Mroczna prawda

Gwałt, choć nietypowy pozostawił po sobie niesmak. Sprawiedliwość ? Czy coś takiego istnieje ? Prawda ? Któż teraz mówi samą prawdę ?

Książki Cary Hunter to nie tylko kryminały i thrillery. Te opowieści zawierają pewnego rodzaju ducha, którego obecność odczuwalna jest podczas czytania każdej kolejnej strony. Owemu duchowi nadałabym imię : sprawiedliwość.

Gwałt jest czynem który najczęściej dokonywany jest przez mężczyzn na kobietach. Tym razem autorka pokazała że gwałcicielem może być kobieta. I to nie byle jaka, bo piękna Pani wykładowczyni. Można by powiedzieć że temat iście banalny. Student chce mieć lepsze oceny dlatego daje się wykorzystywać swojej nauczycielce... No tak ta sprawa nie wyglądała a to co pokazała mi autorka, upewniło mnie w przekonaniu że każda historia ma dwa końce...

Ta książka nie dotyka tylko tego jednego tematu. Jest w niej wyodrębniony wątek kryminalny który niewątpliwie dodaje całej historii jeszcze większej dozy grozy.

Skupiając się na fabule, mogę śmiało stwierdzić że jest ona wciągająca ale i nieco skomplikowana. Autorka łączy dwa ogromne wątki w jedną całość. Przez pewien czas bałam się że zaraz się pogubie, jednak nic takiego się nie stało. Pomimo licznych postaci, oraz wielu zwrotach akcji, ja czułam się tak jakbym była w centrum wydarzeń.

Całość wydała mi się bardzo przemyślana i spójna. Niestety, zawiodły mnie rozdziały a raczej ich brak... Całość opisywana jest jakby jednym ciągiem. Co prawda istnieją przerywniki w postaci podcastów oraz rozmów natomiast nie miałam takiej chwili wytchnienia, podczas której mogłabym zamknąć książkę ona chwilę odpocząć po czym nie musiałabym szukać gdzie skończyłam. O tyle ile nie myliłam się przy postaciach to tutaj miałam problem z tym kto się kiedy wypowiada. Brakowało mi określonego typu narracji, która była by przypisana do konkretnej osoby. Według mnie właśnie to powodowało największy chaos, choć z czasem wszystko ułożyło mi się w jedną całość.

Początkowo akcja rozgrywała się bardzo wolno. Autorka szczędziła nagłych zwrotów, zaro otrzymałam cenny czas na to aby zapoznać się z konkretnymi Dowodami i sytuacjami, tak bym w późniejszym etapie książki mogła "z nich skorzystać ". Wraz z kolejnymi rozdziałami, akcja nabierała tempa a sama fabuła stawała się jeszcze ciekawsza. To co bardzo mi się podobało to utrzymanie jednego głównego tematu w książce. Jest nim niewątpliwe seksualność, wykorzystywanie seksualne, ale i postrzeganie swojego zachowania, swojego popędu względem innych. Było to bardzo dobrze ukazane w podcastach które zostały umieszczone w tekście jako "przerywniki". Całość bardzo mi się podobała, choć nie wywołano we mnie ogromnych wrażeń. Oczekiwałam napięcia i go dostałam. Chciałam czegoś co jeszcze nie czytałam i tak też właśnie było. Autorka bardzo mnie zaskoczyła a najbardziej zrobiło to zakończenie książki! Byłam w ogromnym szoku kiedy doczytywałam ostatnie strony. I właśnie tutaj pojawił się ogrom moich emocji! To było coś pięknego ! Wrócę jeszcze do stylu autorki. Jest ON lekki, ale zarazem i skomplikowany. Brak rozdziałów, przeskoki w typie narracji troszkę utrudniły mi czytanie, choć książkę przeczytałam bardzo szybko ! Myślę że jest to dobra propozycja dla osób które lubią lekkie thrillery z głównym wątkiem kryminalnym. Polecam przeczytać książkę :) jest zaskakująca!

„MROCZNA PRAWDA”

Cara Hunter Wydawnictwo Filia

Czy uwielbiacie psychologiczne thrillery Hunter? Jeżeli tak, to nie możecie przegapić jej najnowszego dzieła „Mroczna prawda”. Niesamowicie mrożący krew w żyłach thriller. Fabuła palce lizać. Bohaterowie tajemniczy i rewelacyjni. Dobrze wykreowani. Wartka akcja. Tutaj nie ma czasu na nudę. Z czystym sercem polecam „Mroczną prawdę”.

Standardowo jak słyszycie gwałt od razu przed oczami macie biedną skrzywdzoną dziewczynę i psychopatycznego mężczyznę. Tym razem dostaniecie zupełnie co innego. Pozory mogą mylić.

Gwiazda wydziału na uczelni, silna kobieta dopuściła się gwałtu na studencie. Jej ofiarą jest wysportowany, prawie 2 metrowy zawodnik rugby. Czy to był faktycznie gwałt? Może oddał się dobrowolnie lub obydwoje tego chcieli, a teraz udaje wykorzystanego. To już musicie ustalić sami.

W powieści „Mroczna prawda” próbuje to ustalić inspektor Adam Fawley i jego zespół. Nietypowy gwałt. Czy im się uda dokopać do prawdy? Za wszelką cenę próbują przypisać winę kobiecie.

