Przepaść. Komisarz Forst. Tom 7

Książka Remigiusza Mroza jeszcze nie przeczytana ale jestem zadowolona że mam kolejną część.

Po raz kolejny komisarz Forst i Podhale dali się wciągnąć bez reszty w fascynujący świat stworzony przez Remigiusza Mroza. Nic dodać nic ująć,perfekcja w każdym słowie i szczególe.

Super, w jeden wieczór przeczytałam. Bardzo polecam

Kolejna książka z opowiadająca o przygodach komisarza Forsta i zarazem kolejna powieść Mroza, która mnie nie zawiodła. Tak mogę w jednym zdaniu podsumować siódmy już tom z cyklu "Seria z komisarzem Forstem", autorstwa Remigiusza Mroza. Ciekawa historia opowiadająca o śledztwie głównego bohatera, które ma na celu odnalezienie zaginionej w Tatrach kobiety, sprawiła, że nie mogłem przestać czytać tej powieści. Twórczość Remigiusza Mroza charakteryzuje się również tym, iż w jego dziełach są doskonale napisane dialogi i nie inaczej jest w przypadki i tej książki. Historia, bohaterowie, dialogi, klimat, to wszystko sprawiło, że mogę z czystym sumieniem polecić tę książkę każdemu.

Trwają poszukiwania turystki, która zaginęła w Tatrach Zachodnich. W poszukiwaniach bierze udział Wiktor Forst. Szanse na odnalezienie dziewczyny całej i zdrowej z każdą chwilą maleją.

Jednak idąc trasą, która pokonała prawdopodobnie dziewczyna Forst i toprowcy trafiają na coś innego. Coś co sprawia, że muszą wrócić do spraw sprzed lat.

W Tatrach pojawia się morderca, który jest jeszcze bardziej niebezpieczny i zwyrodniały od Bestii z Giewontu. Wiktor, Dominika Wadryś-Hansen i Osica robią wszystko, żeby go złapać za nim pojawią się kolejne ciała.

"Przepaść" to już 7 część cyklu, który miał być trylogią, z Wiktorem Forstem. Bardzo lubię tę serię, więc musiałam po nią sięgnąć.

Remigiusz Mróz nie oszczędza swoich bohaterów. Wydaje mi się, że sprawia mu przyjemność znęcanie się nad nimi. I tym razem Wiktor nie ma lekko.

Jednak w "Przepaści" Mamy okazję poznać też inne oblicze Forsta. Wątek obyczajowy i rozterki osobiste komisarza są nie mniej ważne i wciągające niż intryga kryminalna. Cieszę się, że ten wątek tak się zakończył.

Uwielbiam rozmowy Forsta z Osicą. Dialogi między nimi są genialne. Ich relacja jest mimo wielu nie łatwych przeżyć jest trwała, pewna. Obaj mogą na sobie polegać. I chociaż żaden tego nie przyzna to z całą pewnością się bardzo lubią.

Intryga kryminalna była świetna. Wydaje się, że mordercę poznajemy od razu. I od początku wiadomo co nim kieruje. Ale czy na pewno? Okazuje się, że jednak nie wszystko jest takie proste.

No i zakończenie zwiastuje ciąg dalszy.

Dzień dobry! 😃

Czytacie powieści pisarza @remigiuszmroz? Czy jednak stronicie od nich i nie za bardzo chcecie mieć coś wspólnego z autorem?

Ja autora bardzo lubię i cenię. Moje pierwsze spotkanie z nim było przy serii o Chyłce, która przypadła mi do gustu. Jeszcze mam do nadrobienia chyba z 4 tomy z tego cyklu 🤔😜

