Demony Babiej Góry. Baśka Zajda. Tom 4

Jak bardzo mroczna może być ludzka natura? Jak daleko posunie się człowiek, żeby zdobyć to, czego pragnie: miłość, władzę, pieniądze, czy inne profity? Czy można uciec przed demonami z przeszłości? Do czego jest zdolna posunąć się matka w obronie dziecka?

Te wszystkie pytania można zadać sobie podczas czytania czwartej części przygód Baśki Zajdy. Tym razem akcja przenosi się z gór nad morze i dzieje się w dwóch płaszczyznach czasowych: w 1969 i 2022 roku.

1969 rok. Jadzia wraz z synem Andrzejem wyjeżdża z Zawoi do nadmorskich Marucic. Chce zostawić za sobą złą przeszłość. Na miejscu okazuje się jednak, że jest to niemożliwe. Zło ich dopada i musi sięgnąć po znane od pokoleń góralskie czary.

2022 rok. Baśka jedzie z mamą nad morze. Celina zatrzymuje się w sanatorium, a Baśka w domkach, jednocześnie poszukuje właścicielki ośrodka wypoczynkowego z jurtami, bo nie ma z nimi kontaktu, a wpłaciła zaliczkę na pobyt. Okazuje się, że gospodyni zaginęła. Naraziła się całej społeczności niewielkiej miejscowości. Wkrótce w niewyjaśnionych okolicznościach znikają kolejni ludzie. A Baśka nie pozostaje obojętna.

Książka, która bierze czytelnika w szpony i nie puszcza od pierwszej do ostatniej strony. Niesamowite wątki z 1969 roku. Wielki PGR i ludzie zjeżdżający do pracy z całego kraju. Każdy ma swoja przeszłość, każdy chce lepszego życia, a zło jest wszędzie. Zawiść, zazdrość i zemsta potrafią ludzi doprowadzić do morderstw, do największych podłości. Nie ma przyjaciół. Trzeba walczyć o każdy dzień.

Tyle lat później i nic się nie zmienia. Zło czai się za każdym rogiem, a każdy, dosłownie każdy może wbić nóż w plecy. Czytelnik praktycznie do ostatniego rozdziału nie wie, co łączy przeszłość z teraźniejszością. Napięcie cały czas rośnie, a morderca... nie należy przywiązywać się do oczywistości. Powieść pełna emocji, szybkich zwrotów akcji i uczuć.

Irena Małysa nie unika też trudnych tematów. Małe miasteczka i ich społeczności mają swoje tajemnice i nie chcą dopuszczać do swojego grona obcych. Każdy jest powiązany z każdym różnymi układami i więzami rodzinnymi, dzięki temu udaje się je utrzymać. Myśliwi i gangsterzy, dobrzy i źli, zależności i pieniądze, które pozwalają na bycie bezkarnym. I gdyby nie..., a nie, nie, to już musicie doczytać sami

Rok 2022. Baśka Zajda udaje się na urlop do Marucic. Właścicielka pensjonatu, w którym miała się zatrzymać znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Nie była też darzona sympatią przez okolicznych mieszkańców. Baśka wikła się w rozwiązanie zagadki jej zniknięcia.

Rok 1969. Jadwiga postanawia zmienić swoje życie i wraz z synem wyjeżdża do Marucic. Jednak i tu nie mogą zaznać spokoju.

„Demony Babiej Góry” to już czwarty tom o przygodach Baśki Zajdy. Niestety nie miałam okazji czytać poprzednich, ale nie przeszkodziło mi to w odbiorze. Na pewno mam plan nadrobić poprzednie tomy, bo spędziłam z nią bardzo dobry czas.

Historia wciągnęła mnie od samego początku. Bardzo lubię jak powieść jest pisana w dwóch liniach czasowych i wydarzenia na przemiennie się przeplatają, zwiększając ciekawość czytelnika. Niespodziewane zwroty akcji i rosnące napięcie na koniec historii również temu służą. Narrator jest wszechwiedzący i z dokładnością opisuje wszystkie emocje targające bohaterkami. Ich przeżycia i gnębiące je rozterki. Lekki i przyjemny styl autorki sprawia, że książkę czyta się błyskawicznie i z przyjemnością, a i można trochę zakosztować gwary. Tło teraźniejsze, jaki i tamtych czasów oddane z niezwykłą dokładnością. Szczególnie podobało mi się ukazanie jak było w tamtych czasach, jak wiara w zabobony i czary są na porządku dziennym. Jak wiele zawdzięczano ziołolecznictwu.

