Do cna. Detektyw Jakub Sobieski. Tom 3

Katarzyna Bonda powróciła do swoich czytelników z kolejną mocną, pełną strachu i mrożącą krew w żyłach powieścią. „Do cna” to trzeci tom przygód Jakuba Sobieskiego. Po raz kolejny jesteśmy świadkami serii brutalnych morderstw. Czy tym razem Sobieski dotrze do prawdy i schwyta okrutnego psychopatę?

Do Jakuba Sobieskiego zgłasza się kobieta, która obawia się o życie syna. Anton Stadnicki od kilku dni nie kontaktował się z rodziną, a ślad po nim urywa się w Żyrardowie. Sobieski bardzo szybko orientuje się, że rodzina młodego chłopaka skrywa wiele mrocznych tajemnic. Najpilniej strzeżoną tajemnicą są nietypowe fantazje Antona — chłopak pragnął być zjedzony.

Początkowo Sobieski podchodzi bardzo sceptycznie do tej informacji, jednak, w chwili gdy w parku Dittricha zostają znalezione reklamówki pełne ludzkich kości, detektyw zaczyna zmieniać zdanie. Nikt nie ma wątpliwości, że w pobliżu grasuje niebezpieczny morderca.

Katarzyna Bonda stworzyła pełen brutalności obfitujący w mrożące krew sceny kryminał, który wciąga czytelnika w wir niewyobrażalnych wydarzeń już od pierwszych stron. Historia, którą zaserwowała mi autorka to jak jazda bez trzymanki. Pełna zwrotów akcji fabuła nie pozwala na chwilę znużenia, a mroczne i przerażające opisy przyprawiają o dreszcze i napędzają wyobraźnię czytelnika do tego stopnia, że z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej jesteśmy ciekawi, co też jeszcze kryje się na kartach powieści.

Autorka po raz kolejny sprytnie wodzi swoich czytelników za nos i podrzuca nam mylne tropy, a my jak te dzieci we mgle błądzimy po omacku i próbujemy rozwikłać zagadkę tajemniczych morderstw. Aura tajemniczości pełna sekretów, które nie mogą wyjść na jaw, oplata nas niczym pajęczyna. W tej historii nic nie jest podane na tacy (no może dania, które serwuje nam morderca).

„Do cna” to pełna brutalności mrożąca krew w żyłach historia z genialnie dopracowaną fabułą, która intryguje, wciąga i przeraża. To idealna gratka dla fanów mocnych historii kryminalnych. Polecam!

Warszawa. Do, już licencjonowanego, detektywa Jakuba Sobieskiego z nową, tajemniczą sprawą przychodzi księżna Stadnicka. Zaginął jej syn, ale sprawa jest mocno pokręcona i nie może stać się medialna, więc najlepiej nie mieszać w to policji - wiadomo ;) Księżna zdradza, że jej syn ma dziwne fantazje, bowiem marzy aby zostać zjedzonym.

Żyrardów, Park Dittricha. Policja odnalazła porzucone reklamówki pełne ugotowanych ludzkich kości. Są one dokładnie obgotowane i wciąż pachną przyprawami. Pojawiają się spekulacje, że w mieście krąży groźny psychopata, kanibal.

Jakub w końcu legalnie prowadzi swój biznes - biuro detektywistyczne. Ma sporą wiedzę i doświadczenie, ale ta sprawa jest zupełnie inna niż wszystkie. Trzeba być gotowym na wszystko. Razem z Adą i Oziem są w stanie poświęcić wiele, by rozwiązać zagadkę i złapać okrutnego mordercę. Tylko komu mogą zaufać? Czy osoby, które chętnie im pomagają, robią to z dobroci serca? A może mają w tym upatrzony swój cel?

Ta książka wprost krzyczy, że jest o ludobójstwie. Jest mroczna, chora i pokręcona. Dokładnie taka, jak lubię! Ale Pani Katarzyna Bonda nie poprzestaje na półśrodkach i nie wystarczyło wspominać o mordowaniu i jedzeniu ludzi. Każdy nowy rozdział tej książki, to nowy przepis. Możecie się domyślić, co wchodzi w skład poszczególnych dań 🫣 Można tu znaleźć przeróżne ciekawostki o tym, ile gotować poszczególne części ciała, albo czym przyprawić, by poczuć cały aromat. Smacznego!

Kocham to, jaka ta książka jest obrzydliwa. To tylko wzmacnia doznania i dokłada podekscytowania historią! Niektóre fragmenty mogą poruszać i wszystko zależy od tego, jak się zapatrujecie na takie tematy. Jeśli wywołują w Was obrzydzenie, to może lepiej nie czytajcie podczas jedzenia.

Doceniam także fakt, że było tu tak mało o sprawach prywatnych bohaterów, wow! Zdecydowanie jestem tym typem, który woli czytać o sprawie, niż o miłosnych podbojach i życiowych problemach postaci. I'm sorry. I tutaj byłam usatysfakcjonowania tym wyważeniem :)

Pani Katarzyna podrzuca dużo mylnych tropów. Aż sama zaczęłam sobie je wszystkie zaznaczać i już już myślałam, że sama złapię sprawcę! Och jakże się myliłam... Nieźle mnie Pani wywiodła w pole! 😱

No dobrze, skoro jesteśmy przy temacie. Przejdźmy do mniej przyjemnej części. Prawdę mówiąc jedynym, za to dużym rozczarowaniem była dla mnie tożsamość sprawcy. Nie mogę się wytłumaczyć i wyjaśnić dlaczego, bo wyjawiłabym wtedy za dużo treści, a przecież nie chcemy sobie spoilerować świetnych książek.

Obniżyło to moją ocenę całości, aczkolwiek wciąż uważam, że warto ją przeczytać. A dla fanów tego konkretnego typu historii, będzie to świetna historia i dobrze spędzony czas z książką. Ja polecam! Zdecydowanie najlepszy tom serii! Oby tak dalej

🔪 Grażyna Stadnicka zaniepokojona nieobecnością syna zleca jego odnalezienie Jakubowi Sobieskiemu. Anton od kilku dni nie kontaktował się z bliskimi. Dodatkowo okazuje się, że chłopak fantazjował o tym, żeby ktoś go ... zjadł 🤯 Rodzina Stadnickich skrywa jednak o wiele więcej tajemnic, które skrywają przed światem. Jakub Sobieski jest początkowo zdystansowany i ma wątpliwości co do informacji przekazanych przez zleceniodawczynię. Sprawa nabiera tempa, kiedy w parku zostają znalezione ludzkie kości. Kości, które były wcześniej przyprawione i ugotowane 🤯 Jest pewne, że po Żyrardowie krąży człowiek o nietypowych upodobaniach i prawdopodobnie niebawem znów zaatakuje. Jakub rozpoczyna nierówną walkę.

🔪 Muszę przyznać, że dawno nie czytałam tak dziwnej, momentami odpychającej a zarazem dobrej książki. Niektóre sceny sprawiały, że dosłownie miałam ciarki z obrzydzenia. Aż mnie skręcało w trakcie czytania opisów i przepisów. Myślę, że nadało to charakteru tej książce. Przez swoją obrazowość była jeszcze bardziej intrygująca. Pokazywała najbardziej pierwotne instynkty w przeraźliwym wydaniu. ,,Do cna" to książka, która powoduje niebywałe zniesmaczenie, ale jednocześnie wciąga i angażuje w taki sposób, że trudno się od niej oderwać. ,,Do cna" wyrwało mnie z czytelniczej strefy komfortu, ale w żadnym stopniu tego nie żałuję.