⭐RECENZJA⭐

"Przepaść" to siódmy tom serii o komisarzu Wiktorze Forst. Nie czytałam poprzednich książek z serii, ale po tej, obiecałam sobie, że to nadrobię, bo wiem, że warto! 😁 Głównego bohatera polubiłam od pierwszych stron i czuję, że ma wiele za uszami, patrząc na jego relacje z szefem i w ogóle. Dowiem się co nie co, jak sięgnę po poprzednie części. Jak wiecie, lubię zadziorne postacie i takie, które nie dadzą sobie w "kaszę dmuchać" i właśnie czuje, że nasz Wiktor Frost jest takim bohaterem. Jego podejście do życia, słownictwo podobało mi się i momentami śmiałam się, że hej 😅 Jeśli chodzi o jego kreację, to uważam, że był świetnie i intrygująco wykreowany. Również chcę wspomnieć o czarnej postaci, która grała tutaj też ważną rolę i bardzo mnie ciekawiła 😈 Ale zaskoczenie jakie zaserwował nam pisarz @remigiuszmroz w około 150 stron do końca, spowodowało we mnie niedowierzanie i zbieranie szczęki z podłogi 😲 Tak naprawdę wszystkiego się spodziewałam, ale tego nie 🤯 Cała historia wciąga od pierwszych stron. Ze strony na stronę chcemy wiedzieć więcej i więcej, a o odłożeniu książki nie ma mowy. Powiem Wam, że autor potrafi porwać czytelnika swoim piórem i jego lekkością. Mam wrażenie, że Remigiusz ma dar pisania i tworzenia niesamowicie intrygujących fabuł oraz bohaterów, bo za każdym razem jestem zachwycona! (no raz się zdarzyło, że byłam rozczarowana, ale to było tylko raz na tyle lektury 😅). Nie zastanawiajcie się w ogóle, tylko sięgajcie po tę powieść, jak i inne książki autora! 😁 Ja tylko obrobię swój mały stosik powieści do recenzji (mam ich dokładnie 12 jeszcze) i w końcu będę czytać swoje lektury! 😁 Zapewne zacznę od @remigiuszmroz! 😁 Polecam, polecam, polecam! 😃 Była to petarda! 🤯

😳

Współpraca z @wydawnictwofilia @filiamrocznastrona 💚

😳

Książka świetna, kolejny tom Przygód Komisarza Forsta mnie nie zawiódł. Jak zwykle wartka akcja i wciągająca treść! Jestem bardzo zadowolona, że udało mi się kupić tę książkę, zwłaszcza, że cena była okazyjna. Remigiusz Mróz po raz kolejny mnie nie zawiódł i uczynił kilka wieczorów przyjemniejszymi, chociaż zdecydowanie pełnymi napięcia. To pozycja idealna dla wszystkich osób, które lubią kryminały i książki sensacyjne, a w dodatku kochają góry. Chociaż uwaga - jeżeli nie kochacie gór, po zaznajomieniu się z komisarzem Forstem możecie je gwałtownie pokochać i przeżyć swoją własną przygodę na szlaku.

Książka naprawdę świetna. Muszę przyznać, że czytałam ją z zapartym tchem. Chociaż mówi się, że to literatura dla osób o stalowych nerwach, moim zdaniem jest to pozycja doskonała dla wszystkich miłośników dobrej, wartkiej akcji. Mróz kreuje swoich bohaterów w taki sposób, że nie są do końca oczywiści. W książce na próżno szukać idealnego, wzorowego policjanta, czy doskonałej, nieskazitelnej piękności, która w dodatku zajmuje się domem. Można znaleźć tam ludzi z krwi i kości, którzy nie są wolni od wad, jednak dalej robią swoje. Dlatego właśnie tak łatwo utożsamiać się z bohaterami i przenieść do świata kreowanego przez Mroza.

Ze zniecierpliwieniem wyczekiwałem na kolejną książkę o komisarzu Forście. Cieszę się, że udało mi się ją kupić i przeczytać. Moim zdaniem to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników literatury kryminalnej i oczywiście wartkiej, trzymającej w napięciu akcji. Remigiusz Mróz w książce nie szczędzi nam emocji, bardzo często dosyć skrajnych. Z komisarzem Forstem nie mamy co liczyć na spokojny wieczór, jednak z pewnością wieczór z tą lekturą stanie się niezapomniany. Książka bardzo ładnie wydana, przesyłka dotarła terminowo, książka była bardzo dobrze zabezpieczona, w związku z czym nie ucierpiała w transporcie.

Muszę przyznać, że książki Remigiusza Mroza mają w sobie coś, co mnie przyciąga, a tom 7. cyklu o niepokornym komisarzu Forście jest moim zdaniem doskonały. Po pierwsze, wszystko w książce (nie tylko chodzi o fabułę) jest doskonale przemyślane. Już sama okładka przenosi nas w Tatry i pokazuje, że czego, jak czego, ale dreszczyku emocji autor nam z pewnością nie będzie oszczędzał. Książkę można przeczytać jednym tchem, jednak ze względu na jej długość, raczej nie będzie to wieczór z lekturą, a raczej zarwana noc. Ja jednak nie żałuję ani jednej chwili, którą spędziłem towarzysząc Komisarzowi Fortowi na szlaku.

