Bez pożegnania

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Karolina P. w dniu 2024-10-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Z przyjemnością wracałam do tej wojskowej miejscowości. Byłam bardzo ciekawa, co nowego u Piotra i Pauliny. W tej części nadal są jednymi z główniejszych bohaterów, jednak pierwsze skrzypce gra tu Jacek Kral i Weronika.
   
   Mężczyzna przyjeżdża do pracy jako zastępca Piotra, jednak cały czas walczy z demonami przeszłości. Na basenie spotyka pewną kobietę, która od razu wpada mu w oko. Jednak chcąc nadawać się do użytku i zacząć choć trochę przesypiać noc, postanawia udać się do psychologa. Jednak wiele go kosztuje by pójść na tę wizytę.
   
   Weronika jest psycholożką i czeka na klienta, który już raz niestety stchórzył. Na ławce w pobliżu gabinetu spotyka właśnie Jacka, którego widuje na basenie i postanawiają udać się na kawę, wtedy jeszcze nie wie, że to on jest tym pacjentem, który umawia się na wizytę, a nie przychodzi.
   
   Czy Jacek zbierze się na odwagę i uda się do psychologa. Czy Weronika pomoże mu wyjść ze swego strachu? Czy Paulina i Piotra wiodą już bajkowe życie?
   
   Sięgając po tę książkę mniej więcej wiedziałam czego mogę się spodziewać. I zupełnie się nie zawiodłem. Ta historia naprawdę trzyma w napięciu i czyta się ją błyskawicznie.
   
   Każdy z bohaterów w tej książce ma jakieś problemy. Piotr i Paulina, mimo że są już małżeństwem, mimo że mają dwójkę dzieci, tak jak każde małżeństwo mają jakieś tam problemy, czy to rodzinne, czy osobiste, jednak cały czas nad nimi ciągnie się chmura z przyszłości. Co do Jacka on ze swoimi problemami stara się sobie poradzi w zupełnie inny sposób. Na początku twierdził, że psycholog nie jest mu potrzebny, że sam sobie da z tym radę. Jednak mając traumę z przeszłości, po tym jak zginął jego przyjaciel na misji nie pozwala mu to pójść dalej, tylko cały czas tkwi w jednym punkcie. Co do Weroniki myślałam, że jest to chyba jedyna osoba, która nie ma problemów, jednak się myliłam. Ona również coś przeżywa, ona również musi się z czymś mierzyć i ona również odczuwa potworny ból.
   
   Autorka porusza naprawdę wiele trudnych tematów w tej historii, jednak to tylko zachęca czytelnika by czytać dalej i dalej, by poznać rozwiązanie, by poznać zakończenie tej powieści.
   
   Gdy już jesteśmy przy zakończeniu, może nie było tak spektakularne jak w pierwszej części, aczkolwiek w dalszym ciągu trzymało w napięciu. Już myślałam, że zakończy się to wszystko tak jakbym nie chciała, jednak autorka potrafi namieszać.
   
   Jeśli jeszcze nie czytaliście książek autorki, to gorąco was zachęcam do zmienienia tego. A jeśli interesuje was ta seria, to również musicie ją przeczytać gwarantuję, że wywoła w was ona wiele emocji.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Monika T. w dniu 2024-10-18

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Bez przebaczenia trudno żyć. Bez przebaczenia trudno nawet umrzeć…”.
   
   🔷️🔷️🔷️
   
   Życie Pauliny w jednej chwili zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Dziewczyna w wyniku tragicznego wypadku traci matkę oraz brata i trafia do domu ojca, który porzucił ją, gdy była dzieckiem i nie utrzymywał z nią dotychczas żadnych kontaktów. Generał Latkowski już na same „dzień dobry” ustala sztywne zasady, których Paulina musi przestrzegać, skoro ma mieszkać z jego rodziną. Niechciana, nierozumiana i osamotniona oddaje się swojej pasji, w której odnajduje ukojenie – rysowaniu.
   
