Przyjdę, gdy zaśniesz

Dość ciekawy thriller. Może nie był za bardzo odkrywczy, ale wciągnął mnie w swoją akcję.

Z początku niewymagająca, trochę podobna do 365 dni B. Lipińskiej książka nowo poznanej autorki lubującej się w opowieściach wrocławskich. Wykreowana przez nią główna bohaterka trochę irytuje swoją naiwnością i niedojrzałością w obliczu wszystkich tragedii, które zaczęły się dziać odkąd poznała nauczyciela swojego młodszego brata. Starałam się zrozumieć jej decyzje i wybory, były mi poniekąd znane… Wraz z kolejnymi kartami tkała się historia rozsadzającą mózg czytelnika. A już końcówka totalnie wymiata. Pani Agnieszka naprawdę wybroniła z pozoru zwyczajną, prostolinijną powieść tworząc coś w rodzaju emocjonalnego rollercoastera.

Jak wiele człowiek jest w stanie znieść w obliczu tragedii rodzinnych, oraz czy może ufać każdemu, kto ofiaruje pomoc i wsparcie? Ten thriller pokazuje, jak łatwym kąskiem jest kobieta, którą życie doświadczyło w młodym wieku i która traci wszystko po kolei po tym, jak zaufała nieodpowiedniemu człowiekowi…

IG: book_szpanerka

Kto z nas chciałby, by w wieku 21-lat stać się głową rodziny?

Iga nie miała wyboru. Po śmiertelnym wypadku macochy i wylądowaniu ojca w szpitalu, musiała zająć się swoim przyrodnim bratem. W jednym czasie spadło na nią za dużo przytłaczających spraw, a dodatkowo jej brat Sławek był w fazie buntu. Potrzebowała wsparcia i bezpieczeństwa. Znalazła je zupełnie przypadkiem, tylko nie wiedziała, że On miał plan, który tworzył przez prawie całe swoje życie.

--------

"Przyjdę, gdy zaśniesz" jest moją kolejną, z wielu przeczytanych książek tej autorki, ale pierwszą w takim gatunku. Powiem Wam, że mimo tego, że autorka nie ukrywała kto jest tym złym, to książka wkręciła mnie strasznie.

Co rozdział mogliśmy wejść w umysł oprawcy i poznać jego myśli, lub momenty z przeszłości. W książce było pełno zwrotów akcji, niewiadomych, tajemnic, minipulacji i scen, które wywoływały ciarki na plecach. Historia dobrze wymyślona, wystąpił również wątek, którego nie spodziewałam się ani trochę. Dało to jeszcze większą frajdę z czytania i ogromne zaskoczenie. To nie tylko thriller czy kryminał, ale też znajdzie się wątek romansu, więc gorących momentów też nie brakowało.

"Przyjdę, gdy zaśniesz" Agnieszka Lingas - Łoniewska.

Kiedy świat wali się nam na głowę i życie doświadcza nas zbyt mocno, stajemy się słabi i bezbronni. Potrzebujemy mieć blisko siebie kogoś, kto wyciągnie do nas pomocną dłoń. Wesprze, doda sił i da nadzieję na lepsze jutro, właśnie wtedy, gdy my sami pogrążeni w swoim bólu nie potrafimy jej dostrzec. Wówczas jesteśmy również bardziej ufni, a przy tym mniej ostrożni. Piszę o tym ku przestrodze nas wszystkich, ponieważ niestety wśród nas są ludzie, którzy tylko czekają na odpowiedni moment, aby dla sobie tylko znanych celów wykorzystać naszą trudną sytuację życiową i nie najlepszy stan psychiczny. Być może mijamy ich każdego dnia na ulicy, nie zdając sobie sprawy z tego, że ten miły i ujmujący człowiek, któremu właśnie powiedzieliśmy „dzień dobry”, jest potworem w ludzkiej skórze, który jeśli tylko przykujemy jego uwagę i zainteresowanie może stać się dla nas śmiertelnym zagrożeniem. Jak się za chwilę przekonacie, nasze cierpienie dla takich osób jest najbardziej podatnym gruntem do tego, aby rozpocząć swój chory plan klarujący się w ich spaczonych umysłach.

Na szczęście nie będę Wam dziś opowiadać o tego rodzaju zdarzeniach na podstawie wydarzeń mających miejsce w rzeczywistości, a jedynie będących fikcją literacką w powieści Agnieszki Lingas – Łoniewskiej „Przyjdę, gdy zaśniesz”, z której recenzją do was przychodzę.

Bohaterką książki jest Iga. Młoda studentka, na którą w momencie, kiedy my czytelnicy wkraczamy w jej życie, spada ogromny ciężar tragedii rodzinnej, a zarazem odpowiedzialności za bliską sobie osobę. Macocha naszej bohaterki ginie w wypadku samochodowym. Ta druzgocąca wiadomość staje się dopełnieniem końca jakichkolwiek relacji rodzinnych, które już od dawna nie były najlepsze. Dziewczyna znalazła się w naprawdę trudnej sytuacji. Ojciec żyje gdzieś obok, uciekając w alkohol, a ona w pojedynkę musi radzić sobie z nastoletnim przyrodnim bratem, którego zachowanie sprawia, że ręce opadają. Chłopak jest w tym wieku, w którym na nic zdają się tłumaczenia, prośby i błagania. Buntuje się przeciwko wszystkiemu i zupełnie nic do niego nie trafia. To, co się dzieje, w połączeniu ze studiami sprawia, że Idze zaczyna brakować sił, by móc przejść przez to, co ją spotkało.

Wtedy pojawia się On. Mężczyzna, który zdaje się być odpowiedzią na niewypowiedziane do losu prośby młodej kobiety. Stefan staje na jej drodze życiowej przez przypadek i jest zawsze, kiedy ona go potrzebuje. To ON sprawia, że Iga odzyskuje spokój, przez co bardzo szybko obdarza go zaufaniem. Jemu właśnie o to chodziło, bo zaufanie jest najbardziej niebezpieczną bronią. Kiedy już je zdobędziesz, masz nad ludźmi władzę, a oni nie mając o tym pojęcia, stają się marionetkami w twoich rękach. Od tego momentu wiele się zmienia i to wcale nie na lepsze. Oczywiście nie zdradzę nic więcej, abyście sami doświadczali niemalże na własnej skórze tego, co czuje dziewczyna. Niech wystarczające dla was na ten moment będzie to, że po spokoju nie ma już śladu, a na jego miejscu pojawia się strach, niepewność i poczucie winy.

Autorka oddała w nasze ręce przerażającą w swoim wymiarze historię, która staje się nad wyraz straszna, kiedy uświadomimy sobie jej autentyczny wymiar przekazu. Zostaliśmy bowiem postawieni twarzą w twarz z socjopatą. Na kartach powieści poznajemy perfekcyjnie wykreowaną postać osoby cierpiącej na tego rodzaju zaburzenia. Dane nam jest niemalże zajrzeć do jego umysłu i przekonać się, co kryje się za maską pozorów zakładaną przez niego każdego dnia. Socjopata jest niczym genialny aktor na scenie, który perfekcyjnie odgrywa swoją rolę, do której jak się okazuje często przygotowuje się nawet latami. Mało tego jest niczym lalkarz sterujący swoją ofiarą pociągający za sznurki, którymi w tym przypadku są jej emocje. Jej, bo ON nie czuje nic. Wszystko, co pokazuje na zewnątrz jest wyuczone i wyćwiczone. Zapomnijcie o przypadku, taka osoba ma wszystko zaplanowane i wszystko kontroluje. Jeśli znajdziemy się już w jej pułapce, to możemy być pewni tylko jednego. Z pewnością nie stało się to bez powodu.

W takim razie, w tym miejscu rodzi się pytanie, dlaczego właśnie Iga została schwytana w macki przemocy psychicznej? Przecież to tak dobra osoba, która nigdy nie zrobiła nikomu nic złego. A może tylko ona tak o sobie myśli? O tym jednak musicie przekonać się już sami.

„Przyjdę, gdy zaśniesz” to mocno angażujący nas thriller, który czytamy z rosnącą ciekawością tego, co wydarzy się za chwilę. A możecie mi wierzyć, że dzieje się naprawdę wiele. Pani Agnieszka w dojmujący sposób ukazuje nam dwa oblicza przemocy, przy czym przekonujemy się, że wcale nie ta fizyczna bywa tą najbardziej dotkliwą. O wiele bardziej niebezpieczne jest to, co zakamuflowane i niewidoczne dla oczu.

Przemoc i manipulacja to, jednak nie wszystko, o czym przeczytacie sięgając po ten tytuł. Kolejną równie ważną kwestią jest problem tego, co dzieje się z młodym człowiekiem pozbawionym uwagi i zainteresowania rodziców. Brat Igi, Sławek dorastał w domu, w którym, choć żyło się pod jednym dachem, to jednak każdy żył obok siebie. Rodzice zaabsorbowani sobą, nie poświęcają nastolatkowi czasu. Teraz Iga ma duży problem z wywołaniem na niego wpływu.

Jak widzicie jest to bardzo dobra książka, która na pewno wciągnie was w bieg następujących po sobie wydarzeń. Będziecie czytać ją z ogromną ciekawością i zaangażowaniem. To jedna z tych książek, której nie sposób odłożyć, zanim nie dotrzemy do ostatniej strony, ale nie mogę napisać, że była to historia, której odkrywanie wzbudziło we mnie strach ściskający za gardło. Owszem odczuwałam niepokój, ale nie był ON aż tak nasilony, jak się spodziewałam. Natomiast należy podkreślić, że największa jej wartość tkwi w wymiarze społecznym podjętego tematu. Z przykrością muszę stwierdzić, że wiele osób utożsami się z przeżyciami i uczuciami Igi. Poczuje jej lęk, zagubienie, niezrozumienie tego, co dzieje się w ich związku. Macie moje słowo, że te wszystkie aspekty sprawią, że czas spędzony na lekturze tej powieści będzie pełen refleksji i przemyśleń, jeszcze na długo po odłożeniu jej na półkę.

Takie książki warto czytać i o nich rozmawiać, do czego serdecznie was zachęcam.

