z nadużywaniem ciała bez pozwolenia. Każda z nich bardzo wciąga, bo niekiedy pokazuje problemy naszego społeczeństwa. Ja bardzo ją przeżyłam, więc osoby wrażliwe powinny się przygotować na ból podczas czytania. Jeśli chodzi o opisy postaci, to są pobieżne, gdyż skupiamy się na konkretnych miejscach w których są rany. Tutaj nic nie dzieje się szybko, tylko każda tragedia wyzwolona jest jakby w powolnym tempie. Straszy nas tutaj napięcie, bo zawsze wiemy, że coś się wydarzy, tylko nie wiemy co. Niedokończone tragedie wyzwalają dokończenie poprzez nasze myśli, które szukają wyjścia z danych sytuacji. Często coś lub ktoś znika i nie wiadomo co się z nimi stało. Autorka jest mistrzynią w budowaniu napięcia. Im dalej, tym jest ono większe i gęściejsze. To naprawdę świetny thriller psychologiczny, więc szczerze go polecam!