Pomoc domowa. Z ukrycia

Kolejna książka autorki, która wciągnęła mnie do tego stopnia, że nie mogłam zasnąć dopóki jej nie skończyłam. Bardzo rozczulił mnie przebieg życia Millie, to jak poradziła sobie mimo obciążającej przeszłości. Książka wciąga od samego początku, czyta się ją lekko i przyjemnie, a w samej historii nie ma nudnych wątków. W porównaniu z poprzednimi tomami nie jest to mój ulubieniec, jednak nadal jest to dobra, warta polecenia książka. Polecam dla fanatyków wciągającego kryminału na jeden wieczór!

Sposóo pisania autorki bardzo do mnie przemawia. Jak zawsze nawet nie wiem kiedy ja pochtonetam. I choc z wszystkich trzech podobata mi sie najmniej to i tak jest bardzo wciagajaca. Polecam.

Dwa pierwsze tomy tej serii zrobiły na mnie ogromne wrażenie, ale to, co wydarzyło się w trzecim tomie, przekroczyło moje najśmielsze oczekiwania.

Tym razem fabularny przeskok jest naprawdę znaczący – przenosimy się do czasów, gdy Millie wraz z mężem wychowuje już całkiem duże potomstwo i wprowadza się do wymarzonego domu. Nie ukrywam, że na początku miałam pewne obawy. Zastanawiałam się, jak potoczy się historia, skoro główna bohaterka jest już dojrzałą kobietą. Czy nadal będzie ekscytująca? Czy autorka poradzi sobie z takim przeskokiem czasowym?

Okazało się jednak, że ani wiek Millie, ani zmiana realiów nie stanowiły przeszkody do stworzenia niezwykle wciągającej i pełnej napięcia opowieści. Co więcej, ten tom udowodnił, że autorka wciąż potrafi mistrzowsko splatać losy bohaterów, budując skomplikowaną sieć intryg i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Muszę jednak przyznać, że początek książki wydał mi się nieco spokojniejszy i mniej dynamiczny niż poprzednie części. Miałam wrażenie, że akcja rozwija się wolniej, a wydarzenia nie wzbudzają tak silnych emocji. Jednak im dalej zagłębiałam się w lekturę, tym bardziej historia mnie pochłaniała, aż w końcu zupełnie zatraciłam się w tej historii.

Autorka po raz kolejny udowodniła, że doskonale wie, jak bawić się emocjami czytelnika. Bohaterowie, których dotąd uwielbiałam, w pewnym momencie zaczęli mnie irytować, a nawet wzbudzali we mnie niechęć. Ich decyzje wydawały mi się irracjonalne, a zachowanie wręcz oburzające. I kiedy już myślałam, że doskonale rozumiem, kto ma rację, autorka wywróciła wszystko do góry nogami. Zdałam sobie sprawę, jak łatwo dałam się zmanipulować i wciągnąć w misternie utkaną sieć niedopowiedzeń oraz fałszywych osądów. Finalnie wszystko okazało się zupełnie inne, niż się spodziewałam, a autorka po raz kolejny „zagrała mi na nosie”.

Właśnie za tę umiejętność najbardziej cenię jej twórczość. W jej książkach niczego nie można być pewnym aż do ostatniego zdania. Trzeci tom utwierdził mnie w przekonaniu, że jej pióro ma się świetnie i wciąż potrafi zaskakiwać. Co więcej, zakończenie tej części sugeruje, że historia może mieć kontynuację – i jeśli tak się stanie, to wiem jedno: muszę mieć kolejną część w swoich rękach jak najszybciej!

Ta seria to prawdziwa perełka zarówno dla miłośników gatunku, jak i dla tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z tego typu literaturą. Chociaż trzeci tom można czytać jako samodzielną historię, to gorąco zachęcam, by zacząć od początku. Tylko wtedy w pełni docenicie rozwój bohaterów i wszystkie subtelne niuanse tej historii. Pierwsze dwa tomy pozwalają lepiej zrozumieć relacje między postaciami, ich przeszłość oraz motywy, które doprowadziły ich do punktu, w którym się znajdują. Jeśli zdecydujecie się na przeczytanie całej serii, gwarantuję, że nie pożałujecie!