”Przyjdę gdy zaśniesz”

Co prawda jestem miłośniczką głównie romansów i fantastyki lecz dobrym thrillerem czy kryminałem nie pogardzę. Tu mamy jedno i drugie z dodatkowym wątkiem romantycznym, więc czego chcieć więcej ?

Pióro autorki zdążyłam już poznać. Co prawda z jej dorobku , niewiele książek za mną ale liczę na to , że nadrobię pozostałe. Ta wciągnęła praktycznie od początku choć w sumie nie wiedziałam czego się tu spodziewać. Przypominała mi nieco książkę “Suma kłamstw” , równie intrygująca choć okoliczności zupełnie inne.

Z początku książka wydaje się takim romansem , który po prostu rozwija się w dramatycznych okolicznościach. Jednak wszystko ma drugie dno, wydaje się inne niż jest w rzeczywistości by przy zakończeniu, niezaprzeczalnie zszokować czytelnika.

Iga jest studentką. Mieszka wraz z przyjaciółką, której wynajmuje pokój w swoim mieszkaniu. Wyprowadziła się z domu rodzinnego, gdyż czuła się tam nieswojo. Czyżby już wtedy wyczuwała jak wiele problemów skrywają jej bliscy ?

Dochodzi do wypadku ,w którym ginie jej macocha. Iga wraca do domu by wesprzeć przyrodniego brata i ojca . W tych trudnych chwilach, wsparciem dla nich okazuje się nauczyciel Sławka - brata Igi. Niestety , krótko po pierwszym nieszczęściu dochodzi do kolejnego …i następnego … Czy Iga ma aż takiego pecha ? Czy to nie tylko lawina nieszczęść , a skrupulatnie przemyślany plan ?

Nauczyciel Sławka - Szczepan, wydaje się na początku idealnym wsparciem, facetem który zafascynował Igę, rozumie się z jej bratem doskonale . Jednak coś jej w nim tak nie do końca pasuje… Czy intuicja jej nie myli ? Pojawia się też policjant, który również służy wsparciem i pomocą. Który z tych mężczyzn będzie naprawdę kimś pozytywnym w życiu bohaterki ?

Przyznam , że przez książkę się płynie. Wciąga , intryguje, przeraża momentami i przede wszystkim - szokuje. Zupełnie nie spodziewałam się tego co dostałam na zakończenie. Bałam się każdej kolejnej strony, autorka wie dobrze jak trzymać w napięciu . Jednak nie można się oprzeć pokusie by dowiedzieć się co dalej. Kto , po co i dlaczego ? Ile razy zadawałam to pytanie w trakcie czytania ? Nie mało . Wątpliwości nie brakowało , podejrzeń również. Ale zakończenie … Mocne , po prostu mocne. Gdy już wydawało się , że było wszystko jasne i Iga może czuć się bezpiecznie , autorka zostawiła mnie wręcz ze szczęką na podłodze.

Tak więc polecam ! Książka bez wątpienia warta uwagi .

Dilerka Emocji w kolejnym hipnotyzującym thrillerze, po którym trudno zasnąć - "Przyjdę, gdy zaśniesz", czyli Agnieszka Lingas-Łoniewska znów podnosi ciśnienie!

Iga jest osobą spokojną i zamkniętą w sobie. Ma dwadzieścia jeden lat i studiuje na drugim roku filologii polskiej. Mieszka wraz z przyjaciółką Marysią w mieszkaniu po babci.

Gdy miała dwa latka straciła matkę, jednak ojciec ożenił się powtórnie i cztery lata później urodził się Sławek. Obecnie brat ma piętnaście lat i są z nim problemy wychowawcze. Chłopak nie wsparcia ze strony rodziców, bo wciąż ich nie ma; każde z nich jest zajęte swoim życiem i nie kontroluje syna.

W miarę poukładane życie Igi zaczyna się komplikować w chwili, gdy podczas wizyty z koleżankami z roku w klubie, dziewczynie ginie torebka... Wprawdzie się odnajduje, ale dalsze zdarzenia nie dość, że się nawarstwiają to jeszcze mnożą kolejne tragedie. Rodzina Igi zostaje poddana wielu bolesnym próbom. Czy będą mieli szansę wyjść z nich zwycięsko? Czy dziewczyna będzie w stanie pomóc bratu odnaleźć się w trudnej sytuacji? Dlaczego Sławek wciąż powtarza jej, że nie zna prawdy o ich rodzinie? Jaka ona jest?

Traumatyczne chwile pomaga Idze przejść Szczepan Stawski, nowy nauczyciel Sławka. Pojawił się w życiu rodzeństwa, wspierał, pocieszał i rozkochał studentkę w sobie...

Jaka jest prawda o rodzinie Igi? Dlaczego Sławek jest tak bardzo rozżalony? Jakie tragedie czekają na te dzieciaki? Dlaczego tak tytułowa groźba o śnie jest takim koszmarem?

Koniecznie sięgnijcie po ten thriller!

Wprawdzie to Iga była najbardziej obciążona wydarzeniami, najmocniej przeżywała wydarzenia, z beztroskiej studentki szybko musiała wejść w życie pełne poważnych problemów, ale i tak uważam, że to postać irytująca i mocno naiwna! Zbyt szybko ufała obcym, udostępniała swoje dane, wpuszczała do bezpiecznego świata.

Autorka podnosiła napięcie fragmentami (pisane kursywą) zamieszczonymi po każdym rozdziale, które są narracją "czarnego charakteru", który przyznaje, że od lat przygotowywał się do swojej życiowej misji, do tego, co chciał zrobić. Jest cierpliwy, skrupulatny, nie ma uczuć ani emocji. Zaplanował karę dla tych, którzy go zawiedli a 'one' płaciły za grzechy tej, która mu się wymknęła... Kim jest i jaką rolę odegra w tej historii? Na czym polega jego plan?

Uwielbiam takie thrillery, w których wydarzenia mnie zaskakują, bohaterowie mają dwie twarze czy ukrywają prawdę a ja chociaż domyślam się pewnych rzeczy (czasami z powodzeniem) i tak potrzebuję poduszki, by szczęka uderzając o podłogę nie pozbawiła mnie zębów. Tak, właśnie za takie momenty najbardziej kocham literaturę mocniejszą niż obyczajowa a w tej książce właśnie tak było.

Musiałam się nieźle nagimnastykować, by składać w całość układankę stworzoną przez Lingas-Łoniewską, która myliła tropy, podsuwała nowych potencjalnych sprawców, plotki, manipulacje czy insynuacje...

Podsumowując - "Przyjdę, gdy zaśniesz" to wyborny thriller, w którym emocje rosną, niełatwo jest odkryć osobę sprawcy całego zła a przemoc fizyczna i psychiczna wychyla się z każdego kąta. Książkę czyta się w napięciu i stresie, bowiem czekają tam na czytelnika nie tylko gwałty, tajemnicze śmierci czy nieustanne zagrożenie, ale też lęk o los niewinnych. Ta historia to huśtawka nastojów, strach, niepokój, problemy z zaufaniem, złość i samotność. Jeśli lubicie thrillery to koniecznie musicie sięgnąć po ten!

Bardzo cienię twórczość Agnieszki Lingas-Łoniewskiej za te emocje, jakie dostarczają mi Jej książki. I nie ma znaczenia, że jest to powieść typowo kobieca z nutką pikanterii czy też doskonały thriller psychologiczny. W każdym tym wydaniu jest moc i ekscytacja.

"Przyjdę, gdy zaśniesz" to historia o młodej kobiecie, którą dosiąga trauma. Zrozpaczona, osamotniona i nieco zagubiona, tuż po śmierci matki, musi zając się swoim nastoletnim bratem, gdyż ojciec jest w żalu i rozgoryczeniu. Z dnia na dzień odkrywa, że wcale tak naprawdę nie znała swojej własnej rodziny. Rodziny, która ma mroczne sekrety. Nagle poznaje przystojnego mężczyznę, który jest zarazem nauczycielem jej brata i tak rodzi się między nimi uczucie. Uczucie, które w pewnym momencie bardziej przypomina uzależnieni, opętanie czy też doskonałą manipulację. To także opowieść o kimś, kto żyje wspomnieniami, fikcją, zazdrością. W swym zachowaniu kieruje się żądzą władzy. To prawdziwy socjopata, którego zniszczyła i wykorzystała przeszłość. A jednak trudno jest zrozumieć i zaakceptować jego poczynania. Przyznam, że już od samego początku ta osoba wydała mi się bardzo podejrzana i fałszywa, wtedy też stanowczo nadałam jej miano "czarnego charakteru"- jak widać nic a nic się nie pomyliłam. Normalnie trochę by mnie to zniechęciło, ale w tym przypadku byłam bardzo ciekawa, co też się kryje we wnętrzu tej postaci i jak potoczą się jej losy.

Zaś co do naszej głównej bohaterki to wydała mi się ona nadzwyczaj nieodpowiedzialna, łatwowierna i naiwna, zaślepiona przez chwilowe zauroczenie, zagubiona i nie ucząca się na własnych błędach. To kobieta, której również brakuje nieco sprytu i obiektywizmu. Nocami męczyły ją koszmary, który wydawały się bardzo realne, za dnia pozostawał pewien niepokój i złe samopoczucie, które topiła w kieliszkach wina. To powinno dać jej nieco do myślenia. Ale tak nie było.

Co do zakończenia, to przyznam, że bardzo mnie zaskoczyło. Było tajemnicze, niebezpieczne i dwuznaczne. Jakby to wcale nie był koniec tej historii.

Całość wciągająca i intrygująca, pełna emocji, niejednoznacznych sytuacji oraz ciekawych bohaterów. Polecam.

Życie codziennie przynosi Idze coraz więcej przykrych niespodzianek. Rodzinne tragedie idą w parze z problemami natury sercowej, a z czasem robi się coraz niebezpieczniej, pojawia się nawet policja. W otoczeniu Igi grasuje "drapieżnik" - czy w porę rozpozna, kto to taki?

Wciągnęła mnie ta historia. Mniej więcej od połowy słuchałam jej jako audiobooka wspólnie z narzeczonym i razem z zaciekawieniem śledziliśmy rozwój wypadków. Lektorem był Maciej Więckowski, świetnie sobie poradził, bardzo szybko przyzwyczaiłam się do jego głosu.

