Tylko raz w roku

Historia dwójki młodych ludzi - Eli i Kamila - którzy niespodziewanie poznają się w Wigilijny wieczór. Ona ma trudny moment w życiu, chwilę wcześniej dowiedziała się, że jej idealna rodzina się rozpada, bo rodzice się rozwodzą. On ze sztywnej Wigilii spędzonej ze swoją apodyktyczną matką, ucieka do kolegi, przy którym może w końcu wyluzować. Szczęśliwy los sprawił, że ich drogi się przeplatają.

Od pierwszej chwili Ela i Kamil łapią nić porozumienia i spędzają wspólnie resztę Wigilijnego wieczoru. Szybko stają się sobie bliscy i zostają parą. Niestety mama chłopka nie akceptuje jego wybranki. Życie dziewczyny z kolei coraz mocniej się komplikuje. Los zrzuca na nią wiele problemów i zmartwień, z którymi musi sobie poradzić.

Czy Kamil zdoła przeciwstawić się matce? Czy związek Kamila i Eli przetrwa? Czy ich miłość pokona przeciwności losu i rozłąkę? Czy Ela pozbiera się po wszystkich dramatach, które ją spotkają?

Akcja książki odgrywa się w Wigilię na przestrzeni kilku lat. Wtedy też dowiadujemy się, co wydarzyło się w życiu bohaterów w ciągu tego roku.

"Tylko raz w roku" to świetna historia, która nie raz nas wzruszy.  Przekazuje czytelnikowi całą gamę emocji i uczuć. Znajdziemy w niej miłość, przyjaźń, szczęście, ale także smutek, stratę i rozpacz. A wszystko to, strona po stronie, odczuwamy razem z bohaterami.

Jest to  bardzo wciągająca książka zawierająca wiele zaskakujących wątków. Jej bohaterowie zostali bardzo fajnie wykreowani, dzięki czemu polubiłam ich już od pierwszych stron. Historia pięknej i prawdziwej miłości, która została wystawiona na  ogromną próbę. Czy magia świąt sprawi, że ta dwójka na nowo odzywka szczęście i radość życia?

Była to już kolejna moja książka autorki, która bardzo mi się podobała. Szczerze polecam po nią sięgnąć i poznać losy Eli i Kamila.

Dziękuję Wydawnictwu Słowne oraz Autorce za egzemplarz do recenzji. :)

Agnieszka Lingas-Łoniewska tym razem w książce "Tylko raz w roku" zaskakuje nas klimatem świątecznym. Prónuje nam udowodnić, że czas świąt Bożego Narodzenia jest czasem cudów. Bohaterowie tej powieści pokazują nam jak bardzo kruche jest życie i nie znamy dnia ani godziny, dlatego też warto doceniać to co mamy, naszych bliskich, rodzinę i przyjaciół. Trzeba przyjmować to co daje nam życie.

ELA dobrze się uczy, zamierza studiować germanistykę. Jest wysoka, zgrabna, ma piękne czarne włosy.

KAMIL ma niebieskie oczy, bujną czuprynkę, jest wysoki i super przystojny. Na pierwszy rzut oka nic nie powinno mi brakować.

24 grudnia młodzi spotykają podczas spaceru po swoim mieście. Jak się okazuje dzieli ich podobny los - rozstanie rodziców. Już od pierwszego wejrzenia można zauważyć, że czują do siebie miętę. Rodzice Eli od razu zaakceptowali chłopaka. Niestety ze sprzeciwem możemy spotkać się ze strony matki Kamila.

Zakochani mają przed sobą wielką próbę, gdyż chłopak wyjeżdża. Czy ją przetrwają? Czy mimo ciężkich przejść w życiu i tajemnic utrzymają to?

Odpowiedź znajdziemy w tej książce 📚 🙂

Mnie ona osobiście bardzo wzruszyła 😪🤗❤️💓

#powieśćświąteczna #święta2021 #świętabożegonarodzenia🎄⛄️🎁❄️🎅

"Chyba takie właśnie jest życie, że gdy coś w końcu się zaczyna układać, los bierze sprawy w swoje ręce i wystawia nas na próbę."

