Plagiat

Tym razem autorka funduje nam podróż w czasie. Bardziej skupiamy się na Ninie, jej pochodzeniu i wydarzeniach, w których uczestniczył jej dziadek. Jeszcze więcej wątków wychodzi na światło dzienne. Robi się niebezpieczniej. Teraz nie wiadomo kto jest ten dobry i po czyjej jest stronie. Jest rozwojowo. Nie zabraknie też pikanterii. Uwierzcie mi na słowo zrobiło się gorąco ;).

Wiecie już doskonale, że jestem fanką pióra Pauliny Świst. Uzależnienie trwa nadal i jak pelikan łykam każdą kolejną historię. Standardowo podczas czytania nie zabrakło niekontrolowanych wybuchów śmiechu, banana na twarzy oraz ciarek na plecach od dreszczyku emocji. Jak wspomniałam wcześniej autorka umie w kryminał z wątkami romansu. Jej postacie mają to coś, że książka wciąga i nie da się jej odłożyć. Tak też było w Plagiacie. Historia pisana z perspektywy Niny i Aresa. Dodatkowo w tej serii pomiędzy wplecione są wstawki czarnego charakteru, który uzupełnia bieg wydarzeń. Emocji i zwrotów akcji nie brakuje. Autorka potrafi budować napięcie . Jest mrocznie, nieprzewidywalnie a finał standardowo zaskakuje.

Przeczytanie Plagiatu było czystą przyjemnością. Rewelacyjna seria, w której do samego końca nic nie było oczywiste. Wciągnęłam się od pierwszych stron. Z ciekawością śledziłam losy bohaterów i rozwój ich relacji. Mówiąc po świstowemu momentami wy*****ala kory. Mam nadzieję, że to nie było pożegnanie z Niną i Aresem, i że jeszcze kiedyś powrócą.

Czy da się lubić aroganckiego typka, z przerośniętym ego, zarozumiałego i wiecznie pewnego siebie? Gdybym nie poznała stworzonego przez Paulinę Świst Aleksandra Aresowicza zapewne odpowiedziałabym, że nie. Tymczasem da się i choć bywa okropnie irytujący jest z tym swoim paskudnym usposobieniem ujmujący, naturalny, pociągający i zabawny.

Wiem, że styl autorki jest dość specyficzny i nie każdemu przypadnie do gustu. Wiem też, że jest liczne grono czytelników, którzy uwielbiają pióro autorki i po trzech poznanych jej książkach zdecydowanie bliżej mi do tej drugiej grupy. 🙂

„Plagiat” to trzecia część serii, w której główną bohaterką jest prokurator Nina. Tym razem zostaje ona wplątana w śledztwo sięgające korzeniami aż do zimy 1945 roku, kiedy to zaginął skarb Samsonowa – sto kilogramów złota w pięciorublówkach zwanych „świnkami” .

Historia opowiadana jest z dwóch perspektyw - Niny i Aleksandra, dwóch niezwykle barwnych i zabawnych postaci, których temperamenty ścierają sie ze sobą tak, że aż iskrzy. A jeśli do tego dochodzi wzajemny magnetyzm i namiętność... wiecie zapewne jaki to może mieć finał 😉

Podobnie jak w poprzednich częściach cyklu - sarkazm, złośliwy humor, cięte riposty są wizytówką stylu Pauliny Świst i czytanie tych błyskotliwych rozmów wypełnionych ironią było dla mnie wspaniałą rozrywką. Trudno było pohamować śmiech. Mimo iż fabuła kręci się wokół sprawy kryminalnej, na pierwszy plan wybija się relacja łącząca Aresa i Ninę, która w powyższym tomie nabiera nowych barw, wiedzie prym i przyćmiewa całą resztę. Jest hot! 🔥

Nie wiem czy ta książka spodoba się każdemu czytelnikowi, ale mnie trzymała w napięciu, dostarczyła wiele emocji, a przede wszystkim poprawiła mi nastrój i odciągnęła myśli od trudnych wydarzeń z tego tygodnia... i za to jestem wdzięczna. ❤

Jak zwykle Paulina Świst wyskoczyła niespodziewanie z premierą jej najnowszej książki. „Plagiat” to trzeci tom serii Bestseller. Bardzo lubię być tak zaskakiwana.

Nina i Ares w końcu razem! Oczywiście nie afiszują się z tym, a w międzyczasie wiele się dzieje. Cała historia zaczyna się jeszcze w 1945 roku, a czas zemsty wreszcie nastał. Nina jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie, a nic nie jest takie oczywiste jak się wydaje. Parę ciekawych i zaskakujących tajemnic wyjdzie na jaw, ale czy ta historia w końcu będzie miała szczęśliwe zakończenie?

Jak zwykle pani Świst dała radę. Świetnie zakończenie kolejnej serii, przy której cudownie się bawiłam. Wiem, że autorka ciągle powiela te same schematy. Jej bohaterki to trochę takie kopiuj wklej. Ale dialogi i cięty język głównych postaci nie da się po prostu podrobić. Idealnie to trafia w moje poczucie humoru. Pewnie ma tutaj znaczenie również to, że te postacie kobiece są zbliżone do mnie wiekiem i doskonale wiem, jak one postrzegają świat. Książki pani Świst traktuje jak totalne odmóżdżacze. Mają doprowadzać mnie do śmiechu, poprawiać humor i relaksować. Sprawdzają się w tym idealnie. Dlatego wyglądam na horyzoncie kolejnej zaskakującej premiery spod pióra autorki. Jestem jej wierną fanką i przeczytam wszystko co wyda. Zdecydowanie polecam jeśli macie ochotę na coś lekkiego z jajem.