Początek wspominam raczej kiepsko, raz nawet zamknęłam książkę i obejrzałam ją z każdej strony, bo zwątpiłam, czy na pewno zamówiłam dobry gatunek... Napięcie typowe dla thrillera pojawia się dopiero z czasem.

Jest tutaj dosyć mocno rozbudowany wątek romantyczny i pojawiają się ze szczegółami sceny erotyczne, co kompletnie mi nie pasowało do reszty powieści. Rozumiem, co autorka chciała osiągnąć - w ten sposób została zbudowana relacja bohaterów, gdzie jeden wykorzystuje [Adres usunięty]. seks do manipulacji drugą osobą, ale i tak coś mnie w tym drażniło i po kilku takich razach po prostu zaczęłam te sceny omijać. Dziwiła mnie też sytuacja ze Sławkiem, młodszym bratem głównej bohaterki. Jego imprezy były aż zbyt szokujące, ciężko mi było w to uwierzyć, ale może faktycznie nastolatkowie są do tego zdolni? W sumie w dzisiejszych czasach (i mając w pamięci powieści Marcela Mossa :P) wszystko może się zdarzyć.

Podobało mi się, że do każdego rozdziału została przypisana jedna piosenka, a pod koniec pojawiały się przemyślenia naszego anonimowego złoczyńcy. Ogólnie wzbogacanie powieści muzyką uważam za fajny trend. Sama fabuła również intrygowała, koniecznie chciałam poznać zakończenie.

Niektóre rozwiązania mi się podobały, przy innych rwałam włosy z głowy - nie da się ukryć, że książka wywołała we mnie dużo emocji. Gdybym miała to sobie rozpisać to wyszłoby, że "Przyjdę..." zawierała tyle samo plusów co minusów. Niemniej, jeśli ktoś lubi thrillery, to będę ją polecać dla rozrywki i dyskusji.

Śledząc prowadzonego przeze mnie bloga i inne konta społecznościowe, przekonaliście się, że często sięgam po książki Agnieszki Lingas - Łoniewskiej. Lubię pisane przez nią historie i chętnie poszerzam biblioteczkę o kolejne pozycje. Kiedy zobaczyłam, że pojawiła się na rynku nowa powieść i jest ona czymś zupełnie innym niż to, co dotychczas miałam okazję czytać, byłam jej szalenie ciekawa. Wyobrażacie sobie kogoś o tak lekkim piórze, pełnym zabawnych anegdotek, dialogów w thrillerze? Nie czułam obawy, że może „Przyjdę, gdy zaśniesz” okazać się ogromnym niewypałem, ale trudno było mi sobie wyobrazić, jak powieść wypadnie całościowo. Po co sobie wyobrażać, kiedy można książkę zwyczajowo przeczytać?

Główną bohaterką książki „Przyjdę, gdy zaśniesz” jest ledwo dwudziestojednoletnia dziewczyna, Ida Frąckowiak. Pomimo tak młodego wieku w przeciągu chwili życie mocno się komplikuje, a wręcz rozsypuje. Stawia ją w zupełnie innej, nowej roli, z którą jest zmuszona sobie poradzić, chociaż nie jest to proste. Nikt jednak nie obiecywał, że takie właśnie będzie. Jej bliscy poważnie ucierpieli w wypadku samochodowym, macocha zmarła, a ojciec w ciężkim stanie trafia do szpitala, przebywa w śpiączce. Ida zostaje sama, nie ma nikogo, kto mógłby ją otulić silnym ramieniem i wskazać odpowiednią drogę. Wie, że jedynie musi być silna, zająć się piętnastoletnim sprawiającym problemy bratem – Sławkiem. Do tego dochodzą jej studia i codzienność, wiele problemów, którym musi wyjść naprzeciw. Całe szczęście wychowawca Sławka dostrzega, że dziewczynie jest naprawdę ciężko i potrzebuje jego pomocy, co daje jej nadzieję w chwili, kiedy zaczynało jej brakować. Szczepan zaczyna mocno angażować się w pomoc Idze, zawsze jest uprzejmy i kiedy tylko może stara się wywierać dobry wpływ na zagubionego piętnastolatka. Między nim, a dziewczyną iskrzy, ale ta chwila oddechu nie trwa zbyt długo. W otoczeniu Igi zaczynają dziać się dziwne rzeczy, które mocno mieszają jej w głowie. Czuje się manipulowana, jakby ktoś próbował ją sobie podporządkować. Jest zagubiona i nie wie, czy tylko jej się to wszystko wydaje, czy naprawdę powinna baczniej obserwować ludzi w pobliżu niej? Jakie tajemnice ujrzą światło dzienne?

„Przyjdę, gdy zaśniesz” jest pierwszym thrillerem autorstwa Agnieszki Lingas – Łoniewskiej, który emanuje specyficznym, mrocznym, duszącym, przepełnionym niepokojem klimatem. Czułam na własnej skórze narastające napięcie, wszystkie trudny, z którymi musiała sobie radzić bohaterka, to poczucie beznadziejności i chwili, kiedy zamierzała upaść, poddać się, a wtedy niczym rycerz na białym rumaku pojawił się on, Szczepan i wyciągnął ku niej dłoń, chcąc przegonić wszystkie potwory, które zładowały się wokoło niej. Akcja powieści nie jest może szybka i dynamiczna, ale mnie to nie przeszkadzało, mogłam się delektować każdą chwilą, a chciałam to robić i dobrze zapamiętać. „Przyjdę, gdy zaśniesz” jest może powieścią zaskakującą i nie jest, dlaczego tak? Kiedy pomyślę o tym, jak łatwo można stać się ofiarą, wpaść w niebezpieczne sytuacje jest to właśnie nie tylko niepokojące, zaskakujące, ale i przerażające. Natomiast, dlaczego nie jest? Może, dlatego, że można się domyślić tego, co się wydarzy i zbliżyć do finału, jednak mnie aż tak bardzo to nie przeszkadzało. Potrafiłam znaleźć w lekturze dużo więcej pozytywów, polubić Idę, bardzo jej współczułam, wiele na nią spadło, przez co stała się podatna i bezbronna. „Przyjdę, gdy zaśniesz” oceniam bardzo pozytywnie, jestem zaskoczona, jak wspaniale poradziła sobie Agnieszka Lingas – Łoniewska w takiej literaturze.

Najczęściej, aby się od kogoś uzależnić, spełnionych musi zostać kilka warunków. Po pierwsze osobowość ofiary, po drugie okoliczności, po trzecie siła tego, który uzależnia. " Przyjdę, gdy zaśniesz" książka Agnieszki Lingas-Łoniewskiej to właśnie taka anatomia śmiertelnie niebezpiecznego uzależnienia, zamieniającego się w relację okrutnego kata i bezbronnej ofiary,

Lingas-Łoniewska musiała być w młodości szczygłami karmiona, bo jej powieść to bystre i przejmujące studium zależności oraz obraz bycia pod patologiczną kontrolą. To również analiza okoliczności, jakie do tego doprowadziły. Osobiście, wolę gdy za tego typu książki biorą się faceci, ale autorka udowadnia, że potrafi męskie spodnie nosić lepiej od niektórych facetów. Dobrze napisana, przejmująca książka!

,,Przyjdę gdy zaśniesz" Agnieszka Lingas-Łoniewska

⭐⭐⭐⭐/10⭐

67/2021

·

ON TYLKO CZEKA, AŻ ZAMKNIESZ OCZY!

Po tragicznej śmierci macochy dwudziestoletnia Iga musi się zająć młodszym bratem. Studia, nastolatek w okresie buntu i ojciec, na którego nie można liczyć – Idze nie jest łatwo.

Gdy myśli, że dłużej nie da rady, otrzymuje niespodziewane wsparcie. A w jej sercu pojawia się nadzieja, że najgorsze już za nią.

To, co zaczynało się jak piękny sen, szybko zmienia się jednak w prawdziwy koszmar. W życiu Igi dochodzi do coraz to nowych tajemniczych zdarzeń, a ona sama nie wie już, komu ufać. Czy wpada w paranoję, czy też naprawdę ktoś próbuje przejąć kontrolę nad jej życiem?

Iga nie zrobiła przecież nic złego. A przynajmniej tak jej się wydaje.

·

Zacznę od tego, że cholernie ciężko jest mi ocenić tę książkę. Wiec zapewne podzielę ją na plusy i minusy, a wy sami zdecydujecie czy jest to coś dla was. A więc na początek plus za pomysł... bo sama fabuła miała ogromny potencjał, ale coś tu nie pykło. Plus również za trzymanie napięcia i styl pisania autorki, który również był przyjemny. A teraz niestety przechodzimy do minusów i jednym z głównych jest główna bohaterka, która potrafi być okropnie irytująca i nieporadna do tego stopnia, że w pewnym momencie chciałam przerwać czytanie. Do teraz nie mam pojęcia, jak ona przeżyła 21 lat, będąc tak podatna na manipulacje i w ciągu chwili dała się tak odkręcić wokół palca facetowi po to, żeby w moment zakochać się w innym, a momentami miałam wrażenie, że bohaterka po prostu sama nie potrafi myśleć. Kolejnym ogromnym dla mnie minusem jest fakt, że praktycznie od razu wiadomo, kto jest tym ,,złym", jako że jestem miłośniczką tego typu gatunku, to było coś niezrozumiałego, a w niecałej połowie książki można było domyślić się zakończenia. No i zakończenie, które było wręcz nierealne... to był cios poniżej pasa. Ostrzegam również, że w książce jest parę scen seksu, które mogą się nie spodobać miłośnikom thrillerów, mi ten fakt nie przeszkadzał jakoś bardzo. Serce mnie boli, bo pomysł trochę bardziej zmodyfikowany mógłby okazać się hitem, no ale cóż... nie będę was nakłaniać do przeczytania, ale również nie odradzam.

·

·

·

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo_slowne

Poznajemy Ige studentkę która mieszka że współlokatorką. Gdy dziewczyny wybierają się na imprezę dziewczyna gubi torebkę...

I od tego dnia jej życie zaczyna się zmieniać. Pojawiają się tragiczne wydarzenia jeden po drugim .

