Nikt nie musi wiedzieć. Hubert Meyer. Tom 4

𝗣𝗿𝘇𝘆𝗽𝗼𝗺𝗶𝗻𝗮𝗺 𝗰𝗶, ż𝗲 𝗻𝗶𝗲 𝗺𝗮𝘀𝘇 𝘄𝗽ł𝘆𝘄𝘂 𝗻𝗮 𝗱𝗲𝗰𝘆𝘇𝗷𝗲 𝗶𝗻𝗻𝘆𝗰𝗵. 𝗠𝗼ż𝗲𝘀𝘇 𝗷𝗲 𝗷𝗲𝗱𝘆𝗻𝗶𝗲 𝘇𝗮𝗮𝗸𝗰𝗲𝗽𝘁𝗼𝘄𝗮ć. 𝗘𝘄𝗲𝗻𝘁𝘂𝗮𝗹𝗻𝗶𝗲 𝘇𝗿𝗼𝘇𝘂𝗺𝗶𝗲ć, 𝗰𝗵𝗼ć 𝗻𝗶𝗲𝗸𝗼𝗻𝗶𝗲𝗰𝘇𝗻𝗶𝗲. 𝗧𝗼 𝗻𝗶𝗲 𝘁𝘄𝗼𝗷𝗲 ż𝘆𝗰𝗶𝗲.

💀 Tylko on, telewizor i spory zapas tequili. Tak  miał wyglądać urlop Huberta Meyera, ale ten plan spalił na panewce. Nieznajoma zaczyna nękać go dziwnymi esemesami, następnie niezapowiedzianą wizytę składają mu zaprzyjaźnieni policjanci razem z prokurator Rudy. Pół roku wcześniej jeden z funkcjonariuszy zastrzelił niebezpiecznego gangstera. Żeby ocalić go przed karą, Meyer ma sporządzić ekspertyzę która, skieruje śledztwo na lewe tory. Potrzebna jest jednak „przykrywka”. Wybór pada na morderstwo w Mosznej, gdzie na drodze prowadzącej do zamku porzucono zmasakrowane ciało młodego chłopaka.

💀 Dziwne to było🤷🏻‍♀️ Mnóstwo zamieszania, dużo szczegółów, a rozwiązanie niektórych spraw wcale nie było satysfakcjonujące, a jedynie 'odfajkowane' by z czystym sumieniem móc pisać kolejny tom🙈 *który już wyszedł🙃*

💀 Pierwsze kilkadziesiąt stron było bardzo męczące i niemalże zmusiłam się by czytać książkę dalej. Później nie było dużo lepiej, jednak udało się dotrzeć do końca.

💀 W fabule przewijają się łącznie trzy historie, a ich łącznikiem jest Meyer. Przez ten nawał wydarzeń miałam wrażenie, że coś mnie omija albo nie zauważyłam jakiegoś szczegółu. Było dużo przeskakiwania z tematu na temat. Z jednego wątku na spokojnie można by było napisać osobny tom🙊 *a może tak się stanie? Któż to wie*

💀 Po zakończeniu lektury przyznaje, że to historia z kategorii 'Ani grzeje, ani chłodzi'. Bardziej interesował mnie wątek osobisty Meyera niż sprawy, które prowadził🤷🏻‍♀️

Przepadłam w tej historii od pierwszych rozdziałów. Bardzo intrygowała mnie sprawa, którą rozwiązać miał Hubert Meyer. Choć można powiedzieć, iż były to sprawy ... wątków było nawet sporo, ale wszystko było spójne i dobrze mi się czytało.

Najbardziej spodobały mi się opisy miejsc. Co prawda mieszkam praktycznie rzut beretem od Zamku to jako dorosła osoba jeszcze tam nie byłam 😅 ale zamierzam to zmienić.

Bohaterowie różni, przez co nie mogłam narzekać na brak nudy. Serię zaczęłam od tej części, dlatego też nie wiem jak byli wykreowani w poprzednich i czy bohaterowie się już przewijali. Ta książka spowodowała moją zmianę spojrzenia na twórczość autorki. Wciągający kryminał od pierwszych zdań, który trzymał w napięciu do zakończenia.

Na brak nudy podczas lektury narzekać nie będziesz, rozwiązania spraw poznasz na końcu, bo ciężko zgadnąć kto naprawdę zawinił. A wszystko to napisane językiem, który sprawia, iż ciężko oderwać się od lektury. Baaaa ciężko nawet przestać myśleć o bohaterach i ich przygodach. Dlatego też jednym słowem polecam.

Pora nadrobić pozostałe części, tym bardziej, że kolejna część przed nami ...

Jedynie ten kto nic nie robi nie popełnia błędów. Trudno się z tym nie zgodzić. Problem zaczyna się wtedy, kiedy ów błąd jest związany z czyjąś śmiercią. W tym przypadku śmiercią niebezpiecznego gangstera, Japy. Nie jedna osoba powie, że sprawiedliwości stało się zadość. Niestety, kres życia odstrzelonego gangstera jest równoznaczny z pogrzebaniem kariery policjanta, który pociągnął za spust. Stróż prawa za zamordowanie Japy może trafić do więzienia, ale od czego ma się przyjaciół. I cóż, jak trwoga to do Meyera, profilera i psychologa śledczego, którego zadaniem ma być napisanie opinii, która odsunie podejrzenia od policjanta i skieruje je na zupełnie inne tory. Tylko czy Hubert Meyer odważy się zaryzykować i poświęcić swoją karierę dla tak śliskiej sprawy? Przypadek Japy nie jest jedynym śledztwem w które musiałby się zaangażować profiler. Jego była żona właśnie poinformowała go, że jest, a raczej był ojcem, dorosłego już syna, który leży w lodówce, w prosektorium i którego śmierć nosi znamiona morderstwa. W które śledztwo zaangażuje się Huberta Meyer i co wspólnego z z tymi sprawami ma morderstwo w Mosznej, gdzie samochód potrąca zmasakrowane zwłoki młodego mężczyzny będziecie mogli dowiedzieć się z najnowszej książki Katarzyny Bondy „Nikt nie musi wiedzieć”.

***

Po dziesięciu latach przerwy Katarzyna Bonda powraca do serii poświęconej profilerowi śledczemu, Hubertowi Meyerowi. „Nikt nie musi wiedzieć” to wielowątkowy kryminał podczas czytania którego czytelnik musi zmierzyć się nie z jednym, a aż z trzema równolegle prowadzonymi dochodzeniami. Ilość toczących się spraw pociąga za sobą również sporą ilość występujących postaci i przeróżnych zależności występujących między nimi. Sugerowałabym Wam nie robić sobie dłuższych przerw podczas czytania tego kryminału, bo może się zdarzyć, że się zagubicie (i nie należy tej uwagi traktować jako minus, jest to po prostu dobra rada:)). Myślę, że osoby, które są po lekturze serii z Saszą Załuską i wcześniejszych książek o Hubercie Meyerze są przyzwyczajone do tego, że u Katarzyny Bondy dużo się dzieje i jej książki wymagają jednak skupienia się na fabule. Mnie się tę książkę czytało się dobrze, ale nie ukrywam, że lubię styl pisania autorki i tę charakterystyczną dla niej plątaninę wątków. W porównaniu do wcześniejszych książek Pani Katarzyny nie poczułam tu dreszczyku emocji, niepokoju,który towarzyszył mi w trakcie lektury jej wcześniejszych książek, co można potraktować jako drobny minus tegoż kryminału. Czy czytać książkę „Nikt nie musi wiedzieć”? Jeśli lubicie powieści, gdzie na pierwszy plan wysuwają się tajemnice, wieloletnie zatargi, spory i niedomówienia, no i oczywiście morderstwa, a trupów jest tu sporo, to zdecydowanie tak.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza, Muza Black,

Wyczekiwany powrót profilera Maeyra! Czy był udany ?

Ocena: 5/10

@wydawnictwomuza #instabook #ilovereading #book #czytam

Odnalezienie ciała Artura Sroki, okazało się punktem kulminacyjnym tej książki. Niestety w mojej ocenie tej kryminalnej dramaturgii było za mało...

Kilka razy przekonałam się że nie jest mi po drodze z książkami pani Katarzyny. Jej styl jest zarazem charakterystyczny ale i bardzo trudny.

Kiedy zobaczyłam tą książkę i przeczytałam że akcja rozgrywa się na Śląsku stwierdziłam że dam jej szansę.

Niestety, kolejny raz się rozczarowałam.

Powieść to kolejna część przygód profilera Maeyra. Nie czytałam wcześniejszych historii poświęconych temu bohaterowi, dlatego dla mnie była to zupełna nowość. Co prawda nie zauważyłam jakoby ta część była powiązana z jakąś inną, dlatego przedstawioną historię poznawałam od początku.

Co mogę o niej powiedzieć ? Zdecydowanie była wciągająca! Autorka stworzyła bardzo specyficzną intrygę, która bardzo szybko przypadła mi do gustu. Niekiedy zdarza się jednak tak że pomysł na powieść jest świetny a jego przedstawienie już niekoniecznie. Tak też było w tym wypadku. Całość jest bardzo zagmatwana. Przedstawione wydarzenia nie mieszczą się w ramach chronologii. Co rusz pojawiają się nowe wątki, czasem nieistotne albo całkowicie pominięte w zakończeniu. Zbyt wiele postaci, bardzo podobnych do siebie, występujących w tych samych scenach, powodowały że najzwyczajniej w świecie gubiłam się kto jest kim, lub kto poruszał daną kwestię.

Autorka bardzo skupiła się na opisie otoczenia. Zamek w Mosznej, przybrał w mojej wyobraźni złowieszczy obraz.

