Obiad z Bondem

Każda romansoholiczka prędzej czy później sięgnie po książki Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, nazywanej Dilerką Emocji. Cykl Kolacja z Tiffany''m jest kwintesencją stylu Pani Agnieszki. Książki są pełne humoru, zmysłowe i doprawione szczyptą sensacji. „Obiad z Bondem” potwierdza, że autorka jest w znakomitej formie!

Eliza już na weselu Natalii, swojej przyjaciółki potwierdziła swoje przypuszczenia, co do Jacka. Jest ON po prostu dupkiem. Ale niestety niezwykle seksownym dupkiem. Do tego jest arogancki, zabawny i troskliwy. Niebezpieczne połączenie. Właśnie na weselu Natalii dochodzi do ich „prawie pocałunku”, który sprawia, że Eliza postanawia za wszelką cenę wybić sobie tego zarozumiałego mężczyznę z głowy. Niestety będzie to trudne, bo kilka dni później dziwnym zbiegiem okoliczności Jacek zostaje jej współlokatorem. Eliza wie, że będzie ciężko trzymać ręce przy sobie, kiedy ten seksowny komisarz jest obok, ale przy nim czuje się spokojniejsza i bezpieczniejsza. Zwłaszcza, że kobieta zauważa, że w jej mieszkaniu zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Jacek już nie chce odpychać od siebie uczuć, jakie czuje do nieznośnej Elizy. Wspólne mieszkanie będzie idealną okazją, aby zbliżyć się do kobiety. Zanim tych dwoje stworzy związek dojdzie do wielu nieporozumień. Ale kto powiedział, że będzie łatwo?

„Obiad z Bondem” to optymistyczna i zabawna książka. Agnieszka Lingas-Łoniewska pisze lekko i niewymuszenie. Stawia na zabawne dialogi, komiczne sytuacje (czasem wręcz przerysowane) i barwnych bohaterów. Śmiało można tę książkę zakwalifikować do komedii romantycznej z wątkiem kryminalnym. Ja uwielbiam książki Pani Agnieszki. Są takie szyte na miarę! Idealne na jeden wieczór, aby się odstresować i pośmiać. Gorąco polecam!

Przychodzę do was z recenzją drugiego tomu cyklu @lingasloniewska_writer, „Obiad z bondem”. Jest to kontynuacja „Kolacja z Tiffanym”. Po pierwszym tomie wiedziałam, że od razu sięgnę za drugi. Po prostu trafiłam na kolejną świetną książkę. Eliza i Jacek to bohaterowie z charakterem i do przeciętnych nie należą. Powiem wam, że ta historia jest o wiele lepsza niż poprzednia. Tak się naśmiałam z tych tekstów, że czasami mój partner patrzył na mnie jak na wariatkę. No ale co zrobić, jeśli książka jest tak dobra? Główni bohaterowie bez siebie nie mogą żyć, a jak już są ze sobą to kończy się to docinkami i ciętymi ripostami. Z nimi nie da się nudzić, bo ich relacja to jak jazda na kolejce, w górę i w dół. Lekkie pióro autorki sprawia, że czyta się ją szybko i lekko. Zresztą wspominałam o tym w poprzedniej recenzji. Po przeczytaniu pierwszej części bałam się, że druga będzie gorsza, ponieważ tam poprzeczka była postawiona wysoko. Lecz nie zawiodłam się, autorka utrzymała poziom praktycznie na tej samej linii a może nawet podniosła go troszkę wyżej. Powiem wam jeszcze na koniec, że autorka ma dar dawkowania nam emocji. To co się tutaj dzieje, przechodzi ludzkie pojęcie. To nie jest tak, że zdołacie zrobić sobie przerwę w czytaniu. O nie! Nie będziecie się mogli od niej oderwać, kartkując strony, żeby dowiedzieć się co będzie dalej. Książkę przeczytałam w jeden wieczór i powiem wam, że już przebieram nóżkami na kolejny tom. Polecam wam z całego serca, duża dawka humoru gwarantowana.

pasjonatka_ksiazek1

Który posiłek w ciągu całego dnia jest waszym ulubionym? Śniadanie, obiad czy kolacja? A może te momenty, gdy potajemnie można wcinać czekoladę w ukryciu przed dziećmi? :P

Najpierw była kolacja z Tiffanym, która ubawiła mnie do łez! Ciapowata Natalia, potykająca się o własne nogi i zamaskowany Tiffany, to zdecydowanie para, która pozostaje w pamięci na dłużej. Czy tak samo było w przypadku „Obiadu z Bondem”?

Eliiza jest dość specyficzną kobietą, która swoje kaktusy traktuje jak małe dzieci, kocha je całym sercem, a każde przesunięcie jakiejkolwiek rzeczy w mieszkaniu, wyłapuje od razu. I tak właśnie się dzieje, gdy pewnego dnia kobieta wraca do domu i jest przekonana, że ktoś się do niej włamał. Na ratunek przybywa Jacek, którego znajomi nazywają Bondem. Postanawia ON zamieszkać z Elizą, aby w razie konieczności móc ją obronić. I choć Eliza nie jest tym faktem zachwycona, nie bardzo może się przeciwstawić, bowiem Jackowi nie idzie przegadać :P jak rozwinie się ich relacja?

Jeśli oczywiście nie znacie poprzedniej części to zachęcam do nadrobienia, bo niektóre wątki, które były poruszone w jedynce, pojawią się i tutaj. Jeśli chodzi o samą fabułę, po raz kolejny autorka wprowadzi kryminalną intrygę, połączoną z romansem, a do tego wszystko ze sporą dawką humoru, która ani na moment nie pozwala się nudzić. Przez całą historię się przepływa. Ja bardzo lubię styl pisania pani Agnieszki, dlatego jak już siadam do jej książek, to praktycznie pochłaniam je na raz. I tak właśnie było w przypadku „Obiadu z Bondem”.

Osobiście bardziej podobała mi się część pierwsza. Bohaterów pokochałam tam od razu. W tym przypadku, drzazgę stanowiła Eliza, która raz mnie drażniła, czasem rozśmieszała, ale na dłuższą metę zaczęła irytować. Myślałam, że będzie bardziej pewną siebie kobietą, a momentami miałam wrażenie, że zachowuje się jak małe dziecko… z kolei podobała mi się postać Jacka, który niektórymi tekstami, potrafił poprawić mi humor :P Czasami mu się nawet dziwiłam, co ON widzi w Elizie :p

„Obiad z Bondem” to zdecydowanie lekka lektura, idealna na wieczór, więc jeśli lubicie takie śmieszne romanse z domieszką kryminału, to myślę, że ta książka będzie dla Was idealna. Już od samego początku historia Was wciągnie, a że objętościowo nie jest wielka, tak więc przeczytacie ją tak jak ja – na raz ;)

Pamiętacie kim był tajemniczy Tiffany i Natalia, która wręcz miała talent do wpadania w tarapaty? Tym razem przyjrzymy się losom jej przyjaciółki Elizy. Tej zwariowanej damie zawrócił w głowie pan policjant - drugi brat Granicki.

Jednak czy połączenie tych dwóch mocnych charakterów nie okaże się zbyt wybuchową mieszanką?

Eliza wpadnie w małe kłopoty, a jej wymarzony Bond poruszy niebo i ziemię.

Po "Kolacji z Tiffanym" przyszła pora na "Obiad z Bondem", czyli świetną kontynuację. W tej części moja ulubiona para książkowa - Natalka i Maciej zejdą na drugi plan, a akcja będzie się kręcić wokół Elizy i Jacka.

Za mną kolejna powieść autorstwa Agnieszki Lingas-Łoniewskiej i tym razem również jestem oczarowana. Bardzo przypadł mi do gustu styl autorki i chętnie sięgam po jej książki. Nie brak w nich emocji, dobrego humoru, ciekawych bohaterów. Powieść "Obiad z Bondem" dostarczyła mi tego wszystkiego, a nawet więcej, bowiem mogłam znów spotkać moją ulubioną zwariowaną parkę, czyli Natalię i Macieja (wciąż mam w głowie ich przygody 😊).

Eliza to pewna siebie, silna kobieta, która jest uprzedzona do mężczyzn i stałych związków. Z kolei Jacek Granicki... Graniccy dla rodziny i kobiety swojego życia gotowi są dać się pokroić.

Będzie zabawnie, namiętnie, a także niebezpiecznie!

To nie koniec niesamowitych przygód, a ja z niecierpliwością czekam na więcej!

Gorąco polecam obydwie części. Recenzję powieści "Kolacja z Tiffanym" również znajdziecie na moim profilu.

Znacie te książki?

Za egzemplarz dziękuję Burda Książki

To moje kolejne spotkanie z twórczością Pani Agnieszki, książka „Obiad z Bondem” jest drugim tomem serii. Możemy się w niej bliżej przyjrzeć przyjaciółce Natalii, Elizie i przystojnemu Panu komisarzowi Jackowi Granickiemu.

Pierwsze spotkanie Elizy i Jacka miało miejsce rok wcześniej. Mężczyźnie strasznie podobała się Eliza, lecz nie chciał się z nikim wiązać. Jacek był w pełni oddany swojej pracy nie miał czasu na związki, uważał, że to nie dla niego. Ale kiedy ona pojawiała się gdzieś na horyzoncie, nie mógł oderwać od niej oczu.

Po wyprowadzce Natalii i wyjeździe Michała, Eliza zostaje sama, pewnego dnia, gdy wchodzi do mieszkania ma ważenie, że ktoś w nim był i ruszał jej rzeczy. Eliza jest przestraszona z pomocą kobiecie przychodzi Jacek, do powrotu Michała ma z nią zamieszkać. Czy Elizie i Jackowi uda się porozumieć? Jak będzie im się mieszkać pod wspólnym dachem? Kto i czego szukał w mieszkaniu Elizy?

Kochani serdecznie polecam wam tę książkę, to była czyta przyjemność ją czytać. Historia od samego początku mnie wciągnęła, nie zabrakło akcji, poczucia humoru, zazdrości, pożądania oraz namiętnych scen, które Pani Agnieszka pisze fenomenalnie. Bohaterowie są wyraziści zarówno ci pierwszo jak i drugoplanowi, nie pozostaje mi nic innego jak czekać na Chrisa.

Jest to moje kolejne spotkanie z twórczością autorki i naprawdę nie mogę narzekać!

Historia jest kontynuacją "Kolacji z Tiffanym" (chociaż można czytać bez znajomości pierwszego tomu).

W tej części poznajemy bliżej Elizę (przyjaciółkę Natalii) i to wokół niej dzieje się cała akcja książki.

Między Elizą a komisarzem Jackiem Granickim dochodzi prawie do pocałunku... Oboje nie potrafią o sobie zapomnieć mimo tego, że między nimi do niczego nie doszło. Kobieta najchętniej wepchnęłaby go w swoje kaktusy, ponieważ nie ma zaufania do mężczyzn🙈 Kiedy jej przyjaciółka wyprowadza się do swojego męża, a ich wspólny przyjaciel wyjeżdża do Paryża, Eliza zostaje sama w wielkim domu.

Pewnego dnia po powrocie do domu zauważa, że ktoś w nim był...

Teraz rodzi się pytanie: Kto to mógł być? Przecież nikt prócz tej trójki nie miał kluczy do jej domu...

Dziewczyna jest przerażona.

Wtedy do akcji wkracza ON! Nieustraszony Bond! (Jacek Granicki)

Proponuje Elizie, że z nią zamieszka dopóki jej współlokator nie wróci z Paryża...

Jak myślicie jak to się skończyło?😁🙈

Każda kobieta w takiej sytuacji chciałaby mieć przecież osobistego Bonda zawsze przy sobie... no chyba, że się mylę?

Tym razem autorka również dostarczyła mi wiele uśmiechu podczas czytania. Dialogi czytało się szybko. Akcja toczyła się dosyć intensywnie. Nie było mowy o nudzie!

A ciąg dalszy jeszcze nastąpi.

Ja już czekam, a Ty?

,,Obiad z Bondem" to zdecydowanie jeden z najlepszych kryminałów, jakie czytałem. Myślę, że gdyby nie romantyczne sceny i niedający się nie lubić główni bohaterowie, książka byłaby nudna. Znajduje się w niej natomiast wiele intryg miłosnych. Należy również podkreślić, że autorka (Agnieszka Lingas-Łoniewska) ma dobre poczucie humoru i potrafi utrzymać napięcie. Z drugiej strony, opowieść jest dosyć krótka, bo zajmuje trochę ponad 150 stron. Napisana prostym językiem, więc przeczytanie jej nie zajmuje więcej niż kilka godzin. Podoba mi się to, że tak naprawdę utożsamiałem się ze wszystkimi bohaterami po trochu. Książkę polecam każdemu, kto szuka przyjemnego zajęcia na chłodne wieczory.

Kiedy przeczytałam Kolację z Tiffanym, poczułam się całkowicie zachwycona twórczością Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. Wtedy już wiedziałam, że to nie będzie moje jedyne spotkanie z piórem autorki. Kiedy dowiedziałam się, że premierę będzie miała kontynuacja, skupiająca się jednak na najlepszej przyjaciółce Natalii (którą znamy właśnie z poprzedniego tomu), musiałam ją przeczytać. Tak więc pozwólcie, że teraz opowiem Wam kilka słów na temat Obiadu z Bondem.

Kiedyś był taki dzień, gdy między Elizą a Jackiem zaiskrzyło i prawie (ale tylko prawie!) doszło między nimi do pocałunku. Teraz jednak oboje chcą o tym zapomnieć, a sama Eliza bardzo chętnie pokułaby go swoimi kaktusami, choć byłoby jej szkoda. Kwiatów oczywiście. Jednak wokół kobiety zaczynają dziać się dziwne i niepokojące rzeczy, więc Jacek, poproszony o pomoc, decyduje się na ochronę Elizy. Oboje nadal pałają do siebie niechęcią, ale powoli zaczynają się do siebie przekonywać...

Oczywiście, najpierw zacznę od głównych bohaterów. Jeśli chodzi o Elizę, to ta postać jest tak charakterna i tak sympatyczna, że do dzisiaj myśląc o niej, nadal mam na ustach uśmiech. Trzeba przyznać tej bohaterce, że potrafi ona zaskoczyć i kupić czytelnika. Dodając do tego wszelki komizm sytuacyjny i językowy, otrzymujemy naprawdę ciekawą postać, którą można albo bardzo polubić (jak ja), albo mocno się nią zirytować.

Jacek z kolei nie wzbudził we mnie już aż takiej sympatii, ale nadal nie mogę powiedzieć o nim złego słowa. Jest ON postacią równie ciekawą, odważną, silną i choć na pierwszy rzut oka na takiego nie wygląda - jest również romantyczny. Jak się można jednak łatwo domyślić, Jacek to przeciwieństwo Elizy, lecz autorka nie starała się pokazać tego aspektu ich relacji nachalnie.

No i cóż ja mogę rzec. Standardowo jestem zachwycona piórem autorki i wykreowaną przez nią historią. Jak zawsze, poczułam się wciągnięta od pierwszej strony, a lektura Obiadu z Bondem zajęła mi jakieś dwie godzinki, więc akurat była to idealna lektura na wolny wieczór. Bohaterowie zaskakiwali mnie z każdą kolejną stroną, podobnie jak sama akcja, która no była naprawdę ciekawa i równie zaskakująca. Miłość głównej bohaterki do kaktusów podbiła moje serce i uważam, że jest to najlepszy wątek w powieściach obyczajowych.

Działo się tutaj naprawdę dużo. Nie będę zdradzać co dokładnie, bo to trzeba samemu przeczytać i poczuć te dreszcze na własnej skórze. To, co musicie wiedzieć przed rozpoczęciem lektury tej pozycji, to: przygotujcie się na ból policzków ze śmiechu oraz na chwile prawdziwej grozy. Autorka nie szczędzi tutaj emocji dla czytelnika.

Znowu jestem zachwycona powieścią Agnieszki Lingas-Łoniewskiej i chyba się to już nie zmieni. Cieszę się, że miałam okazję przeczytać tę powieść i jeżeli Wy szukacie lekkiej, przyjemnej i naprawdę wciągającej historii na jeden wieczór, to Obiad z Bondem zdecydowanie się poleca do przeczytania.

„Jesteś moją przyjaciółką. Zawsze możesz na mnie liczyć. Jeśli kiedyś przyjdziesz i powiesz, że masz zwłoki w bagażniku, zapytam tylko, jak dużej łopaty potrzebujemy.”

Dwoje tak różnych ludzi : Eliza zadziorna miłośniczka ładu, porządku i kaktusów, stroniąca od związków i Jacek, mimo swoich jakże odmiennych powiązań i korzeni rodzinnych, wybrał drogę prawa.