Ela to młodziutka dziewczyna, która nie skończyła jeszcze liceum. Przy wigilijnej kolacji dowiaduje się o rozwodzie swoich rodziców, co łamie jej serce. Zdruzgotana, aby ochłonąć, wychodzi w świąteczny wieczór z domu i razem z pieskiem przemierza ulice swojego miasta. Podczas spaceru w pewnym momencie całkowicie traci równowagę i upada w gęsty, puszysty śnieg. Z opresji ratuje ją przystojny nieznajomy - Kamil, który jak się później okazuje studiuje architekturę. Pierwsze przypadkowe spotkanie tej dwójki staje się niespodziewanie początkiem pięknego uczucia. Z czasem jednak los postanowi wystawić ich miłość na wielką próbę. Czy uda im się ją przezwyciężyć?

"Tylko raz w roku" Agnieszki Lingas-Łoniewskiej to pierwsza książka świąteczna, którą przeczytałam, nie tylko w tym roku, ale i w ogóle. Jest to połączenie obyczajówki z lekkim romansem. Na kartach tej powieści bohaterowie przeżywają swoją pierwszą prawdziwą miłość, która po wielu przejściach staje się tą na całe życie. Można tutaj poczuć świąteczny klimat, ale nie nastawiajcie się tylko i wyłącznie na odprężającą historię, ponieważ bohaterowie doświadczają też ciężkich chwil i dramatów. Mi osobiście bardzo się spodobała ta książka. Dawno nie czytałam historii, w której postacie wydają się tak prawdziwe, że aż ciężko uwierzyć, że to tylko fikcja. Polecam z całego serca!

Czytając pierwsze rozdziały, miałam już w głowie scenariusz tej książki i sprawdził się ON w 90%, ale mimo to nie jestem zawiedziona. Przedstawione przez autorkę relacje mają wiele warstw, wiele odcieni, nie są jednowymiarowe, „płaskie”. Nie chodzi o uczucia między Kamilem i Elą, ale z ich rodzinami, przyjaciółmi, otoczeniem, które w różny sposób reaguje na ich miłość. Tego szukam w powieściach obyczajowych, bo sama historia miłosna z jakimkolwiek przebiegiem, nie jest dla mnie wystarczająca.

„Tylko raz w roku” to oprócz głównego wątku, jest powieścią o marzeniach, celach, o przyszłości, którą każdy z bohaterów chce kształtować po swojemu, ale i szukać kompromisów, by ta droga była wspólna. Jednak jak to w życiu bywa, nie zawsze układa się ono tak jakbyśmy sobie tego życzyli. Trzeba podjąć decyzję, by nie stać w miejscu.

W ciągu kilku lat trwania akcji wiele się u bohaterów zmienia, jednak jedno jest stałe — czas i miejsce pierwszego spotkania. Czy proza życia może zniszczyć całą magię? Przekonajcie się sami.

Agnieszka Lingas-Łoniweska... Która z nas o niej nie słyszała? Która nie zna jej choćby ze słuchu? Ja do niedawna właśnie tak ją kojarzyłam - z opowieści. Przyszedł jednak dzień, kiedy i ja chciałam na własnej skórze przekonać się jak i co pisze jedna z najpopularniejszych autorek w Polsce. Pokochałam zarówno styl, jak i tematykę (padło na cykl Bezlitosna siła). Kolejny krok to coś świątecznego, bo akurat czas był idealny. Mogłam zabrać się za tę pozycje wcześniej, ale coś powodowało, że czekałam do świąt...

Ela i Kamil. Pokochali się od pierwszego wejrzenia, a ich miłość była wyjątkowa. I tylko czas, kiedy się zdarzyła okazał się być nieprzyjazny.

Wigilia świat Bożego Narodzenia.

Ona właśnie doświadczyła rozpadu swojej rodziny co powoduje, że świat i jej życie rozpada się na miliony kawałków. Nie wie jak sobie radzić, więc w ten wyjątkowy wieczór zabiera psa i ucieka z nim na spacer.

On od zawsze przyzwyczajony do świąt zimnych, pustych i sztywnych jak wykrochmalony ręcznie szyty obrus jego matki. Choć kochał, bo miał tylko ją czuł, że go to dusi i że to nie jest świat, o jakim marzy i myśli. Wyrusza do przyjaciela na Wigilię jak co roku.

Wpadli na siebie przypadkiem w ten wyjątkowy wieczór w roku. Oboje czują, że ich drogi skrzyżowały się z jakiegoś powodu. Uczucia wybuchają jak fajerwerki w Sylwestra. Dla obojga było to jak bożonarodzeniowy cud. Cud, który wydarzył się specjalnie dla nich.

Niestety nie mają lekko. Ela musi poukładać wszystko na nowo, zmierzyć się z problemami rodzinnymi, ale też musi oswoić się z natłokiem uczuć, których nigdy wcześniej nie doświadczyła. Kamil zaś musi stawić czoła wyjątkowo zaborczej matce, która pewna jest jednego - jej syn zasługuje na kogoś zdecydowanie lepszego niż Elżbieta.

Mimo różnic, wbrew niektórym osobom, ale zgodnie z tym, co czują, każde z nich rok w rok myślami wraca do miejsca gdzie się poznali, spotkali i gdzie było im dane zaznać po raz pierwszy wyjątkowej siły zrozumienia u drugiej osoby. Żadne z nich do tej pory nie kochało tak mocno. Jednak czy siła uczuć wystarczy by pokonać przeszkody? Czy miłość sprawdzi się jako narzędzie z przeciwnościami losu? Czy będzie im dane cieszyć się sobą już zawsze?

Uwielbiam książki, które grają na emocjach czytelnika. Muszę przyznać, że Agnieszce w "Tylko raz w roku" udało się to zrobić w perfekcyjny sposób i jedyne co mogę powiedzieć to, że nie zniknie z mojego życia już nigdy. Ogromnie się cieszę, że książkę zostawiłam sobie na święta, nawet jeśli popłynęły z mych oczu łzy. Dla mnie to akurat plus dla książki oraz jej autorki. Ta książka uświadomiła mi jedno. Mianowicie to jak może wyglądać życie, kiedy człowiek chce decydować za drugą osobę i kiedy matka wie co najlepsze dla jej dziecka nie dając mu szansy na własne decyzje, błędy i życie. To już druga w naprawdę krótkim czasie książka opierająca się na decydowaniu za innych. Muszę przyznać, że do niedawna sama bym tak postąpiła, ale czy powinnyśmy to robić? Teraz już wiem, że nie. Bo choć wydawałoby się, że to tylko książki to jednak pytania, jakie sobie zadajemy po jej przeczytaniu, dają do zrozumienia, że to właśnie "książka" może mieć na nas wpływ. W tym wypadku na szczęście pozytywny i to nie tylko dla czytelnika, ale także jego bliskich. Chciałabym zachęcić do przeczytania tej pozycji jak najwięcej osób. Powieść wydaje się lekka i przyjemna, ale nie do końca taka jest. Weźcie ją w ręce i się przekonajcie, o czym mówię. Polecam.

W okresie Świątecznym w księgarniach można natknąć się na mnóstwo książek związanych z magią Bożego Narodzenia. Wiele z nich jest lekkich, błyskotliwych, troszkę tkliwych, troszkę cukierkowatych. Za zadania mają wprawić człowieka w dobry nastrój, aby ten poczuł zbliżające się Święta. „Tylko raz w roku” na tle tych książek wypada oryginalnie i dostarcza czytelnikowi prawdziwych emocji. Do bólu prawdziwa lektura, która poruszy serca i zostanie z nami jeszcze długo po jej zakończeniu.

Ela straciła wiarę w magię Bożego Narodzenia, kiedy przy Wigilijnym stole dowiedziała się, że jej rodzice rozwodzą się. Dziewczyna załamana i roztrzęsiona wybiera się na spacer z psem koło Pergoli. To właśnie tam spotyka Kamila, który również postanowił uciec z rodzinnego domu, aby zaznać momentu ciszy i spokoju. Od pierwszej chwili między tą dwóją rodzi się wyjątkowe uczucie. Oboje pragną szczerej miłości i szczęśliwego związku. Jednak między Elą i Kamilem wkrada się niepewność i zazdrość. Nie pomaga również zaborcza matka chłopaka, która zrobi wszystko, aby rozdzielić młodych zakochanych. Los wystawi uczucie Eli i Kamili na próbę, kiedy chłopak wyjedzie z kraju. W planach Eli było dołączyć do ukochanego, ale niestety w życiu dziewczyny wszystko zaczyna się sypać. Czy jest szansa, aby kolejne Święta Ela spędziła z Kamilem? Czy prawdziwa miłość przetrwa próbę czasu?

Nie bez powodu Agnieszkę Lingas-Łoniewską nazywa się dilerką emocji. Autorka wyśmienicie żongluje uczuciami, igra z emocjami, dawkuje napięcie i zaskakuje zwrotami akcji. Pisze w stylu lekkim, niewymuszonym, płynnym. Bohaterowie są prawdziwi, fabuła ciekawa i oryginalna. To wszystko składa się na fenomenalną książkę, która oczaruje czytelnika nie tylko w Święta. Gorąco zachęcam do lektury!

Więcej recenzji na [Adres usunięty]

W tym roku Agnieszka Lingas-Łoniewska mocno mnie zaskoczyła, bowiem znałam ją dotychczas z dostarczania emocji raczej ekstremalnych, sensacyjnych i dramatycznych. A tu niespodzianka - autorka napisała powieść świąteczną. Jak poradziła sobie w tej scenerii 'dilerka emocji'?

XII 2013, Wrocław

Wigilia powinna być dla każdego czasem miłej i rodzinnej atmosfery oraz wyłącznie dobrych wiadomości. Niestety to szczęście ominęło licealistkę Elę Bracką, która właśnie w ten szczególny wieczór dowiedziała się, że rodzice się rozwodzą. By rozładować nagromadzone emocje i wypłakać w spokoju, zabiera psa Ramzesa i rusza na spacer koło Pergoli. Ze śniegowej zaspy ratuje ją Kamil Wysocki, student architektury, który z kolei ucieka od sztywnej, zimnej domowej atmosfery i Wigilii spędzanej z wyniosłą i oschłą matką. Między młodymi iskrzy a kolejne miesiące ogromnie odmieniają ich wspólne życie. Jesteśmy świadkami magii pierwszego pocałunku czy odkrywania wrażliwych miejsc.

kolejne Wigilie 2014 - 2019

Jednak nigdy nie jest tak, że w życiu spotykają nas tylko sukcesy, radości oraz błogie marzenia o uroczej przyszłości... Cudowną miłość Eli i Kamila zaczyna bowiem pożerać robak, zwany zazdrością, zawiścią, rozstaniem i brakiem akceptacji. Matka chłopaka nie widzi dla syna przyszłości z tą dziewczyną, wciąż szuka okazji, by ich rozdzielić. Z pomocą przychodzi znajomy architekt z Paryża, który proponuje mu pracę u siebie, jak tylko obroni dyplom. I choć według planu Ela ma dołączyć do Kamila na francuskiej ziemi to w jej życiu rozpoczyna się pasmo nieszczęść i tragedii, które niweczą te zamierzenia. Czy ta miłość może się odrodzić?

Obserwujemy dwa rodzaje ucieczki przed powracającymi wciąż wspomnieniami. Wyjazd z rodzinnej miejscowości, bo każde miejsce przypomina ukochaną osobę oraz ucieczkę w trwały związek z kimś innym. Jednak prawdziwego uczucia, nic i nikt nie jest w stanie zapomnieć. Mimo walki, ta sztuczka się nie uda. Jedynie kolejne ciosy od losu sprawiają, że bohaterowie wciąż cierpią. Czy jest szansa na świąteczny cud?

Agnieszka Lingas-Łoniewska dała radę, przekazała tą powieścią maksimum emocji. Wydarzenia pozytywne i negatywne przeplatają się ze sobą i biorąc czytelnika z zaskoczenia dostarczają mu wrażeń, wzruszeń, złości a nawet wściekłości. Tej książki nie da się przeczytać bez reagowania na fabułę. Bo jak spokojnie przejść wobec rozwodu rodziców, kłamstw matki, wyjazdu ukochanego i utraty najbliższych? Jak poradzić sobie z nauką nowej rzeczywistości z drugim partnerem rodzica czy z dobijającą diagnozą dotyczącą najbliższej osoby?

Dzięki naprzemiennej narracji Eli i Kamila doskonale odczuwamy to, co oni. Wiemy co myślą, odkrywają przed nami powody swoich decyzji - tych właściwych, ale również błędnych. Nie sposób nie kibicować ich miłości. Zwłaszcza, że historia napisana przez Lingas-Łoniewską nie jest słodką bajeczką pod choinkę, ale posiada charakterystyczną dla pisarki zwiększoną liczbę dramatów.

Przez towarzyszące nam codziennie stres, zmęczenie i zabieganie nie dostrzegamy tego, co naprawdę się liczy, czyli uczuć, rodziny oraz małych szczęść. A przecież w życiu najważniejsze jest to, by mieć cel i dążyć do niego patrząc wyłącznie w przyszłość.

Podsumowując - "Tylko raz w roku" jest Wigilia. "Tylko raz w roku" zdarzają się cuda, które zawdzięczamy magii świąt i miłości. Klimatyczna historia o utraconych nadziejach, wyrzutach sumienia, niespełnionych marzeniach, samotności, naprawianiu błędów oraz ludzkich dramatach, których życie nam nie szczędzi. A między nimi zrozumienie, wybaczenie, odzyskanie zaufania oraz wyznanie prawdy. To opowieść o rodzącej, ale i gasnącej miłości, ucieczce przed wspomnieniami a przede wszystkim pokręconych ludzkich losach. Gorąco polecam!

Idealna historia szczególnie na okres świąteczny. „Tylko raz w roku” – tytuł ten skojarzył mi się od razu z 9november, mojej królowej CoHo, gdzie bohaterowie spotykają się raz w roku, w jednym miejscu.

Jednakże czytając ją jest to zupełnie inna historia. Jest to opowieść, która ma swój początek w wigilię 2013 roku, kiedy to bohaterowie spotkali się po raz pierwszy. I jak sami mówią, to nie był przypadek, tylko przeznaczenie.

Spotykają się w niezbyt przyjemnym momencie w swoim życiu, jednak jedna chwila sprawa, że serce zaczyna bić szybciej a problemy stają się bardziej znośne. Jeden wigilijny wieczór, zmienia ich życie na zawsze.

„– Kurczę, dziewczyno co się dzieje ? – Moje życie się po….potłukło.”

I tak autorka prowadzi nas przez ten jeden najważniejszy dzień. Przez kilka kolejnych lat opowiada jak ich miłość się rodzi, jakie przeszkody stawia na ich drodze. Czasami miłość nie wystarczy, aby być szczęśliwym.

„To była prawdziwa miłość. Tylko zdarzyła się w złym momencie.”

Czy tak naprawdę jest dobry na miłość ? Jedni szukają jej przez całe życie, a gdy już znajdą czasem gubią się w potoku uczuć. Czasem muszą pozwolić odejść swojej największej miłości, aby mogła się realizować i spełniać swoje marzenia.

Ela i Kamil muszą zmierzyć się z trudami, jakie rzuca im pod nogi życie. Muszą stawić im czoło. Razem wydaje się to łatwiejsze, ale nie zawsze tak jest, szczególnie gdy wszyscy wiedzą lepiej, gdy najbliżsi wiedzą lepiej.

Młodzieńcza miłość niektórym wydaje się błaha, nieprawdziwa i szybko minie. Nie zawsze tak jest, czasami osoba, która pojawi się naszym życiu już w najwcześniejszych latach naszego życia może być tą jedyną. Jedynie potrzeba czasu, aby rozkwitła i się silnie zakorzeniła.

„Bo taka miłość jak moja do ciebie zdarza się tylko raz w życiu.”

„Tylko raz w roku” to nie tylko magiczna okładka, która przenosi nas całkowicie w klimatyczny, grudniowy nastrój. To poruszająca historia dwójki młodych ludzi zmagających się z codzienności i wyborami, które wpływają na ich życie. Czy ta dwójka zdecyduje się pójść za głosem serca, a może rozsądku ? Ale gwiazdka to czas cudów…prawda ?

Książki świąteczne czytam na przełomie listopada i grudnia. Wtedy są dla mnie najciekawsze, a atmosfera im sprzyja. Tylko raz w roku była zupełną nowością i do zrecenzowania jej przekonał mnie ciekawy opis.

Życie Eli i Kamila zostaje połączone w Wigilię. Ich losy splatają się ze sobą, niestety każde z nich zostało rzucone na głęboką wodę i nie ma ciekawych przeżyć. Historie, które opowiadają nie są wesołymi historiami.

Autorka chciała przedstawić trud, problemy i rozterki, z którymi muszą mierzyć się bohaterowie. To wszystko na przestrzeni kilku lat, cały czas w otoczce zimy i świąt. Nie uważam, aby poruszyła to odpowiednio, ale wystarczająco. Za bardzo rozbiła fabułę i rozłożyła w czasie. Nie było ciągłości akcji, która pozwoliłaby mi się lepiej wgryźć w tę historię. Przeskoki sprawiały, że traciłam rezon i przestawałam się skupiać. Bardziej przypominało to streszczenie losów bohaterów, które autorka starała się pokazać jedynie w Wigilię. Ten zabieg po prostu się nie sprawdził.

Niby bohaterowie spotykają na swojej drodze liczne problemy, ale to wszystko jest obtoczone w lukrze, bo i tak oczywiście znajdą łatwe rozwiązanie. Nie, nie, nie. To tak nie działa.

Nie miałam niechęci, nie chciałam odłożyć książki na bok. To nie była zła powieść, od razu zaznaczam. Po prostu nie czułam się do niej przyciągana. Kamil i Ela byli mi obojętni, a ich dialogi wydawały się... sztuczne? Może za bardzo przerysowane. Czasem tak właśnie bywa z postaciami, gdy autor przedstawia ich zbyt płasko. A właśnie Kamil z Elą nie zostali zbytnio wykreowani i przedstawieni czytelnikowi. Przez to nie mogłam darzyć ich większą sympatią.

Nie wywołało to u mnie żadnych emocji. Przeczytałam tę książkę, bo chciałam ją skończyć, ale czy miałam po niej jakieś refleksje? Nie. Wydaje mi się, że swoimi umiejętnościami autorka mogłaby sprawić, że moje serce zabiłoby mocniej, ale nie dopracowała fabuł i dialogów wystarczająco dobrze.