Dwie pierwsze części tej serii odniosły wielki sukces. Czy trzecia dotrzymała im kroku?

Millie i Enzo chcąc zapewnić swoim pociechom bezpieczeństwo i lepsze życie, zaciągają kredyt i kupują dom w dobrej dzielnicy na Long Island. To dla nich nowy start i nowe życie. Z początku zachwycona nowym domem Millie bardzo szybko staje się jednak podejrzliwa. Sąsiedzi wydają się dziwni, a ona sama ma złe przeczucia. Dodatkowo Enzo wydaje się zbytnio angażować w kontakty z długonogą i atrakcyjną sąsiadką. Czy Millie jest przewrażliwiona, czy może faktycznie na nowym osiedlu dzieje się coś złego?

Freida McFadden zdążyła nas przyzwyczaić do swojego lekkiego i przyjemnego w odbiorze pióra, idealnie stopniowanego napięcia i zaskakujących plot twistów. Ta część jednak odstaje lekko od poprzednich. Nasza bohaterka wydoroślała, założyła rodzinę, a tym samym zmieniły się jej życiowe priorytety. Przez dużą część tej historii poznajemy Millie na nowo, czekając na rozwój wydarzeń. Przyznam, że w pewnym momencie zaczęło robić się nudnawo i bałam się, że się nie rozkręci. Na szczęście moje obawy były bezpodstawne. Po nieco powolnym początku wraca znana nam już dobrze Freida! Intryga zaczyna się zagęszczać, pojawiają się mylące tropy, a napięcie wzrasta.

„Pomoc domowa. Z ukrycia” jest satysfakcjonującą lekturą, po którą warto sięgnąć. Jest zdecydowanie inna niż poprzednie części, ze względu na rozwój osobisty bohaterki. Powiedziałabym, że jest lżejsza niż pozostałe i mniej zaskakująca, ale stopniowo wciąga i odwdzięcza się świetnie rozegranym zakończeniem.

Jeśli czytaliście poprzednie części, to tej zdecydowanie powinniście dać szansę.

Wśród marzeń, jakie mamy odnośnie naszego życia, bardzo często znajduje się własny dom. Jawi się on jako oaza bezpieczeństwa, jako miejsce, gdzie będziemy cieszyć się rodzinnym szczęściem. Szczególnie w momencie, kiedy rodzina powiększa się, ten dom staje się szczególnie pożądany, wyobrażamy sobie bowiem często rodzinną sielankę z dziećmi bawiącymi się w ogrodzie i mężem smażącym kiełbaski na grillu. Dla wielu ta idealistyczna wizja nigdy nie będzie osiągalna, znajduje się bowiem poza ich finansowymi możliwościami, inni jednak zrobią wszystko, by się ziściła. Tyle tylko, że działanie za wszelką cenę wcale nie jest dobrym rozwiązaniem, może się bowiem okazać, że presja związana ze zmianą miejsca zamieszkania, z budową lub kupnem domu, ze spłatą rat kredytu jest tak wielka, że pozostaniemy co prawda w pięknym domu, ale bez rodziny, która się rozpadnie. Innym zagrożeniem, które należy wziąć pod uwagę, jest sąsiedztwo …

Millie przez lata pracowała jako pomoc domowa, zajmując się posiadłościami innych ludzi i … wybawiając ich z poważnych tarapatów. Jako była więźniarka, bez wykształcenia wiedziała, że nie może liczyć na żadną inną pracę, nie tylko nie ma bowiem kwalifikacji, ale skreśla ją więzienna przeszłość. Jednak to właśnie ona wpłynęła na to, że zdecydowała się uczyć na pracownika socjalnego i osiągnęła swój cel. Teraz, po latach, już jako żona Enzo i matka dwójki dzieci, pragnie spełnić kolejne ze swoich marzeń, to o własnym domu. Mimo iż ona pracując jako pracownik socjalny w szpitalu zarabia niewiele, a mąż rozkręca firmę – co prawda z powodzeniem, ale wciąż nie zarabia dużych pieniędzy wiedzą, że na wielką posiadłość nie mogą sobie pozwolić, to mimo wszystko szukają czegoś swojego, większego niż obecne dwupokojowe mieszkanie. W końcu udaje im się znaleźć dom, który leży w zakresie ich możliwości cenowych, choć konsekwencją są wysokie raty kredytu i konieczność przeniesienia dzieci do innej szkoły. Mimo wszystko decydują się na zakup, nie dociekając przyczyn, dlaczego właściwie taki dom i w takiej okolicy jest całkiem przystępny cenowo.

Millie jest przeszczęśliwa, ale szybko okazuje się, że wszystko ma swoja cenę – tu jest nią sąsiedztwo. Szybko pojawia się ich sąsiadka z domu obok, Suzette Lowell, rzutka agentka nieruchomości, która najwyraźniej ma chrapkę na Enzo i nawet się z tym nie kryje. Zanim Millie się orientuje, już mąż zgadza się zająć ogrodem sąsiadki i przyjmuje zaproszenie na kolacje. W perfekcyjnym domu Suzette wita ich pomoc domowa o przenikliwym spojrzeniu, która sprawia wrażenie, że wie o Millie wszystko. Pani Lowell zaś ma wyjątkową umiejętność obrażania Millie w taki sposób, by nikt postronny nie uznał jej słów za obelgę, a przy tym coraz bardziej zbliża się do Enzo. To sprawia, że nawet Millie, która zawsze mu ufała, staje się podejrzliwa zauważając, ile czasu mąż zaczyna spędzać z sąsiadką. Jej frustrację i zazdrość podsyca jeszcze kolejna sąsiadka, Janice, paranoiczna kobieta chodząca z synem na smyczy i panicznie bojąca się jego porwania. To ona całymi dniami stoi w oknie obserwując wszystkich podejrzanych, w tym sąsiadów.

Na dodatek w nowym domu dzieje się coś dziwnego – Millie budzą dziwne odgłosy, które słyszy tylko ona, zaś Nico ze słodkiego dziecka zmienia się w agresywnego chłopca, któremu na niczym nie zależy. Czy przeprowadzka i rzucenie wszystkiego było rzeczywiście dobrym pomysłem? Czy Millie może dalej ufać mężowi biorąc pod uwagę to, że odkąd zna Suzette już kilka razu przyłapała go na kłamstwie? Czy Janice ma rzeczywiście powody do niepokoju i czy sprawa zaginionego kilka lat temu chłopca może być przestrogą dla mieszkańców Locus Street, by lepiej pilnowali swoje dzieci? Na te wszystkie pytania znajdziemy odpowiedź w najnowszej powieści Freidy McFadden pt. „Pomoc Domowa. Z ukrycia”. Opublikowana nakładem wydawnictwa Czwarta strona książka, to już trzeci tom wstrząsającego cyklu o tajemnicach, mrocznej naturze człowieka i motywach jego działania. To prawdziwa gratka nie tylko dla miłośniczek twórczości autorki, ale również dla wszystkich ceniących sobie mroczne thrillery, kryminały i powieści z głębokim psychologicznym wydźwiękiem.

Frapująca fabuła i wartka akcja to bez wątpienia duże atuty powieści, ale to jej bohaterowie tworzą prawdziwa plejadę zachowań i postaw, reprezentując często to, co w człowieku najgorsze. Książkę czytamy zatem z zapartym tchem, nieustannie gubiąc się w domysłach i zderzając ze ścianą przekonań i możliwych wersji wydarzeń. A na końcu i tak dajemy się autorce zaskoczyć, pozostając z przekonaniem, że choć o ludziach wiemy wiele, to i tak musimy się sporo jeszcze o nich nauczyć.