Autorka próbowała także wplątać gdzieniegdzie epizody czarnego humoru, niestety dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Największym atutem tej książki jest bezapelacyjnie mała objętość. To nie często się zdarza w książkach autorki, dlatego dla mnie była to taka powieść na jedno popołudnie. W mojej ocenie książka nie była zła natomiast nie lubię stylu pisania autorki. Przez całkowite zagmatwanie, zgubiłam radość z jej czytania. Mimo wszystko myślę że warto przekonać się samemu jaka jest ta historia. Wierzę że będzie miała wielu fanów:)

Jak każdy z nas wie Katarzyna Bonda słynie ze wspaniałych kryminałów i świetnie układanych zagadek kryminalnych do wyjaśnienia których, pobudzamy całe nasze skupienie. A jak będzie tym razem? To bardzo wyczekiwana seria o psychologu behawioralnym Hubercie Meyerze. U Katarzyny Bondy nie ma zbędnych opisów i wprowadzeń. Od razu wciągnięci jesteśmy w akcję powieści kryminalnych, już od pierwszych stron zaczyna się dziać, a my zostajemy pochłonięci.

Hubert Meyer to psycholog behawioralny, który jest już na emeryturze po pracy w policji i tworzeniu profili zbrodni. Bardzo znany, wszędzie wychwalany, napisał książki o psychologii behawioralnej, po prostu wzór do naśladowania wśród profilerów. Jeśli kiedykolwiek oglądaliście lub czytaliście „Mindhunter”, to Hubert Meyer, to taka polska wersja, zresztą bardzo dobra. Hubert choć już na emeryturze, to nadal przyciąga swoim urokiem osobistym kobiety. Pewnego dnia do Huberta do mieszkania, który akurat ma zamiar zatracić się w alkoholu, zapomnieć o pracy i zapomnieć o swoim życiu prywatnym, trafia jego "stara paczka" z policji. Koledzy i koleżanka, którzy proszą go o bardzo nietypową przysługę. Czy Meyer się zgodzi? A może to zagrozi jego dalej rozwijającej się karierze?

W międzyczasie pojawia się jeszcze jedna sprawa w której potrzebny jest nasz profiler. Na tapecie pojawia się zamek w Mosznej i jego od dawna owiana klątwą niedziałająca winda. Morderstwo w Mosznej wymaga pracy Meyera, ale i współtowarzyszy mu prokurator Weronika. Wszystko od początku wydaje się Hubertowi dziwne, całe morderstwo i szybkie znalezienie winnych. Za szybko. A gdzie dojście do prawdy i do przyznania się do winy? Po co takie szukanie kozła ofiarnego?

Te sprawy powodują tyle, że Hubert ma pracy pod dostatkiem, tworzy profile, wyjaśnia śledztwa ale i krąży z domu do Mosznej co jest dla niego bardzo wyczerpujące.

Jak wrażenia po pierwszej z serii o Hubercie Meyerze psychologu behawioralnym? Wspaniale! Nie mogę doczekać się kolejnych. Uwielbiam kryminały gdzie nie mamy wszystkiego podanego na tacy, gdzie musimy główkować, rozwiązywać zagadki z naszymi bohaterami, wczuwać się w ich pracę. A na samym końcu i tak okaże się, że byliśmy w błędzie bo sprawca ukrywał się w otoczeniu podejrzanych. Oj tak, takich kryminałów nam potrzeba. Od Katarzyny Bondy można się uczyć, w kwestii dzieł kryminalnych każde, które wychodzi spod jej ręki to prawdziwy majstersztyk.

Polecamy: Dobre Recenzje

Okładka jest dosyć minimalistyczna. Białe tło, ciemne napisy, ale i ciemne kolory dominują. Szary, czarny, granatowy. Widzimy również węża, który ma tutaj znaczenie... Okładka w dotyku jest satynowa, a napisy zostały wytłuszczone. Posiada skrzydełka, które stanowią ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Literówek brak. Stronice są kremowe, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Książka podzielona jest na kilka części i rozdziały. Czcionka jest stosunkowo mniejsza niż zazwyczaj ta, która występuję w lekturach wydawanych przez wydawnictwo.

Moje pierwsze spotkanie z autorką. Byłam ogromnie ciekawa tego, co tak wszyscy wychwalają. Nie miałam pojęcia na czym ten fenomen polega. Naprawdę się cieszyłam, gdy miałam okazję sięgnąć po tę lekturę. I gdy zaczęłam, nie wiedziałam, czy to kwestia tego, że mam dużo pracy i mało czasu czy po prostu lektura jest nijaka, a może to mi nie chce się czytać? Niemniej jednak, gdy dotrwałam do samego końca, do ostatniej kropki, doszłam do wniosku, że... nie było szału, nie zrobiła na mnie wrażenia i nie zaciekawiła mnie, więc dlatego szło mi opornie... Rozmawiałam z jedną z dziewczyn, która czytała poprzednie książki autorki i też przyznała, że ta część była nudna. Najwidoczniej miałam pecha. I niestety, zraziłam się i nie czuję pociągu do pozostałych lektur pisarki... Zresztą jest ich sporo, są one grubaskami, a ja mam tak wiele innych lektur, które chciałabym przeczytać, że sobie daruję. :)

Bohaterowie wydali mi się tacy bezosobowi, wszyscy na jedno kopyto, identyczni. Bez charakteru, bez wyrazu. Płascy i nijacy. W ogóle nie przywiązałam się do nich ani nie czułam się zainteresowana ich losami. Wszystko zresztą tak było przeciągane, te opisy, przyznam szczerze, nudziły mnie i irytowały. Nie miałam w tej książce powodu, by być zaintrygowaną i żeby doczytać ją do samego końca. Ale obiecałam sobie, że doczytam i ocenię. Więc się wymęczyłam.

Tak, męczyłam i tylko tęsknym spojrzeniem zerkałam w stronę stosu, który przez tą książkę, niebezpiecznie się powiększył. Dość długo zajęło mi przeczytanie jej, a za każdym razem potrafiłam znaleźć wymówkę i coś innego zrobić, niż ją czytać, niestety. Żadnej akcji, niespodziewanych zwrotów akcji - nic totalnie.

Nie wiem, co jeszcze mogłabym Wam napisać o tej książce. Nie podobała mi się, męczyłam się z nią okropnie i teraz już wiem, że jakoś nie będę zerkać w stronę książek autorki, ze względu na tę nudę, której będę się bać. Poza tym, jest całe szczęście całe grono innych autorów, których książki są świetne. Czy zdecydujecie się na lekturę, to już Wasza decyzja. Ja niestety nie polecam.

Upłynęło trochę czasu od mojego poznania się z Hubertem Meyerem. Była to dobra znajomość, z uważnością śledziłam jego losy w trzech pierwszych częściach serii. A teraz w moje ręce trafia kontynuacja, a w dodatku jej akcja toczy się w pięknym zamku w Mosznej.

I jak w wielkim oczekiwaniem zabierałam się za czytanie, tak z każdą stroną mój entuzjazm gasł. Wszystko było poprawne, zagadka, prowadzenie trzech spraw równocześnie, klimat i dedukcja Meyera. Ale tylko poprawnie. Nie czułam tego dreszczu emocji jak przy wcześniejszych częściach. Hubert z rękawa wyciaga rozwiązania, trochę bez wyjaśnienia, babrze się w przeszłości i mam wrażenie, że blisko mu do wypalenia. Takie moje odczucie. Fakt, przeczytałam tą powieść szybko i sprawnie, bo jest dobrze napisana, jednak ma momenty dłużące się, a nawet nic nie wnoszące do sprawy. Nie mogę ocenić jej źle, choćby z sentymentu, jednak gdyby to było moje pierwsze spotkanie, zapewne bym się zraziła.

Swoją przygodę czytelniczą z polskimi autorami zaczęłam właśnie od @katarzynabonda. Historie psychologa śledczego, Huberta Meyera, pochłonęły mnie nie mniej jak cykl o Saszy Załuskiej.

''Nikt nie musi wiedzieć'' była dla mnie nie małą niespodzianką bo nie spodziewałam się, że jeszcze będę mogła przeczytać o moim ulubionym polskim profileru.

Twórczość autorki nigdy mnie nie zawiodła, co więcej mam po prostu sentyment bo były to moje jedne z pierwszych przeczytanych książek. Zaraziłam tą chorobą wszystkich w domu. Mój tato cykl z Saszą skończył w tydzień, a mówić nie muszę, że są to tomiszcza, które mają po 800 stron. Hubert Meyer jednak podbił nasze serca całkowicie. Tym bardziej jak się doczytałam, że na akcje jeździł swoją nie zawodną Hondą, wiedziałam na stracie, że jednak będzie On moim ulubieńcem. 😁

I tak zostało do dziś. Czytanie ''Nikt nie musi wiedzieć'' było dla mnie tak wielką przyjemnością, że nie chciałam kończyć tej książki. Hubert Meyer wraz ze swoimi znajomymi po fachu znowu wkroczyli do akcji w rozwiązywaniu zagadki. Zagadki morderstwa w bajecznym i pełnym tajemnic zameczku. Muszę jeszcze wspomnieć, że nie była to jedyna tajemnica, którą musieli rozwiązać na tych 380 stronach.

Uwielbiam takie książki. Może i Pani Kasia pisze rozwlekle i długo trzeba czekać na rozpoczęcie się wartkiej akcji ale właśnie w tym jest cała magia czytania jej książek. Wielką przyjemnością było dla mnie to żeby doszukiwać sie prawdy wraz z psychologiem śledczym, który nie zawiódł mnie z ciekawymi dla mnie anegdotami. Niezmiernie ciekawie było czytać jak podaje On czynniki zbrodni i profil podejrzanego. W glowie tliły mi się tylko pytania: ale skąd wiesz? Co wzbudziło w Tobie takie podejrzenia?