Podobały mi się wykreowane postaci kobiece. Trzy bohaterki, które wyróżniają się swoją siłą i nieustępliwością. Policjantka Monika, jest bardzo oddana służbie i podobała mi się jej walka nie tylko z myśliwymi i ich nielegalnym postępowaniem, ale i kolegami z pracy. Sama przeciwko wszystkim w walce o zasady. Przy tej postaci mamy poruszany wątek myślistwa. Temat bardzo dający do myślenia, jaki jest sens zbijać dla samej przyjemności zabijania. Wchodzimy też w to hermetyczne środowisko. Jadzia, zostawia męża i dąży do lepszego życia dla siebie i syna. Warunki panujące w nowym miejscu pracy testują jej wytrzymałość i hart ducha. Jadzia jest zamknięta w sobie i skrywa pewien sekret, przez który musiała opuścić swoje ukochane góry. Baśka, bardzo sympatyczna i empatyczna osoba, los pokrzywdzonych i słabszych nie jest jej obojętny, walczy o ich dobro z narażeniem własnego życia. Sama mimo ustabilizowanej sytuacji życiowej, zmaga się z traumą poprzednich wydarzeń.

Bohaterki wywołują sympatię i czytelnik kibicuje im w dążeniu do rozwiązania problemów. Z perspektywy Basi mamy prowadzone śledztwo kryminalne, ale i jej przemyślenia są bardzo ciekawe, skłaniające do refleksji co najważniejsze jest w życiu. W powieści poruszany jest temat macierzyństwa oraz postrzegania siebie przez innych, obie bohaterki zmagają się ze swoimi słabościami. Muszę przyznać, że historia Jadzi bardzo mnie poruszyła, zasmuciła i pokazała, po raz kolejny, że brak rozmowy i niedomówienia prowadzą do tragedii. Zagadka kryminalna zajmująca, ale prowadzona niespiesznym tempem, często schodząca na dalszy plan, przyćmiona historiami bohaterek, ale w odpowiednim momencie wybija się i przyspiesza.

Demony,

demony,

demony...

Szepczą, złorzeczą, przeklinają,

spod Babiej Góry klątwy składają.

Wróżby okrutne, przerażające,

żółcią nienawiści się mieniące.

Z gór jej smutna dusza wyrwana,

w ucieczkę przed złem schwytana.

W nadmorski świat przybyła,

demonów moc niezmierzoną odkryła.

Aż ogień nadejdzie i zło wypali,

mroczną toń przeklętego domu oddali.

Ta historia zaklęta w przeszłości,

w obrazie przerażającej wściekłości.

Kiedyś życie okrutnie odebrane,

dziś wybrzmi tajemnicą skrywane.

A demony szepczą okrutnie,

by przeszłość wybrzmiała powtórnie.

Przeszłość z teraźniejszością składają życiu w ofierze swoje demony. Swoje klątwy, mroczne obrazy i ciemności ludzkich dusz. Odebrały życie kiedyś i odbierają życie teraz. Pośród magicznej mocy ziół, pośród mroków człowieczej natury, rzucanych uroków i magii, wyłania się historia osnuta wyjątkowo gęstym klimatem. Ten klimat żyje w tej opowieści, zmysły osnuwa mgłą niepokoju, intensywnie bardzo.

Koniec lat 60., gospodarstwo PGR, Marucice i Jadzia, szukająca schronienia przed złem pozostawionym w górach. Ale zło nie odpuszcza. Jest wszedzie. Czai się w oczach tamtej kobiety. I przyniesie śmierć. Doświadczy tragedią. Odbierze spokój. Zadomowi się i nie odejdzie póki prawda nie wybrzmi.

2022 rok, to samo miejsce i Baśka, która w te mroczne tonie przeszłości wpadła. Zdeterminowana, lecz teraz naznaczona blizną, przypominającą o tragedii. I jeszcze czymś. Po stokroć powodującym bólu utratę. Czy odszuka zaginioną w Marucicach kobietę? Czy odnajdzie siebie i będzie miała siłę powstać?

Ogromna strata z tej opowieści płynie. Chyba największa, jakiej może doznać jeszcze niedoświadczone maleńką obecnością matczyne serce. Smutna to opowieść o nienarodzonym niejednym życiu. O ciemności duszy człowieka, która zatruwa to, co dobre. O tym, że demony nie odchodzą. One czychają w ludzkim umyśle, z przeszłości do teraźniejszości wkraczają, krzątają się obok i tylko patrzeć, kiedy wpełzną i przyniosą cierpienie.

Po przeczytaniu pierwszego tomu, który mnie nie zachwycił, odpuściłam tę serię. Jednak tutaj skuszona pozytywnymi opiniami, dałam tej książce szansę. I nie żałuję.

Baśka Zajda wybiera się z mamą nad morze. Właścicielka pensjonatu, w którym ma się zatrzymać, znika w niejasnych okolicznościach. Okoliczni mieszkańcy nie pałali do niej sympatią. Podpadła zwłaszcza miejscowym myśliwym paląc ich ambony. Wkrótce dochodzi do kolejnych zaginięć.