Pod koniec rozdziałów mamy parę słów od psychopaty które ciekawią. Ale ogólnie książka przypomina zwykła obyczajówkę. Były momenty które mógłby zbudzac ciekawość ale ja nie poczułam ciarkow na plecach. Na dzień dobry można zorientować się kto za czym stoi. Czytając czułam się momentami znudzona a bohaterka mimo wszystko ufała każdemu napotkanemu mężczyźnie a wręcz zapraszała ich na noc. To był absurd mimo wszystko. Nic tutaj mnie nie zaskoczyło ani nie wpłynęło że miałam jakieś wow albo jakiś wielkich emocji których chce mieć przy czytaniu thaillera. Brakowało mi scen z nocy. Przecież ON miał przychodzić jak zasypiała. No może przychodził ale nam nie było okazji poznać tego co robił. No zakończenie pomimo że znałam kto i jak zaskoczył mnie jedynie jedna rzeczą ale ona tez duzo wyjaśniona aż tak nie jest. Mamy codzienne życie, problem z dorastającym bratem i nic po za tym. Zdecydowanie książka nie pozostanie w mojej pamięci.

Do tej książki miałam tylko usiąść, a przepadłam zupełnie. Uwielbiam pióro Agnieszki, a w wydaniu mroczniejszym mogę tylko pochylić czoła. Podczas czytania towarzyszyła mi cała paleta emocji, od niedowierzania, przez strach po nadzieję. Od początku wszystkie tropy prowadziły do Niego. Nie sposób było tego nie zauważyć, a jednocześnie wydawało się to być zbyt proste. Końcówka każdego rozdziału była przyprawiona NIM, jednocześnie nie wyjawiając prawdziwych powodów działania. Autorka idealnie pokazała moc manipulacji, sztukę osaczania ofiary, jej strach i nie moc. „Kieliszek wina” odegrał tu rolę symbolu, kiedy człowiek jest bezsilny wobec działań innych. Ta książka daje do myślenia, jak działamy wobec tragedii, która nas otacza, jak ślepo potrafimy obdarzyć zaufaniem osoby, jak możemy zostać wykorzystani. Został też pokazany umysł socjopaty, jak dzieciństwo i kolejne wydarzenia wpływają i kształtują danego człowieka. Całość układa się niczym kostki domina, gdy jedno działanie powoduje całą lawinę zdarzeń. Koniec tej historii wprawił mnie w dziwne osłupienie i marazm. Chwilę do mnie dochodziło to, co się wydarzyło….

Już nic więcej nie piszę, bo zdradzę Wam więcej niż bym chciała  Oczywiście polecam, książki Agi możecie brać w ciemno, one nigdy nie zawodzą

"Przeszłość mnie naznaczyła, ale też jednocześnie pokazała, że zawsze muszę myśleć tylko o sobie. Ludzie są tacy głupi w tej swojej chęci dzielenia się , pomagania, współczucia. Nawet nie potrafię tego nazwać, bo nigdy nie umiałem tego poczuć. Pokazywania uśmiechu, smutku, złości można się nauczyć. Ale nie nauczę się tego odczuwać."

"Przyjdę, gdy zaśniesz" Agnieszki Lingas Łoniewskiej to napakowana emocjami książka, która z każdą następną stroną mrozik krew w żyłach!

Iga to piękna i młoda dziewczyna, która życie ma przed sobą, lecz jej dorosłość przyspieszył tragiczny wypadek macochy. Sytuacja, w jakiej się znalazła, sprawiła, że musiała dojrzeć i wziąć pod swoją opiekę brata. Każdy dzień to pasmo niepowodzeń i nieszczęść. Los sprawił, że na jej drodze jako podporę w tym trudnym czasie, postawił Szczepana.

Czy pasmo nieszczęść w życiu Igi się skończy? Czy Szczepan pomoże jej w najtrudniejszych momentach? A może stanie się kolejną porażką w życiu Igi? Tego wszystkiego dowiecie się z książki!

Postać Szczepana mnie zaskoczyła, to, w jaki sposób myślał, jak działał, napawało nie podziwem i przerażeniem, to wszystko było tak przemyślane, a zarazem wydawało mi się takie nieprawdopodobne.

Jestem pod wielkim wrażeniem, historii, jaką zaprezentowała Agnieszka Lingas Łoniewska. Każda strona była dopracowana do perfekcji!!! Czytając, wydawało mi się, że jestem Igą, czułam jej ból, strach przerażenie, ale i miłość. Historia nieprawdopodobna, ale taka autentyczna.

Autorka tak mnie poprowadziła przez książkę, że wyprowadziła mnie w pole, bo takiego zakończenia t j historii to ja się nie spodziewałam! Książkę polecam i uważam, że to jest pozycja obowiązkowa dla każdego!!!!!!!

Pomimo ogromnego dorobku Agnieszki Lingas-Łoniewskiej „Przyjdę, gdy zaśniesz” jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością autorki. Jednak opis książki i gatunek (thriller psychologiczny) na tyle mnie zaintrygował, że postanowiłem spróbować.

Powieść przedstawia historię Igi, studentki jednej z wrocławskich uczelni. Pewnego dnia, w miarę poukładane życie dziewczyny zaczyna się sypać. Na młodą kobietę spada seria nieszczęść, godna samego Hioba. Jakby tego było mało, okazuje się, że stała się elementem psychopatycznej rozgrywki, a nic (łącznie z rodziną) nie jest takie, jak się wcześniej wydawało.

„Przyjdę, gdy zaśniesz” to solidny, trzymający w napięciu thriller. Wciągający, bo przeczytałem bardzo szybko, szybciej niż większość książek, po które sięgam. Przerzucałem kolejne strony, by przeczytać jeszcze jeden rozdział, zanim wrócę do codziennych zajęć. Motywowała mnie zmyślna intryga, pomysł i ciekawość, co zaraz czeka główną bohaterkę. Przyznam, że Iga początkowo mnie irytowała. Jej naiwność, nadmierne zaufanie okazywane obcym. Szybko jednak zacząłem jej kibicować. Zwłaszcza gdy zrozumiałem z jak trudnym przeciwnikiem miała do czynienia. Trzymałem kciuki by Iga wyszła na prostą, przetrwała, zaznała wreszcie szczęścia. A finał? Bardzo mnie zaskoczył…

Powieść porusza bardzo ważny temat, jakim jest przemoc psychiczna. Ludzie o cechach socjopatycznych, czasem nawet psychopatycznych, często stosują manipulację, jako narzędzie kontrolowania innych. Warto poznać schemat jaki stosują i ich metody, by nie uwikłać się w tak niebezpieczną znajomość. Takich osób nie brakuje, więc możliwe, że większość z nas ma w swoim otoczeniu kogoś o skłonnościach socjopatycznych. A wtedy może nas spotkać przykra niespodzianka, gdy odkryjemy inną twarz bliskiej nam osoby. Lubię takie powieści, gdzie oprócz tego, że poczytamy dobrą książkę, z lektury wyniesiemy znacznie więcej, choćby ostrzeżenie przed ludzkimi drapieżnikami. Może to kogoś uchronić przed wejściem w toksyczny związek, z którego trudno się będzie potem wykaraskać.

Kolejnym aspektem poruszanym przez autorkę są trudne relacje rodzinne. Rozpad więzi, powolne oddalanie się od siebie, poświęcenie się tylko i wyłącznie pracy. A przede wszystkim pokazuje, co się stanie gdy zamiast bliskich autorytetami stają się dla nas obce (często fatalnie dobrane) osoby.

Kiedy już skończycie czytać najnowszą powieść Agnieszki Lingas-Łoniewskiej i będziecie chcieli dowiedzieć się czegoś więcej o socjopatach, polecam książkę „Socjopaci są wśród nas” (tutaj recenzja na blogu). Nie piszę o tym przypadkowo, bo książka jest jedną z pozycji, z których autorka korzystała przy pisaniu „Przyjdę, gdy zaśniesz”.

Bardzo dobry thriller psychologiczny. Polecam.

"Wszyscy, którzy mnie zranili, muszą ponieść karę. A to, co straciłem, odbiorę z nawiązką."

@lingasloniewska_writer

Iga dotychczas jakoś radziła sobie w życiu. Ojciec, macocha i młodszy brat Sławek. Ona mieszkała już sama, a rodzinę odwiedzała. Nagle spokój został zburzony, najpierw przez wypadek macochy, a później lawinowo sypało się wszystko. Śmierć, wypadek, nieprzyjemne fakty życiowe wychodzące na jaw, i mężczyźni pojawiający się w jej życiu. Nauczyciel brata Szczepan, policjant Filip, zajmujący się sprawą krzywdzonych kobiet, na sam koniec młodszy brat, którego zupełnie nie poznaje. Brak zaufania i chaos, który nastał zmieniając jej życie w koszmar. Wszystko było częścią doskonałego planu, w którym ona otrzymała tylko rolę do odegrania.

Cóż to była za książka! Autorka pokazała, że potrafi pisać zarówno romanse, komedie, jak i doskonale trzymające w napięciu thrilerry. "Przyjdę, gdy zaśniesz" znalazł się właśnie na samym szczycie. Pokonał wszystkie dotychczas mi poznane mocniejsze książki pani Agnieszki. Doskonale skrojeni bohaterowie. Od uległej, nieświadomej i ufnej Igi, młodego, zbuntowanego Sławka, którego hormony i tejemnice rodzinne tylko napędzają do destrukcyjnych zachowań, po mężczyzn nagle pojawiających się w chaotycznym życiu dziewczyny. Nauczyciel brata, który szybko zjednuje sobie Igę zbliżając się do niej i Sławka, jednak po dłuższym czasie, wzbudza negatywne emocje i wzbudza strach, po policjanta, który zajmuje się sprawą gwałtów młodych dziewczyn, którego ofiarą mogła paść przyjaciółka Igi. Kiedy w życiu dziewczyny komplikacje i problemy się piętrzą, strach zaczyna mieć coraz większy rozmiar. Nie wiedziała, że jest planem zemsty socjopaty, z którym łączyła ją mroczna przeszłość rodziny. Sekrety i tajemnice, przemoc fizyczna i psychiczna, manipulacje, kłamstwa i ta ekscytacja, dreszczyk grozy i niepewność towarzysząca czytaniu. Wielkie brawo dla autorki. Thriller, który nie pozwoli wam przestać czytać, dopóki nie dojdziecie do końca tej zawiłej historii, nie poznacie wszystkich mrocznych sekretów. Polecam bardzo.

