Kolacja z Tiffanym

"Życie bez Ciebie byłoby tylko beznadziejną namiastką prawdziwego życia. Dziękuję Ci,  że zostałeś. I że wciąż jesteś przy mnie."

.

Jest to lekka i przyjemna komedia romantyczna z humorem i wątkiem kryminalnym. Moja kolejna książka Pani Agnieszki, po której utwierdziłam się w przekonaniu, że jeszcze nie raz sięgnę po twórczość tej autorki.

Natalia to młoda, uśmiechnięta, zabawna, ale mocno roztrzepana dziewczyna.

Maciej to młody i przystojny szef prężnie działającej firmy, skrywający wielki sekret.

Jej roztargnienie wywołuje szereg zabawnych historii. Jego drugie życie wprowadza odrobinę niepewności. Bohaterowie zostali fantastycznie wykreowani. Od razu ich polubiłam.

Utrata pracy i przypadkowa rozmowa kwalifikacyjna rozpoczynają nowe losy bohaterów. No i ten tajemniczy mężczyzna w tle...

Książkę pokochałam od pierwszej strony. Śmiałam się przy niej do łez, ale także czytałam w napięciu, co będzie dalej. Naprawdę polecam! Z ogromną przyjemnością sięgam po kolejne książki Pani Agnieszki!

.

"Przyszłość jest nieodkrytą, ale zapisaną kartą, która czekała na mnie, abym zaczęła je odkrywać"

Jak może już zdążyliście zauważyć między moimi przeróżnymi postami przewija się wiele książek @lingasloniewska_writer . Cóż przyznaję szczerze bowiem to jedna z moich ulubionych autorek. Sięgając po jej powieści mam pewność po pierwsze iż się nie rozczaruję, dwa będę świetnie się bawić, a kto wie może i pojawią się łzy rozbawienia oraz po trzecie i dość ważne wykreowana fabuła wraz z bohaterami wciągnie mnie na maxa.

Kolacja z Tiffanym wprowadza nas do świata klejnotów, bankietów oraz podróży z przeróżnymi rozrywkami w tle. Bogatego biznesmena oraz jakże roztrzepaną Natalię połączy uczucie nie do stłumienia. Kto komu skradnie serce? Jednakże czy szef i pracownica powinni wdawać się w romans? Połączenie tego duetu to jedna z lepszych mieszanek charakterów, a ich dialogi to prawdziwe brylanty. Według mnie to bardzo leciutka książka z dużą dawką humoru - idealna na ucieczkę od rzeczywistości. Urzekł mnie również wątek, który nie był nachalnie reklamowany w opisie, a mimo to dość ciekawie poprowadzony. Zamierzam kontynuować swoją przygodę z tą serią, a więc do następnej recenzji książki spod pióra tak uzdolnionej pisarki. Za egzemplarz pragnę podziękować wydawnictwu Słowne.

Po ostatnich lekturach, potrzebowałam lekkiego, śmiesznego, przyjemnego. Wybór był oczywisty, to musi być książka Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. Pamiętam jak śmiałam się w głos czytając Randkę z Hugo Bosym. Tym razem trafiłam na Tiffaniego.

Natalia to pechowa dziewczyna, z dość dużą wadą wzroku ale przecież w okularach jej zdaniem nie prezentuje się dobrze, a z soczewkami ma wieczne przygody. Kiedy ślepa jak kret trafia na rozmowę kwalifikacyjną i dostaję pracę, nawet nie zdaje sobie sprawy że to nie jest ten pracodawca do którego miała trafić, a nowy szef namiesza w jej życiu.

Lekka lektura na jeden wieczór, bez ochów i achów.

Za egzemplarz dziękuję @burdaksiazki oraz @lingasloniewska_writer i za możliwość jej przeczytania. Przy tej książce spędziłam najlepszy wieczór. Czyta się ją z bananem na twarzy, ponieważ inaczej się nie da. Dawno się tak nie uśmiałam i chyba właśnie tego potrzebowałam, tej odskoczni od mafii i erotyki. Dzięki zakręconej bohaterce spędziłam miło czas. Książka ma 261 stron i czyta się ją szybko i lekko. Trochę za szybko poznałam tych wszystkich bohaterów, mogłoby być to trochę bardziej rozwinięte, lecz nie uważam też, żeby było to aż tak ważne. To jest tylko moja sugestia, inni mogą się z tym nie zgodzić. Mamy tu romans, komedię i nutkę akcji, co w połączeniu tego wszystkiego daje nam istną mieszankę wybuchową. Biorąc książkę do recenzji, tak naprawdę nie wiedziałam co zastanę w środku. Opis mnie strasznie intrygował i zachęcił do sięgnięcia po nią. Oczywiście czytałam wiele waszych opinii na jej temat, zdania były podzielone, jednym się podobało innym nie. Ja osobiście uważam, że takich książek powinno być więcej, które wywołują w nas śmiech poprzez napięcie. Fabuła niby prosta, lecz taka nietuzinkowa i na pewno was zaskoczy. Agnieszka Lingas-Łoniewska bawi się słowem, prowadzi nas przez tą zawiłą intrygę oraz gra nam na emocjach. Polecam wam z całego serca.

pasjonatka_ksiazek1

Po książki Pani @lingasloniewska_writer sięgam z ogromną przyjemnością. Jest takim moim pewniakiem. Uwielbiam ją za styl, jakim się posługuje, za emocje , które dostarcza czytelnikom. Nie bez powodu jest również nazywana dilerką emocji. Tym razem miałam możliwość przeczytać Kolację z Tiffanym i nie żałuję czasu, który przeznaczyłam na tę pozycję. Natalię poznajemy w momencie, kiedy straciła pracę. Jednak nie chce mieszkać u rodziców na wsi,tym bardziej że oni mają względem niej już pewne zamiary. Szybko bierze nogi za pas i wraca do Wrocławia. Dziwnym (powiedzmy) zbiegiem okoliczności trafia nie na tę rozmowę kwalifikacyjną, na jaką się wybierała. Jednak wypadła najlepiej ze wszystkich i dostaje pracę jako specjalista do spraw eventów dla strategicznych klientów. Jak poradzi sobie z tym zadaniem Natalia? Kim jest tytułowy Tiffany?