Akcja powieści toczy się dwutorowo: pół wieku wstecz, choć niezaprzeczalnie dominują czasy współczesne. Jedna z bohaterek przypominała mi inną zagorzałą przeciwniczkę polowań z "Prowadź swój pług przez kości umarłych" Olgi Tokarczuk i jest to wszechobecny motyw tej historii. Zaczęłam zastanawiać się, czy to Baśka, gdzie tylko się pojawi, przyciąga kłopoty? Ale bardzo szybko doszłam do wniosku, że to wrodzona empatia i ogromne serce nie pozwalają jej przejść obojętnie obok ludzkiej krzywdy.

"Demony Babiej Góry" to już czwarty tom z policjantką Baśką Zajdą, a ich autorka Irena Małysa od początku trzyma wysoki poziom.

Cała seria charakteryzuje się trzymającą w napięciu, wciągającą i rozbudowaną fabułą z licznymi plot twistami, świetną kreacją postaci, intrygą na najwyższym poziomie i elementami charakterystycznymi dla powieści sensacyjnej i kryminalnej. Główna bohaterka od samego początku skradła moje serce i bardzo lubię towarzyszyć jej we wszystkich sprawach, którymi się zajmuje.

Tym razem zamiast do urokliwych Bieszczad autorka zabiera nas nad równie piękne i wietrzne morze. Główna bohaterka Baśka Zajda totalnie zmienia klimat, wyjeżdża wraz z mamą na urlop. Chcę przejść serię zabiegów likwidujących blizny na twarzy po oparzeniu, które do tej pory są jej największym utrapieniem. Niestety, ale to nie oznacza, że ten czas spędzi w spokoju. Czeka ją wiele zamieszania i zawirowań, nie zabraknie zagadek kryminalnych, tajemniczych zaginięć i trupów.

.

Historia opisana jest dwutorowo, jedno miejsce, a dwa czasy. Dwie linie czasowe przedstawiają dwa różne zdarzenia niemające ze sobą na początku nic wspólnego. Z czasem każdy z tych elementów układanki zaczyna wskakiwać na swoje miejsce, a skrywane przez lata tajemnice, czy dokonane zbrodnie splatają się ze sobą na koniec i doprowadzają powieść do finału.

.

Chociaż spotykam się już po raz czwarty z powieścią autorki, niestety nie miałam okazji czytań tej przedostatniej, to nadal jestem pod ogromnym wrażeniem tego, że autorce z taką lekkością przychodzi pisanie tak fantastycznych kryminałów. Za każdym razem udaje jej się przyciągnąć czytelnika do siebie, utrzymać go w niepewności, a na koniec zrzucić na niego bombę w postaci spektakularnego zakończenia. Czyta się ją bardzo szybko, akcja jest dynamiczna i spójna, nie ma zbędnych opisów i wątków. Historia pochłania od samego początku, trzymając do końca z szarganymi nerwami i obgryzionymi paznokciami.

Naprawdę polecam całą serię, żadna z tych części poziomem nie odbiega od siebie. Są to bardzo dobre kryminały, z nutą górskiego i wakacyjnego klimatu.

Przy tej serii potwierdziło się moje postanowienie, że warto dać drugą szansę autor_, których pierwsze książki nie do końca mi podeszły, bo już za drugim razem byłam bardzo ukontentowana. Co za tym idzie z chęcią ją teraz kontynuuję. Co prawda przeczytałam pierwszą część, a potem trzecią, ale umówmy się, że w przeciągu roku drugą przeczytam, by mieć komplet. 😉

Teraz przyszedł czas na czwartą i nie będę trzymać was w niepewności tylko od razu napiszę, że dobre wrażenie po poprzedniej części nadal trwa. 🔥

Akcja prowadzona jest w dwóch liniach czasowych, które w pewnym momencie się łączą. Obie dzieją się w tej samej miejscowości, czyli nadmorskich Marucicach, które zostały stworzone na potrzeby książki. W 1969 roku śledzimy losy Jadwigi, która przez wydarzenia na Babiej Górze była zmuszona szukać dla siebie i syna innego miejsca zamieszkania. Tak trafiła do Marucic, gdzie podjęła pracę w pobliskim PGR-ze. Obserwujemy trud jej pracy i problemy związane ze współpracowniczkami, które prowadzą do tragedii. Muszę pochwalić autorkę za stworzenie oddzielnej historii, która jednocześnie jest tak mocno związana z pierwszą częścią. I tytuł „Demony Babiej Góry” nie jest użyty nadwyraz, ale faktycznie ma przełożenie na treść książki, chociaż akcja nie dzieje się bezpośrednio w tamtych okolicach.