Przychodzę do Was z recenzją najnowszej książki @lingasloniewska_writer . Jest to thriller po lekturze, którego zastanowicie się dwa razy zanim zamknięcie wieczorem oczy.

Poznajemy Igę, która studiuje i mieszka wraz z przyjaciółką w mieszkaniu po babci. Jej poukładane życie pęka jak bańka mydlana, kiedy jej ojciec trafia do szpitala, a brat staje się nie do zniesienia.

Po jednym z jego wybryków to ona rozmawia z jego nauczycielem, z którym zaczyna coś ją łączyć.

Niestety coraz więcej w koło niej dziwnych sytuacji, zdarzeń. A zauroczenie nauczycielem szybko mija, kiedy przestaje czuć się komfortowo. Przykre zdarzenia zaprowadzają ją na policję, gdzie poznaje Filipa, prowadzącego pewną sprawę.

Kto tak naprawdę jest zamieszany w tragiczne wydarzenia? Kto miesza w snach Igi? Kto jest szantażystą, a kto ofiarą?

Autorka pokazała nam kolejną mroczną odsłonę swojej twórczości.

Ukazuje nam jak mogą działać psychopaci. Jak krok po kroku planują swoje działania. Jak ich realizacja jest skrupulatnie zaplanowana i realizowana. Robią to bez wzbudzania podejrzeń. Niestety ofiara jest tak zmanipulowana, że nie wie iż jest główną atrakcją psychopaty.

Postać głównej bohaterki była momentami denerwująca. Jej zachowanie dawało dużo do myślenia. Jednak autorka potrafiła wzbudzić ciekawość i chciałam dowiedzieć się prawdy co do niektórych wątków. Ponieważ niektóre były oczywiste i nie budziły żadnej tajemnicy.

Książkę oceniam pozytywnie mimo elementów, które dla mnie miały minus. Polecam i czekam na kolejne mroczne klimaty od autorki

"Przyjdę gdy zaśniesz"

/@lingasloniewska_writer

@wydawnictwo_slowne

To moje pierwsze spotkanie z autorką w takiej odsłonie. Thriller psychologiczny, który jest genialny! A zakończenie? Wbiło mnie w fotel 😳 wow wow wow. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, mimo że od początku wiedziałam kto za tym wszystkim stoi. Ale element zaskoczenia świetny! Takiego rozwoju sytuacji się nie spodziewałam. To właśnie uwielbiam w thrillerach, tu niczego nie można być pewnym. Autorka świetnie stworzyła te historie. I chociaż bohaterka była naiwna i to bardzo. To w pewnym stopniu można wytłumaczyć jej zachowanie, tak wiele rzeczy spadło jej na głowę, tyle problemów z którymi musiała się zmierzyć. Bardzo silnie potrzebowała wsparcia więc szybko ufała każdemu i myliła uczucia. Wdzięczność z miłością. Tu się mocno pogubiła i była podatna na manipulacje.

Książka zawiera również elementy przemocy fizycznej i psychicznej, które ukształtowały spaczony obraz rzeczywistości u bohatera. Źle doświadczenia, słaby wzorzec z dzieciństwa sprawiły że inaczej postrzegał świat. Chciał sam wymierzać sprawiedliwość według swoich reguł. Jego inteligencja dodatkowo sprawiła, że był nieuchwytny od lat w tym co robił.

Naprawdę tę książkę czyta się z zapartym tchem, a słowa "przyjdę, gdy zaśniesz" od teraz będą wzbudzać we mnie dreszcze. Widać że autorka świetnie zbadała temat oraz procesy myślenia psychopatów. Bardzo podoba mi się ta książka, więc polecam 🔥

Ta powieść to pewna nowość w dorobku literackim autorki. Również dla osób, które czytają jej książki. Wejście na terytorium gatunku, jakim jest thriller, to dość śmiałe posunięcie biorąc pod uwagę fakt, po jakim terenie dotychczas poruszała się Agnieszka Lingas-Łoniewska. Mimo to z tym wyzwaniem poradziła sobie znakomicie, a dowodem na to jest ta powieść!

Wszystko tutaj zgrało się ze sobą, tworząc zwartą całość. To dobrze napisana emocjonująca historia, która również przeraża. Na uwagę i pochwałę zasługuje także zakończenie, które jak na doskonały finał przystało, sprawia, że na otrząśnięcie się potrzeba sporo czasu. Rewelacyjny thriller. Brawa za udany start w tym gatunku!

Prawdziwy, mroczny thriller, po którym ciężko zasnąć, czyli dokładnie taki, jak lubię. Autorka stworzyła gęstą atmosferę, która całkowicie pochłania i nie pozwala się wydostać. Czytając, byłam tak samo przerażona i pogubiona, jak główna bohaterka. Jest to moja pierwsza pozycja tej autorki, ale na pewno nie ostatnia, bo czuć, że ma niesamowitą zdolność do manipulowania emocjami czytelnika. Oczywiście w bardzo pozytywnym znaczeniu. Takie psychologiczne rozgrywki są bardzo wciągające. Dla mnie to kwintesencja dobrego thrillera. Polecam wszystkim fanom grozy, zagadek i mrocznych klimatów. Nie zawiedziecie się.

Mam dla was recenzję najnowszej książki Agnieszki Lingas-Łoniewskiej pt."Przyjdę kiedy zaśniesz".

Przyznam od razu, że z tej strony autorki nie znałam! To moja czwarta książka spod jej pióra i jak zwykle się nie zawiodłam:)

Historia porusza bardzo istotne tematy, a mianowicie: przemoc fizyczną i psychiczną oraz różne sposoby manipulacji np. przejmowanie kontroli nad drugą osobą.

Kurczę no!

Ta książka była mocna!

Bardzo dobry thriller!

Życie Igi zaczyna się walić. Najpierw rodzicielka jej brata ginie w wypadku samochodowym, a później jej ojciec spada ze schodów pozostając w śpiączce. Gdyby tego było mało, jej brat Sławek zaczyna sprawiać coraz więcej kłopotów. Kiedy wybrała się do szkoły na rozmowę z wychowawcą poznaje Szczepana-nowego nauczyciela jej brata. Los tak chciał, że Szczepan szybko staje się bliski nie tylko dla Igi, ale również dla jej brata.

Mężczyzna lubi być władczy. Nie dopuszcza do siebie myśli, żeby Iga mogła go zdradzić. Jest zaborczy, impulsywny... Dobrze manipuje jej uczuciami.

To wszystko się odrobinke zmieni, kiedy w trudnych okolicznościach pozna policjanta Filipa.

Jakie informacje wyjdą wtedy na jaw?

Kogo wybierze Iga?

Co takiego naprawdę dzieje w tej historii?

Zachęcam do przeczytania!

Bohaterowie naprawdę są bardzo dobrze wykreowani.

Ta historia ukazuje jak łatwo manipulować i wejść w życie drugiego człowieka.

Wierzcie mi - autorce się to udało - zawładnęła moim umysłem tak, że bardzo długo myślałam o tej historii...

Kto z Was czytał albo ma w planach?

Serdecznie polecam!

Spodoba Wam se na pewno!😍

"Przyjdę, gdy zaśniesz" Agnieszki Lingas-Łoniewskiej to pierwsza książka tej autorki, z jaką się spotkałem, ale na pewno nie ostatnia. Choć początkowo sądziłem, że powieść nie przypadnie mi do gustu, głównie przez tytuł, który wydawał mi się nieco tandetny. Teraz już wiem, żeby nie oceniać książek po okładce. Powieść jest bardzo ciekawa i wciągająca. Ciężko nie przeczytać całej za jednym zamachem. Książka momentami jest bardzo zaskakująca, co dla mnie było bardzo dużym plusem. Spodziewałem się nieco więcej akcji, ale trzeba wziąć pod uwagę, że jest to thriller, a nie horror. Bardzo podobało mi się zakończenie powieści.

Krew cierpnie w żyłach, kiedy czyta się tę książkę. Wczuwając się w sytuację głównej bohaterki, można odczuć niesłabnący niepokój, przerażenie wręcz. Ciągły strach i pytanie 'czy ja zwariowałem?', sprawiają, że chce się zakończyć te psychiczne męki, a jedynym sposobem jest czytanie dalej. Wciągnąłem tę książkę za jednym razem- kilkanaście godzin, które były tym, co wielbiciele thrillerów lubią najbardziej. Przeczytałem już setki pozycji z tego gatunku, dlatego jestem wymagający i szukam czegoś nieoczywistego, mocnego, gdzie czarny charakter do końca pozostaje zagadką. Taka właśnie jest ta książka.

Trzymająca w napięciu i ciągła zmiana kierunku fabuły jest mocną stroną tej książki, a rozległe opisy scen erotycznych jest przysłowiową "wisienką na torcie". Autorka potrafi wycisnąć z czytelnika szeroki wachlarz emocji. Podczas czytania co chwilę zmieniały mi się emocję przez zgrabną manipulację słowa w wykonaniu Pani Lingas-Łoniewskiej. Każda linijka powieści wypełniona jest emocjami po brzegi, a wszystko ładnie wieńczy minimalistyczna okładka w ciemnych, ale ciepłych barwach. Książka jest pozycją obowiązkową dla każdego, kto lubi poczuć odrobinę grozy. Zdecydowanie polecam, powieść warta uwagi.

Nie znałem Agnieszki Lingas-Łoniewskiej w takim wydaniu. Zawsze była to dla mnie taka pozytywna, ciepła autorka w ramionach której (a dokładnie w jej książkach) znaleźć można było pocieszenie, a tu taka zmiana gatunku! I powiem Wam, że jestem bardzo zaskoczony, że autorka tak świetnie się odnalazła, serwując nam niesamowitą, przerażającą opowieść o Idze, która już sama nie wie do końca co też dzieje się z jej życiem. To, co Wam powiem to fakt, że jest tu groza i to w mocnym znaczeniu. Sam zacząłem się w pewnym momencie bać i dziękować sobie, że nie mam takich problemów jak główna bohaterka tej książki.