Podobał mi się aspekt Wrocławia, w którym toczyła się akcja. Ponieważ tu mieszkam, przyjemniej było mi czytać o losach bohaterów. Szczerze mówiąc, mimo że przez moje serce nie przeszło tornado, w moich oczach nie stanęły łzy, to z chęcią dam szansę autorce i przeczytam inne jej powieści, bo sądzę, że mogą mi się spodobać. Tutaj zabrakło tego CZEGOŚ. Jeśli to miała być niełatwa historia o smutku, problemach i stracie to rozumiem, aczkolwiek nie została odpowiednio przedstawiona. Doceniam jednak świąteczny klimat i kunszt. Do stylu autorki nie mogę się przyczepić. Wręcz jest na plus i dlatego sięgnę po inne tytuły.

Tej książki nie polecam, ale i nie odradzam. Nie jest źle napisana. Myślę, że bardziej chodzi o podejście do fabuły. Była średnia, lecz sądzę, że może się spodobać innym, dlatego nie ustosunkuję się za bardzo. :)

Agnieszkę Lingas - Łoniewską nie muszę nikomu przedstawiać, to jedna z bardziej rozpoznawalnych polskich autorek. Przeczytałam już wiele powieści, które wyszły spod jej pióra i nigdy nie byłam rozczarowana, czy zniesmaczona. Zawsze otrzymywałam porządną dawkę emocji, ludzkich dramatów i mądrości, która się układała w całość. Kiedy zauważyłam, że czeka nas kolejna wydawnicza nowość i to ze świąteczną nutą, wiedziałam, że żadna siła, nawet ta bezlitosna, mnie nie powstrzyma przed przeczytaniem książki. „Tylko raz w roku” swoją premierę miała pod koniec października.

Główną bohaterką książki „Tylko raz w roku” jest Ela, dziewczyna, która czuje się rozdarta i smutna. Dowiedziała się, że jej rodzice zdecydowali się na rozwód, nie jest w nastroju do świętowania, czuje, jak jej stabilny świat zaczyna się rozpadać, a ona traci w tym wszystkim oparcie. Kto miałby ochotę świętować, cieszyć się, kiedy to ostatnia wigilia, kiedy jeszcze są wszyscy razem? Spacer w wigilię ma przynieść jej chociaż chwilowe ukojenie. Z całą pewnością go nie zapomni, ponieważ podczas niego spotyka Kamila, mężczyznę, który mierzy się z własnymi problemami. Dwie dusze spotkały się w wigilijny czas próbując wyciszyć burzliwe myśli i skrzywdzone serca, czy mogło to być przeznaczenie?

Kamil nie zna rodzinnego ciepła, świat, w którym się otaczał był sztywny i zdystansowany, jego matka jest chłodna, ale i wymagająca. Nikt nie jest wystarczająco dobry, aby sprostać jej założeniom. Niczym mały wigilijny cud, jedno spotkanie dało im nadzieję i szybsze bicie serca. Niestety oboje musieli się zmierzyć z tym przed czym tak zawzięcie uciekali. Nie da się uciec przed problemami, trzeba dzielnie stawić im czoło, nauczyć się z tym żyć i dokonywać własnych wyborów. Dwa serca, tak pozornie różni ludzie i jeden rytm, w którym biją. Czy takie uczucie ma szansę na przetrwanie? Czy jest wystarczająco silne, aby poradzić sobie ze wszystkimi przeciwnościami? Czy tym razem zadziała magia świąt?

„Tylko raz w roku” jest powieścią, która jest niezwykle emocjonująca, a przy tym prawdziwa. Autorka ukazuje ludzkie dramaty, chwile słabości, chwile cierpienia i bólu, z którym zmagają się bohaterowie. Nie zapomina przy tym o nadziei, która ma potężną moc. Ludzkie życie składa się z wyborów i siły, która pomoże dokonać tego właściwego. Chociaż miłość od pierwszego wejrzenia jest w stanie spleść ze sobą losy bohaterów, nie zawsze okazuje się, że wszystko się uda, czy pójdzie bez większych wątpliwości. Fabuła powieści rozgrywa się w dłuższym okresie czasu, a mianowicie sześciu lat.