🔪Jakub Sobieski dostaje coraz ciekawsze i bardziej wymagające zlecenia. Jego nieodłączni towarzysze sukcesem rozładowują gęstą atmosferę. To z jakim humorem i ironią jest napisana ta książka, sprawia, że nie sposób powstrzymać się od uśmiechu. Książka wywołuje całe spektrum emocji. Zachęca swoją przenikliwością i charyzmą bohaterów. To lektura po której powiedzenie ,,jesteś taka słodka, że najchętniej bym cię schrupał" nabiera zupełnie innego znaczenia 🤢 Zupełnie innego. Jeśli macie ochotę na coś intrygującego, totalnie odjechanego i powodującego dyskomfort to ,,Do cna" z pewnością będzie świetnym wyborem.

Jeśli miałabym określić "Do cna" tylko dwoma słowami, nazwałbym ją właśnie: ODRAŻAJĄCA i FASCYNUJĄCA.

A potem powiedziałabym Wam, że Katarzyna Bonda znów to zrobiła.

Stworzyła historię, od której nie można się oderwać. Wciągającą jak bagno, trzymającą w napięciu od pierwszej, do ostatniej strony. "Do cna" punktuje w człowieku to co najgorsze. Staje się opowieścią o najgorszych ludzkich instynktach. Bo w niej człowiek może stać się łowcą będąc jednocześnie zwierzyną skazaną na pożarcie.

Autorka znów wodziła za nos, tworząc aurę gęstej tajemniczości. Śmiało mogę stwierdzić, że hermetyczne społeczności w jej wykonaniu to prawdziwe mistrzostwo świata. Sekrety ukryte głęboko na dnie szafy, które za żadną cenę nie mogą wyjść na jaw. Bawiłam się doskonale, choć przyznaję, że momentami bolał mnie żołądek.

W "Do cna" Bonda szokuje, intryguje, a mnie nie pozostaje nic innego niż błagać o więcej.

To zdecydowany opowieść dla osób o mocnych nerwach.

Detektyw Jakub Sobieski otrzymuje zlecenie odnalezienia zaginionego syna wpływowej księżnej Grażyny Stadnickiej. Kobieta nie ma zamiaru angażować władz, gdyż Anton miał dość niespotykaną fantazję. Z pozoru błacha sprawa przybiera niespodziewany obrót, gdy w parku zostaje odnaleziona reklamówka pełna ugotowanych ludzkich kości.

Czy odnalezione szczątki należą do chłopaka? A może do jego ojca z którym również od kilku dni nie ma kontaktu?

Katarzyna Bonda zaserwowała makabryczne menu, szczególnie dla wielbicieli mocnych wrażeń. Wytworna karta dań dopracowana w najmniejszym szczególe, gwarantuje szereg doznań od subtelnej ironii po odruch wymiotny.

Pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, trzymającą w napięciu aż do samego końca. Doprawiona nutką grozy, niepokoju, a także ciekawości, co do dalszego rozwoju wypadków. Nie dziwi mnie jeśli po tej sprawie detektyw Sobieski wybierze się na półroczny urlop. To mroczna książka, która przeszywa do cna. Autorka w soczysty sposób oddaje grozę sytuacji i z wielką wprawą ukazuje drugie oblicze człowieka, ciemne strony jego natury i chore fantazje.

Detektyw Jakub Sobieski dostaje kolejne zlecenie. Tym razem jego zleceniodawczynią jest bardzo bogata Grażyna Studnicka która szuka syna

Antonego. Podczas rozmowy wychodzi że chłopak miał dość specyficzne marzenie

,, chciał zostać zjedzony". Matka obawia się że jej syn mógł znaleźć kogoś kto pomoże mu je spełnić.

Śledztwo które miało okazać się zwyczajne wyciągnęło na światło dzienne naprawdę przerażające fakty.

" Kto tak naprawdę jest w stanie rozpoznać, czy je mięso królika, wieprza czy człowieka? A jednak tego smaku nie da się podrobić. Każdy, kto raz go spróbował, będzie chciał jeszcze i jeszcze”.

"Do cna" jest trzecim tomem z cyklu "Jakub Sobieski".

Powiem Wam że jak zaczęłam czytać tę książkę to trochę przeraziła mnie tematyka i czasem zbierało się na 🤢🤭 ale z każda strona wciągałam się coraz bardziej.

Pokręcona zagadka z psychopatycznym motywem w tle. A kłamstwa, intrygi tajemnice są na porządku dziennym.

Bardzo podobał mi się klimat małomiasteczkowy. Autorka pokazuje nam tu elity z takich środowisk jakie potrafią mieć odchyły od normy…

A w parku ktoś znalazł reklamówkę z ludzkimi kośćmi.

"– Na ko­ściach są ślady przy­praw, soli, a na dnie re­kla­mó­wek były obie­rzy­ny od ziem­nia­ków. – Wes­tchnę­ła. – Pod­su­mo­wu­jąc, ktoś ugo­to­wał zupę na czło­wie­ku. Z mar­chew­ką, ce­bu­lą i dużą ilo­ścią se­le­ra. Li­ścia lau­ro­we­go i ziela an­giel­skie­go też nie ża­ło­wał. Z zió­łek zi­den­ty­fi­ko­wa­li­śmy jesz­cze ko­len­drę. Są frag­men­ty list­ków."

Akcja goni akcję, fabuła na pewno zaskoczy niejednego czytelnika. Znajdziecie tu również nazwiska znanych kanibali. Aż strach pomyśleć że na świecie są tacy ludzie i że każdy może paść ich ofiarą.

A na koniec dodam Wam że nie będziecie się nudzić. Mocny, krwisty i dobrze wypieczony kryminał chodź tematyka mocno pod horror podchodzi 🤣

Autorka po raz kolejny mnie nie zawiodła i dodam że to była najlepsza książka jaką dotąd czytałam z pod pióra autorki.

@recenzje_ksiazek_niezwyklych_

🏵 "Do cna" autorstwa Katarzyny Bondy to wciągający i mroczny kryminał, oraz trzeci tom serii pod tytułem "Jakub Sobieski".

🏵 W Żyrardowie dochodzi do zaginięcia syna księżnej Stadnickiej. Kobieta nie chce mieszać w to policji ze względu na nietypowe upodobania syna, dlatego do jego odnalezienia wynajmuje detektywa Sobieskiego. Wkrótce w parku zostaje znaleziona reklamówka z ludzkimi kośćmi.

Co się stało z Antonem?

Czy w okolicy grasuje kanibal?

Kto jest odpowiedzialny za tą zbrodnie?

🏵 Miłośnikom kryminałów autorki nie trzeba przedstawiać. Ma ona na koncie mnóstwo świetnych książek, a moją ulubioną jest seria o Hubercie Meyerze.

Tej jednak nie polecam osobom wrażliwym, gdyż niektóre opisy są obrzydliwe, i nie każdy będzie w stanie przez nie przebrnąć.