Bardzo dobry thriller. Cieszy mnie, że nasi polscy twórcy zaczynają zabierać się za tak mroczne gatunki. Co więcej, cieszy mnie fakt, że to kobiety zabierają się za takie dzieła literackie, które mrożą krew w żyłach. Przynajmniej ja mam takie odczucia i wiem, że kilka osób z moich kręgów też podziela moją opinię. Porażająca historia o Idze, która nie dość, że musi uporać się z problemami rodzinnymi, to jeszcze ma do czynienia z psychopatą, który chce ją dosłownie zgnębić. Byłem pełen współczucia i jednocześnie podziwu, ponieważ ja już dawno bym chyba zwariował na miejscu Igi, mając tyle problemów na głowie.

Iga to młoda studentka mieszkająca ze swoją przyjaciółką w mieszkaniu po babci. Jest przyrodnią siostrą 15-leniego Sławka, gdyż jej ojciec powtórnie się ożenił. Jej przyrodni brat jest w trudnym wieku, dlatego nie omijają go typowe problemy nastolatków. Po jednym z jego wybryków to właśnie Iga bierze udział w rozmowie z wychowawcą Sławka. W ten sposób poznaje starszego od siebie Szczepana, który z dnia na dzień zawłada jej sercem. Jednak coraz częściej dookoła niej mają miejsce dziwne sytuacje i zdarzenia, a pierwsze zauroczenie mężczyzną szybko mija. Kiedy jego zachowanie zaczyna Idze bardzo przeszkadzać zostawia go i próbuje zbudować kolejny związek, tym razem z policjantem Filipem. Ale czy Szczepan na pewno pogodził się z rozstaniem i jaką rolę odegra w tej historii jej brat Sławek?

Niezmiennie uwielbiam książki napisane przez Agnieszkę Lingas – Łoniewską (#dilerkaemocji). Tym razem mieliśmy do czynienia z jej mroczniejszą stroną. „Przyjdę, gdy zaśniesz” to thriller psychologiczny, który ukazuje sposoby działania osobników psychopatycznych. W książce mimo konkretnej fabuły, najważniejsze jest właśnie ukazanie tych działań.

Autorka zwraca uwagę na działania psychopatów. Najpierw szczegółowo krok po kroku planują swoje działanie, aby później realizować je zgodnie z założeniami. Robią to jednak w taki sposób, żeby nie wzbudzać podejrzeń osób wokół nich. Natomiast niczego nieświadome ofiary bardzo łatwo dają się zmanipulować i wciągnąć w tę grę, której są głównymi bohaterami.

Muszę przyznać, że irytowała mnie główna bohaterka, która od czasów liceum z nikim się nie związała a nagle raz za razem zaangażowała się w dwa poważne związki. Powtarzała dokładnie to samo zarówno pierwszemu, jak i drugiemu partnerowi. Było to dla mnie trochę nieprawdziwe, bo skoro tak łatwo zrezygnowała z pierwszego, to jaką gwarancję może mieć ten drugi, że z nim nie postąpi podobnie a to tylko takie czcze gadanie?

Niemniej historia bardzo wciągająca, ukazująca współczesne problemy – mowa tu o stosowaniu przemocy psychicznej w związku. Autorka podaje nam również na końcu książki pozycje, z których korzystała przy pisaniu, i z którymi warto się zapoznać chcąc poszerzyć ten temat.

Samo zakończenie nie było jakieś wyjątkowe i zaskakujące, ale zasiało ziarenko niepewności. Pozycję oceniam bardzo pozytywnie mimo tych kilku negatywnych spostrzeżeń. I z niecierpliwością czekam na kolejne właśnie w tych mroczniejszych klimatach.

Dziękuję bardzo wydawnictwu Słownemu za egzemplarz do recenzji.

Miałam wątpliwości, czy w ogóle się na nią zdecydować. Potem, jak zaczęłam czytać, pomyślałam - "o nie!". Kompletnie nie mogłam polubić bohaterów, a całej tej relacji między Igą, jej bratem i Szczepanem już całkowicie. Ale im dalej, tym perspektywa zmieniała się na lepsze i to do takiego stopnia, że szczerze wam powiem - " Tak, to była bardzo dobra książka". Myślałam, że wszystko wiem i że cała historia będzie mega przewidywalna, ale jednak nie. Autorka mnie zaskoczyła i to nawet bardzo. Bohaterowie w pewnym momencie przestali mnie irytować, a za to zaczęli intrygować.

Jak zawsze każdy rozdział ma swój utwór, a playlista to zdecydowanie coś, co bardzo lubię i co wyróżnia książki Pani Agnieszki. I to co najważniejsze, ta pozycja ma swój bardzo ważny przekaz. Tu wielki szacunek za przybliżenie problemu i przedstawienie w realistyczny sposób bohaterów z punktu psychologicznego. Mając trochę pojęcia w temacie jestem przekonana, że ta historia ma drugie dno. Jest to świetna odmiana od dotychczas czytanych przeze mnie romansów autorki i przyznam, że po kolejną książkę w takiej odsłonie sięgnę z wielką przyjemnością. Dziękuję @wydawnictwo_slowne za egzemplarz.

Ta książka okazała się dla mnie prawdziwym zaskoczeniem. Znam dotychczasowe powieści autorki, które bardzo mi się podobają. Mimo to "Przyjdę, gdy zaśniesz" okazała się zagadką - przynajmniej przed jej przeczytaniem. Agnieszka Lingas-Łoniewska postanowiła sprawdzić się w innym gatunku literackim i wybrała sobie thriller. To dopiero niespodzianka, lecz jakże udana!

Cieszę się, że autorzy i autorki stawiają sobie wyzwania i chcą czasem napisać coś w innym stylu. Jest to rozwijające i dzięki temu można sprawdzić i poszerzyć swoje umiejętności. A jeśli efektem tych starań jest wyśmienita powieść to jeszcze lepiej. Tak jest właśnie w tym przypadku. Wciągająca i działająca na emocje fabuła nie wypuszcza ze swoich objęć. Finał to z kolei prawdziwy majstersztyk! Jeśli autorka coś jeszcze napisze w tym gatunku, to ja z chęcią przeczytam.

Tu nic nie jest tak oczywiste, jakby to człowiek chciał myśleć. W pierwszej chwili myślałam, że Iga jest świadoma swojego związku ze Szczepanem. Byłam pewna, że wie co to za człowiek, a się pomyliłam. Co to oznacza? Że i mnie Szymon tak dobrze zmanipulował. Cwaniak z niego niezły. Więcej Wam nie będę mówić, ale powiem Wam, że na pewno nie pożałujecie spotkania z tą książką. Nigdy bym nie pomyślała, że Lingas-Łoniewska zaserwuje nam taką historię. Mój mąż zawsze mówi, że to taka kobieca autorka, a tu proszę - sam przeczytał jej najnowszą książkę i wysoko ją ocenił. Jak więc widzicie, warto wziąć się za jej czytanie.

Kryminały to mój ulubiony gatunek literacki. Zaczytuje się nimi od dawna i za każdym razem znajduję w nich coś nowego. Muszę przyznać, że miałem obawy, sięgając po powieść tej autorki, gdyż nigdy wcześniej nie miałem styczności z jej twórczością. Tym razem jednak zaryzykowałem i nie żałuję. Powieść wciągnęła mnie od samego początku i cały czas trzymała w napięciu. W tej książce poruszony jest ciekawy temat, jakim są przeróżne techniki manipulacji. Przyznam szczerze, że oprócz tego, iż dobrze mi się czytało tę historię, to jeszcze wiele ważnych informacji z niej wyciągnąłem. Jeśli szukacie mocnego thrillera, to jest to książka dla Was.

Historia, która zapiera dech w piersiach, pokazuje jak stopniowo można zmanipulować człowieka, zaczyna się wprowadzać zamęt małymi kroczkami, wzbudzając wyrzuty sumienia i odczucia, że to ja jestem winna, że myśli się o sobie, albo podkręca do niecnych celów. Często temu towarzyszy strach, albo euforia, a wszystko ma doprowadzić do osłabienia psychicznego, do szantażu emocjonalnego. Trwając przy takim człowieku można nabawić się niskiej samooceny i depresji.

Splot wydarzeń powoduje, że życie Igi wywraca się do góry nogami, nieszczęśliwy wypadek ojca i jego śpiączką doprowadza do tego, żeby to Iga zaopiekowała się przybranym bratem Sławkiem. Nastolatek nie ułatwia jej zadania, bo jest niesforny i nie do okiełznania, urządza imprezy, pali zioło, podpija i to wtedy pojawia się nowy nauczyciel w szkole Szczepan, który potrafi wpłynąć na chłopaka. Między Igą, a Szczepanem rodzi się tajemnicza więź, chodź mi od początku nie podoba się ten typ i mam złe przeczucia to Iga brnie w ten związek, ufa nauczycielowi i mu się zwierza.

Czy moja intuicja zadziała po raz kolejny? Czy to wszystko co wydarzyło się w życiu Igi jest przypadkowe? Czy ktoś miesza w jej życiu specjalnie? Czy został stworzony misterny plan? A może to wybujała wyobraźnia Igi?

Jak dla mnie historia momentami przewidywalna i oczywista, co mnie w niej urzekło - myśli osoby pozbawionej uczuć, jego tok rozumowania, przyczyna i skutek - czyli co miało wpływ na takie, a nie inne zachowanie. Jeśli chodzi o samą fabułę to była dla mnie zbyt klarowna, ale końcówka mnie lekko zaskoczyła. Natomiast strona emocjonalna, psychologiczna, jest tu na bardzo wysokim poziomie, chyle czoło za tak skonstruowany mechanizm obronny między ofiarą, a oprawcą. Jestem pod wielkim wrażeniem i pomimo małych mankamentów, książka mnie wciągnęła i śmiało mogę ją polecić.

Dobrze śpicie? Miewacie obawy, że ktoś odwiedzi Was w nocy?

"Uśmiechnął się samymi ustami, oczy ponownie śledziły ją jak bezduszne oko kamery. Pochylił się nad nią i powiedział niskim głosem, cicho i upiornie: - Przyjdę, gdy zaśniesz. Obiecuję."

