Pamiętne lato

Dzisiaj chciałabym pogadać o książce „Pamiętne Lato” pióra Sophie Claire, czyli pierwszej części cyklu „Willowbrook”, którą miałam przyjemność przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Prószyński i Ska.

Natasha jest florystką. Ma swoją kwiaciarnie w małej mieścinie Willowbrook. Chociaż interes idzie jej świetnie, to w życiu uczuciowym już tak łatwo nie jest. Nat jeszcze nie do końca pozbierała się po tragedii jaka wydarzyła się w jej życiu 3 lata wcześniej. Poronienie, rozwód. Kobieta by się pozbierać zaczęła wszystko od nowa. Jednak jej plan nowego początku nie do końca wypala, gdy na jej progu zjawia się jej były mąż Luc z prośbą o pomoc.

Ależ ja potrzebowałam takiej historii! „Pamiętne lato” nadaje się idealnie do czytania w wakacje. Wyobraźcie sobie najpierw urokliwe Willowbrook, by za chwilę przenieść się do słonecznej Prowansji. Uwielbiam klimat tej historii. Miałam wrażenie momentami, że słońce i kwiaty wylewają się z każdej strony. A do tego wszystkiego delikatny, powoli rozwijający się romans z motywem drugiej szansy.

Natasha jest kobietą twardo stąpającą po ziemi, jednak gdzieś tam w głębi marzy o prawdziwym domu.

Luc jest postacią, którą początkowo wzięłam za jedną wielką czerwoną flagę. Jednak z czasem, gdy dał mi się bliżej poznać, zaczynałam rozumieć jego motywy i nawet momentami było mi go żal. Od pierwszych stron czuć iskrzenie między tą dwójką. Jednak czy będą potrafili wybaczyć sobie błędy i wyjaśnić, to, czego im się nie udało wcześniej?

Nie napiszę Wam jak się ta historia skończy, napisze tylko, że sięgnijcie po nią jeśli macie ochotę na wciągającą historię z winnicą, kwiaciarnią i Prowansją w tle. Pełną ciepła (nie tylko tego słonecznego), pasji i skrywanych tajemnic. „Pamiętne lato” sprawi, że będziecie śledzić tę historię z wypiekami na twarzy, wzbudzi w Was multum emocji i sprawi, że tak jak ja znajdziecie kolejne miejsce, które będziecie chcieli odwiedzić.

"Pamiętne lato" to całkiem przyjemnie napisana powieść z cudownymi aromatami i urokliwymi krajobrazami Prowansji oraz sielskim klimatem małej angielskiej wsi w tle.

To historia romantyczna podejmująca motyw drugiej szansy, opowiedziana w sposób delikatny, subtelny, nieprzytłaczająca intymnością scen łóżkowych. Bohaterowie to osoby poranione przez życie, a w swoich decyzjach i postępowaniu odznaczają się autentycznością.

Jest to opowieść o determinacji, o stracie, o poszukiwaniu odwagi i siły by ponownie otworzyć serce na uczucie. Akcja powieści toczy się niespiesznie, ukazuje życie takim, jakie jest, bez zbędnego upiększanie czy przeinaczania.

Atmosfera okalająca rozgrywające się wydarzenia jest naprzemiennie przeplatana, od gwaru weselnych przygotowań, po smutek związany z rozstaniem i stratą dziecka. Od radosnych, dziecięcych zabaw w basenie po zamartwianie się chorobą ojca. Taki zabieg powoduje, że możemy współodczuwać i utożsamiać się z bohaterami, którzy w życiu nie mają lekko.

Momentami było nieco przewidywalnie, gdyż fabuła opierała się na znanym schemacie motywów drugiej szansy i udawanego związku, a więc autorka niczym szczególnym mnie nie zaskoczyła. Niemniej jednak spędziłam z tą powieścią wiele miłych chwil. To przystępna, przyjemna wersja współczesnego romansu, która będzie idealną propozycją na lato. Polecam. 🙂

Uwielbiam lato! To moja ukochana pora roku, kocham ciepłe, długie dni, kiedy upały dają po karkach. Mój ulubiony czas w roku! Szczególnie lubię więc sięgać po książki, które mają w tle letni, ciepły klimat. Dlatego tym bardziej chciałam poznać historię zawartą pod tytułem "Pamiętne lato", szczególnie, że sama okładka również zachęca.

Nie spodziewałam się jednak, że autorka zrzuci na czytelnika bombę na samym starcie, w pierwszym rozdziale. Odrobinę poczułam się niemile zaskoczona - nie lubię tej tematyki, a teraz jest dla mnie jeszcze trudniejsza, więc żałowałam, że nie zostałam uprzedzona. Tak czy siak bym sięgnęła po tę książkę, ale przynajmniej miałabym możliwość się nastawić - po raz pierwszy odczułam jak ważne są TW.