„Jeśli nie jesteście razem, to zdecydowanie powinniście. Nigdy nie widziałem pary tak doskonale dobranych psycholi.”

Tajemnice i grzechy z przeszłości staną się realnym zagrożeniem. Coś, co zaczęło się od przyjaźni i lojalności, zakończyło się dramatycznie, odciskając swoje piętno na pokoleniach. Historia, która zaczęła się zimą 1945 roku, a jej finał właśnie się zaczynał. Ktoś, kto pragnął zemsty ponad wszystko, właśnie wziął sobie na cel Ninę. Tylko Nina nie jest sama, ma przy swoim boku Aresa, a on nie zamierza pozwolić na to, by coś się jej stało. Oboje zdają sobie sprawę z tego, że to nie jest zwykły romans, który ma swój termin ważności. Razem starają się rozwikłać zagadkę i znaleźć tego, kto pragnie jej śmierci. Wszystko, co odkrywają, prowadzi ich w sam środek niebezpiecznej gry, a jej finał jest nie do przewidzenia.

„Jestem chodzącą czerwoną flagą. Trzeba być prawdziwą wariatką, żeby się we mnie zakochać.”

„Plagiat” dosłownie powala, nie mogłam się nim nasycić i jak najdłużej przeciągałam jego czytanie, co nie było łatwe, bo nie potrafiłam się oderwać od niej, a gdy kończyłam czytać, to miałam ochotę zacząć na nowo znaleźć się w świecie oraz towarzystwie Niny i Aleksandra. Ich relacja, jak i cała fabuła pochłonęły mnie, dostarczając mi niezapomnianych emocji. Zwroty akcji, mocne sceny oraz język, pikantne sceny erotyczne, mocne postacie, intryga, niebezpieczeństwo, tajemnice, grzechy przeszłości, skarb, zemsta, śledztwo i trupy. A wszystko to przyprawione charakterystycznym stylem i językiem Pauliny Świst, który tak dobrze wszyscy znamy i kochamy. Idealnie połączyła przeszłość z teraźniejszością, wprowadzając czytelnika krok po kroku do całej fabuły i równie powoli odkrywając przed nim kolejne puzzle tej układanki. Błędy przeszłości odcisnęły swoje brzemię na teraźniejszości, coś, co nie powinno się nigdy wydarzyć, zapoczątkowało i zmieniło losy wielu ludzi. Te historie czyta się z zapartym tchem, odrobiną strachu i niepewności oraz uśmiechem i wypiekami. Aleksander „Ares” jego postać po prostu podbiła moje serce i bez wątpienia stoi na równi z „Zimnym”. Bardzo chętnie zobaczyłabym tę dwójkę razem w akcji, coś mi podpowiada, że leciałby ogień piekielny. Nina zresztą też jest genialnie wykreowana, zresztą jak każda z postaci w tej czy innej książce Pauliny. Zawsze są zadziorni, pyskaci, pewni siebie z ciętym językiem i charakterem. Po prostu szaleni psychole, którzy kradną sympatię i serce od pierwszego słowa. A zakończenie…no cóż, nie zdradzę wam go, sami musicie je poznać. Ja już zacieram z niecierpliwości rączki i czekam na więcej! Bo będzie więcej prawda…?!

▫Paulina Świst - Plagiat▫

Ocena: 4/5 ⭐

Wydawnictwo: @wydawnictwomuza

Format: 📖

Gatunek: kryminał

Data wyd.: 23.04.2025

Seria: Bestseller #3

O czym?

To już trzeci tom z serii Bestseller. Dalsze losy Aresa i Niny. I tak naprawdę dalsze losy sprawy w którą wdepnęli. Sprawa jest coraz bardziej zagmatwana, poznajemy kolejne motywy, kolejnych „sprawców”. Wszystko wskazuje na to, że nie będzie łatwo, gdyż sprawa sięga daleko, daleko w przeszłość. Dalej niż jesteśmy w stanie sobie wyobrazić…

Co myślę?

Co tu dużo mówić. Uwielbiam ten duet - Aresa i Niny. Ich relacja w końcu weszła na poziom „związku”. Angażują się coraz bardziej, ale o dziwo nie przeszkadza im to w pracy. A przynajmniej nie negatywnie. Biorąc pod uwagę, że oboje darzą siebie dość intensywnymi uczuciami, i mogło by to zaważyć na ich ocenie sytuacji, to jednak pozostają profesjonalistami. A przecież życie Niny jest na szali.

Cieszę się, że tym razem nie zwlekałam za długo z sięgnięciem po kolejną część, gdyż Debiut i Plagiat są ze soba bardzo mocno powiązane. I żeby nie wypaść z obiegu, dobrze jest być na bieżąco z dziejącymi się wydarzeniami.

Zakończenie, daje nadzieję, że to jeszcze nie koniec. Także liczę na kolejne spotkanie z Aresem i Niną. I to jak najszybciej.