Uwielbiam tę historię! Nie pamiętam, kiedy ostatni raz tak dobrze bawiłam się podczas czytania książki. Autorka napisała tak świetną komedię romantyczną , która ociera się o romans biurowy — chyba tak mogę to nazwać, . Ogólnie wszystkiego po trochu i to połączenie wypadło naprawdę przyzwoicie. Znajdziemy tu sporą dawkę humoru. Nie jestem w stanie policzyć, ile razy parsknęłam śmiechem, ile razy oplułam się kawą . Normalnie jestem zachwycona, oczarowana. Choć była to historia przewidywalna, to całkowicie mi to nie przeszkadzało. Jest napisana tak lekko, że czyta się ją naprawdę bardzo szybko. Wykreowanie bohaterów na naprawdę dobrym poziomie. Natalia to taka przypałowa duszyczka, która szybciej mówi niż myśli. Momentami zachowuje się irracjonalnie,a przy tym jest tak słodka,że nie sposób jej nie lubić . No i Maciek, facet momentami tak sztywny, ale na swój sposób równie śmieszny i uroczy co Natka. Fabuła naprawdę świetna, akcja z ze złodziejem rozbraja mnie do tej pory. Spędziłam z tą pozycją miło i przyjemnie czas i niczego nie żałuję. Uwielbiam! Na pewno jeszcze nie raz do niej wrócę.

"...życie bez Ciebie byłoby tylko beznadziejną namiastką prawdziwego życia. Dziękuję Ci, że zostałaś. I że wciąż jesteś przy mnie..."

Bardzo dziękuję @burdaksiazki za egzemplarz recenzyjny!

Ileż ja się przy tej historii uśmiałam!🙈😁

Główna bohaterka Natalia to ma takie wpadki jak ja😂 No może prócz tej jednej jedynej, która zaszła w biurze jej szefa (pracuje w przedszkolu z samymi kobietami, więc to mi się raczej nie przytrafi😂), kiedy to wylała całą butelkę wody na jego biurko, dywan i krocze... później doprawiła to wszystko atramentem i na koniec chciała go czyścić🙈 Potrafiłam sobie to wyobrazić... i uwierzcie mi, że w tej sytuacji było mi jej żal:p A zwłaszcza, że to był moment starania się o pracę... no cóż, przynajmniej szef ją zapamiętał :D

Takich sytuacji było sporo przez co naprawdę przez książkę leciałam jak burza, ponieważ czytało się to lekko i przyjemnie.

Jej przystojny szef - Maciej... ON to był niezły gagatek:D!

Ale my coś o Maciejach wiemy prawda @ksiazki_jasnowlosej ?😁🙃

Z jedną niby w związku, ale zapominał o każdym spotkaniu z nią i później przepraszał...a za drugą się uganiał...🙈. A jeszcze na boku prowadził tajne operacje... - bardzo mi się ten wątek podobał :D Czułam się momentami jakbym spidermana czytała 🙈😂 kiedy nagle to pojawiał się w masce znikąd...

Muszę jednak przyznać, że moje serce nawet skradł :P

I Natalii też...

Także wątek miłosny był naprawdę uroczy:)

Jeżeli chcecie poznać naprawdę fajną komedię romantyczną to polecam Wam książkę Agnieszki Lingas-Łoniewskiej! Zapewniam Was, że nie jeden raz uśmiechniecie się sami do siebie! :)

Niedawno wyszła kontynuacja, jestem jej naprawdę bardzo ciekawa i zamierzam po nią sięgnąć :)

Po książki Agnieszki Lingas-Łoniewskiej sięgam w ciemno. To jedna z tych autorek, która wiem, że nie jest w stanie mnie zawieść. Dzisiaj będzie to komedia romantyczna podczas której uśmiech nie schodził mi z twarzy.

Natalia Lisek poszukuje nowej pracy, nie ma zamiaru wracać na wieś do rodziców. Wybiera się na rozmowę kwalifikacyjną, ale że jest kobietą, której kłopoty się trzymają, przypadkowo trafia nie na tę rozmowę co powinna. Szczęście jednak się do niej uśmiecha, bo szef stawia właśnie na nią. On przystojny, rzeczowy i dokładny. Ona roztrzepana z tendencją do ciągłych tarapatów. Co może wyniknąć z takiej mieszanki, kiedy w grę wejdą uczucia?

Właśnie takiej pozycji mi teraz trzeba było. Dawno nie czytałam żadnej komedii, dawno tyle razy się nie uśmiechałam pochłaniając kolejne literki powieści. Natalia to bohaterka, której kreacja przerosła moje wyobrażenie. Autorce udało się zrobić z niej taką dosłowną „ciamajdę”, ale w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Pękałam ze śmiechu, kiedy tylko pojawiała się na horyzoncie, co oczywiście od razu oznaczało w gratisie jakąś zabawną przygodę. Jej ciągłe zapominanie o okularach nie wróżyło niczego dobrego. I kiedy tak śledziłam jej losy, przypomniałam sobie o mojej przyjaciółce z lat szkolnych, której tak jak Natalii często przydarzały się zabawne historie.

Maciej Granicki to przystojny mężczyzna, który twardo stąpa po ziemi. Momentami był jednak dla mnie zbyt przewidywalny. Niemniej lubiłam i jego, choć czasem potrafił mnie zirytować.

„Czasami byłam trochę roztrzepana, miałam sto pomysłów na minutę, milion myśli i jeszcze więcej słów, które cisnęły mi się na usta, często w nieodpowiednich momentach. A tutaj… wszystko było takie wyważone. Z umiarem. Powściągliwe. Musiałam zapanować nad własną porywczością i nadpobudliwością. No i nosić te cholerne okulary. I nie przeklinać! O tak, dobre postanowienie na początek.”

Historia sama w sobie może nie jest zbyt zaskakująca, gdyż podobnych czytałam już wiele. Nie oznacza to jednak, że traci na znaczeniu. Agnieszka potrafi bowiem grać na emocjach czytelników z wielką wprawą. Nie zawsze musimy sięgać po historie, które wbiją nas w fotel i nie pozwalają długo o sobie zapomnieć. Kolacja z Tiffanym to pozycja idealna na jeden wieczór podczas którego chcielibyśmy się zrelaksować i dobrze bawić. I ta lektura właśnie nam to zapewnia.

Pomiędzy szefem, a podwładną pojawia się uczucie, szybkie, gorące, i może niezbyt realne. Momentami nazbyt przesłodzone. No i pojawia się jeszcze tajemniczy mężczyzna, którego ja rozgryzłam raz dwa. Także w tym przypadku nie było żadnego zaskoczenia.

„A potem piliśmy piwo, rozmawialiśmy, ktoś zagrał na gitarze, ktoś opowiedział dowcip, a ja poczułem się tak jak nigdy wcześniej. Mogłem chociaż na moment oderwać się od cyferek, notowań giełdowych i wyników finansowych. I od mojego drugiego ja.”

"Kolacja z Tiffanym" to lekka, zabawna z ogromną dawką humoru komedia romantyczna przy której czytelnik spędzi miło czas. Główna bohaterka, Natalia zadba o to, abyście nie nudzili się ani na moment. Polecam.

Czytając Kolację z Tiffanym Agnieszki Lingas-Łoniewskiej bawiłam się wprost świetnie, a kilka razy nawet śmiałam się w głos. Historia jest przezabawna, szalenie romantyczna i ekscytująca.