   Piotr Sadowski to niezwykle utalentowany wojskowy. Znakomity strateg i świetny matematyk. Wydawać by się mogło, że ma już zaplanowane całe swoje życie w najdrobniejszych szczegółach. Życie, w które z impetem wpada pewna czarnowłosa dziewczyna o smutnych oczach i robi w nim totalną demolkę. Piotr od pierwszego spojrzenia w te piękne oczy, odzwierciedlające artystyczną i niepokorną duszę przepada. Zalewa go fala tak silnych uczuć, że nie potrafi ich ukryć. Pragnie Pauliny całym sobą. Łaknie, niczym wędrowiec przemierzający pustynię wody. W jednej chwili pojmuje, że to właśnie z tą dziewczyną chce spędzić resztę życia. Sprawy się nieco komplikują w momencie, kiedy okazuje się, że Paulina jest córką jego przełożonego. Osoby, od której zależy cała jego wojskowa kariera, a który od początku nie kryje swojej niechęci dla tego związku.
   
   Wydaje się, że cały świat obrócił się przeciwko nim. Na jaw zaczynają wychodzić sprawy z przeszłości, które uświadamiają Paulinę, że nic w co do tej pory wierzyła nie jest prawdziwe. Splot wielu wydarzeń i niedopowiedzenia przyczyniają się do tego, iż drogi Pauliny i Piotra rozchodzą się. Czy już na zawsze? Czy kiedykolwiek będą potrafili odnaleźć się na nowo? Czy będą umieli jeszcze ze sobą rozmawiać?
   
   🔷️🔷️🔷️
   
   To była niesamowicie intensywna emocjonalnie książka. Fabularnie zresztą też, bo tu ciągle coś się dzieje, a gdy już wydaje się, że autorka wyczerpała cały swój arsenał i już niczym więcej nie jest w stanie nas zaskoczyć zrzuca kolejną bombę i kolejną, i jeszcze jedną…
   
   🔷️🔷️🔷️
   
   Agnieszka Lingas-Łoniewska przyzwyczaiła mnie do tego, iż buduje swoje historie wokół bardzo trudnych tematów. Tym razem mamy do czynienia z wątkiem straty, wyrzutów sumienia, toksycznej relacji z ojcem oraz dobrych i złych stronach związku z żołnierzem.
   
   Jest jedna jedyna rzecz, która trochę mi przeszkadzała, a mianowicie to jak Paulina z Piotrem się do siebie zwracali. Nazywanie dorosłego faceta, w dodatku żołnierza Piotrusiem, a dwudziestokilkuletniej dziewczyny „moją czarnowłosą dziewczynką” było bardzo dziecinne.
   
   🔷️🔷️🔷️
   
   Jest to piękna, choć naznaczona bólem historia o miłości. O tym, jak łatwo sami przez niedomówienia i urażoną dumę możemy się jej pozbawić. O tym, że zawsze warto być szczerym z drugim człowiekiem, ale przede wszystkim z samym sobą. O tym, że sprawy zawsze trzeba wyjaśniać do końca, bo te niedokończone z czasem zaczynają żyć własnym życiem. Jest to książka uświadamiająca, że nie warto jest ukrywać swoich uczuć, bo może się okazać, że zanim zdecydujesz się powiedzieć ukochanej osobie, ile dla ciebie znaczy może zabraknąć ci na to czasu. Możesz nie zdążyć…
   
   🔷️🔷️🔷️
   
   Końcówka tej książki rozwaliła mnie całkowicie. Ryczałam jak bóbr. 🥺
   
   🔷️🔷️🔷️
   
   Kochani, musicie poznać historię Pauliny i Piotra. Po prostu musicie 🫶.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Karolina M. w dniu 2020-07-03

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

    Agnieszka Lingas-Łoniewska to od niedawna jedna z moich ulubionych pisarek. Jeśli chodzi o literaturę stricte kobiecą, to będzie ona dla mnie nie do zastąpienia, chyba że przestanie pisać - nad tym jednak zdecydowanie będę ubolewać. "Bez pożegnania" to dalszy ciąg przygód bohaterów książki pt. "Bez przebaczenia". Pojawiają się też jednak nowi, którzy mają swoje problemy i to naprawdę poważne. Muszę powiedzieć, że nazywanie tejże autorki dilerka emocji to zdecydowanie celne określenie. Co tym razem chce nam zafundować Łoniewska? Zobaczmy.
   