To już trzecia książka, którą przeczytałam spod pióra autorki. Szczerze byłam zaciekawiona, jak będzie mi się czytało thrillera pani Agnieszki. Lekki styl, proste dialogi, krótkie rozdziały to cechy, które świadczą o szybko czytającej się lekturze. I tak właśnie było!

Muszę przyznać, że książka naprawdę wciąga. Może sytuacje były przewidywalne (nie wszystkie), ale i tak czekało się z niecierpliwością i ciekawością na zakończenie.

Gdy w życiu Igi pojawia się Szczepan, jej bliskim przytrafiają się przykre incydenty. Kobieta jest zagubiona i chętnie przyjmuje wsparcie od nowego nauczyciela jej brata. Rodzi się między nimi uczucie, ale czy prawdziwe? Iga miewa dziwne sny, budzi się zmęczona. Brat zaczyna się odsuwać nie wiedząc dlaczego. Komu będzie mogła naprawdę zaufać? Do czego doprowadzi znajomość ze Szczepanem?

Czytelnicy, którzy lubią mocniejsze thrillery nie będą nasyceni mrokiem, tajemniczością i silnymi emocjami. Nie oznacza to, że tych emocji tutaj nie ma 😉 Po prostu jest to książka z tych lekkich. Pomysł na fabułę bardzo mi się podobał i mocno kibicowałam bohaterce. Postać Szczepana była bardzo intrygująca i przy każdym spotkaniu z Igą zastanawiałam się, czy czegoś nie wywinie. Chciałabym napisać, że koniec mnie zaskoczył, ale tak nie było 🙂 Autorka poruszyła temat przemocy fizycznej i psychicznej. W szczególności tej drugiej. Jak łatwo można manipulować człowiekiem, wzbudzać w nim poczucie winy i uzależnić od siebie. Było to ciekawe doświadczenie i cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę książkę. Jeśli macie w zamiarze zmienić na chwilę gatunek, odpocząć od krwistych wątków czy romansów, to sięgnijcie po "Przyjdę, gdy zaśniesz".

"Przyjdę, gdy zaśniesz" to fantastyczny thriller Agnieszki Lingas-Łoniewskiej.

W życiu Igi dużo się dzieję. Śmierć macochy, wypadek ojca, problemy z przyrodnim bratem. I nagle na jej drodze niespodziewanie staje Szczepan, który jest dla dziewczyny oparciem i ma doskonały wpływ na jej brata Sławka. Jednak Iga z czasem zaczyna dusić się w tym związku. Zrywa z mężczyzną, po czym w jej życiu zaczynają dziać się dziwne rzeczy.

"Przyjdę, gdy zaśniesz" to świetna książka, która opowiada przede wszystkim o technikach manipulacji. Poruszony jest tu również problem gwałtu i przemocy fizycznej. Iga początkowo uważała związek ze Szczepanem za układ idealny, później okazało się, że robiła to co ON chciał.

Ta książka bardzo mnie zaskoczyła. Na początku byłam pewna co się wydarzy, później okazało się, że nic nie jest takie oczywiste. A zakończenie, no cóż, tego się nie spodziewałam. Wielkie wow i niedowierzanie.

"Mroczny, wciągający thriller z niespodziewanym zakończeniem" - cóż, niestety, ale nie mogę się zgodzić. Historia od samego początku jest bardzo przewidywalna. Łatwo się połapać, kto stoi za wszystkimi wydarzeniami. Utwierdziłam się tylko w swoich przekonaniach, a samo zakończenie również nie było dla mnie zaskakujące, bo wszystkiego się domyśliłam.

„Ale to nie takie proste uciec przed kimś, kto pogoń ma we krwi”.

Jak to jest zajrzeć w umysł psychopaty? Poznać jego myśli, motywy działania.. ujrzeć plany jakie rodzą się w jego głowie? Przerażająco…

Agnieszka Lingas-Łoniewska w swojej najnowszej książce „Przyjdę, gdy zaśniesz” zapoznaje nas z nieprzeciętnym psychopatą z piekła rodem. Człowiekiem nieprzystosowanym do ogólnie przyjętych norm społecznych. Facetem bez serca, dla którego umiejętność okazywania uczuć była jego osobistym Mount Everestem. Powierzchownie przystojny z niego mężczyzna, wysportowany intelektualista, doświadczony życiowo chłopak z sąsiedztwa. Nie tak łatwo szybko zorientować się, że coś z nim jest nie tak.. To co widzimy, to tylko projekcja, spektakl zafundowany dla tego, na kim ON chce wywrzeć wrażenie. Zimne spojrzenie, zero mimiki, huśtawka nastrojów.. Trzeba chwili by to zauważyć. On jest jak kameleon. Ma swój wymyślony plan i wszystko pod kontrolą. A w drodze do celu pali wszystkie mosty. To znakomity manipulator i drapieżnik.

Przeszłość go naznaczyła i dlatego czuje się usprawiedliwiony, wyróżniony, naznaczony i mądrzejszy. Szybko się zapala i szybko gaśnie, podczas gdy jego ofiary płoną nieustannie..

„Przyjdę, gdy zaśniesz” to wciągający, niepokojący i intrygujący thriller psychologiczny. Autorka wciąga nas w grę, w której nie obowiązują żadne zasady. Przy okazji przemyca szereg tak ważnych współcześnie spraw, problem szeroko rozumianej przemocy w różnych relacjach międzyludzkich, zagadnienie mechanizmów manipulacji i przejmowania kontroli nad ludźmi..

Zakończenie książki.. przyprawia o ciarki na plecach.

Socjopaci i psychopaci są wśród nas.. nie zawsze zostają przestępcami, czasami to np.: nasi znajomi z pracy czy szkoły. Więc uważajmy na siebie.

Polecam.

"Lubię patrzeć na śpiące dziewczyny"

Są historie, które powodują gęsią skórkę, są też takie, które sprawią, że mimowolnie oglądamy się za siebie. Ta historia właśnie taka była. Fascynująca, mroczna i bardzo niepokojąca, która otoczona jest złowrogą aurą. Od samego początku autorka daje nam poznać mężczyznę, który jest diabłem w ludzkiej skórze. Socjopata, psychopata, łowca, drapieżnik - to właśnie ON jest głównym bohaterem tej historii, która hipnotyzuje już od pierwszej strony.

"Przyjdę, gdy zaśniesz..."

Myślicie, że trzeba lubić wszystkich bohaterów, by dana historia się podobała? Ja jestem zupełnie odwrotnego zdania. Myślę, że bardzo często, te najbardziej pokręcone historie są najbardziej zapamiętywane. W tej powieści główna bohaterka irytowała mnie przede wszystkim swoim niezdecydowaniem. Bardzo szybko przyssała się do mężczyzny jak pijawka, pomimo tego, że ON trzymał ją na dystans. Jednak zawsze pojawiał się tam, gdzie w danej chwili potrzebowała pomocy. W pewnym momencie zaczął ON jej przeszkadzać, osaczać ją, ale myślę, że robił dokładnie to, co ona na samym początku w stosunku do niego.

Ale właśnie tak działają socjopaci - osaczają, sprawiają, że stajemy się uzależnieni od danej osoby... Sterują naszym umysłem, działają jak narkotyk...

Na Igę spadło wiele. Najpierw śmierć macochy, później wypadek ojca. Dodatkowo jej ukochany brat coraz bardziej się od niej oddala... Wygląda na to, że wszystkim z jej otoczenia dzieje się krzywda. Kim się okaże mężczyzna, który nagle wkroczył do życia jej rodziny? Czy będzie potrafiła zakończyć niewygodną znajomość i jakie konsekwencje będzie musiała za to ponieść?

Kiedy budzą się demony? Czy tylko wtedy gdy rozum śpi? Może one są zawsze w pobliżu i czekają jedynie na chwilę słabości by dać o sobie znać? Jak je rozpoznać pośród otaczających nas twarzy? Tak dużo pytań, a tak mało odpowiedzi, zresztą one pojawiają się najczęściej już po fakcie, w chwili triumfu zła i nie ma żadnej gwarancji, że znowu nie damy się omamić. Jeśli nawet nie im to złudnemu uczuciu bezpieczeństwa oraz temu, że wszystko co najgorsze jest już za nami. Nic bardziej mylnego.

Drapieżca wyczuwa bezbłędnie bezbronność swojej ofiary, lecz tylko nieliczni czerpią przyjemność z osaczania jej oraz strachu, który odczuwa. Człowiek należy do właśnie tej kategorii, na pierwszy i kolejny rzut oka rzadko kiedy da się dostrzec, że nim jest, bo zbyt często doskonale kamufluje się. W życiu Igi ostatnio zbyt wiele dzieje się i nie są to przyjemne sprawy. Dziewczyna stawia czoła problemom jakie przerosłyby niejednego, lecz ona stara się je rozwiązać. Nie wie, iż jest pionkiem w rozgrywce, wyrafinowanej, bezwzględnej i zaplanowanej przez kogoś, kto nie ma żadnych skrupułów. Tak łatwo uwierzyć w dobre intencje, pozwolić sobie by ktoś pomógł, dlaczego miałaby wątpić w cokolwiek? Jednak intuicja coś podpowiada, lecz przecież nie ma obiektywnych sygnałów, chociaż czy na pewno? Co naprawdę dzieje się w otoczeniu Igi? Może jej wątpliwości wcale nie są nieuzasadnione? Zaufanie czasem powinno być ograniczone, ale gdzie powinna przebiegać granica rzadko kto wie. Ile będzie kosztowało Igę jej postawienie? Tak łatwo uwierzyć, że teraz już nic nam nie zagraża, właśnie wtedy drapieżca szykuje się do zadania ciosu. Czy uda się go uniknąć?

