Żeby cię lepiej widzieć

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

"Życie w strachu jest nic niewarte. Krocz śmiało i nigdy nie wątp w siebie."

📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚📚

Wśród mieszkańców miasteczka leżącego nieopodal lasu Aramor, krąży legenda o złym wilku. Wśród nich jest dziewczyna z czerwoną peleryną, uszytą przez babcię mieszkająca w lesie. Dziewczyna wyjątkowa, która nie zdaje sobie z tego sprawy. Lubiąca spacerować po lesie, nie wierzy w złego wilka. Przez inność będąca wyrzutkiem, inna nie znaczy zła, ale mieszkańcy uważają inaczej. Co się stanie jak zaczną się ataki na mieszkańców??? Czy zły wilk istnieje??? Czy jest ktoś, kto da radę go powstrzymać???

Red, bo taki przydomek ma dziewczyna, czuje się inna niż wszyscy. Nie umie odnaleźć się w tym społeczeństwie. Nie ma przyjaciół, jest wyrzutkiem. Nawet własna matka jej nie rozumie. Jedyną jej opoką jest babcia. Zawsze potrafi podnieść ją na duchu. Gdy na mieszkańców zaczynają się ataki, pojawiają się podejrzenia. Kto za tym stoi??? Najłatwiej posadzić, tych którzy są inni od reszty.

Historia opowiedziana jest przez trzy postacie, Red, Sabine oraz Ellisa. Pokazuje różne spojrzenia na sytuację. Jedni się boją, a inni chcą odkryć prawdę. Czy im się uda??? Czy skończą się ataki????

Muszę przyznać, że pierwszy raz czytałam retteling "Czerwonego kapturka" i o dziwo podobało mi się, choć za oryginałem nie przepadam. Historia jest mroczna, tajemnicza, pełna napięcia. Nie wiadomo, kto zaraz padnie ofiarą. Czekamy z niecierpliwością na kolejny ruch wilka. Ale nie tylko o to tu chodzi. Książka pokazuje co strach robi z ludźmi. Strach pcha ich do najlepszych, ale i najgorszych czynów. Pojawiają się wzajemne, często bezpodstawne oskarżenia. Wszystko jedno kto zawinił, najważniejsze by odzyskać chociaż by cząstkę bezpieczeństwa. Strach to niestety zły doradca. Uprzedzenia również nie pomagają. Zawsze ten kto jest inny jest pierwszym podejrzanym. Nie ważne, że nie ma dowodów. Ważne, że jest inny, nie spełnia norm, tak jak nasza Red. Jeżeli jesteście ciekawi co z tego wyniknie, to zapraszam do lektury.

Życie w strachu jest nic niewarte. Krocz śmiało i nigdy nie wątp w siebie.*

Z nieznanych nam przyczyn ludzie lubią często udawać, że są inni. Ukrywają swoją odmienność, wady i wręcz przesadnie chcą być jak cała reszta. Wstydzą się swojej prawdziwej natury, jakby to było coś złego, niewłaściwego i dawało powód do wyśmiewania się i wytykania palcami.

Zarys fabuły

Aramor to mała wioska, w której mieszkańcy cały czas powtarzają sobie pewną legendę. Otóż parę lat temu terroryzował ich wielki wilk, nie szczędził nikogo i porywał zarówno zwierzęta, jak i ludzi. Ostatni raz pojawił się prawdopodobnie jakieś pięć lat temu, teraz traktowali go już jako baśń, którą mogą straszyć niegrzeczne dzieci. Jednak pada na nich blady strach, gdy coś atakuje Elliasa, a jakiś czas później córkę piekarza. Czyżby historia miała się powtórzyć? I co z tym wszystkim ma wspólnego Red, dziewczyna chodząca przez las do babci?

Uwielbiam sięgać po rettelingi i przyznaje, że Czerwony Kapturek to jedna z chętniej przerabianych bajek. Żeby cię lepiej widzieć, od razu wpadło mi w oko i byłam pewna, że prędzej czy później wpadnie mi ręce. Czy było warto spędzić z tym tytułem wieczór?