Książka doskonale nadaje się na prezent, zwłaszcza dla miłośników twórczości Remigiusza Mroza i wszelkiego rodzaju literatury kryminalnej. Należy jednak pamiętać, że to siódmy tom przygód komisarza, a ten cykl z pewnością trzeba czytać po kolei. Ja podarowałam tę książkę mojemu mężowi, co wywołało ogromny uśmiech na jego twarzy. Sama oczywiście też ją przeczytałam i serdecznie polecam. Przede wszystkim jednak zwróciłam uwagę na bardzo ładne wydanie - sama okładka bardzo mi się podoba. Książka jest solidna i wspaniale prezentuje się półce. Serdecznie polecam ją wszystkim, którzy chcą zrobić prezent miłośnikom kryminałów.

Czytam tę serię od samego początku. Kiedy pojawia się nowy tom, jest to dla mnie lektura obowiązkowa. Tym razem przyszło mi towarzyszyć komisarzowi Forstowi w Tatrach Zachodnich. To tam rozgrywa się akcja tej doskonałej powieści.

"Przepaść" bardzo mnie zaskoczyła, chociaż jestem przyzwyczajony do wysokiego poziomu twórczości Remigiusza Mroza. Mimo to jego pomysłowość i wydawanie nawet po kilka powieści rocznie robi wrażenie. Tym bardziej że jego książki to ekstraklasa w swoich gatunkach. Autor to już sprawdzona marka. Jeśli ktoś szuka kryminału z górnej półki, to polecam "Przepaść". Zresztą najlepiej sięgnąć od razu po całą serię.

Komisarz Forst po raz kolejny mnie nie zawiódł! Po raz kolejny, kiedy wydaje mi się, że Remigiusz Mróz osiągnął już mistrzostwo, okazuje się, że nawet wysoko podniesioną poprzeczkę można przeskoczyć. Tom siódmy przygód nietypowego Komisarza tatrzańskiej policji zdaje się to potwierdzać. Książka trzyma w napięciu i sprawia, że po każdej stronie człowiek ma ochotę sięgnąć po więcej. Niestety, książka mimo tego, że jest pokaźnych rozmiarów, kiedyś się kończy i pozostaje z utęsknieniem czekać na kolejny tom. Książka jest ładnie wydana, jeżeli ma się całą serię, ta doskonale prezentuje się na półce, w związku z czym może pełnić też funkcję ozdobną.

Kolejny tom ze zbrodnią na tatrzańskim szlaku znów serwuje nam sporą dawkę emocji. Bardzo podobają mi się bohaterowie książki, którzy walczą z czymś, co wydaje się ich przerastać, jednak zwyczajnie, po ludzku, wciąż robią swoje. Sama postać komisarza Forsta jest dla mnie niesamowita. To człowiek, którego życie nie oszczędza, ON jednak wciąż wierzy w dobro i sprawiedliwość. Moim zdaniem ta książka nadaje się zarówno dla dorosłych, jak i dla nastolatków, ponieważ przekazuje pewne uniwersalne wartości, które powinny rządzić światem. Ja jestem zafascynowana tym cyklem i serdecznie go polecam wszystkim miłośnikom literatury tego typu.

Książka naprawdę doskonała, tak samo, jak księgarnia internetowa, która oferuje ją w bardzo dobrej cenie. Książka przyszła bardzo szybko, dzięki czemu nie musiałem zbyt długo przeżywać katuszy, czekając na kolejne karty z historią życia komisarza Forsta. Książkę dosłownie połknęłem jednym tchem, bardzo mi się podobała. To kwintesencja twórczości Mroza. Nietypowe zdarzenia, nieszablonowe reakcje i ciemne zakamarki ludzkiej psychiki. Wszyscy, którym wydaje się, że o zbrodni w literaturze powiedziano już wszystko, powinni sięgnąć po siódmą część przygód Komisarza Forsta. Wtedy z pewnością zmienią swój pogląd i będą czekać na więcej.