Ja będę zawsze polecać książki autorki i to się nigdy nie zmieni. Już teraz czekam z niecierpliwoscią na więcej bo już nie mogę się doczekać czym jeszcze zostanę zaskoczona. Moim zdaniem jest to czytelniczy Must Have ale też rozumiem, że nie wiele osób lubi styl pisania autorki. Mogę jedynie powiedzieć, że osoby, które jeszcze nie próbowały albo próbowały ale nie czytały serii z Hubertem Meyerem - niech właśnie to zrobią i od tej serii zaczną.

Nikt nie musi wiedzieć to czwarty tom serii o psychologu śledczym Hubercie Meyerze. Ja czytałam bez znajomości poprzednich tomów i absolutnie nie przeszkadzało mi to w odbiorze. Jak na dobrze skrojony kryminał, mamy kilka morderstw i błyskotliwego psychologa śledczego, który próbuje znaleźć sprawcę – albo jak w przypadku zabójstwa Japy, nie pozwolić, by osoba odpowiedzialna poniosła konsekwencje. Sam Hubert Meyer wydał mi się niezwykle inteligentny, doskonale zna się na swojej pracy. Zdecydowanie go polubiłam, podobnie jak prokurator Weronikę Rudy. Autorka stworzyła bardzo ciekawą fabułę z misternie utkanymi intrygami, bardzo złożoną. Powieść jest wielowątkowa, co może wprowadzać nieco chaosu, ale według mnie, czyni książkę jeszcze ciekawszą. Podobnie jest z licznymi postaciami, które wprowadza autorka. Musze przyznać, że momentami się gubiłam. Ogromnym plusem powieści jest specyficzne poczucie humoru, które mi bardzo przypadło do gustu. Akcja rozgrywa się głównie na Śląsku, a autorka z pewnością poświeciła dużo czasu na przygotowania i sprawdzenie wszystkich opisanych szczegółów.

Nikt nie musi wiedzieć to interesujący kryminał, który polecam fanom tego gatunku. Nie jest to jednak historia, która na długo zapadnie w pamięć, nie wywołała we mnie efektu wow, choć przyjemnie się ją czytało i chętnie sprawdzę pozostałe książki Katarzyny Bondy.

To moje drugie podejście do Katarzyny Bondy. Jakoś wcześniej ze względu na rozwleczoną fabułę zdarzało mi się gubić wątek i tracić zainteresowanie książką. Tak było niestety w przypadku "Okularnika". Jeśli chodzi o " Nikt nie musi wiedzieć" jest niestety podobniej 😉

Jest to kolejna książka z serii o Hubercie Meyerze. Katarzyna Bonda kazała swoim czytelnikom czekać na jego powrót aż 10 lat. Ale z tej książki ucieszą się nie tylko fani Meyera, ale również wszyscy, którzy lubią nieco zagmatwane kryminały z masą różnych wątków.

Hubert Meyer, psycholog śledczy, postanawia spędzić swój urlop przed telewizorem z butelką tequilli. Wizyta policjantów i prokurator Weroniki Rudy pokrzyżuje mu plany. Dodatkowo nieznajoma kobieta zaczyna nękać go dziwnymi esemesami. Meyer otrzyma za zadanie skierować śledztwo w którym jeden z funkcjinariuszy zastrzelił groźnego gangstera na lewe tory. Potrzebna jest jednak "przykrywka", czyli jakaś sprawa nad którą śledczy będą oficjalnie pracować. Pada na morderstwo w Mosznej, gdzie na drodze do zamku znaleziono ciało młodego chłopaka. Tożsamość sprawcy wciąż nie jest znana, a ten dokonuje kolejnych zbrodni. To będzie najtrudniejsze śledztwo w karierze Meyera.

Tak, jak pisałam Wam już na paczątku nie za bardzo lubię styl pisania Bondy. Również w przypadku "Nikt nie musi wiedzieć" wkradł się chaos i masa wątków, w których niełatwo było się połapać. Kilka razy nachodziły mnie myśli: o co tutaj chodzi i czy ten wątek naprawdę jest potrzebny. Trochę się męczyłem czytając tę książkę. Miałam wrażenie, że autorka celowo chciała podkręcić całą historię, by zainteresować czytelnika i wprowadzić napięcie. Moim zdaniem wyszło jednak na odwrót. Wierzę jednak, że są czytelnicy, którzy lubię tego typu kryminały i najnowsza książka Bondy przypadnie im do gustu.

A jakie są Wasze doświadczenie z książkami Bondy? Macie jakąś swoją ulubioną, czy również nie przepadacie za jej stylem pisania?

[Adres usunięty]

Swego czasu myślałam, że Hubert Meyer nie będzie miał już szans na powrót, a tu proszę bardzo - Katarzyna Bonda nas zaskoczyła. I to bardzo pozytywnie. Meyer i działania na pograniczu prawa? Niemożliwe, a jednak. No tak, niby to w dobrej sprawie, ponieważ kumplowi trzeba pomóc, ale nie spodziewałam się po nim tego. Chociaż nie można osądzać Meyera za to, że robi źle, ponieważ całkiem możliwe, że ma ON własny plan do zrealizowania. Jaki? O tym musicie się już przekonać sami. Ja nic Wam nie będę mówić. Gwarantuje Wam jednak, że czytanie tej książki sprawi Wam wielką przyjemność. Jak to z Meyerem bywa.

No proszę. Nikt nie musi wiedzieć, że pan Meyer planuje przekręt. Chociaż nie z własnej woli. Czytając tą książkę, do końca nie byłam pewna, czy Hubert będzie chciał zrobić dobrze, czy jednak zdecyduje się na złamanie prawa. Tak dobrze całą akcję poprowadziła pani Bonda. Czwarta część przygód znanego nam policyjnego psychologa jest w stanie przyprawić o zawrót głowy i jestem w stanie powiedzieć, że nie spodziewałam się takich skomplikowanych i jednocześnie wciągających wątków. Jeżeli ktoś wcześniej miał już okazję poznać tego bohatera, to powinien zabrać się za czytanie jego kolejnych, zawiłych przygód.

No i jest! Po latach nieobecności do akcji ponownie wkracza Hubert Meyer. Przed rozpoczęciem czytania zastanawiałem się, jak tak długa przerwa odbije się na samej powieści i popularnej serii? Dorówna poprzednim dziełom? Czy może okaże się, że jest odwrotnie? Wątpliwości zostały rozwiane bardzo szybko!

Już podczas czytania okazało się, że to rewelacyjna powieść, która nie ustępuje swoim poprzedniczkom. W swoim gatunku ten kryminał jest po prostu doskonały. Wpływa na emocje i wyobraźnię, trzyma w napięciu i nie pozwala oderwać się ani na chwilę. "Nikt nie musi wiedzieć" to pozycja obowiązkowa dla osób uwielbiających mocne kryminały i twórczość Katarzyny Bondy. Najlepiej przeczytać tę powieść jak najszybciej!

Kryminał wybitnej pisarki Katarzyny Bondy, która jest bezkompromisowa w tym co robi. Postać śledczego Meyera ponownie została wzięta przez autorkę na warsztat po około dziesięciu latach. Czytając tę książkę możemy się zatracić w tym całym szaleńczym pościgu za sprawcą i jego wielką intrygą, która staje się niezwykle trudna dla naszego śledczego. Niestety nie jest to "kryminał od Bondy" w całej swojej okazałości. Pomimo małego odejścia od poprzednich przygód Meyera, "Nikt nie musi wiedzieć. Hubert Meyer. Tom 4" nadal jest świetną powieścią kryminalną, z którą każdy wielbiciel tego gatunku powinien się zapoznać do czego gorąco zachęcam.

Meyer powrócił i to od razu z mocną sprawą. Chociaż chyba należałoby powiedzieć, że powrócił, ale to z bardzo mocnym przekrętem. Podoba mi się to, że po tylu latach przerwy Bonda wymyśliła coś, czego jeszcze nie było i co może wprawić czytelników w niemałe zdumienie. Przynajmniej ja tak mam. "Nikt nie musi wiedzieć" to książka, którą kupiłam i która zagości na półce w mojej bibliotece. Mam tak, że niektóre książki chętnie oddaje innym po przeczytaniu, a inne - które absolutnie chwytają mnie za serce - zostawiam w swojej kolekcji. Dzieło Bondy zdecydowanie zalicza się do tej grupy. Meyer zostaje u mnie na zawsze.

Osoby, które nigdy wcześniej nie miały do czynienia z Meyerem mogą pogubić się w niektórych wątkach, o co dokładnie chodzi. Chociaż całościowa historia nie jest powiązana kompletnie z trzema ostatnimi tomami. Spotkałem się już z taką opinią, że branie się ponownie za Meyera, to jak odgrzewanie starego kotleta z lodówki. Ja tak nie uważam. Fakt, Bonda dawno o nim nie pisała, ale tym przyjemniej ponownie można zabrać się za kolejną sprawę z którą bohaterowi przyszło się zmagać. Mamy tutaj także kilka innych postaci, które znane nam mogą być z poprzedniej części. Mi cała książka się podoba. Jest warta przeczytania.

Hubert Meyer powraca po wielu latach nieobecności. I robi to w wielkim stylu. Katarzyna Bonda zrobiła wszystko, żeby tak się stało. Bohater przez nią wykreowany i sama powieść sprawiły, że przywołane zostały emocje towarzyszące podczas czytania poprzednich części. To mocny kryminał, który zaspokoi potrzeby nawet najbardziej wybrednych czytelników.

Cieszę się, że autorka postanowiła powrócić do tego cyklu. Zaletą jest też to, że "Nikt nie musi wiedzieć" doskonale wpisuje się w całą serię i nie odstaje od poprzednich tomów. Mogę śmiało stwierdzić, że jest ON tak samo dobry - a może nawet i od nich lepszy. Chociaż to akurat pozostawiam do osobistej oceny. Mimo to polecam i zachęcam do przeczytania tej powieści!

Chyba dziesięć lat minęło odkąd ostatni raz spotkałam Huberta Meyera. Teraz Katarzyna Bonda postanowiła przypomnieć nam o tym policyjnym psychologu, który ma do rozwikłania ciężką sprawę. Do rozwikłania i do...zatuszowania. Tak, moi drodzy, z taką sprawą w wydaniu tego bohatera nie będzie wcale tak łatwo, dzięki czemu robi się jeszcze bardziej ciekawie. Bonda miała świetny pomysł na ułożenie całego scenariusza powieści. Zrobiła się z tego ostra jazda bez trzymanki. Myślę, że "Nikt nie musi wiedzieć" spodoba się wszystkim miłośnikom talentu literackiego tej autorki. Ciekawe, czy Hubert Meyer jeszcze kiedyś powróci.

Lubię kiedy autorzy każą nam czekać na swoich ulubionych bohaterów. Wtedy oczekiwanie staje się jeszcze przyjemniejsze. Chociaż w przypadku Meyera byłam pewna, że Bonda już sobie odpuściła. W szczególności, że opublikowała dotąd tyle innych książek. "Nikt nie musi wiedzieć" to taka wisienka na torcie, jeżeli chodzi o książki w 2021 roku. Czytałam już inne, tegoroczne nowości, ale tylko pan Meyer jak do tej pory zasługuje u mnie na najwyższą notę. Ciekawe zagadki, małe intrygi i tajemnice, pewne grzeszki do zatuszowania - no, brawo, gratuluje. Katarzyna Bonda jak zwykle stanęła na wysokości zadania.

Katarzyna Bonda to jedna z moich ulubionych autorek, dlatego zawsze z chęcią sięgam po jej powieści. Bardzo się ucieszyłem, kiedy okazało się, że wydała ona kolejny tom przygód Huberta Meyera. Kazała na siebie bardzo długo czekać, jeśli chodzi o tę serię, ale było naprawdę warto. Dziesięć lat to naprawdę szmat czasu, dlatego tym chętniej czytelnik powinien wziąć się za tę książkę. Autorka zadbała o to, aby ta powieść była wyjątkowa. Akcja, fabuła i bohaterowie, to prawdziwy majstersztyk. Nie mogę doczekać się kolejnych powieści z tej serii, ale mam nadzieję, że nie trzeba będzie na nie czekać tak długo.

To moje pierwsze spotkanie z autorką... Dlaczego tak długo czekałam, aby sięgnąć po książki jej autorstwa. Nie wiem. Ale żałuje i z pewnością muszę nadrobić zaległości.

Jest to 4 tom przygód psychologa śledczego Huberta Meyera, ja niestety nie czytałam wcześniejszych części, ale nic nie szkodzi. Nie potrzebna jest znajomość wcześniejszych części. Odnalazłam się w fabule bez większych problemów.

Intrygująca, tajemnicza, pełna zwrotów akcji! Bez wątpienia, nie ma mowy o nudzie czy schematyczności. Spędziłam bardzo fajny czas z tą lekturą. Wciąga w swój świat od pierwszych stron. Niepewność i zamęt rosną wraz z pochłanianiem stron. Tajemniczy, niepokojący klimat.

Hubert Mayer od dawna pracuje w policji jako psycholog śledczy. Zmęczony, postanawia w końcu odpocząć i wybrać się na zasłużony urlop. Jednak niedane jest mu nacieszyć się spokojnym urlopem. Hubert musi wrócić do pracy. Sprawa, którą ma się zająć, jest nieciepiąca zwłoki.

Bohater jeszcze nie wie, że to sprawa inna niż wszystkie.

Gorąco polecam, ten kryminał dla osób, które jeszcze nie czytały książek ten autorki, zachęcam do zapoznania się z lekturami!

Nikt nie musi wiedzieć...

Hubert Meyer rozpoczyna długo wyczekiwany urlop. Jak już możecie się domyślać nie wszystko pójdzie zgodnie z jego planem. Dostaje niepokojące smsy od nieznajomej kobiety, a po kilku dniach do jego domu przyjeżdżają policjanci z prokurator Weroniką Rudy.

Mają do Huberta ważną sprawę. W jakiś sposób musi zatuszować to, że pół roku temu jeden z policjantów zastrzelił pewnego gangstera.

Psycholog postanawia pod skierować wszystkich oczy na morderstwo młodego chłopaka. Podczas śledztwa giną kolejne osoby, a wszystkie tropy się urywają. Co teraz? Hubert jeszcze nie zdaje sobie sprawy z tego, jaką tajemnicę przyjdzie mu odkryć.

.

“Nikt nie musi wiedzieć” to 4 - po 10 letniej przerwie - tom serii o psychologu śledczym Hubercie Meyerze. Dla mnie jest to pierwsza książka Pani Katarzyny jaką miałam okazję przeczytać. Niestety… Historia nie przypadła mi do gustu. Okropnie mi się dłużyła i momentami zmuszałam się do jej czytania. Od samego początku nie byłam pewna o co chodzi, a im dalej, tym więcej wątków. W życiu Huberta dzieje się tak wiele rzeczy, że ciężko się w tym wszystkim połapać. Nie wiem, czy w poprzednich tomach(śledztwach) jest tak samo. Muszę to kiedyś sprawdzić 🤷🏽‍♀️ Jeśli tak, to zrezygnuję z czytania tej serii.

~

sylwiaczyta

Hubert Meyer powraca!

Profiler chce wykorzystać swój urlop, jednak nie jest mu to dane. Najpierw zaczynają się dziwne telefony od jakiejś Bożeny, która prosi o pomoc w rozwiązaniu sprawy zabójstwa jej syna. A następnie zjawiają się dawni znajomi Huberta, którzy również mają sprawę. Jeden z policjantów jakiś czas temu zastrzelił przestępcę i trzeba to zatuszować.

W tym samym czasie na zamku w Mosznej zostaje potrącony młody chłopak. Wydawać by się mogło, że to tylko przypadek. Jednak nic nie dzieje się przez przypadek.

Czy Hubert zgodzi się nagiąć przepisy? Czy pomoże Bożenie i przyjaciołom? I kto jest odpowiedzialny za zabójstwa w Mosznej? Przeczytajcie tę historie by się dowiedzieć.

Z ogromną przyjemnością sięgnęłam po tę książkę, bo to właśnie od trzech pierwszych tomów o Hubercie Meyerze, zaczęła się moja przygoda z bookstagramem. Byłam strasznie ciekawa dalszych spraw profilera.

Na pewno przy czytaniu tej historii trzeba się porządnie skupić, bo tajemnic jest bez liku. Spraw, które ma na głowie Huber również mało nie jest.

Fabuła była naprawdę ciekawa. Zdecydowanie na plus tej historii jest to, że nie jest to szablonowy kryminał. Autorka potrafi zaskoczyć czytelnika. Ja osobiście takiego zakończenia się nie spodziewałam, ba nawet moje myśli nie wędrowały w tamtą stronę 😅.

"Człowiek nie chce widzieć tego, co ma przed oczyma, dopóki to coś go nie roztrzaska."

Podczas czytania książki można zauważyć, że autorka bardzo się napracowała przy pisaniu tej książki. Nie chodzi o to, że pracy innych autorów nie doceniam. Tylko o to, że tu autorka musiała zrobić naprawdę spore rozeznanie. Pomysł by akcja książki działa się na zamku w Mosznej to był strzał w dziesiątkę.

Jedyne, co mi się nie podobało to to, że tych

spraw było (jak dla mnie) za dużo. Trzeba było być naprawdę bardzo skupionym przy czytaniu by nic nam nie umknęło i się nie pomieszało.

Bardzo się cieszę z powrotu profilera. Trochę bałam się, że książka będzie dosyć gruba, bo poprzednie książki z innych serii należą do tych obszerniejszych. Jednak zupełnie nie potrzebnie zawracałam sobie tym głowę, bo książka ma niecałe 400 stron.

Jeśli jesteście ciekawi pracy profilera to koniecznie sięgnijcie po tę serie. A z tego, co widziałam to autorka nie poprzestanie na czterech tomach.

Meyer to psycholog śledczy - profiler, fan tequilli w końcu wybiera się na urlop. Niestety zostaje ON przerwany dziwnymi telefonami. Na dodatek ma niezapowiedzianych gości w postaci pani prokurator i kumpli z policji.

Jakiś czas temu jeden z funkcjonariuszy zastrzelił gangstera, aby uratować policjanta przed konsekwencjami Meyer ma sporządzić lewą ekspertyzę.

Na pomoc przychodzi morderstwo w Mosznej. Na drodze prowadzącej do zamku zostało znalezione zmasakrowane ciało chłopaka. Zaczynają ginąc kolejne osoby, a śledztwo nabiera nowego światła. W zamku aż gęsto od tajemnic.

Kto zabił? Dlaczego? Czy uda się zgubić trop? A może zamek skrywa tajemnicę?

Miał być wielki powrót Meyera po latach. No cóż wyszło średnio. Ucieszyłam się, że akcja będzie toczyła się na zamku, zawsze to dodatkowy dreszczyk. Tu było co najwyżej muśnięcie piórkiem.

Książka nie była zła, ale szału nie było. Postacie nijakie, niby po coś, ale w sumie po co. Plus dla mnie to w końcu normalna objętość książki. Meyera lubię, ale ktoś go w życiu nie potrafi fajnie poprowadzić

O książkach Katarzyny Bondy słyszałam wielokrotnie i przeważnie były to opinie zachęcające. Myślałam już jakiś czas, żeby sięgnąć po twórczość tej autorki, więc gdy nadarzyła się okazja, od razu z niej skorzystałam.

„Nikt nie musi wiedzieć” to, po niemal 10 latach przerwy, kolejna książka kryminalna z serii z psychologiem śledczym – Hubertem Meyerem. Nie odczułam braku znajomości wcześniejszych części. Czy „Nikt nie musi wiedzieć” przypadła mi do gustu? Niestety niekoniecznie. Jak dla mnie, było tu za dużo postaci, nie każda z nich była wyrazista, przez co często zastanawiałam się o kogo chodzi. Śledztwo, a raczej śledztwa były dość zagmatwane, często się w nich gubiłam. Jestem wzrokowcem, więc też mi nie podpasował sposób rozdzielania podrozdziałów, który był niejednokrotnie mało widoczny. Ale żeby nie było, jest też coś, co mi się podobało. Mianowicie pojawiające się wstawki z miejscową gwarą wywoływały u mnie uśmiech. Podobało mi się też to, jak prowadzone wątki się zazębiają i to, że całość była misternie dopracowana. A rozwiązanie śledztwa było dla mnie zaskoczeniem.

Ta książka nie trafiła w mój gust czytelniczy. Są to moje subiektywne odczucia i najlepiej samemu sprawdzić, czy książka Wam się spodoba. Ja sama chętnie poznam inne książki autorki.

Hubert Mayer od dawna pracuje w policji, jest psychologiem śledczym. Postanawia w końcu odpocząć i wybrać się na trzydziestodniowy urlop. Co prawda nie zamierza nigdzie wyjeżdżać, jednak ma swoje plany. Zamierza leniuchować na kanapie, oglądać telewizję i pić tequilę. Jednak niedane jest mu nacieszyć się urlopem, a jego plany dość szybko ulegają zmianie. Najpierw dostaje SMS-y od pewnej kobiety, która jest nachalna i chce, aby to ON zajął się śledztwem odnośnie do zaginięcia jej syna. Jednak nie tylko ona coś od Huberta chce. Pojawia się u niego starzy znajomi oraz pani prokurator ze sprawą niecierpiącą zwłoki. Śledztwa okazują się trudne, pojawiają się kolejne ofiary, a do mężczyzny wraca przeszłość. Jak potoczą się śledztwa? Czy Hubert odnajdzie zabójcę? Jaka przeszłość daje o sobie znać, zmieniając jego plany? Czego chcieli jego dawni znajomi oraz pani prokurator?

Do książki mam lekko mieszane uczucia. Z jednej strony przeczytałam ją, historia mi się podobała, a podczas czytania towarzyszyło mi wiele emocji. Z drugiej jest bardzo dużo wątków, a akcja toczy się szybko i to momentami sprawiało, że się lekko gubiłam w wydarzeniach. Jednak nie na tyle, aby odłożyć książkę na bok, czy abym żałowała jej przeczytania.

Bohaterów mamy wielu i według mnie są dość dobrze wykreowani. Tym razem nie przybliżę ich wam, ponieważ jest ich zbyt dużo, a o niektórych pisząc, za dużo zdradziłabym z książki.

Książka pt.: „Nikt nie musi wiedzieć” to według mnie dość dobry, choć nie genialny kryminał w wieloma bohaterami i wątkami. Ogólnie polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Katarzyna Bonda to autorka, której przedstawiać nie trzeba. Klasyka gatunku kryminału, doskonała w swoim fachu. Powraca po dziesięciu latach z nowymi przygodami Huberta Meyer’a– psychologa śledczego. Tym razem profiler śledczy musi stawić czoła kolejnym zagadkom, intrygom oraz przede wszystkim zbrodniom.

W czwartej części cyklu dojrzalszy o życiowe doświadczenia Hubert postanawia wybrać się w końcu na zasłużony trzynastodniowy urlop. Pieczołowicie przygotował się do odpoczynku zabierając ze sobą kilka butelek ulubionego alkoholu. Zaszywając się w samotności postanawia wreszcie odpocząć od wszystkich spraw, zgiełku i monotonii pracy. Niestety chwila wytchnienia nie trwa długo- zaczyna dostawać dziwne wiadomości, męczą go telefony od pewnej jak się okazało niezbyt trzeźwej kobiety z którą kiedyś łączyły go zażyłe stosunki. Informacje te nie były bezpodstawne- musiał podjąć się śledztwa w prawie morderstwa. Jak to w branży bywa urlop i wymarzony spokój musiały poczekać a sprawa stała się niecierpiąca zwłoki(dosłownie). Śledztwo wydaje się być coraz bardziej skomplikowane, im więcej dowodów tym mniej osób podejrzanych. A wkrótce dochodzą kolejne ofiary śmiertelne. Tropu i śladów na odnalezienie sprawcy bądź sprawców morderstw wciąż brak. Zbyt wiele zagadek, niedomówień i kłamstw, żeby odnaleźć prawdę. Hubert musi przebrnąć przez nie lada wyzwanie chcąc odnaleźć jakikolwiek ślad, do tego dochodzą sprawy z przeszłości… i dowiaduje się, że miał syna o którym nic nie wiedział, a ten już nie żyje.

Jest to ten rodzaj książki, która wciąga od pierwszej strony, nie możemy się doczekać kolejnego wątku i rozdziału. Bardzo cieszę się, że została w niej zawarta chociaż namiastka sytuacji w jakiej teraz się znajdujemy w związku z koronawirusem. Dzięki tym wzmiankom czułam się, jakby akcja działa się tuż obok mnie. Postać Huberta porwała moje serce, jego czarny humor i sarkazm mimo, iż książka była kryminałem sprawiała, że śmiałam się sama do siebie. Jego teksty i bezpardonowy sposób życia wywoływał uśmiech na twarzy podczas czytania. Niesamowicie charyzmatyczna postać, pewna siebie, a mimo wszystko skomplikowana. Jego doświadczenie zawodowe oraz tok rozumowania i to w jaki sposób łączył kolejne wątki i poszlaki była zadziwiająca.

Bardzo spodobał mi się sposób i styl pisania autorki oraz ostry i cięty język. Ta książka idealnie obrazuje, że nie ma idealnej zbrodni, każdy zostawia ślady i popełnia błędy ale wystarczy jeden inteligentny mózg jak właśnie psychologa śledczego, żeby krok po kroku odkryć odpowiedzi na wszystkie pytania.

,,Nikt nie musi wiedzieć" Katarzyna Bonda

⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10⭐

50/2021

•

Nie spełniły jego fantazji. Zapłaciły krwią.

To będzie najtrudniejsze śledztwo w całej karierze Meyera.

Tylko on, telewizor i bateria tequili. Tak Hubert Meyer postanawia spędzić swój trzynastodniowy urlop. Ten plan się jednak nie powiedzie. Nieznajoma kobieta zaczyna nękać go dziwnymi esemesami, a wkrótce potem niezapowiedzianą wizytę składają mu zaprzyjaźnieni policjanci razem z prokurator Weroniką Rudy. Pół roku wcześniej jeden z funkcjonariuszy zastrzelił Japę, niebezpiecznego gangstera. Żeby ocalić policjanta przed grożącą mu karą, Meyer ma sporządzić ekspertyzę która, skieruje śledztwo na lewe tory. Śmierć Japy zostałaby wtedy uznana za gangsterskie porachunki. Potrzebna jest jednak „przykrywka”, zastępcza sprawa, nad którą śledczy będą oficjalnie pracować.

Wybór pada na morderstwo w Mosznej, gdzie na drodze prowadzącej do zamku porzucono zmasakrowane ciało młodego chłopaka. Kiedy Meyer i Rudy próbują odkryć tożsamość sprawcy, ten dokonuje kolejnych zbrodni. Śledczy przesłuchują kolejnych świadków. Trop wciąż się urywa. Za murami starego zamku aż buzuje od konfliktów. To będzie najtrudniejsze i najbardziej ryzykowne śledztwo w całej karierze Meyera.

•

Czekałam, czekałam i się doczekałam 😁🤣 Bardzo lubię książki Katarzyny Bondy, więc nie jest to zaskoczeniem, że i tę musiałam przeczytać. Świetny kryminał! Bardzo lubię styl autorki i ten po wielu latach nadal trafia w mój gust. Trzeba się przy lekturze skupić, bo tym razem są aż trzy główne wątki, które dość mocno się przeplatają. Meyer jak zwykle musi stanąć na wysokości zadania i ogarnąć cały ten chaos. Czy mu się uda? Tego dowiecie się, czytając książkę 😉🙃

•

•

•

Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwomuza

Przyznam, że to moje pierwsze spotkanie z @katarzynabonda i szczerze żałuję, że nie sięgnęłam po wcześniejsze książki autorki.

To, co działo się w "Nikt nie musi wiedzieć" przerosło moje najśmielsze oczekiwania, a uwierzcie, że dziło się naprawdę dużo.

Hubert Meyer to psycholog śledczy, który właśnie rozpoczał swój trzynastodniowy urlop. I chociaż ma zamiar nieco odpocząć i się zrelaksować, to wizyta niezapowiedzianych gości, całkowicie zmienia jego plany.

Kiedy dowiaduje się, że jeden byłych z funkcjonariuszy policji, zamieszany jest w morderstwo gangstera - Japy, planuje sprawę uciszyć i zatuszować. W tym celu rozpoczyna zupełnie inne śledztwo. Pada na zamek w Mosznie, gdzie został potrącony młody chłopak. Niedługo po tym zdarzeniu, zostają popełnione kolejne przestępstwa.