Moje wrażenia

Gina Blaxill napisała powieść, która ma niezwykle mroczny i baśniowy klimat. I chyba to jest największym atutem, Żeby cię lepiej widzieć. Z miejsca przeniosła mnie do małej wioski, gdzie nic nie jest pewne i czuje się, że po ulicach i domach hula strach oraz tajemnice. Skrzętnie skrywane, ale pragnące wyrwać się na wolność. Autorka świetnie radzi sobie z opowiedzeniem dobrze znanej nam historii na nowo, dodania do niej mroku i ukazania prawdziwej ludzkiej natury. Nie brak tutaj zwrotów akcji, zaskakujących momentów oraz emocji uderzających w odbiorcę. Autorka umiejętnie łączy wątki fantastyczne z psychologicznymi i dodaje do tego dreszczyk strachu. Mieszanka trudna do połączenia, a jednak tutaj wyszła idealnie.

Słów kilka o bohaterach

Jestem pod dużym wrażeniem charakterystyki poszczególnych postaci. Ci pierwszoplanowi są opisani rewelacyjnie. Aż widać ich ambicje, lęk, ból i to, co budzi w nich niepokój. Red od zawsze była wyrzutkiem, jej losy poruszają serce, bo jak można tak traktować niewinnego człowieka? Na plus jest również ukazane tło społeczne oraz fakt pokazania tego, jak łatwo jest czasami ludziom zwalić winę na kogokolwiek. Byle poczuć się lepiej, pewniej i mieć na kim wyładować swoją frustrację oraz strach. Jedyne czego mi u nich zabrakło, to rozbudowanie relacji między bohaterami, brakowało mi między nimi chemii i wyraźniejszego zaznaczenia, kiedy coś się między nimi zmienia.

Na zakończenie

Żeby cię lepiej widzieć to bardzo dobra książka na jeden raz, bo jak już zaczęłam ją czytać, nie mogłam jej odłożyć, pragnąc poznać zakończenie. Gina Blaxill wciągnęła mnie w ten nieco trudny i mroczny świat, oplotła tymi wszystkimi ciężkimi emocjami i dała pstryczka w nos. Przypomniała, że nikt z nas nie jest idealny, a pod wpływem presji może wyjść z nas coś naprawdę strasznego. I chociaż książka nie należy do łatwych, to jest to literatura młodzieżowa, co mnie cieszy, bo autorka nie boi się pokazywać im okrutnego świata, ale robi to poprzez opowiedzenie fantastycznej i pełnej emocji historii. Psychologiczne podłoże, chociaż wyczuwalne, nie jest na pierwszym planie. Tutaj chodzi o odkrycie, kim jest wilk oraz innych skrywanych tajemnic. Pochłonęła mnie ta opowieść, dałam się jej porwać i wraz z bohaterami przeżywałam każdy moment. Z zapartym tchem śledziłam bieg wydarzeń i byłam ciekawa finału. Tutaj niestety nieco się rozczarowałam, bo rozwiązania pojawiły się z powietrza. Jakby autorce zabrakło pomysłu na nie i napisała cokolwiek. Muszę jednak zaznaczyć, że to może przeszkadzać tylko bardziej wymagającym czytelnikom, ci oczekujący szczęśliwego zakończenia dla niektórych będą zadowoleni.

Wspomniałam o kilku mankamentach, ale nie są one w sumie dużymi minusami i docelowy odbiorca będzie zachwycony tym tytułem. Ja sama, chociaż je dostrzegam, to Żeby cię lepiej widzieć, przeczytałam z zapartym tchem. Czułam emocje ukryte w słowach, ten wszędobylski mrok i ciężką atmosferę. Jeśli lubicie Czerwonego Kapturka oraz rettelingi, to ja ten polecam z czystym sumieniem.

♥️“Żeby cię lepiej widzieć” to nieco mroczny retelling - jak się domyślacie - “Czerwonego Kapturka”.