Wracając do dobrze nam znanej podkomisarz Baśki Zajdy jest rok 2022 i w związku z zakończeniem trzeciej części trafia do nadmorskiej miejscowości, by podreperować zdrowie. Tam trafia na zaginięcie właścicielki pensjonatu, w którym pierwotnie miała się zatrzymać. Trop prowadzi w stronę lokalnych myśliwych i chyba nie muszę pisać, że chociaż na urlopie to mimowolnie Baśka zostaje wplątana w dojście do rozwiązania. Wspomniałam, że Zajda przyjechała w celach zdrowotnych, ale i w tej części autorka mocno doświadcza swoją bohaterkę.

Ciekawość utrzymana jest do samego końca, wszystko się ze sobą łączy, a przez całą powieść przepływa żal i współczucie względem bohaterów. Te uczucia nadają mi większej głębi i te tytułowe demony można interpretować na wiele sposobów...

Czwarty tom cyklu o Baśce Zajdzie. Tym razem wraz z bohaterami przenosimy się nad morze.

Kolejny raz Autorka równolegle opowiada dwie historie, jedną teraźniejszą, a drugą zakotwiczoną w 1969 roku, kiedy to prym wiodły państwowe gospodarstwa rolnego, a zabobony i rzucanie uroków były na porządku dziennym.

Najbardziej lubię kiedy te dwa czasy, początkowo niemające ze sobą nic wspólnego, z czasem nabierają sensu i łapią wspólny mianownik. Problemy z przeszłości odbijają się echem i rezonują w życiu kolejnego pokolenia.

Jest zawiść, zazdrość, żal, chęć zemsty - cała gama pogmatwanych relacji międzyludzkich.

Nie będziecie się nudzić. Polecam.

Wierzycie w przesądy i uroki?

Temat uroków i ludowej magii przybliży nam najnowsza książka Ireny Małysy „Demony Babiej Góry”.

Książka to kolejna powieść opowiadająca o losach policjantki Barbary Zajdy, która prosto z pod tytułowej Babiej Góry przyjeżdża na urlop do Marucic - małej nadmorskiej miejscowości.

Zajda tuż przed przyjazdem na urlop traci kontakt z właścicielką pensjonatu, w którym wynajęła jurtę. Czując się lekko oszukana próbuje odzyskać swoją zaliczkę, jednak kemping zdaje się być zamknięty. Jak się okazuje, właścicielka to aktywistka, która niebyła lubiana przez okolicznych mieszkańców. Policja zdaje się być niewzruszona, gdy zaginięcie zgłasza jej narzeczony.

Taką samą drogę ponad pięćdziesiąt lat wcześniej przebyła Jadwiga, chociaż ta przybyła nad morze za pracą do działającego w tym miejscu PGRu. Jednak nie wszyscy tam byli jej przychylni. Wkrótce po jej przyjeździe krowy, za które była odpowiedzialna zaczynają chorować.. kobieta znajduje świńską szczecinę związaną powrósłem- dokładnie wie co to oznacza, ktoś rzucił urok na jej krowy...

Książka opowiada o losach tych dwóch kobiet. Czasy współczesne przeplatają się z przeszłością, aż na końcu książki splatają się w jedno. Uwielbiam historie pisane w ten sposób, zwłaszcza jak retrospekcje przybliżają czasy, które działy się w rzeczywistości i to na naszych polskich ziemiach.

Historia, która tu poznajemy jest zupełnie nowa, ale poprzednie książki mają związek z tym co się dzieje z główną bohaterką, dlatego warto czytać chronologicznie. Niestety ja tak nie czytałam, oczywiście i odnalazłam się w tej historii, jednak nie wszystkie wątki były dla mnie całkowicie zrozumiałe.

"Ona była zła. Patrzyła jej prosto w oczy z krzywym uśmiechem. Z ni to drwiną, no to przywitaniem."

.

Tym razem pani Małysa zabiera nas w nadmorskie klimaty. Niestety nie będzie pięknie, słodko i kolorowo. W Marucicach powieje grozą, a atmosfera zrobi się ciężka pod naporem przeróżnych wydarzeń. Autorka pokusiła się o splot dwóch płaszczyzn czasowych - co osobiście bardzo lubię, ponieważ uważam iż pozwala to jeszcze głębiej wgryźć się w całą opowieść - z których każda została owiana aurą tajemniczości.

.

Rok 1969 Jadwiga wraz z synem opuszczają okolice Babiej Góry. Nadmorskie Marucice mają być ich ucieczką od przeszłości. Jednak miejsce, które miało być ich azylem okaże się nie do końca bezpieczne. Kobieta aby ratować siebie i swojego syna sięgnie po góralskie czary.

.

Rok 2022 Basia Zajda wraz z matką przyjeżdżają do Marucic. Już na wstępie pojawia się problem. Znika właścicielka pensjonatu, która oprócz zatargu z lokalnym kołem myśliwskim, z resztą mieszkańców także nie utrzymywała przyjaznych kontaktów. Wkrótce bez wieści przepadają kolejne osoby, a Baśka decyduje się rozwiązać tą zagadkę.

.