Już samo nazwisko Remigiusz Mróz potrafi wywoływać dyskusje, rozmowy za i przeciw, doszukiwanie się ghost writer'ów. W tym przypadku doszła jeszcze kwestia okładki. W okolicach premiery okazało się, że uderza ona w czyjeś uczucia religijne i nie może być reklamowana w pojazdach miejskich (czyli po prostu w metrze i w autobusach). Ostatecznie jednak plakaty się pojawiły. Zatem zaczęliśmy od kontrowersji, ale czy wokół Mroza tak to już nie jest?

Seria, której siódmym tomem trylogii (jak sam autor mówi) jest właśnie "Przepaść" i to była jedna z niewielu serii od Remigiusza Mroza, przy których osobiście utknęłam dawno temu i niekoniecznie paliło mi się do nadrabiania. Ot, nie podeszła mi. Ale jak tylko otrzymałam od Wydawnictwa Filia tę konkretną i zaczęłam ją czytać... cóż, na czytniku pojawiły się wszystkie poprzednie tomy i postanowiłam najpierw nadrobić. Stąd moja opinia o niej tak długo się tworzyła.

I żeby za wiele nie spojlerować, bo przy takiej ilości tomów serii jest o to bardzo łatwo, to powiem tylko, że ponownie wpadamy w sam środek Tatr, a dokładniej w ich zachodnią część i właśnie tam znika kobieta, mieszkanka Warszawy, która pierwszy raz w życiu postanowiła wybrać się w góry. Przypadek? Sprawę poprowadzić ma Forst, który postanawia, że najlepszym sposobem będzie pójście dokładnie tą samą trasą co turystka, która miała być sama, a jednak widzianą ją z innymi ludźmi. W trakcie poszukiwań nasz główny bohater zamiast na ślady, poszlaki, trafia na coś, co może mieć wiele wspólnego z przeszłością.

Uwielbiam góry, Zakopane, Tatry i chyba to przede wszystkim przyciągnęło mnie od tej serii. Kilka lat temu sięgnęłam po pierwszy tom i stwierdziłam, że to nie jest coś, co chciałabym przeczytać, ale teraz żałuję, że tak długo Forst leżał i czekał, aż w końcu postanowię go poznać. Choć nieco mnie irytował, choć jest bardzo charakterystyczny, to jednak nie mogę powiedzieć, żebym go nie polubiła i jak ja mu zazdroszczę tych pieszych wędrówek!

Jeśli chodzi o fabułę, to wiele osób pewnie będzie narzekać, że Mróz pisze więcej niż jesteśmy w stanie przeczytać? Na pewno? Być może, ale jak się okazuje, przynajmniej w moim przypadku, będę czekać na kolejne książki i chętnie po nie sięgać. A miłośnikom kryminału, gór, śledztw, nieoczywistych bohaterów pełnych zagadek polecam tę serię i polecam spróbować, jeśli do tej pory się opieraliście przed Remigiuszem Mrozem. To, że dużo tworzy, wcale nie oznacza, że to jest słabej jakości, bo wierzcie mi, w wielu innych książkach znajduje się całą masę błędów, a tu jednak jest zadbane by ich nie było.

Za książkę, możliwość zapoznania się z Forstem dziękuję Wydawnictwu Filia.

Świetna! kupiłam przez aferę z okładką i to moja pierwsza styczność z autorem - rewelacyjnie się czyta

Czy to kolejny seryjny?

Kto jest sprawcą morderstw na kobietach?

Co łączy ofiary?

Szczerze, to dwie pierwsze części tej powieści posłuchałam bez większych emocji i zaangażowania. Po rewelacyjnym "Halnym" tutaj po prostu brakowało mi klimatu i tej chemii, jaką przy poprzednim tomie poczułam od razu. Na szczęście część trzecia stała się iskrą zapalającą bombę. W końcu akcja nabrała rumieńców i ruszyła z kopyta. Zrobiło się naprawdę niebezpiecznie.

Nadkomisarz Osica uaktywnił się do tego stopnia, że aż zaczęłam bać się o jego serce. Za to do Wiktora z wolna zaczęły docierać głębsze emocje. Kolejne spojrzenie śmierci w oczy sprawiło, że przewartościował sobie pewne sprawy, ale co z tego wyniknie, nie jestem pewna czy sam Autor wie.

Powieść kończy dość mocny, zakrawający o politykę wątek. Myślę, że to może być dopiero początek śmiertelnie niebezpiecznej gry...