Grota

Lubicie czytać historie spod rewelacyjnego pióra Marcela Mossa?

"Grota” Marcela Mossa to drugi tom serii z komisarzem Samborem Malczewskim. Powieść wciąga czytelnika w mroczny i pełen tajemnic świat. Autor znany z umiejętności budowania napięcia tym razem przenosi nas w miejsce, gdzie granice między rzeczywistością a fantazją zacierają się, a czytelnik zostaje postawiony przed niejednoznacznymi wyborami bohaterów. Fabuła koncentruje się wokół tajemniczej groty, skrywającej nie tylko naturalne piękno, ale i mroczne sekrety. W lesie Runowskim zostaje odnalezione poćwiartowane ciało 14-letniego Marcina Służewskiego. Mieszkańcy pobliskiej wsi wpadają w panikę. Komisarz Sambor Malczewski zagłębia się w historię rodziny Służewskich i odkrywa przerażające fakty oraz odkrywa potworności do jakich dochodzi w domu Renderów mieszkającej na odludziu.

Marcel Moss z mistrzowską precyzją opisuje nie tylko otoczenie, ale także emocje bohaterów, ich lęki i pragnienia. Wartością dodaną tej książki jest jej głęboka refleksja nad przyjaźnią, zaufaniem i konsekwencjami naszych wyborów. Styl pisania autora jest lekki, a jednocześnie pełen opisów, co sprawia, że każda strona jest przyjemnością dla oka. Dialogi są naturalne i autentyczne, co pozwala nam lepiej zrozumieć postaci i ich motywacje.

"Grota” to powieść, która nie tylko dostarcza emocji, ale także skłania do przemyśleń. To historia o odkrywaniu samego siebie, o tym, jak przeszłość kształtuje nasze decyzje i jak ważne jest, by zmierzyć się z własnymi demonami. Książka z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom literatury psychologicznej oraz tym, którzy cenią sobie dobrze skonstruowaną fabułę z zaskakującymi zwrotami akcji.

"Grota” Marcela Mossa to lektura, która zostaje w pamięci na długo po przeczytaniu ostatniej strony. To doskonały wybór dla każdego, kto szuka w literaturze zarówno emocji, jak i głębszego sensu. Jednak jest to książka dla czytelników o stalowych nerwach. Przemoc domowa i brutalność sprawią, że będziecie wstrząśnięci tym jakich potworów można spotkać na swojej drodze.

Czytajcie! Polecam!

BRUNETTE BOOKS

Na takie książki nie można się przygotować. Dzisiejsza recenzja dotyczy powieści „Grota” autorstwa Marcela Mossa, będącej drugim tomem serii o komisarzu Samborze Malczewskim. Nie znam pierwszej części, ale nie miałam najmniejszych trudności ze zrozumieniem fabuły. Przed wami wciągający thriller, który z pewnością przypadnie do gustu fanom gatunku, a także każdemu, kto ceni mocną literaturę z wyrazistym motywem. Uprzedzam, że początek jest bardzo intensywny i może zszokować. Nie zamierzam zdradzać szczegółów fabuły, ponieważ w internecie znajdziecie mnóstwo opisów, ale nawet na ich podstawie nie domyślicie się, co was czeka.

Autor, moim zdaniem, fantastycznie buduje napięcie, stopniowo odkrywając mroczne sekrety tytułowej groty i jej mieszkańców. Morderstwo 14-letniego Marcina Służewskiego wstrząsnęło lokalną społecznością, ale to tylko kropla w morzu tego, co czeka na was dalej. Jak to mówią, im dalej w las, tym ciemniej. Jestem w 100% przekonana, że nie oderwiecie się od tej książki, ponieważ to jedna z tych powieści, które wciągają swoją atmosferą, napięciem między bohaterami oraz niepokojem związanym z zaistniałą sytuacją. W niektórych momentach jest dość brutalnie, a ja, jako kobieta i matka, z trudem to znosiłam. Nie jest to jednak wada książki, wręcz przeciwnie – daję jej mocne 10/10, ale nikomu nie życzę przeżywania tego, co spotkało na przykład siostry Renderów.

„Grota” to studium ludzkiej natury w obliczu zagrożenia. Moss porusza uniwersalne tematy, takie jak strach, samotność i pragnienie akceptacji. Bohaterowie są wielowymiarowi i niejednoznaczni, co sprawia, że łatwo się z nimi utożsamić. Książka skłania do refleksji na temat osób, które mieszkają obok nas, może nawet za ścianą. Ludzkie krzywdy nie powinny być zatajane; nie powinniśmy bać się reagować, gdy widzimy lub domyślamy się, że komuś może stać się krzywda.

Książka ma jednak swoje słabsze strony – zakończenie pozostawia pewien niedosyt. Mimo to „Grota” to solidny thriller, który zadowoli nawet najbardziej wymagających czytelników i na długo pozostanie w waszej pamięci.

10 miesięcy temu pisałam recenzję „Polany” i do dziś pamiętam, że była dla mnie dużym zaskoczeniem i uznałam ją za najmroczniejszą książkę autora. Muszę zrewidować ten pogląd. „Grota” zdecydowanie pod tym względem zostawia „Polanę” w tyle.

„Na świecie istnieje tylko jeden gatunek potwora. To człowiek.”

„Grota” nie przedstawia nam pełnego grozy i makabrycznych obrazów świata. Ona nas do niego wsysa, dusi i mieli na miazgę. Bardzo lubię sposób pisania Marcela, uwielbiam mocne gatunki literackie, trzymające w napięciu, ale to, z czym zetknęłam się w „Grocie” chwilami przerosło nawet moją mroczną duszę. Musiałam robić przerwy w czytaniu, bo ból, krzywda, cierpienie i ładunek emocjonalny wylewający się z tej historii były zbyt duże. Z powyższych względów nie poleciłabym tej książki mocno wrażliwym czytelnikom. Jest naprawdę przerażająca. Jednakże będzie to doskonały wybór dla fanów naprawdę mocnych klimatów.

„Rodzina to świętość.”

„Rodzina jest najważniejsza.”

Czy aby na pewno?

Czasem największa krzywda spotyka nas ze strony najbliższej rodziny, a dom, który powinien być bezpieczną przystanią, staje się klatką, miejscem niewyobrażalnego bestialstwa, z którego nie sposób się wyrwać. Jak to możliwe, że świat wokół zamyka oczy, zatyka uszy i trwa jako niemy świadek ludzkiego okrucieństwa wobec dzieci?

Autor nie tylko szokuje czytelników brutalnością fabuły, ale wplata w nią również ciekawe elementy słowiańskich wierzeń, które dodają powieści unikalnego klimatu. Targają mną różnorodne uczucia, bo jestem jednocześnie wstrząśnięta i zachwycona tą lekturą.

Jeśli czujecie, że odnajdziecie się w tej mrożącej krew w żyłach historii, polecam Wam mocno powyższą książkę.

GROTA Marcela Mossa to thriller, który wbija w fotel i nie pozwala o sobie zapomnieć. Mroczny las, makabryczne morderstwo i legenda o Strzydze – brzmi jak gotowy przepis na historię, po której trudno zasnąć. A jednak to dopiero początek, bo im głębiej zanurzamy się w fabułę, tym bardziej okazuje się, że najstraszniejsze potwory wcale nie kryją się w legendach, ale w ludziach.

Historia zaczyna się od brutalnego morderstwa 14-letniego Marcina Służewskiego. Jego zmasakrowane ciało zostaje znalezione niedaleko Czarciej Groty, miejsca owianego legendą o Strzydze. Mieszkańcy są przerażeni, a plotki szybko przeradzają się w panikę. Śledztwo prowadzi komisarz Sambor Malczewski, który nie wierzy w demony, ale doskonale wie, że ludzka natura potrafi być dużo gorsza. Jego trop prowadzi do rodziny Renderów – tajemniczej, odizolowanej od świata, kryjącej mroczne sekrety. Co dzieje się w ich domu? I czy mają coś wspólnego ze śmiercią chłopca?

Moss jak zawsze potrafi budować napięcie. Książka od pierwszych stron wciąga w swój mroczny klimat, a im dalej, tym bardziej rośnie niepokój. Autor świetnie radzi sobie z kreowaniem dusznej atmosfery i emocji, które udzielają się czytelnikowi. Akcja jest dynamiczna, zwroty akcji zaskakujące, a bohaterowie – prawdziwi, złożeni i nieoczywiści. To nie jest historia, w której dobro i zło są jasno określone. Każdy ma swoje tajemnice, każdy ma coś na sumieniu.

Mocnym punktem GROTY jest również język – prosty, dosadny, bez zbędnych ozdobników, ale jednocześnie bardzo obrazowy. Czytając, ma się wrażenie, jakby było się w samym środku wydarzeń. Niektóre sceny są naprawdę brutalne i mogą wywołać ciarki, ale to właśnie nadaje tej historii realizmu i wiarygodności.

Na pewno nie jest to lektura dla każdego. Osoby wrażliwe na tematykę przemocy i brutalnych zbrodni mogą poczuć się nieswojo. Fabuła momentami wydaje się aż za bardzo ekstremalna, ale jeśli ktoś lubi thrillery, które naprawdę trzymają w napięciu, to będzie zachwycony.

GROTA to książka, która zostaje w głowie na długo po przeczytaniu. Moim zdaniem - najlepsza spośród tych, które do tej pory przeczytałam od Mossa!

Najbliższe osoby powinny nas chronić. Niestety to ci których kochamy ranią nas najmocniej.

Komisarz Sambor Malczewski powraca z nowym śledztwem i mrocznymi sekretami rodziny Renderów które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego.

Policjant wydaje się w końcu odzyskiwać spokój ducha i godził się z tragiczną śmiercią żony i córki. Przygarnia również psa, któremu nadaje imię Terror.

Pewnego dnia przypadkowy mężczyzna odkrywa w runowskim lesie szczątki ludzkiego ciała.

Okazuje się, że należą one do syna byłego piłkarza Wojciecha Służewskiego.

Niestety zwłoki ofiary nie są kompletne, brakuje bowiem korpusu.

Kto odebrał czternastolatkowi życie i dlaczego to zrobił?

Czy Malczewskiemu uda się rozwikłać zagadkę?

Kto w tej układance okaże się wrogiem, a kto sojusznikiem.

Mówiąc szczerze jestem jeszcze w ogromnym szoku po przeczytaniu najnowszej książki Marcela Mossa.

Fabuła wyssała mnie niczym wir i z lubością oraz rosnącym zdumieniem odkrywałam kolejne tajemnice rodzin Służewskich i Renderów.

Nie zdradzę szczegółów -powiem tylko działo się , mrok gęstniał z każdą przeczytaną stroną.

Korupcja, powiązania i ciemne interesy a do tego lokalne legendy pobudzające wyobraźnię czytającego.

Sercem intrygi są zaś najbardziej obrzydliwe ludzkie oblicza jakie tylko można przywołać w myślach.

Jednym słowem- przygotujcie się ma coś wstrząsającego i niesamowicie wciągającego.

