Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku

"Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku" to kolejna pozycja autorstwa Zbigniewa Rokity. Tym razem autor wraca na swój rodzinny Śląsk, aby przyjrzeć się jego historii. Jak sam deklaruje, początkowo wypierał swoje pochodzenie. W książce imponuje obszerność materiałów, jakie zebrał autor. Kreśli fascynującą opowieść tych terenów, momentami samemu można pożałować, że nie jest się Ślązakiem! Wydaję mi się, że świadomość i wiedza na temat tej części Polski jest dla większości ludzi niewielka - dlatego rekomenduję te pozycję praktycznie każdemu. Nie ma tu zbędnych dygresji, jest za to opis dawnego, jak i współczesnego Śląska, miejsca bardzo wartościowego na mapie naszego kraju.

Górny Śląsk ma niezwykłą historię, której zawsze chciałam się przyjrzeć jako mieszkanka województwa śląskiego, żeby zrozumieć swoich geograficznych sąsiadów. Dzięki podróży wgłąb rodziny autora, dzięki jego dociekaniom i opowieściom, jestem tego bliżej niż kiedykolwiek. Doceniam też poczucie humoru, dystans i wyjątkowy język książki (nagroda Nike jak najbardziej zasłużona!). Ilość poruszonych zagadnień daje poczucie, że temat nie został potraktowany pobieżnie, a po przeczytaniu książki ma się poczucie dobrze wypełnionego obowiązku i dużą satysfakcję. Na plus na pewno mapki umieszczone na początku, bez których człowiek mógłby się pogubić podczas czytania.

Uwielbiam Wydawnictwo Czarne i uwielbiam serię Sulimę, dlatego spodziewałam się, że i ta książka będzie dla mnie wyjątkowym przeżyciem. Nie pochodzę ze Śląska, ale często tam jeżdżę i wiąże mnie z tą częścią Polski szczególna więź. Przyznam, że książka wzbudziła we mnie szereg różnych emocji i o to chyba chodziło autorowi. To jest ważna literatura, bardzo dobrze napisana, sprawnym, reporterskim językiem, z dużym zacięciem. O Śląsku wiemy niewiele, częściej go stereotypizujemy. Ta książka zmusza do refleksji, do wyjścia poza własną strefę komfortu. Zdecydowanie warto ją znać. Myślę, że takich pozycji powinno być na rynku więcej.

Nie pochodzę z Górnego Śląska, raczej rzadko bywam w tamtych okolicach, ale ten reportaż po prostu czułem, że muszę przeczytać. Po książkę sięgnąłem z dużymi nadziejami, które nie zostały zawiedzione. Zostałem niemal wciągnięty, pochłonięty przez fabułę, którą przedstawia autor. Każdy ma jakieś skojarzenia z tym regionem, ale są one dość przewidywalne, a to miejsce nie jest takie jednoznaczne. Ma ono swoją własną, momentami trudną, ale ciekawą historią. Warto dodać, że ten reportaż czyta się dość lekko. Autor ma dość przyjemne pióro, więc wszystko, o czym pisze, jest łatwo przyswajalne. Zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję.

Temat tożsamości Górnoślązaków jest ostatnimi czasy bardzo gorący. Dlatego też autor idealnie się "wstrzelił" z publikacją książki. Widać jednak, że nie żeruje na popularności tego zagadnienia, a opowiada historię. Historię niejednoznaczną, pod którą jednak z pewnością może podpisać się wielu rodowitych Ślązaków i Ślązaczek. Porusza skomplikowaną kwestię śląskiej tożsamości, ale nie tylko. Nie jest to książka, która porywa czytelnika od pierwszej kartki. Wymaga od niego uwagi, ale w zamian oferuje mnóstwo ciekawych informacji i przemyśleń.

Prawdziwa gratka dla godojących! Historia Górnego Śląska pokazana przez pryzmat losów rodziny autora spod Gliwic, której dom w XX wieku kilkakrotnie na przemian był a to polski, a to niemiecki. Rokita pokazuje trudne relacje narodowościowe, polityczne, które mają miejsce do tej pory. Przyznam, że ta książka otworzyła mi oczy na kilka spraw dotyczących Śląska, o których nie wiedziałam. Dzięki niej odkryłam Śląsk i śląskość na nowo, zagłębiłam się nie tyle w losy rodziny autora, co lepiej zrozumiałam ten region i współczułam ich skomplikowanym losom. Super, że powstała śląska edycja, nie pozwólmy zamierać językom!

Lubie poznawać różne regiony naszego kraju, zarówno poprzez podróże, jak i czytając autorów je reprezentujących. Kajś to opowieść stworzona przez rodowitego Ślązaka, który stworzył historie opartą na rodzinnych, subiektywnych doświadczeniach. Książka pozwala na lepsze zrozumienie losów tego ciekawego regionu podczas jego walki o autonomie. Porusza "niewygodny" temat mniejszości niemieckiej i ich dążeń. Polecam wszystkim osobom kochającym nasz kraj oraz lubiącym spojrzeć na pewne sprawy z nieco innej, nie popularnej perspektywy.

