Kluski

To już wszystko wiecie, że razem z moją żoną kochamy książki kolekcjonować i czytać ponad życie, a kulinarne to nasz bzik nad bzikami, a kiedy trafia się taka perła jak "Kluski"Pauliny Nawrockiej-Olejniczak wydanej przez Wydawnictwo Marginesy to najchętniej mamy ochotę odtańczyć "skocznego beguine`a" jak pisał Wojciech Młynarski, bez zastanowienia czy ten taniec, aby na pewno był skoczny...

Ta książka, jak napisałem to perła, sztos, zjawisko, petarda itd. Skąd biorą się moje zachwyty? A no stąd, że jest dopracowana do perfekcji, do ostatniego szczegółu, co w wielu książkach kulinarnych niestety nie spina się. Nawet zakładka jest!

Najpierw polecam tę książkę obejrzeć i przyjrzeć się pracy graficznej Kiry Pietrek, która jest nietuzinkowa (ta praca oczywiście haha), ba bardzo oryginalna. Połączenie grafiki, śmiesznych rysunków, wybić oraz zabawa liternictwem to prawdziwy kunszt, który z wydawałoby się prostej tematyki, jakimi są kluski stworzyć książkę z pogranicza albumu i przepiśnika opatrzonego przemyślaną i ugruntowaną wiedzą autorki.

No właśnie czy kluski to prozaiczny temat. Głośno i donośnie krzyczę NIE! Autorka zresztą nam to udowadnia, rozkminiają zdawałoby się tak prostą definicję klusek, które są zrobione z mąki, ziemniaków albo twarogu bądź ciasta mieszanego. Za kluski uznaje wyroby gotowane (nie smażone i nie pieczone), wrzucane do wrzącej wody. A zatem czy makaron to też kluski... No właśnie, ale przecież nie ja będę zabierał chleb Pani Pauliny, która swoją wiedzę na temat klusek ma bardzo ugruntowaną, bo pierwsze zjadła dzięki babci Todzi, która dorastającej wnuczce pokazywała także, jak się je robi. Później Pani Paulina zgłębiła wiedzę i piskała pracę magisterską o kluskach, by w końcu jako dziennikarka, domowa kucharka piać peany na temat mącznych smakowitości, a w końcu zamknąć swoją wiedzę w znakomitej książce.

Każda jej część jest owocem doświadczenia i praktyki oraz dbania o szczegóły. No bo popatrzmy, chociaż na spis treści, który dzięki kropeczkom informuje nas o rodzaju klusek. Potem dowiadujemy się sporo o historii, o regionalnych specjałach, trickach przy robieniu klusek. Autorka dzieli się także wiedzą o przyrządach, które powinniśmy mieć w kuchni. No i następnie przechodzimy do szczegółowych przepisów, w których widać, że nie są to wymysły, lecz przetrenowane każde w ogóle i szczególe w kuchni. Są w nich także ciekawostki o przedstawionych kluskach. Chce się gotować, czytać i chłonąć wiedzę wraz z kluskami tymi znanymi od klusek śląskich z dziurką po te zapomniane hulajdy. Co jeszcze ważne przy kluskach, które występują w różnych częściach Polski, podawane są nazwy regionalne np. kartacze z soczewicą, mają inne nazwy: trepy, bendzwały, cepeliny, kołduny podkarpackie, tertuny brzozowickie, kartoflaki czy pyzy.

Ta książka kucharzu młody i stary to nie tylko wiedza dla domowych pasjonatów gotowania, ale także dla Was pracujących w restauracji. To Twoja lektura obowiązkowa, która powinna stać w kuchni, byś wiedział, jak przygotować kluchy, albo rozszerzyć o nowe propozycje swoje menu np. pyzy z retro farszem grzybowym z gulaszem z dzika! Mniaaaam!

Wielkie brawa i podziękowania dla Wydawnictwa Marginesy za tak wspaniałą publikację. Marzyłbym o podobnej perełce pod tytułem "Pierogi".

Uwielbiam kluski w każdej postaci - bez wyjątku. Zacierki, kopytka, pyzy, pampuchy, lane, mogę wymieniać bez końca. Kojarzą mi się z moją babcią i najpyszniejszym jedzeniem z dzieciństwa, jakim miałam przyjemność się zajadać. No właśnie, kiedyś to było. "Kluski" autorstwa Pauliny Nawrockiej-Olejniczak, to nie tylko przepisy, ale w dużej mierze ciekawa historia tych pychotek. A czyta się ją jak najlepszą powieść!

Ta książka to złoto! Zło-to! Dodatkowo są w niej przepisy na kluski bez towarzystwa mięsa, czy bezglutenowe lub bez laktozy, co w przypadku mojej wegetariańskiej i bezmlecznej diety jest wybawieniem, bo mogę jeść, to co kocham bez strachu o bolący brzuch. Ale nie bójcie się - przepisy na klasyczne mączne i mleczne kluski też tu są!

To, co dostaniecie w tej książce zachwyci Was i sprawi, że nie będziecie mogli się zdecydować, które kluski zagniatać w pierwszej kolejności. Już czytając zawarte w niej przepisy i widząc te apetyczne zdjęcia, ślinka cieknie jak szalona. Kluski śląskie, kopytka bezglutenowe, pyzy z farszem grzybowym lub soczewicowym, knedle ze śliwkami, szare kluski, a może kładzione owsiane lub regionalne dziadki kokuszczańskie, hulajdy lub haluszki? A co powiecie na kluski parzone lub gryczane? Wolice coś światowego? Bardzo proszę: kluski z kimchi, po koreańsku, a może z właskie? Jestem pewna, że każdy znajdzie tu coś dla siebie, bo wybór jest naprawdę przeogromny.

Kolejny atut "Klusek"? Szata graficzna. Oooo to jest coś rewelacyjnego, vintage obrazki połączone z lekko nowoczesną grafiką i fikuśną czcionką, która stanowi ozdobnik tekstu pobocznego sprawiają, że środek tej książki nabiera takiej swojskości.

Warto mieć tę książkę na swojej półce, bo jest rewelacyjną kopalnią kluskowej wiedzy.

Kluski to naprawdę szerokie pojęcie, co doskonale udowadnia i obrazuje Paulina Nawrocka-Olejniczak w swojej pierwszej książkowej publikacji pt. “Kluski. Teoria i praktyka”. Zacznijmy od wydania - doskonale oddaje charakter kluski! Urocze, przywodzące na myśl retro, ale ze powiewem współczesności. Twarda oprawa, przyjemna kolorystyka, zdjęcie do każdego przepisu i miejsce z tyłu na notatki - to książka kulinarna przygotowana z głową! A teraz środek: mamy tu podział na trzy części. Pierwsza to wiedza teoretyczna, czyli krótka historia klusek i ich podział ze względu na bazowy produkt. Dalej w części drugiej dostajemy niezbędnik bardzo przydatny zarówno dla laików, jak i dla tych, którym kluski zdarzyło się już robić. Część trzecia, najważniejsza, to oczywiście przepisy! Na kluski znane i regionalne, zapomniane i w wydaniu mocno współczesnym. Przepisy są jasne, proste, a wskazówki zawierają np. propozycję podania. Określone są porcje, przepisy bez laktozy, glutenu czy typowo wegańskie. W ogóle cała publikacja jest wegetariańska, choć autorka oczywiście w części opisowej wspomina o kluskach z mięsem - w końcu to klasyka! Bardzo mi się taki zbiór kulinarny o kluskach podoba - udowadnia, jak wdzięczny jest to produkt, jak fajny do zaaranżowania we współczesnej kuchni.

Czyta się i ogląda (bo książka ma wspaniałe zdjęcia) z ciepłem na sercu i w duszy. Nawrocka-Olejniczak pokazuje, że kluski to temat równie emocjonujący jak klasyczny bigos czy sałatka jarzynowa. Wszak każdy z nas ma swoją wersję i ulubiony sposób ich przyrządzania.

Autorka nie tylko przedstawia przepisy na klasyki takie jak kluski śląskie, knedle ze śliwkami czy kopytka dyniowe, ale również zaprasza do odkrywania zapomnianych receptur, jak kluski fasolowe czy saskie. Bedziecie zdziwieni, jak wiele klusek jest do odkrycia, jak wielu nie znamy. Prawdziwą wisienką na torcie są niezwykle oryginalne propozycje, które wprowadzają elementy nowoczesnych trendów kulinarnych. Przykładem mogą być kluskowe wariacje z kimchi, pikantnym sosem orzechowym czy polskim pesto.

Autorka nie poprzestaje tylko na podaniu przepisu, ale zgłębia tajniki samego procesu tworzenia klusek. Wprowadza nas w historię tej potrawy, pokazuje jej różne odmiany w różnych częściach świata. Kluski to proste danie, ale (jak pokazuje autorka) mogą one być daniem wyjątkowym.

W tej książce nie ma miejsca na nudę. Każda strona książki tętni pasją do gotowania i odkrywania nowych możliwości.

Kluski. Teoria i praktyka to książka, która sprawi, że ponownie zakochamy się w jednym z najprostszych, a jednocześnie najpyszniejszych dań. Autorka pokazuje, że kluski to nie tylko dodatek do obiadu, ale potrawa, która może być wspaniałą bazą do kulinarnych eksperymentów. Dla każdego, kto szuka czegoś więcej niż tylko przepisu na obiad, ta książka będzie prawdziwą przygodą. Nawrocka-Olejniczak stworzyła pozycję, która bawi, edukuje i przede wszystkim – inspiruje do działania. Polecam.