Poznają się dzięki Maciejowi vel Tiffany’emu i Natalii jej zajebistej przyjaciółki, ale od samego początku, pomimo, że irytowali się wzajemnie, to nie przeszkadzało im to wodzić za sobą wzrokiem. Gdy Eliza, znajduje się w niebezpiecznej sytuacji, a ktoś bez żadnego problemu, dostaje się do jej mieszania, to właśnie Jacek postanawia ją „ochraniać”, zajmując jeden z jej pokoi gościnnych. Oczywiście, jak to w życiu bywa „kto się czubi, ten się lubi” , tych dwoje spędza czas na doprowadzaniu się do szału lub do...czegoś innego. W tym samym czasie Komisarz Jacek, zajmuje się rozpracowywaniem szajki, napadającej na kantory, która, umyka niezauważona, choć nie... raczej bardzo zauważona, gdyż ich znak rozpoznawczy to maski Salvatore Dalego. Niestety są nieuchwytni dla wymiaru sprawiedliwości. W tym czasie wokół Natalii, dzieją się dziwne i niepokojące rzeczy.

Czy te dwie sprawy mogą mieć ze sobą coś wspólnego?

Oj powiem, Wam, że świetnie się bawiłam przy tej książce, humor i nieprzewidywalne zachowanie przyjaciółek, oraz samcze posunięcia braci „macho”

Granickich i mamy efekt murowany. Świetne dialogi, dreszczyk emocji i niebezpieczeństwa, a także niezłe pikantne momenty i wyśmienity „Obiad z Bondem” gotowy. Ja teraz wezmę się za „Kolację z Tiffanym”, bo w tej sytuacji muszę nadrobić pierwszą część, bo coś mi

się wydaje, że następny posiłek zjemy z trzecim „macho” Krzyśkiem vel Crisem Conti alias Inge Olsen.

Elizę i Jacka wiele różni. Mają zupełnie inne charaktery i początkowo działają sobie na nerwy. Ona jest kobietą z silnym charakterem, która potrafi zaleźć za skórę. On jest spokojnym i skrytym facetem. Będą jednak musieli spędzić trochę czasu w swoim towarzystwie. Czy wytrzymają ze sobą? Czy uda im się dogadać?

"Obiad z Bondem" to połączenie wartkiej akcji, gorącego romansu i świetnego humoru. Dużo się dzieje, między bohaterami iskrzy i nie wiadomo czego możemy się jeszcze spodziewać. Czytając książkę chciałam się zrelaksować i odciąć od codzienności i to mi się świetnie udało. Cały czas zastanawiałam się, czy Eliza i Jacek dadzą sobie szansę? Czy są sobie przeznaczeni?

"Obiad z Bondem" to przyjemna, lekka książka, z dużą dawką emocji i humoru.

Gdy Eliza po wyprowadzce przyjaciół zostaje sama w swoim mieszkaniu wydaje się, że nic już nie zakłóci jej spokoju. Niestety - na jej nieszczęście - ktoś próbuje włamać się do jej mieszkania, a z pomocą postanawia jej przyjść Jacek - brat Maćka - który wcale nie jest jej obojętny. Oboje mają zamieszkać ze sobą do czasu przyjazdu przyjaciela Elizy i Natalii, który z nimi mieszkał. Jednak nic nie idzie zgodnie z ich planem.

(...)

Druga część serii jest moim zdaniem lepsza niż niż ,,Kolacja z Tiffanym", a to chyba przez to, że i samo sparowanie Elizy i Jacka moim zdaniem bardziej trzyma się kupy. Tam, gdzie w ,,Kolacji" autorka próbowała wprowadzić wątek sensacyjny i nadrabiać wiele rzeczy zabawnymi sytuacjami z życia Natalii, tak tu wszystko opiera się na przyciąganiu pomiędzy dwójką głównych bohaterów. Skutkiem tego ta część jest bardziej wyważona i chyba o wiele bardziej przemyślana, choć nie brakuje tu dla mnie luk, jak choćby to, że na końcu okazuje się, Maciek posiadał praktycznie cały klucz do rozwiązania zagadki i wcześniej nie powiedział o tym Jackowi. To było dla mnie dziwne i zupełnie niezrozumiałe. Mam wrażenie, że tutaj autorka chyba chciała wprowadzić element takiego rozładowania akcji i zaskoczenia dla czytelnika, ale jak dla mnie kompletnie się to jej nie udało. Samą książkę czytało mi się naprawdę szybko, bo jest napisana naprawdę lekko, przystępnym językiem i co ważne, nie brakuje tu również zabawnych sytuacji, przy których śmiałam się do rozpuku. A to wszystko pod otoczką zagadki kryminalnej. Tak więc mamy tu dwie płaszczyzny - tą obyczajowo-romantyczną i sensacyjną - które się ze sobą przeplatają.

,,Obiad z Bondem" to całkiem przyjemna lektura na wieczór. Całkiem dobrze bawiłam się przy jej czytaniu, a co więcej polubiłam głównych bohaterów na tyle, że naprawdę im kibicowałam. Poza tym mamy tu również wątek sensacyjny, który sprawia, że samą książkę czyta się z jeszcze większym zaciekawieniem. Powieść Agnieszki Lingas-Łoniewskiej pokazuje, że miłość wcale nie jest prosta i czasem należy o nią zawalczyć. Samo zakończenie powieści, choć może nie jest jakoś zaskakujące, to i tak mnie usatysfakcjonowało. Jeżeli szukacie lekkiej powieści na wieczór, to a książka może spełnić Wasze oczekiwania. Ja jestem ciekawa jak potoczą się losy ostatniego z kuzynów, więc będę czekała na ostatnią(?) część tej serii w nadziei, że historia Chrisa będzie jeszcze lepsza od poprzednich z tej serii.

Całą recenzję przeczytasz na blogu Mój Świat Literatury

"Kto się czubi, ten się lubi"- to przysłowie dosłownie zostało stworzone dla Elizy i Jacka. Odkąd doszło między nimi do prawie-pocałunku na weselu znajomych, unikają się jak ognia, a wszelkie konfrontacje kończą się słownymi przepychankami i atakami agresji. Te dwa uparciuchy za nic w świecie nie przyznają, że między nimi mogłoby być Coś Więcej, bo zwyczajnie boją się zaangażować. Kiedy jednak w mieszkaniu Elizy dochodzi do włamania, Jacek proponuje, że... się do niej wprowadzi. W końcu nikt nie ochroni lepiej samotnej kobiety hodującej kaktusy, niż jej osobisty stróż prawa zwany Bondem. Jackiem Bondem.

Jacka i Elizę poznałam w pierwszym tomie serii, przy którym dosłowne turlałam się ze śmiechu. Tym razem oczekiwałam równie intensywnych śmiechowych doznań, ale mimo, że w trakcie lektury bawiłam się nieźle, śmiesznych sytuacji było dosłowne kilka. W porównaniu z rewelacyjną Natalią Lisek z poprzedniej części, Panna Kaktus i Jacek Bond wypadają dosyć nudno. Choć nie mogę powiedzieć, że ich nie polubiłam, nie mogę też powiedzieć, że rozśmieszyli mnie tak jak tego oczekiwałam. Moje ulubione momenty tej historii, to te, w których pojawiała się Natalia, szczególnie bez swoich słynnych okularów. Od razu robiło się zabawniej!

Podobnie jak w części poprzedniej i tym razem autorka łączy komedię romantyczną z sensacyjnym twistem. Szkoda tylko, cała sensacyjność skumulowała się raptem w kilkunastu finałowych stronach. Ogólne tych stron było zdecydowanie za mało, przez co powieść ma bardziej strukturę rozbudowanego opowiadania. Choć o wiele bardziej wolę grubsze książki z większą ilością wątków, Panna Kaktus i Jacek Bond, zapewnili mi przyjemny wieczorny relaks z książką. Po ciężkim dniu będzie jak znalazł ale nie oczekujcie za wiele od tej historii.

Obiad z Bondem jest kolejną książką autorki, która sprawiła,że moja miłość do jej pióra wrosła do kolosalnych rozmiarów. Już wspomniałam nie raz, że Pani Agnieszka jest moim pewniakiem, więc kompletnie się nie obawiałam tej części. Czytało mi się ją równie dobrze i przyjemnie co Kolację z Tiffanym, którą wspominam bardzo dobrze. Choć ta część jest troskę chaotyczna ,to mimo wszystko jest również bardziej wciągająca. Pamiętacie Elizę? Spotkaliśmy ją już w pierwszej części. Jest piękną, młodą kobietą. Pracuje w banku. Uwielbia kaktusy, ma kompletnego fioła na ich punkcie, nadaje im imiona, pamięta gdzie stały. Jednak brakuje jej miłości. Ma ku temu pewne powody, ale tego musicie dowiedzieć się sami. Pewnego dnia ktoś włamał się jej do mieszkania, wtedy z pomocą przychodzi jej niesamowicie przystojny komisarz — Jacek. Jak potoczą się losy tej dwójki, która niezbyt za sobą przepada?

