Trzy kobiety

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Wiesława B. w dniu 2023-03-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Kiedy nie kochasz siebie, oczekujesz, że ktoś inny zrobi to za ciebie, ale uwierz, jedynie ty sama możesz dać sobie najczystszą miłość, nigdy inny człowiek”.
   
   Z przyjemnością przeniosłam się do świata stworzonego przez autorkę, byłam ogromnie ciekawa, czym teraz, kolejny raz mnie zaskoczy. Początek XIX wieku, trzy zupełnie różne kobiety, pochodzą z innych środowisk, innych domów, jednak jest coś, co je łączy. W świecie zdominowanym przez mężczyzn toczą nierówną, trudną walkę o godność i możliwość decydowania o sobie. Paulina jest nieszczęśliwa w małżeństwie, mąż jej nie szanuje, zdradza. Pod wpływem namowy matki wyjeżdża do Paryża. Tam odkrywa zupełnie inny świat, widzi wyzwolone, śmiałe, pewne siebie kobiety. Karolina jest córką znanego adwokata i tyrana, który przepuszcza majątek. Matka z pokorą i uległością znosi poczynania męża, dla niej liczą się przede wszystkim pozory. Lucyna jest służącą w zamożnym dworku, jej naiwność i uległość zostają wykorzystane przez młodego dziedzica. Pewnego dnia drogi tych kobiet się krzyżują.
   
   Wielowątkowa, wciągająca akcja powieści toczy się swoim rytmem i niezmiennie intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, dotyka skomplikowanych relacji międzyludzkich, ukazuje prawdziwe ludzkie oblicza. Ogromne, sprzeczne emocje wibrują. Czuć pasję, zaangażowanie i ogromną wiedzę historyczną autorki. Często miałam wrażenie, że nie tylko sercem, ale i ciałem jestem razem z naszymi bohaterkami.
   
   Poplątane, trudne losy Pauliny, Karoliny i Lucyny w przejmujący, dosadny sposób ukazują, jak niewiele znaczyły i miały do powiedzenia w tamtych czasach kobiety. Ówczesna mentalność społeczna, konwenanse, utarte schematy, co trzeba, co się powinno, odbieranie prawa do nauki. Powinności kobiety przede wszystkim jako córki, żony i matki. Nasze bohaterki dzieli wszystko oprócz wspólnych poglądów. Ich codzienność jest zupełnie różna, mają inne temperamenty, charaktery, wrażliwość, majętność, wywodzą się z zupełnie innych środowisk. Podejmują nierówną walkę o prawo do decydowania o sobie, o swoją godność, o możliwość wyrażania swoich poglądów, o szansę do życia po swojemu. Każda zmaga się z własnymi lękami, słabościami, samotnością. Ich marzenia o swobodzie, o możliwość wyrażania własnego zdania, o miłości, o pragnieniach. Poniesione krzywdy, piętnowanie, wykluczenie. Determinacja, poczucie inności, ich droga jest trudna, mozolna i wyboista. Dokąd je zaprowadzi?
   
   Dla mnie ta powieść ma wydźwięk uniwersalny, jest ponad czasowa. Wartościowa, trudna, fascynująca opowieść o kobiecej sile, o odwadze, o solidarności. Głęboko porusza, trąci czułe struny, nie daje się odłożyć, choć na chwilę. I to cudowne wydanie, niezmiennie mnie zachwyca. Serdecznie polecam! Tatiasza i jej książki :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Dagmara M. w dniu 2023-03-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   "Trzy Kobiety" to przede wszystkim książka o sile i niezłomności kobiet. To historia walki o niezależność, godność, wolność i prawa kobiet. Autorka zabiera nas w podróż do początków XX wieku, gdzie nasze prababki i babki miały niewiele do powiedzenia w świecie rządzonym przez mężczyzn. O ich życiu głównie decydowali ojcowie, mężowie lub pracodawcy. Mężczyźni uważali się za lepszych, za mądrzejszych, za tych którzy mają większe prawo do wszystkiego. Trwonili majątki, łajdaczyli się na prawo i lewo, bili, nie szanowali i gwałcili. Kobiety musiały to dzielnie znosić, mało która potrafiła się postawić czy walczyć o swoje. Trzeba było zaciskać zęby, udawać, że wszystko jest ok i dalej być grzeczną, potulną i poddaną... Najgorzej, że matki wychowywały kolejne pokolenia córek, które nie miały nic do powiedzenia...
   
   Karolina (córka prawnika), Paulina (bogata szlachcianka) i Lucyna (służąca) pochodzą z różnych klas społecznych, ale ich status, majętność czy też wykształcenie nie miały znaczenia w nierównej walce z męskim ego. Każda z nich została oszukana i wykorzystana przez mężczyznę. Ciężko było im zaakceptować niesprawiedliwość świata, w którym żyły. W pojedynkę trudno jest walczyć, ale los splótł ich ścieżki.... Czy udało im się złamać stereotypy, postawić się i zbuntować? Czy zemsta miała dla nich słodki smak?
   
   Uwielbiam historie o kobietach, które nie bały się tupnąć nogą i pokazać na co je stać 🥰 Cieszę się ogromnie, że dzięki nim nam żyje się lepiej.
   
   Gorąco polecam przede wszystkim Paniom. To lektura obowiązkowa dla każdej z nas ❤️ Książki autorki są cudowną podróżą w przeszłość, przepiękny obraz niezbyt pięknych czasów.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Halina W. w dniu 2023-03-22

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Wydawnictwo Flow wydaje książki, które zwracają uwagę nie tylko swoimi pięknymi okładkami, ale także urzekającymi historiami. Teraz do ekipy tego niezwykłego wydawnictwa dołączyła Joanna Jax, jedna z poczytniejszych polskich autorek, której każda nowa książka jest przyjmowana z ogromnym entuzjazmem przez czytelników. Tak się jakoś złożyło, że do tej pory nie miałam jeszcze okazji czytać żadnej książki napisanej przez tę autorkę, ale po lekturze Trzech kobiet śmiało mogę stwierdzić, że z dużą stratą dla mnie. Wszystko w tej książce mi się podobało, sposób prowadzenia narracji, styl pisania autorki i oczywiście opowiedziana przez nią historia. Nowa powieść Joanny Jax to opowieść o trzech kobietach różniących się pochodzeniem na początku XX wieku, kiedy emancypantki zaczęły głośno domagać się swoich praw, za co były szykanowane i wyśmiewane. Czytając o tym, jak źle mężczyźni traktowali wtedy kobiety, a one same posłusznie godziły się na rolę podległych najpierw ojcu, potem mężowi, burzy się krew. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że godziły się nie tylko na rolę posłusznych niewolnic w męskim świecie, ale jawnie krytykowały inne kobiety, które śmiały się sprzeciwiać sztywnym konwenansom i wyjść ze strefy komfortu. Każdy w życiu pragnie przede wszystkim miłości i wolności i każdemu się ona należy niezależnie od płci i przekonań.
   
   Gdy masz kochanki, wytykają palcami mnie[…] Mężczyznom takie rzeczy uchodziły, kobietom w żadnym razie. – Jestem twoim mężem. I jestem mężczyzną.
   
   Ten cytat jest bardzo wymowny, bo tak niestety wyglądało życie ówczesnych kobiet. Majątek, który otrzymywała przyszła żona w posagu od swojego ojca, był przejmowany przez jej męża, który mógł dowolnie nim dysponować, a ona nie miała prawa głosu i nie tylko w tej kwestii, ale w ogóle. To mężczyźni decydowali o losie rodziny, swoich córek, a potem robił to mąż. Nie traktowali kobiet jako swoje partnerki, były tylko dodatkiem, który im się należał i mogli dowolnie sobie z niego korzystać.
   
   Joanna Jax umieściła swoją historię w 1911 roku, gdy na świecie kobiety miały odwagę upominać się o swoje prawa, a w Polsce wyrażano si ę o tym ruchu z oburzeniem, ośmieszano go w prasie, piętnowano, drwiono z chęci kształcenia się kobiet, bo mężczyźni nie widzieli takiej potrzeby. Autorka oddaje głos trzem bohaterkom, które różnią się od siebie pochodzeniem społecznym, ale ich los pomimo różnego statusu materialnego jest bardzo podobny. Wszystkie są ograniczone konwenansami i nie mogą o sobie decydować, bo robią to za nie mężczyźni.
   
   W pewnym momencie ścieżki bohaterek się splatają. Każda z nich została dotkliwie skrzywdzona przez mężczyznę. A one chciały być tylko kochane i szanowane, lecz męski świat sprowadził je do roli zabawki w rękach pana i władcy, bez prawa głosu. Te, które śmią się sprzeciwiać, są nazywane wszetecznicami i wichrzycielkami. Najgorsze w tym wszystkim było to, że inne kobiety, zamiast je wspierać, to jedyne, na co było je stać to wyrażanie oburzenia.
   
   Podobała mi się kreacja głównych bohaterek które, pomimo krzywd wyrządzonych im przez mężczyzn, nie poddały się rozpaczy, a wprost przeciwnie postanowiły zawalczyć o siebie i swoje prawa.
   