Przy tej książce nie da się nudzić! Zbrodnia goni zbrodnię, a intryga - intrygę. Wydaje się, że każdy z bohaterów jest winny, każdy ma motyw i każdy kłamie...

Zawiła i rozbudowana fabuła.

Idealnie wykreowani bohaterowie.

Wartka akcja.

Motywy i zbrodnie.

To wszystko znajdziecie w "Nikt nie musi wiedzieć" ❤

Ja jestem pod ogromnym wrażeniem 😍

Dziękuję @[Adres usunięty] za egzemplarz książki

💀RECENZJA 💀

Hubert Meyer, psycholog śledczy. Człowiek na każde skinienie policji, pracoholik, bez rodziny. Dzieci dorosły, żona jest z innym, a ON nie chce się angażować w nowe związki. Bo po co? Wyprany emocjonalnie wrak człowieka, skupiony na analitycznej stronie pracy. Oddany jej bez reszty. Brak przyjaciół, za to liczne kochanki. Tak w skrócie można by przedstawić profil główne bohatera. Jednak wchodząc głębiej w głowę i uczucia Meyera jest tam niezły bajzer... Pełno sprzeczności, które ze sobą walczą...

Książka "Nikt nie musi wiedzieć" jest to moje pierwsze spotkanie z autorką. Bardzo pozytywnie zostałam zaskoczona. Powieść od pierwszych stron trzyma w napięciu. Cały czas coś się dzieje. Akcja rozwija się w odpowiednim tempie. Autorka, co rusz dorzuca nowy wątek do głównej sprawy w śledztwie, więc trzeba się skupić, by się nie zgubić. Podobał mi się niezwykły sposób dedukcji Huberta. Jego analityczny mózg jest niezwykle fascynujący. To jak potrafi wyciągnąć wnioski z oględzin miejsca zdarzenia jest świetne. A umiejętność prowadzenia rozmowy z daną osobą, tak by wyciągnąć z niej jak najwięcej informacji,ale tak by się ona nie połapała jest inspirujące 😍. Ciekawym doświadczeniem byłoby spotkać Huberta w rzeczywistości.

Wielowątkowość powieści skłania czytelnika do myślenia. Gdy wydaje się, iż znamy sprawcę jednej ze zbrodni, wypływają na światło dzienne kolejne fakty, które burzą dotychczasowe wnioski. Jest to z jednej strony wkurzające 🤣 ale zarazem budzi w czytelniku żyłkę odkrywcy, który nie spocznie dopóki nie pozna prawdy.

Książka dla fanów kryminałów, a także ludzi którzy lubią zagadki będzie niezwykłą przygodą. Z pozoru kilka różnych spraw, które nic nie łączy... Pełno tajemnic, społeczność która kryje swoich, trup za trupem... Do tego kłamstwa i niedopowiedzenia. Całość tworzy idealne tło akcji.

Gorąco polecam książkę ❤️

„Nikt nie musi wiedzieć” – Katarzyna Bonda

Spokojny, trzynastodniowy urlop Huberta Meyera nagle burzy się jak domek z kart. Pojawia się jego dawna miłość prosząca o pomoc w rozwiązaniu zagadki. Jak się później okazuje ofiara była w pewien sposób powiązana z mężczyzną (nie chce zdradzać kto to był – za dużo bym zdradziła). Powyższe to jedynie przykrywka dla znacznie poważniejszej zagadki… Śledztwo, morderstwa, szczegółowe opisy, niejednoznaczność, gangsterzy, ogromne tajemnice – to wszystko co miłośnicy kryminałów kochają najbardziej ;)

Spora ilość dialogów oraz szybka akcja sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko. Jedynym chyba co mogłabym jej zarzucić to wielkość czcionki oraz ilość tekstu na jednej stronie. Może to troszkę męczyć podczas jej lektury.

Podsumowując po raz kolejny Pani Bonda pokazała swój ogromny talent oraz dbanie o najmniejsze szczegóły. Widać, że włożyła w nią dużo pracy. Dokładna opisowość zarówno miejsc, sytuacji oraz postaci sprawiła, że można było się poczuć uczestnikiem wydarzeń, a nie jedynie cichym obserwatorem. Muszę przyznać, że jakieś dwa lata temu (jak jeszcze nie było pandemii) miałam przyjemność zwiedzić zamek w Mosznej oraz jego okolice. Autorka w świetny sposób oddała jego klimat i jeszcze bardziej zachęciła mnie do tego aby tam powrócić. Nie będę ukrywać, że jestem oczarowana (pomimo, iż są to thrillery, kryminały) twórczością Pani Katarzyny. Ja książkę polecam z całego serca jak i inne powieści pisarki.

Wciąż otwarte zakończenie sprawia, że czytelnik ma duże możliwości do wyobrażania sobie co stanie się dalej, dlatego też z niecierpliwością czekam na kolejne części z cyklu o Hubercie Meyerze

"Nikt nie musi wiedzieć" to czwarta część z serii o Hubercie Meyerze autorstwa Katarzyny Bondy.

Mimo że pierwszy raz, pierwszą książkę z tej serii czytałam dawno temu, główny bohater od razu stał się jednym z moich ulubieńców i nie zmieniło się to po dzisiejszy dzień.

" Nikt nie musi wiedzieć" jest kryminałem, jakiego pożądam i zawsze jest mi mało. Skomplikowana i zaskakująca fabuła, której domyślenie się jest niemal niewykonalne!

Hubert Meyer jest geniuszem literackim i lubię, kiedy zawsze ma jakiegoś asa w rękawie.

Momentami książka jest zbyt skomplikowana, żebym mogła pojąć co się tam dzieje. Przez kilka prowadzonych spraw, cały czas coś się dzieje, więc czytelnik nie zostaje poddany nudzie. Sprawy są tajemnicze i wielowątkowe. Lubię kryminały, które pozbywają mnie zdrowego rozumu!

Ta seria pani Bondy najbardziej przypadła mi do gustu. Być może przez Huberta spełniającego moje oczekiwania i pożądania.

Zabieram dwie gwiazdki za tak skomplikowanie momentami spraw, że nie wiedziałam jak się nazywam...

Żartuję! Dałabym 11/10 gdybym mogła.

Huber Meyer powraca po latach! Czwarty, oczekiwany tom popularnej pisarki Katarzyny Bondy jest już dostępny. Chłopina Bercik (przepraszam, musiałam, wiem, że tego nie lubi!) chciał sobie odpocząć na urlopie. Co prawda jest już na emeryturze, ale i tak udziela się w policji. Nieoczekiwanie starzy przyjaciele wychodzą z ukrycia, dawna kochanka przynosi rodzinne rewelacje i nie ma zmiłuj, jeszcze nowa sprawa czeka na rozwiązanie. Jest co robić, tylko czy my się w tym nie pogubimy?

Nie znam niestety poprzednich tomów serii, więc nie mam jak opowiedzieć o rozwoju bohatera. Fanom Bondy mogę tylko pozazdrościć odkrywania różnych nawiązań do poprzednich książek, bo nie wierzę, że np. przyjaciele Meyera wzięli się z próżni. Tym bardziej, że postacie dużo ze sobą rozmawiają i wspominają, ich relacje wyglądają bardzo naturalnie.

Podobało mi się osadzenie akcji na Śląsku, w wielu przywołanych miejscach byłam osobiście albo chociaż orientuję się, gdzie są. Odwiedzimy więc Katowice, Chorzów, Sosnowiec, a nawet zamek w Mosznej. Również obecna pandemia była miłym dodatkiem, powieść od razu nabrała większego realizmu w moich oczach.

„Kiedy jesteś gotów, los daje Ci to czego potrzebujesz, wcale nie to czego chcesz”.

Ta historia wymaga skupienia i uwagi, a plusów niestety nie wystarcza, żebym nabrała ochoty na więcej powieści królowej polskiego kryminału. Przy najnowszym dziele już na początku zwyczajnie się zgubiłam i znudziłam. Mnogość wątków i postaci tylko mnie zniechęcała i pomimo rosnącej sympatii do Huberta, tak naprawdę kompletnie nie obchodziło mnie, jak to się wszystko skończy. Akcja się toczyła swoim spokojnym tempem, jedna sprawa nawet przykuła moją uwagę, ale ogólnie powieść najpewniej wyparuje mi po kilku dniach z głowy.

Lata temu czytałam jakąś książkę Bondy, pamiętam tylko tyle, że była i kropka, nawet tytuł zatarł się w pamięci. Może to po prostu nie dla mnie? Polecam na pewno fanom autorki oraz wielbicielom kryminałów wszelakich. A nuż wyjadaczom gatunku posmakuje taki lekki chaos?

Macie tak czasami, że baaaaardzo na coś czekacie? Jednak, gdy już to dostajecie to okazuje się, że nie jest to tym, czego oczekiwaliście? Czujecie wtedy zawód?

Niestety dokładnie tak było w przypadku nowej książki Katarzyny Bondy „Nikt nie musi wiedzieć”. Autorka dość długo kazała nam czekać na kontynuację przygód Huberta Meyera. Jednak to co nam zaprezentowała było czymś zupełnie innym, niż bym się spodziewała. Początkowo książka bardzo mnie wciągnęła. Chciałam dać jej szansę i przebrnąć przez dość nudny początek. Jednak strona za stroną, rozdział za rozdziałem nie było poprawy i tak do końca książki. Owszem, autorce udało się stworzyć tajemniczą otoczkę wokół wydarzeń, lecz czegoś mi w tym wszystkim brakowało. Dostajemy tak naprawdę trzy różne sprawy, trzynaście dni i niesamowitego Huberta Meyera, który musi się z nimi zmierzyć. Książka posiada wiele wątków oraz bohaterów, których losy zostają ze sobą sprawnie połączone. Niestety część z tych wszystkich wątków, a raczej ich opisy według mojej oceny była zbędna. W związku z tym, że mamy kilka wątków i momentami dość zagmatwane sytuacje książka wymaga od czytelnika skupienia i wysuwania wniosków oraz dedukcji. Bohaterowie za to są nijacy. Nie potrafiłam ani się z nimi utożsamić, ani ich polubić… No może pani prokurator troszeczkę mi się spodobała za umiejętność dedukcji i kojarzenia faktów. Autorka akcję książki rozgrała w czasach pandemicznych, przez co wiele sytuacji zostało dopasowanych do panujących w danym czasie obostrzeń. W jednym z wywiadów Bonda powiedziała, że miała na to troszeczkę inny pomysł, ale musiała dostosować się do panujących realiów. Szczerze mówiąc, zastanawia mnie, czy gdyby wykorzystała pierwotny pomysł to wszystko wyglądałoby lepiej, a czytanie książki okazało się być dużo przyjemniejsze.

Zapewne miłośnicy twórczość autorki będą zachwyceni. Osobiście pomimo, że uwielbiam jedne z pierwszych książek Bondy, w tym przypadku dość mocno się zawiodłam. Być może jest to spowodowane faktem, że na rynku pojawia się coraz więcej książek, których autorzy wyciągają wnioski po krytycznych recenzjach i widać, że próbują się rozwijać. W mojej ocenie Katarzyna Bonda utknęła w miejscu i albo nie chce ruszyć do przodu, bądź nie do końca ma pomysł jak to zrobić.

Hubert Meyer powrócił. I to w wielki stylu. A Katarzyna Bonda powracając do korzeni swej twórczości pozwoliła mi wraz z moim bohaterem numer jeden wziąć udział rozwiązywaniu kryminalnej zagadki.

Autorka najnowszą książką ponownie potwierdza, że zasługuje na miano królowej polskiego kryminału. „Nikt nie musi wiedzieć” to czwarta część z psychologiem śledczym, który tym razem podejmie się sprawy wyjaśnienia okoliczności zabójstwa młodego chłopaka. Jego zmasakrowane ciało porzucone zostało na drodze prowadzącej do zamku w Mosznej.

Jednak warto zadać sobie pytanie, dlaczego akurat tą sprawą zajął się Meyer? Początkowo profiler próbuje spędzić urlop. Jednak wszystko bierze w łeb, gdy prokurator Weronika Rudy wraz z policjantami składają mu wizytę. Hubert ma sporządzić ekspertyzę, która sfałszuje śledztwo dotyczące jednego z funkcjonariuszy, który pół roku wcześniej zastrzelił Japę – niebezpiecznego gangstera. I tu właśnie wspomniana sprawa zabójstwa w Mosznej jest tak zwaną przykrywką dla działań Huberta Meyera. Morderstwo te jak się okazuje jest bardziej zagmatwane niż wydawało się to śledczym. Kolejne zabójstwo rzuca dodatkowe podejrzenia, a wszelkie tropy prowadzą na manowce.

Katarzyna Bonda poprowadziła zawiłą i wciągającą intrygę. A to wszystko w atmosferze konfliktów za murami starego zamku. „Nikt nie musi wiedzieć” to bardzo dobry kryminał. Czytając go powróciłem wspomnieniami do wcześniejszych z udziałem Huberta Meyera. I choć minęło już wiele lat od ostatniego spotkania, bohater tego cyklu nie stracił nic ze swej wyrazistości. Czwarta część z jego udziałem, tak jak wcześniejsze to umiejętne dawkowanie napięcia w wykonaniu Pani Katarzyny. Autorka ciekawie prowadzi wątki, z których każdy intryguje, potęgując naszą chęć towarzyszenia Hubertowi w jego najtrudniejszej jak dotąd sprawie w jego karierze. Autorka zgrabnie operuje każdym wątkiem, sprawiając, że nasz czytelniczy umysł pracuje na wysokich obrotach.

A gdy już sprawa została rozwiązana czułem smutek, że znów pożegnam się z psychologiem śledczym. Jednak, gdy w ostatnich słowach książki Katarzyna Bonda zapewniła, że zobaczymy się w kolejnej odsłonie przygód Meyera mojej radości nie było końca.

To, co fascynuje mnie w twórczości Pani Katarzyny, to lekkość tworzenia historii o mocnym kalibrze, o silnym i jakże odczuwalnym ładunku, który sprawia, że nasze emocje buzują rozgrzane do czerwoności. A ja z wypiekami na twarzy czekam na kolejny kryminał z udziałem Huberta Meyera.

Za egzemplarz książki dziękuję Pani Katarzynie oraz Wydawnictwu Muza [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

Nie tak dawno temu, a dokładnie 05.05.2021 miała premierę 4 część przygód Psychologa śledczego Huberta Meyera. Nie czytałam 3 poprzednich, ale szczerze powiem/napiszę, że nie miałam kłopotu ze zrozumieniem i mogę śmiało stwierdzić, że czekam na 5 część.

W tej książce były momenty śmiesznie, a mianowicie kontakt Meyera z tajemniczą lekko wstawioną kobieta, która wydzwania i namawia Huberta do rozpoczęcia śledztwa w kwestii śmierci jej syna i tu pierwsza zagadka! Dlaczego kobieta akurat wybrała Naszego psychologa śledczego? Jak bardzo ta sprawa z martwym chłopakiem odegra role w Jego życiu? Nie powiem, ale będzie ciekawie.

Zawsze podziwiałam ludzi, którzy hodowali w domach rybki, pająki, patyczaki, węże! Obawa, że kiedyś ktoś może zapomnieć zakryć wieko, albo ktoś obcy umyślnie wypuści na zewnątrz napawała mnie takim paraliżem, że głowa mała. Tutaj historia i rola węży będzie miała znaczenie? Trochę o nich będzie. Ogólnie to książka bardzo przyjemna do czytania pomimo trupów, jakie pojawiają się w książce. Hubert miał udać się na wielce zasłużony urlop, lecz kochani znacie to pewnie z własnego doświadczenia, że przed rozpoczęciem urlopu zawsze wyjdą na wierzch sprawy bardzo ważne do załatwienia, a te 13 dni to Meyer spędzi na szukaniu podejrzanego o zabójstwa.

Najbardziej podobało się mnóstwo bohaterów, którzy odgrywają ważne role i powiązań z zabójstwem młodego chłopaka jak i dziewczyn oraz miejsce, jakim jest Zamek, w którym będzie się działo. Sprawy prywatne z przeszłości dają o sobie znać, ale też znajoma Weronika Rudy wraz z kolegami policjantami będą mieli sprawę do naszego Huberta.

Zawsze podobała mi się mowa Śląska i tutaj mamy jej wiele. Akcja rozgrywa się w pandemii wiec to taka książka w obecnych czasach, co daje jej realizm. Kochani książkę czyta się naprawdę szybko a akcji tam, co niemiara, więc nudzić się nie będziecie. Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza. Dla zainteresowanych nowszą metodą czytania, czyli ebook i audiobook dostępne są na EmpikGo, Co mi podczas pracy w domu bardzo ułatwiło.

Od bardzo dawna nie miałam w ręce kryminału i się nieco obawiałam , że się zrażę , zniechęcę jeśli trafię od razu na jakiś marny. Nie czytałam wcześniej Bondy choć Hubert Meyer...coś mi to mówiło . Wzięłam się za tę książkę i przyznam, że zaciekawiła mnie od pierwszych stron , szybko zaangażowałam się w sprawy i przywiązałam do bohaterów.

Otóż nasz główny bohater, Hubert Meyer, jak pięknie opis książki wskazuje, zaplanował sobie urlop. Nie przewidział jednak, że zanim na dobre się rozleniwi, zaliczyli kolejno dziwne wiadomości oraz wizytę znajomych , którzy rozplanowali mu już urlop zupełnie inaczej niż sam to zrobił.

Akcja książki rozgrywa się w kilka dni, czy kilkanaście , właśnie podczas tego urlopu kiedy to nasz psycholog śledczy absolutnie nie ma czasu odpocząć. Najpierw pojawia się sprawa kolegów po fachu, których wspiera była Huberta - prokurator Weronika Rudy. Następnie kolejna była prosi , lub w sumie żąda rozwikłania zagadki śmierci... Kogo to nie wydam, bo to zbyt istotne. Dochodzi sprawa, która miała być niewiele znaczącą przykrywką dla tej pierwszej ale Hubert wraz z Werą dość mocno się w nią angażują i nam , czytelnikom też nie da się tego uniknąć.

Sprawa morderstwa przy zamku w Mosznie intryguje. Jest zagadkowa, zamotana, autorka wodzi nas nieco za nos . Ciężko się czegokolwiek domyśleć i sam Hubert ma nie lada zagadkę ,a ciał przybywa. Kto , co i po co to robi , dowiadujemy się na samym końcu i przyznam , że ta książka , przynajmniej dla mnie , jest absolutnie nieprzewidywalna.

Mimo , że kryminał ten czytałam dość długo z braku czasu, to często głowiłam się cóż tam wypłynie jeszcze, co mnie zaskoczy i jak to może się skończyć.

Muszę pochwalić autorkę, książka jest wg mnie świetna. Nie pędziła akcja może zatrważająco ale nie dawała się nudzić . Bohaterowie ciekawi, świetnie wykreowani. Bonda stworzyła świetną historię kryminalną i jak sądzę będzie tego więcej , a ja z przyjemnością sięgnę po kolejny tom.

Polecam.

"Nikt nie musi wiedzieć" to czwarty tom cyklu o Hubercie Meyerze, który z pewnością dla wielu fanów Katarzyny Bondy był niesamowitą niespodzianką, gdyż ukazał się po 10-letniej przerwie! Czy tęsknota za policyjnym profilerem została w pełni wynagrodzona, a najnowsze śledztwo okaże się równie emocjonujące?

Wierni fani autorki, a także wielbiciele mocnych wrażeń, odnajdą tu wszystko, czego szukają na kartach dobrej powieści, począwszy od oryginalnej, dobrze poprowadzonej fabuły, poprzez niepokojący, nasycony niebezpiecznymi tajemnicami klimat oraz misternie uknutą intrygę, aż do nietuzinkowych, jak najbardziej przemawiających bohaterów i licznych elementów zaskoczenia. Bezsprzecznie, pisarce nie można odmówić rozmachu, postanowiła urozmaicić swą wciągającą opowieść na wszelkie możliwe sposoby, fundując tym samym więcej niż jedno śledztwo, zagmatwane powiązania między postaciami, a także nagłą komplikację w życiu osobistym głównego bohatera. Bez wątpienia, nie ma mowy o nudzie czy schematyczności, ta powieść chwyci was za gardło, pochłonie bez reszty i zniewoli na kilka dobrych godzin.

Katarzyna Bonda już wielokrotnie zdążyła udowodnić, iż potrafi po mistrzowsku stopniować napięcie i perfekcyjnie zwodzić czytelnika, oferując mu historię złożoną, wielowątkową, dopieszczoną sporą dawką bohaterów pobocznych. Który z nich okaże się tym istotnym? Gdzie zaciera się granica między ofiarą a przestępcą? Niemal od pierwszych stron atakuje nas niepokojący, złowrogi klimat, który podpowiada instynktowi, by mieć się na baczności. Niepewność i zamęt rosną z każdą kolejną stroną, a niemożność prawidłowej oceny sytuacji czy postaci, tylko dodatkowo je podsyca. I choć czasem mocno rozwinięte wątki poboczne całkiem odrywają nas od głównej zagadki, to jednak nie można zarzucić opowieści ani grama nudy czy banalności.

Autorka włada nadzwyczaj lekkim, przyjemnym piórem, a mistrzowsko nakreślony klimat sprawia, iż naprawdę ciężko oderwać się od poznawanej opowieści. Katarzyna Bonda nie tylko umiejętnie manipuluje czytającym, ale i funduje mu cały wachlarz różnorodnych, złożonych postaci, wywołujących istną lawinę emocji. Każdej z nich poświęciła sporo uwagi, w skutek czego powieść angażuje wyjątkowo silnie, nie tylko w celu rozwikłania samej zagadki, ale również z powodu najzwyklejszego przywiązania do naszkicowanych złożonych bohaterów.

"Nikt nie musi wiedzieć" to wciągający, dopełniony niebanalnym, niepokojącym klimatem kryminał, od którego nie sposób się oderwać. Misternie uknuta intryga, plejada nietuzinkowych charakternych postaci, mgliste i zawiłe powiązania między bohaterami i mroczne sekrety, będące siłą napędową do niegodnych czynów, a wszystko to dopieszczone solidną dawką mocnych wrażeń. Jeśli kochacie wielowątkowe powieści, owiane nutką tajemnicy, gdzie z każdą stroną wzrasta napięcie i zaciekawienie, będziecie zachwyceni. Polecam gorąco!

Książka pt. Nikt nie musi wiedzieć autorstwa Katarzyny Bondy to czwarta książka z cyklu o przygodach Huberta Meyera. Co prawda książka ma swoją premierę dopiero 5 maja 2021 ale mogę się pochwalić tym, że posiadam przedpremierowy egzemplarz. Moim zdaniem jest to najlepsza ze wszystkich części. Główny bohater w całym cyklu jest psychologiem śledczym. Jego głównym zajęciem jest tworzenie profili przestępców na rzecz pracy policji. Bardzo ciekawa historia o tym jak lepiej nie spędzać swojego urlopu. Po 10 latach przerwy pomiędzy tym, a poprzednim tomem byłam pewna, że seria zakończy się na 3 tomach. Cieszę się, że tak nie jest i mam nadzieję powstaną kolejne. Uwielbiam książki, które wciągają oraz inspirują. Polecam.

Każdy, kto już zna serię autorstwa Katarzyny Bondy z Hubertem Meyerem w roli głównej powinien wiedzieć, czego może się spodziewać po "Nikt nie musi wiedzieć". Ci, dla których będzie to jednak pierwsze zetknięcie z tym bohaterem, niech przygotują się na prawdziwą sensacyjną ucztę! Dobrze skonstruowana intryga, ciekawe miejsce fabuły, a także niedająca odpocząć ani na chwilę akcja oraz wielki powrót Huberta, który należy do moich ulubionych bohaterów wykreowanych w umyśle autorki. Jak dla mnie jedna z lepszych książek Bondy na przestrzeni ostatnich kilku lat. Mam nadzieje, że będzie częściej wracać do przygód psychologa śledczego Meyera.

Katarzyna Bonda znowu to zrobiła! Tęskniłam za przygodami Meyera i straciłam nadzieję na ich kontynuację... Tymczasem nowy tom nie tylko trzyma poziom poprzednich, ale jest nawet i lepszy. Bonda jak nikt potrafi pisać o mrocznych zakamarkach ludzkiej duszy i tworzyć wciągające historie kryminalne. Niepokojące wiadomości od nieznajomej były tylko przystawką - czwarty tom przygód Meyera jest smakowitą ucztą dla każdego fana kryminałów. Myślę, że nawet wprawni czytelnicy zadrżą czytając o kulisach tych morderstw... Mam szczerą nadzieję, że autorka powróci jeszcze do tych bohaterów i zaskoczy nas kolejną intrygą z udziałem Huberta!

Katarzyna Bonda postanowiła ożywić swojego zapomnianego już trochę bohatera, z którym ja dotychczas nie miałam do czynienia. Zapoznanie przebiegło jednak całkiem pozytywnie, bo wraz z przesyłką otrzymałam dużą porcję ciekawej, twardej i mrocznej historii, która trzyma w napięciu od samego początku. W sumie to nie ma tutaj tych "dobrych" i tych "złych", a ja cały czas się zastanawiam, czy w ogóle lubię głównego bohatera, bo rycerzem na białym koniu to ON na pewno nie jest. Ale czy zawsze takiego potrzebujemy? Ocena 5-/5 "Nikt nie musi wiedzieć" to dobry przykład na to, że pewni autorzy nie schodzą poniżej pewnego poziomu.

Tak, w końcu się doczekałem. Katarzyna Bonda wreszcie wydała książkę, która jest kontynuacją cyklu o Hubercie Meyerze. Nasz główny bohater długo kazał na siebie czekać, ale kiedy już przybył, to uderzył z podwójną mocą. Dawno już nie czytałem tak mocnej, tak dobrze napisanej i tak wciągającej historii kryminalnej. Fabuła wciąga niemal od pierwszej strony, a czytelnik odczuwa cały czas nieuzasadnione napięcie i pewien lęk. Moim zdaniem to jedna z lepszych książek tego gatunku, jakie w ostatnim czasie czytałem. Jeśli więc macie ochotę na świetną powieść, to koniecznie czytajcie Bondę. Naprawdę warto!

Katarzyna Bonda jest jedną z moich ulubionych autorek kryminałów. Zawsze z wielką chęcią sięgam po jej książki, gdyż wiem, że mogę liczyć na kawał dobrej literatury. Ostatnio przeczytałam "Nikt nie musi wiedzieć" i po raz kolejny się nie zawiodłam. Znowu dostajemy od autorki nieźle napisany kryminał, który jednocześnie jest bardzo lekki, czyta się go szybko i sprawnie, a z drugiej strony daje dużo do myślenia, zmusza do analizowania i pozwala razem z głównym bohaterem wchodzić w świat kryminalnych zagadek. Jeśli więc szukacie takiej książki, która pozwoli Wam odpocząć i nabrać dystansu, to jest to właśnie taka lektura.

Lubię kryminały i zawsze bardzo chętnie po nie sięgam. Na polskim rynku czytelniczym szczególnie cenię twórczość Katarzyny Bondy. Jej książki czyta mi się po prostu bardzo przyjemnie. Bardzo więc ucieszyłam się kiedy okazało się, że autorka powraca z kolejną książką ze swojego najlepszego cyklu o Meyerze. Miałam jednak obawy, czy po takiej przerwie uda się jej po raz kolejny pozytywnie zaskoczyć. Na szczęście moje obawy okazały się bezpodstawne. Znowu dostałam świetną powieść, która niemal od pierwszej strony mnie wciągnęła. Nie mogłam oderwać się od czytania, wystarczył jeden wieczór i już znałam zakończenie lektury.

Bardzo długo Katarzyna Bonda kazała swoim czytelnikom czekać na kolejną część cyklu o przygodach Huberta Meyera, więc kiedy okazało się, że w końcu jest długo wyczekiwana powieść, moje serce zabiło mocniej. Po książkę sięgałem z wielkimi nadziejami, pamiętałem przecież, jak dobrze czytało mi się poprzednie tomy. Muszę jednak przyznać, że moje płonne nadzieje rozwiały się bardzo szybko. Cóż, to, co otrzymałem od autorki, nie było już tym samym, czego oczekiwałem. Owszem, pomysł na fabułę był całkiem obiecujący, ale wykonanie nie do końca mi odpowiadało. Mówiąc wprost, czegoś mi zabrakło. Jednak mimo pewnych niedociągnięć warto samemu przekonać się, czy powieść nam odpowiada.