Morderczynie i psychopatki

Po tej lekturze pojawia się niesłychana lista pytań i niedomówień. Dlaczego kobiety popełniają tak okrutne i straszliwe zbrodnie? Jakimi pobudkami się kierują wbijając nóż w plecy czy pozwalając, aby partner znęcał się nad małym dzieckiem? Ile musi być w nich zła, że pozwalają sobie na takie czyny? Na te i inne pytania nie potrafię udzielić odpowiedzi, jestem zszokowana zachowaniem kobiet – morderczyń …

Autorka, psychiatra sądowy, przedstawia nam portrety ośmiu kobiet, morderczyń. Są to przypadki prawdziwe, z którymi autorka spotkała się na drodze swojej kariery zawodowej. Stawiała diagnozy i próbowała odpowiedzieć na pytanie, co skłaniało te kobiety do wejścia na drogę przestępstwa. Poznajemy dzieciństwo tych kobiet, okres dorastania oraz życie dorosłe. Zazwyczaj to życie jest trudne, z problemami i traumami, chociaż nie każda z tych sprawczyń wywodzi się z rodziny patologicznej. Były tez dziewczyny z dobrych domów, ale gdzieś się po drodze pogubiły, szybko wkroczyły na drogę zła. Często brak miłości i zainteresowania ze strony rodziców i wyrastanie w określonych warunkach skłaniało te kobiety do popełnienia zbrodni. Otrzymujemy bardzo smutny obraz, pełen bólu i rozpaczy. Czy te kobiety chciały być złe? A może sprawianie komuś krzywdy sprawiało im przyjemność? Różne przypadki są opisane w tej historii, nawet takie, o których nigdy byśmy nie pomyśleli …

Warto zastanowić się nad tym, czy odpowiednio wczesna reakcja bliskich na dziwne i może nie zawsze normalne zachowanie kobiet mogła zapobiec tym zbrodniom? Powstrzymać ich zamiary i zapędy? Może gdyby wcześnie zostały otoczone opieką, to nigdy by nie zrobiły krzywdy bliskim?

Bardzo ciekawa lektura, zwłaszcza dla osób zainteresowanych diagnozowaniem zachowań przestępców, motywami ich zachowania, badania podłoża zła. Ogrom w niej bólu i smutku. Mnie mocno wzruszyły te opisane sytuacje, w zwłaszcza gdy ofiarami były dzieci. W takich przypadkach ból jest nie do opisania i przeraża mnie akceptacja przez te kobiety krzywd wyrządzanych dziecku, najbliższej osobie, która w matce widzi opokę i oparcie, która liczy na pomoc matki. A co otrzymuje w zamian? Cierpienie, smutek, bolesne rany, maltretowanie fizyczne i psychiczne. Nie jestem w stanie zrozumieć tych czynów, nic nie jest w stanie mnie przekonać, że kobiety popełniały zbrodnie nie będąc świadomymi swoich zachowań. Nie mam litości dla takich zbrodni. Odpowiednio surowo kara powinna spotkać sprawców okrutnych czynów.

Atutem tej opowieści jest autentyczność, mamy okazję spotkać się twarzą w twarz z psychopatkami, z realnymi morderczyniami. Sam fakt, że to prawda, nadaje lekturze wymiaru prawdziwości i realności. Po tej lekturze pojawia się masa pytań, na które raczej nigdy nie znajdziemy sensownej odpowiedzi. Zawsze można próbować zabawić się w psychoterapeutę i stawiać diagnozy ...

Polecam.

Od zawsze ciekawiło mnie co potrafi wyzwolić w ludziach zło. Jak dochodzi do tego, że człowiek potrafi popełnić najgorszą zbrodnię. Czy wszystko kryje się w dzieciństwie czy może jednak w doświadczeniach późniejszego życia?

W tej książce mamy kilka różnych historii. Różne miejsca, różny wiek kobiet ( dokładnie, to opowieść o ,, złych" paniach), czy miejsce zamieszkania. Z pozoru nic ich nie łączy. Jednak jest pewien wspólny mianownik i nie myślę tu o morderstwie. Z każdą opowieścią możemy być coraz bardziej pewnie tego jak wszystko się zaczęło. Szczegóły oczywiście w książce.

Autorka w doskonały sposób opisała każdy z przydatków. Zagłębiła się w życie tych osób, przeanalizowała to co się działo, oraz sposób dokonania zbrodni. Wszystko napisane niezwykle przystępnym językiem. Czyta się dosłownie jak thriller z dodatkiem kryminału. Sam sposób pisania daje nam dużą dawkę zrozumienia dla tych czynów, nie mylić z usprawiedliwieniem.

Miałam niezwykle dużo emocji w czasie lektury i to nie z powodu zbrodni a tego co działo się wcześniej. Autorka z wielką dokładnością opisała losy tych kobiet oraz motywy jakie nimi kierowały.

Bardzo dobra książka, świetnie napisana i poprowadzona, zdecydowanie polecam.

Łagodna, dobra, miła, serdeczna…

Pewna siebie, opiekuńcza, zaradna, namiętna…

Taka jest kobieta, tak ją widzimy, tak ją przedstawiają…

Ale…

…czasami

Ona staje się mordercą.

Wiecie, że proporcje dotyczące płci w odniesieniu do czynów kryminalnych wynoszą 10:1 na rzecz mężczyzn? Ale żadne przestępstwo, nieważne czy popełnione przez mężczyznę, czy kobietę, nie jest gorsze ani lepsze. Zbrodnia to zbrodnia.

„Morderczynie i psychopatki. Szokujące historie z praktyki psychiatry sądowego” to reportaż zawierający osiem historii ośmiu różnych kobiet, których wspólnym mianownikiem jest morderstwo. Nahlah Saimeh opisuje ich motywacje, przyczyny popełnienia przestępstwa. Przedstawia ich portrety psychologiczne, problemy. Z potulnej kobiety czasami łatwo stać się psychopatką. Jeden impuls, tak wiele zła…

Daje zarys ich dzieciństwa, które często było trudne, przepełnione bólem, samotnością, odrzuceniem i upokorzeniem. Czasami też przemocą lub molestowaniem.

Każdą historię kończy komentarzem.

Widać dystans autorki do tych zbrodni, tych kobiet. Jest bardziej naukowo i rzeczowo. Nie ma patrzenia z góry. Nie ma osądów autorki. Jednak czasami jest trochę zbyt fachowo, co niestety męczy.

Emocje i uczucia są w czytelniku. On jest poniekąd sędzią. Niektórym zbrodnią można było zapobiec, jeśli kobieta miałaby pomoc. Inne z nich budzą ogromny ból. Szokują, przerażają, poruszają…

Każdy odbierze ten reportaż inaczej.

Podsumowując, jest to całkiem udany reportaż, jednak z pomysłu można by wycisnąć więcej. Książka dla fanów zagłębiania się w umysł mordercy.

"Morderczynie i psychopatki" to reportaż z praktyki psychologa sądowego, który opowiada nam historie kobiet oraz ich historie, które doprowadziły ich do morderstwa. W książce mamy osiem różnych historii, osiem różnych kobiet i osiem morderstw. Autorka przedstawia nam ich historię, motywację oraz problemy z jakimi musiały się mierzyć. Wskazuje jak ważny jest okres dzieciństwa w życiu każdego człowieka, które tak naprawdę kształtuje tym kim stajemy się później. W większości kobiety, które zostały tutaj ukazane miały ciężkie dzieciństwo. Każda historia zakończona jest komentarzem autorki, jej przemyśleniami i wyjaśnieniami.

Być może nie jestem obiektywna jeśli chodzi o ten tytuł, jednak jest to tematyka, która mnie bardzo interesuje. Szkoda, że ta książka nie wyszła wcześniej, gdy ponad rok temu pisałam prace licencjacką na podobny temat związany z kobietami. Myślę, że ta książka jest dla każdego z nas. Jest napisana prostym językiem i mimo wszystko nie jest przepełniona psychologicznymi zwrotami, więc nikt nie powinien mieć problemu z jej czytaniem. Uważam, że historie, które zostały pokazane były nie dość, że bardzo interesujące i nie można było się od nich się oderwać to jednocześnie były przerażająca. Czytając o tym, jak żona potrafi zabić męża bez mrugnięcia okiem naprawdę napawało do przemyśleń. Jedyny minus jaki widzę to zmiana imion i nazwiska kobiet, myślę, że nie jedna osoba, chciałaby dowiedzieć się jeszcze więcej o tych morderczyniach. Całość prezentuje się jednak "rewelacyjnie" jak na książkę tego typu. Nie ma w niej nudy. Gwarantuję, że każdy kto po nią sięgnie nie będzie mógł się oderwać. Ja z pewnością kiedyś do niej wrócę.

Czy obok takiego tytułu można przejść obojętnie? Czytaliście, bądź macie go w planach?

Zazwyczaj, gdy słyszymy o morderstwie to na pierwszym miejscu jako sprawcę umieszczamy mężczyznę. Po prostu tak się przyjęło, bo przecież kobiety są tak delikatne, że nie mogłyby się dopuścić tak brutalnego czynu… Jednak nic z tych rzeczy! Kobiety potrafią być lepszymi mordercami niż mężczyźni! To wszystko przez to, że tak naprawdę mało kto by je podejrzewał o takie zbrodnie.

Autorka w swojej książce „bierze na tapetę” morderstwa dokonane przez kobiety oraz ich portrety psychologiczne. Dzięki „Morderczyniom i psychopatką” poznajemy osiem historii, które zmieniły życie wielu ludzi.

Pomimo, że Saimeh nie osądza bohaterek, nie podchodzi do niech emocjonalnie to książka potrafi w czytelniku wyzwolić ogromną dawkę emocji. Jednak nie dzieje się to bez powodu - bohaterkami są np. kobiety, które dokonują zbrodni z premedytacją, dzieciobójczynie, czy takie, których postawa nie zostawała obojętna na wykorzystywanie seksualne własnych dzieci. Czytając takie historie nie sposób nie doznać szoku, niedowierzania, złości…

Warto zaznaczyć, że autorka nie skupia się na opisach samych zabójstw. One są jedynie tłem dla książki. Tutaj poznajemy życie morderczyń przed popełnieniem przestępstwa oraz ich losy jako osadzonych. W książce mamy do czynienia z dogłębną analizą psychologiczną kobiet oraz analizą przyczynowo-skutkową pomiędzy przeszłością kobiet, a przestępstwami jakich się dopuściły.

Dzięki temu, że autorka jest specjalistką w dziedzinie psychiatrii sądowej od „zaplecza” możemy poznać pracę psychiatry sądowego i przysłowiowo zobaczyć „z czym to się je”. Książka napisana jest bardzo ciekawie, a medyczne sformułowania nie przytłaczają czytelnika.

Statystycznie zdecydowanie więcej zbrodni popełniają mężczyźni, ale niestety w grupie morderców można natknąć się również na kobiety.

Nahlah Saimeh napisała książkę, w której zwróciła uwagę czytelników na osiem kobiet, bezwzględnych morderczyń i psychopatek. Każdy rozdział poświęcony jest innej osobie i innej historii.

Czy wiecie na jakie pytanie odpowiada między innymi psychiatria sądowa? Należą do nich między innymi: „Jak to możliwe, że kobieta zabija własne dziecko? Dlaczego świadomie pozostawia je na pastwę brutalnego partnera? Dlaczego go nie chroni?” To właśnie odpowiedzi na wyżej wymienione problemy wskazuje nam autorka.

Wymienione tutaj sytuacje były przerażające. Jak w ogóle można było do tego dopuścić!!! Niestety w zasadzie w każdym przypadku wiązało się to z dzieciństwem i wychowaniem owych kobiet. W młodości zaniedbane, niekochane, bez odpowiednich wzorców, bez wsparcia rodziny i rodziców, nie wiedziały jak powinny postępować w swoim dorosłym życiu.

Czy wiecie, że „do dwóch trzecich dzieciobójstw w rodzinie dochodzi w pierwszym roku życia dziecka, a motywy są bardzo równe. Klasyczny neonatyd, a więc zabicie noworodka w pierwszych dwudziestu czterech godzinach życia przez matkę, popełniany jest w większości dlatego, że ciążę wypierano lub ukrywano”… Włos się na głowie jeży, jak tak można. Zdaje sobie sprawę, że wiele młodych matek popada w depresję poporodową, ale od razu uciekać się do takich czynów… przerażające…

Autorka bardzo często zwraca również uwagę na fakt, iż panie miały zaburzenia osobowości typu borderline. Cechuje się to między innymi silnymi tendencjami autodestrukcyjnymi, impulsywnością oraz brakiem stabilności emocjonalnej.

To książka warta przeczytania, ale momentami zatrważająca… Kolejny raz uświadamiająca nam, jak istotne jest wychowanie, które buduje nas samych i naszą przyszłość.

Istotą jest wytłumaczenie czym kierowały się kobiety, jak działała ich psychika. Czego doświadczały w swoim życiu, a była to zarówno przemoc fizyczna, jak i psychiczna.

Dodatkowo duży plus za język, który był zrozumiały i prosty. Autorka nie stosowała medycznych określeń, a jeśli już jakieś wprowadzała bardzo skrupulatnie je tłumaczyła.

W książce "Morderczynie i psychopatki" autorka Nahlah Saimeh - specjalistka w dziedzinie psychiatrii sądowej - przedstawia osiem portretów psychologicznych kobiet, które dopuściły się przestępstw. Opisuje jak specyficznie działa ludzka psychika, jak bardzo jest podatna na manipulacje, a także omawia to, że wiele sygnałów prowadzących do tragedii da się zauważyć wcześniej, przed zbrodnią.

Moim zdaniem świetne jest to, że autorka skupiła się właśnie na przypadkach kobiet, ponieważ sama w przedmowie wspomina o tym, że 10 razy więcej przestępstw z użyciem przemocy to jednak sprawka mężczyzn. Tutaj mamy rzadsze przypadki zbrodni popełnianych przez kobiety. Ta nierównowaga między płciami odnośnie przemocy opisywana jest zależnościami biologicznymi i społecznymi uwarunkowaniami. Autorka podkreśla jednak, że przestępstwo nie jest lepsze ani grosze, gdy jest popełniane przez kobietę. Kobieta też nie zawsze musi być ofiarą, jak często jest zakładane.

Autorka przybliża osobowości kobiet, ich motywacje do popełnienia zbrodni i obraz poważnych zaburzeń psychicznych. Mamy też opisane życie tych kobiet z ich komentarzem, co sprawia, że mamy szerokie spojrzenie na całą sprawę. Ciekawie patrzy się na te sprawy, kiedy możemy dowiedzieć się, co dana kobieta uważa o swoim postępowaniu po kilku latach i zrozumieć, co siedzi jej w głowie, jak postrzegała swoje zbrodnie.

Z minusów to na pewno brak konkretnego zakończenia (co prawda były podsumowania po każdym przypadku opisywanym) i to, że przypadki zostały wybrane tak, aby pokazywały pewne tendencje, a nie wyjątki. Autorka podkreśla to w przedmowie. Wiec jak dla mnie, skoro są to "szokujące historie...", to można byłoby się skupić na jeszcze mocniejszych perełkach zbrodni, pojechać tak "po bandzie", ale mimo tego było bardzo ciekawie.

W książce mamy też opisy sytuacji, bardzo trafiające w mój gust "Krótko potem musiała wyjść z sypialni do łazienki, a wówczas trafił ją szlag". Tutaj poważny klimat, a tutaj takie zdanie. Dla mnie jest to perfekcyjne w swoim brzmieniu.

Jeśli lubicie ciekawe historie kryminalne oparte na faktach i studium świetnych przypadków psychiatrycznych, to będzie to dobra lektura.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Muza.

Dlaczego kobiety decydują się na zabicie bliskiego mężczyzny? Dlaczego zgadzają się na to by ich partnerzy maltretowali i wykorzystywali ich dzieci? Co tam naprawdę nimi kieruje?

Książka przedstawia nam osiem historii kobiet, które dopuściły się czynów, które nie mieszczą się w głowie. Mamy idealny zlepek tego, do czego kobieta jest zdolna. Morderstwo, szaleństwo, wiarę w nieomylność partnera, zgoda na krzywdzenie swoich dzieci. Jednocześnie dostajemy pełną psychoanalizę tego, jak w tym momencie dana osoba funkcjonuje, o czym myślała, dlaczego tak postąpiła a nie inaczej.

Ta książka naprawdę świetnie pokazuje jak można działać destrukcyjnie dla siebie i dla swoich bliskich. Często już te zaburzenia objawiają się w dzieciństwie, ale jednak przede wszystkim w życiu nastoletnim. Bo większość bohaterek miała jednak dobre życie, ale jednak czegoś zabrakło, co powodowało, że ich samoocena jak i wiara w siebie zanikała. Przez co naprawdę działały dla siebie niszczycielsko.

Dla mnie, miłośniczki takich historii, książka jest naprawdę dobra. Ale też fajnie obrazuje problemy, które mogą dotknąć tak naprawdę każdego z nas. Bez względu na płeć.

Jak to możliwe, że kobieta zabija własnego męża, dziecko lub pozwala, by pastwił się nad nim brutalny partner?

Czemu nie widzi niczego złego w molestowaniu własnego potomstwa?

Od pokoleń kobiety są postrzegane jako te delikatne i łagodne, dlatego gdy wychodzi na jaw ich brutalna natura, wybitnie szokuje to całe społeczeństwo.

Co sprawia, że zamieniają się w potwory?

Nahlah Saimeh, specjalistka w dziedzinie psychiatrii sądowej, w swojej książce przedstawia osiem portretów psychologicznych sprawczyń ciężkich przestępstw.

Opisuje rzeczowo i konkretnie nie tylko ich czyny, ale również szczegółowo wyjaśnia co do nich doprowadziło.

Dlaczego, kiedy można było jeszcze im pomóc, zostały zlekceważone.

Dlaczego nie chciano lub nie zauważono pierwszych oznak szaleństwa.

Wszystko to bez zbędnych ozdobników i moralizowania.

Czyste fakty, co, moim zdaniem sprawia, że książka jest prawdziwa i smutna, bo przecież gdyby w porę zareagowano, być może do tych czynów w ogóle by nie doszło.

Lektura nie jest długa, ale robi na nas ogromne wrażenie, dlatego ja już dzisiaj ogromnie ją Wam polecam.

Autorka książki jest specjalistką w dziedzinie psychiatry sądowej i przedstawia ona portrety psychologiczne kilku kobiet skazanych za ciężkie przestępstwa, oczywiście zmieniając ich nazwiska oraz inne dane osobowe. Na przykładzie ich spraw opisuje okoliczności zbrodni oraz wyjaśnia, dlaczego pierwsze oznaki przemocy ze strony kobiet zostają często niezauważane i dochodzi do momentu gdy jest już za późno, by zapobiec przestępstwu.