   Trzy kobiety to pełna ciepła i humoru opowieść o kobiecych pragnieniach, o tym, jak chcą pozbyć się gorsetów ze swojego życia, dosłownie i w przenośni. Piękna książka o tęsknocie za prawdziwą miłością, o sile kobiecej przyjaźni, solidarności, o walce z niesprawiedliwością społeczną i o godne życie. Wspaniała, wartościowa i pełna emocji powieść, którą czyta się z ogromną przyjemnością i zaangażowaniem. Joanna Jax stworzyła wspaniałą historię, w której przenosi czytelnika do epoki, gdzie kobiety nie mogły nic. Były zdane na łaskę i niełaskę mężczyzn, dyskryminowane i lekceważone, a o swoich problemach nie wypadało im opowiadać nawet własnej matce. Gdzie królowały obłuda, kołtuństwo, nierówność społeczna, sztywne zasady, konwenanse i tradycje. Chwilami jest zabawna, a chwilami smutna i dosadna w swoim przekazie, ale bardzo mądra i potrzebna. Pięknie wydana, dopracowana w każdym calu i nie tylko pod względem pięknej okładki, ale każdego szczegółu.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Natalia S. w dniu 2023-03-17

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   TRZY KOBIETY to przeurocza powieść z historią tle opowiadająca o losach Karoliny, Pauliny i Lucyny, trzech kobietach, które potrafiły zawalczyć o sobie . A czy Ty potrafisz walczyć o swoje marzenia?
   
   Ach, jak ja uwielbiam powieści o silnych kobietach, o takich które mimo przeciwności losu pragną zmienić swoje życie. W tej powieść właśnie tego rodzaju bohaterki poznałam, waleczne i dążące do celu. Miały bowiem bardzo trudną drogę do przejścia, bo rok 1911 nie był łaskawy dla kobiet. Kobieta nie miała prawa decydowania o sobie, to należało do męża bądź ojca, a o wykształceniu mogła jedynie pomarzyć. Los jednak chciał aby historia tak różnych kobiet, przeciął się ze sobą. Bo co może połączyć Karolinę córkę cenionego adwokata, Lucynę służącą i romansującą z dziedzicem oraz Paulinę bogatą z domu mężatkę? Otóż walka o siebie, solidarność i wzajemna pomoc.
   
   Joanna Jax w czarujący sposób snuje tę opowieść, okraszając ją barwnymi postaciami oraz fabułą, która do cna pochłonęła mnie. Czyta się ją tak dobrze, że dopiero przeczytanie ostatniego zdania sprawiło, że powróciłam do rzeczywistość. Kocham takie powieści, przyjemne a zarazem mądre.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Małgorzata M. w dniu 2023-03-14

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Lucyna, służąca w zamożnym dworku, wdaje się w romans z młodym dziedzicem, który obiecuje jej małżeństwo wyłącznie po to by ją wykorzystać. Karolina, córka znanego adwokata, nie może znieść tyranii ojca i uległości matki wobec męża brutala, który trwoni zarobione pieniądze. Paulina, bogata szlachcianka po ślubie szybko odkrywa, iż małżonek poślubił ją wyłącznie dla majątku zdradzając ją z licznymi kochankami. Czy zdołają zawalczyć o siebie i swoje marzenia?
   
   „Trzy kobiety” to fenomenalna powieść obyczajowa o kobietach dla kobiet. Poznajemy Karolinę, Lucynę oraz Paulinę są różnych światów ale każda z nich w brutalny sposób zderzyła się z ówczesnymi konwenansami i niesprawiedliwością. Życie w patriarchalnym świecie z ograniczonymi prawami nie było łatwe,a autorka w bardzo dosadny sposób pokazuje, iż kobiety bez względu na status społeczny nie miały możliwości życia według własnych zasad czy decydowania o sobie. Ich rola ograniczała się wyłącznie do wydawania na świat potomków. Autorka w swojej książce porusza niezwykle ważne tematy dotyczące dyskryminacji kobiet, przemocy seksualnej czy emancypacji. Pokazuje również siłę solidarności zwłaszcza, gdy mężczyźni byli praktycznie bezkarni. Prawo nie chroniło kobiet, nie mogły się bronić. Wszelkie „brudy” prało się wyłącznie w czterech ścianach, a kobiety niejednokrotnie przymykały oczy na zdrady. Co mocno uderza to że tak naprawdę wszystko co posiadała kobieta, należało do jej do męża, zresztą małżeństwo było kontraktem, który nie miał nic wspólnego z miłością.
   
   Mimo, iż akcja książki przenosi nas do początku XX wieku to trudno nie odnieść wrażenia że w wielu aspektach jest bardzo aktualna. Zdecydowanie zmusza do refleksji i zastanowienia ale i pokazuje, że solidarność daję siłę.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 1 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję