Nie dopniesz swego. Prokurator Gabriela Sawicka. Tom 1

Jedna porzucona w pobliskim lesie ręka. Jeden zaginiony, będący mężem prokurator generalnej, która od samego początku utrudnia śledztwo. I ona, Gabriela Sawicka, której przyjdzie zmierzyć się nie tylko ze skomplikowaną sprawą, ale i własnymi demonami przeszłości.

"Nie dopniesz swojego" było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Diany Brzezińskiej, więc szczerze mówiąc kompletnie nie wiedziałam, czego mogę oczekiwać. Koniec końców muszę przyznać, że zarówno jej lekkie pióro, jak i wykreowana przez nią historia ogromnie przypadły mi do gustu.

Ależ ja lubię takie bohaterki! Konkretne, z zadziornym pazurem, diabelnie charakterne. Sawicka to postać wielowarstwowa, złożona, która pod powłoką twardej i nieustępliwej prokurator, skrzętnie chowa niezagojone blizny - bezsprzecznie zapada w pamięć. I chociaż bywała egoistyczna, momentami wręcz wyrachowana, to i tak wzbudziła we mnie spore pokłady sympatii.

"Nie dopniesz swego" pod niepozorną, choć jak się później okazuje niezwykle trafną okładką, skrywa kawał rasowego kryminału. To historia piekielnie intrygująca, dobrze skonstruowana, zdecydowanie z gatunku tych 'nieodkładalnych'. Próbująca odpowiedzieć na pytanie, jak wiele granic można przekroczyć, jak wiele reguł nagiąć, by sprawiedliwości stało się zadość.

Mi pozostaje jedynie czekać na kontynuację, a Was ogromnie zachęcam do sięgnięcia po pierwszy tom, warto!

Witajcie w piątek. Zapraszam na recenzję najnowszej książki @diana_brzezinska "Nie dopniesz swego" @wydawnictwootwarte.

Fenomenalna, intrygująca opowieść o losach prokurator Gabrieli Sawickiej.

Przeszłość połączona z teraźniejszością. Tajemnicze morderstwo sprzed lat, pobita prostytutka, zaginięcie męża wysoki postawionej prokurator to tylko początek tej historii. Historii, która mnie pochłonęła. Autorka idealnie wykreowała bohaterów. Gabriela Sawicka, główna bohaterka książki, prokurator, twarda, można by żec "zimna suka". Wyszczekana, momentami chamska, skrywająca tajemnicę sprzed lat.

Rafał Michalski, policjant, totalne przeciwieństwo pani prokurator. Są niczym czarne i białe. Czy będą w stanie razem współpracować? Czy uda im się rozwiać tajemnicę zaginięcia Adama Zajączkowskiego? Jaką rolę w zaginięciu męża odegrał prokurator Zajączkiwska? Tego kochani dowiecie się z książki.

Gorąco polecam. Naprawdę warto sięgnąć po "Nie dopniesz swego". Misternie skonstruowana intryga oraz idealnie wykreowani bohaterowie tworzą z tej historii książkę idealną. Zupełnie nie mam się do czego przyczepić. I z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. 

Diana Brzezinska powraca z nową serią! Tym razem na tapecie jest Gabriela Sawicka, ostra pani prokurator, która pojawia się w Szczecinie. Pierwszy tom "Nie dopniesz swego" miał premierę już 09.03.2022!

Takiej prokurator to chyba nikt nie widział. Konkretna, bezpośrednia, ostra, bezkompromisowa, o ciętym języku. Jak angażuje się w dochodzenie to do końca i po trupach. W jej ręce wpada sprawa Aliny Madury - Zajączkowskiej, innej pani prokurator o nieposzlakowanej opinii. Podobno jej mąż zaginął, a po półtora miesiąca znajduje się jego ręka w lesie. Czy pani Sawicka rozwiąże zagadkę? Czy jej metody nie sprowadzą na nią kłopotów?

To była bardzo dobra książka. Styl autorki bardzo mi odpowiada. Poprzednia jej seria o Adzie i Krystianie z tomu na tom była coraz lepsza. Tutaj również akcja od razu się kręci. Gabriela jest bardzo wyrazistą postacią choć nie pozbawioną wad. Również ścigają ją demony przeszłości jednak stara sobie z nimi radzić. Koło pięknej pani prokurator kręcą się faceci a to zawsze kłopot. A szczególnie postać Lisa znana nam z poprzedniej serii. Niby Gabi wie co to za człowiek, ale mimo to tak naiwnie wpada w jego sidła. Bardzo jestem ciekawa jak to dalej się potoczy. Lubię takie silne postacie kobiece. Mam nadzieję, że kolejna sprawa którą rozwiąże pani prokurator Sawicka będzie równie ciekawa. Fajnie było spotkać się też z bohaterami poprzedniej serii. Nie tak łatwo pozbyć się Wilków. Tym razem Przemek występuje tutaj już w innej formie. Już nie prokurator a… sędzia! Uwielbiam takie zabiegi autorów. Książka na tym jeszcze bardziej zyskuje. Podobało mi się również, że poznajemy fabułę z różnych perspektyw. Nie tylko ze strony głównej bohaterki. Takie zabiegi sprawiają, że mamy szerszy pogląd na wydarzenia zawarte w powieści. Zdecydowanie czekam na kolejny tom, a was zachęcam do przeczytania.