"Demony Babiej Góry "to książka o fabule mrocznej, momentami trudnej oraz z intrygującymi elementami czarów i uroków. Autorka obnaży ludzką psychikę i udowodni, że zagrożeniem nie są zabobonne wierzenia czy uroki. Największym zagrożeniem jest człowiek. Człowiek, który czuje wewnętrzne zło i chęć jego czynienia poparte zemstą.

I choć wydarzenia z roku 2022 niosą ze sobą zagadkowe śledztwo Zajdy, to dla mnie rok 1969 gra tu pierwsze skrzypce. To on da początek temu wszystkiemu, co wydarzy się później. A historia Jadwigi przepełniona właśnie tymi urokami i zabobonami nadaje temu wszystkiemu rytm.

Fani dobrego kryminału będą usatysfakcjonowani. Klimat, bohaterowie, zwroty akcji. To wszystko przemawia na korzyść powieści.

Znacie książki @irenamalysa_autor ? Pierwszą książkę - początek cyklu z Baśką Zajdą - dostałam kiedyś w prezencie urodzinowym i bardzo mi się podobała. Nie miałam okazji sięgnąć po 2 i 3 część, ale kiedy dowiedziałam się, że wychodzi część 4, zatęskniłam za Baśką. Odrobinę brakowało mi znajomości środkowych tomów cyklu, ale nie przeszkadzało to w zauważalny sposób w czytaniu "Demonów Babiej Góry".

Tym razem akcja toczy się... nie, wcale nie w górach 😉, a nad morzem. Do tego niektóre miejsca, jakie pojawiają się w fabule są mi szczególnie bliskie, więc od razu książka zyskała moje zainteresowanie. 😀

Baśka, choć chciała wybrać się na urlop i uciec od problemów, znowu będzie działać na pełnych obrotach, gdyż właścicielka pensjonatu, u której wynajęła pokój, zaginęła. Próbując rozeznać się w tym, co mogło się stać z młodą kobietą, Zajda dowiaduje się, że nie cieszyła się ona nadmierną sympatią mieszkańców, a nawet narobiła sobie wrogów w gronie myśliwych. Wkrótce do grona zaginionych dołączają kolejne osoby...

Czym głębiej wchodzimy w tę historię, tym robi się ona ciekawsza, bardziej tajemnicza. Wątki mnożą się, przeplatają między sobą i wraz z Baśką próbujemy znaleźć jakieś punkty zaczepienia, by wyjaśnić co stało się z zaginionymi osobami. To jednak tylko część fabuły. Kolejna bowiem historia toczy się w drugiej przestrzeni czasowej, w tej samej okolicy, pół wieku wcześniej i w moim odczuciu jest jeszcze bardziej przejmująca od tej z czasów obecnych.

Relacje między kobietami, ich trudne położenie, ciężka praca, skomplikowane związki z mężczyznami, do tego dawne wierzenia, gusła, uroki... To wszystko całkowicie mnie pochłonęło, nie tylko na gruncie sprawy kryminalnej, ale przede wszystkich na płaszczyźnie obyczajowej.

Autorka potrafi w wyjątkowy sposób wciągnąć czytelnika w świat wykreowanych postaci i zdarzeń i to z taką intensywnością, że trudno po odłożeniu książki nie myśleć o fabule. Uwielbiam takie historie!

Ze względów osobistych najbardziej poruszyło mnie to, co spotkało Baśkę. Sformułowania jakie wsadziła @irenamalysa_autor w usta swojej bohaterki dotknęły głębokich zakamarków mojej duszy i wywołały tak silne emocje i wspomnienia, że w ciszy połykałam łzy...

" [...] Ona ma w sobie coś takiego, że jak się jej postawisz, to zaraz żałujesz. [...]"

Jedną z moich ulubionych książkowych bohaterek jest Baśka Zajda. Ta dziewczyna ma coś w sobie takiego, że przyciąga same nieszczęścia. W czwartym tomie pod tytułem "Demony Babiej Góry" jej życie wywróci się do góry nogami. Irena Małysa przygotowała dla niej mnóstwo niespodzianek. Tylko, czy one będą dla niej miłe? Bałam się o jej życie. Miejscami serce podchodziło mi do gardła i zaczynałam panikować. To były genialne emocje. Dziękuję za to autorce.

Poznałam również jeszcze jedną główną postać, z którą cofnęłam się w czasie do roku 1969. O kim mówię? Mówię tutaj o Jadwidze, która wraz ze swoim piętnastoletnim synem Andrzejem ucieka od swojego męża Kazka, w którego oczach widziała samego diabła. Gdzie ucieka? Dosłownie nad morze, do PGR-u. Tutaj raczej nie będzie miała lekko. Będzie ciężko pracowała, żeby utrzymać siebie i swojego synka. Czy krowy okażą się jej sprzymierzeńcem? Ta postać również zasługuje na waszą uwagę.