Nawet ja miałam trudności, aby czytać niektóre sceny, i choć czytałam już wiele książek, to ta jest chyba najbardziej makabryczna, dlatego więc muszę was przed tym ostrzec. Poza tym książka trzyma w napięciu do ostatniej strony i dostarczyła mi dużo wrażeń. Autorka jest mistrzynią w tworzeniu zaskakujących i nieprzewidywalnych historii, i choć ta książka nie jest moją ulubioną, która wyszła spod jej pióra, to i tak nie żałuję, że ją przeczytałam.

Jeśli lubicie mocne i nieszablonowe historie, to przyjrzyjcie się bliżej tej serii.

Miałam już przyjemność poznać pióro autorki. Bardzo przypadło mi do gustu, byłam ciekawa dalszych losów detektywa Sobieskiego i kolejnej zagadki, którą przyjdzie mu rozwikłać.

Jakub Sobieski dostaje kolejne zlecenie. Tym razem jest tak nietypowe, że aż trudno uwierzyć, aby to co mówiła nowa klientka było prawdziwe. Otóż poszukiwany mężczyzna, Anton Stadnicki zaginął kilka dni temu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie jego nietypowe fantazje. Mężczyzna pragnął być zjedzony. To co detektyw mógłby uznać za fanaberie zamożnej, ekscentrycznej rodzinki nabiera innego kształtu, gdy w pobliskim parku zostają odkryte ludzkie kości i to dokładnie, niemal z pietyzmem oczyszczone. Sobieski musi się zmierzyć z mrocznym śledztwem, w którym nic nie jest oczywiste, a to co wydaje się sennym koszmarem jest rzeczywistością.

To nie jest książka, którą będziecie w stanie czytać podczas posiłku. Historia jest mroczna i brutalna, wciąga od pierwszej strony. Wątek prywatnego życia głównego bohatera i jego relacji z współpracownikami urozmaica lekturę. Autorka tak genialnie prowadziła fabułę, że bez problemu wczuwałam się w klimat powieści i niestety, nic przez gardło nie chciało mi przejść. Mroczna historia i tematyka kanibalizmu, zostały genialnie oddane. Ciekawość kim jest tajemniczy morderca powodowała, że nie byłam w stanie odłożyć tej książki na półkę. Czytało się ją niezwykle szybko, zwłaszcza, że zwroty akcji intrygowały. Narracja jest trzecioosobowa, co pozwala nam spojrzeć na wszystko z szerokiej perspektywy, ale nawet na krok nie zbliżyło mnie to do odgadnięcia winowajcy. Bohaterowie, ich psychika, zostali świetnie wykreowani. Rodzinne sekrety, mataczenie, mijanie się z prawdą, wprowadzały aurę tajemniczości i jeszcze większą chęć odkrycia prawdy. Makabryczne fascynacje, dewiacje tak wyrafinowane, że włos się jeży na głowie… To uczta dla fanów thrillerów – którą pochłania się do tytułowego „cna”. Polecam

BRUNETTE BOOKS

Lubicie historie kryminalne napisane przez mistrzynię tej kategorii?

Tym razem autorka wymyśliła odrażającą i przerażającą fabułę, a ja nie mogłam od niej oderwać się dopóki nie poznałam rozwiązania śledztwa prowadzonego przez detektywa Jakuba Sobieskiego.

Grażyna Światłopełk - Stadnicka zleca detektywowi odnalezienie jej syna, który zaginął kilka dni temu. Ślad po młodym mężczyźnie urywa się w Żyrardowie. Detektyw szybko orientuje się, że rodzina Stadnickich skrywa wiele mrocznych tajemnic. Anton Stadnicki ma nietypowe i chore fantazje. Otóż pragnął być zjedzony! 😱

Sobieski uważa, że są to fanaberie chłopaka z bogatego domu. Wszystko zmienia się, kiedy w parku Dittricha zostają znalezione ludzkie kości w reklamówce. Jak się okazuje wcześniej ugotowane i przyprawione jakby ktoś ugotował na nich rosół🤢🤮😱

Czy w Żyrardowie grasuje wyrachowany i niebezpieczny psychopata?

Czy Sobieski odkryje prawdę?

Przekonajcie się sami.

Jak ja uwielbiam takie mroczne i chore klimaty w książkach. Świetna fabuła.

"Do cna" to trzecia część serii z detektywem Sobieskim. Tym razem trafia się detektywowi zagmatwana zagadka kryminalna, która nie będzie łatwa do rozwiązania. Otóż będzie miał do czynienia z kanibalizmem, a psychopata wciąż poluje na nowe ofiary.

Autorka genialnie manipuluje czytelnikiem, trzyma w napięciu i podsyła mylne tropy. Mroczna intryga, kłamstwa, tajemnice i gęstniejąca atmosfera nie pozwolą odłożyć tej książki. Znakomicie wykreowani bohaterowie oraz sylwetka psychologiczna psychopaty, a jego przepisy kulinarne totalnie Was zniesmaczą. Ostrzegam, że to jest książka dla ludzi o mocnych nerwach. Będzie mrocznie, obrzydliwie i wstrząsająco.

Fani autorki będą usatysfakcjonowani lekturą. Jestem zachwycona i z niecierpliwością będę czekała na kolejny tom.

Polecam!

Na co macie dzisiaj ochotę: stek, żeberka w miodzie, móżdżek w burakach, jajka w sosie chrzanowym z żurawiną, ramen z oczu na ostro? Przepisy na te dania znajdziecie w najnowszej książce Katarzyny Bondy, ale uważajcie, zawierają trudno dostępne składniki…

Z pewnością można stwierdzić, że autorka zaserwowała czytelnikom niezłą ucztę, można by rzec wyborną i jakże smakowitą, ale również ostrą i solidnie doprawioną brutalnością.

W Żyrardowie grasuje psychopata, a w miejscowym parku porzucono reklamówkę z ludzkimi kośćmi, to nie koniec atrakcji. Anton Stadnicki znika bez śladu, jego matka prosi detektywa Jakuba Sobieskiego o pomoc w odnalezieniu syna. Chłopak to lekko mówiąc dziwna osobistość, jednym z jego pragnień jest to, aby został zjedzony…

Kłamstwo goni kłamstwo, a intrygi, tajemnice i układy to chleb powszedni tej historii. Sobieski mimo trudności brnie do przodu, a ofiar jest coraz więcej, czy w końcu uda mu się rozwikłać tę okrutną, nieludzką, potworną, krwiożerczą sprawę?

Przygotujcie się na solidną dawkę wrażeń, choć może to za mało powiedziane, bo nikt nie chciałby stać się celem kanibala. Momentami czułam niesmak, ale nie z powodu tego, że książka była zła, co to to nie! Uważam, że to jedna z najlepszych książek autorki, choć przewracając kolejne strony czułam coraz większy niepokój i momentami… powiedzmy to śmiało… obrzydzenie - umówmy się, sami tak byście zareagowali czytając o ludzkich kościach przyprawionych, ugotowanych i jeszcze pachnących rosołem.

Atmosferę podkręcało poprowadzenie fabuły, autorka doskonale potrafi wodzić czytelnika za nos. Do samego końca nawet przez myśl mi nie przeszło , że takie może być rozwiązanie, czy spektakularne? hmmm w sumie trudno stwierdzić, ale tak pokręcone, że jest w pełni usatysfakcjonowana. Nic Wam nie zdradzę, sami przenieście się do Żyrardowa i okolic, gdzie grasuje zwyrodnialec. Macie na to odwagę? 😉

Najnowsza książka Katarzyny Bondy, czyli trzeci tom serii z Jakubem Sobieskim w roli głównej to prawdziwa jazda bez trzymanki. Tak mocnego kryminału nie czytałam dawno.

Kanibale, uczty, brutalne morderstwa, ludzkie fantazje, przepisy i jedzenie ludzkiego mięsa, bohaterowie, którymi rządzą pierwotne instynkty i ani chwila spokoju… Autorka nie zna litości ani dla Jakuba, innych bohaterów czy samego czytelnika, bo to, co się dzieje w „Do cna”, przechodzi naprawdę ludzkie pojęcie. Takiej dawki wrażeń nie zagwarantuje wam w styczniu nikt poza Katarzyną Bondą.

Serio. Świetnie skonstruowana intryga, która wciąga od samego początku. I choć momentami jest ona nieźle popaprana, mroczna i powoduje obrzydzenie, to nie sposób tę książkę odłożyć bez poznania jej zakończenia. Idealny kryminał na jeden, góra dwa wieczory, w którym nie zabraknie zwrotów akcji, mylnych tropów i błądzenia w gąszczu powiązań i relacji między bohaterami, a są oni naprawdę dobrze wykreowani.

„Do cna" balansuje na granicy dobrego smaku przez tematykę, jaką porusza, jednak uważam, że autorka jej nie przekroczyła, choć jest niesmacznie chwilami (zwłaszcza jak czyta się o przygotowywaniu i jedzeniu ludzkiego mózgu, żeberek czy jąder, albo kościach człowieka pachnących jeszcze rosołem).

Jedyny minus to dla mnie zakończenie. Wydaje mi się, że zostało ono takie zmarnowane i niepotrzebnie zakręcone. Taka zagadka zasługiwała na coś wow! Tymczasem zamiast fajerwerków były zimne ognie.

Jednak mimo to jak dla mnie „Do cna” to jedna z lepszych książek tej autorki, jakie czytałam. Nie brakuje napięcia, niepokoju, akcji i makabry! A wszystko podane w naprawdę dobry sposób. Istna uczta dla fanów Bondy i gatunku.

Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu z tej serii!

„Kocham Twoją żarłoczność, ubóstwiam wprost Twą zachłanność, która jak mniemam, towarzyszy Ci we wszystkim, co robisz.”

Pokręcona zagadka detektywistyczna, kilka płaszczyzn rozgrywania kryminalnej partii, spora paleta postaci i głębiących się między nimi relacji. Wielokrotne zaskakujące zwroty akcji i kierunki interpretacji czynów bohaterów. Do końca nie można być pewnym, jaki ostatecznie kształt przybierze intryga, czy prawda będzie smakować sprawiedliwością, kto dotrwa do finałowych rozstrzygnięć. Podoba mi się, że Katarzyna Bonda nie oszczędza bohaterów, pakuje w niezłe kłopoty, w zgodzie z mroczną naturą człowieka.

Dotykamy obrzydliwego wymiaru zła, wykraczającego poza pierwotny instynkt, nawet spoza obszaru szaleństwa. Klimat odrazy i potworności, odpychających obrazów i smaków, odrzucających dźwięków i zapachów, towarzyszy od pierwszych do ostatnich stron książki. Balansujemy na ostrej krawędzi wyobraźni, patologicznych cieni zwyrodniałych dusz, zepsutych powiązaniach i zależności. Odpowiadają mi opisy mocnych scen odwołujące się do nieczystej imaginacji. Jakub Sobieski, główny bohater serii, kolejny raz nie ma szczęścia do zlecenia mieszczącego się w ramach potocznej zwykłości. Pakuje się w świat szumowin i degeneratów, tym razem w aurze żyrardowskiego podziemia i książęcej misji. Znika młody mężczyzna. W parku porzucono torby z ludzkimi kośćmi. Inteligentny, wyrachowany i dobrze zorganizowany morderca krąży po okolicy. Bookendorfina

"– Na ko­ściach są ślady przy­praw, soli, a na dnie re­kla­mó­wek były obie­rzy­ny od ziem­nia­ków. – Wes­tchnę­ła. – Pod­su­mo­wu­jąc, ktoś ugo­to­wał zupę na czło­wie­ku. Z mar­chew­ką, ce­bu­lą i dużą ilo­ścią se­le­ra. Li­ścia lau­ro­we­go i ziela an­giel­skie­go też nie ża­ło­wał. Z zió­łek zi­den­ty­fi­ko­wa­li­śmy jesz­cze ko­len­drę. Są frag­men­ty list­ków."

••

"(...) – Gość pra­gnie osta­tecz­nie po­sia­dać tych ludzi, po­że­ra ich, żeby za­pa­no­wać nad nimi. Do cna."

▪︎▪︎

Z pozoru błacha sprawa zaginięcia Antona Stadnickiego, szybko przeradza się w makabryczną podróż w głąb budzących grozę i obrzydzenie ludzkich dewiacji.

To nie będzie łatwa lektura, nie jeden raz będziecie chcieli ją odłożyć i nie jeden raz jedzenie podejdzie wam do gardła (scena przygotowywania i jedzenia móżdżku mocno przetestowała wytrzymałość mojego żołądka), ale mimo wszystko tego nie zrobicie, będziecie dalej z chorą fascynacją przerzucać kolejne strony.

Jakub, Ada i Oziu również zapewnią nam moc wrażeń, gdyż ich życiowe wzloty i upadki nie pozwalą się nudzić, podobnie jak cała galeria nowych, nieźle porąbanych postaci, mój zdecydowany faworyt w tym gronie, to Eustachy.

Katarzyna Bonda po raz kolejny nie zawiodła i przygotowała dla czytelników wyborną ucztę😉 A najlepsze jest to, że to jeszcze nie koniec.

Trzecia część serii z detektywem Sobieskim. Tym razem przed Sobieskim niezwykle "smakowite zadanie". Fabuła skupia się wokół aktów kanibalizmu w żyrardowskiej społeczności. "Stek z patelni", "żeberka w miodzie", "móżdżek w burakach", "jajka w sosie chrzanowym z żurawiną"- brzmi dobrze. Niejeden amator mięsnych potraw by się skusił. Kiedy dowiadujemy się jednak, że bazą tych potraw jest ludzkie mięso- brzmi upiornie, obrzydliwie, makabrycznie...

.

Podobało mi się to, że Autorka (oprócz tej makabry, która momentami przyprawia o dreszcze i mdłości), serwuje nam także psychologiczny aspekt tego rodzaju psychopatii. Profil psychologiczny kanibala funkcjonuje w naszej świadomości dzięki kultowej już postaci H. Lectera. Nieważne, czy ma on twarz A. Hopkinsa, czy też M. Mikkelsena- jawi się nam jako szczególnego rodzaju psychopata i socjopata, a przy tym człowiek niezwykle wykształcony, koneser, artysta, smakosz. A jak to jest z żyrardowskim kanibalem?

.

Autorka pokazuje nam różne aspekty kanibalizmu. Wskazuje, że często walory smakowe mięsa schodzą na drugi plan - liczy się bowiem także psychologiczny aspekt dominacji i symbol przejęcia kontroli totalnej nad ofiarą poprzez jej zjedzenie. W tym kontekście pojawiają się nazwiska najbardziej znanych kanibali i tego rodzaju zbrodni. Przeraża również to, że istnieje także rodzaj dewiacji polegającej na chęci bycia zjedzonym przez kogoś innego.

.

Podobał mi się klimat tej części. Autorka pokazuje środowisko elit małego miasta, sieć wzajemnych powiązań i zależności w takiej społeczności, poczucie lokalnego egalitaryzmu i wyższości. Ciężko tutaj przebić się przez szklany sufit- chyba, że jest się gościem proszonych posiłków dla śmietanki towarzyskiej miasta. W takim środowisku łatwo może dojść do różnego rodzaju nadużyć i patologii. W tle- pewien pałac, gdzie porządku pilnuje nad wyraz oryginalny stróż.

.

Akcja jest wartka. Sporo się dzieje. Fabuła zaskakuje. Wątek obyczajowy jest raczej symboliczny, zredukowany do minimum. Stanowi antrakt w tym makabrycznym spektaklu, jaki funduje nam żyrardowski psychopata. Styl narracji - tradycyjnie już- dosyć specyficzny. Jednak warstwa kryminalna zdecydowanie to rekompensuje.

Seria z Jakubem Sobieskim na pierwszym planie to historia, którą Katarzyna Bonda może chwalić się wszystkim dookoła: dobrze poprowdzona, ciekawsza z tomu na tom, reprezentująca sobą wszystko co najlepsze w kryminałach. "Do cna" to zatem wartka akcja połączona z ciekawym tłem obyczajowym, więc zapewnia kilka godzin przejmującej przygody.

W powieściach autorki na pochwałę zasługuje wiele, ale przede wszystkim zawsze jestem pod wrażeniem zbudowania całego tła wydarzeń i fabularnej otoczki. Kiedyś nie byłam fanką twórczości Bondy a wręcz omijałam jej książki szerokim łukiem, ale po czasie zupełnie zmieniłam swoje zdanie i uważam, że aktualna jej twórczość wypada dużo lepiej niż kiedyś. Z przyjemnością sięgnęłam po najnowsze dzieło, które ma w sobie wszystko co niezbędne, by pobudzić wyobraźnię a wspólny język z głównym bohaterem złapałam już przy pierwszym tomie, więc nasza przyjaźń aktualnie się rozwija.

Fabuła okazała się intensywna i mroczna. Pobudziła moje zmysły w sposób typowy dla kryminału: brutalnie oraz bardzo obrazowo. W parku odnaleziono reklamówki pełne ugotowanych ludzkich a w związku z tym odkryciem pojawia się więcej pytań niż odpowiedzi. Dodatkowo ginie młody mężczyzna, ale jego matka nie chce zgłaszać sprawy na policję. Jakub Sobieski szybko orientuje się, że ta rodzina skrywa wiele tajemnic. Czy uda mu się rozwiązać zagadkę i odnaleźć zaginionego?

Muszę przyznać, że tym razem autorka zaskoczyła mnie pomysłem. Okazało się bowiem, że zaginiony Jakub pełny był sprzeczności a w dodatku kierował się zaskakującymi fantazjami - marzył, by zostać zjedzonym. Wzbudziło to wiele moich emocji, niekoniecznie pozytywnych (to bardzo dobrze!), ale odbiło się również na tempie fabuły dodając intensywności oraz wprowadzając twisty jakich zupełnie się nie spodziewałam. Atmosfera była więc napięta a klimat mroczny, nie mogłam więc odejść od lektury nim nie poznałam ostatecznego - bardzo trafnego - rozwiązania. W labiryncie sekretów, kłamstw i podsycanych emocjami intryg krąży psychopata z którym Sobieski będzie musiał sobie poradzić, ale wyzwanie to okaże się najtrudniejszym w jego karierze.

"Do cna" pozytywnie zaskoczy każdego fana gatunku. Książka dopracowana, przemyślana, z wykorzystanym potencjałem. Moim zdaniem to najlepsza odsłona całej serii a przecież wszystkie tomy bardzo przypadły mi do gustu. Wybór idealny na leniwe popołudnie, angażujący i pozwalający oderwać myśli. Czytając spodziewajcie się niespodziewanego a gwarantuję, że będziecie zachwyceni ostatecznym rozwiązaniem!

Tajemnice najczęściej kryją się tam gdzie nikt ich nie spodziewa. Niektóre są skrzętnie chowane przed wzrokiem otoczenia, a inne nie są dostrzegane, gdyż nikomu nie przyjdzie na myśl, że w ogóle istnieją. Jednak one są, mają się doskonale i rzadko kiedy ujawniają się przypadkowo …

Nowe dochodzenie Jakuba Sobieskiego już na wstępie nabiera cech niecodziennej sprawy. Bardzo szybko kolejne informacje jedynie utwierdzają detektywa i jego zespół, że wchodzą na więcej niż grząski grunt, chociaż ich praca rzadko kiedy jest standardowa. Poszukiwanie zaginionego wydawałoby się, że nie jest niczym niezwykłym, ale kiedy spojrzy się na z perspektywy jego dość niecodziennych zainteresowań to wszystko nabiera całkowicie innego kontekstu. Sobieski już niejedno widział, słyszał i był uczestnikiem wielu co najmniej niecodziennych zdarzeń, lecz tym razem stawka jest naprawdę wysoka. Przede wszystkim musi odkryć rodzinne sekrety, od nich bowiem wszystko się zaczyna, a jak będzie wyglądał koniec? Ten może być całkowicie inny niż detektyw i reszta zainteresowanych zakładali. Ciemniejsze oblicze pokazuje miejsce, po jakim raczej nie spodziewano się grasującego zbrodniarza, mającego mało spotykane motywy. Jednak czy groźny jest jedynie on? Tam gdzie są tajemnice, strzeżone za wszelką cenę, trzeba się mieć na baczności, ktoś je chroni i nie cofnie się przed niczym, a kolejne ofiary nie są dla niego przeszkodą, to wyłącznie środki do osiągnięcia celu … Co jest zatem jego celem i jaką rolę ma odegrać Kuba Sobieski? Pionkiem nigdy nie był, ten kto uważa, iż stanie się nim powinien liczyć się z tym, że detektyw naprawdę nie cofnie się przed niczym by poznać prawdę!

Prosta sprawa śledcza? Łatwe zlecenie? Szybki finał? W przypadku kryminałów, wychodzących spod pióra Katarzyna Bondy nie ma co liczyć na nieskomplikowaną historię z przewidywalnym zakończeniem. Najnowsza książka jest tego kolejnym dowodem. Zawiła intryga, będąca niczym labirynt, w jakim co jakiś czas wydaje się, że widzimy już światełko prowadzące nas do wyjścia, okazuje się iluzją, pokazuje mroczne zakątki ludzkich umysłów. W „Do cna” czytelnicy wchodzą w świat jednego z ostatnich tabu, które nie jest aż tak rzadkie jak jesteśmy tego pewni. Pisarka doskonale opanowała sztukę przyciągnięcie uwagi już na samym początku i utrzymania jej do samego końca. Ani na moment nie zwalnia tempa, czytelnicy nigdy nie są pewni co jeszcze się wydarzy i co istotniejsze jaki będzie miało wpływ na kierunek fabuły. Sama w sobie daje co najmniej kilka możliwych ścieżek, jakimi mogłaby podążyć, lecz jest jeszcze jedna, której nie zauważył czytelnik wcześniej oraz podsuwająca całkiem nowe tropy. „Do cna” jest złożoną układanką, w jakiej na pierwszy rzut oka wiele elementów pasuje do siebie, lecz kiedy zaczynamy przyglądać się im z bliska widzimy, iż nie tak szybko ją ułożymy. Katarzyna Bonda odsłania to, o czym większość myśli, że w ich otoczeniu nie może zaistnieć i przedstawia zło kryjące się pod iluzją niepozorności, jaka pozwala jej nabierać mocy oraz wciągać swoje odmęty coraz to nowe ofiary.

akub Sobieski oficjalnie stał się detektywem, szuka zlecenia więc za namową przyjaciółki pojawia się na eleganckim przyjęciu.. I o dziwo, zostaje zaczepiony przez pewną bardzo wpływową kobietę, która prosi go o pomoc w odnalezieniu syna.. Kuba cieszy się z pierwszego dużego zlecenia, oczywiście podejmuje się zadania.. Jednak bardzo szybko okazuje się, że zadanie nie jest proste.. Kobieta nie mówi mu wszystkiego, przez co wydłuża się czas pracy jak i uzyskania informacji.. W mieście zaczynają dziac się straszne rzeczy.. w parku zostają odnalezione ugotowane ludzkie kości... czyje? Do kogo należą? Czy ktoś jeszcze zginie? Otóż niestety tak... okazuje się, że to mocno skomplikowana sprawa, a rozwiązanie jak zawsze jest nieoczywiste i zaskakuje 🤯🤫

"Do cna" to bardzo dobry kryminał! Trzyma w napięciu już od pierwszych stron, nie pozwala odłożyć się na później. Bohaterowie sprytni, doskonale przedstawieni Jakuba nie sposób jest nie lubić.. a jeśli chodzi o innych, to cóż budzą grozę.. czuć ciarki na plecach, dodatkowo można poczuć totalne obrzydzenie, przerażenie i mrok..Nie polecam tej książki czytać przy jedzeniu.. a szczególnie obiadu z mięsa 🤭 To książka dla ludzi, którzy lubią naprawdę mocne historie! Czytając tę książkę zastanawiałam się, co u Autorki jeszcze siedzi w głowie.. Jeden z lepszych thrillerów! Długo o nim nie zapomnę. To kolejna część serii o Jakubie Sobieskim, ale nie przejmujcie się możecie czytać bez znajomości poprzednich tomów ❤🤩

Jakub Sobieski otrzymuje nowe zlecenia - ma znaleźć zaginionego syna pewnej bogatej arystokratki. Tropy prowadzą do rodzinnego pałacu w Żyrardowie, ale zleceniodawczyni ewidentnie nie mówi detektywowi wszystkiego. Kiedy w pobliskim parku zostają znalezione ludzkie kości, sytuacja dodatkowo się komplikuje. Czy w gąszczu tajemnic i kłamstw Sobieski trafi na właściwy trop? Czy w Żyrardowie grasuje morderca - kanibal? Przekonajcie się sami...

Ależ to był smakowity kryminał! Chyba najlepszy Autorki, jaki czytałam.

Pani Kasia skutecznie myliła tropy, podrzucała co rusz nowych podejrzanych... Kiedy już myślałam, że znam rozwiązanie - okazywało się, że to nie to. Do samego finału nie udało mi się wpaść na właściwy trop - I bardzo się z tego cieszę, bo uwielbiam nieoczywiste rozstrzygnięcia.

Książka jest bardzo mroczna I brutalna, Autorka dość obrazowo opisuje poczynania mordercy, przedstawia przepisy, czasami aż robiło mi się niedobrze. Poruszona tematyka jest trudna, mroczna, wręcz chora - to nie jest książka dla ludzi o słabych nerwach. Ja polecam!

"Spowite mrokiem miasto budzi zwierzęce instynkty" - "Do cna".

Jakub Sobieski powraca! Już po raz trzeci! Znów nie będzie łatwo rozwiązać kolejnej zagadki.

Zwykłe śledztwo przeciw grasującym psychopacie zabijającym kolejne osoby. Nic nie wydaje się w tym śledztwie by odkryć coś więcej. Potem pojawia się zaginięcie chłopaka Antona Stadnickiego. To też miała być zwykła sprawa, ale później rodzina chłopaka pokazuje coraz bardziej skrywane sekrety. Aż dochodzi do wstrząsu - ludzkie kości ugotowane i przyprawione jakby ktoś tworzył wytworne danie położone w uliczkach miasta jakby niby nic.

Jakub kolejny raz pokazał, że jego oczy i uszy - widzą i wszystko słyszą. A jego kontakty i sama jego intuicja jest ogromna.

Co mogę o tej książce powiedzieć? Znów nie zawiódł mnie styl Autorki. To już nie odłączy element każdej książki spod pióra Katarzyny Bondy.

Znów mamy do czynienia z Jakubem nie zawodnym detektywie, który już nie jedno przeżył. Na swojej drodze spotka wielu bohaterów, lecz nie jeden będzie w kręgu podejrzanych detektywa.

A sam psychopata? Opis z tyłu okładki ma rację jest on jak chory szaleniec grasujący po mieście w poszukiwaniu ofiary. Lubię w książkach takie zagadkowe czarne charaktery. I to jak trudno do nich dojść. To może być każdy. Osoba, którą minie Jakub na ulicy, facet w barze, kręcący się na osiedlu chłopczyna. Każdy, ale nikt nie przyzna się do swoich czynów.

Zaczyna się gra, ale kto okaże się w tym wypadku lepszy? Psychopata czy niezastąpiony Jakub?

Trzymka! 🤓

Bardzo, bardzo dziękuję @wydawnictwomuza za egzemplarz! 🤗🤗🤗

Jesteście gotowi na lekturę, która jest tak przerażająca, pełna chorych fantazji i tajemnicza, że aż wciągająca? 🔥

"Lokal był pusty. To znaczy żywej duszy tam nie było,. Za to wiele części martwych ludzi. Mózgi, serca, nerki, palce w słoikach. Wszystko wyeksponowane jak dzieła sztuki. A do tego ten wystrój! Jak w lochu. Idę o zakład, że abażury lamp wykonano z ludzkiej skóry."

Brzmi strasznie? To tylko wycinek z "Do cna", czyli najnowszej książki @katarzynabonda 🔪

Odważysz się towarzyszyć detektywowi Jakubowi Sobieskiemu, starającemu się odnaleźć zaginionego Antona Stadnickiego? Młody mężczyzna miał nietypowe fantazje, cóż... chciał być zjedzony.

To pewne, że w Żyrardowie panuje ludożerca, psychopata zabijający ludzi. Do parku zostają podrzucone ludzkie kości, ugotowane, przyprawione szczątki.

Dopiero końcowe strony dają nam do zrozumienia, kto zabija i być może dlaczego... Uwierz mi to zagadka niełatwa do rozwiązania.

🔪 Jakie to poj*ebane... Było super!😈 Żadne inne słowo nie przychodzi mi do głowy, gdy przypomnę sobie fabułę 'Do cna'. Katarzyna Bonda odpięła wrotki i zaszalała.