Diana Brzezińska powraca z fantastycznym, świetnie skonstruowanym kryminałem, będącym początkiem nowej serii.Bohaterką jest prokurator Gabriela Sawicka, dobrze nam znana z książek z Adą i Krystianem, które to książki zostały bardzo dobrze przyjęte i ocenione przez czytelników.

Gabi to osoba wredna, stosująca niekonwencjonalne metody i nie bojąca się ryzyka.A przy tym bardzo skuteczna.Sama o sobie mówi "Wolę być złośliwą, skuteczną prokurator.Działać efektywnie, czasem budzić strach.Byle tylko osiągnąć cel i dobrze wykonać swoją pracę.Tyle.Nie interesuje mnie, co inni o mnie myślą.Mogą uważać mnie za wariatkę, byle to działało".Kieruje się zasadą "Nie czyni bezprawia, kto czyni swą powinność"Jednak pod płaszczykiem impertynencji, pod tą "maską" kryje się wrażliwa, opiekuńcza osoba, skrywająca traumę z dzieciństwa i związane z nią poczucie winy.

Gabriela, po dłuższej nieobecności wraca do swojego rodzinnego miasta, Szczecina.Obejmuje stanowisko w Prokuraturze Rejonowej.Już pierwszego dnia otrzymuje sprawę zaginięcia.Ma nadzieję na szybkie rozwiązanie.Okazuje się jednak trudniejsze niż przypuszczała, bowiem sprawa zaginięcia dotyczy męża prokurator Aliny Madury-Zajączkowskiej, Adama Zajączkowskiego.Śledztwo się komplikuje, kiedy znalezione zostaje przedramię mężczyzny, a Madura-Zajączkowska odmawia współpracy.Ewidentnie nie chce rozwiązania tej sprawy.Dlaczego ? Czyżby miała coś wspólnego z zaginięciem ? A może teraz to sprawa o morderstwo a nie zaginięcie ?

Odpowiedzi na te pytania uzyskacie czytając najnowszy kryminał Diany Brzezińskiej "Nie dopniesz swego".Autorka stworzyła i pokazała nam pełny obraz sprawiedliwości.Wykorzystując swoje prawnicze wykształcenie, Pani Diana doskonale ukazała nam całe śledztwo, jego przebieg.A nawet sam proces sądowy.Doskonały był pomysł na tą historię.Wciągnęła mnie ona już od pierwszych stron.Dużym plusem jest fakt, że autorka nie zamieściła tu zbędnych opisów przez co książkę szybko się czyta.Nie ma czasu na nudę, bo ciągle się coś dzieje.Powiem Wam, że polubiłam prokurator Gabrielę Sawicką mimo jej "charakterku".Czekam na dalsze losy Gabi.O tym, że będą zapewnia nas Diana Brzezińska

Dziękuję Wydawnictwu Otwarte za możliwość przeczytania książki i napisania recenzji

Uwielbiam książki autorki, pochłaniam je w hurtowych ilościach. Tym razem również się nie zawiodłam. Książka jest napisana w tym samym stylu co inne tej autorki. Bardzo dobrze wykreowana bohaterka. Rzadko kiedy zdarza się taka humorzasta, wredna i charakterna. Dodaje to książce charakteru i świadczy o jej oryginalności. Książka wciąga już od pierwszych stron, ciężko się od niej oderwać. Z całego serca mogę polecić zarówno fanom książek tej autorki, jak i zaczynającym przygodę z jej twórczością. Uważam, że jest to również godna polecenia książka na wspaniały o oryginalny prezent. Chyba moja ulubiona :)

Prokurator Gabriela Sawicka powraca do Szczecina po kilkuletnim zesłaniu w Gorzowie. Z miejsca otrzymuje sprawę zaginięcia Adama Zajączkowskiego, męża Aliny Madury-Zajaczkowskiej prokurator rejonowej. W pobliskim lesie zostaje odnalezione męska ręka i wszystko wskazuje, że jest właśnie ten zaginiony. Wysoko postawiona prokuratur widocznie kierowała śledztwem zza kurtyny i wcale nie zależało jej na odnalezieniu męża. Gabi nie nauczona pokory szybko bierze sprawy w swoje ręce, a pomaga jej śledczy Rafał Michalski. Spokój i ogień. Burza i deszcz tak ta dwójka funkcjonuje. Czy oboje będą trzymać się sztywnych zasad? Czy Gabriela zrobi wszystko co jej zdaniem konieczne żeby ukarać sprawcę?

Pania prokurator gdzieś już spotkałam 🙂Epizodycznie pojawiła się w serii o Krystianie Wilku, a łączyły ją pozamałżeńskie sprawy z jego bratem Przemysławem. Zadziora z niej jakich mało 😄 I tym razem nic nie straciła ze swojego rezonu aczkolwiek kilka razy miałam wrażenie, że było jej zbyt dużo.

Co mogę napisać, jest to książka nieodkladalna. Kto raz do niej siadzie przepadnie bez reszty. Umysł będzie pracował w trybie najwyższych obrotów, bo autorka stworzyła taką fabułę, która nie daje nam wytchnienia. Akcja goni akcję. Uwielbiam świat prawniczy, sądowniczy więc ta książka to dla mnie nie mała gratka. I mimo, że są momenty gdy pani Prokurator mnie zwyczajnie irytowała to śmiało napiszę, że z niecierpliwością czekam na kolejny tom.

Lis został chytrym lisem i wygrał w tym tomie 1:0. Michalski myślę, że wszystko ma na swoim miejscu i nic nie zgubił, a rodzina i dzieci są dla niego najważniejsze. Gabi dała się rozegrać. Nie zna pokory i umiaru, a jej niewyparzony język sprowadził tylko kłopoty...

„Nie dopniesz swego” to świetny kryminał, gdzie nie ma miejsca na nudę, ma wiele otwartych furtek a bohaterowie są autentyczni. Książka czyta się lekko, styl jest prosty i przystępny, dość krótkie rozdziały nie męczą.

Ciesze się, że weszłam z Gabi na salę sądową. Głowa do góry, pierś do przodu 🙂

Wredna, bezpardonowa, bezczelna, bezpośrednia i wymagająca – przymiotników trafnie określających charakter prokurator Gabrieli Sawickiej jest wiele. Jednak tego, co tak naprawdę skrywa się pod tą kolczastą powłoką, zapewne nie dowiemy się tak szybko. Diana Brzezińska po raz kolejny udowadnia, że jest specjalistką w kreowaniu niebanalnych, pyskatych postaci, które nie wpisują się w ustalone schematy i narzucone społecznie konwenanse. „Nie dopniesz swego” to pierwszy tom nowej kryminalnej serii, która tym razem posiada tylko niewielką nutę romansu. W tej książce większą rolę odgrywają śledztwo oraz rozprawy sądowe niż emocjonalne życie bohaterów, choć ono także ma w tej fabule ważne znaczenie. Dostrzegam w tej książce drugie dno – mroczne i niepokojące. Pod powłoką pełną żartów, ciętego języka i kryminalnej akcji skrywa się obraz sprawiedliwości, która nie pokrywa się ze swoimi synonimami. I po lekturze książki czytelnik sam zaczyna się zastanawiać, na ile procent te wydarzenia są fikcją literacką, a jaki ich odsetek ma miejsce w rzeczywistości, dochodząc do wniosków, które nie jawią się w jasnych barwach. Akcja jest pospieszna, ale nie pędzi z zawrotną szybkością, a w fabule sporo jest technicznych kwestii dochodzenia do prawdy przez organy ścigania i wymiar sprawiedliwości, jednak mimo to znużenia nie należy się obawiać. Historia osnuta jest w Szczecinie, otoczenie opiewa w znajome postaci, które swój debiut miały już w serii z Wilkiem, ale czuć w tej książce coś całkowicie innego i świeżego, co intryguje, nie dając możliwości oderwania się od treści. I właśnie to łaknienie jak najszybszego rozwiązania kryminalnej zagadki w połączeniu z lekkim piórem autorki skutkuje nieprzespaną nocą u boku Gabrieli Sawickiej, jakkolwiek to brzmi. Mimo że w dużej mierze da się przewidzieć finalne wydarzenia, to i tak mocne oraz budzące dylemat moralny zakończenie całkowicie zaskakuje i pozostawia z nurtującymi pytaniami na ustach. Chcę szybko dostać więcej, najlepiej na już! – jakby zapewne zażyczyłaby sobie tego pani prokurator Sawicka. I ja ten upór podziwiam!

"Nie dopniesz swego" to książka, która już od pierwszych stron wciąga czytelnika w lekturę. Diana Brzezińska nie zmarnowała ani jednego zdania, żeby zawiązać akcję.

Czytelnik będzie patrzył na śledztwo oczami Sawickiej. Szybkie tempo, brak czasu na niepotrzebne rozważania, oczekiwanie na efekty. Tak, jak gnali bohaterowie, tak szybko posuwała się akcja. A im dalej w las, tym więcej niewiadomych się pojawia. Jednak Sawicka uparcie dąży do rozwiązania sprawy, nie przejmując się panującymi układami.

W powieści jest dość mocno rozbudowana warstwa obyczajowa. Mamy tutaj wydarzenia, w jakich brała udział Gabriela będąc dzieckiem, powrót do rodzinnego miasta, relacje z rodziną, współpracownikami i dawnymi znajomymi. Jednak tak naprawdę jest to tło dla wątku śledztwa i w żaden sposób go nie zakłóca.

Na szczególną uwagę zasługuje postać głównej bohaterki. Czytelnik nie będzie czekał długo, żeby przekonać się o jej charakterze. Bezczelna, opryskliwa i bezpośrednia. Nie liczy się z niczyim zdaniem, pomiata współpracownikami i nieustannie grozi przeniesieniem do Koziej Wólki. Ale przy tym jest skuteczna i jej charakter tak naprawdę pomaga jej w wypełnianiu zawodowych obowiązków. Na dodatek jest w niej coś takiego, że większości osób zależy na poprawnych stosunkach z nią.

Może się wydawać, że ta opryskliwość, ale i skuteczność to cechy charakterystyczne Gabrieli Sawickiej. Jaką jest osobą czytelnik przekona się tak naprawdę w ostatniej części oraz w ostatnich zdaniach książki.

"Nie dopniesz swego" Diany Brzezińskiej to początek nowej serii. Autorka zapowiada sześć części. Pierwsza z nich to kapitalne otwarcie – jest nieprzewidywalna, dynamiczna i z charakterem. A kapitalne zakończenie każe z niecierpliwością czekać na kontynuację.

Prokurator Gabriela Sawicka wraca do rodzinnego Szczecina z Gorzowa Wielkopolskiego. Jeszcze nie zdążyła rozpakować się w nowym gabinecie, a już została wezwana na miejsce zbrodni. W polickim lesie znaleziono ludzką rękę. Bardzo możliwe, że jest to przedramię zaginionego Adama Zajączkowskiego, męża wysoko postawionej miejscowej prokurator Aliny Madury-Zajączkowskiej, która od początku kontroluje śledztwo i ewidentnie nie chce rozwiązania sprawy.

Jednak na jej drodze staje Gabriela Sawicka, która dąży do rozwiązania sprawy i skazania winnego.

Dlaczego żona zaginionego nie chce, aby rozwiązać tę sprawę?

Sawicka i Rafał Michalski policjant z dochodzeniówki rozpoczynają śledztwo na nowo.

Czy policjant z żelaznymi zasadami znajdzie wspólny język z prokurator, która dla dobra sprawy sprytnie nagina przepisy prawa?

"Nie dopniesz swego" rozpoczyna nową serię kryminalnych powieści Diany Brzezińskiej.

Biorąc do ręki tę książkę nie spodziewałam się, że dostanę tak rewelacyjną historię.

Znakomita, nieprzewidywalna i wciągająca fabuła, idealnie wykreowani bohaterowie, lekkie pióro autorki, dynamiczna akcja, intrygująca sprawa kryminalna.

Ta książka to fenomenalny kryminał.

Czytając tę książkę poczułam się, jakbym brała udział w śledztwie.

Wciągająca od pierwszej strony i trzymająca w napięciu do samego końca.

Po takim zakończeniu z przyjemnością przeczytam o dalszych losach prokurator Sawickiej.

Spodobała mi się ta charyzmatyczna prokurator z diabelskim charakterkiem, bezkompromisowa i o silnej osobowości. Skojarzyłam ją sobie z Joanną Chyłką.

Petarda!

Już nie mogę doczekać się kolejnych części.

Jestem zachwycona do tego stopnia, że muszę nadrobić inne książki tej autorki.

Polecam gorąco!