W tej książce nie brakuje czarów, magii, uroków i zabobonów. Oczywiście spotkacie tutaj znikających w tajemniczych okolicznościach ludzi. Zobaczycie, do czego może doprowadzić ludzka chciwość, nienawiść, złośliwość i zazdrość. Dowiecie się, z jakimi demonami zmagają się obie główne bohaterki. Co z tym wszystkim wspólnego ma tytułowa Babia Góra? Zachęcam was do poznania tej historii.

Czy nasza Baśka w spokoju będzie mogła wypocząć na urlopie? Ci czytelnicy, co znają tę bohaterkę, doskonale wiedzą, że ona nie potrafi usiedzieć w miejscu i nie wtrącać się w sprawy innych. Tym razem los z niej doskonale zakupił. Nie spodziewałam się tego.

Autorka płynnie przechodzi z roku 1969 do 2022 i odwrotnie. Tutaj dosłownie nie ma szans na nudę. Fabuła jest tak bardzo wciągająca, że aż czas zwalnia, a doba się wydłuża.

Irena Małysa w idealny sposób przedstawił czasy PGR-u.

Jadzia pokazała mi, co zrobić, żeby odeprzeć wrogie uroki. Baśka uświadomiła mi, że warto walczyć o swoje i nie przejmować się innymi.

Mam cichą nadzieję, że moja ulubiona bohaterka wkrótce powróci. Życzę jej samych słonecznych dni w życiu.

Tę książkę polecam wszystkim miłośnikom mocnych thrillerów i literatury obyczajowej.

Jestem zachwycona książkami tej autorki. Na długo pozostają w mojej pamięci.

Serię książek z cyklu "Baśka Zajd" polecam zacząć od: "W cieniu Babiej Góry", "Więcej niż jedno życie", "Daleko od Babiej Góry" i "Demony Babiej Góry".

Zapomniałabym wam wspomnieć: Barbara Zajda jest podkomisarzem komendy powiatowej w Suchej Beskidzkiej. Czy na urlopie zajmie się tylko sobą i swoją mamą? Czy chociaż raz wykąpie się w morzu? Jeżeli znacie Baśkę, to już znacie odpowiedzi na te pytania.

Cenię tę bohaterkę za jej odwagę i jasne dążenie do wyznaczonego celu. Chciałabym być tak silna jak ona. Czy silne osobowości mogą pozwolić sobie na smutek, żal i bezradność?

Uwaga! Z powieścią "Demony Babiej Góry" przepadniecie na długie godziny. Ta historia należy do takich, które trzeba przeczytać od deski do deski. Dla niej warto zarwać nockę. Gwarantuję niezapomniane emocje.

Książka została napisana dość zabawnym piórem, mamy tu używane słowa naszych dziadków i pradziadków, gdzie nie o wszystkich słyszałam. Nie czytałam również wcześniejszych trzech tomów, ale fabuła jest skonstruowana tak, że równie dobrze może to być osobna historia. Mamy tu taki urywek, gdzie kobieta wyjeżdżała zabierając ze sobą pierzynę, którą i tak później chłop jej odebrał. Niby to było śmieszne, ale na podstawie dokładnych faktów, które znam, kiedyś właśnie tak to wyglądało. Nie brało się wiele rzeczy, tylko najważniejsza była właśnie ta pierzyna. Podobno gdzie ona, tam i dom był człowieka. Autorka w jednej rzeczy ma ogromny talent. Kogokolwiek by nie opisywała, a było to z punktu widzenia postaci, to osoba, którą ta postać widziała zawsze była opisywana w taki sposób, aby wydawało się, że nie żyje, albo jest duchem. To było tak absorbujące, że zawsze towarzyszył mi przy tym strach i wyczekiwanie. Przeważnie te osoby były dostrzegane nagle, albo pojawiały się znikąd. Wszystko przez to, że najwięcej miejsca zajmują opisy bohaterów gdzie podążają, co ze sobą mają, a nie to gdzie idą, po czym i co widzą w oddali czy z bliska. Były takie momenty, że zastanawiałam się, czy to może sen, albo ktoś ma jakieś omamy lub przewidzenia. Mamy tu bowiem kobietę, nie jedną, która zna się trochę na czarach, ktoś jakby szeptucha. Ona potrafi czytać z oczu i sposobu zachowania. I poznaje również, czy ktoś zna się na tym, co ona. Dużo zawiłości budzi tu fakt, że opowieść dzieje się obecnie i dawno temu, a wydarzenia jakby z jednego czasu uzupełniają te drugie. Tutaj każda rzecz jest bardzo tajemnicza. Zaczynają znikać ludzie i nikt nie wie co się dzieje. Czyżby dawne czary i kobiece dary mają coś z tym wspólnego?