Uważaj komu ufasz, zło jest bliżej niż myślisz … Najnowsza książka Agnieszki Lingas-Łoniewskiej jest majstersztykiem gatunku thrillera. Umiejętnie stopniowane napięcie odczuwane z pozoru w zwykłych sytuacja, w jaki uczestniczą bohaterowie daje przedsmak tego, co czeka ich oraz czytelników w dalszej części lektury. Parafrazując powiedzenie im głębiej w nią tym więcej pojawia się sygnałów ostrzegawczych, lecz wciąż pojawia się pytania czy to aby nie przewrażliwienie i źle odczytane intencje? Pisarka pierwszorzędnie odsłania mechanizm manipulacji, nie robi tego od razu, lecz fragment po fragmencie i poddając w wątpliwość pojawiające się odczucia. Czy faktycznie tak jest jak się nam wydaje, czy też to jedynie przewrażliwienie, niewłaściwa perspektywa lub nadinterpretacja? No właśnie odczuwana dezorientacja co do motywów i właściwości własnej opinii podkreśla atmosferę, że coś dzieje się poza tym, czego postacie są świadomi. Coraz mocniej zaznacza się wrażenie, że ma miejsce coś, co będzie miało wpływ na rozwój wydarzeń, lecz wciąż pozostaje w tajemnicy z jakiegoś powodu, znanego jedynie bardzo wąskiemu gronu. Pisarka konsekwentnie buduje atmosferę swoistego osaczenia, dyskretnie wprowadza do fabuły intrygę, jakiej kulminacja następuje w chwili gdy wszystkim wydaje się, że to, co najgorsze już za nami. Czytający nie wiedzą dużo więcej niż główna postać, wraz z nią są kuszeni złudną iluzją, prawdziwszą od rzeczywistości, dającej to, czego potrzebują, lecz czy tak jest faktycznie? Autorka sukcesywnie podsuwa myśl, że ma miejsce o wiele więcej niż ktokolwiek by przypuszczał. „Przyjdę, gdy zaśniesz” to nie lada gratka dla wszystkich tych, którzy cenią historie intrygujące, mogące zdarzyć się w każdym momencie i przede wszystkim odsłaniające meandry ludzkiego umysłu, z tkwiącymi w nim bliznami, ranami. Agnieszka Lingas-Łoniewska nie po raz pierwszy podejmuje niezwykle trudny temat społeczny, jaki wydaje się odległy od codzienności o lata świetle, lecz tak naprawdę dziejący się zbyt często na naszych oczach, a jednak bywający bagatelizowany, niedostrzegany. W jej książce nie ma zakłamywania rzeczywistości, łagodzenia emocji, usprawiedliwiania zła, jest odkryte jego źródło, lecz także niezaprzeczalna wina oraz to, czego doświadcza ofiara. Coś jeszcze zwraca uwagę – drobiazgowo przedstawienie sylwetki sprawcy z wejściem w jego umysł i pokazaniem brutalnej bezwzględności z jaką dąży by zrealizować sobie tylko znany plan.

--- RECENZJA PRZEDPREMIEROWA ---

Drapieżnik w ludzkiej postaci. Co robi? Wybiera i poluje. Metodycznie i z premedytacją osacza swoją nieświadomą niczego ofiarę. Dlaczego to robi? Bo może i tego pragnie…

Iga to młoda dziewczyna, której w ciągu kilku dni świat stanął na głowie. Macocha ginie w wypadku samochodowym, ojciec spada ze schodów i w śpiączce leży w szpitalu, nastoletni brat sprawia same kłopoty, a najbliższa przyjaciółka ze studiów została zgwałcona przez nieznanego sprawcę. Iga czuje się samotna i zdezorientowana. Poznaje nauczyciela brata – Szczepana i nie wiedząc, że mężczyzna nią manipuluje, uzależnia się od niego i jego wsparcia. Tłumaczy to sobie początkowo tym, że nauczyciel ma dobry wpływ na jej dorastającego brata. Jednak Szczepan z każdą godziną przejmuje coraz większą kontrolę nad jej życiem. Niespodziewanie na jaw wychodzą kolejne tajemnice rodzinne, a dziewczyna z dnia na dzień czuje się osaczona i coraz mniej bezpieczna. Tymczasem po Wrocławiu zaczyna krążyć gwałciciel, który najpierw doprowadza ofiarę na skraj świadomości. Policja jest bezradna.

Czy te historie się łączą? Kto tak naprawdę stwarza zagrożenie i dlaczego?

„Lubię widzieć zdezorientowanie ludzi, którzy nagle czują się osaczeni, stają się niepewni. To tak, jakby głaskali spokojnego psa, a ten nagle obnażył kły. Po czym znowu zaczął się łasić. Człowiek wówczas nie jest pewien, czy to było naprawdę, czy tylko mu się wydawało”.

Historia wwierciła się w mój umysł i za nic nie chciała ode mnie odejść. Jak łatwo w chwili słabości i dezorientacji uzależnić się od czyjejś pomocy i uwagi. Jak łatwo wtedy stać się ofiarą szukając oparcia, współczucia i po prostu osoby, przed którą można się otworzyć. Agnieszka Lingas – Łoniewska według mnie odnalazła się w stworzeniu thrillera. Nie znałam jej od tej strony, mimo że kilka tego typu książek ma już na swoim koncie. Jak zwykle Autorka porwała lekkim piórem i przyjemnym stylem. Postacie były barwnie i wyraziście wykreowane, akcja powolna, ale niezostawiająca miejsca na znużenie. Klimat taki jak lubię, czyli psychodeliczny, niepokojący i mroczny. Były niestety tak nielubiane przeze mnie elementy erotyczne, ale na szczęście nienachalne i mające konkretny cel – ukazanie całkowitej bezradności głównej bohaterki. No i była też niezawodna playlista na początku każdego rozdziału, z której Autorka jest tak znana i co ją wyróżnia. Historia wciągnęła, wywołała lekkie dreszcze i przyjemnie spędziłam z nią czas, mimo iż prawie od samego początku można się było zorientować, kto odpowiadał za psychiczne i fizyczne dręczenie młodej dziewczyny. Mimo wszystko nie odbyło się bez kilku niespodzianek. Zakończenie wbiło mnie po prostu w fotel.

Sama Autorka nazwała swoją historię historią o przemocy, manipulacji, o tym, że psychopaci i socjopaci są wśród nas. Przerażające, ale jakże rzeczywiste. I smutne...

„Niestety żyjemy w czasach pełnych drapieżników. I nawet w towarzystwie najbliższych znajomych nie można czuć się bezpiecznie. Należy wciąż się pilnować i mieć oczy dookoła głowy”.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Burda.

Z autorką miałam okazje się zapoznać przy czytaniu serii "Bezlitosna siła" - romans połączony z obyczajówką. Książki bardzo mi podeszły i należą do tych lubianych. Po ten thriller sięgałam z dużą ciekawością. I mówię wam totalna petarda! Od pierwszych stron panowała złowroga aura - pełna napięcia i bardzo emocjonująca. Pewną rzecz pomijam, gdyż wspomnienie o niej już nosi w sobie znamiona spoileru. Nasza główna bohaterka ma na swoich barkach niemałe zmagania w postaci opiekowania się młodszym bratem, który nie ułatwia jej zadania. Nagle na drodze Igi pojawia się mężczyzna, który jest dla niej ogromnym wsparciem. Zawsze ma dla niej czas jak i również staje się wzorcem dla Sławka - piętnastoletniego brata. Czy relacja pomiędzy Igą, a Szczepanem jest dziełem przypadku? Czy wynika z niej coś dobrego? Czy jej anioł stróż jest jej oprawcą? Czy z tej historii da się wyjść cało? Tej książki nie da się odłożyć na bok i zająć czymś innym ( o ile to coś nie jest pilne). Ona pochłania w całości, a fabuła momentami jest iście mroczna. A ja wciąż odczuwam skutki spędzonego wspólnie zaledwie jednego dnia. Książka zdecydowanie warta uwagi jak i przeczytania. Za swój egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Słowne.

Dziś o dziwo nie romans, a thriller na tapecie. "PRZYJDĘ, GDY ZAŚNIESZ" autorstwa Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, do premiery którego zostało 11 dni.

Musiałam trochę zmienić repertuar. Mniej słodyczy, więcej... mocnych wrażeń.

I muszę przyznać, że były.

Nie bez powodu Agnieszka Lingas-Łoniewska nazywana jest "dilerką emocji". Każdą swoją książką potrafi przyciągnąć czytelnika, poruszyć, a czasem i znokautować emocjonalnie. I tym razem nie było inaczej.

Wyobraźcie sobie sytuację, gdy wasz poukładany świat zaczyna się walić.

W takiej właśnie sytuacji znalazła się bohaterka "Przyjdę, gdy zaśniesz", dwudziestojednoletnia Iga. Matkę straciła już wcześniej, macocha zginęła w wypadku, ojciec leży na OIOM-ie, przyjaciółką została zgwałcona. Iga zostaje z tym wszystkim sama, na dodatek musi zaopiekować się piętnastoletnim bratem, który przeżywa bunt nastolatka. W międzyczasie w jej życiu pojawia się Szczepan, jak się okazuje, nauczyciel jej brata. Wspiera rodzeństwo, pomaga poukładać ich życie na nowo.

Kto w otoczeniu Igi okaże się przyjacielem, a kto wrogiem? Jaki wpływ na ludzi mają traumy z dzieciństwa? Jakie tajemnice ukrywa rodzina Igi? Na ile potrzeba bycia zauważonym, kochanym może stać się chorobliwą obsesją? Odpowiedź na te pytania znajdziecie w książce.

Jeżeli znacie książki Autorki, to w "Przyjdę, gdy zaśniesz" spotkacie ten sam styl, ale w zdecydowanie mroczniejszym wydaniu. Doskonale wykreowani bohaterowie zabiorą was w świat rozgrywek psychopaty, gdzie króluje manipulacja, wyrachowanie i przemoc. Autorka na przykładzie bohaterów pokazuje mechanizm postępowania zarówno osób nieprzystosowanych społecznie, jak i ich potencjalnych ofiar. Jak już byłam przekonana, że domyślam się zakończenia i wydawało mi się, że rozgryzłam kto jest kim, Autorka kolejny raz zaskoczyła mnie, ujawniając nowe fakty. Świetne posunięcie, dające do myślenia, sprawia, że czytelnik wałkuje tę historię w głowie, przeżywając i analizując.

Myślę, że ta książka przyciągnie zarówno miłośników romansów, jak i poszukiwaczy nieco mocniejszych wrażeń. Jest łatwa w odbiorze, niezwykle emocjonująca i trzymająca w napięciu.

Polecam z całego serca.