Muszę przyznać, że jest to chyba jeden z pierwszych reportaży (oprócz tych, które przerabiałam jako lektury szkolne) jaki czytałam, ale z pewnością bardzo zachęcił mnie ON do tego gatunku. Historie opisane w książce zostały opowiedziane w naprawdę ciekawy i prosty sposób, dzięki czemu pochłonęłam ją w właściwie jedno popołudnie. Bardzo podobało mi się to, że autorka dość szczegółowo wytłumaczyła przyczyny zachowań przestępczyń, ich przeszłość oraz to na czym polegały ich problemy, dzięki czemu czytelnik może dość dobrze zrozumieć każdą ze spraw i wyrobić sobie na ich temat własne zdanie.

Bardzo polecam Wam tę pozycję, ponieważ uważam, że można się z niej dowiedzieć naprawdę wielu ciekawych i ważnych rzeczy o psychice i jej zaburzeniach, a także o tym jak bardzo przeszłość może wpłynąć na człowieka i jego postrzeganie świata. Będzie to z pewnością idealna książka na wakacje, gdy złapie Was ochota na lekko napisaną literaturę faktu, którą będzie można pochłonąć w jeden dzień 😊.

Zło jest złem, tak samo jak i zbrodnia. Jednak kiedy słyszy się, że sprawcą jest kobieta, pojawia się niedowierzanie z jednej strony, a z drugiej osąd oraz postrzeganie wszystkiego jedynie w dwóch kolorach: czarnym i białym. Cały kłopot w tym, że ani te dwie barwy, a tym bardziej obiegowe opinie, nie oddają tego, co faktycznie wydarzyło się.

Nahlah Saimech od lat jest psychiatrą, zajmującą się również opiniami dla wymiaru sprawiedliwości. Jej doświadczenie w tym zakresie jest szerokie, a jego pokłosiem stała się książka „Morderczynie i psychopatki”. Już sam tytuł wskazuje jaki ma motyw, lecz jest ON punktem wyjścia do rozłożenia na czynniki pierwsze tego, co stało u podstaw szeroko rozumianej zbrodni. Nie zawsze jest ona synonimem zabójstwa, czasem nie dochodzi do odebrania życia, ale i tak określony czyn prowadzi do bólu i cierpienia i jest ciężkim przestępstwem. Autorka przytacza konkretne wydarzenia, poddaje je na naszych oczach analizie, stara się dociec do jego źródeł i cały czas z oczu nie traci człowieka, sprawcy i ofiary. Często wydaje się nam, że lekarskie opinie mają za zadanie wybielić przestępcę lub doprowadzić do zmniejszenia jego winy, a co za tym idzie i kary. Jednak w przypadku tej lektury dostaje wgląd do tego, co kierowało tymi konkretnymi ludźmi. Nahlah Saimech przeciwstawia się stereotypom w postrzeganiu kobiet, umniejszania ich roli lub też odwrotnie stygmatyzowaniu. Duże doświadczenie autorki można dostrzec na każdym kroku, temat nie jest łatwy, zwłaszcza, że opiera się na faktach i nie jest w żadnym razie fabularyzowany. Prawda sama w sobie jest na tyle interesująca i zbyt często brutalna, iż nie trzeba jej dodatkowo ubarwiać.

„Morderczynie i psychopatki” nie są chłodną relacją, w jakiej emocje odłożono na bok, ale nie wykorzystano ich również by cokolwiek usprawiedliwiać, koloryzować lub dodać dramatyzmu. Strona naukowa i strona dokumentalna nawzajem się uzupełniają, tak, by nie przytłoczyć czytelnika medycznymi sformułowania, lecz i nie skupić się na suchych faktach. Nahlah Saimech odsłania nie tylko kulisy zbrodni, ale też i swojej pracy. Opinia biegłego ma konkretny cel, jednak to także swoiste śledztwo dotyczące powodów, które doprowadziły do tragedii. Niektóre znajdują się już w policyjnych i sadowych aktach, inne są ukryte głęboko w sprawcy i nie tak łatwo do nich dotrzeć. Stworzenie portretu psychologicznego to praca wymagająca jednocześnie zaangażowania oraz zachowania obiektywizmu, co wydaje się wzajemnie wykluczającymi działaniami. Jednak powinny zaistnieć jeśli mają dać odpowiedzi na pytanie co i doprowadziło do przestępstwa i dlaczego nie zostało zauważone zanim do niego doszło.

7/10⭐

Co skłania człowieka do zabójstwa? Motywy są różne, wydawałoby się niepozorne, a jednak mała iskra może spowodować wielki wybuch.

Osiem różnych kobiet.

Osiem historii.

Osiem zabójstw.

Blurb przytoczyłam kilka postów wcześniej, więc nie będę tu powielała.

Książka jest trochę podobała do ,,Motywu ukrytego" Katarzyny Bondy i może gdybym nie była świeżo po ,,Motywie..." to lekturę odebrałabym inaczej. Nie mniej znajdziecie tu historie prawidziwe, czyli coś dla zwolenników true crime. Aczkolwiek opisy zbrodni wydały mi się krótkie i mało szczegółowe, natomiast komatarze ze strony autorki dotyczące motywów, były wyczerpujące.

Nie chce za bardzo spojlerować, bo lektura jest ciekawa, a niektóre zbrodnie mrożą krew w żyłach, zwłaszcza rozdziały dotyczące zbrodni na dzieciach.

Jednak ja z jakiegoś powodu czuję niedosyt. Tytuł sugeruje coś innego i dostajemy coś zupełnie innego.

Zbrodnia jest tutaj pretekstem do zaprezentowania historii tych kobiet, trudnego życia, nieszczęśliwego dzieciństwa i ich portretów psychologicznych. Autorka zwraca szczególną uwagę na życie tych kobiet przed zbrodnią i po. Wprowadza czytelnika w meandry ich egzystencji i próbuje ukazać bodźce jakie doprowadziły do zbrodni, duży nacisk kładąc na dzieciństwo. Bo to właśnie wtedy kształtuje sie osobowość człowieka.

Także, jeśli lubujecie się w temacie ludzkiej psychiki to ta książka jest jak najbardziej dla was 👌

Za każdym razem kiedy media podają informacje o zbrodni popełnionej przez kobietę jestem pewna, że większość z nas zadaje sobie pytanie jak to możliwe, że zbrodni dopuściła się kobieta. Przecież to kobiety uchodzą społecznie za płeć słabszą, a co za tym idzie powinny mieć łagodne usposobienie, stronić od konfliktu a wszelkie spory rozwiązywać polubownie.

Nahlah Saimeh dzięki swoim doświadczeniom zawodowym jako biegła specjalizująca się w przygotowywaniu opinii do spraw, które dotyczą przestępstw przy użyciu przemocy, ale też przestępstw seksualnych, przybliża czytelnikowi nieco szczegółów dotyczących diagnozowania kobiet morderczyń.

Co ciekawe, autorka nie oskarża tych kobiet, a stara się pokazać wszystkie okoliczności, które doprowadziły sprawczynię do momentu zbrodni. Rozpatruje ona wydarzenia sięgające niejednokrotnie lat dziecięcych, ponieważ już na tak wczesnym etapie życia pojawiały się szczegóły, które rzutują na dorosłe życie i wybory dokonywane przez oskarżone.

Autorka absolutnie nie usprawiedliwia, a jedynie daje możliwość spojrzenia na problem szerzej, to jest coś czego zwykły obserwator nie widzi, a co w sądownictwie i całym procesie orzekania jest niezbędne aby móc wydać sprawiedliwy wyrok.

Dla laika to niezwykle odkrywcza lektura, bo dostarcza wielu szczegółów o pracy biegłego sądowego, ale też sposobów pracy z podejrzanym i rozpracowywania psychiki kobiet, które dopuściły się zbrodni.

I choć biologicznie rzecz ujmując to mężczyźni są „predysponowani” do popełniania zbrodni, to okazuje się, że kobiety mogą być równie zażarte i zaciekłe co mężczyźni. Choć to nic optymistycznego, to cieszę się, że sięgnęłam po kolejną książkę, która pozwala patrzeć szerzej.