Już teraz zabieram ręce w oczekiwaniu na dalsze losy funkcjonariusza policji, który nie cofnie się przed niczym w imię sprawiedliwości. ❤️🖤

Powieść jest z gatunku kryminalnych, jak większość Marcela i byłam na to przygotowana. Przynajmniej tak mi się na początku wydawało. Już sam prolog rozłożył mnie na łopatki sprawiając, że musiałam się zebrać na odwagę, żeby kontynuować lekturę. Autor opisuje śledztwo Sambora Malczewskiego, który poszukuje mordercy czternastoletniego Marcina Służewskiego. Ciało poćwiartowane odnaleziono w pobliskim lesie, a jego mieszkańcy wierzą, że dokonał tego słowiański demon Strzygą. Doświadczony śledczy jednak szuka sprawcy w zupełnie innym gatunku, tym najniebezpieczniejszym – człowieku.

To było niesamowicie przerażające doświadczenie. Tyle zła w jednym miejscu, było prawie ponad moje siły, choć jestem z reguły odporna na okropieństwa w literaturze. Jednak realizm stworzonego świata sprawił, że miałam dreszcze na całym ciele. Wzbudziła we mnie pierwotne mordercze instynkty i wyłoniła z podświadomości obawy, o jakich nie miałam pojęcia.

Dramat rodzinny, spaczony świat wieloletnim mi dramatami. Wszystko to budziło naturalny sprzeciw i przerażenie do granic.

Wciągająca!

Najbliższe osoby powinny nas chronić. Niestety to ci których kochamy ranią nas najmocniej.

Komisarz Sambor Malczewski powraca z nowym śledztwem i mrocznymi sekretami rodziny Renderów które nigdy nie powinny ujrzeć światła dziennego.

Policjant wydaje się w końcu odzyskiwać spokój ducha i godził się z tragiczną śmiercią żony i córki. Przygarnia również psa, któremu nadaje imię Terror.

Pewnego dnia przypadkowy mężczyzna odkrywa w runowskim lesie szczątki ludzkiego ciała.

Okazuje się, że należą one do syna byłego piłkarza Wojciecha Służewskiego.

Niestety zwłoki ofiary nie są kompletne, brakuje bowiem korpusu.

Kto odebrał czternastolatkowi życie i dlaczego to zrobił?

Czy Malczewskiemu uda się rozwikłać zagadkę?

Kto w tej układance okaże się wrogiem, a kto sojusznikiem.

Mówiąc szczerze jestem jeszcze w ogromnym szoku po przeczytaniu najnowszej książki Marcela Mossa.

Fabuła wyssała mnie niczym wir i z lubością oraz rosnącym zdumieniem odkrywałam kolejne tajemnice rodzin Służewskich i Renderów.

Nie zdradzę szczegółów -powiem tylko działo się , mrok gęstniał z każdą przeczytaną stroną.

Korupcja, powiązania i ciemne interesy a do tego lokalne legendy pobudzające wyobraźnię czytającego.

Sercem intrygi są zaś najbardziej obrzydliwe ludzkie oblicza jakie tylko można przywołać w myślach.

Jednym słowem- przygotujcie się ma coś wstrząsającego i niesamowicie wciągającego.

Już teraz zabieram ręce w oczekiwaniu na dalsze losy funkcjonariusza policji, który nie cofnie się przed niczym w imię sprawiedliwości. ❤️🖤

Książka zaczyna się mocno...Bardzo mocno...Na tyle, że zastanawiałam się , czy kontynuować lekturę. Oczywiście zwyciężyła zwykła , ludzka ciekawość - co było początkiem tragicznych wydarzeń?? Jak do tego doszło??

Kiedy w cieszącej się złą sławą grocie zostają znalezione zwłoki nastolatka, na całą okolicę pada blady strach. Przerażenie pogłębiają pojawiające się pogłoski o legendarnym potworze, który może być sprawcą makabrycznej zbrodni. I tu nie ma znaczenia, że żyjemy w czasach dostępu do internetu, wszechobecnej informacji i sceptycyzmu wobec zjawisk niewyjaśnionych. Mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, że jest to przeszkoda, bo każda sensacja żyje własnym życiem obrastając w coraz to fantastyczniejsze wersje.

Zadajmy sobie pytanie: czym jest prawdziwe zło? Czy ma kły i pazury, kryje się w mroku i atakuje nagle ? Niestety, nie... Najczęściej potwory są blisko , bardzo blisko, czasem mijamy je na ulicy każdego dnia.

Temat poruszony przez autora poraża, można powiedzieć "nie mieści się w głowie", jednak jest jak najbardziej realny. O takich historiach czytaliśmy na pierwszych stronach gazet i oglądaliśmy w wiadomościach. Piekło jakie kryje się w domach, na pozór normalnych, przeciętnych i nie różniących się od innych jest nieograniczone. Jak trzeba być złym, aby historia przybrała tak tragiczny finał. Oczywiście winnych, wbrew pozorom jest wielu - świadomie lub nie( ale w źle pojętej dobrej wierze)działających zupełnie otwarcie. Wcale mnie też nie dziwi, że tak mało, niemal wcale, było reakcji na plotki i pogłoski krążące o tajemniczym domu. Mentalność ludzka podpowiada, aby się nie wtrącać, obserwować z daleka ale tylko po to, aby w kluczowym momencie powiedzieć "a nie mówiłem"... W "Grocie" , paradoksalnie, tematem przewodnim jest ... miłość... Tragiczna, gwałtowna, chora, niewinna. Ma różne oblicza, ale prawie każde znaczące wydarzenie jest właśnie nią napędzane i chyba tylko los sprawił ,że uczucie ,które może być piękne i życiodajne staje się przyczyną bólu, rozpaczy i zbrodni.

Oczywiście nie jest to moja pierwsza powieść Marcela Mossa, ale o ile seria "licealna" była dobra(choć nie zachwycająca", to "Grota " zasłużyła na 8* i wiele chwil na dogłębne przemyślenie tematu.

Książkę otrzymałam od Wydawnictwa Filia w ramach współpracy recenzenckiej, za co bardzo dziękuję.

W mrocznym i tajemniczym lesie Runowskim zostaje znalezione poćwiartowane ciało 14-letniego Marcina Służewskiego. Wkrótce cała wieś wpada w panikę, a krążące plotki sugerują, że mordu dokonała Strzyga – słowiański demon, który co roku budzi się z ukrycia, by polować na ludzi. Fakt, że szczątki chłopca znaleziono nieopodal Czarciej Groty, miejsca owianego mrocznymi legendami, tylko podsyca te podejrzenia. Komisarz Sambor Malczewski, który prowadzi śledztwo, nie daje się jednak zwieść ludowym wierzeniom. Jego podejście do sprawy jest racjonalne, oparte na analizie faktów i wieloletnim doświadczeniu. Prowadzi go to do odkrywania nie tylko mrocznych tajemnic rodziny Służewskich, ale także do śledzenia tropów prowadzących do równie niepokojącej rodziny Renderów. I tu zaczyna się prawdziwe piekło na ziemi – im głębiej wchodzi w tę sprawę, tym więcej przerażających rzeczy odkrywa.

„Grota” to druga część świetnie przyjętej „Polany” autorstwa Marcela Mossa. To kryminał z elementami thrillera, który naprawdę potrafi wciągnąć. Po zapoznaniu się z prologiem czytelnik otrzymuje informację, że będzie to książka mocna, ociekająca okrucieństwem, wręcz nierealnym dla normalnego człowieka. Od pierwszej strony czuć gęstą, niepokojącą atmosferę małej miejscowości, która stopniowo narasta, a mroczne odkrycia Malczewskiego trzymają w napięciu aż do samego końca. To, co działo się w ukrytym na obrzeżach lasu domu Renderów, przekracza wszelkie granice moralności, a koniec końców pokazuje, jak człowiek potrafi być zepsuty, zmanipulowany i wykorzystany pod każdym względem. Karolina i Maja stały się więźniami we własnym domu – domu, w którym miały czuć się bezpieczne i zaopiekowane. Krzywda dzieci, która została tu przedstawiona może być zbyt drastyczna dla osób wrażliwych. Emocje mogą sięgnąć zenitu. Brutalność i tragedia, która rozgrywała się za zamkniętymi drzwiami, miała znaczący wpływ na to, co działo się wokół. Należy zaznaczyć, że akcja toczy się w mrocznym, niemal baśniowym lesie Runowskim, o którym między mieszkańcami krążą najróżniejsze słowiańskie wierzenia, przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wierzą, że w tym lesie może czaić się coś… więcej.

Autor zatem po raz kolejny udowadnia, że Malczewski to typ detektywa, który nie wierzy w łatwe odpowiedzi i jest gotów drążyć, mimo że wszystko wokół krzyczy o magii i demonach. Jego śledztwo to nie tylko dochodzenie, ale także powolne odsłanianie mrocznych tajemnic. Z jednej strony brutalne zabójstwo, z drugiej elementy nadprzyrodzone. Do tego dochodzi skrajnie patologiczna rodzina, konszachty komendanta, w tle wątek handlu dziećmi. Książka, w której od początku wiadomo, że nie będzie to lekka historia, z każdym następnym rozdziałem pokazuje, jak bardzo jest pokręcona. Trudno jest przewidzieć zakończenie, ponieważ otrzymujemy nagły i niespodziewany zwrot akcji. Rozwiązanie sprawy zamordowanego Marcina jest zaskakujące i przyprawia o dreszcze.

A rodzina Renderów? To najbardziej przerażająca część tej opowieści.

„Grota” to książka, która zapewni nie tylko dreszczyk emocji, ale także skłoni do refleksji nad tym, jak wiele zła potrafi kryć się w najbliższym otoczeniu. Jeśli lubicie historie, które trzymają w napięciu, nie boicie się mrocznych sekretów i nieoczywistych zakończeń, ta powieść będzie dla Was strzałem w dziesiątkę.

Dzisiaj świat skupił się na pomocy i totalnie oszalał na punkcie WOŚP, wszyscy mają na celu zebranie, jak największej sumy pieniędzy na onkologię i hematologię dziecięcą💪 A ja totalnie oszalałam na punkcie tej serii, jest niesamowicie dobra, przerażająca, wwierca się w głowę, pozostawiając totalne spustoszenie, nie sposób o niej zapomnieć. Książka jedynie dla ludzi o mocnych nerwach, inaczej nie będziecie wstanie, jej do końca przeczytać, bo naprawdę zawiera wiele mocnych i przerażających scen, o których nawet nie myśleliście, że Marcel może je poruszyć.

.

"Grota" to kontynuacja serii z komisarzem Samborem Malczewskim w roli głównej. Tym razem w Runowskim lesie zostają odnalezione poćwiartowane szczątki 14-letniego Marcina Służewskiego. Mieszkańcy uważają, że to sprawka słowiańskiego demona Strzygi, który poluje na ludzi nieopodal Czarciej Groty. Śledztwo prowadzi Sambor, który również wpada na trop rodziny Renderów, zamieszkujących na obrzeżach lasu. Nikt się nie spodziewa tego, co strasznego skrywa ten dom i do czego zdolny jest ojciec rodziny.

.

Ciężko zebrać jest myśli i ubrać je w słowa po przeczytaniu tej historii. Porusza ona temat bardzo kontrowersyjny, wstrząsający, a nawet wręcz potworny, bo czy molestowanie i znęcanie się nad córkami przez ojca to nie jest największa zbrodnia, jakiej można dokonać. Jak można dopuścić się takich czynów na swoich dzieciach i mieć pozwolenie na to przez innych. Traktowanie własnych dzieci jako własność i robienie z nimi wszystkiego, na co ma się ochotę, nie przyzwala nawet najbliższej rodzinie. To właśnie ojciec powinien chronić swoje dzieci, być dla nich opoką, a nie katem i oprawcą, jakim trzeba być potworem, aby dopuszczać się takich rzeczy.

.

Po raz kolejny autor zaskoczył nagłymi zwrotami akcji, makabrycznymi zbrodniami, szybkim tempem i nawiązaniem do słowiańskich podań. Groza, napięcie i strach, tego oczekujcie po tej książce.

"Polana" byłą dobra, ale "Grota" ją przebija. Marcel Moss wychodzi naprzeciw naszym oczekiwaniom podbijając tempo akcji, zaskakując na każdym kroku oraz świadomie wprowadzając nas w ślepe zaułki.

To seria, którą możecie czytać dowolnie, niekoniecznie zachowując chronologię. Książki łączą detale, ale za każdym razem rozwiązujemy nową zagadkę. Prowadzi nas przez nią plastyczny styl autora, umiejętność kreowania wiarygodnych wydarzeń, budowanie gęstej atmosfery czy napotkani po drodze bohaterowie ewidentnie wiedzący więcej niż chcą powiedzieć. W dodatku Marcel Moss jest miłośnikiem poruszania trudnych tematów, więc nie obejdzie się bez analizy współczesnych wartości a to wszystko połączy się w kompletną całość trzymającą nas w nieustannym napięciu.

Las Runowski nie może zaznać spokoju. Ponownie jest miejscem zbrodni, gdy ktoś odnajduje ciało nastoletniego chłopca. Komisarz Sambor Malczewski zrobi wszystko, by wyjaśnić sprawę do końca. Nie zgadza się z poglądami mieszkańców, którzy oskarżają o zbrodnię słowiańskiego demona. Nie spodziewa się także, że powolne łączenie faktów zaprowadzi go w sam środek piekła na ziemi i ujawni brutalną stronę ludzkiej natury.

Fabuła stawia na dynamizm i liczne uskoki w bok. Do samego końca trudno przewidzieć co się wydarzy a intensywność wrażeń dyktować będzie tempo nie zwalniające ani na minutę. Na równi z kryminalną zagadką zagoszczą obyczajowe tematy, gdy czytać będziemy o rodzinnych powinnościach, więzach krwi oraz oddaniu, o poszukiwaniu własnego miejsca w świecie czy wyborach niosących ze sobą konkretne konsekwencje. Dużo mroku, brutalnych scen czy momentów przyprawiających o przerażenie przekładają się na mocne zaangażowanie w lekturę, której nie miałam ochoty odkładać choćby na moment. Analizowałam działania bohaterów, próbowałam na własną rękę przewidywać potencjalne rozwiązania, bawiłam się lepiej niż dobrze w świecie bezwzględnego zła, które wcale nie tak dalekie było od prawdziwego życia. Akcja skupia się na konkretnych faktach, analizuje to co dzieje się teraz a także odnosi się do przeszłości mającej kluczowy wpływ na teraźniejszość, by w ostatecznym starciu zaskoczyć sytuacją rodziny Renderów.

"Grota" sięga po liczne wątki, żongluje emocjami, wprowadza na pierwszy plan atmosferę, którą można by kroić nożem. Moss niezawodnie buduje złożone sylwetki postaci i tym razem angażuje w całość także słowiańskie wierzenia. Pisze mocno, dosadnie, inteligentnie oraz plastycznie, pokazując, że w swoim rękawie trzyma jeszcze wiele asów. Kontynuacja losów Sambora Malczewskiego wskakuje zatem na wyższy poziom, intrygując oraz pobudzając wyobraźnię do ostatniej strony.

W końcu wrócił "stary" Moss, sięgający po temat rażący, zakazany, okrutny, bolący i niestety bardzo realny.

Chyba właśnie prawdopodobieństwo wydarzeń przeraża mnie w książkach autora najbardziej. Nie same zbrodnie, a świadomość, że podobne rzeczy mogą się dziać gdzieś obok, bliżej niż nam się wydaje.

Znany nam z "Polany" komisarz Sambor Malczewski prowadzi sprawę brutalnego morderstwa. W pobliskim lesie, w pobliżu Czarciej Groty odnalezione zostają zwłoki młodego chłopca. Nikt się nie spodziewa dokąd doprowadzą go odnalezione tropy...

UWAGA!!!

Książka zdecydowanie dla ludzi o silnych nerwach, bo sporo tu bardzo brutalnych scen.

Przemoc domowa pod każdą postacią, gw@łt¥ nie tylko na osobach dorosłych i mnóstwo innych okropnych rzeczy.

"Grota" to książka o potworze w ludzkiej skórze.

To książka wstrząsająca i na pewno niezapomniana. Na maksa mocna i pojechana.

Książka mroczna, brutalna i szokująca.

Chyba jedna z mocniejszych jakie czytałam.

Ciężko mnie zszokować, a tu udało się w 100%

Teraz czekam na kolejny tom, oby nie był jeszcze bardziej mroczny...

Powiedzieć, że ta książka ma mocne momenty, to nic nie powiedzieć. Co najmniej połowa treści mogłaby spokojnie stanąć po stronie ekstremy, aż w pewnym momencie zaczęłam oglądać mój egzemplarz z każdej strony szukając ostrzeżeń (nie, nie ma ich niestety, a przynajmniej ja nie znalazłam).

Największą zaletą powieści są żywe, wiarygodne dialogi oraz pełnokrwiste, dobrze zbudowane postacie. Musiałam sobie co jakiś czas przypominać, że to nie dzieje się naprawdę, to tylko fikcja. Autor potrafi utrzymać uwagę czytelnika i napełnić go różnorakimi emocjami.

Fabuła była ciekawa, przedstawiono tutaj kilka wątków, nie wszystkie rozwiązano i to te właśnie pozostawione otwarte na pewno utkwią w głowie i będą zachęcać do sięgnięcia po kolejne części. Motyw mitycznego potwora grasującego w lesie nie do końca mnie do siebie przekonał, wydał mi się wpleciony trochę na siłę.

Ogólnie polecam, kawałek dobrego, wciągającego thrillera, tylko naprawdę nie dla osób o słabych nerwach.

Marcel Moss jest autorem niezwykle płodnym i jednym z tych na polskim rynku książki, którego powieści powoli zaczynają wyskakiwać z lodówki, a do tego zahacza on z reguły o trudne tematy, choć zdarzyło się mu i odejść od typowego dreszczowca w nieco lżejsze klimaty.

Natomiast "Grota" jest kryminałem, przynajmniej w sporej części i do tego jest też drugim tomem serii z komisarzem Malczewskim w roli głównej. A serię tę trzeba czytać w odpowiedniej kolejności, bo naprawdę można sporo stracić.

Las Runowski, do którego zmierzają turyści chcący zobaczyć coś ciekawego, a niektórzy nawet z lekkim przestrachem powodowanym legendami o grasującej Strzydze. Czy to tylko bajki?

Poćwiartowane ciało czternastolatka zostaje znalezione właśnie w wyżej wspomnianym lesie i przez to okoliczni mieszkańcy zaczynają opowiadać jakoby to nie miała Strzyga raz do roku zbierać swojego żniwa i tym razem miało paść na nastolatka. Jednak Malczewski nie daje sobie wmówić takich rzeczy, a w legendy nie wierzy i wie, że jedynym potworem, jaki miał swój udział w tej masakrze jest człowiek.

Rozpoczyna się śledztwo i poszukiwanie sprawcy, a jednym z tropów okazuje się rodzina mieszkająca na uboczu, unikająca ludzi i skrajnie patologiczna, do której musi dotrzeć komisarz Malczewski. Ile przysłowiowych trupów mają w szafie? A czy nie mają przypadkiem na sumieniu jakiejś zbrodni? Co ukrywają?

Bardzo polubiłam się z tą serią i mam szczerą nadzieję na więcej, bo nareszcie jest bardzo brutalnie, krwiście, a opisy nie pozostawiają wyobraźni pola do popisu. I osobiście uważam, że to najlepsze możliwe wcielenie Marcela Mossa, a przy tym, że szybciutko padnie pomysł na ekranizację.

Atmosfera jest gęsta, las może niepokoić sam w sobie, zwłaszcza po ciemku, a tutaj został sprowadzony do roli wręcz demona. Akcja nie pozwala na chwilę zastanowienia, bo pędzi bardzo szybko i nie jest to książka dla każdego. A właściwie obie książki, bo pierwsza część także. Dlaczego? Nie dość, że jest brutalnie, to jeszcze mamy motyw cierpienia i krzywdzenia dziecka, a ten jest dla niektórych osób po prostu nie do przejścia.

I jak już wspomniałam wyżej, jedynym potworem jest tutaj człowiek. Autor na szczęście nie postanowił włączyć w akcję mitycznych stworzeń, poza wpleceniem mitów na ich temat i ludzkiego strachu przed nimi.

A podsumowując wrócę jeszcze na chwilę do Malczewskiego, za którym można by wskoczyć w ogień. Postać nieszablonowa... no nareszcie! I choć momentami można odnieść wrażenie, że aż nadto jest pokazywany w samych superlatywach, to przynajmniej nie zbija się z własnymi demonami, jak większość książkowych komisarzy.

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Filia.

Drugi raz spotykam się z Samborem Malczewskim i od razu przyznaję, że ta część kupiła mnie bardziej. Jest w niej wszystko, co lubię w kryminałach, a nawet więcej, bo niektóre opisy wywołały u mnie ciarki przerażenia. Już pierwszy rozdział mocno mnie zaskoczył brutalnością, więc z tego miejsca muszę zaznaczyć, że to nie będzie książka dla każdego. Cierpienie, przemoc i skrzywdzenie dziecka będzie w tej historii na porządku dziennym. I o ile nie ruszają mnie jakoś specjalnie fikcyjne opowieści, tak tu niektóre opisane sceny mnie przerażały. Ale! Nie tylko na tym skupia się historia. Znajdziemy tu również śledztwo w sprawie morderstwa, prywatne życie komisarza, dziwną rodzinę ofiary i jego losy sprzed tragedii. Całość tworzy świetny kryminał, który wciąga człowieka od pierwszych, do ostatnich stron dostarczając czytelniczej uczty. A zdanie „Ciąg dalszy nastąpi” daje nadzieję, na kolejną ciekawą przygodę z komisarzem Samborem Malczewskim.

[RECENZJA PRZEDPREMIEROWA]

GROTA

Autor: Marcel Moss

Wydawnictwo: Filia Mroczna Strona

Premiera: 29.01.2025

Tom 2, seria: Komisarz Sambor Malczewski

KTO RODZI SIĘ POTWOREM, NIGDY NIE PRZESTAJE NIM BYĆ

GROTA to zdecydowanie bardzo mocne i mroczne wejście autora w nowy rok wydawniczy.

Głównego bohatera Sambora Malczewskiego mieliśmy okazję poznać już w ubiegłym roku w książce POLANA. Ważne wydarzenia toczyły się wokół spraw rodzinnych komisarza. Malczewski to mężczyzna znokautowany przez los, doświadczył straty najbliższych, załamał się, ale małymi kroczkami próbuje odbić się od dna i wrócić do życia. Szczerze mówiąc „nie pokochałam” Sambora i pierwszej części tego cyklu (może to ze względu na miłość do serii Echo oraz Igiego i Sandry) jednak GROTA zmieniła wszystko i dołączyła do najwyżej ocenianych przeze mnie tytułów Marcela Mossa.

Okładkowy opis książki chociaż mroczny to skrywa tylko kroplę w morzu wydarzeń i wątków jakie znajdziemy czytając GROTĘ. Oprócz poszukiwania mordercy nastolatka oraz faktu, że jego ciało zostało poćwiartowane pojawi się jeszcze więcej bardziej makabrycznych, kontrowersyjnych i wstrząsających czytelnikiem odkryć i tropów. Mieszkająca na skraju lasu rodzina Renderów skrywa sekrety, które nie śnią się nawet w najmroczniejszych koszmarach – piekło, ból, cierpienie, odarcie z człowieczeństwa.

KTO ZAMORDOWAŁ MARCINA?

DO JAKICH POTWORNOŚCI DOCHODZI W DOMU RENDERÓW?

I JAKIE TAJEMNICE SKRYWA CZARCIA GROTA?

Marcel Moss postawił na przerażające motywy i tematy, nigdy w jego książkach nie było jakoś szczególnie delikatnie, ale moim zdaniem GROTA miażdży wszystkie wcześniejsze tytuły, w tym również czytelnika. Trzyma w bardzo dużym napięciu, ciężko odłożyć książkę i przejść do porządku dziennego. Z każdą kolejną stroną akcja nabiera coraz większego tempa, emocje rosną, a zdemaskowanie sprawcy nie jest takie łatwe. Autor utrzymuje również klimat małomiasteczkowej społeczności. Znajomości i powiązania z władzą czy policją pozwalają na bezkarność. Finał mimo, że w pewnym momencie staje się oczywisty to autor jednak wprowadza takie elementy, że wszystko może się jeszcze odwrócić. Ostatnia scena otwiera furtkę do kontynuacji, ale jednocześnie też nasz główny bohater znów nie będzie mógł spokojnie spać.

GROTĘ można teoretycznie czytać bez znajomości POLANY, ale zdecydowanie lepiej sięgnąć po obie książki. Nie jest to seria dla osób bardzo wrażliwych i o słabych nerwach. Pojawiają się bardzo drastyczne fragmenty. Tego co doświadczyły dzieci Randera, nie życzy się nawet największemu wrogowi. W zdecydowanej większości domów i gospodarstw dużo lepiej traktowane są zwierzęta i żyją w godniejszych warunkach. Fabuła niejednokrotnie wbija w ziemię. A po przeczytaniu GROTY ciężko sięgnąć po kolejną książkę. Wciąż wracam myślami do bohaterów i tego co się wydarzyło. Mieszanka kryminału, thrillera, sensacji, a nawet horroru, do tego wszystko posypane ludowymi wierzeniami i legendami. Świetna pisarska robota! Czy uda się przebić GROTĘ? Jestem bardzo ciekawa kolejnych tegorocznych nowości.

PS. Bardzo podobał mi się wątek: Terror – Sambor, ten duet ocieplał odrobinę fabułę i wywoływał uśmiech. Relacja psa z nowym panem nabierała kolorów, podobne doświadczenia i charakter bardzo ich zbliżały – ekstra pomysł.

Wiem,wiem… Zawsze Wam powtarzam, że każda kolejna książka @[Adres usunięty] jest jeszcze lepsza niż poprzednia i tym razem znów to powiem, ale… Ta historia jest najlepsza ze wszystkich, które stworzył Marcel. Jedno wielkiej woooow! Ciężko jest mi zebrać myśli, żeby napisać cokolwiek na jej temat, żeby nie zdradzić za dużo, ale żeby zachęcić Was do tego, żebyście sięgnęli po ten tytuł.

Po raz drugi wracamy do Runowa i mojego ulubionego Sambora Malczewskiego, który dostarczy nam wielu wrażeń. Tutaj akcja goni akcję, dzieje się wiele i nie ma czasu na nudę. Marcel jest znany z tego, że w jego dziełach zostają poruszone ciężkie tematy i tutaj oczywiście również takie się pojawiły. Niestety, nie powiem Wam jakie, chociaż to na nich opiera się cała lektura, jednak wolałabym, żebyście przeczytali to sami.

Po bardzo mocnym prologu, który już złamał mi serce, przychodzi czas na całą resztę, która dosłownie zwala z nóg. Ta historia jest bardzo mocna, bardzo! Sambor ma do przeprowadzenia śledztwo. Nastolatek został zamordowany, a jego ciało rozczłonkowane. Kto jest winny? Jest trochę tropów, znaków zapytania, poszlak, a jednak nie ma nic. Lubię brutalne lektury, a tutaj miejscami jest przerażająco, dodatkowo historia Karoliny i Mai, które są siostrami, sprawia, że serce krwawi, nawet bardzo. Ciężko mi było to czytać, musiałam robić sobie przerwy, bo nie mieściło mi się w głowie, że takie coś mogło mieć miejsce i to w dodatku w tak małej miejscowości.

Ale muszę Wam się pochwalić, w końcu rozszyfrowałam autora , który zawsze kończy swoje książki w sposób, który jest nieprawdopodobny i w tej lekturze również tak było. W pewnym momencie domyśliłam się, kto jest zabójcą, ale pod koniec pojawiło się coś, co miało mnie zmylić no i faktycznie, zmyliło, ale finalnie było tak, jak myślałam, przynajmniej w pewnej kwestii.

Jest to książka dla osób o mocnych nerwach, którzy są fanami trudnych historii. Już nie mogę się doczekać, kiedy w moje ręce trafi kolejna książka z tej serii, liczę, że będzie to już za moment!

Czytajcie!

Marcel Moss zdobył serca wielu czytelników, ale nie można się temu dziwić. Autor ma niekończącą się pulę pomysłów, a przyznawane mu nagrody są w pełni zasłużone. Co najlepsze, Marcel Moss nie oferuje nam historii, które można podpiąć pod jeden gatunek literacki. Wyobraźnia pisarza jest tak ogromna, że znajdziemy jego tytuły w mieszance thrillera, sensacji i kryminału, ale też w dziale young adult. Kiedyś nie był to znany i oblegany gatunek, natomiast dziś pisanie o problemach współczesnych nastolatków może im bardzo pomóc. Sama mogę też powiedzieć, że udało mi się widzieć pisarza na żywo, a jego niespożyta energia i empatia wobec rozmówcy były bardzo pozytywnymi odczuciami. Tak trzymać!

Na samym początku 2025 roku „Grota” okazuje się być dużą niespodzianką. Najnowsza powieść pisarza ma jednak mocne powiązanie z wcześniejszym tekstem, a konkretnie z „Polaną”. Była to pierwsza część opowiadająca o przygodach komisarza Sambora Malczewskiego. Jak niemal zawsze ukazana została postać policjanta z wielkim bagażem osobistych doświadczeń , ale ja nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów. Jeśli więc ktoś nie jest wtajemniczony w dawne perypetie głównego bohatera, to lepiej, żeby zaczął od pierwszej części. Wtedy wszystko będzie spójne, zrozumiałe, a czytelnik nie zazna uczucia chaosu.

Policjantem się jest, a nie bywa. To niezwykle ważne powiedzenie w świecie policji można bez wątpienia przypiąć do Sambora Malczewskiego. Gdy tylko zauważa coś niepokojącego, od razu prowadzi śledztwo i dużo ryzykuje, nawet w imię własnego życia i utraty posady w pracy. Nie inaczej jest w przypadku Marcina Służewskiego. Zwłoki, a raczej fragmenty ciała czternastolatka zostają odnalezione w lesie. Kto za tym stoi i dlaczego zbrodniarz zachował się niemal jak rzeźnik? Poza wstrząsającymi opisami autor po raz drugi przenosi nas do lasu- miejsca, które nie zawsze jest oazą spokoju. Może to być też terem mroczny, niebezpieczny, niemal przypisany dreszczowcom i horrorom. Pisarz kolejny raz zdecydował się też na elementy fantastyki. Miejscowa ludność utkała sobie historię, w której potwór nazywany Strzygą raz w roku, konkretnie pierwszego listopada, poluje na swą ofiarę i wysysa z niej krew. Miejscem, w którym podobno przebywa mroczny twór, jest leśna Czarcia Grota, do której nikt nie chce się zbliżać. Czy jednak w XXI wieku można wierzyć niemalże w duchy? Czy dziś jeszcze praktykuje się czary lub złowrogie wierzenia, które mrożą krew w żyłach? Cóż, ja nie jestem fanką tego typu opowieści, ale nie od dziś się mówi, że w każdej historii jest ziarenko prawy. Sto razy powtórzone kłamstwo może stać się też prawdą… Nie ulega też wątpliwości, że tak dobry pisarz, jak Marcel Moss, potrafi nas zainteresować każdym tematem, nawet tym z pogranicza magii.

Sprawa morderstwa Marcina Służewskiego nie jest jedyną straszną opowieścią wymyśloną przez pisarza. Czytelnicy z pewnością długo nie zapomną patologicznej rodziny Renderów, o której wspomniano na tylnej części okładki. Nie chcę odkrywać wszystkich kart, lecz już początkowe opisy wbijają odbiorcę w fotel i powodują wybałuszone oczy podczas czytania. Sama przyznaję się do takiego stanu, a autor kazał intensywnie zastanowić się nad poziomem ludzkiego okrucieństwa. Czy rzeczywiście ktoś, kto rodzi się potworem, nigdy nie przestaje nim być? Cóż, niemal od pierwszych słów rozpoznałam charakterystyczny styl pisarza- jest mocno, mrocznie, a ludzkie problemy rozwijające się za zamkniętymi drzwiami naprawdę mogą istnieć, co jeszcze bardziej nas szokuje.

Celowo nie podaję wszystkich wątków, a także imion bohaterów. Opowieści Marcela Mossa są zawsze tak skonstruowane, że trzeba je czytać do ostatniego słowa i tym samym nie dzielić skóry na niedźwiedziu. Jeśli więc już nam się wydaje, że złapaliśmy winnego, poczekajmy z piciem szampana do końca.

Autor nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, możemy spodziewać się kontynuacji losów komisarza Malczewskiego. Jeśli o mnie chodzi- „Grota” zawiera chyba najbardziej mocne dialogi, jakie przeczytałam w ciągu dekady. A może nawet i dwóch. Gratuluję pisarzowi odwagi i wiem, że jest to powieść zdecydowanie dla ludzi o mocnych nerwach.

Polecam.