Dziwność świata (z francuskiego określana mianem bizarności) to motyw często przewijający się w sztuce i kulturze. O dziwnym świecie śpiewał przed laty Czesław Niemen, a współcześnie taki jego obraz wyłania się z książki Olgi Tokarczuk "Opowiadania bizarne".
"Opowiadania bizarne" to zbiór dziesięciu krótkich utworów narracyjnych, których dominantę stanowi czarny humor. Autorka w mistrzowski sposób operując groteską, kreśli obraz świata pełnego grozy i elementów fantastyki. Cały cykl tworzy opowieść, na podstawie której można by powiedzieć, że rzeczywistość umyka racjonalnemu poznaniu. Nie jest możliwe jej ogarnięcie za pomocą intelektu ani zmysłów; wszystko, na co się patrzy, w rzeczywistości wygląda zupełnie inaczej, niż byśmy sobie wyobrażali.
Akcja każdego z opowiadań noblistki została osadzona w innych realiach historycznych. Pisarka przenosi czytelnika z siedemnastowiecznego Wołynia do współczesnej Szwajcarii, dalekich zakątków kontynentu azjatyckiego czy miejsc nieistniejących realnie, wykreowanych w umyśle autorki i zobrazowanych na kartach jej opowiadań.
O autorce
Olga Tokarczuk to ostatnio chyba najgłośniejsze nazwisko wśród polskich współczesnych prozaików. Laureatka literackiej Nagrody Nobla za rok 2018 jest jedną z najbardziej znanych i cenionych polskich pisarek poza granicami naszego kraju. Jej dorobek twórczy tłumaczono na kilkadziesiąt języków. Autorka wielokrotnie wyróżniana była również w Polsce, między innymi literacką Nagrodą Nike za powieści "Bieguni" i "Księgi Jakubowe" (odpowiednio w latach 2008 i 2015). Proza pisarki bywała przedmiotem adaptacji teatralnych. Sebastian Majewski wystawił spektakl na motywach powieści "Prawiek i inne czasy", a Michał Zadara przeniósł na scenę "Biegunów".