Przed wami ogromnie hipnotyzująca historia! Z tą historię się przepada, bo za nic nie można jej przewidzieć. Uwielbiam takie historie, gdyż ogólnie temat szeptuch jest mi znany i bardzo go lubię. Niech wierzy kto chce, ale takie osoby wciąż żyją i przekazują swój dar kolejnym pokoleniom. Bardzo ją polecam!

Rok 1969.

Jadwiga Stanach wraz z szesnastoletnim synem Andrzejem postanawiają opuścić Babią Górę i wyjechać do nadmorskich Marucic za pracą do PGR'u. Jednak już od początku pobytu w tym miejscu czuje, że dzieje się coś złego i w tym celu ma zamiar wykorzystać znane od pokoleń mieszanki ziół i góralskie czary.

Rok 2022.

Baśka Zajda wyjeżdża na urlop do Marucic, ale okazuje się, że właścicielka pensjonatu w którym miała się zatrzymać zniknęła bez śladu. Tymczasem pomieszkuje w domkach "Mewa", lecz sprawą zaginięcia Darii postanawia zająć się tak czy inaczej, gdyż nie daje jej to spokoju. Dowiaduje się, że tylko jedna jedyna osoba utrzymywała z nią kontakt, pewna nawiedzona staruszka, gdyż inni sąsiedzi starali się trzymać od niej z daleka.

Odwiedziny starszej pani pogarszają tylko jej sytuację...

Czy Zajdzie uda się rozwiązać tą skomplikowaną sprawę?

1969 i 2022 wydarzenia z tych lat krok kroku zaczynają łączyć się w całość. Szokującą całość.

✨

"Demony Babiej góry" to już czwarty tom z Baśką Zajdą, niesamowita historia, która porywa od pierwszych stron, tę bohaterkę uwielbiam, tak samo jak i tę serię!

Fabuła została idealnie poprowadzona, duszny klimat, ogrom tajemnic, nieoczekiwane zwroty akcji a emocji aż nadmiar.

Akcja rozgrywa się w idealnym tempie, no i co najważniejsze, w dwóch płaszczyznach czasowych, takie książki czytam z wielkim entuzjazmem, teraźniejszość przeplata się z przeszłością, przeszłością z której wyłaniają się najprawdziwsze demony. Baśka, ah ta Baśka jak zawsze pokaże klasę, odważna, pewna siebie kobieta, jednak to właśnie ją ściga przeszłość, nie potrafi sobie z nią poradzić, wspiera ją partner Tomek, matka a także dziadek Uciecha... no ale i przed najbliższymi można mieć sporo tajemnic... czyż nie? W tej książce najbardziej spodobała mi się historia z 1969 roku, Jadwiga została świetnie wykreowana, wie co to znaczy ciężka robota, nie boi się niczego, no mówię wam, ten klimat, czasy PGR'u, bieda, no i także odrobina rytuałów.

Obie historie zostały świetnie połączone, mroczne historie dwóch odważnych kobiet, które warto poznać!

Czytajcie! ❤️

„Demony Babiej Góry” autorstwa Ireny Małysy to już kolejny tom cyklu z Baśką Zajdą w roli głównej. Nie skłamię, mówiąc, że jest to jeden z moich ulubionych polskich cykli kryminalnych.

Fabuła książki wciąga już od pierwszych stron i zanurza czytelnika w wir ciekawych wydarzeń. Historia Jadzi jest dramatyczna, pełna emocji, a sama powieść mocno pobudza wyobraźnię czytelnika. Dostajemy dwie linie czasowe, połączenie teraźniejszości z regionalną kulturą i wierzeniami. Nadaje to książce charakteru i sprawia, że nawet jeśli na chwilę ją odłożymy, to zaraz znów po nią sięgniemy.

Głównej bohaterki nie da się nie lubić. Prawdziwa góralka z krwi i kości, która nie została pozbawiona wad. Ma swoje wartości oraz poglądy, o które dzielnie walczy, i nie można jej odmówić charakterku.

Widać, że autorka nie boi się pisać o trudnej prawdzie i ciężkich wydarzeniach. Cała fabuła sprawia, że czytelnik zaczyna zadawać sobie pytania, gdzie jest granica pomiędzy tym, co dobre, a co złe. Zostajemy zmuszeni do postawienia sobie pytań odnośnie tego, co jesteśmy w stanie zrobić dla rodziny, nawet jeśli miałoby to krzywdzić innych oraz nas samych. Oraz najważniejsze – czy tradycja powinna być postawiona ponad wszystko, nawet jeśli niesie za sobą zło?

W „Demonach Babiej Góry”, pomimo że gór wcale nie ma zbyt wiele, tam gdzie się pojawią, widać do nich ogromną miłość. Autorka ma swój specyficzny, a wręcz nietuzinkowy styl pisania i dar do opisywania rzeczywistości taką, jaką ona jest. Wszystko to w połączeniu ze świetną sprawą kryminalną przekłada się na opowieść, od której naprawdę ciężko się oderwać. Serdecznie 𝗣𝗢𝗟𝗘𝗖𝗔𝗠!