Czasami to właśnie nasi bliscy są dla nas zbyt wymagający, twierdząc, że wiedzą, co jest dla nas dobre posuwają się coraz dalej i dalej, wybierając za nas ścieżkę kariery, a następnie kręcąc nosem usiłują wpłynąć, bądź nieco brutalniej zadecydować za nas z kim powinniśmy się wiązać. W takiej sytuacji znalazł się Kamil, który chociaż próbuje walczyć z chłodną i zdystansowaną rodzicielką, czasem jej zaborczość staje się zbyt potężna.

„Tylko raz w roku” ukazuje, że nie liczy się czas, ale to, jak mocno kochamy drugiego człowieka, jak wiele jesteśmy w stanie przejść, poświęcić dla niego. Czasem prawdziwa miłość uczy nas z rezygnacji i pozwolenia mu na odejście, jeśli tylko w ten sposób zazna prawdziwego szczęścia. To bardzo emocjonująca i wzruszająca pozycja, która dotyka wielu trudnych zagadnień, pozwala na zastanowienie się, jak sami zachowalibyśmy się będąc na miejscu bohaterów. Serdecznie polecam.

MŁODZI, PRAWDZIWI, SZCZĘŚLIWI… ALE NA JAK DŁUGO?

Bohaterami tej powieści zostali młodzi ludzie, którym życie dostatecznie zdążyło pokazać, że codzienność nie jest piękną bajką. Kamil, wychowywany przez matkę, ma dość sztywnych zasad panujących w domu, który powinien być dla niego azylem, nie zaś pięknie wyglądającym muzeum, w którym na wszystko trzeba uważać. Ela dotąd przypuszczała, że jej rodzina wiedzie w miarę szczęśliwe życie – teraz przekonała się, że miłość może spotkać się z rozczarowaniem, a gorzki wymiar losu może trafić człowieka nawet w tak wyjątkowy czas, jakim jest Wigilia. Serdeczni, pełni ciepła ludzie – na takich postawiła autorka powieści, tworząc zarys ich postaci wyzbyty skrajnych cech. Nie zagłębiła się pani Agnieszka jakoś szczególnie w opisy wyglądu czy rozwlekłe konstrukcje zachowań. W wyniku czego postaci są wiarygodne na miarę powieści, nie wychodząc jednak poza jej karty.

MIŁOŚĆ I… ROZSTANIE

Historia rozpoczyna się pewną tragedią, która spotka się z balsamem dla duszy, jakim jest rozmowa z odpowiednią osobą. Nie oznacza to, że nagle wszystkie problemy przestają znikać. Losy Eli i Kamila przebiegają jednak w dość pozytywnym klimacie wzajemnego zaufania, wyznań i planów na przyszłość. Książka jest lekka, po to, by potem zderzyć się z gorzkim obrazem poplątanych zawirowań. Zazdrość, ciąża, dystans i przede wszystkim brak kontaktu – wszystko sypie się jak domek z kart, bo przecież tak wygląda proza naszego istnienia. Jak to mówią, raz pod wozem a raz na, po to, by móc w końcu prawdziwie docenić szczęście. Czy takowe spotka bohaterów powieści?

TEMATYKA I GATUNEK

W niedługiej i treściwej historii, w której autorka zawarła kilka lat wyjętych z życia bohaterów (a właściwie kilka grudniów), oprócz wątku miłosnego skupionego nie na fizyczności, a na sferze mentalnej, pojawia się temat rozbitych rodzin, rozwodu, śmierci i błędnych wyborów mogących doprowadzić do ogromnej krzywdy i niesprawiedliwości względem drugiego człowieka. Historia jest więc słodko-gorzka i na pewno niesie ze sobą jakieś wartości i refleksje, jakże cenne szczególnie teraz, w obliczu zbliżającego się czasu rodzinnych spotkań, czasu nadziei, zmian i przebaczenia. Nie jest to zatem typowy romans, a raczej powieść obyczajowa, z przyjemnym świątecznym tłem i obrazem przewrotnego życia. Na jeden, za to przyjemny i wartościowy wieczór.