Książka sporo uroku zawdzięcza głównej bohaterce, Natalii Lisek. Trzydziestolatka ma problemy ze wzrokiem, ale nienawidzi nosić okularów, a soczewki kontaktowe bez przerwy gubi. Stanowi to przyczynę większości jej problemów i przygód, z których jednak zawsze potrafi się wybronić. Podczas jednej z takich sytuacji przez przypadek trafia na inną rozmowę rekrutacyjną niż powinna.

Maciej Granicki jest biznesmenem z włoskim pochodzeniem. Oczywiście jest szalenie przystojny, bogaty i… zostaje szefem Natalii.

Jak można się domyślić, nasi bohaterowie czują do siebie miętę i szczerze mówiąc niezbyt długo z tym walczą. Ale żeby historia nie była nudna i oklepana, do fabuły wkrada się pewien tajemniczy złodziej biżuterii.

Kolacja z Tiffanym to mix romansu, komedii i sensacji z motywem włoskiej mafii. Brzmi kusząco? Przysięgam, że tak właśnie jest. Myślę, że niewiele z Was będzie żałować godzin spędzonych z tą powieścią. Jest naprawdę fajnie, choć czasem przewidywalnie. W dosłownie dwóch momentach uderzyła mnie zimna krew bohaterki, za którą ją podziwiałam, ale też nie do końca rozumiałam, bo jej działanie wydało mi się co najmniej ryzykowne i nieodpowiedzialne. Ale taki już urok Natalii, że jest trochę szalona i działa nieszablonowo.

Całość oceniam na wielki plus. Kolacja z Tiffanym mnie zrelaksowała i rozbawiła. Dała mi to, czego akurat było mi potrzeba.

Polecam jako lekką lekturę dla rozrywki i poprawienia humoru.

Dilerka emocji, czyli Agnieszka Lingas-Łoniewska jest gwarancją sensacyjnej lektury, w której nie brakuje 'czarnych charakterów' czy mafii. Nie uciekła od tego nawet w najnowszej książce, która jest komedią romantyczną z wątkiem sensacyjnym.

Natalia Lisek ma dwadzieścia siedem lat i właśnie straciła pracę. Chciała odpocząć przez tydzień na wsi u rodziców, ale gdy zaczęli ją swatać, wróciła do Wrocławia, gdyż nie nadaje się do życia na wsi. Natalia jest dziewczyną roztrzepaną, wciąż coś gubi i zapomina o okularach (czasem nie ubiera ich celowo, bo chce wyglądać ładniej) a wtedy nie widzi zbyt dobrze. Dlatego gdy poszła na rozmowę o pracę, trafiła nie tam gdzie chciała. Mimo tego, że popełniła mnóstwo gaf wobec prezesa Macieja Granickiego, dostała tę pracę i jej świat zupełnie się zmienił. Zaczęła obracać się w gronie bogatych wielbicieli luksusowej biżuterii a w brzuchu pojawiły się motyle...

Ich sprawcą jest szef dziewczyny, który odwzajemnia te uczucia - zauroczył się nią i poczuł jak może wyglądać życie bez trosk. Zaczął się szczerze śmiać i myśleć o pozytywnych stronach codzienności. Choć Natalia irytuje Macieja to jednocześnie rozbawia go swoimi wpadkami, co odciąga jego uwagę od rodzinnych problemów. Granicki musi spłacić długi z przeszłości, jednocześnie ratując życie ojca i wuja, tylko jaką cenę musi zapłacić?

Agnieszka Lingas-Łoniewska podarowała nam ciekawe postacie - pięknego anioła z piekła rodem, którego drugie imię brzmi 'kłopoty', przystojnego biznesmena, którego rodzinne koneksje nie zawsze nie zawsze niosą coś dobrego.

Parze głównych bohaterów towarzyszą tajemnice, wpadki, podstarzali adoratorzy, kalabryjska mafia a przede wszystkim humor. W ich pracę oraz pączkujące uczucie wkracza również pewien tajemniczy złodziej, który pojawia się zawsze tam, gdzie oni organizują kolejny event. Kim jest i dlaczego kradnie?

W tej romantyczno-sensacyjnej fabule autorka przemyciła wiele prawd: drugą połówkę spotykamy w najmniej spodziewanym momencie, wsparcie bliskich (rodziców, rodzeństwo) jest niezmiernie ważne; bardzo pozytywnie odebrałam wyjątkową więź między Maćkiem a ojcem. W trakcie lektury trudno jest odkryć wszystkie tajemnice, ponieważ Lingas-Łoniewska ukryła pewne fakty przed czytelnikiem.

Powieść czyta się naprawdę szybko, lekko i przyjemnie. To wyśmienita zabawa z historią, która nie jest nudna a zaskakująca i z dreszczykiem. Uważam, że autorka doskonale odnalazła się w lżejszym niż dotychczas gatunku, choć sensacja to drugie imię Lingas-Łoniewskiej i nie wyobrażam sobie, by w jej twórczości miałoby nie być mafii czy 'czarnych charakterów'.

Podsumowując - "Kolacja z Tiffanym" to opowieść o więzi, walce z przeznaczeniem, zazdrości, poświęceniu, zaskoczeniu i miłości, spłacie długu, marzeniach, śmiertelnym niebezpieczeństwie oraz głosie rozsądku. Jest to historia przepełniona złością, żalem, rozczarowaniem a bohaterowie najczęściej "mówią" wzrokiem. Lecą iskry, latają motyle, jest też zamaskowany mężczyzna, broń i włoskie porachunki. Gorąco polecam!

Główna bohaterka Natalia nie lubi komedii romantycznych.Tak się złożyło,że znalazła się w jednej z nich. Wspaniała podróż na jaką nas zabierze gwarantuje lepszą rozrywkę. Posiadająca bardzo dużą wadę wzroku,szalona dziewczyna z prowincji właśnie jest w trakcie szukania pracy. Tak się składa,że jej odwieczny konflikt z soczewkami,które za cholerę nie chcą współpracować, okulary,które nie wiedzieć czemu więcej znajdują się gdziekolwiek tylko nie na nosie,ładują ją w wieczne kłopoty. Takim zrządzeniem losu trafiła na rozmowę kwalifikacyjną do firmy Macieja. Roztrzepanie i jak zwykle brak okularów sprawiły,że wypełniła błędny kwestionariusz i trafiła na nieodpowiednie piętro,na całe kurka szczęście. Maciej zaciekawiony dziewczyną, która fantastycznie umie wybrnąć z tarapatów, z braku innych nadających się kandydatów zatrudnia właśnie Natalię. Okazała się najlepszym wyborem w jego życiu, wprowadzająca wieczny zamęt, spustoszenie, masę nieszczęść, kłopotów i humoru,o którym całkiem zapomniał, a także potrafiąca ruszyć i dotrzeć do jego serducha. Był ponurym,zimnym,trzymającym się zasad,imającym się kilku profesji,nie zawsze z własnego wyboru biznesmenem i złodziejem ekskluzywnej biżuterii. Nie wiedziała,że trafiła na mężczyznę rodem z ulubionych filmów akcji. Tych dwoje do znakomita mieszanka rozrywki i ogromna dawka miłości pokonującej każdą przeszkodę. Zastanawia mnie tylko jeden mankament,że mimo przebrania nie rozpoznała jego głosu choć pracowali ze sobą przez bardzo długi czas,a rozmawiał z nią jako szef i zamaskowany przestępca hmmm cóż wszystkiego mieć nie można. Ale komedia pierwszorzędna no i parol jaki zagięłam na książki autorki w ostatnim czasie na pewno nie był błędny. Romansik jak się patrzy.Komedia petarda! nie czytajcie ją absolutnie przy jedzeniu lub piciu grozi opluciem lub zakrztuszeniem co może być groźne:)