🔪 Momenty obrzydliwości powodowały u mnie więcej ciarek podekscytowania niż odruchów wymiotnych, a muszę przyznać, że nie wiedziałam czego się po sobie spodziewać🙊 Ludzina dała mi sporo radochy i frajdy. Dość niepokojące odkrycie.

🔪 Całość historii mnie wciągnęła, choć tożsamość sprawcy nieco rozczarowała. Nic więcej nie napiszę bo bez spojlerów jest to prawie niewykonalne. Co do mordercy, podobne odczucia miałam w poprzedniej części🤷🏻‍♀️

🔪 W tym tomie mało jest poświęconego miejsca na sprawy prywatne wiodących bohaterów, i co jest dla mnie niezłym szokiem, brakowało mi tego🤯 Może wreszcie dojdzie do randki stulecia🤣 Kilka szczególików więcej i byłabym usatysfakcjonowana, choć bluźnierstwa Nocnej Furii *nadal skojarzenia ze Szczerbatkiem nasuwają się same* nieco mnie udobruchały. 'Skolopendro pier*dolona' jest moim ulubionym🖤

🔪 To nie jest książka dla ludzi o słabych nerwach i delikatnych żołądkach. Tak tylko uprzedzam, jakby ktoś do tej pory się nie zorientował😅

Zaginięcie młodego mężczyzny nie byłoby na tyle sensacyjne, gdyby nie fakt, iż on sam chciał... zostać zjedzony. Sobieskiemu przyjdzie zmierzyć się nie tylko z nietypowym śledztwem, ale i przeciwnikiem, z jakim jeszcze nie miał do czynienia.

No cóż, przyznaję, że Bonda z każdym kolejnym stworzonym przez siebie dziełem zaskakuje mnie coraz bardziej, a "Do cna" do zdecydowanie najlepsza część jej nowej serii. I chociaż moje serce wciąż należy do Meyera (w tomie tym pojawia się jako 'smaczek'), to Sobieski przy bliższym poznaniu bezsprzecznie zyskał w moich oczach.

Za to historia! Co to była za historia! Jakkolwiek to zabrzmi, była równie odrażająca, co fascynująca. Wywołująca w człowieku uczucie wstrętu, ale jednocześnie na tyle pochłaniająca, że ciężko było powstrzymać się od przewracania kolejnych stron. Plastyczne i obrazowe pióro działa na wyobraźnię, więc nastawcie się na mocną lekturę (przepis numer 6 wciąż siedzi mi w głowie, z pełnymi żołądkami czytacie na własną odpowiedzialność). Z kolei sama intryga, jak to w przypadku autorki bywa, utkana została na najwyższym poziomie - przez liczne mylne tropy i zawiłe wątki tak naprawdę do samego końca nie wiemy, kto do jakiej bramki gra i jaki ma w tym cel.

I chociaż przeważnie książkowe cykle z biegiem czasu tracą na polocie, tak Bonda w "Do cna" udowadnia, że może być inaczej. Jeśli jeszcze nie mieliście do czynienia z tą serią, najwyższy czas to zmienić - jestem pewna, że zaspokoi Wasz kryminalny apetyt!

Tej książki totalnie nie mogłam się doczekać jak tylko dowiedziałam się co będzie motywem przewodnim książki.

Czy może być coś bardziej przerażającego, a jednocześnie zaskakująco porywającego jak jedzenie ludzkiego mięsa?

Bonda rzuca na ruszt temat kanibalizmu!

Jak się potoczą losy detektywa Sobieskiego i nader ekscentrycznych mieszkańców Żyrardowa?

Czy uda im się w porę rozwikłać sieć tajemnic i dobrze skrywanych sekretów?

Książka trzyma w napięciu do ostatniej strony co uważam za duży atut! Czytając możemy się dowiedzieć również o innych psychopatycznych ludożercach jak choćby Karl Denke. Jedyne czego mi brakowało to chyba ciut mocniejszego ugryzienia samego tematu kanibalizmu. I to do tego stopnia abym patrząc na steki, które swoją drogą uwielbiam, miała odruch wymiotny.

Nie mniej jednak książkę polecam bardzo mocno!

"Do cna" to trzeci tom serii z Jakubem Sobieskim w roli głównej i ja, przy mojej dziwnej relacji z Katarzyną Bondą, szczerze powiem, że ucieszyłam się z informacji o zapowiedzi tej książki. Czemu nasza relacja jest dziwna? Często wspominam, że pokochałam kryminały zaczytując się w "Pochłaniaczu" właśnie tej autorki, później zaliczyłam spadek, bo kolejne części opowieści o Saszy Załuskiej były dla mnie nie do przebrnięcia i mam tak z każdą serią od Bondy. W tym przypadku było dokładnie tak samo. "O włos" weszła jak w masło, nie mogłam się od niej oderwać, zachwalałam, że w końcu Kasia nie pcha niezliczonej ilości tekstu, jest mniej stron, ale czyta się o wiele lepiej, jest więcej napięcia, nie ciągnie się fabuła.

Później przeczytałam "Ze złości", która miała wyższe oceny niż tom pierwszy, a dla mnie była totalnie bezpłciowa. Nie działo się nic zaskakującego, nie było zwrotów akcji, a całość dość przewidywalna i przez to, według mnie, zwyczajnie nudna.

Aż przyszła do mnie "Do cna" i tutaj byłam na nią nastawiona sceptycznie. Natomiast w środku opowieść kręci się wokół motywu, który bardzo lubię, czyli... jedzenia ludzkiego mięsa. Zawsze mnie fascynują tego typu książki bez względu na to czy są to thriller, czy kryminały. Dlatego miałam nadzieję, że będzie też ciekawie.

No właśnie, o jedzeniu tu mowa. A właściwie o jednym z bohaterów książki, który miał takie małe marzenie... chciał być zjedzony. I kiedy nagle chłopak znika, jego matka za wszelką cenę nie chce tego zgłosić na policję, bo obawia się, że młody mógł coś wymyślić. Dlatego trafia do Sobieskiego. Jak się okazuje, w jednym z parków zostają znalezione ugotowane ludzkie kości. Mamy więc i mordercę, kanibala. Czyżby zniknięcie młodego mężczyzny miało z tym coś wspólnego?

Do tego wszystkiego dochodzą skomplikowane relacje rodzinne, mnóstwo tajemnic, a całość okraszona została... trupami. Bo to właśnie ciał zaczyna przybywać, a sprawa się przez to komplikuje.

Motyw, po jaki sięgnęła Katarzyna Bonda, to w zasadzie nic nowego. Dlatego, oczekiwałam, że jeśli się za coś takiego zabiera, to będzie to zrobione z przytupem i w zasadzie, muszę przyznać, że udało się jej stworzyć ciekawą opowieść. Co prawda, nie ma w niej nic szokującego ani nowego, bo to wszystko już było i jeśli ktoś często sięga po kryminały czy thrillery z krwawymi zbrodniami w tle, to jest na nie uodporniony na tyle, że aby powiedzieć, że coś jest faktycznie mocne, musi wnieść jakiś powiew świeżości. Tu tego nie ma. Nie jest to jednak powód, dla którego tę książkę czytałoby się źle.

Faktycznie czuć wręcz w powietrzu, że aż jest gęsto, a wyobraźnia podsuwa ciekawe obrazy i można poczuć zapach rosołu z ludzkich kości, choć w życiu się go nie wąchało. Za to ogromny plus i za zagłębienie się w rodzinę, kłamstwa, tajemnice. Tutaj też nie zostało to potraktowane jako wątek, który jest na doczepkę, tylko faktycznie czytelnik może wejść z przysłowiowymi butami w życie bohaterów.

Całość to czytadło, po które wiele osób sięgnie i zdecydowanie mogę przyznać, że to jest ta książka, która w dorobku Bondy mi się podobała i wręcz powiedziałabym, że to jedna z jej ciekawszych, ale nie oczekiwałabym tego, że nie będzie się dało przy niej jeść, a obrzydzenie sprawi, że kolacja zostanie na stole, bo nawet po odłożeniu książki mięso będzie wyglądać nieco dziwniej. Niestety, bo chciałabym aby była to powieść szokująca i brutalna.

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Muza.

Akcja książki toczy się w Warszawie gdzie do detektywa, Jakuba Sobieskiego przychodzi Stadnicka prosząc go, by odnalazł jej zaginionego syna, Antoniego. Tylko dlaczego nie chce z tym iść na policję? Jak się później okazuj chłopak miał wyjątkowe marzenie. Chciał byś zjedzony. Tomasz, to głowa rodziny, która skrywa wiele tajemnic. Bez wątpienia jest to dość ciekawa rodzina.

Kuba z dużą ostrożnością podchodzi do informacji o mordercy, którzy lubi potrawki z ludzkiego mięsa. Do czasu, aż pewnego dnia w parku zostaje odnaleziony worek z kośćmi pachnącymi jeszcze rosołem. Teraz już nikt nie ma wątpliwości, że po mieście grasuje ludożerca, i że będą na pewno kolejne ofiary.

Trzeba przyznać, że najnowsza książka pani Bondy to dość specyficzny kryminał. Mroczny, odrażający, trzymający w napięciu, ale również mający coś w sobie, że chce się czytać dalej i jak najszybciej poznać zakończenie.

„Do cna” to już trzecia części serii, w której głównym bohaterem jest detektyw Jakub Sobieski. Postać tę bardzo polubiłam, ze względu na to jak pracuje, ale również za specyficzne poczucie humoru. Akcja książki jest bardzo dynamiczna. Ciągle coś się dzieje i na jaw wychodzą kolejne tajemnice. Kryminał ten posiada wszystkie cechy charakterystyczne dla tego gatunku. Wciąga już od pierwszych stron i trzyma w napięciu do ostatniej strony. Dodatkowo jest mroczny i zaskakujący. Ciekawym zabiegiem są tutaj również listy, a raczej przepisy na kolejne potrawy od pana K. Kim on jest?

Jeśli lubicie kryminały oraz nie boicie się sięgnąć po książki, która posiada trochę niesmaczne sceny, to bardzo polecam „Do cna”. Myślę, że fani tego gatunku nie rozczarują się.

[współpraca reklamowa] Wydawnictwo Muza

Jak ja długo czekałam.

Na książkę, która mnie porwie. Która nie tylko będzie dobrą książką, ale będzie miała w sobie pierwiastek, który mnie zaskoczy. I to jest właśnie najnowszy tom serii z Jakubem Sobieskim - „ Do cna ” autorstwa Katarzyny Bondy. Zdecydowanie to najlepsza część z dotychczas wydanych. Jeśli tak, jak ja, poszukujecie w kryminałach czegoś zaskakującego, czegoś, co da Wam przysłowiowego kopa, to jest właśnie ta pozycja. Choć nie polecam osobom o wrażliwych żołądkach. I lepiej nie czytać jej po obiedzie. Ani przed.

„ Chociaż tak naprawdę wiedział, że jest zepsutym do cna diabłem, i czuł, że to uzależnienie od władzy prowadzi go prosto na skraj szaleństwa, nie zamierzał z niej rezygnować. ”.

Kanibalizm. Dla większości z nas pojęcie abstrakcyjne, wzbudzające silne emocje. Na tym motywie opiera się historia, którą serwuje nam Autorka. Jest mocno. Ale też mrocznie. Zawile. Tajemniczo. Coś dzieje się po coś. Nie ma tutaj zbędnych słów. Tropy, ślady, wskazówki. Więcej tropów. Polecam się skupić, bo Autorka nie ułatwia czytelnikowi sprawy.

Ludzka psychika chyba nigdy nie przestanie zaskakiwać. Mnie zawsze intrygował człowiek i psychologiczne interpretacje jego tożsamości. „ Do cna ” to portret ludzkiego szaleństwa. Ludzkich pragnień. Tych mrocznych. Przerażających. Tkwiących w najgłębszych zakamarkach ludzkiej duszy. Te pragnienia nie są „ normalne ”. Ktoś ma ochotę ludzkie mięso zjeść, ktoś zjedzony chce być. Te żądze nie biorą się znikąd. Mają podłoże w psychice, często w dzieciństwie, w obrazach z przeszłości. One dojrzewają z czasem. Rodzą się, dojrzewają, a potem muszą być uwolnione.

Głodni wrażeń, czytajcie. Nie zawiedziecie się.

„Do cna” to już trzeci tom z serii o Jakubie Sobieskim i muszę przyznać, że dzięki niej na nowo zaczęłam przekonywać się do twórczości autorki. Czuć od niej świeżość i śmiało można rzec, że wraca nasza „stara” Bonda, którą poznałam za czasów Żywiołów Saszy.

W książce tej intryga jest zagmatwana, ilość wątków potrafi przerazić i to dlatego całość trzeba czytać z otwartym umysłem, aby po prostu się nie pogubić. Autorka jak zawsze pogrywa z czytelnikiem i wodzi go za nos, wpuszcza w przysłowiowe maliny, aby finalnie zaszokować ujawnioną prawdą i motywami, których z całą pewnością nikt się nie spodziewał.

Tym razem mamy do czynienia z motywem, który bardzo lubię - kanibalizmem. To dzięki niemu od całej powieści bija mrok, bestialstwo i swego rodzaju wynaturzenie. Opisy potrafią działać na wyobraźnię czytelnika, chociaż trzeba przyznać, że całość została napisana „ze smakiem” i makabryczne opisy zostały nam oszczędzone.

Całość czyta się naprawdę bardzo dobrze i pomimo ciężkiego tematu ciężko odłożyć książkę na bok.

Najmocniejszą stroną tej nietuzinkowej powieści są bohaterowie z krwi i kości. Portret psychologiczny psychopaty z Żyrardowa jest genialny. Natomiast samego Sobieskiego jeszcze bardziej polubiłam i jestem pod wrażeniem jego toku rozumowania podczas rozwiązywania śledztwa, którego zakończenia sama nie byłam w stanie przewidzieć.

„Do cna” to książka, która jest idealną propozycją dla miłośników zagadek kryminalnych i mocniejszych wrażeń. Jej lektura stanowiła dla moich szarych komórek świetną zabawę i czekam z niecierpliwością na kolejne tomy.

Na koniec warto jeszcze nadmienić, że książkę można czytać poza kolejnością w serii, jednak i tak polecam czytać całość chronologicznie.