Po raz kolejny autorka mnie nie zawiodła i czuję się w pełni usatysfakcjonowana tą pozycją. Jest lekka i przyjemna. W sam raz na jeden wieczór. Za sprawą stylu, jakim posługuje się autorka ,książkę czyta się szybko. Podobał mi się również sposób wykreowania bohaterów, od razu przypadli mi do gustu. Zarówno kolacja z Tiffanym, jak i obiad z Bondem się łączą, więc jak zamierzacie sięgnąć po tę pozycję , polecam wam wziąć w ręce pierwszy tom. Jest to naprawdę bardzo przyjemna i lekka książka. Jest to również idealna odskocznia od cięższych, wymagających pozycji. Ja polecam!

Będę szczera. Moje życie jest tak nudne, przewidywalne i smutne, jak fabuła tej książki. Zacznę jednak od początku. To wszystko przez Elizę!! Choć dorosła pani bankowiec powinna być ucieleśnieniem kobiecej niezależności, to w tym przypadku okazała się taką infantylną nastolatką i to do samego końca. Wiele jej zachowań było dla mnie tak niezrozumiałych, że nie byłam pewna, czy mam jej nie lubić, czy mam jej współczuć. Ta początkowa niechęć do niej automatycznie przełożyła się na późniejszy odbiór. Gdyby nie postać samego Jacka, to bym chyba oszalała. Już pominę w jego przypadku "kaktusika", który strasznie mnie irytował. Sam wątek śledztwa był ciekawy i przywrócił mi chwilowo przyjemność z czytania, ale tylko na moment, bo później znów była Eliza. W całokształcie zabrakło mi poczucia humoru. Liczyłam, że książka poprawi mój humor, a jestem jeszcze bardziej zła. Rozumiem zamysł komedii, ale zachowanie bohaterki w obliczu niebezpieczeństwa było naprawdę żenujące. Z początku myślałam, że wynika to z mojego aktualnego stanu umysłu, ale dla pewności zaczęłam czytać coś innego i niestety, to potwierdziło moje obawy. Bardzo ciężko było mi przez nią przebrnąć. Podchodziłam do niej kilka razy, aby tylko od rozdziału do rozdziału. Zdecydowanie Kolacja z Tiffany'm była dużo lepsza. Nie zmienia to jednak faktu, że zbiera również recenzje z wysokimi ocenami, więc musicie wyrobić sobie własną ocenę. Moja tym razem jest niska. To pierwszy raz, gdy książka pani Agnieszki kompletnie mi się nie podobała.

Dziękuję @burdaksiazki za egzemplarz.

Ta część przybliża losy komisarza Jacka Granickiego oraz Elizy , przyjaciółki Natalii i miłośniczki kaktusów. Dziewczyna bo wyprowadzce przyjaciół ma zostać w mieszkaniu sama. Wtedy Jacek proponuje, że z nią zamieszka. Dwoje charakternych ludzi, jedno mieszkanie, czy to ma prawo się udać?

♡

♡

Czytaliście ,,Kolację z Tiffanym"? Jeśli nie to koniecznie musicie to nadrobić, a następnie wziąć się za ,,Obiad z Bondem" . Obiecuje Wam, że nie pożałujecie, a będziecie chcieli więcej.

Tak jak już pisałam na story , to była kolejna świetna książka autorki. Spędziłam z nią kilka godzin, zachwycając się niebanalną fabuła i genialnie wykreowanymi bohaterami, których polubiłam już wcześniej, a sympatia do nich ciągle pozostała. Tworzyli oni mieszankę wybuchową. Jacka i Elizę ciągnęło do siebie z ogromną siłą, choć nie chcieli się do tego przyznać..

Przy Elizie i Natalii nie da się być poważnym i spokojnym. Te dwie dobrały się w idealny sposób, a takiej przyjaźni można im tylko pozazdrościć.

♡

Wątek sensacyjo-kryminalny sprawił że przepadłam, chcąc poznać rozwiazanie całej zagadki.

♡

Książka jest cienka, czyta się ją w szybkim tempie , a przy tym można się dobrze bawić. Autorka kolejny raz pokazała świetny humor. Stworzyła dialogi i sytuacje bawiące do łez.

Szczególnie scena gdy Natalia i Eliza wymyślały własne słowa. Wtedy płakałam ze śmiechu.

♡

,,Obiad z Bondem" to komedia romantyczna z wątkiem sensacyjnym, którą polecam Wam z całego serca.

[Adres usunięty]

Eliza, przyjaciółka znanej czytelnikom z Kolacji z Tiffanym Natalii, zostaje sama w swoim wielkim przedwojennym mieszkaniu. I nawet byłoby jej to na rękę, gdyby nie to, że ktoś chyba się do niej włamał… Z pomocą śpieszy jej komisarz Jacek Granicki: zabójczo przystojny, o niewyparzonym języku i uroku Jamesa Bonda. Tyle że Eliza i Jacek mają już swoją – nie najszczęśliwszą – historię. Teraz starannie udają, że wcale a wcale im na sobie nie zależy. Ale nagłe niebezpieczeństwo, w którym znajduje się Eliza, gwałtownie zmienia sytuację. Komisarz Granicki zrobi wszystko, by ratować ukochaną.

Przekombinowana i trochę kiczowata - tak określiłabym tę historię. Może i czyta się to szybko i w miarę przyjemnie, ale po co? Istnieje tyle innych wspaniałych książek.

Relacja między tytułowym Bondem a jego kobietą to jeden wielki żart - sprośny żart, tak dla uzupełnienia. Te ich ciągle sprzeczki pełne dwuznacznych sugestii początkowo były jeszcze zabawne, ale po jakimś czasu miałam ich dość. Brakowało mi zwyczajnej rozmowy, jaką przeprowadziłaby dwójka zakochanych w sobie osób.

W tomie tym pojawia się Natalia i Tiffany z poprzedniej części. Dziewczyna ta stanowiła dla mnie miłą odskocznię od nieco kiczowatego związku jej przyjaciółki. Niezaradność Natalii, zakrywająca czasem o zwykłą ciamajdowatość, potrafiła nie raz mnie rozbawić.

Wyczekiwałam niecierpliwie finału, mając nadzieję, że autorka chociaż zakończeniem pozytywnie mnie zaskoczy, ale się przeliczyłam. Zamiast jakieś nutki napięcia, akcji wywołującej szybsze bicie serca, autorka zaserwowała mi jakiś mało śmieszny żart. Zrobiła z głównej bohaterki (i nie tylko) totalna idiotkę, której ewidentnie "życie nie miłe". Takiego kiczowatego zakończenia naprawdę się nie spodziewałam...

Czy jest coś co mi się w tej książce spodobało? Tak - okładka. Nie chcę nikogo zniechęcać do tej pozycji, bo nie mogę powiedzieć, że czytało mi się to źle, nie mniej jednak czy nie warto poświęcić swój czas na lepsze książki?

Moja ocena: 5/10

Pragniecie poznać historię pary, która nie może znieść swojego widoku, a już niedługo nie będzie potrafiła bez siebie żyć?

Chcecie dowiedzieć się, jak pozornie nieśmiały, a tak naprawdę bardzo porywczy policjant zdobędzie serce ślicznej i pyskatej brunetki?

Ponadto oczekujecie kryminalnego i zapierającego dech w piersiach zbiegu okoliczności?

Taką różnorodność emocji zapewni Wam tylko „Obiad z Bondem” Agnieszki Lingas-Łoniewskiej.

Nie mogłabym rozpocząć bez zwrócenia Waszej uwagi na niezwykle zmysłową okładkę, która zdecydowanie przyciąga oko. Powieść jest kontynuacją „Kolacji z Tiffanym”, książki o słynnym złodzieju biżuterii z włoskimi, mafijnymi korzeniami. W drugiej części akcja toczy się wokół policjanta Jacka Granickiego, posiadającego powiązania z mafijną familią, lecz dokonującego zupełnie przeciwnego wyboru ścieżki kariery i Elizy Głębockiej, nadzwyczaj wygadanej przyjaciółki Natalii, żony „Tiffanego". Tytułowi bohaterowie poznali się na weselu pary z pierwszej części. Maciej, Jacek i Chris już od dzieciństwa byli nierozłącznymi członkami rodziny Granickich, dlatego obecność na ślubie Macieja musiała być obowiązkowa. Jednak stróż prawa na długo zapamięta tę uroczystość, ponieważ cudna przyjaciółka panny młodej nieodwracalnie zawróciła mu w głowie. Od tego momentu nie może myśleć o nikim innym i zawsze stara się znaleźć w towarzystwie zmysłowej Elizy, aby chociaż przez chwilę ucieszyć oczy jej widokiem. Zwracając uwagę na wysportowaną sylwetkę i piękne oczy Jacka, chyba nie muszę dodawać, że z wzajemnością. Niestety, nie od samego początku ich zainteresowanie sobą było oczywiste, ale tak już jest, że początki bywają trudne. Natomiast, gdy zrozumieją, iż nie potrafią bez siebie funkcjonować i ogromnie martwią się o drugą osobę, ich życie miłosne rozkwitnie w zawrotnym tempie. Będą jedną z tych par, na których przyjemnie zawiesza się wzrok idąc ulicą, ponieważ na pierwszy rzut oka widać, że zostali połączeni głębokim uczuciem. Jednakże pewnego dnia ich związek napotka wielką próbę, gdyż Eliza i Natalią zostaną porwane....

Czy relacja Elizy i Jacka przejdzie próbę?

Czy kobieta nie zniechęci się do policjanta ze względu na jego niebezpieczną pracę i powiązania z mafią?

Czy osiągną wspólne szczęście i w dalszym ciągu będą szaloną parką z Wrocławia?

Świetnie napisana książka odpowie Wam na wszystkie pytania. Powieść dzieli się na opis akcji z perspektywy zarówno Elizy, jak i Jacka. Zastosowanie „niepohamowanego” słownictwa zaskakująco dobrze oddaje emocje bohaterów. Historia sama w sobie przypomina kryminał, ze względu na pracę Granickiego, jednak zmysłowe sceny i opis miłości pary zaznaczają romantyczny charakter utworu. „Obiad z Bondem” to również wspaniała komedia, która z pewnością wywoła uśmiech na niejednej twarzy. Szczególnie komiczna jest obsesja Elizy na punkcie... kaktusów. Ponadto, na początku każdego rozdziału znajduje się piosenka z najnowszej playlisty hitów, które w pewnym sensie opowiadają fabułę rozdziałów. Książkę czyta się nadzwyczaj szybko, ponieważ autorka napisała ją przystępnym językiem dla większości czytelników.

Serdecznie zachęcam do lektury.

Queen of Roses

źródło: [Adres usunięty]

„Obiad z Bondem” to drugi tom cyklu „Kolacja z Tiffanym” Agnieszki Lingas-Łoniewska. Pierwszy tom był świetny. Było tam dosłownie wszystko, co lubię w romansach. Do drugiego tomu mam bardzo mieszane uczucia.

.

Z jednej strony fabuła była ciekawa. Dziwne wejścia do mieszkania, przestawianie uwielbianych przez Elizę kaktusów. Nuta tajemniczości, która wzbudzała we mnie wielkie zainteresowanie. Z drugiej strony, momentami historia wydawała mi się niedopracowana. Jakby pisana na szybko.

Kreacja głównej bohaterki jako maniaczki kaktusów uprzedzonej do mężczyzn jest świetna. Zadziorna i bardzo wyrazista. Jacek to mężczyzna, który również do siebie bardzo przekonuje. Stanowczy i mocno opiekuńczy, taki do rany przyłóż. Nie znajdziecie w nim Bad boya. Jednak jak dla mnie relacja między tymi bohaterami, rozwinęła się za szybko, tak nijak. Miałam wrażenie, że bohaterowie ledwo zaczęli ze sobą bardziej rozmawiać, a już zachowywali się jak małżeństwo. Zabrakło mi tej chemii i pożądania między początkującymi kochankami. Tego ognia, który przy tak wyrazistej bohaterce powinien być.

.

Bardzo się cieszę, że autorka nie zapomniała o bohaterach z pierwszej części. Nie zabraknie tu Natalii i Maćka. A jak przekonaliście się w pierwszej części, duet Natalia i Eliza to jedna wielka bomba humoru. Przygotujcie się również na nutę grzeszności i komedii w ich wydaniu. Masę pozytywnych emocji j parsknięć śmiechu. Książkę czyta się przyjemnie, bardzo szybko i jestem przekonana, że spędzicie z nią bardzo miło czas. Taka idealna na raz przy kieliszku wina. Jednak mnie dużo bardziej przekonuje „Kolacja z Tiffanym”. Między Maćkiem i Natalią czułam to coś, co najbadziej cenię w romansach.

.

Na książki Agnieszki Lingas - Łoniewskiej zawsze czekam z zapartym tchem, stosik jej książek w domu się powiększa, a każda kolejna wydana mnie interesuje, czy ciekawi. „Obiad z Bondem” jest drugim tomem cyklu Kolacja z Tiffany’m, są to romanse z nutką humoru, lekkości i przede wszystkim ciekawych bohaterów. W książkach Agnieszki możemy doszukać się nutki sensacji, co sprawia, że fabuła jest wciągająca. O czym opowiada „Obiad z Bondem”? Kim są bohaterowie książki?

Głównym bohaterem jest Jacek Granicki, niezwykle przystojny komisarz, a zarazem kuzyn Macieja i Chrisa, nie można pominąć informacji, że korzenie tej rodziny sięgają we włoskiej mafii, jednak sam Jacek wolał obrać zupełnie przeciwną ścieżkę kariery, jednocześnie odcinając się od rodziny. Jest silnym mężczyzną, który posiada poczucie obowiązku, a jest przy tym uparty. Myślę, że nawet równie mocno jak Eliza, najlepsza przyjaciółka bohaterki książki „Kolacja z Tiffanym”. Eliza Głębocka nie potrafi zapomnieć o Jacku, nawet, jeśli tak bardzo się stara. Iskrzy i tego nie da się wymazać, jednak nie wszystko jest takie oczywiste. Eliza, wielbicielka kaktusów wpada w pewne kłopoty i tylko Jacek, zwany przez nią Bondem może jej w tym pomóc. Mężczyzna nie chce, żeby stała jej się krzywda, podchodzi do sprawy bardzo poważnie. Czy mu się to powiedzie? Czy pozwoli sobie na nieco więcej niż tylko zawodowe kontakty? Każde z nich ma swoje powody, aby walczyć z tym, czego pragnie serce, ale czy nie lepiej będzie się temu poddać?

„Obiad z Bondem” jest opowieścią o czymś więcej niż tylko uczuciach i nieszablonowo rozwijającej się relacji. Tak, jak każda misja Jamesa Bonda była wybuchowa, z finałem, który nie zawsze wychodził zgodnie z planem, tak samo główni bohaterowie zachowywali się względem siebie. Oddalali bardziej niż zbliżali. To wspaniała komedia, która sprawiła, że się rozluźniłam i bawiłam naprawdę dobrze. „Obiad z Bondem” jest powieścią, która zapowiada się równie smacznie, co nieoczekiwanie, wiele przypraw od tych pikantnych po słodkie z nutą goryczy przelewają się w słowach autorki, doprawiając wszystko tak, że smakuje wybornie. Fabuła została bardzo dobrze dopracowana, mamy sporo perypetii, nic nie jest oczywiste, a na rozwiązanie trzeba trochę poczekać.

Bardzo lekka, przyjemna, prawie samoczytająca się lektura. Autorka posiada świetne pióro, słowa których używa doskonale prezentują niepretensjonalną fabułę. Do tej można się przyczepić - raczej niewiele nas zaskoczy i rzadko zmuszeni zostaniemy do głębszego myślenia. Czy to jednak wada? Chyba nie. Nie temu ta książka ma raczej służyć. Jeśli nie chcemy doszukiwać się w niej ogromnej głębi i erudycyjnych dywagacji, dostaniemy solidną dawkę rozrywki. Przeżycia głównych bohaterów są wciągające, nieraz poznając je, zdarzyło mi się też uśmiechnąć albo i lekko zaśmiać. Polecam chcącym poczytać w autobusie czy pociągu.

Książka pod tytułem Obiad z Bondem bardzo mi się podobała, jestem tym dość zaskoczona ponieważ zazwyczaj nie sięgam po tego typu literaturę. Książka uprzyjemniła mi czas na przymusowej kwarantannie. Sama akcja może nie była zbyt oryginalna, ale wciągnęła mnie. Bohaterowie również byli całkiem sympatyczni, mieli swoje wady i zalety co dodało im autentyczności. Humor w książce był całkiem niezły i kilka razy całkiem szczerze się zaśmiałam. Całość to przyjemna lektura na leniwe popołudnie, albo na oderwanie się od rzeczywistości. Z przyjemnością sięgnę po pierwszą część cyklu i pośmieję się jeszcze raz.