4.25 Książka „Nie dopniesz swego” była dla mnie fascynującą przygodą. Jest to pierwszy tom serii opowiadającej o prokurator Gabrieli Sawickiej, która swojego pierwszego dnia pracy po przeprowadzce dostaję trudną, ale i bardzo ciekawą sprawę kryminalną. Historia wciągnęła mnie od pierwszej strony, ale muszę przyznać, że początkowo mnie zmyliła. Przez wstęp myślałam ze książka będzie dotyczyła innej zbrodni, ale te strony i tak nie pozostały bezcelowe. Od początku rzuciły mi się w oczy polskie imiona, nazwiska oraz miasta. Ja osobiście nie przepadam za tym w książce, ale po czasie przestało mi to przeszkadzać. Niezmiernie polubiłam główną bohaterkę i to, że jest ona kobietą stawiającą na swoim, wie do czego dąży i po co tu jest. Cała fabuła była interesująca, ale pod koniec trochę przeciągnięta. Zainteresowało mnie zakończenie i z ciekawością oczekuje drugiego tomu!!! Polecam🥰

"Nie dopniesz swego" będzie bestsellerem, zobaczycie 👠 💚 👠

Gabriela Sawicka, młoda prokurator wraca do rodzinnego Szczecina z Gorzowa Wielkopolskiego, gdzie została kilka lat temu "zesłana". Zanim jednak zasiądzie w nowym gabinecie dostaje telefon z wezwaniem na miejsce pewnego znaleziska. Otóż, w lesie znaleziona została ludzka ręka. Sprawa jest o tyle ważna, że to prawdopodobnie kończyna Adama Zajączkowskiego,  męża wysoko postawionej miejscowej pani prokurator - Aliny Madury-Zajączkowskiej.

Dla Sawickiej liczy się przede wszystkim sprawiedliwość i skuteczność zawodowa. Tym bardziej nie może pojąć, dlaczego 1,5 miesiąca po zaginięciu mężczyzny nie przesłuchano wszystkich świadków, a nagrania z osiedlowego monitoringu gdzieś się "zawieruszyły". Dlaczego Pani prokurator Zajączkowskiej nie zależy na rozwiązaniu tej sprawy? Tym bardziej, że w domu czeka na ukochanego ojca upośledzony syn...👠

We współpracy z policjantami Michalskim i Klimkiem podejmują śledztwo na nowo. Skoro jest ręka, gdzieś powinna być reszta ciała. Ludzie nie rozpływają się we mgle. Determinacja, upór i szemrane znajomości doprowadzają ją najpierw do zwłok, potem do skazania winnych. Jednak to wcale nie jest koniec, a wygrana sprawa to niekoniecznie happy end...👠

Gabriela Sawicka jest postacią bardzo wyrazistą. Można ją odbierać trochę jak Chyłkę po drugiej stronie barykady, też lubi dobrze zjeść, dobre wino, nie liczą się dla niej ludzie, a tylko cel, jaki dzięki nim może osiągnąć. Jednak to osoba, która nosi w sobie ogrom cierpienia i poczucie winy. Za swoją nieprzystępną osobowością ukrywa rodzinną tragedię, z którą zmaga się od 30 lat 👠

Historia prokurator Gabrieli Sawickiej będzie miała swój ciąg dalszy i szczerze Wam powiem, że już dziś czekam z niecierpliwością. Dodatkowym smaczkiem jest fakt, że jest to kryminał napisany kobiecym piórem, a autorka jest z zawodu [Adres usunięty]. prawniczką. Powieść ma 106 krótkich rozdziałów, które czyta się szybko i przyjemnie. Serdecznie Wam polecam 👌👠

"Nie musisz jej lubić, ale na pewno nie będzie Ci obojętna"

A ja Wam coś powiem, jej nie da się nie lubić i ją się kocha! A z pewnością pokochałam ją jaa!

Prokurator Gabriela Sawicka to taka postać, która nie jest w stanie szybko wylecieć z głowy. Bezkompromisowa kobieta petarda 🔥 pewna siebie, nie przyjmująca sprzeciwu, a jeśli się martwi lub nie jest czegoś pewna - nie okaże tego chociażby nie wiem co. Jak się na coś uprze to koniec - po trupach ale do celu. Może nie wszystko co robi jest zgodne z prawem i ogólnie pojętym porządkiem, ale czego się nie robi żeby dokończyć sprawę i skazać winną osobę.

Ma swoją skorupę, której nie chce rozbić. Mimo tego, że w jej życiu pojawia się pewien mężczyzna to stara się oddzielić go od siebie murem, zostawiając sprawy służbowe i współpracowników w budynku prokuratury.

Ten początek serii to istny ogień! 🔥 Chcę więcej! 🔥

Szacun dla Autorki 🖤 Kocham

Bardzo podobały mi się również fragmenty na sali sądowej, przez co czułam się, jak w jakimś dobrym filmie sensacyjnym. Akcja ani na chwilę nie zwalnia, dochodzenie idzie do przodu, a każde kolejne poszlaki idealnie się ze sobą łączą, prowadząc nas do zaskakującego finału.

Świetnie wykreowani bohaterowie. Gabriela Sawicka to idealna pani prokurator, dla której nie ma rzeczy niemożliwych. Jest konkretna i do bólu szczera, jest okropnie irytująca i nie do przegadania. Nawet mogę powiedzieć, że empatii u niej za grosz, bo w niektórych momentach nawet nie myślała czy ktoś inny cierpi z powodu straty, tylko zadawała bezpośrednie i czasem bolesne pytania do podejrzanych. Ale żeby nie było, Sawicka ma też sporo dobrych cech, bo pomimo jej opryskliwości, jej działania są niezwykle skuteczne, a tego mogliby pozazdrościć jej co poniektórzy podwładni. Z kolei Michalski to jej przeciwieństwo. Jego działania są tak samo efektywne, ale wykonuje je zdecydowanie spokojniej niż Gabriela, a do tego trzyma się stricte zasad, nie nagina ich pod żadnym pozorem, co oczywiście nie jest mocną stroną pani prokurator. Kwestia tylko, czy oboje dojdą do porozumienia, wyznając trochę inne zasady :P

Co do zakończenia, oj zdenerwowałam się i to konkretnie. Z niecierpliwością wyczekuje kolejnego tomu, bo końcówka wprowadziła mnie w niemałe osłupienie :P Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, uważam za udane! Będę musiała nadrobić inne książki pani Brzezińskiej :)

Gabriela Sawicka jest prokuratorem i właśnie po kilku latach wraca do Szczecina. Juz pierwszego dnia zostaje wezwana na miejsce zbrodni: w lesie znaleziono przedramię, które prawdopodobnie należy do męża ważnej prokurator. W rozwikłaniu sprawy pomaga Sawickiej między innymi Rafał Michalski. Kto okaże się winnym? Jak ułoży się współpraca Sawickiej z Michalskim i innymi współpracownikami?

W prost nie mogłam się doczekać kiedy będzie mi dane przeczytać "Nie dopniesz swego"! Postać Gabrieli Sawickiej zaintrygowała mnie już w poprzedniej serii autorki i bardzo chciałam ją bliżej poznać. Od początku wiedziałam, że ta kobieta nieźle namiesza w Szczecińskim Wymiarze Sprawiedliwości. @brzezinska zaczyna swoją kolejną serię z przytupem, mowa tutaj o wstępie, który z pewnością będzie jednym z ważniejszych wątków całego cyklu, bowiem autorka zaczyna nam bardzo powoli zdradzać informacje na temat Pani Prokurator.

Sawicką i Michalskiego polubilam już w poprzedniej serii i nie uległo to zmianie, to zupełne przeciwieństwa jednak w pracy idelanie się uzupełniają. Ich przepychanki słowne nieraz sprawiały, że na mojej twarzy gościł szeroki uśmiech, bardzo liczę na rozwiniecie się tej relacji.

Jeśli chodzi o sprawę, która została tutaj przedstawiona, to jak zwykle wszystko zostało świetnie i rzetelnie opisane. Sprawa Zajączkowskiego wciągnęła mnie od samego początku i byłam bardzo ciekawa "co, dlaczego i jak" oraz jak rozegra całe śledztwo Sawicka, bo z tą kobieta nigdy nic nie wiadomo.

Warto wspomnieć, że mamy tutaj również drugą sprawę prowadzoną przez Gabrielę, która z pewnością będzie się za kobietą ciągnęła przez dłuższy czas i mocno namiesza w jej życiu.

Autorka poraz kolejny zakończyła książkę w taki sposób, że nie pozostaje nic innego jak wyczekiwać z zapartym tchem kontynuacji losów Pani Prokurator. Jestem pewna, że wiele będzie się tu jeszcze działo!

"Nie dopniesz swego" to bardzo dobrze napisany kryminał, który wciąga, zaskakuje i dostarcza multum emocji od pierwszych stron, a takie wartkie tempo utrzymywane jest do ostatniego słowa tej powieści! Nie pozostaje mi nic innego jak z czystym sumieniem polecić Wam tą książkę. Moja ocena to 10/10

Diana Brzezińska to jedna z autorek polskich, po których książki sięgam z ogromną przyjemnością, ponieważ naprawdę zawsze czyta mi się bardzo dobrze, ekstremalnie szybko i mam problem z cierpliwym czekaniem na kolejne tomy. Tam było z serią z Wilkiem, a czy nowa seria, ze znaną już z tamtych powieści, Gabrielą Sawicką jest również godna uwagi?

Sawicką na pewno kojarzą osoby, które czytały o Wilkach i Adzie Czarneckiej. I ku ich uciesze, tutaj również pojawiają się tamci bohaterowie, ale spokojnie, można czytać bez znajomości innych książek autorki i się nie pogubić.

O czym zatem jest "Nie dopniesz swego"? Pani prokurator Sawicka przenosi się do zupełnie nowego miejsca żeby zacząć od nowa i nieco odpocząć. Nie jest jej to dane, bo zaraz po przyjeździe pojawia się problem, bo zostaje znaleziona czyjaś ręka. Cóż, przyjdzie szukać trupa? A może to w ramach okupu? Okazuje się, że ta część ciała należała do męża innej pani prokurator. Kontroluje ona każdy krok policji, każdy element śledztwa i na myśl przychodzi, że wcale nie chce aby zostało ono z sukcesem doprowadzone do końca...

Cóż, znów silna, kobieca postać i do tego opryskliwa, warcząca na wszystkich? Tak pomyślałam, a później Gabrielę polubiłam bardzo mocno, bo to faktycznie kobieta z przysłowiowymi jajami, ale jednak również po prostu osoba, której lekko nie jest. Tylko czy przez to nie wpakuje się w kłopoty i czy jej osądy są słuszne?

Muszę przyznać, że po raz kolejny nie zawiodłam się na Dianie Brzezińskiej. Świetni bohaterowie, dobrze poprowadzone śledztwo, zamęt, chaos, zakręcenie i w zasadzie można się na koniec nieźle zdziwić. Dla mnie to składniki na dobrą książkę i w zasadzie na całą serię.

Autorka pisze dość lekkim językiem. Mi jej styl przypadł do gustu już dawno i cieszę się, że wraz z nową serią się nie zmienił. Dla tych, którzy jeszcze nie czytali nic tej autorki szepnę, że zdecydowanie warto.

Jest klimatycznie, zaskakująco, zagadkowo i zagłębiamy się również w życie prywatne naszych bohaterów, co zdecydowanie jest na plus, bo możemy ich poznać poza pracą i sprawdzić co sprawiło, że są tacy, a nie inny.

Premiera już 9 marca, ale ja już czekam na drugą część...

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Otwartym.

Macie czasem tak, że książka podoba Wam się MIMO głównego bohatera, a nie DZIĘKI niemu? Takim przykładem w moim przypadku jest „Nie dopniesz swego” i prokurator Gabriela Sawicka.

Pierwsza sprawa, która trafia na jej biurko po zajęciu stanowiska prokuratora w Szczecinie, to sprawa zaginięcia lub morderstwa męża innej prokurator – znaleziona zostaje jego ręka. Szybko okazuje się, że pani prokurator wcale nie była dobrą żoną ani matką. W sprawie pomaga [Adres usunięty]. komisarz Michalski, którego charakter stanowi zupełne przeciwieństwo Gabi.

Cóż, jak mówi hasło na okładce: „Nie musisz jej lubić, ale na pewno nie będzie ci obojętna”. To prawda, Gabrielę trudno polubić, jest chamska, momentami sprawia wrażenie wręcz głupiej w tej obcesowości, gdy wymaga od współpracowników rzeczy niemożliwych i/lub nielogicznych i nie słucha rozsądnych argumentów. Momentami ma się ochotę trzepnąć ją w czachę ;) Jest jednak skuteczna i ma swoje demony, które ukrywa przed światem – swego rodzaju „origin story”, które, jak czuję, będzie rozwinięte w kolejnych tomach.

Ciekawie jest czytać kryminał z punktu widzenia prokuratora, czyli bardziej kwestie procesowe i typowe śledztwo, a nie pościgi, wybuchy i strzelaniny ;) Jeszcze ciekawsze, zwłaszcza po lekturze „Zbrodni bez ciał” tejże autorki w duecie z Gawlińskim, jest to, że akcja dotyczy do pewnego momentu takiej właśnie sytuacji – nie ma ciała, jest tylko ręka, bierze się pod uwagę możliwość procesu poszlakowego.

Fabuła jest wciągająca i ciekawa właśnie pod względem innego podejścia (przynajmniej dla mnie, bo nie sięgałam dotąd po takie kryminały). Smaczkiem jest też świetne, zaskakujące zakończenie. Historia ma wiele opcji na wątki pociągnięte w kolejnych tomach, które bardzo chętnie przeczytam. Może Gabi się trochę utemperuje? ;)

Pierwszy tom nowego cyklu kryminalnego "Prokurator Gabriela Sawicka"

Gabrielę Sawicką znamy już z cyklu o profilerce Adzie Czarneckiego i Krystianie Wilku, ale tam była bohaterką drugiego planu.