Jednocześnie komuś nie podoba się, że inspektor Fawley próbuje rozwiązać tą sprawę. Kopie pod nim ogromne dołki. Czy Adam Fawley wyjdzie z tego cało? Komu tak bardzo zależy na nieujawnieniu prawdy? Co się za tym kryje? Macie do rozgryzienia twardy orzech.

Nie mam co ukrywać, ale zakończenie mnie mocno zaskoczyło. Kto w tej powieści jest dobry, a kto tak naprawdę zły? Ostrzegam pozory mogą mylić. Ustalicie to sami czytając ten znakomity thriller. Czysta prawda niestety boli. Kogo zaboli najbardziej?

Wypływa również sprawa „Przydrożnego gwałciciela”. On gwałcił kobiety. Ponownie atakuje. Nie będę wam zdradzała szczegółów. Musicie przeczytać sami. Co z tym wspólnego ma nasz detektyw?

„Mroczna prawda” to piąty tom serii o inspektorze Adamie Fawleyu. Nie musicie czytać pozostałych części, żeby zrozumieć ten tom. Jednak zachęcam was do ich przeczytania. Warto.

Powieść wciąga do ostatniej strony. Cara Hunter doskonale potrafi budować napięcie. Ta książka na długo pozostaje w pamięci.

Autorka jest niesamowita. Wielkie brawa za kolejną cudowną powieść.

Cara Hunter, I love your books.

Na początku tej książki autorka przedstawia wszystkich bohaterów. Dlatego jeśli ktoś nie czytał poprzednich części będzie mógł spokojnie odnaleźć się w tej części.

💥💥

Nasz detektyw i jego zespół zostają wezwani do sprawy nietypowej napasci seksualnej. Ofiarą jest student uniwersytetu w Oksfordzie. Osoba, którą oskarża to jego wykładowczyni.

Jest ona dumą uniwersytetu, przodującą w kręgach nauczycielskich. Ofiarą dwumetrowy zawodnik rugby.

Ciekawe połączenie. Mała kobieta i kawał chłopa, który nie może obronić się przed nią. Dodatkowo całe zdarzenie miało mieć miejsce w jej domu. Jednak czy to o co oskarża ją student jest prawdą? Czy tylko dobrze uknutą intrygą? Co takiego musiało się wydarzyć by doszło do takiej sytuacji?

Dużo pytań, dużo odpowiedzi. Postronne osoby bardziej lub mniej pomocne.

💥💥

Widząc nazwisko Hunter można brać książkę w ciemno i wszystko powinno być super. Tym razem autorka przekombinowała. Na tle innych jej książek, które czytałam ta wypada średnio. Zbyt duża opisów, które były zbędne.Akcja rozwija się bardzo powoli. Czytajac miałam wrażenie, że jest po trochę wszystkiego. Pomieszanie z poplątaniem. Mimo minusów książka mi się podobała, ale nie było tego czegoś co zwykle wywoływały książki tej autorki.

Naprawdę niewiele zabrakło, aby ta książka była rzeczywiście dobra. Jak zwykle przy thrillerach nakręciłam się na rewelacyjną historię, która w gruncie rzeczy była ciekawa, ale jej tempo dla mnie okazało się zbyt nużące.

„Mroczna prawda” od @wydawnictwofilia to kolejny tytuł z serii o inspektorze Adamie Fawley’u. Tym razem detektywowi przyjdzie zmierzyć się z tajemniczą sprawą na uniwersytecie.

Fawley i jego ludzie dostają zgłoszenie o napaści seksualnej na uniwersytecie oksfordzkim. Ofiarą jest student, gracz rugby, a sprawcą jego wykładowczyni. Równocześnie na torach kolejowych zostaje znalezione ciało kobiety. Okazuje się, że to koleżanka żony inspektora, a ona sama po tym zdarzeniu nie czuje się bezpieczna. Jakby tego było mało, właśnie na wolność wychodzi gwałciciel, którego przed 18-tu laty Fawley wsadził za kratki. Czy te wszystkie zdarzenia mają ze sobą coś wspólnego?

Cała zagadka, te zawiłości i wynikające z nich zależności są bardzo dobrze skonstruowane, jednak fabuła ma tak niespieszne tempo, że mniej wytrwałych czytelników może naprawdę zniechęcić. Także dla wiernych fanów serii będzie to gratka, ale jeśli ktoś spodziewa się spektakularnego thrillera psychologicznego, to może być nieco rozczarowany.

" Gavin Parrie nie jest głupi, co do tego miała rację. Poza tym owszem, ma wiele do stracenia - tutaj również się nie myliła. Niestety, ma również motyw. Motyw, który być może będzie wart ryzyka.

Zemstę.

Tamtego dnia, w sądzie, to nie było wyładowywanie złości.

Jest winny. Wie o tym tak samo, jak ja. Jest jednak jeszcze coś, z czego obaj zdajemy sobie sprawę.

Gavin Parrie został skazany na podstawie kłamstwa."

Adam Fawley i jego zespół dostają zgłoszenie o napaści seksualnej. Student oskarża o tę napaść wykładowcę, tylko tym razem oskarżonym wykładowcą jest kobieta, a oskarżającym dwumetrowy chłopak, który gra w rugby. Czy jest możliwe, że drobna kobieta zdołała napastować dobrze zbudowanego chłopaka? Kiedy śledczy zaczynają wyścig z czasem, nie zdają sobie sprawy, że i oni są pod obserwacją. Adam Fawley znajdzie się w poważnych tarapatach. Czy zdoła obronić swoją posadę i dobre imię?

Książka "Mroczna prawda" to kolejna część z serii o inspektorze Adamie Fawley'u. Autorka już pierwszym tomem przekonała mnie do swojej twórczości, a kolejnymi tylko utwierdzała mnie w przekonaniu, że naprawdę potrafi wykonać kawał dobrej roboty. Styl Cary Hunter jest przejrzysty i łatwo przyswajalny, dzięki temu, że nie używa trudnej nomenklatury. Co więcej, autorka wprowadza przerywniki w formie zapisów z przesłuchań , które według mnie są świetnym urozmaiceniem lektury. Natomiast, jeśli czytelnik sięgając po "Mroczną prawdę" nastawia się na wartką akcje niczym nurt rzeczny, to od razu uprzedzam, że się rozczaruje, ponieważ tutaj fabuła rozkręca się dosyć wolno. Niemniej jednak, sama historia jest mocno wciągająca, a ciekawe zwroty akcji sprawiają, że książka staje się nieodkładalna. W tej części nasz główny bohater - Adam Fawley znajdzie się w położeniu, które jest jednym z najgorszych, jakie może przytrafić się śledczemu. A niekorzystne światło padające na jego osobę, sprawi, że trudno będzie mu z tej sytuacji wyjść. Czy mu się to uda? Gorąco zachęcam do zapoznania się z lekturą, bo naprawdę warto. Cara Hunter po raz kolejny udowadnia, że słowo pisane nie sprawia jej trudności, a jej warsztat z każdą książką staje się coraz lepszy. Gorąco polecam!

Historia opisana w książce jest zupełnie niestandardowa. Głównym tematem jest gwałt, ale zupełnie inny niż można od razu pomyśleć. Najczęściej gwałcone są kobiety, jest to akt brutalny, pełen przemocy i łez. Autorka opisuje zupełnie odwrotną sytuację, kiedy gwałt dokonany jest na... bardzo wysokim, dobrze zbudowanym studencie, a dokonać tej czynności miałaby wykładowczyni na uczelni, piękna poważana przez studentów i pracowników pani Marina Fisher. Chłopak oskarża kobietę o wykorzystanie seksualne, nie zważając na to, że może przez to być wytykany palcami.

Inspektor Fawley próbuje rozwiązać nietypową zagadkę, nie jest to łatwe tym bardziej, że do incydenty doszło poza kampusem uczelni, w domu kobiety. Można zatem sądzić, że nie było wykorzystania, tylko zabawa za obopólną zgodą.

Kolejne wezwanie dotyczy zaginięcia pewnej kobiety, której zwłoki zostają znalezione na torach kolejowych. Istnieje obawa, że ktoś chciał upozorować samobójstwo. Co takiego łączy inspektora Fawleya z zamordowaną kobietą?

Nie wiedziałam czego się spodziewać, ponieważ to było moje pierwsze spotkanie z twórczością Cary Hunter.

Podobało mi się to, że rozdziały są przeplatywane wycinkami z gazet, rozmowami na forach internatowych, ale także podcastami kryminalnymi dotyczącymi pewnej sprawy z przeszłości, dotyczącej tzw. Przydrożnego Gwałciciela.

Ogólnie pisząc cała książka krąży wobec tematy przemocy seksualnej, opisywanej z różnego punktu widzenia.

Zakończenie mnie zaskoczyło, dzięki czemu książkę oceniam jeszcze wyżej.

Brakowało mi jedynie dreszczyku emocji, ciarów na plecach, które bardzo lubię przy czytaniu książek tego gatunku. Książka spodoba się osobom, które zaczynają swoją przygodę z thrillerami, nie ma brutalnych opisów, a akcja toczy się bardzo powoli. Pierwszy raz mogłam tak dokładnie poznać na czym polega żmudna praca śledczego. W książce są opisane historie wielu bohaterów, niemniej autorka zrobiła to tak, że czytelnik nie ma możliwości pogubienia się w fabule.

Bardzo spodobał mi się styl pisania autorki i chętnie nadrobiłabym poprzednie tomy o inspektorze.

Niemniej możecie spokojnie zacząć od najnowszej jej książki, do czego was gorąco zachęcam.

Fabuła jest spójna, zakończenie zadowalające, są zwroty akcji, a całość czyta się lekko i szybko.

Także polecam!

Na uniwersytecie w Oksfordzie dochodzi do napaści seksualnej. Śledczy z inspektorem Fawley'em na czele są zaskoczenie, kiedy okazuje się, że tym razem ofiarą jest student, postawny mężczyzna, a napastnikiem, kobieta wykładowczyni.

Zespół Adama Fawley'a bierze się do pracy i robi wszystko, aby wyjaśnić sprawę.

Na torach zostaje znalezione ciało kobiety. Została ona zamordowana. Okazuje się, że to znajoma żony Adama.

Ślady jasno wskazują na sprawcę. Ale czy na pewno można im wierzyć? Dlaczego Alex, żona Fawley'a czuje się zagrożona? Czy coś im grozi?

"Mroczna prawda" to piąta część cyklu o inspektorze Fawley'u. Dla mnie było to drugie z nim spotkanie. Wcześniej czytałam "Kto mieszka za ścianą" i byłam pod wrażeniem.

Autorka ma ciekawy styl. Akcja jest ciekawa, acz toczy się dosyć powoli. Cara Hunter pokazuje żmudną pracę śledczego. Kolejne przesłuchania, szukanie świadków, kolejnych dowodów i składanie wszystkich elementów w całość.

Tak jak wspomniałam akcja biegnie powoli, ale urozmaicają ją stenogramy przesłuchań, podcasty, e-maile, artykuły internetowe i komentarze. Te zabiegi przypadły mi do gustu. Jest to ciekawa i mało spotykana forma.

Cara Hunter nie szczędzi czytelnikowi emocji i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Epilog jest zaskakujący. Szczerze mówiąc nie wiedziałam komu już wierzyć już w tej historii i kilkakrotnie zmieniałam miejscami oprawce i ofiarę.

Książki cyklu łączą tylko główni bohaterowie, więc spokojnie można je czytać jako osobną historię. Dodatkowy plus dla autorki za przedstawienie tychże bohaterów i ich krótkiej charakterystyki na samym początku książki.

Mroczna prawda to piąta powieść Cary Hunter - i przyznam, że dopiero druga, jaką przeczytałam. Niemniej, mam całą kolekcję i już niedługo na pewno ją nadrobię, bo muszę Wam powiedzieć, że ta historia mi się podobała. Choć to typowy kryminał (a ja przecież od nich stronię, wybierając raczej thrillery), ze śledztwem i mnóstwem bohaterów, sam rozwój akcji w Mrocznej prawdzie jest bardzo dynamiczny - a przeplatające się wątki wielu postaci ciekawe. Początkowo miałam wrażenie, że sam pomysł na fabułę jest... delikatnie mówiąc, niemądry. No bo hej, dwumetrowy rugbysta był nagabywany seksualnie przez filigranową Panią profesor z renomowanej uczelni i nie potrafił się obronić? Myślałam sobie: no błagam! Ale w miarę jak intryga się rozwijała, byłam coraz bardziej zaciekawiona i dałam się wciągnąć. Choć może nie było u mnie skrajnych emocji, wątki poboczne również porwały mnie bez reszty i bardzo chciałam się dowiedzieć, jak to się wszystko skończy. To zdecydowanie dobry kryminał z elementami thrillera - coś, co warto przeczytać. Na plus muszę także zaliczyć złożone osobowości bohaterów oraz okładkę idealnie w moim klimacie. Ode mnie 8/10 punktów. 🖤

Ofiara molestowania.

W naszych głowach od razu maluje się obraz bezbronnych kobiet bądź niewinnych dzieci. Na pewno nie mężczyzny, którego rosła, umięśniona postura zdaje się niemal to wykluczać. No właśnie. Niemal.

"Mroczna prawda" jest to już piąty tom cyklu z inspektorem Fawleyem na czele. Przyznam bez bicia, że nie miałam styczności z poprzednimi częściami tej serii, jednak indywidualne kryminalne sprawy i krótkie wprowadzenie odnośnie pozostałych członków zespołu sprawia, że tom ten można spokojnie czytać bez znajomości pozostałych. Po lekturze nabrałam jednak ochoty na ich nadrobienie, a to już chyba mówi samo za siebie - historia stworzona przez Hunter wywarła na mnie ogromne wrażenie.

W pozycji tej mamy do czynienia z dwoma różnymi dochodzeniami. Początkowo fabuła skupia się wyłącznie na napaści seksualnej, która dotknęła doktoranta uczelni wyższej, a oprawcą miała okazać się jego promotorka. Z biegiem wydarzeń pojawia się również sprawa gwałtu i morderstwa samotnej kobiety, a do tego wszystkiego dochodzą prywatne powiązania Fawleya z "Przydrożnym gwałcicielem", który po latach odsiadki wychodzi na wolność. Wielowarstwowość fabuły i jej dopracowanie w najdrobniejszym szczególe naprawdę zachwyca.

Miałam lekkie obawy odnośnie mnogości postaci, jednak bohaterowie byli tak piekielnie charakterystyczni, że nie było to dla mnie żadnym problemem. Zaskakuje również sama forma - Hunter w historię tę wplata kryminalny podcast i szkice akt, coś genialnego!

"Mroczna prawda" to rasowy thriller, który łączy w sobie wszystkie najważniejsze elementy. Intrygujące zbrodnie, nagle zwroty akcji i zakończenie, którego nie można było się spodziewać. Polecam!

Zacznę może od tego, że opis książki mnie bardzo zaintrygował. Pewien mężczyzna - student uniwersytetu w Oksfordzie, oskarża wykładowcę, popularną na całym uniwersytecie, piękna Panią Fisher o napaść na tle seksualnym.

Postawny, silny Caleb został zaatakowany przez filigranową Panią profesor?! Brzmi dość mało prawdopodobne a jednak może okazać się prawdziwe.

W tej książce nie ma nudy, to z pewnością! Z początku trochę się obawiałam, że ze względu na sporą ilość bohaterów, w końcu się pogubię kto jest kim, aczkolwiek z coraz to ciekawszymi rozwojami akcji, nie było takiej możliwości, bo każdy odgrywał w nich dużą rolę! Każdy bohater, powtarzam KAŻDY został tak wyraziście wykreowany, że nie sposób o nikim zapomnieć.

Przyznaję, że rzadko sięgam po książki, gdzie na pierwszym planie mamy śledztwa, ponieważ nie przepadam za tego typu książkami. W "Mrocznej Prawdzie" również śledztwo znajduje się na głównym planie, natomiast tu bawiłam się świetnie!

Kawał dobrze intrygującej, wciągającej lektury! Fabuła genialna, świetnie przemyślana. Z czystym sumieniem polecam! 👌🏾

⭐7/10⭐

"Mroczna prawda" jest piątą książką z serii, traktującej o poczynaniach inspektora Adama Fawleya. Ja czytałam dwie z cyklu(w przypadkowej kolejności) ta jest trzecia. Nie, nie miałam żadnych problemów z odnalezieniem się w fabule. Dodatkowo autorka na wstępie "Mrocznej prawdy" umieściła tabelki z rozpisanymi szczegółowo głównymi postaciami👍. Także jeśli ktoś ma ochotę zapoznać się z tą serią, możne to zrobić sięgając po którąś z danych książek, w dowolnej dla siebie kolejności!😎

Przed zespołem Adama Fawleya kolejna sprawa. Tym razem będę mieć do czynienia z napaścią seksulną, którą dyrektorowi uniwersytetu w Oksfordzie zglosił jeden ze studentów. Po przyjeździe na miejsce i dokładnym zapoznaniu się z sytuacją, szczęka opada nawet samemu inspektorowi.

Myśleli, że czeka ich standardowa sprawa i bardzo się pomylili. Bo w tym przypadku napastnikiem okazuję się być kobieta, a ofiarą postawny, były zawodnik rugby...

Zespół bierze się do pracy, aby dociec prawdy. Nie zdają sobie jednak sprawy, że ich przywódca znajduję się na czyimś celowniku, i że ten ktoś bardzo chcę "pociągnąć za spust".😈

Bardzo podoba mi się w książkach Hunter jednoczesne przedstawienie trwającej sprawy z biegiem prywatnego życia zespołu nad nią pracującego. Konstrukcja tego thrillera, to po prostu klasa sama w sobie!👏

Dużo zwrotów akcji, obezwładniająca atmosfera i gigantyczna chęć poznania zakończenia! Które swoją drogą wbija w ziemię!🤯

Brytyjki zdecydowanie wiodą u mnie prym jeśli chodzi o thriller psychologiczny!🤷‍♀️.

TAK! Uwielbiam ich książki🖤

Z czystym sumieniem, polecam Wam serię autorstwa Hunter!

„Mroczna prawda” to moja pierwsza książka Cary Hunter i już teraz wiem, że nie ostatnia. „Mroczna prawda” to piąty tom serii o inspektorze Fawleyu, jednak każdą część można czytać oddzielnie, a dla osób, które po raz pierwszy zetknęły się z twórczością autorki, sporym udogodnieniem jest opis głównych bohaterów. A samą książkę, czytało mi się bardzo dobrze. Pochłonęłam ją dosłownie w dwa dni. Fabuła wciąga i do ostatniej strony nie wiadomo kto tak naprawdę jest winny i, jaki ma motyw. Bohaterowie zostali wykreowani w bardzo dobry sposób. Autorka ma fajny lekki styl, dzięki któremu książkę czyta się bardzo szybko. Bardzo podobało mi się to jak z pozoru różne sprawy, na końcu mają wspólny finał.

„Mroczna prawda” to moja pierwsza książka Cary Hunter i już teraz wiem, że nie ostatnia. „Mroczna prawda” to piąty tom serii o inspektorze Fawleyu, jednak każdą część można czytać oddzielnie, a dla osób, które po raz pierwszy zetknęły się z twórczością autorki, sporym udogodnieniem jest opis głównych bohaterów. A samą książkę, czytało mi się bardzo dobrze. Pochłonęłam ją dosłownie w dwa dni. Fabuła wciąga i do ostatniej strony nie wiadomo kto tak naprawdę jest winny i, jaki ma motyw. Bohaterowie zostali wykreowani w bardzo dobry sposób. Autorka ma fajny lekki styl, dzięki któremu książkę czyta się bardzo szybko. Bardzo podobało mi się to jak z pozoru różne sprawy, na końcu mają wspólny finał.

"Mroczna prawda" to kolejny thriller, którego rozwiązanie głównej zagadki przyprawiło mnie o szybsze bicie serca. Autorka łączy dwa wątki, z jednej strony student uniwersytetu w Oksfordzie oskarża jednego z wykładowców o napaść seksualną, a z drugiej głównego bohatera, inspektora Fawleya, ktoś chce pogrążyć i ...bardzo dobrze mu to idzie. Intuicja od razu podpowiada, że musi mieć to związek ze sprawą gwałciciela Parriego, którego znamy z poprzednich tomów. Ale czy tak jest w istocie???

Autorka podsuwa nam mnóstwo mylnych tropów, zmusza do własnych interpretacji i hipotez, co się stało, kto jest winien i czy Adam Fawley jest faktycznie tym, za kogo się podaje??? Istny zawrót głowy, jak akcja się zmienia pod wpływem różnych wypadków, zeznań i ogólnie tego, do czego dojdą policjanci. Autorka robi co chce, bo nawet po "rozwiązaniu" zagadki jeszcze wystrychnęła mnie na dudka. I te nieszczęsne demony przeszłości, które raz po raz dopadają człowieka w najmniej odpowiednim momencie! Także wszystko pięknie ładnie, ale ja jako fanka autorki i wielbicielka serii muszę porównać ją do reszty. I z bólem serca muszę przyznać, że , ale poprzednie tomy były ciut lepsze. A na pewno ostatni i przedostatni. Czekam na dalsze losy Somer, bo bardzo zainteresował mnie jej wątek i.. lojalność względem szefa.

Muszę dodać jeszcze, że świetnie się czyta tę książkę, ponieważ akcja jest urozmaicona, to podcastami, wywiadami, przesłuchaniami, komentarzami, treścią esemesów, emeili, itp. cały czas mamy takie interesujące przerywniki, wzmagające nasze zainteresowanie, ponieważ to także stopuje fabułę, a nas interesuje tylko co dalej? 😁 Polecam.

Hej, cześć i czołem 🖐🏻

Czytaliście jakąś książkę @carahunterauthor? Jakie są Wasze wrażenia? Ja miałam przyjemność przeczytać już drugą książkę tej autorki i wiem, że muszę nadrobić poprzednie. To, co się tutaj działo zakrawa o szok i niedowierzanie... Lecz zacznijmy od początku.

⭐RECENZJA PREMIEROWA⭐

Student zgłasza napaść seksualną dokonaną przez profesorkę uczelni, znaną ze swych niezwykłych osiągnięć. Inspektor Adam Fawley wraz z zespołem próbują dowieść prawdy. Na jaw wychodzą kolejne rzeczy, a cała sprawa przybiera inny obrót. Jednocześnie zostaje zamordowana kobieta, przyjaciółka żony Fawleya. Wszystkie dowody wskazują na inspektora, jednak nikt z bliskich nie chce wierzyć w jego winę. Kto naprawdę stoi za tą brutalną zbrodnią? Kto jest ofiarą, a kto dręczycielem?

💀

Na wstępie bardzo spodobało mi się to, że autorka przygotowała krótkie opisy bohaterów dla tych czytelników, którzy nie czytali poprzednich tomów. Dzięki temu można poznać te postacie i nie pogubić się w fabule. Znów nie ma rozdziałów, a informacje są stopniowo dawkowane. W pierwszej chwili może się wydawać, że czytając taką powieść, człowiek się pogubi. Ale wcale tak nie jest! Wszystko po kolei łączy się w całość i ani przez moment nie można się nudzić. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Każdy jest inny i oryginalny. Czuć bijące od nich emocje, widoczne są ich zmartwienia oraz to, z czym zmagają się na co dzień. Są tu tajemnice, niewiadome, kłamstwa i intrygi. Tak naprawdę aż do końca książki nie wiadomo, co jest prawdą. A zakończenie? Całkowicie szokuje! Do tej pory nie mogę się pozbierać 😅 Ale jedno wiem na pewno! Ta autorka jest fenomenalna! Polecam każdemu!

💀

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia 🖤

💀

To już piąty tom serii thrillerów kryminalnych Cary Hunter, które śmiało można czytać poza kolejnością. Jedynym stałym elementem jest detektyw Adam Fawley i jego ekipa śledczych, której skład i krótki opis mamy na samym początku książki.

Bycie znanym inspektorem policji miewa więcej cieni niż blasku. Jednym z nich jest pragnienie zemsty, tych którzy za jego przyczyną trafili za kratki. Należy do nich Gavin Parrie, który lada dzień ma wyjść na wolność, a Fawley jest pewien, że wcześniej czy później ich drogi się spotkają.

Tymczasem jeden ze studentów Uniwersytetu w Oksfordzie, oskarża znaną i powszechnie szanowaną panią profesor o napaść na tle seksualnym. Sprawa wydaje się być kuriozalna, a ofiarą jest prawie dwumetrowy zawodnik rugby. Oczywiście okazuje się, że wszystko jest o wiele bardziej złożone, niż mogłoby się wydawać.

"To nie jest typowe śledztwo kryminalne. To wielce ryzykowana przeprawa przez pole minowe". Co wydarzyło się naprawdę i które z nich kłamie?

Całość ma niezwykle ciekawą konstrukcję, oprócz zwyczajowego tekstu, mamy wgląd do protokołów przesłuchań, raportów, kopii dokumentów, maili, artykułów prasowych, fragmentów rozmów SMS czy podcastu. To urozmaicenie dodaje kolorytu i podkręca całość. Nasz odbiór jest dzięki temu pełniejszy, a umiejętne rozmieszczenie tego typu przerywników sprawia, że napięcie jest bardzo inteligentnie budowane.

Już wiele razy przekonałam się, że przeszłość lubi powracać do nas szerokim echem, tak jest i w tym przypadku.

Gavin Parrie zwany "Przydrożnym gwałcicielem" osiemnaście lat temu aresztowany przez Fawley'a, cały czas utrzymywał, że jest niewinny. By go skazać Fawley nagiął kilka zasad, przy udziale swej obecnej żony Alex. Teraz Parrie wychodzi na wolność, a jedynym co pomogło mu przeżyć, była myśl o zemście.

Jaki finał czeka te dwie sprawy? Koniecznie musicie przekonać się sami.

Niezwykle wciągająca historia, od której nie sposób się oderwać. Autorka świetnie dawkuje napięcie i trzyma w niepewności aż do ostatnich stron. Zdecydowanie jest to książka, na którą warto zwrócić uwagę. 

Mroczna prawda jest to kolejny tom przygód inspektora Fawleya. Ja osobiście nie czytałam wcześniejszych ale autorka na samym

początku tego tomu trochę nas wprowadziła do najważniejszych wydarzeń i bohaterów. Śmiało więc można czytać bez znajomości

poprzednich części.

Adam Fawley zostaje przydzielony do sprawy napaści seksualnej, której ofiarą jest student tamtejszego uniwersytetu.

Oskarża ON bowiem renomowaną panią profesor o dokonanie tego czyny. Sprawa na pozór wydaje się być prosta lecz z tokiem śledztwa

tak naprawdę jest tam wiele sprzeczności. Słowo przeciwko słowu i jeden świadek- syn nauczycielki , który widział całe zajście i jego

zeznanie może pomóc jednej ze stron. Czy aby na pewno?

Komisarz Faley ma nie lada wyzwanie lecz nie będzie mu dane poprowadzić śledztwa do końca, gdyż zostaje ON oskarżony o gwałt i morderstwo.

Czy mógł dokonać takiego okrucieństwa? Wszystkie dowody wskazują na niego , nawet ślady DNA na ciele kobiety. Ta sprawa jest bardziej pogmatwana a

sprawy z przeszłości wszystko skomplikują. Czy prawda wyjdzie na jaw?

Muszę przyznać,że autorka potrafi wzbudzić napięcie bez drastycznej historii.Jest to bardzo dobry thriller psychologiczny gdzie akcja powoli nabiera tempa ale

nie sposób się od niej oderwać. Jest to inny thriller jakie do tej pory czytałam i na pewno muszę przeczytać poprzednie książki autorki bo bardzo podoba mi się taki styl.

Demony z przeszłości nadają dobry klimat dzięki czemu książkę czyta się z zapartym tchem i z garścią emocji,które z nas spływają z chwilą zakończenia.

Jeśli się zastanawiacie czy przeczytać to ja oczywiście polecam po nią sięgnąć.

Już po raz piąty wraz z inspektorem Adamem Fawleyem weźmiemy udział w odkrywaniu zagadki wymyślonej przez Carę Hunter. Tym razem poznawać będziemy „Mroczną prawdę”. Warto przygotować się na tę czytelniczą ucztę. W rzeczy samej poznawanie historii zapisanej na kartach tego thrillera psychologicznego to prawdziwa gratka dla miłośników gatunku.

Autorka ponownie zadbała o każdy szczegół fabuły, w której nieoczekiwane zwroty akcji oraz tajemnicza aura sprawią, że nie sposób oderwać się od tej historii. I jeszcze długo po odłożeniu książki, będzie ona kotłować się w naszym umyśle.

Czytając wcześniejsze części z Adamem Fawleym zastanawiałem się, co jeszcze spotka inspektora w jego karierze zawodowej? Co nowego Cara Hunter dla niego przygotowała?

Po przeczytaniu „Mrocznej prawdy” przyznaję, że nie spodziewałem się, że pomysłowość autorki jest tak ogromna. Tutaj nie tylko sama zagadka oraz wspomniane zwroty akcji, są mocnym akcentem historii. Warte docenienia jest skrojenie wyjątkowej atmosfery, która sprawia, że chłoniemy tę historię niczym woda gąbkę, że jej głębia porywa nas niczym nurt wezbranej rzeki.

Adam Fawley na prośbę dyrektora Uniwersytetu na Oxfordzie podejmuje się sprawy związanej z napaścią seksualną na studencie. Okazuje się, że sprawcą jest kobieta, gwiazda całego wydziału. Jednak doświadczenie Fawleya nasuwa mu kilka pytań. Jak to możliwe, że napaści na prawie dwumetrowym mężczyźnie, zawodniku rugby, dokonała kobieta?

Jak się okazuje, w tym samym czasie, na wolność wychodzi okrzyknięty mianem „przydrożnego gwałciciela” Gawin Parrie. Czy te dwie sprawy mają swój wspólny mianownik?

Pojawienie się Gawina jest dla Fawleya nie tylko elementem zagadki, lecz również powrotem do przeszłości. To właśnie Adam osiemnaście lat temu wysłał go za kratki. Czy zatem przydrożny gwałciciel realizuje swój plan zemsty na inspektorze?

Warto poznać odpowiedzi na te pytania? Warto również dowiedzieć się, czy kariera zawodowa Adama Fawleya runie w gruzach. Znając jego charakter możemy być pewni, że zrobi wszystko, by tak się nie stało.

A jeśli jeszcze nie poznaliście bohatera wykreowanego przez Carę Hunter, to koniecznie otwórzcie się na tę znajomość. Gwarantuję Wam, że już od pierwszej książki zaprzyjaźnicie się z tym bohaterem. A spotkamy go w „Kto porwał Daisy Mason?”, „Kto mieszka za ścianą”, „Kto chce ich śmierci?”, „Kto je porwał?”. Lektura tych książek porwie Was bez reszty!

Za egzemplarz książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia, Filia Mroczna Strona [Adres usunięty]

[Adres usunięty]

"Mroczna prawda" to powieść kryminalna o losach detektywa Fawley, autorstwa Cary Hunter.

Policja otrzymuje zgłoszenie, że jeden z wykładowców na uniwersytecie w Oksfordzie dopuścił się napaści seksualnej na studencie. Dyrektor prosi inspektora Fawley, aby zgłoszenie zostało rozwiązane po cichu. Sprawę otrzymuje zadziory posterunkowy Quinn, który po ostatniej wtopie ma okazje się wykazać. Ale to nie koniec kłopotów! Na wolność po 18 latach wychodzi Gawin Parrie okrzyknięty wówczas "Przydrożnym gwałcicielem". Mężczyzna uważa, że został skazany niesłusznie i nie zamierza zostawić tego bez echa. Przeszłość znów o sobie przypomnij...

"Mroczna prawda" to nic innego jak wyścig z czasem w poszukiwaniu prawdy - prawdy, która niekiedy jest skrzętnie ukryta pod warstwą okrutnych kłamstw i manipulacji, a tylko wytrwałym udaje się dotrzeć do setna sprawy. Zacznijmy od tego, że jest to już 5. tom o losach detektywa Fawley. Sięgając po książkę nie miałam o tym pojęcia, więc przez moment byłam sceptycznie nastawiona, ale tylko przez moment. Ostatecznym rozrachunku okazało się, że czytałam 1. tom "Kto porwał Daisy Mason?", więc nie było tak źle. Jeśli Wy nie znacie wcześniejszych tomów to się nie martwcie. Absolutnie to w niczym nie przeszkadza, bo wszystko jest skrupulatnie wyjaśnione, choćby dzięki legendzie na samym początku książki i jakby nie patrzeć każdy tom to inne śledztwo. Tym razem historia pokazuje, że nie zawsze dobro zwycięża, czasem intrygi się tak zawiłe, że nawet stróże prawa potrafią źle interpretować całe zdarzenie (przykład Fisher i Morgan), nawet czytelnik do końca nie wie, która ze stron mówi prawdę. Spodobał mi się sam sposób napisania tej serii, bo mamy wiele urozmaiceń: przesłuchania, e-mail, podcasty, artykuły z gazet czy komentarze. Fajnie się to czyta, przez co fabuła nie jest monotonna, sporo się dzieje i nie brakuje zwrotów akcji. Przez ten krótki czas zżyłam się z bohaterami i mam już swoich faworytów, a kryminał tak mnie pochłonął, że uporałam się z nim wciągu jednego dnia, więc z pewnością wrócę do całej serii, a Wam ją polecam.🔪👍

Pewnego dnia inspektor Adam Fawley dostaje informację, że jeden ze studentów Uniwersytetu w Oksfordzie oskarża o napaść seksualną wykładowcę.

Sprawa jest niezwykle delikatna, ponieważ napastnikiem okazuje się być kobieta- gwiazda i duma całego wydziału.

Ofiara to niemal 2 metrowy były zawodnik rugby.

Adamowi coś w tej całej sprawie nie do końca pasuje, dlatego rozpoczyna śledztwo.

Dodatkowo na wolność wychodzi gwałciciel, którego nasz policjant posłał za kratki, a który odgrażał się, że go zniszczy.

Czy Adam i jego rodzina są w tej sytuacji bezpieczni?

Czy ofiara napaści naprawdę jest tak niewinna jak opowiada?

Książka ogromnie mi się podobała.

Chociaż nie było w niej krwawych opisów zbrodni i w sumie tych zbrodni było niewiele, to jednak z kartki na kartkę atmosfera coraz bardziej gęstnieje, a nasza głowa pracuje na najwyższych obrotach próbując rozwikłać o co w tym wszystkim chodzi.

Autorka wodzi nas za nos, kluczy i kiedy myślimy, że już wszystko jest wyjaśnione- strzela nam z procy kamykiem prosto w twarz.

Cała intryga wciąga i książkę naprawdę szybko się czyta, bo koniecznie chcemy się dowiedzieć jak było naprawdę.

Dodatkowo wprowadzony wątek poboczny, który z początku nie wydaje się mieć wielkiego znaczenia, okazuje się być bombą z opóźnionym zapłonem.

I choć zdajemy sobie sprawę, że oskarżony może być niewinny, to autorce udaje się w pewnym momencie zasiać w nas ziarenko wątpliwości.

Ja lubię przy czytaniu takie zabawy w kotka i myszkę, a do tego jeśli mają mistrzowski finał, to jestem w niebie.😂

Jeśli Wy też lubicie, to zapraszam do lektury!

To już piąta część serii z inspektorem Adamem Fawleyem. Przeczytałam wszystkie i jestem zachwycona. Cara Hunter trzyma poziom. Każdemu polecam , żeby zaczął od początku bo w każdej część przewijają się duże wątki z życia komisarza i jego żony. On jest inspektorem policji, ona jest prawnikiem. Bardzo przeżyli samobójstwo syna. A ostatnio Alex ledwo uszła z życiem, ale przyczyniła się do zamknięcia mordercy. Wiadomości z wcześniejszych części okażą się bardzo pomocne bo właśnie po 18 latach wyszedł z więzienia Gavin Parrie - brutalny gwałciciel i morderca. Jego największe marzenie to zemsta na inspektorze i jego żonie. Adam jest przerażony tą sytuacją. Boi się o Alex bo jest w 35 tygodniu ciąży. To długo wyczekane, wymarzone dziecko. Nie chce żeby się denerwowała, chce zapewnić jej bezpieczeństwo. Nic jej o tym nie mówi, trzyma to w tajemnicy. Ale ona wie i bardzo się boi.

Ponieważ w każdej części jest nowa sprawa. W tej jest podobnie. Do komisariatu policji zgłasza się student uniwersytetu w Oksfordzie i oskarża wykładowcę Marinę Fischer o napaść seksualną. Niby banalna sprawa. Na początku wszyscy tak myślą. Ale nic nie jest takie proste na jakie wygląda. Do tego zostaje zamordowana przyjaciółka Alex. Wszystko wskazuje na inspektora Adama Fawleya ......

Jak jest dobry thriller to czytam jednym tchem w jeden dzień i tu tak się stało. Polecam. Warto.