Co myślicie o romansie z przełożonym? Czy jak jesteście singlami to jest dobry układ, czy mimo wszystko zły, bo nie łączy się pracy z życiem prywatnym?

Kiedy Natalia straciła pracę jako menagerka kawiarni postanawia wrócić do swojej rodzinnej miejscowości by móc przemyśleć kolejne kroki. Jednak rodzinne pomysły powodują, że wraca jak bumerang do Wrocławia i ze z dwojoną siłą poszukuje pracy.

Niespodziewanie trafia do firmy Macieja Granickiego, jako organizatorka eventów, który prowadzi najlepiej prosperujący holding w Polsce i chce się rozwinąć również w sferze dóbr luksusowych, a przede wszystkim w biżuterii.

Natalia przy swojej umiejętności super organizacji, potrafi również wpaść w wielkie tarapaty. Przy jednej z okazji spotyka Tiffanego, który sprawia, że motylki buszują jej w brzuszku. Czy miłość tutaj zakwitnie?

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Historia Natalii i Macieja jest przekomiczna. Nie raz uśmiałam się w głos. Myślę że to idealna letnia lektura na jeden raz.

Styl jakim pisze @aga_lingas_loniewska_writer jest po prostu tak dobry, że człowiek nie czyta te książki, ale je wręcz połyka.

“Kolacja z Tiffanym” to moje pierwsze spotkanie z Agnieszką Lingas-Łoniewską. Kusząca okładka i zachęcający opis sprawiły, że zainteresowałam się tą powieścią, na której niestety się zawiodłam. Po lekturze “Kolacji z Tiffanym” nie rozumiem, dlaczego autorka jest nazywana “dilerką emocji”, ponieważ emocji naprawdę mi tutaj brakowało. A właśnie to stanowi jeden z ważniejszych elementów powieści. Kiedy ich zabraknie, historia wiele traci.

Zapowiadało się nietypowo, zabawnie, ciekawie, romantyczno-erotycznie oraz nieco niebezpiecznie. Jak wyszło? Humor rzeczywiście tu znalazłam, czasem się uśmiechnęłam, niekiedy pośmiałam. Powieść czytało się bardzo szybko, co akurat jest plusem. Jak dla mnie jednak było za szybko, zbyt łatwo, za przyjemnie i zbyt lekko. Niekoniecznie interesująco. Nie pomogły również za duża przewidywalność ani sposób pisania przypominający bardziej relację niż narrację. Wydarzenia zostały przedstawione jako migawki, co utrudniło wczucie się w historię, utożsamienie z bohaterami oraz uczestniczenie w akcji. Jako czytelniczka nie lubię mieć poczucia, że stoję gdzieś obok, jestem jedynie obserwatorką. To zdecydowanie za mało, a tutaj właśnie do tego doszło.

Książka ma potencjał, jednak moim zdaniem nie został ON wykorzystany. Wpływ na to z pewnością miał fakt, że... chyba miałam nad niczym się nie zastanawiać, bo autorka podała rozwiązanie w zasadzie na tacy. Nawet jeśli pewne elementy zasiały ziarno niepewności, inaczej po prostu być nie mogło. Po prostu było wiadomo, kto jest tajemniczym złodziejem. Może tak miało być, a może nie dla każdego będzie to takie oczywiste ;) Co do romantyzmu i niebezpieczeństwa – w obu przypadkach było to według mnie na siłę. A dialogi momentami wydawały się takie... suche. Bohaterowie nie zostali wykreowani na tyle dobrze, abym mogła ich odpowiednio poznać. Nie wyczuwałam chemii pomiędzy Natalią a Maciejem, a głębsze uczucia między nimi... Naprawdę nie wiem, skąd się wzięły, jakie wydarzenia do nich doprowadziły.

“Kolacja z Tiffanym” to powieść, która może się okazać miłym przerywnikiem. Odskocznią od bardziej wymagających lektur. Może to być dobry pomysł na letni wieczór czy popołudnie – albo dwa – jeśli chcecie się pośmiać, czytając o Natalii, której towarzyszy pech, w dodatku w najmniej odpowiednich sytuacjach, oraz skrywającym sekrety Macieju, który w wyniku pomyłki zostaje szefem kobiety. Jeśli zechcecie sięgnąć po “Kolację z Tiffanym”, pamiętajcie, że to pierwszy tom serii, choć historia tych dwojga głównych bohaterów zdaje się zakończona. Wszystko kończy się jednak w takiej chwili, że prawdopodobnie będziecie chcieli jak najszybciej poznać ciąg dalszy. Być może Wam ta książka się spodoba, będzie bardziej w Waszym stylu, może w tym momencie właśnie czegoś takiego potrzebujecie. Mnie niestety nie przekonała.

Biżuteria. Błyskotki. Brylanty. Cyrkonie. Diamenty. Oj, skromnie nieskromnie przyznam, że sama mam troszkę coś ze sroki. Na swoją obronę mam trzy argumenty! Marylin Monroe śpiewała o diamentach, które są najlepszymi przyjaciółmi kobiety. Audrey Hepburn jadła śniadanie u Tiffany’ego…a Natalia Lisek załapała się na „Kolację z Tiffanym”! Czy ta wieczerza poskutkowała niestrawnością? Zdecydowanie nie!

Zacznę od tego, że od wielu lat z ogromną chęcią sięgam po twórczość Agnieszki Lingas-Łoniewskiej. To jest mój pewniak. Wyjątkowe, gdy w twórczości autora nie wkrada się rutyna i przewidywalność. Szacunek, ogromny!

Jednak przejdźmy do naszej kolacji. Jakież to było przyjemne! Natalia zrządzeniem losu, a może swoim pociągiem do wpadania w kłopoty, odnajduje pracę w renomowanej firmie Macieja Granickiego. I od tego momentu zaczyna się humorystyczna jazda.

„W naszym życiu był jeszcze ktoś, kto stanowił naszą wspólną przeszłość, kiedy żyliśmy w miarę beztrosko, byliśmy młodzi i myśleliśmy, że czeka nas szalone życie. Ale potem okazało się, że każdy z nas nosi w sobie coś na kształt przekleństwa. Bo jeśli ma się takie więzy, to ma się je już na zawsze.”

Standardowo autorka ożywia na kartach powieści bohaterów, nadając im nie tylko swego rodzaju uformowanie, ale także wypełnia postacie życiem, cechami, które sprawiają, że stają się oni indywidualnymi jednostkami, niemalże z krwi i kości. To, w jaki sposób została przedstawiona okularnica Natalia prosi się o jakąś specjalną nagrodę. Wszystkie epizody, jakie napotykała na swojej drodze nie były irracjonalne, wręcz przeciwnie. W mistrzowskiej mieszance cech, jakie zostały jej nadane, każdy najmniejszy element był na swoim miejscu. Tajemnicza postać Macieja również okazała się dopracowana tak, jakbym oglądała wyśmienity film oczami wyobraźni.

„Miałem ochotę złapać jej smukłą łydkę i wgryźć się w nią zębami. Cholera jasna, w życiu nie czułem czegoś takiego, a teraz miałem wrażenie, że pali mi się mózg. Że płonie we mnie wszystko.”

Opisy są snute w wdzięczny sposób, pchając akcję nieustannie do przodu. Tajemnice, zrządzenia losu i… ogromna dawka humoru ze szczyptą ciętego języka przeplatanego płomienną dozą emocji. (Psst, przecież Lingas-Łoniewska to dilerka, nie zapominajmy!)

Ileż ja się naśmiałam w trakcie tej lektury, to moje biedne ściany wiedzą. Ewentualnie kot. Opcjonalnie sąsiedzi – tutaj trzeba zrobić wywiad, do jakiego piętra pobrzmiał mój żabi chichot. Agnieszka Lingas-Łoniewska nie zawodzi. Tutaj dam Wam przemiły przedsmak.

„ – Teraz nagle przestałeś mówić?

Rozłożyłem ręce. Złapałem ją błyskawicznie i założyłem plastikowy zacisk na nadgarstki.

- Greya się naczytałeś? – prychnęła.

- Czego? – spytałem, chociaż miałem się nie odzywać.

- Jezu, na jakim świecie ty żyjesz? – Przewróciła oczami i zachichotała. – Oj, za takie zachowanie Christian Grey użyłby nie tylko zacisków.”

„Kolacja z Tiffanym” okazała się być taką częścią wieczoru, na jaką czeka się z utęsknieniem z niecierpliwością przebierając nogami. Gdy tylko przyjdzie czas późnego posiłku, serwowana jest znakomita akcja okraszona nietuzinkowym humorem, który uzależnia w takim stopniu, że założenie pod tytułem „Jeszcze jeden rozdział!” kończy się fiaskiem. Z niewyczerpalną niecierpliwością i ekscytacją

Ta pozycja od początku kojarzyła mi się z filmem pt. Śniadanie u Tiffany'ego. Trochę obawiałam się lekkiego powielenia tematu, jednak na szczęście moje przypuszczenia mocno rozminęły się z prawdą.

Natalia Lisek po tym jak lodziarnia, w której sprawuje rolę menadżerki ogłasza upadłość, rozpoczyna poszukiwania nowej pracy. Dziewczyna posiada niemałą wadę wzroku, jednak broni się rękami i nogami przed noszeniem okularów, co prowadzi do wielu nieporozumień i wpadek głównej bohaterki. Kiedy przez przypadek trafia na rozmowę kwalifikacyjną do firmy Macieja Granickiego, nie spodziewa się, że już niedługo straci dla niego głowę. Nie wie tez, że mężczyzna skrywa mroczną tajemnicę, która sprowadza na nich niebezpieczeństwo.

Agnieszka Lingas-Łoniewska w swojej powieści postawiła na dużą dawkę humoru. Główna bohaterka była tak roztrzepana, a przy tym niezwykle urocza, że nie było nawet mowy, żeby Maciej Granicki nie oszalał na jej punkcie. Historia przedstawiona jest w sposób lekki i zabawny. Akcja toczy się w dość szybkim tempie, dzięki czemu przez całą książkę dosłownie się płynie. Chemia między bohaterami jest bardzo realistycznie opisana i wręcz namacalna, a wątek złodzieja biżuterii przedstawiony w ciekawy i nieszablonowy sposób.

Trzeba zaznaczyć, że Natalia nie należy do słabych, bojaźliwych kobietek. Twarda z niej babka, a do tego wyjątkowo zabawna. Spędziłam w towarzystwie jej i Macieja naprawdę miły wieczór i nie mogłam oderwać się od tej pozycji, póki nie poznałam zakończenia. Przez całą lekturę towarzyszył mi uśmiech na twarzy i nie mogę się doczekać, aż poznam dalsze losy bohaterow.

Jednym słowem, jest to świetna komedia romantyczna, doskonała na wolny leniwy wieczór w towarzystwie lampki wina ❤️

O powieściach Agnieszki Lingas-Łoniewskiej słyszałam już wiele razy. Nigdy jednak nie miałam okazji, żeby sięgnąć po którąś z jej książek. Do czasu, gdy dostałam szansę na lekturę najnowszej powieści tej pisarki. Teraz mogę więc poświęcić i tej autorce kilka minut i opowiedzieć o książce Kolacja z Tiffanym. Trzeba przyznać, że sam tytuł już przykuwa wzrok.

Natalia Lisek jest młodą kobietą, która pochodzi z małego miasteczka spod Wrocławia, nosi okulary z grubymi szkłami i ma niezwykłą tendencję do wpadania w tarapaty. Na szczęście, może poszczycić się tym, że zawsze wychodzi z nich cało! Przykładem może być fakt, że na rozmowę o pracę przyszła nie do tego budynku, co trzeba, jednak i tak ją dostała. Takiej to tylko pozazdrościć... Dokłada się do tego również fakt, iż jej przystojny i tajemniczy szef zaczyna zwracać na nią coraz większą uwagę... Jednak co ON takiego ukrywa?

Jak zawsze, poświęcę pierwszy fragment opinii na główną bohaterkę. Moja imienniczka, Natalia, jest bardzo sympatyczna, zabawna (choć mówią: “nie śmiej się dziadku, z czyjegoś wypadku” …) i jak wspomniałam wcześniej: ma niepokojącą skłonność do przyciągania pechowych wydarzeń. Myślę, że dzięki temu właśnie, ta bohaterka zyskała takiej unikatowości i charakteru. No i nie można zapomnieć o tym, że dodała tej historii +100 do zabawności.

Głównym bohaterem jest Maciej Granicki, czyli właśnie nowy przełożony Natalii. Jest całkiem sympatyczny, ale tak bez przesady. Na swój sposób jest nawet uroczy, choć pewna rzecz bardzo mnie ubodła, jeśli o niego chodzi. Ma ON jakiś kompleks Greya, ponieważ jego obsesja na punkcie kontroli jest wręcz okropna. Wyobraźcie sobie, że posunął się do śledzenia Natalii poprzez aplikację w telefonie... Tym samym ten bohater zdobył u mnie dużego minusa.

Skoro bohaterowie zostali całkiem dobrze wykreowani, to jak wyszło z akcją i samą fabułą? No, na początku powieści nie wiadomo tak naprawdę, w którą stroną pójdzie ta historia. Czy będzie ona pędzić prosto w stronę punktu kulminacyjnego, czy też autorka parę razy skręci po drodze, przez co nerwy będą napięte jak postronki? No cóż, jak dla mnie było pośrodku. Owszem, Agnieszka Lingas-Łoniewska prowadziła akcję prosto w stronę tego właściwego zwrotu akcji, jednak po drodze udało jej się zahaczyć również o inne, również budujące napięcie, fragmenty. Jakie jednak one były i czego dokładnie dotyczyły - pozwólcie, że zachowam to dla siebie. Większą zabawę z odkrywania tego samemu zostawiam dla Was. 😉

Styl autorki jest bardzo przyjemny, więc lektura Kolacji z Tiffanym upłynęła mi szybko, aczkolwiek bardzo sympatycznie ze śmiechem w tle. Nie da się zaprzeczyć, że komizm występujący w tej historii sprawia, iż na twarzy gości szeroki uśmiech, a u mnie nie zabrakło i wybuchów śmiechu. Być może komuś ten humor wyda się dość... prosty? Jednak dla mnie jako sposób na dostarczenie sobie endorfin był ON strzałem w dziesiątkę.

Skoro tak chwalę, to co jednak było nie tak? Dla mnie ta powieść była bardzo przyjemna (o czym już wspomniałam wyżej) oraz poprawiła mi humor, jednak chyba liczyłam na coś jeszcze. Nie twierdzę, że jest to zła powieść - tak w żadnym wypadku nie jest! No ale zabrakło mi tutaj jeszcze dodatkowego efektu WOW. Może gdyby autorka troszeczkę dalej pociągnęła tę historię, dokręcając punkt kulminacyjny, to nie miałabym żadnych uwag.

Kolacja z Tiffanym to dobra powieść, która sprawi, że się rozluźnicie, a wszystkie troski odejdą w dal... Na kilka godzin przynajmniej. Teraz wiem również, że muszą sięgnąć po inne powieści autorki, by zobaczyć czy również trafią w mój czytelniczy gust.

Masz chęć na komedię romantyczną? Chcesz się pośmiać i rozerwać? To "Kolacja z Tiffanym" będzie idealnym wyborem! Lekka i przyjemna, śmieszna i zaskakująca. A Tiffany?...hmm :) takiego szefa to i ja bym chciała :P

Natalia jest fajtłapą. Wiem, brzmi to dość mocno - ale dziewczyna potrafi potknąć się o własne nogi :) Przydarza jej się tyle śmiesznych rzeczy, że na pewno nietrudno u niej o siniaki. Gdy pewnego dnia idzie na rozmowę o pracę, myli pokoje i trafia na zupełnie inną rozmowę kwalifikacyjną, gdzie totalnie nie wie czym się firma zajmuje :) dziewczyna improwizuje i właśnie tym sposobem i ciętym językiem jedna sobie Macieja, który zatrudnia ją bez zastanowienia. Przystojny szef czuje coraz większy pociąg do swojej nowej asystentki, która swoimi wpadkami niejednokrotnie wzbudza w nim chęć do "zaopiekowania" się nią ;) Maciej skrywa też pewne tajemnice, które mogą sporo namieszać przy jego nowej znajomości ;)

Jaka ta książka była dobra! Nie ma w niej zbędnego rozwlekania akcji. Historię poznajemy z dwóch perspektyw - i Macieja i Natalii przez co jeszcze lepiej poznajemy myśli bohaterów - a powiem Wam szczerze, że przy niektórych nie sposób nie parsknąć śmiechem;) dodatkowo cały wątek tajemnicy i ukrywania się przed Natalią był tak śmieszny, że momentami zastanawiałam się jak można być tak głupiutką :P no dosłownie taka typowa głupiutka blondynka. Oczywiście w dobrym tego słowa znaczeniu. Styl pisania autorki przypadł mi do gustu, książkę czyta się niezwykle lekko i szybko i tutaj tym razem mnie to nie cieszy bo o przygodach tej dwójki mogłabym czytać i czytać. W ogóle postać Natalii bardzo przypominała mi Susan z "Gotowych wszystko" - jej też wiecznie cos się przytrafiało. W książce mamy też wątek kryminalny, który w całej historii jest przedstawiony w bardzo ciekawy i śmieszny sposób - tajemniczy pan w masce i jego spotkania z Natalią były przekomiczne. Książkę oczywiście polecam każdemu, kto marzy o chwili relaksu i zapomnienia czy też odskoczni od cięższej literatury.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu burda.

Natalia to roztrzepana dwudziestosiedmiolatka. Nieznośni nosić okularów, a są jej niezbędne. Jest chodząca katastrofą, ale zarazem rozważną i zaradną kobietą. W całkiem zabawnych okolicznościach trafia na rozmowę kwalifikacyjną do firmy Macieja Gronickiego, gdzie szczęśliwym trafem, zostaje zatrudniona. Bankiety, wyjazdy to jak praca marzeń, ale romans z przystojnym szefem już niekoniecznie...

.

„Kolacja z Tiffanym” to książka, którą przeczytałam jednym tchem. Niesamowicie wciągnęła mnie w gustowny, bogaty świat bankietów i ekskluzywnej biżuterii. Jest to historia, przy której naprawdę ciężko się nie roześmiać. Postać Natalii to serce tej romantycznej komedii. Dziewczyna jak mało kto, potrafi zaskoczyć swoją niezdarnością. Wpadki i wypadki zdążają się jej na każdym kroku i wywołują nie małe zamieszania. Kolejnym intrygującym wątkiem jest tajemniczy złodziejaszek klejnotów, który od samego początku mocno utkwił mi w głowie. Wydaje mi się, że to przez niego, nie mogłam oderwać się od lektury. Po prostu musiałam wiedzieć, „o co w tym wszystkim chodzi!”.

Historia bez drugiego dna, wielkich przemyśleń i morałów. To nietypowy romans przy którym, niesamowicie przyjemnie, można spędzić czas. Oderwać się od rzeczywistości, przeżyć przygodę i dobrze się bawić. Są emocje, są uczucia, ale przeważa dobry humor. Ta historia ma w sobie powiew świeżości i bardzo się cieszę, że autorka nie zrobiła z tej historii słodkiego romansu z erotycznymi scenami. Kto nie zna pióra autorki, powinnien nastawić się na niezwykle lekkie i szybkie prowadzenie akcji, bohaterów, których nie da się nie lubić i historię, która jest zdecydowanie za krótka.

Jak najbardziej polecam!

.

Znacie pióro autorki? Macie tę książkę w planach?

Podobno brylanty to najlepszy przyjaciel kobiety. Ale najlepszym przyjacielem Natalii Lisek zdecydowanie są kłopoty. Wszystko przez okulary, a raczej ich brak. Choć Natalia powinna nosić je cały czas, niestety przeważnie o nich zapomina. Gdyby miała je na nosie na pewno zauważyłaby, że dostała się nie na tą rozmowę kwalifikacyjną, co trzeba i nie przewróciłaby się już na progu gabinetu przyszłego szefa. Ślepy traf chyba jednak nad nią czuwał, bo jakimś cudem dostaje wymarzoną posadę. A kiedy zakłada okulary okazuje się, że jej nowy szef jest gorący jak samo piekło. Zapewne właśnie tam trafi Natalia za swoje grzeszne myśli, jednak Maciej zdaje się mieć identyczne. Na drodze stanie im jednak cała masa zabawnych, ale i niebezpiecznych problemów. Co wspólnego z Maciejem ma kalabryjska mafia i jaką rolę w tej historii odegra nieuchwytny złodziej biżuterii? Przekonajcie się koniecznie!

Zabawna, intrygująca, zmysłowa. Komedia romantyczna w najlepszym wydaniu! Agnieszka Lingas-Łoniewska kolejny raz udowadnia, że jak nikt potrafi żonglować emocjami a do tego ma niesamowite poczucie humoru.

Natalia Lisek pochodzi ze wsi, jest kobietą piękną, mądrą, sprytną i zabawną. Musicie wiedzieć (i to jest najważniejsze!), że Natalia to chodząca katastrofa. Możecie być pewni, że kiedy ta młoda kobieta znajdzie się w pobliżu to prędzej czy później dojdzie do wypadku, kataklizmu lub nieporozumienia. Kiedy Natalia po raz kolejny wpada w kłopoty los się do niej jednak uśmiecha. Kobieta przez pomyłkę trafia na rozmowę kwalifikacyjną do firmy Macieja Garnickiego. Jej inteligencja i poczucie humoru sprawia, że Maciej postanawia zaoferować Natalii stanowisko organizatorki eventów. Natalia trafia do świata pełnego przepychu, olśniewających klejnotów, zamożnych i przystojnych mężczyzn. Jednak nie robi to na kobiecie wrażenia. Za to oszołomiona czuje się tylko przy Macieju. Tylko ON sprawia, że jej serce gwałtownie przyspiesza a ciało drży z ekscytacji. Maciej jest zachwycony swoją nową pracownicą. Jest naturalna, mądra, zabawna a jej talent do wpadania w kłopoty dodaje jej tylko uroku. Mężczyzna z dnia na dzień traci dla niej głowę. Zaczyna flirtować z kobietą i marzy o przyszłości u jej boku. Związek wydaje się prosty do zbudowania… tylko czy można budować przyszłość na kłamstwie? Maciej skrywa, bowiem pewien mroczny i niebezpieczny sekret.

Lektura to sama przyjemność! Historia jest niezwykle oryginalna i zabawna. Nie brakuje w niej odrobiny sensacji oraz szczypty zmysłowości. „Kolacja z Tiffany'm” jak zawsze w przypadku Agnieszki Lingas-Łoniewskiej napisana jest językiem prostym i lekkim, przez co książkę czyta się płynnie i szybko. Bohaterowie są świetnie wykreowani. Uwielbiam tajemniczość Macieja i nieporadność Natalii. Oboje podbili moje serce! Nie pozostaje mi nic innego jak gorąco Was zachęcić dosięgnięcia po ten tytuł.

Już kiedyś Wam wspominałam, że jakoś nie po drodze mi książkowo z Agnieszką Lingas - Łoniewską. Książki nazywanej przez czytelników Dilerką Emocji dotychczas raczej nie wywarły na mnie dużego wrażenia. Owszem, zdaję sobie sprawę, że ostatni raz powieść tej autorki czytałam ponad rok temu, więc byłam ciekawa, czy coś się w tej kwestii zmieniło. I jak wyszło ? Powiedzmy, że dużego rozczarowania raczej nie było, ale jednak było.

Pilnie poszukująca pracy Natalia postanawia odpocząć przez jakiś czas w domu rodziców, ale ich ciągłe swatanie jej z mężczyznami z jej wioski męczy ją. Postanawia wrócić do miasta i trafia przez przypadek na rozmowę rekrutacyjną do wielkiej firmy, której właścicielem jest Maciej Granicki. Wkrótce jej życie diametralnie się zmieni, a ona pozna tajemniczego złodzieja drogocennych klejnotów, który z dnia na dzień zacznie ją coraz bardziej intrygować.

Muszę powiedzieć, że główni bohaterowie wzbudzili moją sympatię. Natalia to dziewczyna, która jest zaradna, robi dobre wrażenie, ale też ... łatwo pakuje się w kłopoty. Często znajduje się niemalże w centrum wydarzeń. Tak więc, gdy przypadkiem trafia na rozmowę o pracę, nie wie nawet o jakie stanowisko się ubiega. Jest zakręcona, ma wiele pomysłów i przyjaciół, którzy zawsze ją wspierają. Przyznam, że na swój sposób naprawdę da się ją lubić, choć sprawia czasami wrażenie osoby, która nie wie, czego oczekuje od życia. Natomiast nasz główny amant to Maciej Granicki. Jest raczej zdystansowany, ale gdy spotyka Natalię zaczyna czuć, że ta dziewczyna nie jest kolejną zwykłą osobą w jego życiu. Maciek jest z jednej strony mężczyzną, który nie chce wikłać się w związki. Dotychczas wystarczyły mu jedynie relacje łóżkowe, ale nie potrafi zapomnieć o Natalii i zaczyna czuć, że chce czegoś więcej, ale na przeszkodzie stają mu tajemnice, które skrywa. No i mamy też złodzieja, ale rozpisywać się o nim nie będę i jeżeli sięgniecie po tę pozycję, to raczej będziecie wiedzieli dlaczego. Oprócz pary naszych głównych bohaterów mamy też przyjaciół Natalii, czyli Elizę i Mikołaja. Co do Elizy, to jej historię poznamy w kolejnym tomie, więc cieszę się, bo ją również bardzo polubiłam.

Przede wszystkim, bohaterów na swój sposób da się lubić. Pióro autorki jest lekkie, widać też fajne poczucie humoru, bo mamy w tej powieści wiele momentów zabawnych, perypetie Natalii również są angażujące. Ale niestety, nie mogę tego samego powiedzieć ogólnie o powieści. Nie będę wspominała o tym, że sama powieść jest bardzo schematyczna i przewidywalna, bo niemalże każdy romans jest przewidywalny. Przede wszystkim mam wrażenie, że autorka nie do końca przemyślała tę historię, bo niektóre rzeczy w niej po prostu mi się nie kleją. I nie wiem, czy to wina braku rozwinięcia pewnych wątków, np. skutków kradzieży złodzieja; ale czytając tę książkę co jakiś czas zastanawiałam się, jak to jest możliwe. Postać Maćka z jednej strony naprawdę polubiłam, ale z drugiej tak naprawdę jest nielogiczna i pełna sprzeczności, tak jak i wydarzenia, w które wplątała go autorka. Wątek z mafią jest dla mnie po prostu za bardzo naciągany, ale zdaję sobie sprawę z tego, że bez niego książka byłaby po prostu kolejną romantyczną komedyjką. Poza tym nie za bardzo rozumiem też postępowanie Jacka, czyli kuzyna Maćka, który jest policjantem. Być może więcej nam się wyjaśni, gdy poznamy kontynuację tej powieści, która dotyczyć będzie Jacka i Elizy, ale na tę chwilę postać Jacka jest jak dla mnie niezbyt dobrze przemyślana, zwłaszcza jego zachowanie. Pomyślicie sobie, że się czepiam, ale po prostu same te zdarzenia i postępowanie bohaterów rzuca się w oczy, więc jeśli ktoś oczekuje tylko komedii, bez zawracania sobie głowy logiką, to myślę, że powinien być w miarę zadowolony. Ja jednak liczyłam na coś więcej, więc dlatego nieco się zawiodłam.

,,Kolacja z Tiffanym" to kolejna książka Agnieszki Lingas - Łoniewskiej, którą miałam okazję przeczytać i niestety muszę powiedzieć, że nie rozczarowałabym się, gdyby postępowanie i co poniektórzy bohaterowie byli logiczni. Sam sposób narracji i zabawne perypetie głównej bohaterki były ciekawe, ale zawiodła tutaj chęć wplątania sensacji (tzn. wątku z mafią) na siłę. Gdyby autorka przemyślała to i poszła inną drogą, to na pewno książka byłaby o wiele lepsza. Dlatego też jestem ciekawa, jak potoczą się losy Jacka i Elizy, którzy będą bohaterami kolejnej części. Jeśli ktoś szuka lekkiej lektury, z dawka humoru, ale nie przejmuje się logiką, to ta książka powinna spełnić jego oczekiwania. Jeśli zaś wolicie coś bardziej przemyślanego, to myślę, że możecie być sfrustrowani zastanawianiem się, dlaczego autorka poszła tą drogą, a mogła to rozwiązać niektóre wątki nieco inaczej. Ja na razie nie wyrokuję, bo mam nadzieję, że dowiemy się więcej w kolejnej części i wszystko będzie już bardziej klarowne.

Całą recenzję przeczytasz na blogu Mój Świat Literatury

Dawno już się tak nie uśmiałam przy czytaniu😊 Główna bohaterka wnosi do książki świeżość, radość i mnóstwo pozytywnej energii. Z twórczością pani Agnieszki miałam styczność przy czytaniu krótkich opowiadań, które były świetne, więc zdecydowałam się na coś dłuższego. I nie żałuję.

Natalia Lisek to młoda dziewczyna, inteligentna, błyskotliwa, pełna uroku osobistego i nietuzinkowych pomysłów, która szuka swojej drogi życiowej. Pochodzi z małej wioski pod Wrocławiem, ale na co dzień mieszka w mieście. I za nic w świecie nie chce wracać na stałe do rodziców. Natalia ma jeden mały problem, a mianowicie gdy zdejmie okulary prawie nic nie widzi, dzięki temu dochodzi to wielu śmiesznych sytuacji, ale również znajduje świetną pracę, która jak się później okaże przyniesie jej wiele, nawet niebezpiecznych sytuacji, a także miłość, bo oczaruje ją jej własny szef Maciej Granicki. Co z tego wyniknie i czy zwykła dziewczyna ma szansę ułożyć sobie życie z bogatym mężczyzną, który od początku skrywa pewną tajemnicę?

Książkę czyta się lekko i przyjemnie. Nie zawiera zbędnych opisów, same konkrety i to mi się podoba.

Przekonajcie się sami, bo naprawdę warto. Świetnie skonstruowana fabuła, intrygi, porachunki mafijne i ogromna dawka humoru, to wszystko czeka was podczas tej lektury. Na pewno nie będziecie się nudzić z tą książką. Jeśli szukacie dobrej komedii romantycznej to właśnie ją znaleźliście. Czekam z niecierpliwością na kolejną część.

W momencie, gdy Maciej poznaje Natalię ma pewność, że od tej chwili jego życie wywróci się do góry nogami. Mężczyzna jest szefem dużej korporacji i gdy na rozmowę o pracę w jego firmie zjawia się zwariowana i roztrzepana młoda kobieta od razu skupia na sobie uwagę przyszłego szefa... ponieważ pomyliła firmy!

Natalia, pochodząca z małej wsi, żywiołowa dziewczyna, ma wręcz talent do wpadania w tarapaty. A wada wzroku i niechęć do noszenia okularów nie ułatwia sprawy. Zaczyna pracę w korporacji, w której tajemniczy i nieziemsko przystojny szef niepokojąco zaprząta jej myśli.

Jednak jest coś jeszcze, a właściwie ktoś! Zagadkowy, zamaskowany, na którego Natalia trafia w najmniej odpowiednich momentach....

Co może przytrafić się młodej kobiecie, która jest chodzącym kłopotem?

Jakie plany względem Natalii ma Maciej?

I co wspólnego ma z tym wszystkim tajemniczy złodziej biżuterii?!

"Ona naprawdę była chodzącą katastrofą. Moją osobistą, nieznośną, piękną, pyskatą, podniecającą katastrofą".

"Kolacja z Tiffanym" to świetna i pełna humoru powieść. Jest to seria niefortunnych zdarzeń, które doprowadzą do ciekawego zakończenia. Postać Natalii wspaniała! Niemal miałam przed oczami dziewczynę w opałach rzucającą pod nosem przekleństwa i cięte riposty

Sam pomysł na fabułę bardzo ciekawy. To, co się dzieje wokół Natalii i Macieja stanowi dla czytelnika zagadkę. No i ten nieszczęsny złodziej!

Autorka zapowiada, że ciąg dalszy tej historii nastąpi i muszę przyznać, że nie mogę się już doczekać!

Książkę zrecenzowałam dzięki Burda Książki.