Irena Małysa jest pisarką kryminałów, która zaskarbiła sobie serca miłośników gatunku. Ale i nie tylko, ponieważ pasjonaci gór znajdą w książkach pisarki zew górskiej przygody. „Demony Babiej Góry” to już czwarte spotkanie z Baśką Zajdą, bohaterką, która niczym górska skała swą twardością i nieustępliwością dowiodła, że nie ma sprawy, której by się nie podjęła. Nie ma zatem nic lepszego dla konesera kryminałów jak sięgnięcie po najnowszą książkę pisarki mieszkającej pod Babią Górą.

W tej części cyklu poznamy historię Jadzi, dla której wydarzenia z kwietnia 1969 roku odbiły piętno na całe życie. Dlaczego zmuszona była odwołać się do znanych od pokoleń góralskich czarów? Czy uchronią one ją przed złym nastawieniem mieszkańców wobec kobiety i jej syna? Jak bardzo to, co miało miejsce w 1969 roku wpłynęły na to, co wydarzy się w teraźniejszości – w 2022 roku? Wówczas w Marucicach, Daria Kulesza, ekolożka i właścicielka pensjonatu „Morski Glamping” znika bez śladu. Jak się okazuje w tym właśnie domku wczasowym, planowała zatrzymać się Baśka Zajda. Niestety brak kontaktu z właścicielką zmusił ją do zamieszkania w sąsiedztwie pensjonatu. Jednak nie będzie Basi dane odpocząć, ponieważ tajemnicze zniknięcie będzie spędzać jej sen z powiek. Nie byłaby by sobą, gdyby nie podjęła się próby wyjaśnienia tej zagadki.

W toku prowadzonego śledztwa dowiadujemy się, że Daria Kulesza była skonfliktowana z mieszkańcami. A konflikt ten był bardziej dyktowany niechęcią mieszkańców wobec jej aktywności. Zatem lista podejrzanych o zniknięcie kobiety jest dosyć długa. A jeśli dodam, że będziemy świadkami kolejnych tajemniczych zaginięć, to jeszcze bardziej spotęguję Waszą ciekawość do sięgnięcia po „Demony Babiej Góry”. Warto również dodać, że w czwartej części cyklu autorka doskonale odwzorowuje realia PGR-ów.

Nie da się ukryć, że Irena Małysa zgotowała czytelnikom kolejną mroczą, tajemniczą historię, której akcja nie pozwoli oderwać się od lektury. Nieoczekiwane zwroty akcji, nawiązanie do wydarzeń z wcześniejszych części tego cyklu sprawią, że Wasza ciekawość nabierać będzie na sile z każdym poruszanym wątkiem. A ja przyznam szczerze, że seria z Baśką Zajdą wpisuje się na listę tych, które w polskim kryminale mają swoje należne miejsce w czołówce tych najlepszych. A już na pewno ta książka zasługuje na miano NIK – Najlepszej Interesującej Książki.

Kryminał „Demony Babiej Góry” ukazał się nakładem Wydawnictwa Mova

Irena Małysa to autorka cyklu kryminalnego z Baśką Zajdą, która nie dała się porwać szałowi na ekspresowe pisanie i dostarcza nam książki w racjonalnej ilości - jeden tom na rok. Mimo jednak, że wszystkie zaliczają się do jednego cyklu, to każda historia jest oddzielna, a losy bohaterki przypomniane, zatem bez problemów można jest też czytać oddzielnie. I tak też jest z tomem czwartym pt. “Demony Babiej Góry”. Historia tym razem zabiera nas z daleka od gór, wędrujemy aż nad morze i to w dwóch czasach - współcześnie, latem 2022 roku oraz ponad pięćdziesiąt lat wcześniej. Małe nadmorskie Marucice, teraz miejscowość wypoczynkowa, kiedyś miejsce państwowego gospodarstwa rolnego, które od samego początku czarują swoją lokalnością, klimatem małomiasteczkowym, mimo że przecież latem pełne są turystów. Historia prowadzona jest tempem spokojnym, ale od początku tak, że obydwie bohaterki - Baśka współcześnie i Jadzia w przeszłości - budzą w nas szczerą sympatię i zrozumienie, choć o swoich problemach mówią w różnym stopniu - Baśka chętnie, Jadzia mniej, przez co długo zachowuje nutkę tajemniczości. Intryga kryminalna z początku wydaje się pozostawać w tle, ale właśnie - wydaje się, bo niepostrzeżenie zajmuje tak, że ciekawość czytelnika sięga zenitu, a szok jaki wywołuje zakończenie, sprawia, że ciarki przechodzą po plecach. Tak, bo historia spokojna też może być przerażająca, szczególnie gdy jest tak bardzo realna jak ta. Gorąco polecam!