    
   
   Jacek Krall najczęściej śni o wojnie. Jednak bardzo często robi wszystko by albo nie spać, albo wręcz stracić świadomość. Alkohol i narkotyki pomagają, ale mężczyzna wie, że to krótkoterminowe rozwiązania. Gdy przenosi się do koszar w Orzyszu i trafia pod skrzydła pułkownika Piotra Sadowskiego, jest wykończony zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Okazuje się, że silny stres pourazowy oraz wyrzuty sumienia związane z tragicznie zakończona misja stawiają Kralla pod ścianą. Świadomy, że sam nie zdziała nic, postanawia w końcu poprosić o pomoc.
   
   Weronika Szuwarska ma za sobą największą stratę, jaką może ponieść kobieta. By zapomnieć o tym, co zdarzyło się w przeszłości, poświęca się pracy terapeutki. Gdy w jej gabinecie pojawia się pewien przystojny i tajemniczy żołnierz, jej serce budzi się z letargu. I choć wie, że czeka ją niezwykle trudna terapia, bo będzie dotyczyć nie tylko jej pacjenta, to czuje, że będzie warto się jej poświęcić. Nie odstrasza jej nawet fakt, że może okazać się, iż będzie to najtrudniejsza, a także najważniejsza terapia w jej życiu.
   
   W tym samym czasie Piotr i Paulina Sadowscy muszą zmierzyć się z problemami z przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć. Dodatkowo problemy rodzinne oraz sprawa siostry Piotra i brata Pauliny...
   
   Jak widzimy, Lingas-Łoniewska postawiła na powrót głównych bohaterów oraz ukazania kolejnej pary, która by pozwolić rozkwitnąć miłości będzie musiała pokonać niejedną przeszkodę. Muszę powiedzieć, że po zakończeniu tej pozycji mam zamiar zgłębić temat PTSD, czyli stresu pourazowego. Ukazała go w niezwykle realistyczny i dokładny sposób, to jednak tylko wzmogło moją chęć, by dowiedzieć się o tego typu traumie jak najwięcej. I choć w powieści działo się niezwykle dużo, emocje szalały jak na rollercoasterze, to jednak cały czas moje myśli uciekały w kierunku PTSD. To Jacek Krall stał się moim bohaterem i moim idolem w "Bez pożegnania". Aż chciałabym, by Agnieszka napisała jeszcze jedna część na zakończenie, która pokaże nam Piotra i Paulinę, którzy problemy z przeszłości mają za sobą, Jacka i Weronikę, którzy nareszcie uspokoili swoje serca, dając im szansę na miłość, a także Kubę i Olę, którzy również nie mieli lekko w przeszłości. Polecam tę książkę każdej kobiecie, szczególnie partnerkom, ale też rodzinom żołnierzy lub innych osób, które mogą mieć problem ze stresem pourazowym. W końcu tej przypadłości można się nabawić nawet po jakimś wypadku czy innym tego typu zdarzeniu. Ja zaś zamierzam zgłębić temat PTSD, a także czytać kolejne pozycje Agnieszki Lingas-Łoniewskiej.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Początkujący Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Magdalena P. w dniu 2020-06-24

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   To książka warta przeczytania. Porusza ważne tematy, o których nie mówimy na co dzień, a w dodatku jesteśmy w środku romansu pełnego miłości i zazdrości.
   
   Polecam z całego serca pierwszą część i tą.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Agata W. w dniu 2020-05-23

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Na kontynuację książki „Bez przebaczenia” przyszło nam trochę poczekać, bo aż dziesięć lat, twórczość autorki Agnieszki Lingas - Łoniewskiej poznałam stosunkowo niedawno, także miałam ten komfort, że nie czekałam, aż tak długo, jak większość czytelniczek. Kiedy dowiedziałam się, że „Bez pożegnania” zostanie wydana automatycznie wskoczyła na moją listę pozycji koniecznie do przeczytania. Nie było takiej siły, która odwiodłaby mnie od tego, nawet stosik książek, który piętrzy się do zrecenzowania. Przecież sam radę, jak nie ja to kto? Zastanawiałam się, czy kontynuacja będzie równie emocjonalna, ciekawa i wzruszająca, jak jej poprzedniczka. Jak autorka poradziła sobie z tym? Czy „Bez pożegnania” potrzyma tytuł dilerki emocji?
   
   Głównym bohaterem książki „Bez pożegnania” jest Jacek Krall, jest porucznikiem, który odbył dwie misje w Iraku i w Afganistanie, który cierpi na zespół stresu pourazowego. Trauma i bolesne wspomnienia nie dają mu spokoju, przesiąknięty własnymi lękami nie potrafi funkcjonować, jak kiedyś. Jest nieufny, koszmary, które go nawiedzają sprawiają, że boi się zasnąć. Prośba o pomoc wbrew pozorom nie jest łatwą decyzją, kiedy się jest twardym i niezależnym człowiekiem. Krall mierzy się z własnymi demonami każdego dnia. Opuścił Wrocław, ponieważ wiedział, że musi coś zrobić ze swoimi problemami, próbować je zwalczyć i przywrócić życie do normalności. Znalazł się w jednostce w Orzyszu i stał się zastępcą Piotra Sadowskiego. Myślał, że uda mu się samemu przez to przebrnąć i wystarczy czas, aby trauma zelżała, a demony ustały go nękać, jednak tak się nie stało. Znalazł swoje remedium na nieprzespane noce, jednak pomagało jedynie na chwilę, na dłuższą chwilę nie był w stanie tak funkcjonować. Bezsenność, z którą się mierzył odbierała mu nie tylko siły, ale i chęci do życia. Pomocną dłoń wyciągnęła ku niemu Weronika Szuwarska, psycholożka, kiedy w końcu decydował się na spotkanie okazało się, że kobieta nie jest mu obca, poznali się już wcześniej. Przypadkowe spotkanie dwójki ludzi, którzy próbują poradzić sobie z własną przeszłością wkrótce ukaże, że tych bohaterów łączy znacznie więcej niż przypuszczali. Weronika jest świetną kobietą, która walcząc o siebie zdecydowała się na pomoc innym, którzy tego potrzebują. To wyjątkowa i silna bohaterka, która nie poddawała się, nawet, kiedy Krall próbował tak mocno ją do siebie zniechęcić. Czy dla bohaterów to spotkanie będzie znaczyło coś więcej?
   
   „Bez pożegnania” to piękna opowieść, która z pewnością da czytelnikowi wiele do przemyślenia, pełna emocji, bólu i cierpienia. Ukazuje z jak wieloma problemami człowiek musi poradzić sobie w życiu i nie zawsze jest w stanie zrobić to samodzielnie, jakby się od niego tego wymagało. Dla silnego mężczyzny nie jest łatwo przyznać się do tego, że potrzebuje pomocy i samodzielnie sobie nie poradzi z pewnymi problemami, uważa to za ujmę, oznakę ogromnej słabości, jednak uważam, że kiedy ktoś jest świadomy tego, że potrzebuje pomocy i o nią prosi to oznaka odwagi. Autorka zadbała o to, abyśmy mogli spotkać i poznać dalsze losy bohaterów pierwszego tomu, Piotra i Pauliny.
   
   „Bez pożegnania” jest napisana pięknym językiem, w wzruszający sposób, postacie są dobrze wykreowane, autorka mocno zgłębiła ich psychologiczne portrety. Opis przeżyć Kralla w ujętych retrospekcjach, a także wewnętrzne rozterki, są niezwykle emocjonalne. Nie da się nie uronić łezki. To opowieść o tym, że miłość jest tak potężną siłą, że potrafi naprawić to, co wydawało się zepsute, strzaskane i nie do odratowania.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 7 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję