Folwark zwierzęcy

Od rewolucji po totalitaryzm

"Folwark Zwierzęcy" to już klasyk literacki. Uznany przez tygodnik "Time" jedną ze stu najlepszych powieści anglojęzycznych. Powieść uniwersalna, aktualna po dziś dzień. A cytat "Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze" jest znany chyba każdemu. Patrząc na to co się wyprawia w naszym kraju trudno nie oddać tym słowom uniwersalnej prawdy, którą ze sobą niosą. "Folwark Zwierzęcy" idealnie kreśli obraz społeczeństwa zahipnotyzowanego, zmierzającego owczym pędem ku zagładzie, ku totalityrazmowi. Przerażająca jest ponadczasowość tej opowieści, ale może również stanowić swojego rodzaju zimny prysznic, by ludzie przebudzili się i nie dali wepchnąć się ponownie w kajdany systemu.

"Folwark Zwierzęcy" to historia pewnego wiejskiego gospodarstwa, w którym władzę po udanej rewolucji obejmują przepracowane, nieodpowiednio karmione i źle traktowane zwierzęta. Początkowo wszystko układa się bardzo dobrze. Zwierzęta ustalają siedem przykazań, których mają ściśle przestrzegać, mają sobie pomagać, chronić słabszych, dzielić się równo żywnością, nienawidzić ludzi, nie zabijać się nawzajem, pracować na własny rachunek, a nie na utrzymanie właściciela. Wszyscy zdają się być wreszcie wolni i szczęśliwi. Prawie wszyscy. Jak to z rewolucjami bywa, pożera własne dzieci. Nie inaczej było i w tym przypadku. Od samego początku świnie, a w szczególności dwa knury - Kulka i Napoleon, przejęły stery w gospodarstwie. Tłumacząc wprowadzane zmiany swoją wyższością umysłową nad innymi zwierzętami oraz tym, że są one wprowadzane dla dobra zwierząt.

"(...)My, świnie, pracujemy umysłowo. Całe zarządzanie folwarkiem spoczywa na naszych barkach. Dniami i nocami czuwamy nad waszą pomyślnością. Pijemy to mleko i jemy te jabłka dla waszego dobra! "

Z biegiem czasu życie zwierząt zmienia się na gorsze, pracują coraz ciężej, częściej chodzą głodne. W wyniku przewrotu Napoleon przejmuje władzę w folwarku, pozbywając się rywala. Terrorem podporządkowuje sobie inne zwierzęta. Gdy inni żyją w głodzie i biedzie, świnie i psy żyją jak pany na gospodarstwie, które kwitnie według statystyk świń, a czego nie odczuwają na własnej skórze mieszkańcy folwarku.

"Folwark zwierzęcy" ukazuje drogę od rewolucji przeciwko uciskowi i wykorzystywaniu do totalitaryzmu, który stał się jeszcze gorszy niż wcześniejsza tyrania. Jak wiele z tej opowieści można odnieść do współczesnego życia, jak straszne jest to, że lata mijają, a nie zmienia się prawie nic. Ta książka to nie tylko idealne oddanie mechanizmu systemu totalitarnego, ale przede wszystkim lekcja dla ludzi, przestroga przed tym do czego doprowadzić może ślepe posłuszeństwo, bierność i omamienie lepszą przyszłością.

Mnie za serce poruszyła szczególnie historia konia Kafara. Czytając jak potoczyły się jego losy miałam łzy w oczach. W ogóle było mi tak szkoda i żal tych biednych zwierząt uciskanych przez racicę Napoleona. Jest to więc także bardzo poruszająca opowieść.

Uniwersalna, mądra, wzruszająca, ucząca, przestrzegająca alegoria społeczeństw, które zwabione pustymi słowami, mrzonkami, wizją lepszej przyszłości, wzniosłymi ideami podążają jak barany na rzeź w stronę samozagłady. Bardzo ważna powieść, myślę, że warto ją znać. Cieszę się, że mogłam ją przeczytać, bo nie pamiętam czy miałam ją omawianą w szkole jako lekturę, więc dobrze, że poznałam "Folwark Zwierzęcy" teraz. Lepiej późno niż wcale ! ;)

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S -ka.

Najtrudniejsze w tej książce jest zrozumienie że masy nigdy nie będą na tyle czujjne, żeby coś zmienić, bo masy to masy... bez odpowiednich liderów i ich marego przewodnictwa, niestety rewolucje skazane są na upadki, zmianę siekierki na kijek i wieczną walkę o stołki. Książka - rewelacja! Klasyk gatunku

Książka ponadczasowa , którą przeczytać powinien każdy.

„Folwark zwierzęcy” George’a Orwella, to kolejna po „Dżumie” książka, którą postanowiłem sobie w ostatnim czasie przypomnieć. I podobnie jak w przypadku dzieła Alberta Camus, była to bardzo dobra decyzja.

George Orwell (właściwie Eric Arthur Blair) urodził się w 1903 roku w Motihari w Bengalu. Pochodził z rodziny urzędnika brytyjskiego. Od 1907 roku wraz z rodziną mieszkał w Wielkiej Brytanii. Dzięki stypendium mógł ukończyć elitarną szkołę Eton College, a następnie zatrudnił się w Królewskiej Policji Imperialnej w Birmie. W 1928 roku postanowił jednak porzucić armię i wyjechał do Paryża. We Francji zajął się twórczością literacką i dziennikarstwem. Od 1932 roku używał pseudonimu George Orwell. W 1936 roku zawarł małżeństwo z Eileen O’Shauhsnessy. Po wybuchu wojny domowej w Hiszpanii Orwell stanął po stronie republikańskiego rządu i brał udział w walkach przeciwko nacjonalistom. Z powodu poglądów antystalinowskich (członkowstwa w partii POUM) wraz z żoną musiał się ukrywać, został również poważnie ranny. W 1937 roku udało mu się wrócić do Anglii. W 1945 roku pisarz był korespondentem wojennym we Francji. W tym czasie dotkliwie przeżył śmierć ukochanej żony. Sam Orwell poważnie zachorował na gruźlicę, z którą walczył do końca życia. W 1949 roku ożenił się po raz drugi, z Sonią Mary Brownell. Zmarł w 1950 roku w Londynie.

Na Folwarku Dworskim pana Jonesa wybucha bunt zwierząt. Domagają się one równego i sprawiedliwego traktowania, a nie wyłącznie wyzysku i śmierci. Kiedy właściciel opuszcza folwark, władzę obejmują świnie. Mieszkańcy folwarku zwierzęcego chwilowo cieszą się zmianami, ustalone nowe prawa odpowiadają im w pełni, a wspólna praca na rzecz odbudowy miejsca, w którym mieszkają układa się doskonale. Marzenia o bezpiecznym i spokojnym życiu w równości wydają się być coraz bardziej rzeczywiste, jednak sytuacja powoli ulega zmianie. Jedna ze świń doprowadza do wygnania drugiej, przez co staje się tyranem i jedynym słusznym przywódcą.

Powieść jest satyrą na rewolucję październikową w Rosji, która sprzeniewierzyła się własnym ideałom i zjadła własne dzieci. Każdy, kto chociaż trochę interesuje się historią Związku Radzieckiego, bez problemu rozpozna w głównych bohaterach książki postacie historyczne: Major to Lenin, Napoleon to Stalin, Snowball to Trocki a pan Jones to car Mikołaj II. Na kilkudziesięciu stronach Orwell rewelacyjnie opisał w metaforyczny sposób pierwsze kilkadziesiąt lat istnienia ZSRR. Jednak, jeżeli dobrze się zastanowić, to mimo, że od premiery „Folwarku zwierzęcego” minęło już ponad siedemdziesiąt lat, to przesłanie, jakie niesie ta powieść jest niestety nadal bardzo aktualne. Politycy w momencie dojścia do władzy zapominają o swoich wyborczych obietnicach, prawda historyczna jest zakłamywana, a z mało znaczących osób, robi się bohaterów – czy to nie brzmi znajomo? Jak bardzo władza potrafi zmienić człowieka, najlepiej opisuje ostatnie zdanie, która w mojej ocenie jest perfekcyjnym podsumowaniem całej książki:

„Zwierzęta w ogrodzie patrzyły to na świnię, to na człowieka, potem znów na świnię i na człowieka, ale nikt już nie mógł się połapać, kto jest kim.”

Autor doskonale przedstawił różne postawy zwierząt wobec narastającej dyktatury. Boxer, jak przystało na przodownika pracy, jest zawsze wierny Napoleonowi. Owce, jako najgłupsza część zwierzęcej populacji, bezkrytycznie przyjmują wszystko, co się do nich mówi. Clover, która jako jedyna dostrzegała, że przykazania zmieniają się, nigdy nie sprzeciwiła się temu otwarcie. Jedynie Benjamin dostrzegał oszustwa świń, ale w takich sytuacjach przyjmował bierną postawę, która była jego sposobem na przetrwanie.

„Folwark zwierzęcy” to powieść kompletna, którą polecam absolutnie wszystkim czytelnikom. Jestem pod wielkim wrażeniem tego arcydzieła i śmiało mogę zaliczyć tę książkę do najlepszych, jakie kiedykolwiek w swoim życiu czytałem. Pomimo niewielkiego rozmiaru zawiera ona w sobie ponadczasowe przesłania. Z jednej strony bawi a z drugiej przeraża swoją aktualnością. Dlatego Szanowny Czytelniku, jeżeli jeszcze nie czytałeś tej powieści, to jak najszybciej nadrób tę zaległość i pamiętaj, żeby nigdy nie być jak owce w „Folwarku zwierzęcym”.

Opinia pochodzi z mojego bloga: [Adres usunięty]

Jedna z głębszych książek polityczno-społecznych.

W inteligenty sposób zdradza prawdy o ludziach. Dane charaktery i grupy społeczne sprytnie zostały osadzone w zwierzęcych skórach. Kto jest świnią, a kto kotem? To nie trudno się domyślić. Fabuła również jest bardzo ciekawa, poglądy autora zostały ukazane w formie anegdotki. Forma ich przyswojenia jest oczywista i każdy dzięki tej fabule zrozumie argumenty pisarza. Jest to świetna praca społeczna, nie tylko ze względu na to jakie wartości prezentuje autor, lecz szczególnie ze względu na formę. Zamiast nudnej rozprawy filozoficznej dostajemy coś co naprawdę może wpłynąć na nasz światopogląd...

Cieszy mnie,że pozycja jest lekturą obowiązkową w liceum (ew. rok 1983-również podobne i działające na młodego człowieka dzieło).

Doskonały katalizator przebudzeń świadomości politycznej.

Absolutna klasyka. Opowieść dla młodych i starszych pokazująca jak ustrój polityczny potrafi niszczyć. Nie powinienem używać słowa "obowiązkowo", aby nie zrazić co większych buntowników do przeczytania - ale warto poświęcić czas i odkryć tę historię! Niewielki format za niewielkie pieniądze.

Niesamowita książka.

Nie będę się tu rozpisywać nad jej treścią, chciałam natomiast pozachwalać przeróżne dodatki, jakie można w tym wydaniu znaleźć, łącznie z opisem sytuacji w Wielkiej Brytanii, gdy owa książka powstawała, oraz problemów, jakie pojawiały się na drodze Orwella, gdy chciał ją wydać. Za to ogromny plus.

Wada książki? Cóż, jedna jest. Wydawnictwo Muza wypuściło na rynek również "Rok 1984", też z edycji kieszonkowej, nie zadbało jednak, by ta książka oraz "Folwark" miały taką samą wysokość. Szczerze mówiąc, nawet nie spodziewałam się, że będą do siebie aż tak nie pasowały.

O Folwarku każdy słyszał. Dla mnie to książka z gatunku tych , do których się wraca.

Wraca się i za każdym razem odkrywa się coś nowego.......

W pewnym momencie przychodzi czas na wielkie zmiany, które mają doprowadzić do całkowicie odmiennej rzeczywistości. Ma być ona lepsza, dająca szczęście i komfort życia. Ma być ona utopią istniejącą w nieskończoność. Ma spełnić oczekiwania każdej żywej istoty. Jednak jak dojść do tak olbrzymich zmian? Narzuca się powiedzenie, że zmiany łączą się z poświęceniem – poświęceniem dawnego życia, które może nie należało do najlepszego, ale było znane i nie trzeba było się martwić, jak to będzie w tym idealnym świecie, czy to na pewno dobra decyzja. I najważniejsze pytanie – czy utopia w ogóle jest możliwa?

Folwark Dworski jest jak większość folwarków – czyli pełen wykorzystywanych zwierząt, pełen brutalności i pełen ludzkich pragnień. Właściciel uważa, że może traktować zwierzęta, jak mu się tylko podoba, a fakt, że co jakiś czas zwierzę zostanie zamordowane w okrutny sposób nie jest problemem. To się w końcu czasami zdarza, więc nie należy się przejmować. Jednak powoli, gdy ludzie już śpią smacznie w swoich łóżkach, w głowach zwierząt rodzi się pragnienie, a następnie plan, by obalić ludzkość. Nikt by nie pomyślał, że ten dzień nadejdzie tak szybko, a zwierzęta przemianują folwark na Folwark Zwierzęcy. Czy uda im się stworzyć nowe, lepsze życie? Czy inne folwarki dołączą do powstania?

George Orwell – nazwisko znane większości osób choćby ze słyszenia. Jest to pisarz, który mimo upływu czasu nadal oczarowuje swoim świeżym spojrzeniem na rzeczywistość, krytyką za pomocą rozbudowanych metafor i unikatowym spojrzeniem na problem. A przynajmniej tak głosi plotka. W moim przypadku edukacja pominęła dzieła tego autora i były mi one znane tylko i wyłącznie z recenzji i anegdotek. To był mój mały czytelniczy wstyd, że nie znam żadnej powieści autora. Dlatego stwierdziłam, że dalej nie mogę tak postępować, więc zapoznałam się z osławionym "Folwarkiem Zwierzęcym". Jak moje wrażenia?

Język, jakim posługuje się Orwell, jest językiem mocno oddziaływającym na wyobraźnię. Pod każdym względem dopracowany i mimo tak krótkiej objętości powieści pełen rozbudowanych i mocno literackich zdań. Autor sprawnie operuje słownictwem, by w subtelny sposób przekonać czytelnika o barwności i doniosłości tematu. Zarazem jako całość jest utrzymana niesamowita płynność, która nie daje szans na odłożenie bez powodu książki. Doskonale zdaję sobie sprawę, że dla wielu osób może to być zniechęcające, ale w moim przypadku jest to jedna z najlepszych rekomendacji, jakie może dostać książka. Nie umiem nie docenić sprawności językowej pisarza, a w tym przepadku kunszt językowy jest warty uwagi.

"Folwark Zwierzęcy" jest powieścią, którą czyta się dosłownie przez parę chwil. Ma zaledwie ponad sto stron i wcześniej wspomnianą płynność fabularną. Widać, że Orwell skupił się przede wszystkim na ukazaniu najważniejszych wydarzeń i połączeniu ich w spójny i niewybrakowany ciąg historii. Bez wątpienia wyszło mu to perfekcyjnie. Skupienie na tych najbardziej istotnych zdarzeniach zwracało moją uwagę na momenty przełomu, które być może są przeze mnie pomijane już w tym realnym życiu. Brzmi to zapewne dość osobliwie, ale warto wspomnieć, że cała powieść jest wielką metaforą, w której są jeszcze podrzędne metafory. Ta nietypowa otoczka nadaje książce uniwersalności, więc jak najbardziej można opuścić sferę dosłowności i najbardziej się narzucającej polityki, by odnieść to do prywatnego świata. Wybór należy do nas, choć autor dzięki ciekawej przedmowie pozwala lepiej i na o wiele głębszym poziomie zrozumieć przedstawiony przez siebie obraz. W wydaniu, które czytałam, pojawiają się również słowa od tłumacza. Jest to również według mnie ciekawy aspekt całości.

W ujęciu pisarza "Folwark Zwierzęcy" to alegoria Związku Radzieckiego oraz panującego tam ustroju. Niestety moja wiedza jest za mało rozbudowana, by dokładnie zrozumieć tę metaforę, lecz ja sama widzę tutaj również ukazanie procesu powstawania totalitaryzmu. Czytając, obserwowałam tworzenie lepszego świata, który od być może naprawdę dobrych podstaw zmierzał powoli i nieświadomie ku złemu. To doświadczenie dość odmienne od tego, co zwykle spotykam w literaturze.

Po przeczytaniu tak dobrze znanej książki mam mieszane uczucia, ponieważ widzę w niej wiele wspaniałych zalet, ale też niedosyt. Wydaje mi się, że sława książki przerosła ją samą i tworzące się oczekiwania są zbyt wielkie, zbyt niedopracowane, by opowieść o reformach w folwarku mogła dać całkowitą satysfakcję. Przyznam, że zniechęciłam się po przeczytaniu "Folwarku Zwierzęcego" do pozostałych powieści pisarza. Bez wątpienia w swoim czasie wrócę do poznawania ich, w szczególności, że "1984" traktuję jako moją pozycję obowiązkową. Jednak na pewno nie zrobię tego w najbliższym czasie.

Nie będę pisał recenzji, bo nie potrafię, ale polecam każdemu tę książkę kto jeszcze nie zdążył jej przeczytać. To jest po prostu lektura obowiązkowa.

Zdecydowany must have, dla wszystkich, którzy interesują się otaczającym światem...zwłaszcza politycznym.

Piękna,wspaniała książka,jest to książka która poruszy do żywego, kto ją przeczyta nie zapomni jej nigdy w życiu.

Tyle lat mija od wydania, a temat wciąż aktualny.

Bardzo dobrze został ukazany wizerunek Władzy. Władza może doprowadzi albo do dobrobytu albo porażki. Tutaj mamy to i to. Dobrobyt ukazany na początku, tuż po wygnaniu farmera oraz po obronie Folwarku przed odebraniem go z rąk zwierząt. Wtenczas jest spokój, zwierzęta są równe, skore do pomocy.

Ale cudów nie ma, i nawet świniom może woda sodowa do głowy uderzyć. Porażką nazwałabym ciąg dalszy. Wciąż coraz większe potrzeby i przywileje Władzy. Coraz więcej niedotrzymanych, wcześniej składanych obietnic. Coraz większy wyzysk. Więcej kłamstw. I smutny koniec.

Oby ta książką była przestrogą, która nigdy się nie ziści.

Klasyka, która warto mieć u siebie na półce! Polecam wszystkim, którzy lubią książki o tematyce utopia, dystopia...

Ależ to jest wyraźne.

Czy masz pewność, że nie żyjesz w czymś podobnym?

książka opowiada o losach zwierząt, które postępują tak jak ludzie. Ten prosty mechanizm, uświadamia nam, jakimi narzędziami operował komunizm. Bardzo dobrze, że główne postacie naśladują kluczowe postacie historyczne. Książka miała zobrazować niepowodzenie rewolucji, a sam autor miał poglądy socjalistyczne. Nie chciał urazić socjalizmu, ale trudno mi w to uwierzyć.