Sam jestem Ślązakiem, co sprawia, że reportaż pana Zbigniewa Rokity jest mi szczególnie bliski. Rozumiem rozterki autora, które dotyczą jego niemieckich korzeni. Sam miewam nieraz podobne odczucia związane ze swoim pochodzeniem. Podziwiam autora za ogrom pracy, jaki wykonał. Odnalezienie swoich korzeni to niełatwe zadanie, lecz przyznam, że pan Zbigniew nieco mnie zainspirował i sam prawdopodobnie zajmę się w najbliższej przyszłości poszukiwaniem własnym korzeni. Pozdrawiam wszystkich mieszkańców Śląska.

Ów reportaż zainteresował mnie dlatego, że sam wychowywałem się na Śląsku i są to moje rodzinne strony. Lektura dzieła pana Zbigniewa Rokity sprawiło, że z rozrzewnieniem wspominałem swoje dzieciństwo na Górnym Śląsku. W moim odczuciu autor fenomenalnie oddaje ducha tego regionu, nic jednak w tym dziwnego, skoro sam, zna ten region kraju od podszewki. Mimo wszystko dowiedziałem się jednak paru ciekawostek, o których nie miałem do tej pory pojęcia. Reportaż uznaję za niezwykle udany i wystawiam wysoką notę. 

Jestem warszawiakiem, jednakże do przeczytania tego dzieła zachęciła mnie dość interesująca recenzja niniejszego reportażu na jednym z portali internetowych.  Książka jest bardzo interesująco napisana, przez co czyta się ją bardzo płynnie. Zawiera ona mnóstwo ciekawostek o tym regionie. Fakt, że dzieło napisane jest przez rodowitego Ślązaka sprawia, że w trakcie lektury udziela się nam cały czas duch i atmosfera tego regionu. Autor wykonał z całą pewnością kawał dobrej roboty pisząc ten reportaż. 

Lubię reportaże za to, że pozwalają spojrzeć na różne sprawy z innej perspektywy. Otwierają oczy na rzeczy istotne, pozwalają poznać świat. Niejednokrotnie są to niezykle podróże do przeszłości i do różnych zakątków. I tak, siedząc w fotelu i przewracając stronę za stroną, możemy zanurzyć się w historii, zaznajomić się z faktami, poznać rodzinne tradycje.

Autor zabiera nas właśnie na taką wycieczkę po wspomnieniach. Tych zwyczajnych egzystencjonalnych jak i wojennych ze wszystkimi zawirowaniami jakie za sobą niosła wojna i zabory.

Wspomnieniach pełnych zakrętów, niedopowiedzeń, tajemnic, gdzie próbuje odkryć swoje pochodzenie. A może bardziej przynależność? Albo to co mu w sercu gra? Zwyczajnie chce odkryć siebie, poznać swoje korzenie, dowiedzieć się czegoś o swojej rodzinie.

Nie myślałam, że to będzie tak ciekawa lektura. Przed wszystkim uświadomiła mi, że Ślązacy są mniejszością, która ciągle od Polski zbiera cięgi, notorycznie próbuje się ją uciszyć i zdusić. Nie pojmuję dlaczego Ślązacy mają milczeć o histori, takiej jaka spotkała ich. Bo jednak tam każda wojna była trochę inna.

Wiecznie przerzucani z rąk jednego państwa do drugiego jak gorący kartofer, nie mając nic do powiedzenia. O każdy kawałek własnego ,,ja" muszą walczyć i wydzierać swoją przeszłość, inną od tej polskiej. Torzyc swoje tu i teraz i nowa.

Przyznaję, że chwycił mnie żal. Bo Śląsk i Ślązacy chcą zadbać o pamięć swojej mniejszości, ale notorycznie się im to uniemożliwia. Dlaczego?

Jeśli nie umiemy pomóc, to chociaż nie przeszkadzajmy.

W każdym razie bardzo polecam ten reportaż📚

Myślę, że Nagroda Literacka ,,Nike" jak najbardziej zasłużona 👌

Jest to według mnie bardzo wartościowa pozycja. Warto wiedzieć, że autor dokonał dokładnego zbadania wszystkich źródeł, z których czerpał wiedzę. Dostrzegłem w autorze nie tylko zmysł analityczny, ale również bardzo dużą dociekliwość. Można dojść do wniosku, że badacz posiada umiejętność nawiązywania kontaktów. Pozycja została napisana w fascynujący sposób. Polecam książkę każdej osobie, która chciałaby dowiedzieć się czegoś więcej o Śląsku. Autor w bardzo przystępnym językiem tłumaczy najbardziej skomplikowane problemy wspomnianego regionu Polski. Zaskoczył mnie także młody wiek Zbigniewa Rokity.

Pochodzę z Górnego Śląska, ale tak naprawdę niewiele wiem o historii mojego regionu. W zasadzie nigdy specjalnie nie wchodziłam w to, co dział się na Śląsku przed wojną. Ostatnio jednak ten brak wiedzy mnie męczył, więc postanowiłam sięgnąć po ten reportaż. Liczyłam na to, że trochę otworzy mi oczy i pozwoli na pewne kwestie spojrzeć szerzej. Nie myliłam się, gdyż dostałam porcje naprawdę solidnej wiedzy, informacji, o których nie miałam wcześniej pojęcia. Jest to książka, którą mogę z czystym sumieniem polecić każdemu. Nie ma większego znaczenia czy mieszkasz na Śląsku, czy jesteś z innych regionów, warto ten reportaż poznać.

Jako wielka fanka Górnego Śląska nie mogłam ominąć tej pozycji. Przedstawia ona dzieje Górnego Śląska. Książka ta odkryła ten region przede mną na nowo. Czyta się ją rewelacyjnie. Zbigniew Rokita przeplata historię tego miejsca i opowieść o odkrywaniu, kształtowaniu w sobie własnej tożsamości. Znajdziemy w niej wiele kontrowersyjnych i ważnych wydarzeń, które opowiedziane są w bardzo przyjemny sposób. Uważam, że powinien przeczytać ją każdy - pomaga ona zrozumieć historię Ślązaków i ich regionu. Nie dziwię się, że otrzymała ona nagrodę Nike. Jak dla mnie to idealny prezent na gwiazdkę czy urodziny. Bardzo polecam!

Muszę przyznać, że książka w niektórych miejscach jest zdecydowanie przerysowana i naiwna. Autor pozycji jest jeszcze młodym człowiekiem. Ponadto niektóre wątki zostały pobieżnie przedstawione. Zbigniew Rokita niestety rozpisuje się o dziejach Śląska w wymiarze dużych miast. Polecam książkę wszystkim osobom, które chciałyby uzyskać znacznie więcej informacji o historii Górnego Śląska. Według mnie "Kajś. Opowieść o Górnym Śląsku" przypadnie do gustu nie tylko czytelnikom posiadającym śląskie korzenie, ale również osobom mieszkającym na co dzień w miastach z innych regionów Polski. Książka jest dostępna w bardzo przystępnej cenie.

Nie czytam za często reportaży, ale od czasu do czasu zdarzy mi się zrobić wyjątek. Muszę tylko trafić na jakąś perełkę, która mnie zaskoczy i zaciekawi. Tak było właśnie w przypadku tej pozycji, która wciągnęła mnie niemal od pierwszej strony. Wcześniej nie miałem zbyt obszernej wiedzy, jeśli chodzi o temat, o którym traktuje książka, więc tym chętniej się za nią zabrałem. Każda kolejna strona wciągała mnie coraz bardziej, coraz lepiej mi się to czytało, aż na samym końcu poczułem niedosyt, gdyż w mojej głowie pojawiły się pytania, na które nie uzyskałem odpowiedzi. Szczerze zachęcam do przeczytania tej pozycji, choć z tym regionem Polski mam naprawdę niewiele wspólnego.

Od zawsze mieszkałem na Górnym Śląsku, ale znałem jedynie pobieżnie jego historię. Wiedziałem jedynie trochę o kuchni, Powstaniach Śląskich oraz o plebiscycie, który mógł przyłączyć region do Niemiec. Podobnie mało przed napisaniem książki wiedział Zbigniew Rokita, ale nadrobił braki i na szczęście podzielił się tym z czytelnikami. Musiał się sporo napracować, bo wyszło z tego szczegółowe przedstawienie historii regionu, z którego można sporo dowiedzieć się o życiu naszych przodków. W książce sporo opowiada się również o czasach współczesnych i licznych przemianach zarówno w miastach, jak i wsiach. Uważam, ze dla mieszkańców Górnego Śląska to lektura obowiązkowa.

Sięgnąłem po tą książkę, głównie dlatego, że zawsze interesowały mnie historie ludzi z regionów o dosyć trudnej i niejednoznacznej historii. Dowiedziałem się wielu ciekawych rzeczy na temat historii regionu, tradycji, ale również poznałem osobiste spostrzeżenia autora na temat tzw. śląskości. Zainteresowała mnie szczególnie tematyka rodzinnych migracji i odnajdywania tożsamości. Ta książka bardzo pomogła mi zrozumieć ludzi mieszkających na śląsku i ich ciekawą i zagmatwaną historię. Jest to doskonały reportaż, polecam go przeczytać każdemu, kto interesuje się tematyką społeczną i historyczną.