Natasha jest florystką, prowadzi swoją kwiaciarnię w, z tego co wywnioskowałam, miałym, angielskim miasteczku. Wir pracy pozwalał jej odciągnąć głowę od nieprzyjemnych myśli, co w ciągu trzech lat przerodziło się w własny, owocujący biznes. Pewnego dnia w drzwiach kwiaciarni staje Luc - mężczyzna, z którym rozwiodła się tuż po trudnej sytuacji sprzed trzech lat - prosi ją o przysługę. Jego ojciec jest ciężko chory i chciałby poznać żonę swojego syna. Bo, drobna uwaga, Luc nie poinformował swojej rodziny o rozwodzie.

Historia Natashy i Luca to tak naprawdę opowieść o poznawaniu siebie na nowo, a może po prostu o poznawaniu siebie "tak naprawdę"? Tę dwójkę łączy nie tylko uczucie sprzed trzech lat i kilka tygodni małżeństwa, lecz także niewyobrażalna strata, która odcisnęła swoje piętno na obojgu. Nigdy o tym szczerze nie porozmawiali, ale każde z nich nosi brzemię tego brutalnego pytania "co by było gdyby?". Wśród sielskiego krajobrazu rodzinnej, francuskiej winnicy przewija się ból z przeszłości, który nie pozwala o sobie zapomnieć.

I tutaj wchodzi cały na biało motyw drugiej szansy. Myślę, że oboje na to zasługiwali. Nic nie działo się szybko, raczej niespiesznie, chociaż jednocześnie główna część fabuły rozgrywa się w trakcie dwóch tygodni. Jest to krótki czas, ale nie miałam wrażenia, że coś dzieje się za szybko - tempo było idealne.

"Pamiętne lato" to naprawdę dobra historia, ukazująca takie... prawdziwe życie, kiedy łzy i smutki mieszają się z radością i nowym początkiem. Kiedy przeplatają się dobre i złe wydarzenia. Choroba i wesele, dziecięcy gwar i strata, radość i smutek. Wierzcie mi, naprawdę warto rozważyć wrzucenie tej książki do najbliższych planów czytelniczych. Na moją odpowiedzialność! :)

Jaka książka najbardziej kojarzy Ci się z latem? Takim prawdziwym – pełnym słońca, ciepła, zapachu lawendy, leniwych poranków z kawą wypijaną na tarasie i wieczorów pachnących winem i wspomnieniami. Masz taką historię, która choć na chwilę pozwoliła Ci teleportować się w sam środek wakacyjnego świata? Bo ja właśnie skończyłam "Pamiętne lato" Sophie Claire – i... o matko, to było dokładnie to, czego potrzebowałam!

Natasha. Właścicielka kwiaciarni, która od lat próbuje pozbierać się po bolesnym zakończeniu małżeństwa. Willowbrook – jej bezpieczna przystań. I Luc. Jej były mąż, który pojawia się po trzech latach ciszy z prośbą, która pachnie dramatem, ale też… drugą szansą.

Nie powiem, lubię takie historie – niby proste, a jednak emocjonalnie skomplikowane. I tutaj Sophie Claire naprawdę pięknie to rozegrała. Natasha i Luc to para z przeszłością, z bliznami, z niedokończoną rozmową. A my – jako czytelnicy – mamy szansę tę rozmowę wysłuchać.

Zostawiłam serce we Francji. Dosłownie. Opisy prowansalskich krajobrazów są tak sugestywne, że czytając, czułam, jakby ciepły wiatr bawił się moimi włosami, a zapach lawendy unosił się tuż pod nosem. Dom w winnicy, rodzinne kolacje, winobranie… Czy można chcieć czegoś więcej od letniej książki?

Ale ta historia to nie tylko wakacyjna ucieczka. To również opowieść o bólu po stracie, o niezabliźnionych ranach, o próbie przebaczenia – sobie i drugiej osobie. Claire nie boi się trudnych tematów, ale opowiada o nich z czułością, dając nam bohaterów z krwi i kości. Tych, których się nie ocenia, tylko im się kibicuje. Albo – zwyczajnie – się ich rozumie.

Nie chcę zdradzać zbyt wiele, ale powiem tyle: ta książka nie krzyczy. Ona mówi cicho. Szeptem. Jak przyjaciel, który siada obok i po prostu jest. I może właśnie dlatego poruszyła mnie tak bardzo.

Jeśli tęsknisz za słońcem, za spokojem, za opowieściami, które zostają z Tobą na dłużej – sięgnij po "Pamiętne lato". To historia o tym, że czasem trzeba coś odegrać, by zrozumieć, że to wcale nie gra. Że uczucia są nadal prawdziwe. I że najpiękniejsze rzeczy zdarzają się wtedy, gdy nikt ich nie planuje.

A teraz Twoja kolej – jaka książka najbardziej pachnie dla Ciebie latem?