A potem przyszła wiosna

"... za rogiem może na nas czekać coś, na co nie liczymy, czego się nie spodziewamy i w co nie wierzymy".

Wiosna chyba każdemu z nas kojarzy się z czymś nowym, świeżym, ale przede wszystkim z budzeniem się do życia. Tak jest w przypadku głównej bohaterki. Pola Gajda, bo o niej mowa, to popularna aktorka, która przechodzi załamanie nerwowe, po tym jak dowiaduje się o zdradzie ukochanego.

Pola trafia do domu Konrada i jego ojca. Początkowo z dziewczyną nie ma żadnego kontaktu. Jednak z biegiem czasu Pola odnajduje sens życia. Ale czy demony przeszłości pozwolą jej cieszyć się życiem i czy faktycznie czas leczy rany?

Książka "A potem przyszła wiosna" to historia dziewczyny mocno skrzywdzonej przez los. Pola ma za sobą traumy, z którymi nie może sobie poradzić. Ale przede wszystkim jest to książka, która niesie nadzieję i pokazuje, że po burzy zawsze wychodzi słońce.

Agnieszka Olejnik jest pisarką, której nie trzeba przedstawiać miłośnikom powieści obyczajowych. Myślę, że każdy, kto choć raz sięgnął po książkę autorki, chętnie zrobi to ponownie. Teraz jest ku temu okazja, ponieważ ukazało się wznowienie książki pt. „A potem przyszła wiosna”.

Autorka ukazuje historię Poli Gajdy, a właściwie Kasi Pietry zwykłej dziewczyny wychowanej w Bukach nieopodal Szczecina. Pola Gajda to już na potrzeby show biznesu, gdyż nasza bohaterka zostaje popularną aktorką. Do świata celebrytów dostała się dzięki roli w serialu „Wakacje za barem”. Jak to często bywa życie w błysku reflektorów ma nie tylko blaski, lecz również swoje cienie. Pola bowiem boryka się z zaburzeniami odżywiania. Aktorka ma również trudności z pewnością siebie. Niestety to nie koniec problemów kobiety. Te nasilają się, gdy pewien paparazzo ujawnia zdradę jej ukochanego. To jest prawdziwym ciosem dla Poli. Załamuje się, a w jej życiu pojawia się mrok, bez perspektyw na lepsze światło w przyszłości.

Agnieszka Olejnik zarysowała ciekawą historię, w której uświadamiamy sobie, że nie zawsze, to, co pokazuje świat celebrytów jest odzwierciedleniem w ich prawdziwym, prywatnym życiu. Autorka dotyka kwestii związanych z depresją, która dotyka coraz więcej osób. I nawet jeśli z ich twarzy nie znika uśmiech, to w domowym zaciszu zlewa się w grymasie wewnętrznego bólu. W show biznesie jest wiele takich przypadków. Często znani i lubiani są synonimem szczęścia, radości. Jednak ból istnienia wymazuje ten obraz na zawsze.

Agnieszka Olejnik stworzyła historię walki młodej kobiety próbującej wyjść z mroku ku światłu. Czy Pola zdoła przejść tę drogę? Czy czas zagoi rany, które krwawią w jej duszy? To trudna droga, lecz warto ją podjąć.

Historia zapisana na kartach powieści „A potem przyszła wiosna” jest motywatorem dla każdego, kto podejmuje tę samą walkę jaką toczy Pola Gajda – Kasia Pietra. I nie ważne, kim jesteś, jaki zawód wykonujesz – depresja może dotknąć każdego z nas. Ważne, aby podjąć walkę w uzdrowieniu swej duszy. Połową sukcesu jest wiara w to, że po burzy wychodzi słońce, a po nocy przychodzi dzień. A jeden dzień wystarczy, aby przeczytać książkę Agnieszki Olejnik, ponieważ „A potem przyszła wiosna” to książka, która czyta się sama. Wiecie, co mam na myśli!

Powieść ukazała się nakładem Wydawnictwa Filia

Pola Gajda jest popularną aktorką, mógłby się wydawać, że ma wszystko, jednak to tak naprawdę tylko pozory. Kobieta zmaga się z zaburzeniami odżywiania i brakuje jej pewności siebie. Za Polą ciągle podążają paparazzi, jeden z nich ujawnia w mediach zdradę jej ukochanego, wtedy kobieta przeżywa załamanie nerwowe. Próbuje nawet kilkukrotnie popełnić samobójstwo, jednak za każdym razem ratuje ją pewien mężczyzna. Czy kobieta pokona swoje demony? Czego tak naprawdę potrzeba żeby uzdrowić ciało i duszę?

To już moje kolejne spotkanie z twórczością @agnieszkaolejnik, bardzo lubię historię przedstawiane przez autorkę, wielokrotnie mogłam z powodzeniem utożsamić się z bohaterami, których wykreowała. Podoba mi się to, że Pani Agnieszka za każdym razem porusza ważne i ponadczasowe tematy, które mogą dotyczyć wielu z Nas, jednak nie wszyscy lubią lub boją się o nich mówić.

Jeśli chodzi o książkę "A potem przyszła wiosna" to tutaj mamy bardzo ciekawa, ogromnie poruszająca i wciągającą historię. Od pierwszych stron śledziłam losy Poli z zainteresowaniem i byłam ciekawa co przyniesie jej jeszcze los, jakie trudności będzie musiała pokonać. Mógłby się wydawać, że życie celebryty jest usłane różami, nic bardziej mylnego... To wieczna gonitwa za sławą, byciem pięknym, byciem najlepszym.. na przykładzie głównej bohaterki widzimy, że często odbija się na psychice i życiu takich osób. Kobieta w przeszłości doświadczyła tak wielu traum, bólu i cierpienia, że chyba pseudonim artystyczny, zmiana otoczenia, były dla niej takim odcięciem się od tamtego życia. Warto wspomnieć, że książka jest napisana z perspektywy Poli oraz Konrada, więc możemy znacznie lepiej poznać tę postaci, dowiedzieć się co czują oraz myślą. Bardzo polubiłam główne postaci, ale również te drugoplanowe zasługują na uwagę, ponieważ wprowadzają do tej historii nutę nostalgii, empatii oraz czystego dobra.

Autorka w swojej powieści porusza takie tematy jak: alkoholizm, problemy w relacjach z bliskimi, zdrada, czy utrata dziecka, przez co ta historia staje się niezwykle emocjonalna, wzruszająca i poruszająca. To nie jest łatwa opowieść, ale na jej kartach dostrzegamy, że po burzy zawsze wychodzi słońce, należy być tylko cierpliwym. Z pewnością historia Poli i Konrada zmusza do refleksji i zastanowienia się czego oczekujemy od życia i co jest w nim najważniejsze. Moja ocena to 8/10

"A potem przyszła wiosna" to książka, która ukazuje jak kruche może być wykreowane życie. Pola to główna bohaterka, która uświadamia sobie w pewnym momencie co w życiu jest najważniejsze. Czytając tą opowieść utożsamiałam się z emocjami jakich doświadczała bohaterka. Tak przesiąkłam atmosferą tego co czytałam, że po skończonej lekturze długo jeszcze zastanawiałam się nad tym co przeczytałam. To książka, która pozwala na nowo spojrzeć wgłąb tego co w życiu jest najważniejsze. Polecam!

„…niczego nie można być pewnym. Że za rogiem może na nas czekać coś, na co nie liczymy, czego się nie spodziewamy i w co nie wierzymy."

Pola Gajda, a właściwie Kasia Pietra spełnia się zawodowo, jest uznaną, rozpoznawalną aktorką. Jej życie gna do przodu w zawrotnym tempie, gra na planie, wywiady, imprezy i nieustannie ścigający ją paparazzo. Od jakiegoś czasu jest w związku z celebrytą, znajduje w sieci jego zdjęcie z inną kobietą. Jej dość stabilny świat całkowicie się wali. Zdrada powoduje załamie, Gaja ucieka, znika, zapada się w sobie…

Z ogromną przyjemnością i ciekawością przeniosłam się do świata wykreowanego przez Autorkę. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne emocje. Pani Agnieszka czaruje słowem, bardzo lekki, płynny, barwny, naturalny styl sprawia, że książka czyta się sama. Z wnikliwością, szczerością i realizmem ukazuje emocje, wewnętrzne rozterki, zmagania, jakie stają się udziałem naszych bohaterów. A ci rewelacyjnie ukazani, to zwykli ludzie jakich mijamy w naszej codzienności, pełni wad i zalet, pogubieni, zatroskani w pędzie życia. Prawdziwa mieszanka ludzkich osobowości, każdy jest inny, nieprzeciętny, nieidealny. Kasia od razu zyskała moją sympatię, ta dziewczyna nigdy nie miała łatwo, ma zaburzenia odżywiania, brak jej pewności siebie, odkryta prawda o zdradzie ukochanego mężczyzny powoduje, że zupełnie traci chęć do życia, ogarniają mrok, obojętność i beznadzieja – niesamowite studium skomplikowanej osobowości. Kondrat, początkowo wzbudzał we mnie tylko niechęć, wraz z rozwojem wydarzeń jesteśmy świadkami jego pozytywnej przemiany. Czyżby bezwzględny paparazzo miał serce? Czy można mu zaufać? Mądrość, spokój, przenikliwość pana Stanisława i pani Uli – cóż za piękni ludzie.

Autorka podejmuje szereg trudnych i bardzo złożonych problemów. Życie celebrytów nie zawsze jest takie jak nam się wydaje. To co jest na pokaz, a to co jest w nich naprawdę, to często dwa zupełnie różne światy. Depresja – tak trudny i jednocześnie ważny temat. Ta choroba może dotknąć każdego z nas, bez względu na status społeczny, czy wiek. Mamy dokładnie ukazane co napędza chorobę, jej objawy, skutki. Przyklejany na twarz uśmiech, umiejętnie kamufluje prawdę. Bolesna zdrada, zawiedzione zaufanie, nieszczęśliwa miłość, samotność, utrata dziecka, próba samobójcza. Ogromny wpływ przeszłości na teraźniejszość. Cierpienie, niemoc, odpowiedzialność, próba naprawienia błędów. Szukanie swojego miejsca na ziemi, sensu życia, przebaczenie. Trudna, żmudna walka o siebie samego i swoje szczęście. Tak łatwo przychodzi nam szufladkowanie innych…

Bardzo realna, chwilami bolesna, niosąca iskierkę nadziei opowieść. Wywarła na mnie duże wrażenie, zostanie we mnie na dłużej. Opowieść o tym co tak naprawdę jest ważne w naszym życiu, zaskakująca, nietuzinkowa, poruszająca. Z całego serca polecam, Tatiasza i jej książki 😊