Młoda i ładna pani prokurator znana jest z wrednego charakteru, ciętego języka i skuteczności w prowadzeniu śledztw. Dąży do celu bez kompromisów, nie cofnie się przed niczym by dopiąć swego.

Gabriela Sawicka wraca do Szczecina i na starcie dostaje najgorszą sprawę: w lesie znaleziono rękę zaginionego Adama Zajączkowskiego, męża wpływowej pani prokurator, która robi wszystko by utrudnić śledztwo, najwidoczniej odpowiada jej wersja, że mąż porzucił ją i ich niepełnosprawnego syna. Prokurator Sawicka łapie trop i podąża nim konsekwentnie, pomaga jej Rafał Michalski z dochodzeniówki, między nimi iskrzy... czy coś z tego będzie? A jaką rolę w życiu Gabrieli chce pełnić Łukasz Lis, jej były chłopak, teraz związany ze światkiem przestępczym?

Historia wciąga od pierwszych stron, bohaterowie są postaciami wobec których nie da się pozostać obojętnym. Krótkie rozdziały sprawiają, że akcja toczy się wartko i stron szybko ubywa. Czekam na ciąg dalszy, czuję, że będzie się działo...

Polecam wszystkim, świetna lektura!

Zaginięcie czy doskonały plan opuszczenia rodziny ? Co tak naprawdę stało się z mężem jednej z najważniejszych prokuratorów w Szczecinie ? Co z tym wszystkim ma wspólnego znaleziona w lesie ręka ?

Parę dni temu wpadła mi w ręce najnowsza książka Diany Brzezińskiej. Jako że mam za sobą poprzednią serię autorki ale i jej inna książkę, bez wahania sięgnęłam po Nie dopniesz swego.

Tą książką autorka otwiera nową serię, która w mojej ocenie będzie równie dobra jak poprzednia.

W tej historii spotkałam się z bohaterami których bardzo dobrze poznałam już w poprzednich książkach. Najważniejszą osobą była oczywiście prokurator Sawicka która w mojej ocenie jest jedną z najlepszych postaci polskiego kryminału. Zarazem kobieca, ale tak naprawdę zadziorna ! Wgłębiając się w jej charakterystykę warto zwrócić uwagę na jej przeszłość. Była bowiem świadkiem śmierci swojej siostry, zaś to wydarzenie mocno odbiło się na jej psychice. Bardzo podobało mi się to, że autorka przez cały czas skrupulatnie odnosiła się do tych feralnych wydarzeń, dzięki temu można zauważać dlaczego Pani prokurator traktuje ludzi tak a nie inaczej.

Bardzo podobał mi się także pomysł na fabułę. Autorka umieściła w swojej książce osoby które wedle opinie publicznej powinni mieć nieposzlakowaną opinie. Nie bała się przedstawić prokurator Zajączkowskiej z tej złej strony.

Szczególną uwagę zwróciłam na rok prowadzonego śledztwa. Z jednej strony wszystko było zgodne z prawem, zas z drugiej strony nie zawsze tak było i byłam w ogromnym szoku czytając do czego posunęła się prokurator Sawicka na samym końcu ! Nie ładnie oj nie nie !!

Mimo to autorce udało się ukazać to jak hermetyczny jest świat prokuratury. Mało tego, co potrafi zdziałać człowiek ale i znane nazwisko ! Bardzo podobało mi się to, iż śledztwo nie zawsze miało punktu zaczepienia. Oddawało to realizm danej sytuacji gdyż jak wiadomo nie zawsze wszystko jest kolorowe i nie zawsze dowody muszą nam same wpadać w ręce.

Akcja toczyła się tu niezmiernie [Adres usunięty] dynamiczna spójna i dobrze przemyślana ! Autorka doskonale wiedziała kiedy zatrzymać wątki kryminalne i wpleść w historię odrobinę romantyzmu a także erotyki!:) Dzięki temu książka zdecydowanie nie była nudna, i stała się wręcz jedną z tych nieodkladalnych ! Reasumując: książka bardzo mi się podobała i cieszę się że jest to początek serii gdyż bardzo chce śledzić dalsze losy bohaterów! Tym bardziej że zakończenie tej historii było takie jak oczekiwałam ! Z mocnym przytupem i niebezpieczeństwem !:) polecam !!

Diana Brzezińska wywarła na mnie duże wrażenie swoją serią powieści o braciach Wilk. Zabierając sie za początek nowego cyklu o prokurator Gabrieli Sawickiej wiedziałam, że nie zawiodę się.

Muszę przyznać, że z każdą powieścią lubię pióro autorki coraz bardziej. Akcja jest dynamiczna, fabuła zaskakująca, a bohaterowie nietuzinkowi. Ta lektura to dla mnie sama przyjemność ❤

Polecam!