To kolejny tom jednej z moich ulubionych serii książek. Obiad z Bondem ani trochę mnie nie zawiódł. Świetnie się bawiłem w czasie lektury. Szczególnie spodobała mi się główna bohaterka. Trochę szalona, ale w sumie dziewczyna o dobrym sercu. Sama akcja książki jest wciągająca. Były momenty romantyczne, były chwile napięcia. Wszystko idealnie wyważone. Naprawdę bardzo dobrze się bawiłem. Jedyną wadą tej książki jest to, że moim zdaniem zdecydowanie za szybko się kończy. Z niecierpliwością czekam aż pojawi się kolejny tom tej świetnej serii. Podsumowując Kolacja z Bondem, to rozrywka w dobrym stylu nie tylko dla kobiet.

Wczoraj przeczytałam pierwszy tom, dzisiaj z ciekawości sięgnęłam po kolejny. I podobnie jak w przypadku tego pierwszego, tak i przy tym spędziłam miło czas, a książkę pochłonęłam w szybkim tempie. Książka jest nowością na TaniaK[Adres usunięty].

Tym razem skupiamy się na Elizie, przyjaciółce Natalii, którą mieliśmy okazję poznać w pierwszej części oraz na kuzynie Macieja – Jacku. Kolejna wybuchowa mieszanka, która dostarczy nam wielu ciekawych wrażeń. Słyszeliście kiedyś powiedzenie „kto się czubi, ten się lubi”? Nasi bohaterowie przebywając w swoim towarzystwie niemal zieją do siebie ogniem, a jednak jedno bez drugiego nie może żyć. Obydwoje wzbraniają się przed swoim uczuciem. Czy długo tak wytrzymają?

„Byłem całkowicie wyluzowany i odkryłem, że to mi się bardzo podoba. Ja, muzyka klubowa i dziewczyna, która śni mi się po nocach. Bez deklaracji, zobowiązań, ale z pewnym zawoalowanym wyznaniem, które wciąż gdzieś tam pomiędzy nami wisiało. To na razie wystarczało.”

Podobnie jak w pierwszej części tak i tutaj wiele razy się uśmiechałam. Książka jest słodka, okraszona ciągłymi sprzeczkami bohaterów. Ona kocha kaktusy, ma cięty język i jest niezwykle śmiała. On, komisarz skrywający swoje uczucia gdzieś głęboko w sercu, bojący się otworzyć na nowe doznania. Pasują do siebie niemalże idealnie, chociaż można by powiedzieć, że dzieli ich wszystko. Ich ciągłe spotkania bawiły mnie, bo za każdym razem, jedno drugiemu musiało dociąć jakimś tekstem.

Nie mogę powiedzieć, że książka zaskoczyła mnie czymś szczególnym. Po prostu dobrze się ją czytało, bo autorka lekko posługuje się swoim piórem. Bohaterowie nie wnoszą czegoś szczególnego do mojego życia. Scena porwania raczej budziła więcej humoru, aniżeli grozy, ale może właśnie taki zamiar miała autorka. Przed wami więc miłe chwile spędzone pośród zabawnych bohaterów, ciekawe dialogi okraszone nutką ironii.

Jest to książka z tych, które zapewne za jakiś czas wyparują mi z głowy, jednak polubiłam bohaterów i ich przygody. Dobrze mi się czytało, także uważam to za udane spotkanie. Rozbroiła mnie czułość Elizy do kaktusów i to jak potrafiła ich bronić, niczym prawdziwa lwica. Miło patrzyło się również na jej przyjaźń z Natalią. Piękna jest również siła rodzinnej nici Granickich, którzy dla siebie i swoich bliskich są w stanie zrobić wszystko.

„Nie umiałam przyznać się przed sobą, że zaczynam coś więcej czuć do tego mężczyzny, bo to budziło we mnie strach. Już raz się zakręciłam na punkcie faceta, a potem sparzyłam, i to bardzo mocno. Dlatego teraz wzbraniałam się przed tymi zupełnie niespodziewanymi odczuciami.”

"Obiad z Bondem" to historia od której nie sposób się oderwać. Dwójka zakochanych w sobie ludzi, a jednak wciąż wzbraniająca się przed wzajemnym uczuciem, a to wszystko okraszone doskonałym humorem. Polecam.

Przyjemna lektura dla każdego, kto poszukuje czegoś do poczytania w wolny wieczór. Historia ciekawa, chociaż trochę naiwna, bohaterowie sympatyczni. Napisana lekko, dowcipnie (niejednokrotnie uśmiechnąłem się czytając kolejne dialogi pomiędzy postaciami), ale nie jednocześnie nie brakuje w niej też wątków kryminalnych, no i oczywiście co najważniejsze, miłosnych. Osobiście trochę zawiodło mnie samo zakończenie, które jednak wyobrażałem sobie inaczej. Nie zmienia to jednak pozytywnego odbioru tej powieści. "Obiad z Bondem" mogę więc polecić, a sama przy najbliższej okazji sięgnę po pierwszy tom tej serii.

Z książkami Agnieszki Lingas-Łoniewskiem miałam już wcześniej do czynienia. Byłam na 'Kolacji z Tiffanym' i chodziłam w 'Szpilkach od Manolo'. Tym razem postawiłam na 'Obiad z Bondem'. Nie zawiodłam się, autorka po raz kolejny wciąga nas w swój romantyczny świat z sensacyjnym tłem i robi to z ogromną dozą humoru. Mamy tu więc istną komedię romantyczną, a jej bohaterami są Eliza - znana jako 'panna Kaktus' i komisarz Jacek, którego prezencja kojarzyć się może tylko z Bondem. Czytając ten tom opowieści bardzo się ubawiłam, choć nie nazwałabym się miłośniczką romansów. A tu proszę, niespodzianka. Myślę, że ta książka będzie dobra dla każdej, szukającej emocji kobiety.

Bardzo przyjemnie napisana książka, jak się zacznie czytać to w mgnieniu oka docieramy do ostatniego rozdziału. Przynajmniej w moim przypadku to była naprawdę ekspresowe tempo. Pozycja bardzo relaksująca oraz okraszona odpowiednią dawką humoru, z pewnością podczas przerzucania kolejnych stron niejednokrotnie pojawi się uśmiech na twarzy. Można odnieść wrażenie, że autorka podczas pisania postawił sobie cel, że ma być trochę zabawnie, a jednocześnie książka ma wzbudzać emocje i momentami trzymać w napięciu. Szczególnie polecam osobom szukającym bardzo przystępnej lektury, którą można przeczytać w jeden weekend.

Czytałem poprzednią część tej serii, dlatego z wielką radością czekałem na kolejną powieść. Doczekałem się w końcu, a książka "Obiad z Bondem" zaspokoiła moje wszystkie oczekiwania, jakie stawiam przed romansami. Dawno nie czytałem tak dobrze napisanej i wciągającej książki. Było tam wszystko, co jest potrzebne, aby powieść była kompletna. Autorka zapewnia czytelnikom nie tylko świetną, przemyślaną fabułę, ale także niesamowicie dokładnie wykreowane, barwne postaci oraz dużą dawkę poczucia humoru. Nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Czego chcieć więcej? Nie czekajcie, tylko bierzcie się za czytanie, bo naprawdę warto.

"Obiad z Bondem" to książka, na którą czekałam. Kiedy już dostałam ją w swoje ręce, to niemal od razu pochłonęłam. Już dawno nie przeczytałam żadnej książki tak szybko. Powieść podobała mi się pod każdym względem, ale szczególne wrażenie zrobiła na mnie kreacja bohaterów. Autorka weszła na wyżyny swojego talentu pisarskiego i dała czytelnikowi tak dobrze stworzone postaci, że niemal z każdą z nich można się utożsamiać i odnaleźć w niej swoje cechy. Fabuła i język, w książce, również były na wysokim poziomie, ale jednak to konkretni bohaterowie sprawili, że ich polubiłam, przeżywałam z nimi sukcesy i porażki. Jeśli jeszcze nie znacie twórczości Agnieszki Lingas - Łoniewskiej, to najwyższy czas to zmienić.

Znam twórczość Agnieszki Lingas - Łoniewskiej od dawna. Staram się czytać jej książki na bieżąco i zawsze znajduję w nich coś dla siebie. Jak do tej pory nie miałam jeszcze możliwości, aby się na jej literaturze zawieść. Ostatnio w moje ręce trafiła jej powieść "Obiad z Bondem" i muszę przyznać, że po tej lekturze mam dość mieszane odczucia. Z jednej strony książka ma niezwykle profesjonalny warsztat, wszystko tam do siebie pasuje, współgra i uzupełnia się, ale czułam także pewien niedosyt. Chodzi o to, że powieść była bardzo przewidywalna, nie było tam żadnego większego elementu zaskoczenia. Mimo pewnych minusów książkę warto przeczytać.

Widząc tytuł, przyszło mi na myśl, że może to być coś interesującego. Chociaż wiadomo, że to za mało, żeby moc coś powiedzieć o samej powieści. Najwyżej okaże się po zakupie, że nie była to trafiona decyzja, jeśli książka okaże się słaba. Na szczęście stało się inaczej - wybór w ciemno potrafi czasem mile zaskoczyć. Całość bardzo dobrze się czyta. Jest zabawnie, romantycznie, jak i nie brakuje zwrotów akcji. Dzięki temu powieść dosłownie się pochłania i zapewnia ona znakomitą rozrywkę. Wyraziste postacie i wyborna fabuła są efektem talentu autorki i na długo pozostają w pamięci. Oby więcej takich książek!

💎„Obiad z Bondem”💎

to książka, którą czyta się lekko i przyjemnie, bo autorka napisała świetną historię, okraszoną dużą dawką poczucia humoru. Kolejne strony mijają szybko, bo nie znajdziemy tu zbędnych opisów a akcja toczy się dynamicznie i interesująco.

W tej części wydarzenia skupiają się na Elizie i Jacku, których spotkaliśmy już w poprzedniej części. Tę dwójkę głównych bohaterów przyciąga do siebie jak magnes, mimo że żadne z nich nie planuje związku, a wręcz wzbrania się przez tworzeniem relacji.

Oszukana wcześniej dziewczyna nie ufa mężczyznom, a z kolei Jacek, to porządny gość, który jednak nie planuje nic na stałe. Czy ta relacja, przed którą bronią się rękoma i nogami ma prawo zaistnieć? Czy dadzą sobie szansę?

Kaktusowa mamusia zostaje sama w ogromnym mieszkaniu, po tym jak Mikołaj (przyjaciel) wyleciał do Francji na staż cukierniczy a Natalia, po ślubie wprowadziła się do męża. Szereg dziwnych zdarzeń przyciąga do niej komisarza Jacka G., który niczym rycerz broni swej niewiasty przez złem świata.

Oczywiście i w tej części nie może zabraknąć perypetii, w które wplączą się Eliza ze swoją przyjaciółką Natalią, będzie zabawnie, zaskakująco a nawet dość niebezpiecznie. A nasz Bond z Tiffanym będą musieli ratować swoje Panie z nie jednej opresji.

Sięgając po książkę nie zawiedziecie się, bo czeka tu dużo dobrego humoru, jak zawsze u Agnieszki, świetne dialogi, a riposty i docinki Elizy z panem komisarzem, to już sztuka sama w sobie.

Ja książkę wręcz pochłonęłam, świetnie się przy tym bawiąc.

Za swój egzemplarz dziękuję wydawnictwu @burdaksiazki i autorce @lingasloniewska_writer

Musimy oblać to, że niejaki Bond znalazł drogę do panny Kaktus! Przedarł się przez jej ... kolce i dotarł do słodkiego i kochanego środeczka.

@lingasloniewska_writer

Jacek Granicki jest stróżem prawa i walczy ze złem, ale dla swojej familii zrobi wszystko. Na jego horyzoncie pojawiła się przyjaciółka bratowej, Eliza i choćby chciał nie umie jej sobie wybić z głowy. Nadarza się okazja by zbliżyć się do pannny kochającej kaktusy. Ona ma ogromne mieszkanie, ON potrzebuje lokum na czas remontu. Dodatkowo otacza ją ochroną ponieważ przy Elizie zaczęły kręcić się podejrzane typki, i dziać się dziwne rzeczy. Musi na nią uważać, bo gotowa użyć kaktusów jako broni, choć będzie ich szkoda.

Kolejna bardzo ciekawa, śmieszna i zaskakująca książka w dobrytku autorki. Bond jak go zabawnie nazywają przyjaciele, oraz szalona miłośniczka Kaktusów. Bohaterowie znają się od dłuższego czasu, a dzięki więzi między bratem Jacka a najlepszą przyjaciółką Elizki ich drogi często się przeplatały. Początki należały do bardzo ciekawych, przekomarzania, dogryznanie, trochę jak dzieci w szkole. Ale koniec końców znaleźli więcej wspólnego jak różnic. Nad Elizą zaczęły kłębić się ciemne chmury, nowo poznany mężczyzna, włamania do mieszkania, ktoś ewidentnie od niej czegoś chciał, może przeszłość dobija się do drzwi. Jacek postanawia przyjrzeć się bliżej sprawie Elizki, dodatkowo w mieście krąży gang okradający kantory, więc miał pełne ręce roboty. Duet, który stworzą dostarczy nam nie lada rozrywki, śmiechu do łez. On należy do rodziny mafijnej, gdzie więź jest najważniejsza, ale musi pamiętać różnież o wykonywanej pracy. Ona z Natalią są jak siostry. Przyjaciółki postrzelone, zabawne, silne, potrafiące nie raz zaskoczyć. Romans, komedia, kryminał w jednym. Lekka i przyjemna. Poznaliśmy już kolacje i obiad mam nadzieję, że autorka szykuje dla nas teraz apetyczne śniadanko.

Eliza po perypetiach z pewnym mężczyzną z dystansem podchodzi do innych.

Czy zmieni zdanie, gdy na jej drodze znów pojawi się Bond? Bardzo przystojny i skrywający wiele tajemnic.

Czy będąc bardzo blisko, ale bawiąc się w kotka i myszkę, nie ominie ich miłość życia?

👁️‍🗨️👁️‍🗨️👁️‍🗨️👁️‍🗨️👁️‍🗨️👁️‍🗨️👁️‍🗨️

"Kolacja z Tiffanym" jest świetną książką. Tym razem wybrałam się na "Obiad z Bondem" i było ciekawie.

Książkę czytało mi się bardzo szybko i przyjemnie. Ciekawiły mnie kolejne przygody zarówno głównych bohaterów, jak i Natalii i Macieja. Wątki komediowe wywoływały uśmiech na mojej twarzy. Choć nie było aż tak wesoło, jak w przypadku niezdarnej Natalii, tutaj także jest pełno humoru. Docinki Elizy i Jacka czy rozmowy przyjaciółek rozśmieszą wielu czytelników.

Plusem jest też dobrze poprowadzony wątek kryminalno-gangsterski z zaskakującym rozwiązaniem.

Bardzo polecam Wam tę książkę i niecierpliwie czekam, aż bliżej poznam Chrisa

Gorąco, z pazurem, ale przede wszystkim z HUMOREM.

Taki właśnie jest #obiadzbondem 

Jest to drugi tom tej rewelacyjngo cykluj komedii romantycznej. Tym razem poznajemy najlepszą przyjaciółkę Natalii- Elizę.

Jej temperament, szaleństwo i KAKTUSY! Nie sposób się nudzić z tymi dziewczynami o czy niedługo będziecie mogli się przekonać...

Elizka, chociaż nie chce głośno przyznać, wzdycha do pewnego irytującego Pana Komisarza. Ten z kolei gryzie się od środka, aby się na nią nie rzucić. Oboje toczą w sobie wewnętrzne walki do dnia wesela Natalii i Macieja. Punktem zwrotnym ich relacji wydaje się być chwila w której Jacek Granicki nie korzysta z możliwości pocałowania jej utrzymując bolesny dystans.

Kolejny raz rozczarowana mężczyzną kobieta wraca do domu stawiając kreskę na tej znajomości. Kiedy okoliczności zmuszają ich do zamieszkania razem wzbudza zazdrość u Pana Bonda, która stała się kluczem do jego zamkniętego serca...

Pełne humoru riposty, gra słów, dziwne nawyki bohaterki, kłopoty i namiętność -to mieszanka, która została nam tym razem zaserwowana. Dwójka bohaterów z krwi i kości, której nie da się nie lubić. A i Eliza z Natalia potrafią wywołać salwy śmiechu- są po prostu zabawą gwarantowaną. Wprost uwielbiam tę serię i szczerze polecam. Powinna mieć ją w domu każda #romansoholiczka na poprawę nastroju.

Kontynuacja „Kolacji z Tiffanym”, której nie mogłam sobie odpuścić! Pamiętacie Natalię, która przez swoje umiejętności oraz dużą wadę wzroku wciąż wpadała w kłopoty? Oraz w jaki sposób skradła serce złodziejowi i swojemu szefowi Maciejowi Granickiemu? Spokojnie, w tej części również ich nie zabraknie.

Jednak teraz czas na Jacka Granickiego – zabójczo przystojnego i skrytego gliniarza oraz Elizy, którą życie i doświadczenie nauczyło, aby do mężczyzn podchodzić z dystansem.

Na początku między nimi zaiskrzyło, jednak Jacek postanowił trzymać się z daleka od Elizki. Ich spotkania za każdym razem kończą się tak samo – dogryzaniem i ciętymi ripostami, po których kobieta z chęcią by wrzuciła w niego kaktusem (dobrze, że jednak szkoda jej ukochanych kwiatów).

Jednak, gdy Eliza zostaje sama w mieszkaniu i nagle zaczynają dziać się koło niej dziwne rzeczy, Granicki postanawia z nią tymczasowo zamieszkać! Jednak z ich charakterami, to odważne posunięcie. Obydwoje nie są wylewni, gdy w grę wchodzą uczucia. Pytanie czy zdążą się dogadać zanim się pozabijają?

Osobisty Bond to bardzo miła odmiana dla Elizy. Jej lekkie paranoje można jednak uważać za urocze. Ta dwójka to nie wątpliwie mieszanka wybuchowa – gdy nastąpi zapłon może być gorąco.

Po raz kolejny autorka nie zawodzi. Tajemnice, intrygi, śledztwo, a do tego nie wyjaśnione przypadki, w których Eliza jest w centrum zainteresowania złodziei. Do tego napięcie między bohaterami, ich przekomarzania i brak odwagi do zaryzykowania, sprawia, że dostajemy pełną zabawnych sytuacji historię.

Książkę czyta się wręcz w błyskawicznym tempie i aż żal, że kolejna część pojawi się dopiero w styczniu 2022 roku! Jednak nie ma tego złego…będzie okazja to powtórnego przeczytania „Kolacji z Tiffanym” oraz „Obiadu z Bondem”. Polecam, jeżeli szukacie lekkiej i przyjemnej lektury, która wywoła u was uśmiech!

@zaczytany_swiat_mamy

"Obiad z Bondem" to drugi tom serii i choć mogłabym powiedzieć, że można śmiało czytać bez znajomości pierwszego, to mimo wszystko lepiej po kolei. Pewne smaczki, dowcipy, a nawet imiona mogą być niekoniecznie zrozumiałe, jeśli nie poznało się Tiffany'ego.

Tym razem ponownie spotykamy bohaterów pierwszego tomu. Choć na pierwszy plan wysuwają się Eliza i Jacek. To ich historia została tym razem opowiedziana przez autorkę. Ale o co właściwie chodzi? Dwoje bohaterów, których relację można opisać jako "kto się czubi, ten się lubi" i można nieźle się ubawić przy ich przepychankach słownych jest mimo wszystko nieco skrzywdzonych przez życie. Eliza nie ma zaufania do mężczyzn, bo jeden nieźle jej nawywijał w życiu, a Jacek? To taki facet, który nie chciał się wiązać, a jednak go trafiło, mimo że to nie Alvaro, który zmienia kobiety w łóżku jak rękawiczki. Każde z nich ma swoje problemy, ale jednak coś ich do siebie przyciąga. Czy to ma prawo się udać?

Myślę, że jeśli znacie powieści spod pióra Agnieszki Lingas-Łoniewskiej, to wiecie, że pisze niezwykle lekko, przyjemnie i z poczuciem humoru. Tym razem także mnie nie zawiodła i zapewne wielu czytelników powie to samo. Choć mam jeden zarzut do postawienia! Dlaczego tak mało stron i dlaczego, na Boga, trzeci tom dopiero za rok?!

Eliza w połączeniu ze swoją przyjaciółką Natalią, którą poznajemy w pierwszej części, to mieszanka wybuchowa. Dziewczyny po prostu musiały oczywiście władować się w kłopoty a przy tym, zamiast trząść gaciami... natrząsały się z oprawców. O co chodzi? Musicie przeczytać, ale wierzcie mi, czekałam na moment wielkiego bum i kłopotów od pierwszych stron i się doczekałam!

Czyli, podsumowując, to świetna komedia romantyczna, której nie da się odłożyć nawet na chwilę. Myślę, że idealna na gorsze dni, aby się nieco roześmiać i zapomnieć o szarej rzeczywistości, a wierzcie mi, śmiechu to jest ogrom!

Czy polecam? Oczywiście! Czekam niecierpliwie na część trzecią... czyżby po kolacji i obiedzie miało nadejść śniadanie? ;)

Wydawnictwu Burda bardzo dziękuję za egzemplarz!

Czasem cały problem nie w tym by dwoje chciało naraz, lecz by umiało to okazać i zapomniało o tym, co za nimi, a wzięło pod uwagę co przed nimi. Uczuciowa chemia to jedno, a wspomnienia to drugie, co zrobić kiedy jednocześnie dwoje ludzi przyciąga się i odpycha? Potrzebne jest to „coś”, iż to drugie usunie w cień i da działać temu pierwszemu. Urok osobisty, piękna powierzchowność i zagrożenie mogą się okazać odpowiednimi zaletami by w końcu marzenia stały się rzeczywistością.

W żadnym razie nie da się tak łatwo zapomnieć o Jacku Granickim, chociaż Eliza próbuje uskutecznić to na kilka sposobów. Niestety przystojny policjant jakoś wciąż pojawia się w jej pobliżu i wcale nie byłoby takie złe gdyby nie pewne „ale”, wcale nie małe i w żadnym razie nieistotne. To, że zaiskrzyło pomiędzy tą dwójką jest pewne, natomiast cała reszta to już całkiem inna bajka, jakiej daleko do „żyli długo i szczęśliwie”. Jakoś tak się nie składa by coś więcej wydarzyło się pomiędzy nimi, nawet pocałunku nie było. W końcu przecież tylu świetnych facetów chodzi po tym świecie, więc tylko trzeba znaleźć jednego. Jednak rzeczywistość przynosi dość tajemnicze zbiegi okoliczności, a pomóc w ich wyjaśnieniu może pomóc nie kto inny jak Jacek. Czy Granicki, zwany przez Elizę Bondem, da radę? Z jakiegoś powodu dziewczynie się z nim kojarzy, a bliższe kontakty przynoszą coś więcej niż jedynie pomocną dłoń stróża prawa. Obaj mają swoje powody by zachowywać się tak, nie inaczej, lecz niekiedy warto zaryzykować i pozwolić sobie na obiad z … śniadaniem. Pytanie co z tego wyniknie? To już zależy od Bonda, wielbicielki kaktusów i ich talentu wpadania w kłopoty oraz dość niekonwencjonalnych metod wychodzenia z nich.

Zamiast spodziewanego kroku do przodu są dwa, jak nie więcej, w tył. Tym gorzej to wygląda gdy chodzi o pocałunek czy można wyobrazić sobie wyobrazić poziom frustracji, jak nie czegoś bardziej dosadnego, po takiej wpadce? Jeśli taki jest początek to jak dalej może potoczyć się historia dwojga ludzi? Agnieszka Lingas-Łoniewska w swojej najnowszej książce przedstawia jeden z możliwych scenariuszy, jaki oryginalnie i nieszablonowo oraz przy pomocy nietuzinkowych bohaterów opowiada nie tylko o uczuciach. „Obiad z Bondem” zapowiada się smakowicie, a z każdą kolejną stroną okazuje się, że składa się z wielu dań, ma dużo smaków, w żadnym razie nie jest ich za nadmiar, lecz w sam raz by więcej niż zaspokoiły apetyt na dobrą lekturę. Przynoszą one ze sobą humor, zwroty akcji i przede wszystkim perypetie jak z najlepszych komedii, zaskakujące nie tylko okolicznościami, lecz i tym jak się kończą. Pozostaje oczywiście kwestia uczuciowa, bo tej w żadnym razie pisarka nie potraktowała po macoszemu, wprost przeciwnie, wirtuozersko splotła z charakterami postaci oraz drugim planem. Nic w tej książce nie jest przypadkowe, żaden wątek nie jest wstawiony ot tak sobie bez związku z akcją czy też bohaterami, co sprawie, że uwaga czytających skupia się na tym, co najważniejsze czyli fabule. Ta jest jak zawsze niepowtarzalna, jej siła tkwi oczywiście w samym pomyśle na nią, lecz jak wiadomo to dopiero początek, a sukces tkwi by po ostatnim zdaniu chciało się więcej i to zaraz, już, a najlepiej natychmiast. W przypadku „Obiadu z Bondem” właśnie tak jest, podobnie zresztą było z pierwszą częścią czyli „Kolacji z Tiffanym”, więc w tej chwili można wrócić już do dwóch świetnych historii i pozostaje czekać na trzecią czyli „Śniadanie z …”, a z kim wskazówka jest w przygodach Elizy i Jacka.