Nieosiągalny Everest. Zanim nadeszli zdobywcy

Gatunkiem po który sięgam stosunkowo rzadko, jest literatura górska. W moim odczuciu piękno i majestat gór trzeba oglądać, nie da się o tym poczytać. Jednak gdy jakaś książka jest bardzo polecana to łamię się, a później oglądam w internecie zdjęcia, żeby dokładnie zobaczyć o czym czytałam. Czy dziwię się, że Mount Everest wzbudza fascynację? Bynajmniej. Gdybym miała wspiąć się na jakąś górę, byłby to właśnie dach świata. A jak do tego doszło? Bo ta góra długo się opierała. o tym właśnie będzie książka Nieosiągalny Everest. Zanim nadeszli zdobywcy, to nie jest książka stricte o wchodzeniu na górę, ale o jej odkrywaniu, polityce i ambicjach.

Moun Everest to góra prawie dwa razy wyższa niż najwyższy szczyt Europy, nie dorównują jej inne szczyty półkuli zachodniej, nasze wysokie szczyty przy Himalajach są zaledwie pagórkami. Czomolungma leży na pograniczu Tybetu i Nepalu, dwóch terytoriów, które były ekstremalnie zamknięte, zakazywały wstępu obcym, dlatego próby zmierzenia tej góry były siermiężne, chociaż wieloletnia misja finalnie skończyła się sukcesem, a współczesne pomiary są bardzo bliskie temu co ustalono te półtora wieku temu. Panował taki zwyczaj, że odkryte góry nazywa się w sposób najbliższy do rdzennej nazwy, ale długo uważano, że Szczyt XV nie ma nazwy u tubylców, zatem nazwano ją na cześć związanego z pomiarami badacza, dopiero później okazało się, że góra była nazywana Czomolungmą, czyli Bogini Matka Świata a taka nazwa pojawia się już kilkadziesiąt lat wcześniej, we francuskich dokumentach. Góra położona a końcu świata, w odróżnieniu od alpejskich szczytów, bez wiosek u podnóża, wprawdzie zmierzona, ale niezbadana, otoczona zamkniętym terytorium, ma historię barwną. Intrygowała ludzi. Była jak wyzwanie.

Jest to gatunek, który uwielbiam, czyli historia i jeszcze raz historia. Ja pewnie nigdy nie wejdę nawet na Rysy(jestem leniwa jak pierogi), ale lubię czytać o tym jak świat intryguje ludzi, jak prowokuje ich do tego co potencjalnie niemożliwie. Dziś można na pstryknięcie palcami dostać się do podnóża Everestu, wystarczy mieć pieniądze, sto lat temu, podróż z Anglii, miała kilka przystanków i trwała cztery tygodnie. Miesiąc, żeby zbliżyć się do góry, która odrzuca ludzi, jest wroga, dookoła nie mieszkają ludzi. Inna sprawa, że to jak zachowuje się organizm człowieka. Ta książka jest ciekawą opowieścią o ciekawości o odkrywaniu, ciekawe jest, że pokazuje wpływ polityki na ruchy w okolicach góry. Bardzo wiele się dowiedziałam!!

Książki o Evereście powstają ciągle - najwyższy szczyt świata, mimo że zdobyty dawno temu, nadal fascynuje pisarzy i naukowców z całego świata. Zaletą tej pozycji jest jej aktualność - na ten moment to najprawdopodobniej najświeższe spojrzenie na wszystkie dotychczasowe próby wspinaczki.

Wciągająca historia Craiga Storti'ego o samych początkach kultu Everestu - o tym jak zastanawiano się, czym właściwie jest i ile tak naprawdę mierzy. Ciekawa opowieść zwłaszcza dla młodego pokolenia.

"Nieosiągalny Everest" dosyć przewrotnie opowiada także o tym, że od jakiegoś czasu dla pasjonatów gór z odpowiednio grubym portfelem Everest jest właściwie na wyciągnięcie ręki.