♥️Jest to na wskroś przyjemna lektura!

♥️Poznajemy tu Red, Ellis i Sabine, którzy mieszkają w jednej wiosce - Aramor. Wśród mieszkańców krąży legenda o przerażającym złym wilku, który przechadza się po lesie, ale nie był on widział od pięciu lat. Każdy prowadzi zwyczajne życie aż do momentu, gdy w ich osadzie zaczynają się tajemnicze i brutalne ataki. Celem nieznanego napastnika może zostać każdy...

♥️Oprócz tła związanego z baśnią, poznamy tu szczegóły złożonych relacji rodzinnych, przyjaźni i życia ludzi w małej wiosce, którzy po prostu nie czują, że pasują do siebie i tych, którzy desperacko próbują.

♥️Panuje tu lekko mroczny klimat, który bardzo mi się spodobał. Trudno również nie zaangażować się w losy bohaterów, są moim zdaniem bardzo do polubienia!

♥️Zostałam całkowicie porwana przez świat i uwielbiałam odkrywać nowe miejsca w mieście. Mamy tutaj również nieoczekiwane zwroty akcji, po których po prostu nie wiadomo, co się wydarzy i to sprawiło, że bawiłam się bardzo dobrze.

♥️Mówiąc krótko jest to przystępnie napisana baśniowa powieść z krótkimi rozdziałami (co ja osobiście uwielbiam w książkach), a samo zakończenie - kompletnie nieprzewidywalne i jest zdecydowanie największym plusem książki!

Książka jest retellingiem znanej nam wszystkim Bajki o Czerwonym Kapturku, na niespełna 300 stronach odkrywamy nową wersję tejże historii. Książka skusiła mnie nie tylko fabułą ale również przepiękną okładką, która kusi srebrnymi mieniącymi się elementami i mrocznym tłem. Chyba każdy z nas miał w dzieciństwie swoją ulubioną bajkę, moja miedzy innymi był właśnie Czerwony Kapturek, historię tą nie raz opowiadałam mojemu rodzeństwu, często ubarwiając ją zmieniając niektóre momenty.

Żeby Cię lepiej widzieć nie jest jednak powieścią dla dzieci, mrok, ciemność, strach i krwawe ataki nie są odpowiednie dla maluchów.

Małe miasto znajdujące się nieopodal niebezpiecznej puszczy, dziewczyna ukryta pod czerwoną peleryną, przemykająca między drzewami do mieszkającej w głębi lasu babci i echo wydarzeń sprzed 5 lat.

Red to dziewczyna, uważana w okolicy za dziwaczkę, jest inna, nie boi się puszczy, do tego jest dosyć gapowata przez co nie potrafi utrzymać pracy. Nie ma przyjaciół a wszyscy rówieśnicy częściej jej dokuczają niż tolerują jej obecność. Nagle po 5 latach znów coś niedobrego zaczyna dziać się w miasteczku. Syn młynarza zostaje zaatakowany, a podejrzany zostawia ślady które mogą świadczyć o powrocie wilka, który przed laty terroryzował Aramor. Wtedy nie udało się schwytać zwierzęcia, teraz potwór wydaje się być mniej ostrożny, bardziej zuchwały, zakrada się w głąb miasteczka, może dzięki temu, tym razem uda się go złapać i unicestwić.

Blady strach pada na mieszkańców, którzy nie wiedzą kto będzie następny i jak się chronić. Coraz częściej słyszalna jest pogłoska, że czarownica jest odpowiedzialna za napady wilka, a sam potwór jest demonem, skoro pojawia się cicho jak duch i znika nim ktokolwiek zdąży go zobaczyć. Z powodu intrygi uknutej przez Sabine wiele osób, a przede wszystkim młodzież zaczyna podejrzewać Red lub jej babcie o pomoc wilkowi i posługiwanie się zakazaną magią, no bo na kogo najłatwiej zrzucić winę, jak nie na dziwaczkę, której nikt nie rozumie.

Historia opowiedziana jest oczami trójki nastolatków, których z pozoru nic nie łączy.

Red, która od małego jest wyrzutkiem w mieście, dziwaczka która sama błąka się po lesie, a tak naprawdę młoda niezrozumiana, zaszczuta dziewczyna, która ucieka w samotność bo wtedy czuję się bezpieczna.

Sabine dziewczyna, która pracuje jako bezpośrednia służka lady Katherine żony lorda. Nastolatka z niewiadomego powodu od dziecka dręczyła Red.

Ellis pierwsza nowa ofiara wilka, chłopak popularny wydawać by się mogło bardzo lubiany i poważany, do momentu wypadku. Świat trójki nastolatków bardzo się zmieni gdy wilk wyjdzie z ukrycia, jeden coś zyska inny straci.

Podsumowując książka mocno wciąga, urzeka swoim mrocznym klimatem i ciekawą fabułą. Czytając mocno zaangażowałam się w odkrywanie tajemnicy niebezpiecznej bestii. Mogłam spokojnie wczuć się w emocje bohaterów. Ból odrzucenia, strach, niespełnione ambicje, chęć przypodobania się i akceptacji. Ciężko w tej powieści wybrać kto tak naprawdę był złym a kto dobrym bohaterem.

Świetny styl autorki sprawił, że powieść czyta się niesamowicie szybko, dialogi są bardzo dobrze skonstruowane, a sceny nie ciągną się w nieskończoność, akcja płynie wartko i przyjemnie. "Żeby Cię lepiej widzieć" posiada oczywiście morał, jak każda porządna bajka, powtórzę jednak to co pisałam na początku, zdecydowanie jest to bajka dla nastolatków i dorosłych, dzieci jednak nie powinny słuchać o jątrzących się ranach…

"Żeby cię lepiej widzieć", to niepozorna, dosyć cienka książka bazująca na znanej baśni o Czerwonym Kapturku. Jednak gwarantuję, że jeśli zdecydujecie się na lekturę, nie odłożycie jej nawet na chwilę dopóki nie poznacie zakończenia!

Red, nasz Czerwony Kapturek, jest zupełnie inna niż jej rówieśnicy - rozkojarzona, trochę niezdarna i wiecznie z głową w chmurach. Najlepiej czuje się w lesie, gdzie w małej chatce mieszka jej babcia. Jednak las nie jest bezpiecznym miejscem dla mieszkańców Aramor. Od lat krążą legendy o wilku, który morduje ludzi i wszystko wskazuje na to, że właśnie powrócił...

Wydarzenia poznajemy z perspektywy trzech nastoletnich postaci, Red, Ellisa i Sabine, co daje czytelnikowi bardzo szeroką perspektywę, a bardzo krótkie rozdziały sprawiają, że przez powieść płynie się błyskawicznie. Choć bohaterowie są młodzi, zachowują się jakby byli znacznie starsi, dzięki czemu historia skierowana raczej do młodszego odbiorcy może spodobać się każdemu bez względu na wiek. Choć jest to całkowicie inna wersja klasycznej baśni, autorka skupiła się na tym, co w baśniach jest naprawdę istotne czyli na przesłaniu. W tej historii człowiek jest człowiekowi wilkiem, bohaterowie będą musieli zmierzyć się z podejrzeniami, odrzuceniem, brakiem akceptacji i ludzką zawiścią. Czytelnik z kolei będzie zadawał sobie pytanie - czy to na pewno Wilk jest czarnym charakterem w tej historii?

Nie spodziewałam się, że tak bardzo wciągnie mnie ta historia! Jest bardzo mroczna, pełna tajemnic i umiejętnie budowanego napięcia (klimatem przypomina trochę "Dziewczynę w czerwonej pelerynie"). Może nie jest to przełomowa interpretacja baśni o Czerwonym Kapturku, ale spędziłam z nią świetnie czas i znalazłam tu wszystko, czego oczekiwałam od baśni - mroczny klimat, ciekawą intrygę i mądre przesłanie. Dlatego z czystym sumieniem mogę Wam polecić tę historię.